-
1 przyprawiać
przyprawiać (-am) < przyprawić> (-ię) KULIN würzen (I mit D); (przymocować) befestigen, ansetzen (do G an A);przyprawiać o mdłości Übelkeit erregen;przyprawiać o zawrót głowy schwindelerregend sein;przyprawiać sobie wąsy sich einen falschen Bart ankleben;przyprawiać rogi k-u fig jemandem Hörner aufsetzen -
2 przyprawiać
przyprawiać [pʃɨpravjaʨ̑], przyprawić [pʃɨpraviʨ̑]1) ( dodać przypraw)\przyprawiać coś czymś etw mit etw würzen [ lub anmachen]2) ( przymocować) befestigen, anmachen3) (książk: doprowadzić) verursachen\przyprawiać kogoś o mdłości/zawrót głowy bei jdm Übelkeit/Schwindel erregen -
3 przyprawić
przyprawiać (-am) < przyprawić> (-ię) KULIN würzen (I mit D); (przymocować) befestigen, ansetzen (do G an A);przyprawiać o mdłości Übelkeit erregen;przyprawiać o zawrót głowy schwindelerregend sein;przyprawiać sobie wąsy sich einen falschen Bart ankleben;przyprawiać rogi k-u fig jemandem Hörner aufsetzen -
4 smak
o smaku waniliowym KULIN mit Vanillegeschmack, Vanille-;przyprawiać do smaku abschmecken;być k-u nie w smak jemandem missfallen, jemandem nicht ins Konzept passen -
5 zaprawiać
I. vt1) ( przyprawiać) anmachen, würzen2) ( przyzwyczajać) üben, trainieren\zaprawiać kogoś do czegoś jdn an etw +akk gewöhnenII. vr1) ( przyzwyczajać się)\zaprawiać się do walki für einen Kampf trainieren [ lub üben] -
6 bereiten
bereiten *vt1) ( verursachen)jdm Freude \bereiten sprawić komuś radośćjdm Kopfschmerzen \bereiten przyprawiać kogoś o ból głowy2) ( zuteil werden lassen)jdm eine Überraschung \bereiten zgotować komuś niespodziankę3) (geh: zu\bereiten) przyrządzić -
7 paprizieren
-
8 scharf
scharf [ʃarf] <-̈er, -̈ste>I. adj2) ( stark gewürzt) pikantny, ostry9) ( heftig) Wind, Konkurrenz ostry, silny; Kritik, Zunge cięty, ostry; Alkohol mocny; Ablehnung kategoryczny; Protest gwałtowny14) (fam: aufreizend)jdn \scharf machen podniecać kogośauf jdn/etw \scharf sein mieć chrapkę na kogoś/coś ( pot)II. adv1) ( kräftig)etw \scharf würzen przyprawiać [ perf przyprawić] coś [na] ostro -
9 würzen
См. также в других словарях:
przyprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyprawiaćam, przyprawiaća, przyprawiaćają, przyprawiaćany {{/stl 8}}– przyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyprawiaćwię, przyprawiaćwi, przyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać – przyprawić rogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: zdradzać męża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy był w delegacji, żona przyprawiła mu rogi. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przyprawiać — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 … Słownik frazeologiczny
przyprawiać komuś rogi — (Zwłaszcza o kobietach) Być seksualnie niewiernym, zwłaszcza cudzołożyć Eng. (Especially about women) To be sexually unfaithful, especially to commit adultery … Słownik Polskiego slangu
przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… … Słownik języka polskiego
Cuckold — is a historic derogatory term for a man who has an unfaithful wife. The word, which has been in recorded use since the 13th century, derives from the cuckoo which gives up nurturing its own by laying eggs in other birds nests. [1] In modern terms … Wikipedia
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
mdłość — ż V 1. tylko w lm, MD. mdłośćści «stan poprzedzający wymioty; nudności» Dostać mdłości. Wywoływać mdłości. Przyprawiać o mdłości. Doprowadzać do mdłości. 2. DCMs. mdłośćści, blm «brak wyrazu, wyrazistości, ekspresji» Mdłość postaci, obrazu, wzoru … Słownik języka polskiego
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
o — I 1. «litera oznaczająca samogłoskę o» ∆ O kreskowane «litera ó oznaczająca brzmienie u, stosowana przede wszystkim w wypadkach, gdy samogłoska ta wymienia się z o, np. wóz wozy» 2. «samogłoska ustna wymawiana przy niewielkim wzniesieniu tylnej… … Słownik języka polskiego