Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

promiscuus

  • 1 promiscuus

    prōmiscŭus (prōmiscus), a, um [st2]1 [-] mêlé, confus, indistinct; commun, général. [st2]2 [-] vulgaire, banal. [st2]3 [-] gram. des deux genres.
    * * *
    prōmiscŭus (prōmiscus), a, um [st2]1 [-] mêlé, confus, indistinct; commun, général. [st2]2 [-] vulgaire, banal. [st2]3 [-] gram. des deux genres.
    * * *
        Promiscuus, Adiectiuum. Plaut. Commun à plusieurs.
    \
        Diuina atque humana habere promiscua. Sallust. Ne faire aucune difference entre les choses divines et humaines.
    \
        Promiscua omnium generum caede. Liu. Meslee de toutes sortes de gents.
    \
        Connubia promiscua. Liuius. Quand les gents de grand estat se marient avec ceulx de bas estat, ou au contraire.
    \
        Promiscuus his eius animalis victus. Plin. Ils usent de commune viande avec ceste beste, et partissent ensemble leur proye et gibbier.
    \
        In vsum promiscuum venire. Plin. Venir en commun usage.
    \
        Operam promiscuam dare. Plaut. Aider l'un l'autre, Faire l'un pour l'autre.

    Dictionarium latinogallicum > promiscuus

  • 2 promiscuus

    prōmiscuus, a, um [ pro + misceo ]
    1) смешанный, общий ( comitia plebi et patribus prōmiscua L)
    in promiscuo L, T — сообща, вместе
    divina atque humana prōmiscua habere Sl — ставить божеское на один уровень с человеческим, т. е. презрительно относиться к богам
    injurias et honores vulgi in promiscuo habere PS ap. Sen — быть равнодушным как к оскорблениям, так и к похвалам черни
    3) обыкновенный, простой ( cibus PJ)

    Латинско-русский словарь > promiscuus

  • 3 promiscuus

    prōmīscuus, a, um (promisceo), gemischt, dah. nicht gesondert, nicht besonder, nicht verschieden, gemeinsam, gemeinschaftlich (griech. επίκοινος), I) eig.: a) übh.: comitia plebi et patribus promiscua, Liv.: conubia, gemischte (zwischen Patriziern u. Plebejern), Liv.: sacerdotia, Liv.: divina atque humana promiscua habere, für einerlei halten, eine Verachtung alles dessen, was heilig ist, zeigen, Sall.: m. folg. Infin., muta ista et inanima intercĭdere ac reparari promiscua sunt, sind ohne Unterschied in der Lage zerstört u. wieder aufgebaut worden, Tac. – in promiscuo (gemeinschaftlich, ohne Unterschied der Stände) spectare, Liv.: in promiscuo esse, ohne Unterschied, gemeinschaftlich sein, Liv. u. Tac.: in promiscuo habere (gemeinschaftlich haben) pecuniam, Liv.: honores iniuriaeque volgi in promiscuo habendae, müssen uns gleich viel gelten (= wir müssen gleichgültig sein gegen usw.), Sen. – b) als gramm. t. t.: promiscua, quae επίκοινα dicuntur, Namen, bes. Tiernamen, die nur ein beiden Geschlechtern gemeinschaftliches gramm. Genus haben, Quint. 1, 4, 24. – II) übtr., gemein, gewöhnlich, patris patriae cognomentum, Tac.: promiscua et vilia mercari, Tac.: capere cibum promiscuum, ganz gewöhnliche, Plin. ep.

    lateinisch-deutsches > promiscuus

  • 4 promiscuus

    prōmīscuus, a, um (promisceo), gemischt, dah. nicht gesondert, nicht besonder, nicht verschieden, gemeinsam, gemeinschaftlich (griech. επίκοινος), I) eig.: a) übh.: comitia plebi et patribus promiscua, Liv.: conubia, gemischte (zwischen Patriziern u. Plebejern), Liv.: sacerdotia, Liv.: divina atque humana promiscua habere, für einerlei halten, eine Verachtung alles dessen, was heilig ist, zeigen, Sall.: m. folg. Infin., muta ista et inanima intercĭdere ac reparari promiscua sunt, sind ohne Unterschied in der Lage zerstört u. wieder aufgebaut worden, Tac. – in promiscuo (gemeinschaftlich, ohne Unterschied der Stände) spectare, Liv.: in promiscuo esse, ohne Unterschied, gemeinschaftlich sein, Liv. u. Tac.: in promiscuo habere (gemeinschaftlich haben) pecuniam, Liv.: honores iniuriaeque volgi in promiscuo habendae, müssen uns gleich viel gelten (= wir müssen gleichgültig sein gegen usw.), Sen. – b) als gramm. t. t.: promiscua, quae επίκοινα dicuntur, Namen, bes. Tiernamen, die nur ein beiden Geschlechtern gemeinschaftliches gramm. Genus haben, Quint. 1, 4, 24. – II) übtr., gemein, gewöhnlich, patris patriae cognomentum, Tac.: promiscua et vilia mercari, Tac.: capere cibum promiscuum, ganz gewöhnliche, Plin. ep.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > promiscuus

