-
1 levō
levō āvī (old fut perf. levāssō, Enn. ap. C.), ātus, āre [1 levis], to lift up, raise, elevate: sese, V.: Se de caespite, rise, O.: levat aura cycnum, H.: cubito levatus, O.— To make lighter, lighten, relieve, ease: iumenta sarcinis levari iubet, S.: te fasce, V.: serpentum colla levavit, i. e. relieved (of his weight), O.: Fronde nemus, strip, V.: sed nec Damna levant, lighten the ship, Iu.— To take away, take: furcā levat ille bicorni Sordida terga suis, takes down, O.: viro manicas levari iubet, V.— Fig., to lighten, relieve, console, refresh, support: me levant tuae litterae: luctum solacio: Auxilio viros, V.: curam animi sermone: fonte sitim, slake, O.— To lighten, lessen, alleviate, mitigate: sumptum sibi, T.: inopiam, Cs.: salutari arte fessos Corporis artūs, H.: poenam honore, O.: vario viam sermone, V.: calamitatem innocentium: volnerum metum: paupertatem propinqui, Iu.— To lessen, diminish, weaken, impair: inconstantiā levatur auctoritas: Multa fidem promissa levant, H.— To relieve, release, discharge, free: quod hibernis (civitas) levetur, Cs.: me hoc onere: Volsci levati metu, L.: qui hac opinione opera levandi sunt: pectora sollicitudinibus, H.: curā levata, O. — To avert: omen, V.: ictum dextrā, H.* * *Ilevare, levavi, levatus Vlift up; comfort; release, free from; lighten, lessen, relieveIIlevare, levavi, levatus Vmake smooth, polish; free from hair, depilate -
2 re-stinguō
re-stinguō nxī, nctus, ere, to put out, quench, extinguish: ad restinguendum concurrere, to extinguish the flames, Cs.: aquam ad restinguendum ferre, L.: ignem: moenibus subiectos ignīs: flammam orientem, L.: incendium, S.—To quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract: sitim: aquae sitim rivo, V.: ardentis Falerni Pocula lymphā, H.—Fig., to extinguish, exterminate, destroy: haec verba una falsa lacrimula Restinguet, T.: animos hominum sensūsque morte restingui: bellum restinctum: parte animi, in quā irarum exsistit ardor, restinctā, appeased: libertatis recuperandae studia: sermunculum omnem. -
3 sēdō
sēdō āvī, ātus, āre [SED-], to bring to rest, lay: pulverem, Ph.— To settle, still, calm, allay, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay: mare aut flammam: incendia, O.: sedatis fluctibus, subsided: tempestas sedatur: sitim, slake, O.: carne ieiunia, relieve, O.: ad lassitudinem sedandam militum, refresh, N.: in animis hominum motum: militum animos, L.: rabiem, H.: volnera mentis, O.: (populi impetus) sedatur: tumultum, Cs.: discordias: contentionem, L.: sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit: calamitatem, T.: ut vix a magistratibus iuventus sedaretur, was quieted, L.: vela fessa, i. e. come into port, Pr.* * *sedare, sedavi, sedatus Vsettle, allay; restrain; calm down -
4 laevo
1.lĕvo, āvi, ātum, 1 (old form of fut. perf. levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1), v. a. [1. levis], to lift up, raise, elevate (syn.: extollo, erigo).I.Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.ter sese attollens cubitoque annixa levavit,
Verg. A. 4, 690:se de caespite,
