-
1 przenosić
impf ⇒ przenieść* * *(dziecko, bagaż) to carry; (siedzibę, stolicę) to move; ( zarazki) to transmit; ( wyraz) to hyphenate; ( przerysowywać) to copyprzeniosła wzrok na — +acc her eyes shifted to
* * *ipf.1. ( z miejsca na miejsce) move, shift; ( rękami) carry; ( mechanicznie) transport; ( chorobę) transmit; (termin, spotkanie) move, switch; (modę, obyczaj, siedzibę, pracownika) transfer; ( wzrok) shift; komp. (zawartość schowka, tekst) move.2. druk., komp. (= złamać) ( wyraz) hyphenate, break.pf.1. (przeprowadzać się, zmieniać miejsce pracy, studiów) move.2. (= zmieniać stanowisko) transfer.3. (= rozszerzać się) spread.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przenosić
-
2 siedziba
seat, basegłówna siedziba — headquarters (pl), head office
firma ma swoją siedzibę w Warszawie — the firm is based lub seated in Warsaw
* * *f.( osoby) (place of) residence, domicil, domicile; (instytucji, spółki) seat, registered l. statutory office; siedziba główna headquarters, head l. principal office; stała siedziba permanent residence; z siedzibą w Chicago based l. seated in l. at Chicago, Chicago-based.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > siedziba
-
3 lok|ować1
impf Ⅰ vt książk. 1. Fin. (w banku) to deposit [pieniądze, oszczędności]; (inwestować) to invest [pieniądze, oszczędności]- lokować pieniądze w banku to deposit one’s money in a bank- lokować pieniądze w nieruchomościach to invest in property a. real estate US ⇒ ulokować2. (umieszczać na noc) [gospodarz] to accommodate [gościa]; (sadzać) to seat [osobę]- lokował ich w pokoju gościnnym they were accommodated a. put in the guest room ⇒ ulokować3. (umieszczać) to place [przedmiot]- lokować w kimś/czymś swoje nadzieje to place one’s hopes in sb/sth- źle lokować swoje uczucia to misplace one’s affections ⇒ ulokować4. (lokalizować) to locate [siedzibę, przedstawicielstwo] ⇒ ulokować 5. (odgadywać czas, miejsce czegoś) to locate [miejsce, początek]- uczeni lokują Eden w Afryce scholars locate the garden of Eden in Africa ⇒ ulokowaćⅡ lokować się 1. (zajmować miejsce) to place oneself ⇒ ulokować się 2. (plasować się) to rank- w jego systemie wartości przyjaźń lokuje się bardzo wysoko friendship ranks high on his list (of personal values)The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lok|ować1
-
4 siedzib|a
f 1. (miejsce urzędowania) seat, registered office- siedziba rządu the seat of government- firma ta ma swoją siedzibę w Warszawie the company has its seat a. registered office in Warsaw- siedziba główna headquarters, head office2. książk. (miejsce pobytu) residence, domicile- siedziba rodowa a family residenceThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > siedzib|a
-
5 siedziba siedzi·ba
-
6 osiadać
vi1) ( obierać sobie siedzibę) sich +akk ansiedeln, sich +akk niederlassen2) ( pokrywać coś) kurz: sich +akk legen, śnieg: bedeckenosiąść na mieliźnie statek: stranden, auf eine Sandbank laufen -
7 przenosić
I. vt\przenosić wzrok na coś den Blick auf etw +akk richten [ lub werfen]\przenosić kogoś na inne stanowisko jdn in eine andere Stellung versetzen\przenosić kogoś w stan spoczynku jdn in den Ruhestand versetzen6) ( strzelać za daleko) zu weit fliegen, über das Ziel hinaus fliegenII. vr1) ( przeprowadzać się) człowiek: umziehen -
8 sitzen