  • 5 promiscuus

    (adi.) promiscue (adv.) смешанный: a) общий (1. 14 § 5 D. 50, 4. 1. 5 § 12 D. 50, 6. 1. 17 § 2 D. 14, 3. 1. 45. 49 § 2 D. 32. 1. 4 § 2 D. 33, 9. 1. 1 § 22 D. 41, 2. 1. 17 C. 6, 2);

    b) conditio promiscua, условие смешанное, если проявление условия зависит совместно от воли лица и от случая (1. 11 § 1 D. 35, 1).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > promiscuus

  • 6 promiscuus

    promiscua, promiscuum ADJ
    common, shared general, indiscriminate

    Latin-English dictionary > promiscuus

  • 7 promiscuus

    prō-miscŭus (collat. form prōmis-cŭs, Gell. 11, 16, 8; 16, 13, 4; Liv. 5, 13, 7; prob. also ante-class.; v. below the adv. promiscam), a, um, adj. [misceo].
    I.
    Lit., mixed, not separate or distinct, without distinction, in common, indiscriminate, promiscuous (as adj. not in Cic. or Cæs.):

    opera promiscua,

    Plaut. Rud. 4, 4, 138: conubia, i. e. between patricians and plebeians, Liv 4, 2; cf.:

    consulatum promiscuum patribus ac plebi facere,

    id. 7, 21. multitudo, of patricians and plebeians, Tac. A. 12, 7:

    vulgus,

    Vulg. Exod. 12, 38:

    promiscua omnium generum caedes,

    Liv. 2, 30 fin.:

    sepultura,

    Tac. A. 16, 16 fin.:

    jus,

    id. ib. 4, 16:

    spectaculum,

    to which all are admitted without distinction, id. ib. 14, 14:

    divina atque humana promiscua habere,

    Sall. C. 12, 2:

    privatae et promiscuae copiae,

    common, general, public, Tac. H. 1, 66:

    promiscuos feminarum concubitus permittere,

    Just. 3, 4, 5. —With object-clause:

    muta ista et inanima (sc. tecta) intercidere ac reparari promiscua sunt,

    may be destroyed and restored again, Tac. H. 1, 84 fin. —In neutr. absol.:

    in promiscuo licentiam atque improbitatem esse voluit,

    to be universal, Liv. 29, 17; 34, 44; 40, 51:

    nec arma in promiscuo, sed clausa sub custode,

    i. e. in every man's hands, Tac. G. 44.—
    B.
    In partic., in gram., epicene:

    promiscuum nomen, i. e. epicoenum,

    Quint. 1, 4, 24.—
    II.
    Transf., common, usual (very rare and not ante-Aug.):

    promiscua ac vilia mercari,

    Tac. G. 5 fin.:

    varia promiscaque cogitatio,

    Gell. 11, 16, 8 (al. promiscua):

    opinionis tam promiscae errores,

    id. 16, 13, 4.—Hence, adv., in three forms.
    A.
    Form prōmiscam (acc. form from promiscus), in common, indiscriminately, promiscuously (ante-class.): promiscam dicebant pro promiscue, Paul. ex Fest. p. 224 Müll.:

    ut meā laetitiā laetus promiscam siet,

    Plaut. Ps. 4, 5, 11: cetera promiscam voluit communia haberi, Varr. ap. Non. 361, 25.—
    B.
    Form prōmiscē, in common, indiscriminately, indifferently (post-class.), Cic. de Or. 3, 19, 72 B. and K.; Cic. Font. 6, 12; Liv. 3, 47, 5 Weissenb.: indistincte atque promisce annotare, Gell. praef. § 2;

    7, 3, 52: promisce atque indefinite largiri,

    id. 2, 24, 7:

    verbo uti,

    id. 10, 21, 2.—
    C.
    Form prōmiscŭē (the class. form), in common, promiscuously: (mares et feminae) promiscue in fluminibus perluuntur, * Caes. B. G. 6, 21 fin.:

    promiscue puberes atque negotiatores interficere,

    Sall. J. 26, 3:

    promiscue toto quam proprie parvā frui parte (Campi Martii) malletis,

    Cic. Agr. 2, 31, 85; id. Font. 6, 22; Liv. 5, 55; Plin. 11, 37, 47, § 130 al.

