precyzyjny

См. также в других словарях:

• precyzyjny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, precyzyjnyni, precyzyjnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} charakteryzujący się precyzją, dokładnością, dbałością o wykończenie szczegółów; dokładny, ścisły, staranny : {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• precyzyjny — precyzyjnyni, precyzyjnyniejszy 1. «odznaczający się precyzją, dokładnością, dbałością o szczegóły w wykonaniu czegoś; wykonany z precyzją; ścisły, staranny» Aparatura precyzyjna. Mechanizm precyzyjny. Narzędzia, instrumenty precyzyjne. Pomiary… …   Słownik języka polskiego

• dokładny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, dokładnyni, dokładnyniejszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o wykonawcy jakiejś czynności, zajęcia, zawodu itp.: cechujący się starannością, uwagą, dbałością o szczegóły; precyzyjny …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• chronometr — m IV, D. u, Ms. chronometrtrze; lm M. y 1. «przenośny zegar o dużej dokładności pomiaru, nie podlegający wpływom magnetyzmu ani zmian temperatury, wyposażony w regulator balansowy, napędzany sprężynowo lub elektrycznie, stosowany głównie w… …   Słownik języka polskiego

• czuły — czuli, czulszy 1. «odnoszący się do kogoś z miłością, tkliwością, serdecznością, będący wyrazem czyjejś miłości, tkliwości, serdeczności; kochający, tkliwy, serdeczny; rzewny, wzruszający» Czuły opiekun. Czułe spojrzenia, uściski. Był dla niej… …   Słownik języka polskiego

• dokładny — dokładnyni, dokładnyniejszy «odznaczający się starannością, uwagą, dbałością o szczegóły w wykonywaniu czego; ścisły, precyzyjny, skrupulatny» Dokładne plany, rysunki. Dokładne obliczenia. Wykonać dokładniejsze oznaczenie terenu. Ktoś jest… …   Słownik języka polskiego

• finezyjny — finezyjnyni «pełen finezji, subtelny, delikatny, wyrafinowany, precyzyjny» Finezyjny umysł, uśmiech. Finezyjny rysunek. Finezyjny żart, dowcip. Finezyjne wykonanie czegoś …   Słownik języka polskiego

• fotoelektryczny — ∆ fiz. Zjawisko fotoelektryczne «powstawanie zmian stanu elektrycznego ciała w wyniku padania na nie promieniowania elektromagnetycznego; tłumaczy się wzrostem energii elektronów w ciele wskutek pochłaniania fotonów; fotoemisja» ∆ Komórka… …   Słownik języka polskiego

• instrumencik — m III, D. u, N. instrumencikkiem; lm M. i zdr. od instrument a) w zn. 1: Oryginalny instrumencik perkusyjny. b) w zn. 2: Precyzyjny instrumencik chirurgiczny …   Słownik języka polskiego

• matematyczny — 1. «dotyczący matematyki, wchodzący w jej zakres, oparty na jej metodach; stosowany w matematyce» Formuła, metoda matematyczna. Rozumowanie, równanie, zadanie matematyczne. Wzór matematyczny. Szkoła matematyczna. Wydział matematyczny uniwersytetu …   Słownik języka polskiego

• przemysł — m IV, D. u, Ms. przemysłyśle; lm M. y 1. «dział produkcji materialnej, w którym wydobywanie zasobów przyrody oraz ich przetwarzanie w celu dostosowania do potrzeb ludzkich prowadzone jest w dużym wymiarze, na zasadzie podziału pracy i przy… …   Słownik języka polskiego