to rise, Ov. M. 2, 427:se saxo,
id. F. 4, 528:cum se matura levarit progenies (avium),
Juv. 14, 83:apis se confestim levat sublimius,
Col. 9, 12, 1; Plin. 2, 16, 13, § 69; 36, 16, 24, § 122:per hiemem, quae altius levat Alpes, i. e. by the snow,
Flor. 3, 3, 11.—Transf.1.To make lighter, lighten, to relieve, ease: cantantes ut eamus, ego te fasce levabo, Verg. E. 9, 65:2.serpentum colla levavit,
i. e. alighted from the dragon-car, Ov. M. 8, 798:dentes,
to clean the teeth, Mart. 14, 22:vesicam,
Spart. Carac. 7:jactatur rerum utilium pars maxima, sed nec damna levant,
do not lighten the ship, Juv. 12, 53.—To take away, take:II.furcā levat ille bicorni sordida terga suis,
takes down, Ov. M. 8, 647:alicui manicas atque arcta Vincla,
Verg. A. 2, 146:tributum,
to raise, levy, Dig. 50, 15, 4, § 2.—Trop., to lighten, relieve, console, refresh, support a person or thing with any thing (freq. and class.). —Of a personal object:B.non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore,
Cic. Att. 11, 8, 1.—Of things as objects: O Tite, si quid te adjuero curamve levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1 (Ann. v. 339 Vahl.); so,auxilio viros,
Verg. A. 2, 452; 4, 538:curam et angorem animi sermone et consilio,
Cic. Att. 1, 18, 1:molestias,
id. Fam. 4, 3, 2:fonte sitim,
to slake, Ov. Tr. 4, 8, 26:arida ora aqua,
to refresh, id. R. Am. 230; so,membra gramine,
id. F. 6, 328.— Pass.:levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos,
Cic. Att. 5, 16, 3.—Transf.1.To lighten, lessen, alleviate, mitigate (cf.:2.laxo, libero): meam egestatem,
Plaut. Trin. 3, 2, 62:alicui paupertatem,
id. Ep. 4, 1, 33:morbum,
id. Mil. 4, 6, 57:inopiam multum,
Caes. B. C. 3, 48, 1:salutari arte fessos Corporis artus,
Hor. C. S. 63:morbi vim levaturus,
Curt. 3, 6, 2:levavitque apertis horreis pretia frugum,
reduced, Tac. A. 2, 59:vario viam sermone,
Verg. A. 8, 309:injurias,
Caes. B. C. 1, 9:suspicionem,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136:ut sumptus levaretur,
Plin. Ep. 10, 43 (52), 2:calamitatem innocentium,
Cic. Rosc. Am. 3, 7:his levabat omnem vulnerum metum nobilitas mortis,
id. Tusc. 2, 24, 59:qui paupertatem levet propinqui,
Juv. 14, 236.—To lessen, diminish, weaken, impair: cave lassitudo poplitum cursum levet, Att. ap. Non. 336, 29:3.laudem alicujus,
id. ib. 31:inconstantiā levatur auctoritas,
Cic. Ac. 2, 22, 69:multa fidem promissa levant,
Hor. Ep. 2, 2, 10.—To relieve, release, discharge, free from any thing.(α).With abl.:* (β).leva me hoc onere,
Cic. Fam. 3, 12, 3:aliquem miseriis,
id. ib. 3, 8:me molestia,
id. ib. 16, 9, 2:aliquem metu,
Liv. 2, 22:animos religione,
id. 21, 62; cf.:qui hac opinione non modo verbis, sed etiam opere levandi sunt,
Cic. Lael. 20, 72:ut homines populares supplicio aut exsilio levarentur,
id. Verr. 2, 5, 6, § 13:se aere alieno,
id. Att. 6, 2, 4:se infamiā,
id. Verr. 2, 3, 61, § 141: se vitā, Varr. ap. Non. 336, 33.—With gen.:4. 2. I.ut me omnium jam laborum levas,
Plaut. Rud. 1, 4, 27.—Lit.:II.levare ac radere tigna,
