Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

s+trade

  • 101 Heresis

    haerĕsis (scanned hĕrĕsis in Prud. Psych. 725; Ham. 64), is and ĕos, f., = hairesis.
    I.
    A (philosophical or religious) sect, a school of thought (=secta): Cato in ea est haeresi, quae nullum sequitur florem orationis, Cic. Par. prooem. § 2;

    as Greek,

    id. Fam. 15, 16, 3:

    Pythagorae haeresim sequi,

    Vitr. 5 praef. —
    2.
    Heretical religious doctrine, heresy, Tert. adv. Haer. 1 sq. et saep.:

    Ariana,

    the Arian heresy, Sid. Ep. 7, 6:

    plurimae sectae et haereses,

    Lact. 4, 30, 2.— Hĕrĕsis, personif., Prud. Psych. 710.—

    Comically: joca tua plena facetiarum de haeresi Vestoriana... risisse me satis,

    i. e. craft, trade, Cic. Att. 14, 14, 1.—
    II.
    A calling, profession: navalis, Cod. Th. 13, 6, 9 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > Heresis

  • 102 heresis

    haerĕsis (scanned hĕrĕsis in Prud. Psych. 725; Ham. 64), is and ĕos, f., = hairesis.
    I.
    A (philosophical or religious) sect, a school of thought (=secta): Cato in ea est haeresi, quae nullum sequitur florem orationis, Cic. Par. prooem. § 2;

    as Greek,

    id. Fam. 15, 16, 3:

    Pythagorae haeresim sequi,

    Vitr. 5 praef. —
    2.
    Heretical religious doctrine, heresy, Tert. adv. Haer. 1 sq. et saep.:

    Ariana,

    the Arian heresy, Sid. Ep. 7, 6:

    plurimae sectae et haereses,

    Lact. 4, 30, 2.— Hĕrĕsis, personif., Prud. Psych. 710.—

    Comically: joca tua plena facetiarum de haeresi Vestoriana... risisse me satis,

    i. e. craft, trade, Cic. Att. 14, 14, 1.—
    II.
    A calling, profession: navalis, Cod. Th. 13, 6, 9 sq.

    Lewis & Short latin dictionary > heresis

  • 103 iners

    ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:

    inerte,

    Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:

    artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,

    Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:

    homo non inertissimus,

    Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —
    II.
    In gen., inactive, idle, indolent, sluggish, inert.
    A.
    Of living beings:

    linguā factiosi, inertes operā,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:

    gerro, iners, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    vicissent inprobos boni fortes inertes,

    Cic. Sest. 19, 43:

    senectus,

    id. de Sen. 11, 36:

    homo inertior, ignavior proferri non potest,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    pecus,

    Verg. A. 4, 158; cf.:

    fera membris,

    Plin. 8, 21, 32, § 77.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    inertissimum et desidiosissimum otium,

    Cic. Agr. 2, 33:

    inertissima segnitia,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    ignavum et iners genus interrogationis,

    empty, idle, id. Fat. 13, 29:

    aquae,

    stagnant waters, Ov. H. 18, 121:

    stomachus,

    i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:

    glaebae,

    that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:

    terra,

    motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:

    horae,

    leisure hours, id. S. 2, 6, 61:

    tempus,

    Ov. P. 1, 15, 44:

    Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,

    Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:

    caro,

    Hor. S. 2, 4, 41:

    blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,

    Plin. 20, 22, 93, § 252:

    sal,

    id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:

    frigus,

    Ov. M. 8, 790:

    somni,

    id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P.

    Lewis & Short latin dictionary > iners

  • 104 inerter

    ĭners, ertis (abl. inerti, Plin. 16, 43, 83, § 227:

    inerte,

    Ov. P. 1, 5, 8; 1, 10, 14), adj. [2. in-ars], unskilled in any art or trade, without skill, unskilful (class.): ut perhibetur iners, ars in quo non erit ulla, Lucil. ap. Serv. ad Verg. A. 4, 158:

    artes, quibus qui carebant, inertes a majoribus nominabantur,

    Cic. Fin. 2, 34, 115: versus, artless ( = sine arte et gravitate facti), Hor. A. P. 445.—In partic., = iners dicendi, arte dicendi carens:

    homo non inertissimus,

    Cic. Div. in Caecil. 21, 67. —
    II.
    In gen., inactive, idle, indolent, sluggish, inert.
    A.
    Of living beings:

    linguā factiosi, inertes operā,

    Plaut. Bacch. 3, 6, 13: silvicolae homines bellique inertes, Naev. ap. Macr. S. 6, 5, § 9:

    gerro, iners, etc.,

    Ter. Heaut. 5, 4, 10:

    vicissent inprobos boni fortes inertes,

    Cic. Sest. 19, 43:

    senectus,

    id. de Sen. 11, 36:

    homo inertior, ignavior proferri non potest,

    id. Verr. 2, 2, 78, § 192:

    pecus,

    Verg. A. 4, 158; cf.:

    fera membris,

    Plin. 8, 21, 32, § 77.—
    B.
    Of inanim. and abstr. things:

    inertissimum et desidiosissimum otium,

    Cic. Agr. 2, 33:

    inertissima segnitia,

    id. Fin. 1, 2, 5:

    ignavum et iners genus interrogationis,

    empty, idle, id. Fat. 13, 29:

    aquae,

    stagnant waters, Ov. H. 18, 121:

    stomachus,

    i. e. without digestion, id. P. 1, 10, 14:

    glaebae,

    that bear nothing, without cultivation, Verg. G. 1, 94:

    terra,

    motionless, immovable, Hor. C. 3, 4, 45:

    horae,

    leisure hours, id. S. 2, 6, 61:

    tempus,

    Ov. P. 1, 15, 44:

    Brutus castigator lacrimarum atque inertium querellarum,

    Liv. 1, 59, 4.— Of food, without flavor, insipid:

    caro,

    Hor. S. 2, 4, 41:

    blitum iners videtur, ac sine sapore, aut acrimonia ulla,

    Plin. 20, 22, 93, § 252:

    sal,

    id. 31, 7, 39, § 82: [p. 941] vita, inactive, quiet, Tib. 1, 1, 5. — Poet., causative, rendering idle or inactive:

    frigus,

    Ov. M. 8, 790:

    somni,

    id. Am. 2, 10, 19. — Hence, adv.: ĭnerter, and sup. inertissime, Charis. 165 P.

