przyprawić

См. также в других словарях:

• przyprawić — dk VIa, przyprawićwię, przyprawićwisz, przyprawićpraw, przyprawićwił, przyprawićwiony przyprawiać ndk I, przyprawićam, przyprawićasz, przyprawićają, przyprawićaj, przyprawićał, przyprawićany 1. «przymocować, przyczepić coś brakującego,… …   Słownik języka polskiego

• przyprawić — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 …   Słownik frazeologiczny

• przyprawiać – przyprawić [dorabiać – dorobić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}gębę {{/stl 13}}{{stl 7}} tworzyć komuś niekorzystny wizerunek, szkalować, spotwarzać, oczerniać kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Była nielubiana, bo wszystkim znajomym przyprawiała gębę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyprawiać – przyprawić rogi — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} o kobiecie: zdradzać męża : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gdy był w delegacji, żona przyprawiła mu rogi. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyprawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, przyprawiaćam, przyprawiaća, przyprawiaćają, przyprawiaćany {{/stl 8}}– przyprawić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, przyprawiaćwię, przyprawiaćwi, przyprawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• przyprawiać — Ktoś, coś przyprawia kogoś o zawrót głowy zob. zawrót. Przyprawić komuś gębę zob. gęba 2. Przyprawić komuś rogi zob. róg 2 …   Słownik frazeologiczny

• doprowadzić — dk VIa, doprowadzićdzę, doprowadzićdzisz, doprowadzićwadź, doprowadzićdził, doprowadzićdzony doprowadzać ndk I, doprowadzićam, doprowadzićasz, doprowadzićają, doprowadzićaj, doprowadzićał, doprowadzićany 1. «przyprowadzić do jakiegoś miejsca,… …   Słownik języka polskiego

• smak — m III, D. u, N. smakkiem; lm M. i 1. «zmysł, którego narządy znajdujące się głównie na języku pozwalają na rozpoznanie pewnych chemicznych właściwości przyjmowanych pokarmów (słodyczy, kwaśności, słoności lub goryczy)» Czuły smak. Przytępiony… …   Słownik języka polskiego

• gęba — 1. pot. (Biec, iść, pójść, lecieć, polecieć itp.) z gębą, z jęzorem, z pyskiem a) «natychmiast powiadomić kogoś o czymś; donieść, naplotkować» b) «iść do kogoś z wymówkami, z awanturą, z krzykiem»: Na drugi dzień Kisiel złapał mnie na ulicy i z… …   Słownik frazeologiczny

• nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było …   Słownik frazeologiczny

• róg — 1. Pokazywać rogi «stawać się hardym, krnąbrnym, zuchwałym»: Tak to jest. Dzieci podporządkowują się woli starszych, bo nie mogą inaczej – aż do czasu, w którym niektóre zaczynają mimo wszystko pokazywać starszym rogi. To znaczy buntować się,… …   Słownik frazeologiczny