Lucr. 5, 1267: corpus, * Cic. Fragm. Or. in Clod. et Cur. 5; Cels. 8, 3:magni levatique mensarum orbes,
Sen. Helv. 11, 6:mensas,
Stat. Th. 1, 519.—Trop., of speech, to smooth down, polish, soften:nimis aspera sano Levabit cultu,
Hor. Ep. 2, 2, 123.—Hence, P. a.: lēvātus, a, um; comp.:quae levatiora levioraque sunt,
more highly polished, Gell. 17, 8, 15. -
5 levo
1.lĕvo, āvi, ātum, 1 (old form of fut. perf. levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1), v. a. [1. levis], to lift up, raise, elevate (syn.: extollo, erigo).I.Lit. (mostly poet. and in post-Aug. prose):B.ter sese attollens cubitoque annixa levavit,
Verg. A. 4, 690:se de caespite,
to rise, Ov. M. 2, 427:se saxo,
id. F. 4, 528:cum se matura levarit progenies (avium),
Juv. 14, 83:apis se confestim levat sublimius,
Col. 9, 12, 1; Plin. 2, 16, 13, § 69; 36, 16, 24, § 122:per hiemem, quae altius levat Alpes, i. e. by the snow,
Flor. 3, 3, 11.—Transf.1.To make lighter, lighten, to relieve, ease: cantantes ut eamus, ego te fasce levabo, Verg. E. 9, 65:2.serpentum colla levavit,
i. e. alighted from the dragon-car, Ov. M. 8, 798:dentes,
to clean the teeth, Mart. 14, 22:vesicam,
Spart. Carac. 7:jactatur rerum utilium pars maxima, sed nec damna levant,
do not lighten the ship, Juv. 12, 53.—To take away, take:II.furcā levat ille bicorni sordida terga suis,
takes down, Ov. M. 8, 647:alicui manicas atque arcta Vincla,
Verg. A. 2, 146:tributum,
to raise, levy, Dig. 50, 15, 4, § 2.—Trop., to lighten, relieve, console, refresh, support a person or thing with any thing (freq. and class.). —Of a personal object:B.non nihil enim me levant tuae litterae hoc tempore,
Cic. Att. 11, 8, 1.—Of things as objects: O Tite, si quid te adjuero curamve levasso, Enn. ap. Cic. de Sen. 1 (Ann. v. 339 Vahl.); so,auxilio viros,
Verg. A. 2, 452; 4, 538:curam et angorem animi sermone et consilio,
Cic. Att. 1, 18, 1:molestias,
id. Fam. 4, 3, 2:fonte sitim,
to slake, Ov. Tr. 4, 8, 26:arida ora aqua,
to refresh, id. R. Am. 230; so,membra gramine,
id. F. 6, 328.— Pass.:levantur tamen miserae civitates, quod nullus fit sumptus in nos,
Cic. Att. 5, 16, 3.—Transf.1.To lighten, lessen, alleviate, mitigate (cf.:2.laxo, libero): meam egestatem,
Plaut. Trin. 3, 2, 62:alicui paupertatem,
id. Ep. 4, 1, 33:morbum,
id. Mil. 4, 6, 57:inopiam multum,
Caes. B. C. 3, 48, 1:salutari arte fessos Corporis artus,
Hor. C. S. 63:morbi vim levaturus,
Curt. 3, 6, 2:levavitque apertis horreis pretia frugum,
reduced, Tac. A. 2, 59:vario viam sermone,
Verg. A. 8, 309:injurias,
Caes. B. C. 1, 9:suspicionem,
Cic. Verr. 2, 3, 59, § 136:ut sumptus levaretur,
Plin. Ep. 10, 43 (52), 2:calamitatem innocentium,
Cic. Rosc. Am. 3, 7:his levabat omnem vulnerum metum nobilitas mortis,
id. Tusc. 2, 24, 59:qui paupertatem levet propinqui,
Juv. 14, 236.—To lessen, diminish, weaken, impair: cave lassitudo poplitum cursum levet, Att. ap. Non. 336, 29:3.laudem alicujus,
id. ib. 31:inconstantiā levatur auctoritas,
Cic. Ac. 2, 22, 69:multa fidem promissa levant,
Hor. Ep. 2, 2, 10.—To relieve, release, discharge, free from any thing.(α).With abl.:* (β).leva me hoc onere,
