-
1 promiscuus
promiscua, promiscuum ADJcommon, shared general, indiscriminate -
2 promiscuus
prō-miscŭus (collat. form prōmis-cŭs, Gell. 11, 16, 8; 16, 13, 4; Liv. 5, 13, 7; prob. also ante-class.; v. below the adv. promiscam), a, um, adj. [misceo].I.Lit., mixed, not separate or distinct, without distinction, in common, indiscriminate, promiscuous (as adj. not in Cic. or Cæs.):B.opera promiscua,
Plaut. Rud. 4, 4, 138: conubia, i. e. between patricians and plebeians, Liv 4, 2; cf.:consulatum promiscuum patribus ac plebi facere,
id. 7, 21. multitudo, of patricians and plebeians, Tac. A. 12, 7:vulgus,
Vulg. Exod. 12, 38:promiscua omnium generum caedes,
Liv. 2, 30 fin.:sepultura,
Tac. A. 16, 16 fin.:jus,
id. ib. 4, 16:spectaculum,
to which all are admitted without distinction, id. ib. 14, 14:divina atque humana promiscua habere,
Sall. C. 12, 2:privatae et promiscuae copiae,
common, general, public, Tac. H. 1, 66:promiscuos feminarum concubitus permittere,
Just. 3, 4, 5. —With object-clause:muta ista et inanima (sc. tecta) intercidere ac reparari promiscua sunt,
may be destroyed and restored again, Tac. H. 1, 84 fin. —In neutr. absol.:in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit,
to be universal, Liv. 29, 17; 34, 44; 40, 51:nec arma in promiscuo, sed clausa sub custode,
i. e. in every man's hands, Tac. G. 44.—In partic., in gram., epicene:II.promiscuum nomen, i. e. epicoenum,
Quint. 1, 4, 24.—Transf., common, usual (very rare and not ante-Aug.):A.promiscua ac vilia mercari,
Tac. G. 5 fin.:varia promiscaque cogitatio,
Gell. 11, 16, 8 (al. promiscua):opinionis tam promiscae errores,
id. 16, 13, 4.—Hence, adv., in three forms.Form prōmiscam (acc. form from promiscus), in common, indiscriminately, promiscuously (ante-class.): promiscam dicebant pro promiscue, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.:B.ut meā laetitiā laetus promiscam siet,
Plaut. Ps. 4, 5, 11: cetera promiscam voluit communia haberi, Varr. ap. Non. 361, 25.—Form prōmiscē, in common, indiscriminately, indifferently (post-class.), Cic. de Or. 3, 19, 72 B. and K.; Cic. Font. 6, 12; Liv. 3, 47, 5 Weissenb.: indistincte atque promisce annotare, Gell. praef. § 2;C.7, 3, 52: promisce atque indefinite largiri,
id. 2, 24, 7:verbo uti,
id. 10, 21, 2.—Form prōmiscŭē (the class. form), in common, promiscuously: (mares et feminae) promiscue in fluminibus perluuntur, * Caes. B. G. 6, 21 fin.:promiscue puberes atque negotiatores interficere,
Sall. J. 26, 3:promiscue toto quam proprie parvā frui parte (Campi Martii) malletis,
Cic. Agr. 2, 31, 85; id. Font. 6, 22; Liv. 5, 55; Plin. 11, 37, 47, § 130 al. -
3 promiscus
mixed, indiscriminate / commonplace, usual. -
4 prōmiscuē
-
5 epicoenus
ĕpĭcœnus, a, um, adj., = epikoinos, in gram., of both genders, epicene (pure Lat. promiscuus): genus, Don. p. 1746 fin.; cf. Quint. 1, 4, 24. -
6 genus
1.gĕnus, ĕris, n. [= genos, root GEN, gigno, gens], birth, descent, origin; and concr., a race, stock, etc. (cf.: familia, gens, stirps).I.Lit.A.In gen.: bono genere gnati, Cato ap. Gell. 10, 3, 17; cf.:B.ii, qui nobili genere nati sunt,
Cic. Verr. 2, 5, 70, § 180:amplissimo genere natus,