    Lewis & Short latin dictionary > inerter

  • 105 instrumentum

    instrūmentum, i, n. [id.], an implement of any kind, a utensil, tool, instrument (class.).
    I.
    Lit.:

    militare,

    Caes. B. G. 6, 30:

    culinarum argentea,

    Just. 38, 10, 4:

    crudelia jussae instrumenta necis,

    Ov. M. 3, 698.—
    2.
    Esp., sing. collect., instruments, apparatus, material, stock, furniture (freq. and class.):

    instrumentum ac ornamenta villae,

    Cic. Dom. 24, 62:

    orationes magna impensā magnoque instrumento tueri,

    id. Verr. 2, 3, 21, § 53:

    belli instrumentum et apparatus,

    id. Ac. 2, 1, 3: rusticum, Phaedr. 4, 4, 24; Val. Max. 4, 4, 6:

    hostium spolia, monumenta imperatorum, decora atque ornamenta fanorum, in instrumento atque in supellectile Verris nominabuntur,

    Cic. Verr. 2, 4, 44, § 97; cf. Pall. 1, 43, 1:

    hibernorum,

    Caes. B. C. 5, 31:

    bellicum,

    Liv. 42, 53, 4:

    nauticum,

    id. 30, 10, 3:

    venatorium,

    Plin. Ep. 3, 19, 3:

    piscationis,

    Paul. Sent. 3, 6, 41.—Esp., in law, the personalty, chattels, or stock of a farm, business, trade, etc.:

    fundo legato, neque instrumentum fundi... ad legatarium pertinet,

    Paul. Sent. 3, 6, 34:

    instrumento cauponio legato, ea debentur, quae in cauponis usum parata sunt, velut vasa,

    id. ib. 3, 6, 61:

    pistoris,

    id. ib. §

    64: medici,

    Dig. 33, 7, 18, § 10; cf.:

    in fanis alia vasorum sunt et sacrae supellectilis, alia ornamentorum, quae vasorum sunt instrumenti instar habent, quibus sacrificia conficiuntur,

    apparatus, Macr. S. 3, 11, 5. —
    II.
    Trop.
    A.
    Of writings, an instrument, document, record:

    opus est intueri omne litis instrumentum,

    Quint. 12, 8, 12:

    aerearum tabularum tria milia... instrumentum imperii pulcherrimum ac vetustissimum,

    Suet. Vesp. 8:

    publici instrumenti auctoritas,

    id. Calig. 8:

    emtionis,

    Dig. 24, 1, 58:

    si scriptum fuerit instrumento, promisisse aliquem,

    Paul. Sent. 5, 7, 2:

    instrumentorum obligatio desideratur,

    id. ib. 2, 17, 13. —
    B.
    Store, provision, supply, means, assistance, furtherance, etc.:

    oratoris,

    provision, supply, Cic. de Or. 1, 36, 165:

    causarum,

    id. ib. 2, 34, 146.— Absol.:

    quid viatici, quid instrumenti satis sit,

    i. e. for a journey, Cic. Att. 12, 32, 2:

    instrumenta ad obtinendam sapientiam,

    means, id. Leg. 1, 22, 59:

    virtutis,

    id. Cat. 2, 5, 9:

    naturae,

    id. Brut. 77, 268:

    graviorum artium,

    id. ib. 97:

    dicendi,

    Quint. 12, 11, 24:

    ciborum,

    i. e. organs of digestion, Plin. 7, 50, 51, § 168.—
    C.
    Ornament, embellishment:

    felices ornent haec instrumenta libellos,

    Ov. Tr. 1, 1, 9:

    anilia,

    apparel, dress, id. M. 14, 766; Suet. Aug. 73.

    Lewis & Short latin dictionary > instrumentum

  • 106 inverto

    in-verto, verti, versum, 3, v. a., to turn upside down, turn about, to upset, invert (class.).
    I.
    Lit.:

    pingue solum Fortes invertant tauri,

    to turn up, plough up, Verg. G. 1, 64:

    campum,

    id. ib. 3, 161:

    Boreas invertit ornos,

    upturns, overthrows, Luc. 6, 390:

    vinaria,

    to upset, empty, Hor. S. 2, 8, 39:

    mare,

    i. e. disturbed, rough, id. Epod. 10, 5:

    alveos navium inversos pro tuguriis habere,

    Sall. J. 18, 5:

    adeo vehementer talum inverti, ut minimum affuerim quin articulum defregerim,

    dislocated, App. Flor. 3, p. 134, 3:

    si polypus invertatur,

    Plin. 9, 30, 48, § 91:

    invertere se,

    to turn over, id. 32, 2, 5, § 13:

    cum in locum anulum inverterat,

    Cic. Off. 3, 9, 38. —
    2.
    Esp., to dip, dye:

    albentes lanas,

    Sil. 16, 568.—
    II.
    Trop., to invert, transpose; to change. alter; to pervert; to exchange:

    ut cum semel dictum sit directe, invertatur ordo, et idem quasi sursum versus retroque dicatur,