Cic. Fam. 3, 12, 3:aliquem miseriis,
id. ib. 3, 8:me molestia,
id. ib. 16, 9, 2:aliquem metu,
Liv. 2, 22:animos religione,
id. 21, 62; cf.:qui hac opinione non modo verbis, sed etiam opere levandi sunt,
Cic. Lael. 20, 72:ut homines populares supplicio aut exsilio levarentur,
id. Verr. 2, 5, 6, § 13:se aere alieno,
id. Att. 6, 2, 4:se infamiā,
id. Verr. 2, 3, 61, § 141: se vitā, Varr. ap. Non. 336, 33.—With gen.:4. 2. I.ut me omnium jam laborum levas,
Plaut. Rud. 1, 4, 27.—Lit.:II.levare ac radere tigna,
Lucr. 5, 1267: corpus, * Cic. Fragm. Or. in Clod. et Cur. 5; Cels. 8, 3:magni levatique mensarum orbes,
Sen. Helv. 11, 6:mensas,
Stat. Th. 1, 519.—Trop., of speech, to smooth down, polish, soften:nimis aspera sano Levabit cultu,
Hor. Ep. 2, 2, 123.—Hence, P. a.: lēvātus, a, um; comp.:quae levatiora levioraque sunt,
more highly polished, Gell. 17, 8, 15. -
6 permacero
per-mācĕro, āre, v. a., to soften thoroughly:calculos,
to slake completely, Vitr. 7, 2, 1. -
7 restinguo
I.Lit.:2.ignem restinguunt aquā,
Plaut. Cas. 4, 1, 16; so,ignem,
Cic. Rosc. Com. 6, 17 (with refrigerare); id. Cat. 3, 1, 2; id. Top. 12, 52; Verg. A. 2, 686; Plin. 20, praef. 1, § 1; Ov. R. Am. 807 al.:flammam,
Lucr. 4, 1087; Cic. Sull. 30, 83; Liv. 28, 23: incendium, Catil. ap. Sall. C. 31, 9; id ap. Cic. Mur. 25, 51; Liv. 28, 42:restincto aggere,
Caes. B. G. 7, 25 fin.; Hirt. B. G. 8, 43:aes accensum,
Plin. 33, 3, 20, § 65:lucernam,
id. 31, 3, 27, § 46:fulminis ictum,
id. 37, 10, 55, § 150:solem,
Lucr. 5, 120:favillas ardentes lacte,
Stat. S. 5, 5, 17:faces,
id. Th. 11, 413.— Absol.:ut omnis ex castris multitudo ad restinguendum concurreret,
to extinguish the flames, Caes. B. G. 7, 24 fin.:aquam ad restinguendum ferre,
Liv. 1, 39; cf.:omnes restinguere velle videres,
Hor. S. 1, 5, 76.—Transf., to quench, slake, assuage, allay, mitigate, counteract, etc.:II.sitim,
Cic. Fin. 2, 3, 9; Verg. E. 5, 47:pocula ardentis Falerni lymphā,
Hor. C. 2, 11, 19:venena,
Plin. 20, 21, 84, § 223; 28, 10, 45, § 158; 29, 4, 23, § 76:ictus scorpionis,
id. 24, 8, 29, § 45 et saep.—Trop., to extinguish, exterminate, annihilate, destroy:tum igitur tibi aquae erit cupido, genus qui restinguas tuom,
Plaut. Trin. 3, 2, 50:haustas sanguisugas,
i. e. to kill, Plin. 29, 4, 17, § 62:pilos spumā inlitā,
id. 28, 19, 77, [p. 1583] §252: morbum,
id. 26, 1, 5, § 8; cf.nauseam,
id. 8, 27, 41, § 99:haec verba una mehercle falsa lacrimula Restinguet,
Ter. Eun. 1, 1, 24:illam Ut ne restinguas lacrimis,
id. Phorm. 5, 7, 82:animos hominum sensusque morte restingui,
Cic. Sest. 21, 47:mentes inflammatas,
id. de Or. 1, 51, 219; cf.:bellum restinctum (opp. inflammatum),
id. Fam. 11, 12, 1:oriens incendium belli sanguine suo,
id. Rep. 1, 1, 1:omnium cupiditatum ardorem,
id. Fin. 1, 13, 43; cf.:illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,
appeased, id. Div. 1, 29, 61:cupiditates iracundiasque (eloquentiā),
id. N. D. 2, 59, 148 Orell. N. cr.:odium,
id. Rab. Post. 6, 13:studia,
id. Or. 1, 5; Liv. 10, 13:animorum incendia,
Cic. Or. 8, 27:sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,