Caes. B. G. 4, 12, 4:genere regio natus,
Cic. Rep. 1, 33:C. Laelius, cum ei quidam malo genere natus diceret, indignum esse suis majoribus, at hercule, inquit, tu tuis dignus,
id. de Or. 2, 71, 286:genere et nobilitate et pecunia sui municipii facile primus,
id. Rosc. Am. 6, 15:esse genere divino,
id. Rep. 2, 2:contempsisti L. Murenae genus, extulisti tuum,
id. Mur. 7, 15:hic sacra, hic genus, hic majorum multa vestigia,
id. Leg. 2, 1, 3; cf. id. Brut. 58, 212; id. Rep. 1, 18:adulescens, cujus spei nihil praeter genus patricium deesset,
Liv. 6, 34, 11:in famam generis ac familiae,
Quint. 3, 11, 12; 5, 10, 24:genus Lentulorum,
id. 6, 3, 67:Atys, genus unde Atii duxere Latini,
Verg. A. 5, 568:fortuna non mutat genus,
Hor. Epod. 4, 6:virginem plebei generis petiere juvenes, alter virgini genere par, alter, etc.,
Liv. 4, 9, 4:qui sibi falsum nomen imposuerit, genus parentesve finxerit, etc.,
Plaut. Sent. 5, 25, 11.— Plur.:summis gnati generibus,
Plaut. Most. 5, 2, 20.—In partic., birth, for high or noble birth (mostly poet.):II.cum certi propter divitias aut genus aut aliquas opes rem publicam tenent, est factio,
Cic. Rep. 3, 14: pol mihi fortuna magis nunc defit quam genus, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 394 Vahl.):et genus et virtus, nisi cum re vilior alga est,
Hor. S. 2, 5, 8; cf.:et genus et formam regina pecunia donat,
id. Ep. 1, 6, 37:non, Torquate, genus, non te facundia, non te Restituet pietas,
id. C. 4, 7, 23:jactes et genus et nomen inutile,
id. ib. 1, 14, 13; cf.:cui genus et quondam nomen natique fuissent,
Verg. A. 5, 621:nunc jam nobis patribus vobisque plebei promiscuus consulatus patet, nec generis, ut ante, sed virtutis est praemium,
Liv. 7, 32, 14; cf. id. 4, 4, 7.Transf.A.Like gens and stirps, a descendant, offspring, child; and collect., descendants, posterity, race ( poet.): neve tu umquam in gremium extollas liberorum ex te genus, Enn. ap. Cic. Or. 46, 155 (Trag. v. 347 Vahl.):B.credo equidem, genus esse deorum,
Verg. A. 4, 12:Uraniae genus, Hymen,
i. e. her son, Cat. 61, 2:audax Iapeti,
i. e. his son Prometheus, Hor. C. 1, 3, 27:Jovis,
i. e. Perseus, Ov. M. 4, 609; cf. also Prop. 2, 2, 9; Hor. C. 2, 14, 18:genus Adrasti,
i. e. Diomede, grandson of Adrastus, Ov. F. 6, 433;so of a grandson,
id. M. 2, 743; cf.nepotum,
Hor. C. 3, 17, 4:Tantali genus,
id. ib. 2, 18, 37:Danai,
id. ib. 2, 14, 18:Messi clarum genus Osci,
id. S. 1, 5, 54:ab alto Demissum genus Aenea,
i. e. Octavianus, as the adopted son of Julius Cœsar, id. ib. 2, 5, 63:sive neglectum genus et nepotes Respicis auctor,
i. e. the Romans, id. C. 1, 2, 35; cf. ib. 3, 6, 18:regium genus,
id. ib. 2, 4, 15. —Of an assemblage of objects (persons, animals, plants, inanimate or abstract things) which are related or belong together in consequence of a resemblance in natural qualities; a race, stock, class, sort, species, kind (in this signif. most freq. in all periods and kinds of writing).1.In gen.a.Of living things: ne genus humanum temporis longinquitate occideret, propter hoc marem cum femina esse coniunctum, Cic. ap. Col. 12, 1 (Fragm. Cic. 1, 5 Baiter):(β).quod ex infinita societate generis humani ita contracta res est, etc.,
