-
1 sprawca
sprawca, -czyni [sprafʦ̑a] <Pl -cy> m, fdekl wie f in Sg Täter(in) m(f)\sprawca wypadku Unfallverursacher(in) m(f)\sprawca śmierci Verursacher m(f) des Todes(in) -
2 sprawca
przeciw(ko) nieznanemu sprawcy JUR gegen unbekannt -
3 Täter
-
4 mimowolny
mimowolny unwillkürlich, unbewusst, unbeabsichtigt; świadek, sprawca wider Willen -
5 przypuszczalny
-
6 sprawczyni
przeciw(ko) nieznanemu sprawcy JUR gegen unbekannt -
7 bezpośredni
bezpośredni [bɛspɔɕrɛdɲi] adjwybory/głosowanie \bezpośrednie direkte Wahl f Abstimmung fbrać \bezpośredni udział w czymś an etw +dat unmittelbar teilnehmenw \bezpośrednim otoczeniu naszego domu in unmittelbarer Nähe unseres Hauses -
8 nieustalony
nieustalony [ɲɛustalɔnɨ] adjsprawca unbekannt, nicht ermittelt -
9 przypuszczalny
przypuszczalny [pʃɨpuʃʧ̑alnɨ] adj -
10 sprawczyni
sprawczyni [sprafʧ̑ɨɲi] f→ sprawca -
11 Einzeltäter
Ei nzeltäter(in) <-s, -> m(f)jur sprawca m indywidualny -
12 Gesinnungstäter
Gesinnungstäter(in) <-s, -> m(f)jur sprawca m działający z pobudek politycznych -
13 Hintermann
<- männer>1) (opp: Vordermann)dein \Hintermann ( Person) osoba f; znajdująca się za tobą ( Auto) pojazd m; jadący za tobą ( Autofahrer) kierowca m jadący za tobą -
14 Raubmörder
Rau bmörder(in) m(f)sprawca(-czyni) m(f) morderstwa na tle rabunkowymein \Raubmörder sein zamordować na tle rabunkowym -
15 Übeltäter
sprawca(-czyni) m(f) -
16 Urheber
Urheber(in) ['u:ɐ̯he:bɐ] <-s, -> m(f)der geistige \Urheber pomysłodawca m -
17 Verursacher
Verursacher(in) <-s, -> m(f)sprawca(-czyni) m(f)
См. также в других словарях:
sprawca — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos VIIIa, lm M. sprawcacy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} ten, kto dokonał czegoś, spowodował coś, był wykonawcą czegoś, zwykle czegoś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Sprawca wypadku.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
sprawca — m odm. jak ż II, DCMs. sprawcacy; lm M. sprawcacy, D. sprawcaców «ten, kto coś sprawił, spowodował, był przyczyną czegoś (zwykle czegoś złego)» Sprawca wypadku. Sprawca czyjejś śmierci. Nieznani sprawcy podpalili dom … Słownik języka polskiego
autor — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos I, Mc. autororze; lm M. autororzy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} osoba (czasem zespół osób), która stworzyła bądź tworzy teksty literackie lub publicystyczne, pisma naukowe, dzieła… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
się — {{/stl 13}}{{stl 8}}zaim. ndm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wskazuje, że osobowy wykonawca danej czynności jest nieokreślony : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ostatnio dużo mówi się o szkodliwości palenia.W tym domu nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
ПЕРУН — (др. рус. Перунъ, общеслав. *Реrunъ из индоевроп. *Per(kw) un o s), в славянской мифологии бог грозы (грома). Общеславянский культ П. восходит к культу бога грозы (грома) в индоевропейской мифологии и имеет много общих черт с аналогичным культом… … Энциклопедия мифологии
Ranczo — Titre original Ranczo Genre Séries télé Créateur(s) Wojciech Adamczyk Production Wojciech Adamczyk Studio A Acteurs principaux Ilona Ostrowska Cezary Żak Paweł Królikowski Artur Barciś Dorota Chotecka Pazura Jacek Kawalec Pays d’origine … Wikipédia en Français
pławić się — we krwi a) «krwawić obficie, broczyć krwią» b) «być sprawcą masowych mordów» … Słownik frazeologiczny
tło — 1. Być, pozostawać w tle «być mało znaczącym, mało widocznym»: Ojciec pozostawał często w tle – kochany i kochający, dobry i uroczy, ale nie główny sprawca wszystkiego, co się działo. D. Koral, Wydziedziczeni. 2. Na tle czegoś, na jakimś tle «z… … Słownik frazeologiczny
anonimowy — anonimowywi «nie ujawniający swego nazwiska, nieznany z nazwiska; taki, którego autor lub sprawca jest nieznany, nie podpisany nazwiskiem; bezimienny» Anonimowy kronikarz, poeta. Anonimowy utwór. Anonimowy list … Słownik języka polskiego
autor — m IV, DB. a, Ms. autororze; lm M. autororzy, DB. ów 1. «twórca dzieła literackiego, naukowego, dzieła sztuki, dzieła technicznego (wynalazku, projektu)» Autor dramatu, powieści, obrazu, referatu, scenariusza, tekstu piosenki. Autor klasyczny,… … Słownik języka polskiego
bezpośredni — 1. «nie mający ogniw pośrednich, dotyczący kogoś czy czegoś wprost» Bezpośredni sprawca nieszczęścia. Bezpośrednia styczność z kimś. Bezpośredni związek z czymś. Brać bezpośredni udział w walce. ∆ Bezpośrednie połączenie komunikacyjne «połączenie … Słownik języka polskiego