    Lewis & Short latin dictionary > promiscuus

  • 8 promiscus

    mixed, indiscriminate / commonplace, usual.

    Latin-English dictionary of medieval > promiscus

  • 9 epicoenos

    on (греч. ; лат. promiscuus) грам.
    общий по грамматическому роду ( nomina Q) (напр., слова aquila, canis)

    Латинско-русский словарь > epicoenos

  • 10 promiscua

    prōmiscua, ōrum n. [ promiscuus ] грам. (sc. nomina)

    Латинско-русский словарь > promiscua

  • 11 promiscue

    prōmiscuē [ promiscuus ]
    смешанно, без разбору (suffragium p. — v. l. promisceomnibus datum L); вместе, сообща ( in fluminibus perlui Cs)

    Латинско-русский словарь > promiscue

  • 12 promiscus

    prōmiscus, a, um V, L, T etc. = promiscuus

    Латинско-русский словарь > promiscus

  • 13 epicoenos

    epicoenos, on (επίκοινος), beiden Geschlechtern gemeinschaftlich (rein lat. promiscuus), v. Tiernamen, die ein beiden Geschlechtern gemeinsames grammat. Geschlecht haben (wie passer, aquila), Donat. 375, 22 K.; vgl. Quint. 1, 4, 23 u.a.

    lateinisch-deutsches > epicoenos

  • 14 perduco

    per-dūco, dūxī, ductum, ere, I) an den Ort seiner Bestimmung hinführen, hinbringen, A) eig.: 1) im allg.: alqm Romam, Liv.: bovem ad stabula, Verg.: alqm ad Caesarem, Caes.: omnes naves incolumes, Caes. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Buhldirne zuführen, ein Mädchen verführen, verkuppeln, Cic. u.a. – b) jmd. als Gefangenen abführen, Amm. 14, 5, 8; 15, 2, 7; 24, 4, 9. Oros. 4, 18, 21. – c) Mauern, Gräben usw. irgendwo hinführen, hinleiten, murum fossamque ad montem, Caes.: viam a Bononia Arretium, Liv.: porticum a porta ad etc., Liv.: aquam Claudiam, Liv. epit.: aquam in coloniam, Traian. in Plin. ep. – B) übtr., hinbringen, 1) im allg.: ad dignitatem, erheben zu usw., Caes.: so auch alqm ad honores amplissimos, Cic.: ad summum perductus, zur höchsten Stufe, Cic.: alqm ad furorem, Cic.: ad exitum, Cic.: ad perniciem, Varro: numquam ad liquidum fama perducitur, wird zur klaren Vorstellung der Wirklichkeit gebracht, Curt.: eo rem perduxit, ut etc., brachte es dahin, Nep. – 2) insbes.: a) hinbringen = wozu bewegen, vermögen, alqm ad suam sententiam, Cic., od. in suam sententiam, Caes.: ad se, auf seine Seite, Caes.: alqm ad ducenta (talenta), zur Zahlung von 20 Tal. vermögen, Cic.: cum perducere (dazu vermögen) eum non posset, Nep.: m. folg. ut u. Konj., si dictis nequis perduci, ut vera haec credas, Plaut. most. 198. – b) bis auf eine Zeit hinführen, fortsetzen, im Pass. fortgesetzt werden, dauern, agri colendi studia ad centesimum annum, Cic.: a prima pueritia usque ad ultimum eius diem familiarem amicitiam, Sen. rhet.: altercationem in serum, Liv.: orationibus in noctem perductis, Liv. – c) fertigmachen, Apic. 6, 221. – II) einen Trank einziehen, einschlürfen, trinken, totum liquorem, Arnob. poët. 5. no. 26: poculum continuo haustu, Apul. met. 10, 5: potiones calicis, Corp. inscr. Lat. 8, 1027: aloë ex aquae cyathis tribus frigidis perducta, Scrib. Larg. 135 extr. (wo jetzt noch falsch perductae): vino tritum (atriplex) et in potione perductum, Gargil. Mart. med. 7 (vgl. ibid. 31, 41, 53). – u. einen Buchstaben beim Sprechen verschlucken, promiscuus etiam promiscue facit, non promisce (u enim perduci non debet), Mar. Victorin. 1, 4, 14. p. 10, 9 K. – III) etwas über etwas ziehen, streichen, A) eig.: lanam membris, Ser. Samm. 457. – B) übtr.: 1) überziehen, überstreichen, corpus stercore, Ser. Samm.: totum nati corpus ambrosiae odore, besalben, Verg. georg. 4, 416. – 2) ausstreichen, nomen, ICt. – / Imperat. perduc, Ser. Samm. 755. Vulg. act. apost. 23, 17. – Synkop. Perf. perduxti, Mart. 3, 22, 4.