of the human race, Cic. Lael. 5, 20; cf. id. Rep. 1, 2 fin.:o deorum quicquid in caelo regit Terras et humanum genus,
Hor. Epod. 5, 2;for which: consulere generi hominum,
Cic. Rep. 3, 12; cf.:cum omni hominum genere,
id. ib. 2, 26; Hor. Ep. 2, 1, 7:solivagum genus,
Cic. Rep. 1, 25: potens vir cum inter sui corporis homines tum etiam ad plebem, quod haudquaquam inter id genus contemptor ejus habebatur, i. e. among the Plebeians, Liv. 6, 34, 5: Graium genus, the Grecian race, Enn. ap. Prob. ad Verg. E. 6, 31 (Ann. v. 149 Vahl.):virtus est propria Romani generis atque seminis,
Cic. Phil. 4, 5, 13; cf. id. Ac. 2, 27, 86:Ubii, paulo quam sunt ejusdem generis et ceteris humaniores,
Caes. B. G. 4, 3, 3; cf.also: impellit alios (Aeduos) iracundia et temeritas, quae maxime illi hominum generi est innata,
race of men, id. ib. 7, 42, 2; so, like gens, of nations, peoples, tribes: ferox, Sall. Fragm. ap. Arus. Mess. s. v. insolens, p. 241 Lind. (Hist. 1, 14 Gerl.); Liv. 34, 7, 6:implacidum (Genauni),
Hor. C. 4, 14, 10:durum ac velox (Ligures),
Flor. 2, 3, 4:omne in paludes diffugerat,
id. 3, 10, 14:Graecorum,
Cic. Fl. 4, 9:Numidarum,
Liv. 30, 12, 18:genus omne nomenque Macedonum,
id. 13, 44, 6; Nep. Reg. 2:Italici generis multi mortales,
Sall. J. 47, 1:Illyriorum,
Liv. 27, 32, 4; 27, 48, 10; 42, 47 fin.:Scytharum,
Just. 2, 3, 16; Tac. H. 2, 4; Suet. Ner. 37; Vell. 2, 118, 1.—In plur.:conventus is, qui ex variis generibus constaret,
Caes. B. C. 2, 36, 1:olim isti fuit generi quondam quaestus apud saeclum prius... est genus hominum, qui se primos esse omnium rerum volunt,
class of men, profession, Ter. Eun. 2, 2, 15 and 17:firmi et stabiles et constantes (amici), cujus generis est magna penuria,
Cic. Lael. 17, 62:saepius genus ejus hominis (sc. procuratoris rei publicae) erit in reliqua nobis oratione tractandum,
id. Rep. 2, 29 fin.; cf.:genus aliud tyrannorum,
id. ib. 1, 44:judicum genus et forma,
id. Phil. 5, 5, 13:istius generis asoti,
id. Fin. 2, 8, 23; cf.:omnium ejus generis poëtarum haud dubie proximus,
Quint. 10, 1, 85:liberrimum hominum,
id. 10, 12, 2, § 22:irritabile vatum,
Hor. Ep. 2, 2, 102:hoc omne (ambubajarum, etc.),
id. S. 1, 2, 2:hominum virile, muliebre,
Cic. Inv. 1, 24, 35:equidem fabulam et fictam rem ducebam esse, virorum omne genus in aliqua insula conjuratione muliebri ab stirpe sublatum esse,
Liv. 34, 2, 3:cedat consulari generi praetorium,
Cic. Planc. 6, 15:ad militare genus = ad milites,
Liv. 24, 32, 2:alia militaris generis turba,
id. 44, 45, 13:castellani, agreste genus,
id. 34, 27, 9 Weissenb. ad loc.— Sing. with plur. predicate:Ministrantibus sibi omni genere turpium personarum,
Capitol. Ver. 4.—In plur.:eorum hominum... genera sunt duo,
Caes. B. G. 6, 13, 1:tria auditorum,
Quint. 3, 4, 6.— Repeated in the relative-clause:duo genera semper in hac civitate fuerunt... quibus ex generibus,
Cic. Sest. 45, 96.—In the acc., of description (v. Roby's Gram. 2, p. 42 sq.):quot et quod genus pastores habendi,
of what kind, Varr. R. R. 2, 10, 1:quod genus ii sunt, etc.,