id. Att. 13, 10, 3:ardentem Italiam,
Sil. 16, 619:rabies restinguitur,
id. 13, 576. -
8 sedo
sēdo, āvi, ātum, 1, v. a. and n. [sedeo].I.Act. (orig. to cause to sit, to seat; hence, of inanimate or abstract objects), to allay, settle, still, calm, assuage, appease, quiet, check, end, stop, stay, etc. (syn.:* II.mitigo, mulceo, lenio): cave putes, aut mare ullum aut flammam esse tantam, quam non facilius sit sedare quam effrenatam insolentiā multitudinem,
Cic. Rep. 1, 42, 65:pulverem,
Phaedr. 2, 5, 18:curriculum,
Cic. Arat. 125; cf.vela,
i. e. to furl, Prop. 3 (4) 21, 20:flammam,
id. 3 (4), 18, 5:incendia,
Ov. R. Am. 117.—Mid.:sedatis fluctibus,
having subsided, abated, lulled, Cic. Inv. 2, 51, 154:sedatis ventis,
Ov. M. 15, 349; cf.:tempestas sedatur,
Cic. Verr. 2, 1, 18, § 46.—Of hunger, thirst, etc.:sitim,
to slake, quench, Lucr. 2, 663; 4, 850; Ov. M. 3, 415; Phaedr. 4, 4, 1; Suet. Oth. 11 al.:famem ac sitim,
Plin. 11, 54, 119, § 284; cf.:carne jejunia,
Ov. M. 15, 83:lassitudinem,
Plaut. Bacch. 1, 1, 75; Nep. Eum. 9, 6:pestilentiam,
Liv. 7, 3; Just. 20, 2, 8:dolores aurium,
Plin. 29, 6, 39, § 133:tumorem vulnerum,
id. 30, 13, 39, § 114; 20, 20, 81, § 211:scabiem, pruritum,
id. 30, 13, 41, § 121 et saep.:(populi impetus) aliquando incenditur, et saepe sedatur,
Cic. Leg. 3, 10, 24:bellum intestinum ac domesticum,
id. Cat. 2, 13, 28; so,bellum,
Nep. Dat. 8, 6:pugnam,
id. Cat. 3, 3, 6:proelium,
Liv. 34, 5:seditionem,
Cic. Rep. 1, 38, 60; id. Att. 5, 14, 1:tumultum,
Caes. B. C. 3, 18; 3, 106 fin.; Liv. 3, 15 al.:discordias,
Cic. Phil. 1, 1, 1:controversiam,
id. Leg. 1, 21, 54:contentionem,
Liv. 39, 39:invidiam et infamiam,
Cic. Verr. 1, 1, 1; cf.:sermunculum omnem aut restinxerit aut sedarit,
id. Att. 13, 10, 2:miserias,
Plaut. Poen. 5, 4, 107:calamitatem, Ter. Hec. prol. alt. 24: mala,
Cic. Phil. 2, 18, 46.—Of feelings, passions, appetites, etc.:in animis hominum motum dicendo vel excitare vel sedare,
Cic. de Or. 1, 46, 202:mentes (opp. excitare),
id. ib. 1, 5, 17; cf.:appetitus omnes,
id. Off. 1, 29, 103:illā tertiā parte animi, in quā irarum exsistit ardor, sedatā atque restinctā,
id. Div. 1, 29, 61:animos militum,
Liv. 26, 21:iram,
Plaut. Merc. 5, 4, 1:cupidinem,
id. Am. 2, 2, 210:rabiem,
Hor. Epod. 12, 9:pavorem,
Liv. 1, 16:lamentationem,
id. 25, 37:fletus,
Prop. 2, 16 (3, 8), 31:curas,
Stat. Th. 12, 514:vulnera mentis,
Ov. P. 4, 11, 19 et saep.—Rarely with personal objects:affert potionem et te sedatum it,
Plaut. Curc. 1, 2, 22:ut vix a magistratibus juventus sedaretur,
was quieted, brought to order, Liv. 21, 20:tumultuantes deinde milites ipse sedavit,
Just. 12, 15, 2.—Neutr., to become quiet, to lull, subside: postquam tempestas sedavit, Auct. ap. Gell. 18, 12, 6 (cf. the mid.: sedatur tempestas, supra).—Hence, sēdātus, a, um, P. a., composed, moderate, calm, quiet, tranquil, sedate (class.):alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit, alter (Thucydides) incitatior fertur,
Cic. Or. 12, 39:in ipsis numeris sedatior,
id. ib. 52, 176:sedatissimā et depressissimā voce uti,