    Cic. Part. 7, 24: quae in vulgus edita ejus verbis, invertere supersedeo, to alter, give in another form, Tac. A. 15, 63:

    virtutes,

    to alter, misrepresent, Hor. S. 1, 3, 55:

    lanas,

    to dye, color, Sil. 16, 569:

    Vertumnus Deus invertendarum rerum est,

    i. e. of barter, trade, Ascon. ad Cic. Verr. 2, 1, 59, § 154. —
    B.
    Esp. of words, to pervert, misapply, use ironically (cf. inversio, I.):

    invertuntur verba, ut, etc.,

    Cic. de Or. 2, 65, 262.—Hence, inversus, a, um, P. a., turned upside down, inverted.
    A.
    Lit.:

    vomer inversus,

    Hor. Epod. 2, 63:

    carinae,

    Plin. 9, 6, 5, § 15:

    manus (opp. supina),

    id. 12, 25, 54, § 121:

    charta,

    Mart. 4, 87, 11:

    submovere Euros Pellibus inversis,

    turned inside out, Juv. 14, 187.—
    B.
    Trop., inverted, perverted: annus, inverted, brought back to its beginning, i. e. completed, ended, Hor. S. 1, 1, 36:

    pro curia, inversique mores!

    perverted, corrupt, id. C. 3, 5, 7:

    consuetudo,

    Quint. 3, 9, 9:

    verba,

    perverted from their proper meanings, ambiguous, Ter. Heaut. 2, 3, 131; so,

    too, verba,

    dark, obscure, Lucr. 1, 642. — Neutr. sing. as adv.: inversum, upside down:

    surculis inversum superpositis,

    Sol. 8.

    Lewis & Short latin dictionary > inverto

  • 107 lenocinium

    lēnōcĭnĭum, ĭi, n. [leno], the trade of a pander, pimping, pandering.
    I.
    Lit.:

    ait praetor: Qui lenocinium fecerit. Lenocinium facit, qui quaestuaria mancipia habet. Sed et qui in liberis hunc quaestum exercet, in eadem causa est, etc.,

    Dig. 3, 2, 4:

    quid? ego lenocinium facio?

    Plaut. Ep. 4, 2, 11:

    uxori meae Mihique objectent lenocinium facere,

    id. Merc. 2, 3, 76:

    profiteri,

    to profess to be a bawd, Suet. Tib. 35:

    praebere uxori,

    to be a pander to, Dig. 24, 3, 47:

    eum qui in adulterio deprehensam uxorem non statim dimiserit, reum lenocinii postulari placuit,

    Paul. Sent. 2, 26, 8; Mos. et Rom. Leg. Coll. 4, 12, 4.—
    II.
    Transf.
    A.
    An allurement, enticement, Cic. Mur. 35, 74:

    cupiditatum,

    id. Sest. 66, 138.—
    B.
    Excessive or artificial ornament, finery or nicety in dress:

    corporum lenocinia,

    Cic. N. D. 2, 58, 146:

    omnis lenocinii negligens,

    Suet. Aug. 79:

    lenocinium est muneris antecedens metus,

    adds a charm to the benefit, Sen. Ben. 1, 11, 3; cf.:

    in lenocinio commendationis dolor est,

    Plin. 35, 11, 40, § 145.—
    2.
    In partic., of speech, meretricious or nament or allurement (postAug.), Tac. H. 1, 18:

    nos quibus sordent omnia, quae natura dictavit: qui non ornamenta quaerimus, sed lenocinia,

    Quint. 8 prooem. § 26; cf. id. 12, 1, 30:

    caret lenociniis expositio,

    id. 4, 2, 118; Suet. Calig. 38.

    Lewis & Short latin dictionary > lenocinium

  • 108 materiaria

    mātĕrĭārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to stuff, matter, wood, timber.
    I.
    In gen. (ante-class. and post-Aug.):

    fabrica,

    carpentry, Plin. 7, 56, 57, § 198:

    FABER,

    a carpenter, Inscr. Grut. 642, 6:

    NEGOCIATOR,

    a timber-merchant, Inscr. Orell. 4248. —Also subst.
    B.
    mātĕrĭārĭus, ii, m. (sc. negotiator), a timber-merchant: si non [p. 1119] hos materiarius remoratur, Plaut. Mil. 3, 3, 45:

    CLAVORVM,

    a maker of wooden nails, Inscr. Orell. 4164.—
    II.
    In partic.:

    haeretici materiarii, in eccl. Lat.,

    those who believed in the eternity of matter, Tert. adv. Hermog. 25.—
    B.
    mātĕrĭārĭa, ae, f. (sc. negotiatio), the trade in timber, Paul. ex Fest. p. 27, 11 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > materiaria

  • 109 materiarius

    mātĕrĭārĭus, a, um, adj. [id.], of or belonging to stuff, matter, wood, timber.
    I.
    In gen. (ante-class. and post-Aug.):

    fabrica,

    carpentry, Plin. 7, 56, 57, § 198:

    FABER,

    a carpenter, Inscr. Grut. 642, 6:

    NEGOCIATOR,

    a timber-merchant, Inscr. Orell. 4248. —Also subst.
    B.
    mātĕrĭārĭus, ii, m. (sc. negotiator), a timber-merchant: si non [p. 1119] hos materiarius remoratur, Plaut. Mil. 3, 3, 45:

    CLAVORVM,

    a maker of wooden nails, Inscr. Orell. 4164.—
    II.
    In partic.:

    haeretici materiarii, in eccl. Lat.,

    those who believed in the eternity of matter, Tert. adv. Hermog. 25.—
    B.
    mātĕrĭārĭa, ae, f. (sc. negotiatio), the trade in timber, Paul. ex Fest. p. 27, 11 Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > materiarius

  • 110 mercantia

    mercantia, ae, f. [mercor], trade (late Lat.), Ps.-Aug. ad Fratr. Erem. Serm. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > mercantia

  • 111 mercor

    mercor, ātus, 1 (archaic form, mercassitur for mercatus fuerit, Inscr. Grut. 512, 20.— Inf. mercarier for mercari, Hor. S. 2, 3, 24), v. dep. n. and a. [id.], to trade, traffic, deal in commodities ( absol., Plaut. Merc. prol. 82), to buy, purchase something from a person (cf. nundinor).
    I.
    Lit., constr. with aliquid ab or de aliquo, with abl. or gen. of the price (class.):

    aliquid ab aliquo,

    Cic. Off. 1, 42, 150:

    fundum de pupillo,

    id. Fl. 20, 46:

    aliquid tanto pretio,

    id. Rosc. Am. 46, 133:

    hortos egregiasque domos,

    Hor. S. 2, 3, 24:

    quanti mercatura mullum luxuria?

    Plin. 9, 18, 31, § 68:

    hanc (segetem),

    Juv. 14, 143.—In part. pres.: mercans, antis, subst., a buyer, purchaser:

    spem mercantium frustrari,

    Suet. Aug. 75.—
    II.
    Trop.:

    ego haec officia mercanda vitā puto,

    to be purchased with life, Cic. Att. 9, 5, 3:

    amorem muneribus,

    Prop. 2, 16 (3, 8), 15.—In pass. signif., to be bought (mostly post-Aug.):

    jam quidem facta emplastra mercantur,

    Plin. 34, 11, 25, § 108.— Part. perf.: mercātus, a, um, bought, purchased: commeatibus mercatis, Sall. Fragm. ap. Non. 138, 12:

    cultus,

    Prop. 1, 2, 5:

    sestertiis centum quinquaginta milibus trullam unam mercatam a matrefamilias,

    Plin. 37, 2, 10, § 29 (the better reading is mercatā matre, Jan.).

    Lewis & Short latin dictionary > mercor

  • 112 meretricium

    mĕrē̆trīcĭus, a, um, adj. [meretrix], of or pertaining to harlots or prostitutes, meretricious.
    I.
    Adj. (class.):

    meretricia ornamenta,

    Plaut. Truc. 2, 2, 63:

    quaestus,

    Cic. Phil. 2, 18, 44:

    disciplina,

    id. Verr. 2, 3, 3, § 6:

    domus,

    a courtesan's house, Ter. Eun. 5, 5, 18:

    amores,

    Cic. Cael. 20, 48.—
    II.
    Subst.: mĕrē̆trīcĭum, ii, n.
    1.
    The art of a courtesan:

    inmutari blandimentis, hortamentis, ceteris meretriciis,

    Plaut. Truc. 2, 2, 63.—
    2.
    The trade of a harlot:

    meretricium facere,

    Suet. Calig. 40.—Hence, adv.: mĕrē̆trīcĭē, after the manner of harlots, meretriciously (ante-class.):

    digne ornata, haud meretricie,

    Plaut. Mil. 3, 2, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > meretricium

  • 113 meretricius

    mĕrē̆trīcĭus, a, um, adj. [meretrix], of or pertaining to harlots or prostitutes, meretricious.
    I.
    Adj. (class.):

    meretricia ornamenta,

    Plaut. Truc. 2, 2, 63:

    quaestus,

    Cic. Phil. 2, 18, 44:

    disciplina,

    id. Verr. 2, 3, 3, § 6:

    domus,

    a courtesan's house, Ter. Eun. 5, 5, 18:

    amores,

    Cic. Cael. 20, 48.—
    II.
    Subst.: mĕrē̆trīcĭum, ii, n.
    1.
    The art of a courtesan:

    inmutari blandimentis, hortamentis, ceteris meretriciis,

    Plaut. Truc. 2, 2, 63.—
    2.
    The trade of a harlot:

    meretricium facere,

    Suet. Calig. 40.—Hence, adv.: mĕrē̆trīcĭē, after the manner of harlots, meretriciously (ante-class.):

    digne ornata, haud meretricie,

    Plaut. Mil. 3, 2, 58.

    Lewis & Short latin dictionary > meretricius

  • 114 mos

    mos, mōris, m. [etym. dub.; perh. root ma-, measure; cf.: maturus, matutinus; prop., a measuring or guiding rule of life; hence], manner, custom, way, usage, practice, fashion, wont, as determined not by the laws, but by men's will and pleasure, humor, self-will, caprice (class.; cf.: consuetudo, usus).
    I.
    Lit.:

    opsequens oboediensque'st mori atque imperiis patris,

    Plaut. Bacch. 3, 3, 54:

    huncine erat aequum ex illius more, an illum ex hujus vivere?