Auct. Her. 2, 30, 48; cf. in the foll.—Of animals, plants, etc.: genus altivolantum, the race of birds, Enn. ap. Cic. Div. 1, 48, 107 (Ann. v. 84 Vahl.); cf.: genu' pennis condecoratum, id. Fragm. ap. Varr. L. L. 5, § 59:b.lanigerum, id. Fragm. ap. Paul. ex Fest. s. v. Cyprio, p. 59 Müll.: squamigerum,
Lucr. 1, 162; cf.piscium,
Hor. C. 1, 2, 9:silvestre,
Lucr. 5, 1411:omne ferarum,
id. 5, 1338:acre leonum,
id. 5, 862:malefici generis plurima animalia,
Sall. J. 17, 6:diversum confusa genus panthera camelo,
Hor. Ep. 2, 1, 195:animantūm propagare genus,
to propagate the race, Lucr. 1, 195:ad genus faciendum,
Just. 2, 9 fin.:juxta genus suum,
Vulg. Gen. 1, 11 saep.— Plur.:quae vero et quam varia genera bestiarum vel cicurum vel ferarum!
Cic. N. D. 2, 39, 99:piscium genera,
Quint. 5, 10, 21.—In the acc., of description:porticus avibus omne genus oppletae,
Varr. R. R. 3, 5, 11:pascuntur omne genus objecto frumento,
id. ib. 3, 6:boves et id genus pecua,
App. M. 2, p. 115, 4; id. Flor. p. 37. —Of inanim. and abstr. things, kind, sort, description, class, order, character:2.genus ullum materiaï,
Lucr. 2, 304:cum is (sol) quoque efficiat, ut omnia floreant et in suo quaeque genere pubescant,
Cic. N. D. 2, 15, 41:naves omni genere armorum ornatissimae,
Caes. B. G. 3, 14, 2:cibi genus,
id. ib. 4, 1, 9:cum omni genere commeatus,
Liv. 30, 36, 2:frugum,
id. 38, 15, 9:hoc sphaerae genus,
Cic. Rep. 1, 14:hoc triplex rerum publicarum genus,
id. ib. 2, 23:regale civitatis,
id. ib.; cf.:totum regiae civitatis,
id. ib. 2, 29:novum imperii,
id. ib. 2, 32:ipsum istud genus orationis exspecto,
id. ib. 1, 24 fin.; cf.: dulce orationis, id. Or. 13, 42:qua re esset hoc bellum genere ipso necessarium,
id. de Imp. Pomp. 10, 27; cf.:genus hoc erat pugnae, quo, etc.,
Caes. B. G. 1, 48, 4:potestas annua (consulum) genere ipso ac jure regia,
Cic. Rep. 2, 32:genus vitae... genus aetatis,
id. Off. 1, 32, 117:optimum emendandi,
Quint. 10, 4, 2:dicendi,
Cic. Off. 1, 1, 3; Quint. 8, 3, 56; 12, 10, 69:simplex rectumque loquendi,
id. 9, 3, 3:omnis generis tormenta,
Liv. 32, 16, 10:praeda ingens omnis generis,
id. 27, 5, 9; so,omnis generis, with tela,
id. 38, 26, 4;with naves,
id. 34, 8, 5;with eloquentia,
id. 39, 40, 7, etc.—Repeated in the relative-clause:erat haec (ratio) ex eodem genere, quod ego maxime genus ex sociorum litteris reperire cupiebam,
Cic. Verr. 2, 2, 74, § 183.—In plur.:Caesar haec genera munitionis instituit,
Caes. B. G. 7, 72, 1:disserere de generibus et de rationibus civitatum,
Cic. Rep. 2, 11; cf. id. ib. 1, 26;28: genera juris institutorum, morum consuetudinumque describere,
id. ib. 3, 10:genera furandi,
id. Verr. 2, 2, 7, § 18.—In the acc., of description: omne, hoc, id, quod genus, for omnis, ejus, hujus, cujus generis, of every, of this, of which kind:sub urbe hortum omne genus, coronamenta omne genus,
Cato, R. R. 8, 2; Varr. R. R. 1, 29, 1:omne genus simulacra feruntur,
Lucr. 4, 735:si hoc genus rebus non proficitur,
Varr. R. R. 2, 1, 23; id. L. L. 9, § 110 Müll.; Lucr. 6, 917 and Hor. S. 2, 6, 44:in id genus verbis,
Varr. L. L. 10, § 79; 8, 7, 108, § 17:in id genus libris,
Gell. 3, 8, 1:scis me ante orationes aut aliquid id genus solitum scribere,
