-
1 cultus
cultus ūs, m [COL-], labor, care, cultivation, culture: agricolarum: agrorum, L.: fructum edere sine cultu hominum: corporis: frequens, constant, V.: praediscere patrios cultūs, traditional methods of husbandry, V.—Fig., training, education, culture: malo cultu corruptus: animi, mental discipline: pueritiae, means of education, S.: honestarum artium, Ta.: Recti cultūs, H.: Quīs neque mos neque cultus erat, civilization, V.—Style, care, way of life, cultivation, civilization, refinement, luxury: a cultu provinciae abesse, Cs.: humanus civilisque: (sequar) cultūs artīsque locorum, O.: lubido ganeae ceterique cultūs, dissipation, S.: in neutram partem cultūs miser, i. e. neither by gluttony nor by stinginess, H.—An honoring, reverence, adoration, veneration: deorum: cultu venerantur numina, O.: sui, Ta.: meus, for me, Ta.—Attire, dress, garb: miserabilis, S.: forma viri miseranda cultu, V.: virilis, H.: Dianae, O.: nulla cultūs iactatio, display in armor, Ta.: cultūs dotales, bridal array, Ta.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
2 hūmānitās
hūmānitās ātis, f [humanus], human nature, humanity: magna est vis humanitatis: humanisatis societas: iura humanitatis: erratum ex humanitate communi.— The human race, mankind: commune humanitatis corpus.— Humanity, philanthropy, kindliness, kindness, sympathy, good nature, politeness: humanitatis parum habere: sensus humanitatis: ex animo exstirpata: pro tuā humanitate: summa erga nos.— Civilization, cultivation, good-breeding, elegance, refinement: provinciae, Cs.: politioris humanitatis expers: vita perpolita humanitate: ea quae multum ab humanitate discrepant, ut, etc., good manners: humanitate omnibus praestitisse, polished language: alicuius humanitatem adamare.* * *human nature/character/feeling; kindness/courtesy; culture/civilization -
3 cultus
cultus adj. with comp. and sup. [P. of colo], cultivated, tilled: ager cultissimus: fundus, H.: materia: cultiora loca, Cu.—Fig., neat, tidy, well-dressed: bene puella, O.: femina cultissima, O. — Polished, elegant, cultivated: animi: cultiora tempora, Cu.: carmina, O.* * *Iculta -um, cultior -or -us, cultissimus -a -um ADJcultivated/tilled/farmed (well); ornamented, neat/well groomed; polished/elegantIIhabitation; cultivation (land); civilization, refinement; polish, elegance; care, worship, devotion/observance; form of worship, cult; training/education; personal care/maintenance/grooming; style; finery, splendor; neatness/order -
4 Sāturnus
Sāturnus ī, m [1 SA-], Saturn, the ancient Latin god of agriculture and of civilization, identified with the Grecian Kronos, C., V., O., Cu.— The planet Saturn, H. -
5 vīctus
vīctus ūs, m [VIV-], that which sustains life, means of living, sustenance, nourishment, provisions, victuals: tenuis: necessarius: maior pars eorum victūs in lacte... constitit, Cs.: penuria victūs, H.: aliae (apes) victu invigilant (dat.), V.: victui herba (est), Ta.: persequi animantium omnium ortūs, victūs: victūs feri, Tb.: Victibus invidit priorum, i. e. despised the diet, O.—A way of life, mode of living: in victu considerare, quo more sit educatus: hanc consuetudinem victūs cum illā comparandam, i. e. stage of civilization, Cs.: quali igitur victu sapiens utetur? H.* * *living, way of life; that which sustains life; nourishment; provisions; diet -
6 civilizatio
-
7 cultus
1.cultus, a, um, Part. and P. a., from 1. colo.2.cultus, ūs, m. [1. colo].I.Prop., a laboring at, labor, care, cultivation, culture (rare):II.quod est tam asperum saxetum, in quo agricolarum cultus non elaboret?
Cic. Agr. 2, 25, 66:agricolae,
id. Leg. 1, 1, 1:agrorum,
Liv. 4, 12, 7; Quint. prooem. § 26; cf. id. 8, 3, 75:(oves) neque sustentari neque ullum fructum edere ex se sine cultu hominum et curatione possent,
Cic. N. D. 2, 63, 158; cf.:cultus et curatio corporis,
id. ib. 1, 34, 94:omnis cultus fructusque Cereris in iis locis interisse,
id. Verr. 2, 4, 51, § 114.—Trop.A.In gen. (also rare), training, education, culture:B.malo cultu corruptus,
Cic. Part. Or. 26, 91:animi,
mental discipline, id. Fin. 5, 19, 54; cf.:recti cultus pectora roborant,
Hor. C. 4, 4, 34; id. Ep. 2, 2, 123:litterarum,
Just. 9, 8, 18; Gell. 14, 6, 1:quos (barbaros reges) nulla eruditio, nullus litterarum cultus imbuerat,
Sen. Ira, 3, 17, 1:quid tam dignum cultu atque labore ducamus (sc. quam vocem)?