    lateinisch-deutsches > perduco

  • 15 promiscue

    prōmīscuē, Adv. (promiscuus), ohne Unterschied, gemeinschaftlich, Varro fr., Caes. u.a. – Nbf. promisque, Varro sat. Men. 71.

    lateinisch-deutsches > promiscue

  • 16 promiscus

    prōmīscus, a, um = promiscuus, Varro sat. Men. 383. Liv. 5, 13, 7. Tac. ann. 1, 48 u. 4, 16. Gell. 11, 16, 8 u.a. Cypr. epist. 13, 5. p. 508, 1 H. codd. optt.

    lateinisch-deutsches > promiscus

  • 17 epicoenos

    epicoenos, on (επίκοινος), beiden Geschlechtern gemeinschaftlich (rein lat. promiscuus), v. Tiernamen, die ein beiden Geschlechtern gemeinsames grammat. Geschlecht haben (wie passer, aquila), Donat. 375, 22 K.; vgl. Quint. 1, 4, 23 u.a.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > epicoenos

  • 18 perduco

    per-dūco, dūxī, ductum, ere, I) an den Ort seiner Bestimmung hinführen, hinbringen, A) eig.: 1) im allg.: alqm Romam, Liv.: bovem ad stabula, Verg.: alqm ad Caesarem, Caes.: omnes naves incolumes, Caes. – 2) insbes.: a) jmdm. ein Mädchen als Buhldirne zuführen, ein Mädchen verführen, verkuppeln, Cic. u.a. – b) jmd. als Gefangenen abführen, Amm. 14, 5, 8; 15, 2, 7; 24, 4, 9. Oros. 4, 18, 21. – c) Mauern, Gräben usw. irgendwo hinführen, hinleiten, murum fossamque ad montem, Caes.: viam a Bononia Arretium, Liv.: porticum a porta ad etc., Liv.: aquam Claudiam, Liv. epit.: aquam in coloniam, Traian. in Plin. ep. – B) übtr., hinbringen, 1) im allg.: ad dignitatem, erheben zu usw., Caes.: so auch alqm ad honores amplissimos, Cic.: ad summum perductus, zur höchsten Stufe, Cic.: alqm ad furorem, Cic.: ad exitum, Cic.: ad perniciem, Varro: numquam ad liquidum fama perducitur, wird zur klaren Vorstellung der Wirklichkeit gebracht, Curt.: eo rem perduxit, ut etc., brachte es dahin, Nep. – 2) insbes.: a) hinbringen = wozu bewegen, vermögen, alqm ad suam sententiam, Cic., od. in suam sententiam, Caes.: ad se, auf seine Seite, Caes.: alqm ad ducenta (talenta), zur Zahlung von 20 Tal. vermögen, Cic.: cum perducere (dazu vermögen) eum non posset, Nep.: m. folg. ut u. Konj., si dictis nequis perduci, ut vera haec
    ————
    credas, Plaut. most. 198. – b) bis auf eine Zeit hinführen, fortsetzen, im Pass. fortgesetzt werden, dauern, agri colendi studia ad centesimum annum, Cic.: a prima pueritia usque ad ultimum eius diem familiarem amicitiam, Sen. rhet.: altercationem in serum, Liv.: orationibus in noctem perductis, Liv. – c) fertigmachen, Apic. 6, 221. – II) einen Trank einziehen, einschlürfen, trinken, totum liquorem, Arnob. poët. 5. no. 26: poculum continuo haustu, Apul. met. 10, 5: potiones calicis, Corp. inscr. Lat. 8, 1027: aloë ex aquae cyathis tribus frigidis perducta, Scrib. Larg. 135 extr. (wo jetzt noch falsch perductae): vino tritum (atriplex) et in potione perductum, Gargil. Mart. med. 7 (vgl. ibid. 31, 41, 53). – u. einen Buchstaben beim Sprechen verschlucken, promiscuus etiam promiscue facit, non promisce (u enim perduci non debet), Mar. Victorin. 1, 4, 14. p. 10, 9 K. – III) etwas über etwas ziehen, streichen, A) eig.: lanam membris, Ser. Samm. 457. – B) übtr.: 1) überziehen, überstreichen, corpus stercore, Ser. Samm.: totum nati corpus ambrosiae odore, besalben, Verg. georg. 4, 416. – 2) ausstreichen, nomen, ICt. – Imperat. perduc, Ser. Samm. 755. Vulg. act. apost. 23, 17. – Synkop. Perf. perduxti, Mart. 3, 22, 4.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > perduco