Auct. Her. 3, 14, 24; cf.: Terenti, Latinā voce Menandrum sedatis vocibus effers, in gentle tones, Cic. poët. ap. Suet. Vit. Ter. 5:oderunt Sedatum celeres, agilem gnavumque remissi,
Hor. Ep. 1, 18, 90:scribere sedatiore animo,
Cic. Att. 8, 3, 7; cf.: olli sedato respondit corde Latinus. Verg. A. 12, 18:amnes,
id. ib. 9, 30:sedato gradu in castra abeunt,
Liv. 25, 37:sedatius tempus,
Cic. Clu. 37, 103.— Adv.: sēdātē, calmly, tranquilly, sedately, Plaut. Men. 5, 6, 17; Cic. Tusc. 2, 20, 46; 2, 24, 58; id. Or. 27, 92. — Comp., Amm. 25, 1, 5.
См. также в других словарях:
Slake — Slake, v. t. [imp. & p. p. {Slaked}; p. pr. & vb. n. {Slaking}.] [OE. slaken to render slack, to slake, AS. sleacian, fr. sleac slack. See {Slack}, v. & a.] 1. To allay; to quench; to extinguish; as, to slake thirst. And slake the heavenly fire.… … The Collaborative International Dictionary of English
Slake — Slake, v. i. 1. To go out; to become extinct. His flame did slake. Sir T. Browne. [1913 Webster] 2. To abate; to become less decided. [R.] Shak. [1913 Webster] 3. To slacken; to become relaxed. When the body s strongest sinews slake. [R.] Sir J.… … The Collaborative International Dictionary of English
slake — [sleık] v [T] literary [: Old English; Origin: slacian to slacken , from sleac; SLACK1] 1.) slake your thirst to drink so that you are not thirsty any more 2.) slake a desire/craving etc to satisfy a desire etc … Dictionary of contemporary English
slake — [ sleık ] verb transitive MAINLY LITERARY to make someone happy by giving them what they want or need: Nothing will slake the public s appetite for celebrity gossip. slake your thirst to drink until you are no longer thirsty … Usage of the words and phrases in modern English
slake — slake·less; slake; slake·able; … English syllables
slake — index allay, assuage, satisfy (fulfill), soothe Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
slake — (v.) O.E. slacian slacken an effort, from slæc lax (see SLACK (Cf. slack)). Sense of allay (in reference to thirst, hunger, desire) first recorded early 14c. Related: Slaked; slaking … Etymology dictionary
slake — ► VERB 1) satisfy (a desire, thirst, etc.). 2) combine (quicklime) with water to produce calcium hydroxide. ORIGIN Old English, «become less eager» … English terms dictionary
slake — [slāk] vt. slaked, slaking [ME slakien < OE slacian < slæc, SLACK1] 1. to allay or make (thirst, desire, etc.) less active or intense by satisfying; assuage; satisfy 2. to cause (a fire) to die down or go out 3. to produce a chemical change … English World dictionary
slake — UK [sleɪk] / US verb [transitive] Word forms slake : present tense I/you/we/they slake he/she/it slakes present participle slaking past tense slaked past participle slaked mainly literary to make someone happy by giving them what they want or… … English dictionary
slake — verb (slaked; slaking) Etymology: Middle English, from Old English slacian, from sleac slack Date: 14th century intransitive verb 1. archaic subside, abate 2. to become slaked ; crumble < l … New Collegiate Dictionary