Quint. 2, 16, 17.—In partic.1.An honoring, reverence, adoration, veneration:2.philosophia nos primum ad deorum cultum erudivit,
Cic. Tusc. 1, 26, 64; id. Inv. 2, 53, 161; Ov. M. 2, 425:exquisitus religionis cultus,
Val. Max. 5, 2, 1; 4, 4, 4.— In plur.:justis ac piis,
Lact. 4, 3:de adventu regis et cultu sui,
Tac. A. 2, 58.— Far more freq. and class. in prose and poetry,Care directed to the refinement of life (opp. to a state of nature), i. e. arrangements for living, style, manner of life, culture, cultivation, elegance, polish, civilization, refinement, etc.:b.homines a ferā agrestique vitā ad humanum cultum civilemque deducere,
Cic. de Or. 1, 8, 33; cf.: eadem mediocritas ad omnem usum cultumque vitae transferenda est. id. Off. 1, 39, 140: [p. 489] (Belgae) a cultu atque humanitate provinciae longissime absunt, Caes. B. G. 1, 1; cf. id. ib. 1, 31; Verg. A. 5, 730; and in plur.:cultusque artesque virorum,
Ov. M. 7, 58:liberalis,
Liv. 45, 28, 11:humilis,
id. 1, 39, 3:agrestis et rusticus,
id. 7, 4, 6; cf.feri,
Hor. C. 1, 10, 2:multas (artes) ad animorum corporumque cultum... invexit,
Liv. 39, 8, 3:regio victu atque cultu aetatem agere,
Sall. C. 37, 6;so with victus,
Cic. Fam. 9, 3, 1; Caes. B. G. 6, 24; Nep. Alcib. 11, 4 al.; cf. of improvement, cultivation of mind:animi cultus ille erat ei quasi quidam humanitatis cibus,
Cic. Fin. 5, 19, 54:non mores patrios solum, sed etiam cultum vestitumque mutavit,
Nep. Paus. 3, 1. —In a bad sense, luxury, voluptuousness, wantonness:libido stupri, ganeae ceterique cultūs non minor incesserat,
sensual indulgences, Sall. C. 13, 3; cf.:cultus ac desidia imperatoris,
Liv. 29, 21, 13.—Transf., of ornaments of style:3.in verbis effusiorem, ut ipsi vocant, cultum adfectaverunt,
Quint. 3, 8, 58; so id. 2, 5, 23; 10, 1, 124 al.—Style of dress, external appearance, clothing, dress, garb, apparel, attire; esp. ornament, decoration, splendid dress, splendor (so most freq.):aequato omnium cultu,
Liv. 34, 4, 12:pastoralis,
Vell. 1, 2:quam maxime miserabilis,
Sall. J. 33, 1; Tert. Hab. Mul. 3:regius,
Nep. Dat. 3, 1:militaris,
Liv. 29, 19, 11:incinctus Gabino cultu,
id. 10, 7, 3:justo mundior,
id. 8, 15, 7:amoenior,
id. 4, 44, 11 et saep.; Vell. 2, 40; Quint. 8, prooem. § 20; Suet. Caes. 44 et saep.; Hor. C. 1, 8, 16; 4, 9, 15; Ov. M. 3, 609 et saep. -
8 Daci
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
9 Dacia
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
10 Dacicus
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
11 Daciscus
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
12 Dacius
Dāci, ōrum, m., Dakoi, the Dacians, a famous warlike people, akin to the Thracians. They occupied what is now Upper Hungary, Transylvania, Moldavia, Wallachia, Bessarabia. Subdued by Trajan, they received Roman civilization, and thence retain in part the name Rumanians, Plin. 4, 12, 25; Caes. B. G. 6, 25; Tac. G. 1; id. H. 1, 79; 3, 46; Suet. Caes. 44; id. Aug. 8; Flor. 4, 12, 3; Hor. S. 2, 6, 53 et saep. In sing., Dācus, i, m., a Dacian (usually collect.), Verg. G. 2, 497; cf. Voss. ad loc.; Hor. Od. 1, 35, 9; 2, 20, 18; Tac. H. 1, 2 al.—II.Hence,A.Dācĭa, ae, f., Dakia, the province Dacia, Tac. Agr. 41; Flor. 3, 4, 6; Oros. 1, 2; Jornand. Regn. Succ. p. 59, 52 al.: DACIA. APVLENSIS. (of the colony Apulum or Alba Julia, near Carlsburg), Inscr. Orell. no. 3888: (DECIO) RESTITVTORI DACIARVM, ib. no. 991. A part of it bordering on the Danube was Dacia Aureliani, Eutrop. 9, 15; and Dacia Ripensis, Jornand. Regn. Succ. p. 59, 51.—* B. C.Dācĭcus, a, um, adj., Dacian:D.arma,
Claud. VI. Cons. Honor. 335:rura,
Sid. Carm. 1, 272. As subst., Da-cicus, i, m. (sc. nummus), a piece of gold coined under Domitian, the conqueror of the Dacians (Suet. Dom. 6), Juv. 6, 205.—Dāciscus, a, um, adj., Dacian, imperium, Lact. de Mort. Pers. 27, 8. -