Cic. Att. 13, 12, 3:vitanda sunt illa, quae propinqua videntur: quod genus, fidentiae contrarium est diffidentia, etc.,
for example, id. Inv. 2, 54, 165; so ib. 2, 52, 157; 2, 54, 162; 2, 57, 172; Lucr. 4, 271; 6, 1058:lege jus est id quod populi jussu sanctum est, quod genus: ut in jus eas cum voceris,
Auct. Her. 2, 13, 19; cf.ib. sqq.— In gen.: i. q. res or aliquid: ut in omni genere hujus populi (Graeci) consuetudinem videretur imitatus,
in all respects, in everything, Cic. Rep. 2, 20; cf.:innumerabiles res sunt, in quibus te quotidie in omni genere desiderem,
id. Q. Fr. 2, 2 fin.:incredibile est, quam me in omni genere delectarit,
id. Att. 16, 5, 2:medici assiduitas et tota domus in omni genere diligens,
id. ib. 12, 33, 2;7, 1, 2: qui in aliquo genere aut inconcinnus aut multus est, is ineptus dicitur,
in any respect whatever, id. de Or. 2, 4, 17:qua de re et de hoc genere toto pauca cognosce,
id. Q. Fr. 1, 2, 2, § 4.—Adverb.: in genus, in general, generally:sermones in genus communes,
Gell. 4, 1 fin. —In partic.a.In philos. lang., opp. partes, and comprising them within itself, a general term, logical genus:b.genus est id, quod sui similes communione quadam, specie autem differentes, duas aut plures complectitur partes,
Cic. de Or. 1, 42, 189; cf.: genus est, quod plures partes amplectitur, ut animal;pars est, quae subest generi, ut equus. Sed saepe eadem res alii genus, alii pars est: nam homo animalis pars est, Thebani aut Trojani genus,
id. de Inv. 1, 22, 32: genus est, quod partes aliquas amplectitur, ut cupiditas;pars est, quae subest generi, ut cupiditati amor, avaritia,
id. ib. 1, 28, 42; cf.also: genus est notio ad plures differentias pertinens,
id. Top. 7, 31:nec vero sine philosophorum disciplina genus et speciem cujusque rei cernere neque eam definiendo explicare nec tribuere in partes possumus, etc.,
id. Or. 4, 16; cf. ib. 33, 117:formae dicendi specie dispares, genere laudabiles,
id. de Or. 3, 9, 34:perturbationes sunt genere quatuor, partibus plures,
id. Tusc. 3, 11, 24; cf. ib. 5, 25, 71:et conjuncta quaeremus, et genera et partes generibus subjectas, et similitudines, etc.,
id. de Or. 2, 39, 166;opp. species and pars,
Varr. R. R. 3, 3, 3.—In gram., gender: transversi sunt (ordines) qui ab recto casu obliqui declinantur, ut albus, albi, albo;2.directi sunt, qui ab recto casu in rectos declinantur, ut albus, alba, album. Transversorum ordinum partes appellantur casus, directorum genera: utrisque inter se implicatis forma,
Varr. L. L. 10, § 22 Müll.:quod ad verborum temporalium rationem attinet, cum partes sint quatuor: temporum, personarum, generum, divisionum, etc.,
ib. 9, § 95:in nominibus tria genera,
Quint. 1, 4, 23:barbarismum fieri per numeros aut genera,
id. 1, 5, [p. 811] 16;9, 3, 6: in verbis quoque quis est adeo imperitus, ut ignoret genera et qualitates, etc.,
id. 1, 4, 27.gĕnus, ūs, v. genu. -
7 promiscam
prōmiscam, prōmiscē, and prō-miscŭē, advv., v. promiscuus fin., A., B., and C. -
8 promisce
prōmiscam, prōmiscē, and prō-miscŭē, advv., v. promiscuus fin., A., B., and C. -
9 promiscue
prōmiscam, prōmiscē, and prō-miscŭē, advv., v. promiscuus fin., A., B., and C. -
10 promiscus
prōmiscus, a, um, v. promiscuus init.