    Ter. Heaut. 1, 2, 24: alieno more vivendum est mihi, according to the will or humor of another, id. And. 1, 1, 125:

    nonne fuit levius dominae pervincere mores,

    Prop. 1, 17, 15: morem alicui gerere, to do the will of a person, to humor, gratify, obey him:

    sic decet morem geras,

    Plaut. Most. 3, 2, 35; Cic. Tusc. 1, 9, 17:

    animo morem gessero,

    Ter. And. 4, 1, 17:

    adulescenti morem gestum oportuit,

    id. Ad. 2, 2, 6; v. gero.—
    II.
    The will as a rule for action, custom, usage, practice, wont, habit:

    leges mori serviunt,

    usage, custom, Plaut. Trin. 4, 3, 36:

    legi morique parendum est,

    Cic. Univ. 11:

    ibam forte Viā Sacrā, sicut meus est mos,

    custom, wont, Hor. S. 1, 9, 1:

    contra morem consuetudinemque civilem,

    Cic. Off. 1, 41, 148:

    quae vero more agentur institutisque civilibus,

    according to usage, according to custom, id. ib.:

    mos est hominum, ut nolint eundem pluribus rebus excellere,

    id. Brut. 21, 84:

    ut mos est,

    Juv. 6, 392;

    moris erat quondam servare, etc.,

    id. 11, 83:

    more sinistro,

    by a perverted custom, id. 2, 87.— So with ut:

    morem traditum a patribus, ut, etc.,

    Liv. 27, 11, 10:

    hunc morem servare, ut, etc.,

    id. 32, 34, 5:

    virginibus Tyriis mos est gestare pharetram,

    it is the custom, they are accustomed, Verg. A. 1, 336:

    qui istic mos est?

    Ter. Heaut. 3, 3, 1:

    mos ita rogandi,

    Cic. Fam. 12, 17, 1:

    ut mos fuit Bithyniae regibus,

    id. Verr. 2, 5, 11, § 27: moris est, it is the custom:

    negavit, moris esse Graecorum, ut, etc.,

    id. ib. 2, 1, 26, § 66; Vell. 2, 37, 5:

    quae moris Graecorum non sint,

    Liv. 36, 28, 4; cf.:

    (aliquid) satis ex more Graecorum factum,

    id. 36, 28, 5:

    ut Domitiano moris erat,

    Tac. Agr. 39.— Plur.:

    id quoque morum Tiberii erat,

    Tac. A. 1, 80:

    praeter civium morem,

    contrary to custom, to usage, Ter. And. 5, 3, 9: sine more, unwonted, unparalleled:

    facinus sine more,

    Stat. Th. 1, 238; so,

    nullo more,

    id. ib. 7, 135:

    supra morem: terra supra morem densa,

    unusually, Verg. G. 2, 227 (cf.:

    supra modum): perducere aliquid in morem,

    to make into a custom, make customary, Cic. Inv. 2, 54, 162:

    quod jam in morem venerat, ut, etc.,

    had become customary, Liv. 42, 21, 7.—
    B.
    In partic., in a moral point of view, conduct, behavior; in plur., manners, morals, character; in a good or bad sense:

    est ita temperatis moderatisque moribus, ut summa severitas summā cum humanitate jungatur,

    manners, Cic. Fam. 12, 27, 1:

    suavissimi mores,

    id. Att. 16, 16, A, 6: boni, id. Fragm. ap. Non. 254, 8.—Prov.:

    corrumpunt mores bonos colloquia mala,

    Vulg. 1 Cor. 15, 33:

    justi,

    Cic. de Or. 2, 43, 184:

    severi et pudici,

    Plin. 28, 8, 27, § 106:

    sanctissimi,

    Plin. Ep. 10, 20, 3: feri immanisque natura, Cic. Rosc. [p. 1168] Am. 13, 38:

    totam vitam, naturam moresque alicujus cognoscere,

    character, id. ib. 38, 109:

    eos esse M'. Curii mores, eamque probitatem, ut, etc.,

    id. Fam. 13, 17, 3; id. de Or. 2, 43, 182:

    mores disciplinamque alicujus imitari,

    id. Deiot. 10, 28:

    perditi,

    id. Fam. 2, 5, 2:

    praefectura morum,

    the supervision of the public morals, Suet. Caes. 76:

    moribus et caelum patuit,

    to good morals, virtue, Prop. 4 (5), 11, 101:

    amator meretricis mores sibi emit auro et purpurā,

    polite behavior, complaisance, Plaut. Most. 1, 3, 128:

    propitiis, si per mores nostros liceret, diis,

    i. e. our evil way of life, Tac. H. 3, 72:

    morum quoque filius,

    like his father in character, Juv. 14, 52:

    ne te ignarum fuisse dicas meorum morum, leno ego sum,

    i. e. my trade, Ter. Ad. 2, 1, 6:

    in publicis moribus,

    Suet. Tib. 33; 42.—
    III.
    Transf.
    A.
    Quality, nature, manner; mode, fashion:

    haec meretrix fecit, ut mos est meretricius,

    Plaut. Men. 5, 4, 8:

    mores siderum,

    qualities, properties, Plin. 18, 24, 56, § 206:

    caeli,

    Verg. G. 1, 51:

    Carneadeo more et modo disputare,

    manner, Cic. Univ. 1:

    si humano modo, si usitato more peccāsset,

    in the usual manner, id. Verr. 2, 2, 3, § 9:

    Graeco more bibere,

    id. ib. 1, 26, 66:

    apis Matinae More modoque,

    after the manner of, like, Hor. C. 4, 2, 27:

    Dardanius torrentis aquae vel turbinis atri More furens,

    Verg. A. 10, 604:

    more novalium,

    Col. 3, 13, 4:

    caeli et anni mores,

    Col. 1, Praef. 23:

    omnium more,

    Cic. Fam. 12, 17, 3; so,

    ad morem actionum,

    Quint. 4, 1, 43:

    elabitur anguis in morem fluminis,

    like, Verg. G. 1, 245:

    in hunc operis morem,

    Hor. S. 2, 1, 63:

    pecudum in morem,

    Flor. 3, 8, 6:

    morem vestis tenere,

    mode, fashion, Just. 1, 2, 3.—
    B.
    A precept, law, rule ( poet. and postAug.):

    moresque viris et moenia ponet,

    precepts, laws, Verg. A. 1, 264; cf.:

    pacis inponere morem,

    id. ib. 6, 852:

    quod moribus eorum interdici non poterat,

    Nep. Ham. 3:

    quid ferri duritiā pugnacius? sed cedit, et patitur mores,

    submits to laws, obeys, is tamed, Plin. 36, 16, 25, § 127:

    ut leo mores Accepit,

    Stat. Ach. 2, 183:

    in morem tonsa coma, = ex more ludi,

    Verg. A. 5, 556.