13 Massilia
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
14 Massilianus
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
15 Massilienses
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
16 Massiliensis
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
17 Massilioticus
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
18 Massilitani
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
19 Massilitanum
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2. -
20 Massilitanus
Massĭlĭa, ae, f., = Massalia, a celebrated seaport town in Gallia Narbonensis, a colony from Phocæa, and a seat of Greek civilization, now Marseilles, Plin. 3, 4, 5, § 35; cf. Caes. B. C. 2, 1; Cic. Off. 2, 8, 28; id. Fl. 26, 63; id. Font. 1, 3; Sil. 15, 169; Luc. 4, 257 et saep.—Hence,A. B.Massĭlĭensis, e, adj., of or belonging to Massilia, Massilian:C.mores,
i. e. Sybaritic, luxurious, Plaut. Cas. 5, 4, 1.—In plur. subst.: Massĭlĭenses, ĭum, m., the inhabitants of Massilia, Massilians, Cic. Rep. 1, 27, 43; id. Phil. 2, 37, 94; Caes. B. C. 1, 34 et saep.;transf. for Massilia,
Plaut. Men. 2, 1, 10.—Massĭlĭōtĭcus or Massălĭōtĭcus (acc. to the Gr. Massaliôtikos), a, um, adj., of or belonging to Massilia, Massiliotic:D.ostium Rhodani,
Plin. 3, 4, 5, § 33; Mart. Cap. 6, § 635.—Massī̆lītānus, a, um, adj., Massilitan; in tmesi: Massili portabant juvenes ad litora tanas, Enn. ap. Donat. p. 1777 P. (Ann. v. 605 Vahl.).— Subst.: Massī̆lītāni, ōrum, m., the Massilians, Vitr. 10, 22, 11.—2.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Civilization 2 — Civilization ist eine Reihe von Globalstrategie Computerspielen des Entwicklers Sid Meier und seiner Unternehmen MicroProse und Firaxis Games. Von den einzelnen Versionen des Spiels wurden zusammen weltweit über 8 Millionen Exemplare verkauft.[1] … Deutsch Wikipedia
Civilization 3 — Civilization ist eine Reihe von Globalstrategie Computerspielen des Entwicklers Sid Meier und seiner Unternehmen MicroProse und Firaxis Games. Von den einzelnen Versionen des Spiels wurden zusammen weltweit über 8 Millionen Exemplare verkauft.[1] … Deutsch Wikipedia
Civilization 4 — Civilization ist eine Reihe von Globalstrategie Computerspielen des Entwicklers Sid Meier und seiner Unternehmen MicroProse und Firaxis Games. Von den einzelnen Versionen des Spiels wurden zusammen weltweit über 8 Millionen Exemplare verkauft.[1] … Deutsch Wikipedia
Civilization II — Civilization ist eine Reihe von Globalstrategie Computerspielen des Entwicklers Sid Meier und seiner Unternehmen MicroProse und Firaxis Games. Von den einzelnen Versionen des Spiels wurden zusammen weltweit über 8 Millionen Exemplare verkauft.[1] … Deutsch Wikipedia
Civilization IV — Civilization ist eine Reihe von Globalstrategie Computerspielen des Entwicklers Sid Meier und seiner Unternehmen MicroProse und Firaxis Games. Von den einzelnen Versionen des Spiels wurden zusammen weltweit über 8 Millionen Exemplare verkauft.[1] … Deutsch Wikipedia
Civilization II — North American box art, PC version. Developer(s) MicroProse Publisher(s) MicroProse … Wikipedia
Civilization 1 — Civilization Entwickler: MicroProse Publikation: 1991 … Deutsch Wikipedia
Civilization I — Civilization Entwickler: MicroProse Publikation: 1991 … Deutsch Wikipedia
Civilization 2 — Civilization II Civilization II Éditeur MicroProse (Windows) Activision (PlayStation) Mac Play (Macintosh) Développeur MicroProse Concepteur Brian Reynolds, Douglas Caspian Kaufman, Jeff Briggs Date de sortie … Wikipédia en Français
Civilization II — Éditeur MicroProse (Windows) Activision (PlayStation) Mac Play (Macintosh) Développeur MicroProse Concepteur Brian Reynolds, Douglas Caspian Kaufman, en:Jeff Briggs … Wikipédia en Français
Civilization II — Разработчик MicroProse Издатель MicroProse … Википедия