  • 19 promiscue

    prōmīscuē, Adv. (promiscuus), ohne Unterschied, gemeinschaftlich, Varro fr., Caes. u.a. – Nbf. promisque, Varro sat. Men. 71.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > promiscue

  • 20 promiscus

    prōmīscus, a, um = promiscuus, Varro sat. Men. 383. Liv. 5, 13, 7. Tac. ann. 1, 48 u. 4, 16. Gell. 11, 16, 8 u.a. Cypr. epist. 13, 5. p. 508, 1 H. codd. optt.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > promiscus

См. также в других словарях:

  • promiscuus — index indiscriminate, miscellaneous, promiscuous Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • promiscuité — [ prɔmiskɥite ] n. f. • 1731; du lat. promiscuus « mêlé » 1 ♦ Assemblage d individus très différents, dont la réunion a un caractère disparate ou contraire aux bienséances (⇒ mélange). La promiscuité des taudis. Vivre dans la promiscuité. 2 ♦… …   Encyclopédie Universelle

  • Promiskuität — Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern * * * Pro|mis|kui|tät [promɪskui tɛ:t], die; : Geschlechtsverkehr mit häufig wechselnden Partnern: Promiskuität trägt zur Ausbreitung von Aids bei. * * * Pro|mis|ku|i|tät 〈f. 20; unz.〉 1.… …   Universal-Lexikon

  • промискуитет — а; м. [лат. promiscuus смешанный, общий] Книжн. Предполагаемая древнейшая форма брака, при которой каждый мужчина одной группы, рода, фратрии и т.п. имел право на брачные отношения с каждой женщиной другой группы; гетеризм, групповой брак. / О… …   Энциклопедический словарь

  • promiscuo — (Del lat. promiscuus.) ► adjetivo 1 Que está mezclado de manera confusa y heterogénea: ■ una promiscua multitud llenaba el local. SINÓNIMO revuelto indiferenciado 2 Que tiene dos sentidos o usos equivalentes. SINÓNIMO ambiguo 3 Se aplica a la… …   Enciclopedia Universal

  • promiscuu — PROMÍSCUU, UĂ, promiscui, ue, adj. (livr.) Care are caracter de promiscuitate. – Din lat. promiscuus, fr. promiscue. Trimis de oprocopiuc, 12.01.2007. Sursa: DEX 98  promíscuu adj. m. (sil. cu u), pl. promíscui (sil. cui); …   Dicționar Român

  • Промискуитет —         (лат. promiscuus смешанный, общий),         1) предполагаемая стадия ничем не ограниченных отношений между полами, предшествовавших установлению в человеческом обществе каких либо норм брака и форм семьи;         2) В сексологии… …   Сексологическая энциклопедия

  • промискуитет — (лат. promlscuus смешанный, общий) предполагаемая стадия неупорядоченных половых отношений в первобытном человеческом обществе, предшествовавших возникновению брака и семьи. Новый словарь иностранных слов. by EdwART, , 2009. промискуитет… …   Словарь иностранных слов русского языка

  • promiscue — ● promiscue adjectif féminin (latin promiscuus, mêlé) Qui a le caractère de la communauté (par exemple possession promiscue). promiscue [pʀɔmisky] adj. f. ÉTYM. 1875; « confus », 1580; lat. promiscuus « mêlé ». ❖ 1 Dr. Commun à plusieurs… …   Encyclopédie Universelle

  • ПРОМИСКУИТЕТ — (от лат. promiscuus смешанный общий), предполагаемая стадия ничем не ограниченных половых отношений, предшествовавших установлению в человеческом обществе норм брака и семьи …   Большой Энциклопедический словарь

  • Promiscuous — Pro*mis cu*ous, a. [L. promiscuus; pro before, in place of, for + miscere to mix. See {Mix}. ] [1913 Webster] 1. Consisting of individuals united in a body or mass without order; mingled; confused; undistinguished; as, a promiscuous crowd or mass …   The Collaborative International Dictionary of English

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»