-
1 przebiec
-
2 przebiec
-
3 przebiec
vi, vt pf -
4 przebiegać
przebiegać [pʃɛbjɛgaʨ̑]2) ( pobieżnie przeczytać)przebiec coś wzrokiem etw überfliegen, etw durchsehenII. vi1) ( rozwijać się) choroba, dyskusja, negocjacje: verlaufen; prace, zjawisko: ablaufen, vor sich +akk gehen3) ( przemykać) człowiek: vorbeilaufen; zwierzę: huschen5) przebiec komuś drogę jdm über den Weg laufen -
5 durchlaufen
durch|laufen ['dʊrçlaʊfən],1. irrohne Pause \durchlaufen przebiec bez zatrzymywania siędie Schule \durchlaufen ukończyć szkołę4) ( erfassen)ein Schauder durchlief ihn przeszedł go dreszczes durchlief mich siedend heiß zrobiło mi się gorąco -
6 przebiegać
przebiegać myślą Revue passieren lassen;przebiegać wzrokiem überfliegen, flüchtig durchsehen;przebiegać przez jezdnię über die Straße laufen;przebiegł mnie dreszcz es überlief mich kalt;przebiegać trasa, granica verlaufen -
7 abgehen
ab|gehen1) ( entfernt werden können)[von etw] \abgehen Farbe: schodzić [ perf zejść] [z czegoś], Knopf: odrywać [ perf oderwać] się [od czegoś]2) ( abgezogen werden)von dieser Summe gehen fünf Prozent Rabatt ab od tej sumy odchodzi pięć procent rabatu3) ( abzweigen)[von etw] \abgehen Straße, Weg: odchodzić [od czegoś]4) ( Abstand nehmen)von einer Forderung \abgehen odstępować [ perf odstąpić] od żądania [czegoś]6) (fam: fehlen)jdm geht etw ab komuś brakuje czegoś7) ( fortgehen)von der Schule \abgehen odchodzić [ perf odejść] ze szkoły9) ( verlaufen)ohne Komplikationen \abgehen przebiegać [ perf przebiec] bez komplikacjida geht doch nichts ab! tu się przecież nic nie dzieje!1) ( absuchen)die Straße \abgehen obchodzić [ perf obejść] ulicę2) ( in Augenschein nehmen)eine Strecke \abgehen badać [ perf z-] odcinek [drogi] -
8 ablaufen
ab|laufen1) ( abfließen)[aus etw] \ablaufen spływać [ perf spłynąć] [z czegoś]abgelaufen nieważny6) ( vonstatten gehen)gut/friedlich \ablaufen Demonstration: przebiegać [ perf przebiec] dobrze/pokojowo8) (fam: unbeeindruckt lassen)an ihr läuft alles ab po niej wszystko spływa ( pot)[sich ( dat) ] die Absätze/Sohlen \ablaufen schodzić [sobie] obcasy/podeszwyeine Strecke \ablaufen kontrolować [ perf s-] odcinek drogi -
9 gleiten
-
10 joggen
joggen ['dʒɔgən]vidrei Kilometer/durch den Wald \joggen przebiec truchtem trzy kilometry/przez las -
11 laufen
lau fen ['laʊfən] <läuft, lief, gelaufen>1) ( rennen)[nach Hause] \laufen biec [do domu]2) (fam: gehen)zu seiner Mutter \laufen odwiedzać [ perf odwiedzić] swoją matkę3) ( zu Fuß gehen) chodzić [o iść] pieszoWasser in die Badewanne \laufen lassen napuszczać [ perf napuścić] wody do wanny5) ( funktionieren) Getriebe, Motor: pracować; Uhr: chodzić; Computerprogramm, Gerät: funkcjonować; ( eingeschaltet sein) być włączonym7) ( gültig sein) Abkommen: obowiązywaćdrei Jahre \laufen Vertrag: obowiązywać przez trzy lata8) (ver\laufen)ums Haus herum \laufen Weg: prowadzić dookoła domu9) ( geführt werden)das Auto läuft auf seinen Namen samochód jest zarejestrowany na niegoes läuft [jdm] gut/bestens komuś dobrze/świetnie się powodziwie läuft es in der Firma? co słychać w firmie?es ist ge\laufen ( fam) już po wszystkimhundert Meter in zwölf Sekunden \laufen przebiec sto metrów w dwanaście sekund2) ( fahren)Schlittschuh/Ski \laufen jeździć na łyżwach/nartachin diesen Schuhen läuft es sich gut te buty są wygodne