    Lewis & Short latin dictionary > mos

  • 115 negociatorius

    nĕgōtĭātōrĭus ( nĕgōc-), a, um, adj. [id.], of or belonging to trade or tradespeople (post-class.):

    naves,

    trading vessels, Vop. Firm. 3:

    aurum,

    that tradespeople had to pay, Lampr. Alex. Sev. 32, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > negociatorius

  • 116 negocior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negocior

  • 117 negocium

    nĕgōtĭum ( nĕgōcĭum), ii, n. [necotium; cf.: negotium, quod non sit otium, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.; v. 1. ne], a business, employment, occupation, affair (cf. munus).
    I.
    Lit.:

    negoti nunc sum plenus,

    Plaut. Ps. 1, 3, 146:

    quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus, etc.,

    id. Merc. 2, 2, 17:

    qui deum nihil habere negotii volunt,

    Cic. Off. 3, 28, 102:

    in extremā parte muneris ac negotii tui,

    id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:

    forensia negotia,

    id. de Or. 2, 6, 23:

    qui omnibus negotiis interfuit,

    id. Fam. 1, 6, 1:

    negotium municipii administrare,

    id. ib. 13, 11:

    procurare,

    id. Verr. 2, 3, 64, § 149:

    suscipere,

    id. Cat. 3, 2, 5:

    mandare alicui,

    id. Fam. 13, 26, 2:

    versari in negotio,

    id. Att. 5, 10, 3:

    emergere ex negotiis,

    id. ib. 5, 10, 3; Liv. 3, 4:

    transigere negotium,

    Cic. Phil. 2, 9, 21:

    negotio desistere,

    Caes. B. G. 1, 45:

    in magno negotio habere aliquid,

    to regard a thing as important, of great moment, Suet. Caes. 23: est mihi negotium cum aliquo, I have to do with one:

    mirabar, quid hic negotii esset tibi,

    Ter. Ad. 4, 5, 8; Cic. Fam. 8, 8, 9:

    adparatus, quem flagitabat instans negotium,

    Amm. 20, 10, 1.—Esp. with reference to affairs of state:

    nostrum otium negotii inopia, non requiescendi studio constitutum est,

    Cic. Off. 3, 1, 2; cf. Suet. Aug. 32:

    publicis adfinis fuit an maritumis negotiis?

    i. e. in farming the revenue or in private commerce, Plaut. Trin. 2, 2, 50.—Of the management of domestic concerns:

    qui suum negotium gerunt otiosi,

    Cic. Lael. 23, 86:

    praeclare suum negotium gessit Roscius,

    id. Rosc. Com. 12, 34:

    suum negotium agere,

    id. Off. 1, 9, 29; cf. id. ib. 1, 34, 125.—So of trade, traffic:

    aes alienum negotii gerendi studio contractum,

    Cic. Sull. 20, 58; id. Vat. 5, 12:

    negotii gerentes,

    tradesmen, id. Sest. 45, 97:

    Trebonius ampla et expedita negotia in tuā provinciā habet,

    id. Fam. 1, 3, 1: Hor. Ep. 1, 6, 33.—Of a lawsuit, Quint. 3, 5, 11; Suet. Calig. 40; id. Rhet. 6; cf. Plaut. Aul. 3, 4, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    Difficulty, pains, trouble, labor:

    ita et hinc et illinc mi exhibent negotium,

    give me trouble, Plaut. Most. 3, 1, 38:

    huic exhibui negotium,

    id. Men. 5, 9, 13; id. Poen. 1, 2, 30:

    viden egestas quid negoti dat homini misero male,

    id. Trin. 4, 2, 5:

    satis habeo negotii in sanandis vulneribus,

    Cic. Att. 5, 17, 6:

    magnum negotium est navigare atque id mense Quintili,

    id. ib. 5, 12:

    negotium facessere alicui,

    to give one trouble, id. Fam. 3, 10, 1:

    negotium exhibere alicui,

    id. Off. 3, 31, 112:

    facere innocenti,

    Quint. 5, 12, 13:

    nihil est negotii libertatem recuperare,

    Cic. Fam. 12, 2, 1:

    Cato Siciliam tenere nullo negotio potuit,

    id. Att. 10, 16, 3; id. Fam. 2, 10, 2:

    non minori negotio,

    id. Verr. 2, 5, 68, § 175:

    quid negotii est haec poëtarum, portenta convincere?

    id. Tusc. 1, 6, 11: facili negotio, with little trouble (post-class.), Aur. Vict. Caes. 39, 38; cf.:

    levi negotio,

    Amm. 20, 10, 2 al.:

    magno negotio,

    Cels. 7, 5 init.;

    Auct. B. Aiex. 8, 4: plus negotii est, si acutus quoque morbus is factus est,

    Cels. 4, 6.—
    B.
    Like the Gr. pragma, for res, a matter, thing:

    quid est negoti?