sitzen ['zɪʦ̑ən] <saß, gesessen>1) ( auf Gesäß ruhen) siedziećsitz! siad!2) ( sich aufhalten)beim Friseur \sitzen być u fryzjerabeim Essen \sitzen być w trakcie posiłkuzu Hause \sitzen siedzieć w domu ( pot)3) ( angehören)in der Regierung \sitzen zasiadać w rządzie5) ( seinen Sitz haben)in Bonn \sitzen Behörde: mieć siedzibę w Bonn6) ( angebracht sein)schief \sitzen Krawatte: być przekrzywionym7) ( passen)gut \sitzen Hose: dobrze leżeć8) ( treffen) Schlag: być celnym; Bemerkung: być trafnymdas hat gesessen! to był celny strzał!9) \sitzen bleiben ( fam) Frau: osiąść na koszu; Schüler: zostać na drugi rokauf etw \sitzen bleiben ( fam) Geschäft: nie sprzedać towarujdn \sitzen lassen (fam: verlassen, nicht heiraten) porzucić kogoś; ( versetzen) zostawić kogoś na lodzie
См. также в других словарях:
Lesser Poland — For other uses, see Little Poland (disambiguation). Not to be confused with Lesser Poland Voivodeship. Lesser Poland superimposed on borders of current Polish voivodeships … Wikipedia
agronomówka — ż III, CMs. agronomówkawce; lm D. agronomówkawek «budynek na terenie byłej gromady, zwykle z działką ziemi, wyposażony w małe laboratorium i pomoce dydaktyczne; stanowił siedzibę agronoma gromadzkiego» … Słownik języka polskiego
dyplomatyczny — dyplomatycznyni 1. «dotyczący dyplomacji, odnoszący się do dyplomacji lub dyplomatów, należący do dyplomacji» Stosunki dyplomatyczne. Przedstawiciele dyplomatyczni. Wiza, nota dyplomatyczna. Służba dyplomatyczna. Kariera dyplomatyczna. Język… … Słownik języka polskiego
gnieździć się — ndk VIa, gnieżdżę się, gnieździć siędzisz się, gnieźdź się, gnieździć siędził się 1. «o ptakach i zwierzętach: zakładać, słać sobie gniazdo, legowisko; mieć, wychowywać potomstwo w gnieździe, w legowisku; mieć siedzibę, siedlisko» W załomkach… … Słownik języka polskiego
osadzić — dk VIa, osadzićdzę, osadzićdzisz, osadź, osadzićdził, osadzićony osadzać ndk I, osadzićam, osadzićasz, osadzićają, osadzićaj, osadzićał, osadzićany 1. «osiedlić kogoś gdzieś; ulokować, umieścić» Kilkaset rodzin osadzono na nowych terenach. ∆… … Słownik języka polskiego
osiąść — dk XI, osiądę, osiądziesz, osiądź, osiadł, osiadła, osiedli, osiadłszy osiadać ndk I, osiąśćam, osiąśćasz, osiąśćają, osiąśćaj, osiąśćał 1. «obrać sobie siedzibę, mieszkanie; osiedlić się, ulokować się» Na starość osiadł na wsi. 2. «opadając… … Słownik języka polskiego
osiedlać — ndk I, osiedlaćam, osiedlaćasz, osiedlaćają, osiedlaćaj, osiedlaćał, osiedlaćany osiedlić dk VIa, osiedlaćlę, osiedlaćlisz, osiedl, osiedlaćlił, osiedlaćlony «umożliwiać komuś zamieszkanie gdzieś, osadzać kogoś w jakiejś siedzibie, na jakichś… … Słownik języka polskiego
rezydować — ndk IV, rezydowaćduję, rezydowaćdujesz, rezydowaćduj, rezydowaćował książk. «stale gdzieś mieszkać, znajdować się, przebywać w swojej rezydencji; mieć swoją siedzibę, rezydencję» Rezydować na zamku, w pałacu. ‹fr. z łac.› … Słownik języka polskiego
siedziba — ż IV, CMs. siedzibabie; lm D. siedzibadzib «miejsce, gdzie ktoś mieszka lub stale przebywa; dom, miasto, okolica, kraina, w których się (stale) przebywa; miejsce, gdzie znajduje się stale jakaś instytucja» Chwilowa, tymczasowa, stała siedziba.… … Słownik języka polskiego
uroczysko — n II, N. uroczyskokiem; lm D. uroczyskoysk 1. «u dawnych Słowian: miejsce, zwykle w głębi puszczy, związane z kultem bóstwa, z odbywaniem narad, sądów lub uważane za siedzibę złych duchów; dziś: miejsce odludne, pustkowie» Tajemnicze uroczysko.… … Słownik języka polskiego
instalować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, instalowaćluję, instalowaćluje, instalowaćany {{/stl 8}}– zainstalować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zakładać, montować jakieś urządzenia techniczne :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