См. также в других словарях:
przebiec — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}przebiegać I {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
przebiec — + rzad. przebiegnąć dk Vc, przebiecbiegnę, przebiecbiegniesz, przebiecbiegnij, przebiecbiegł, przebiecbiegła, przebiecbiegli przebiegać ndk I, przebiecam, przebiecasz, przebiecają, przebiecaj, przebiecał 1. «biegnąc przenieść się z miejsca na… … Słownik języka polskiego
przebiec — Coś przebiega pod znakiem jakichś wydarzeń zob. znak 2 … Słownik frazeologiczny
przebiegać – przebiec pamięcią [myślą, wspomnieniem] — {{/stl 13}}{{stl 33}} przypominać sobie po kolei, pokrótce, szybko prześledzić coś w myśli, w pamięci :{{/stl 33}}{{stl 10}}Przed snem przebiegła myślą wypadki minionego dnia. Jeszcze raz przebiegał myślą wszystkie operacje, usiłując odkryć błąd … Langenscheidt Polski wyjaśnień
pamięć — 1. Bez pamięci «zapominając o wszystkim; nieprzytomnie»: On, pomimo całego życiowego doświadczenia, zakocha się w nastolatce bez pamięci. Pani 5/1993. Opierając się o ziemię jedną stopą, wirowali w kółko bez pamięci. T. Mirkowicz, Pielgrzymka. 2 … Słownik frazeologiczny
przecwałować — dk IV, przecwałowaćłuję, przecwałowaćłujesz, przecwałowaćłuj, przecwałowaćował «przebiec, przejechać cwałem; przebiec, przejechać bardzo szybko, w pośpiechu» Jeźdźcy przecwałowali z wielkim łoskotem … Słownik języka polskiego
przesadzić — dk VIa, przesadzićdzę, przesadzićdzisz, przesadzićsadź, przesadzićdził, przesadzićdzony przesadzać ndk I, przesadzićam, przesadzićasz, przesadzićają, przesadzićaj, przesadzićał, przesadzićany 1. «wyjąć, wykopać roślinę z ziemi i posadzić w innym… … Słownik języka polskiego
lud — m IV, D. u, W. u (ludzie), Ms. ludzie 1. blm «pracujące warstwy społeczeństwa, przede wszystkim robotnicy i chłopi; dawniej głównie o ludności wiejskiej» Lud pracujący miast i wsi. Głos, wola ludu. Dziecko ludu. Pochodzić, wywodzić się z ludu. 2 … Słownik języka polskiego
oblecieć — dk VIIa, obleciećcę, obleciećcisz, obleciećleć, obleciećciał, obleciećcieli oblatywać ndk VIIIa, obleciećtuję, obleciećtujesz, obleciećtuj, obleciećywał, obleciećywany 1. «przelecieć wokół czegoś, lecąc okrążyć coś» Bociany oblatywały pole. ◊… … Słownik języka polskiego
oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… … Słownik języka polskiego
okrążenie — n I 1. rzecz. od okrążyć. 2. lm D. okrążenieeń «droga, trasa, tor biegnące dookoła czegoś» Przebiec kilka okrążeń. 3. wojsk. «sytuacja żołnierzy, których okrążono; miejsce okrążone przez nieprzyjaciela» Znaleźć się w okrążeniu. Wyjść, wydostać… … Słownik języka polskiego