    Plaut. Most. 2, 2, 27; 3, 2, 54:

    quid negoti est, quamobrem succenses mihi?

    id. Capt. 3, 5, 11:

    ineptum negotium et Graeculum,

    Cic. Tusc. 1, 35, 86. —So of persons Teucris illa lentum negotium, a slow affair, Cic. Att. 1, 12, 1; cf. id. Q. Fr. 2, 13, 4:

    elinguem, tardum, inhumanum negotium,

    id. post Red. in Sen. 6, 14. —As transl. of to pragma, euphemism for sensual sins, Vulg. 1 Thess. 4, 6; ib. 2 Cor. 7, 11:

    a negotio perambulante in tenebris,

    some indefinable terror, ib. Psa. 90, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > negocium

  • 118 negotiatorius

    nĕgōtĭātōrĭus ( nĕgōc-), a, um, adj. [id.], of or belonging to trade or tradespeople (post-class.):

    naves,

    trading vessels, Vop. Firm. 3:

    aurum,

    that tradespeople had to pay, Lampr. Alex. Sev. 32, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > negotiatorius

  • 119 negotior

    nĕgōtĭor ( nĕgōc-), ātus, 1, v. dep. n. and a. [id.], to carry on business, esp. a wholesale business or the banking business.
    I.
    Lit.:

    cum se Syracusas otiandi, non negotiandi causā contulisset,

    Cic. Off. 3, 14, 58:

    Curius qui Patris negotiatur,

    id. Fam. 13, 17, 1; Sall. C. 40, 2:

    quibus mercibus negotiatur aliquis,

    Gai. Inst. 4, 74.—
    B.
    Transf., in gen., to trade, traffic:

    negotiandi causā,

    Liv. 33, 29, 4; Col. praef. 12.—
    C.
    To gain by traffic (eccl. Lat.):

    quantum negotiatus esset,

    Vulg. Luc. 19, 15.—
    II.
    Trop.
    * A.
    To deal, traffic:

    animā statim nostrā negotiari,

    to traffic with our lives, Plin. 29, 1, 5, § 11.—
    * B.
    To engage in business:

    circumspiciebam in quod me mare negotiaturus immitterem,

    Sen. Ep. 119, 5.—Hence, nĕ-gōtĭans, antis, P. a.—As subst.
    A.
    A wholesale dealer, trader, banker, business man:

    negavi me cuipiam negotianti dare (praefecturam),

    Cic. Att. 5, 21, 10.—
    B.
    In gen., a dealer, tradesman:

    MATERIARIVS,

    Inscr. Fabr. 655, n. 476:

    SALSAMENTARIVS ET VINARIARIVS,

    Inscr. Orell. 4249.— Plur.:

    aratores ac negotiantes,

    Suet. Aug. 42:

    negotiantes in basilicā,

    Vitr. 5, 1, 8: NEGOTIANTES VINI ARIMINENSES, Inscr. Rein. c. 3, n. 88 (a. p. Chr. n. 251).

    Lewis & Short latin dictionary > negotior

  • 120 negotium

    nĕgōtĭum ( nĕgōcĭum), ii, n. [necotium; cf.: negotium, quod non sit otium, Paul. ex Fest. p. 177 Müll.; v. 1. ne], a business, employment, occupation, affair (cf. munus).
    I.
    Lit.:

    negoti nunc sum plenus,

    Plaut. Ps. 1, 3, 146:

    quamquam negotiumst, si quid vis, non sum occupatus, etc.,

    id. Merc. 2, 2, 17:

    qui deum nihil habere negotii volunt,

    Cic. Off. 3, 28, 102:

    in extremā parte muneris ac negotii tui,

    id. Q. Fr. 1, 1, 16, § 46:

    forensia negotia,

    id. de Or. 2, 6, 23:

    qui omnibus negotiis interfuit,

    id. Fam. 1, 6, 1:

    negotium municipii administrare,

    id. ib. 13, 11:

    procurare,

    id. Verr. 2, 3, 64, § 149:

    suscipere,

    id. Cat. 3, 2, 5:

    mandare alicui,

    id. Fam. 13, 26, 2:

    versari in negotio,

    id. Att. 5, 10, 3:

    emergere ex negotiis,

    id. ib. 5, 10, 3; Liv. 3, 4:

    transigere negotium,

    Cic. Phil. 2, 9, 21:

    negotio desistere,

    Caes. B. G. 1, 45:

    in magno negotio habere aliquid,

    to regard a thing as important, of great moment, Suet. Caes. 23: est mihi negotium cum aliquo, I have to do with one:

    mirabar, quid hic negotii esset tibi,

    Ter. Ad. 4, 5, 8; Cic. Fam. 8, 8, 9:

    adparatus, quem flagitabat instans negotium,

    Amm. 20, 10, 1.—Esp. with reference to affairs of state:

    nostrum otium negotii inopia, non requiescendi studio constitutum est,

    Cic. Off. 3, 1, 2; cf. Suet. Aug. 32:

    publicis adfinis fuit an maritumis negotiis?

    i. e. in farming the revenue or in private commerce, Plaut. Trin. 2, 2, 50.—Of the management of domestic concerns:

    qui suum negotium gerunt otiosi,

    Cic. Lael. 23, 86:

    praeclare suum negotium gessit Roscius,

    id. Rosc. Com. 12, 34:

    suum negotium agere,

    id. Off. 1, 9, 29; cf. id. ib. 1, 34, 125.—So of trade, traffic:

    aes alienum negotii gerendi studio contractum,

    Cic. Sull. 20, 58; id. Vat. 5, 12:

    negotii gerentes,

    tradesmen, id. Sest. 45, 97:

    Trebonius ampla et expedita negotia in tuā provinciā habet,

    id. Fam. 1, 3, 1: Hor. Ep. 1, 6, 33.—Of a lawsuit, Quint. 3, 5, 11; Suet. Calig. 40; id. Rhet. 6; cf. Plaut. Aul. 3, 4, 2.—
    II.
    Transf.
    A.
    Difficulty, pains, trouble, labor:

    ita et hinc et illinc mi exhibent negotium,

    give me trouble, Plaut. Most. 3, 1, 38:

    huic exhibui negotium,

    id. Men. 5, 9, 13; id. Poen. 1, 2, 30:

    viden egestas quid negoti dat homini misero male,

    id. Trin. 4, 2, 5:

    satis habeo negotii in sanandis vulneribus,

    Cic. Att. 5, 17, 6:

    magnum negotium est navigare atque id mense Quintili,

    id. ib. 5, 12:

    negotium facessere alicui,

    to give one trouble, id. Fam. 3, 10, 1:

    negotium exhibere alicui,

    id. Off. 3, 31, 112:

    facere innocenti,

    Quint. 5, 12, 13:

    nihil est negotii libertatem recuperare,

    Cic. Fam. 12, 2, 1:

    Cato Siciliam tenere nullo negotio potuit,

    id. Att. 10, 16, 3; id. Fam. 2, 10, 2:

    non minori negotio,

    id. Verr. 2, 5, 68, § 175:

    quid negotii est haec poëtarum, portenta convincere?

    id. Tusc. 1, 6, 11: facili negotio, with little trouble (post-class.), Aur. Vict. Caes. 39, 38; cf.:

    levi negotio,

    Amm. 20, 10, 2 al.:

    magno negotio,

    Cels. 7, 5 init.;

    Auct. B. Aiex. 8, 4: plus negotii est, si acutus quoque morbus is factus est,

    Cels. 4, 6.—
    B.
    Like the Gr. pragma, for res, a matter, thing:

    quid est negoti?

    Plaut. Most. 2, 2, 27; 3, 2, 54:

    quid negoti est, quamobrem succenses mihi?

    id. Capt. 3, 5, 11:

    ineptum negotium et Graeculum,

    Cic. Tusc. 1, 35, 86. —So of persons Teucris illa lentum negotium, a slow affair, Cic. Att. 1, 12, 1; cf. id. Q. Fr. 2, 13, 4:

    elinguem, tardum, inhumanum negotium,

    id. post Red. in Sen. 6, 14. —As transl. of to pragma, euphemism for sensual sins, Vulg. 1 Thess. 4, 6; ib. 2 Cor. 7, 11:

    a negotio perambulante in tenebris,

    some indefinable terror, ib. Psa. 90, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > negotium

См. также в других словарях:

  • Trade secret — Trade Secrets redirects here. For other uses, see Trade Secrets (disambiguation). Intellectual property law Primary rights …   Wikipedia

  • Trade justice — is a campaign by non governmental organisations, such as consumer groups, trade unions, faith groups, aid agencies and environmental groups. These organisations lobby for changes to the rules and practices of world trade so that poor people and… …   Wikipedia

  • Trade dress — refers to characteristics of the visual appearance of a product or its packaging (or even the facade of a building such as a restaurant) that may be registered and protected from being used by competitors in the manner of a trademark. Vague|What… …   Wikipedia

  • Trade and development — Trade is a key factor in economic development. A successful use of trade can boost a country s development. On the other hand, opening up markets to international trade may leave local producers swamped by more competitive foreign… …   Wikipedia

  • Trade — Trade, n. [Formerly, a path, OE. tred a footmark. See {Tread}, n. & v.] 1. A track; a trail; a way; a path; also, passage; travel; resort. [Obs.] [1913 Webster] A postern with a blind wicket there was, A common trade to pass through Priam s house …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trade dollar — Trade Trade, n. [Formerly, a path, OE. tred a footmark. See {Tread}, n. & v.] 1. A track; a trail; a way; a path; also, passage; travel; resort. [Obs.] [1913 Webster] A postern with a blind wicket there was, A common trade to pass through Priam s …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trade price — Trade Trade, n. [Formerly, a path, OE. tred a footmark. See {Tread}, n. & v.] 1. A track; a trail; a way; a path; also, passage; travel; resort. [Obs.] [1913 Webster] A postern with a blind wicket there was, A common trade to pass through Priam s …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trade sale — Trade Trade, n. [Formerly, a path, OE. tred a footmark. See {Tread}, n. & v.] 1. A track; a trail; a way; a path; also, passage; travel; resort. [Obs.] [1913 Webster] A postern with a blind wicket there was, A common trade to pass through Priam s …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trade wind — Trade Trade, n. [Formerly, a path, OE. tred a footmark. See {Tread}, n. & v.] 1. A track; a trail; a way; a path; also, passage; travel; resort. [Obs.] [1913 Webster] A postern with a blind wicket there was, A common trade to pass through Priam s …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Trade unions in South Africa — have a history dating back to the 1880s. From the beginning unions could be viewed as a reflection of the racial disunity of the country, with the earliest unions being predominantly for white workers. cite book year = 2005 title = Trade Unions… …   Wikipedia

  • trade-union — [ trɛdynjɔ̃; trɛdjunjɔn ] n. f. • 1876; mot angl., de trade « métier » et union « union » ♦ En Grande Bretagne, Syndicat ouvrier corporatiste. Les trade unions. N. m. TRADE UNIONISME [ trɛdynjɔnism ]; adj. et n. TRADE UNIONISTE . ⊗ HOM. Trait d… …   Encyclopédie Universelle

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»