См. также в других словарях:
promiscuus — index indiscriminate, miscellaneous, promiscuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
promiscuité — [ prɔmiskɥite ] n. f. • 1731; du lat. promiscuus « mêlé » 1 ♦ Assemblage d individus très différents, dont la réunion a un caractère disparate ou contraire aux bienséances (⇒ mélange). La promiscuité des taudis. Vivre dans la promiscuité. 2 ♦… … Encyclopédie Universelle
Promiskuität — Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern * * * Pro|mis|kui|tät [promɪskui tɛ:t], die; : Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern: Promiskuität trägt zur Ausbreitung von Aids bei. * * * Pro|mis|ku|i|tät 〈f. 20; unz.〉 1.… … Universal-Lexikon
промискуитет — а; м. [лат. promiscuus смешанный, общий] Книжн. Предполагаемая древнейшая форма брака, при которой каждый мужчина одной группы, рода, фратрии и т.п. имел право на брачные отношения с каждой женщиной другой группы; гетеризм, групповой брак. / О… … Энциклопедический словарь
promiscuo — (Del lat. promiscuus.) ► adjetivo 1 Que está mezclado de manera confusa y heterogénea: ■ una promiscua multitud llenaba el local. SINÓNIMO revuelto indiferenciado 2 Que tiene dos sentidos o usos equivalentes. SINÓNIMO ambiguo 3 Se aplica a la… … Enciclopedia Universal
promiscuu — PROMÍSCUU, UĂ, promiscui, ue, adj. (livr.) Care are caracter de promiscuitate. – Din lat. promiscuus, fr. promiscue. Trimis de oprocopiuc, 12.01.2007. Sursa: DEX 98 promíscuu adj. m. (sil. cu u), pl. promíscui (sil. cui); … Dicționar Român
Промискуитет — (лат. promiscuus смешанный, общий), 1) предполагаемая стадия ничем не ограниченных отношений между полами, предшествовавших установлению в человеческом обществе каких либо норм брака и форм семьи; 2) В сексологии… … Сексологическая энциклопедия
промискуитет — (лат. promlscuus смешанный, общий) предполагаемая стадия неупорядоченных половых отношений в первобытном человеческом обществе, предшествовавших возникновению брака и семьи. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. промискуитет… … Словарь иностранных слов русского языка
promiscue — ● promiscue adjectif féminin (latin promiscuus, mêlé) Qui a le caractère de la communauté (par exemple possession promiscue). promiscue [pʀɔmisky] adj. f. ÉTYM. 1875; « confus », 1580; lat. promiscuus « mêlé ». ❖ 1 Dr. Commun à plusieurs… … Encyclopédie Universelle
ПРОМИСКУИТЕТ — (от лат. promiscuus смешанный общий), предполагаемая стадия ничем не ограниченных половых отношений, предшествовавших установлению в человеческом обществе норм брака и семьи … Большой Энциклопедический словарь
Promiscuous — Pro*mis cu*ous, a. [L. promiscuus; pro before, in place of, for + miscere to mix. See {Mix}. ] [1913 Webster] 1. Consisting of individuals united in a body or mass without order; mingled; confused; undistinguished; as, a promiscuous crowd or mass … The Collaborative International Dictionary of English