-
1 podejrzenie
-nia, -nia; gen pl -ń; ntnabierać (nabrać) podejrzeń — perf to become suspicious
* * *n.1. (= posądzenie) suspicion; nieuzasadnione podejrzenie unfounded l. groundless suspicion; nabierać podejrzeń become suspicious; wzbudzać podejrzenia arouse suspicion.2. (= przypuszczenie) assumption, suspicion; podejrzenie zapalenia płuc suspicion of pneumonia.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podejrzenie
-
2 podejrzenie
podejrzenie n (-a) Verdacht m;podejrzenie zapalenia płuc Verdacht m auf Lungenentzündung;wzbudzić pf podejrzenie Verdacht erregen;nie mieć żadnych podejrzeń nicht den leisesten Verdacht haben -
3 podejrzenie
podejrzenie [pɔdɛjʒɛɲɛ] ntwzbudzać podejrzenia Verdacht erregennabrać podejrzeń Verdacht hegenna kogoś padło \podejrzenie der Verdacht fiel auf jdn\podejrzenie gruźlicy Tuberkuloseverdacht m, Verdacht m auf Tuberkulose -
4 podejrzenie
сущ.• догадка• подозрение• предположение* * *☼ подозрение;powziąć \podejrzenie заподозрить
* * *сподозре́ниеpowziąć podejrzenie — заподо́зрить
-
5 podejrzenie
1. doute2. ombrage3. soupçon4. suspicion -
6 podejrzenie
1 aisteach 2 amhras -
7 podejrzenie
kuşku; şüphe -
8 podejrzenie
[подейженє]n -
9 podejrzenie
с підозра, підозріння -
10 podejrzenie
hinala -
11 podejrzenie
υποψία -
12 Verdacht
Verdacht [fɛɐ'daxt] <-[e]s> mpodejrzenie nt\Verdacht erregen wzbudzać [ perf wzbudzić] podejrzenie\Verdacht schöpfen powziąć podejrzenieim \Verdacht stehen etw getan zu haben być podejrzanym o dokonanie czegośauf \Verdacht (fam: auf bloße Vermutung hin) na wyczucie ( pot) ( aufs Geratewohl) jak popadnie ( pot) -
13 rzucać
impf ⇒ rzucić* * *1. (-cam, -casz); perf - cić; vt(piłkę, kamień) to throw; (cień, kostkę, spojrzenie) to throw, to cast; (rodzinę, dom) to abandon, to desert; (chłopaka, dziewczynę) to drop, to jilt; (palenie, wódkę, pracę) to quit; (uwagę, słówko) to throw in2. vi(o autobusie, o samochodzie) to tossrzucać czar lub urok — to cast a spell
* * *ipf.1. + Acc. l. Ins. (= ciskać) throw, cast; ( z dużą siłą) fling, hurl; ( jak najdalej w danym kierunku) project; (piłkę baseballową, kamień) pitch; (= podrzucać) toss; (= zrzucać) dash, dump, chuck ( sth somewhere); rzucać piłkę do kogoś throw a ball to sb; rzucać piłką w kogoś throw a ball at sb; rzucać karty na stół ( kończąc grę) chuck in one's hand; rzucać kośćmi cast l. roll dice; rzucać monetą toss l. flip a coin ( o coś for sth); rzucać kotwicę żegl. cast l. drop anchor; rzucać młotem sport put the shot.2. przen. rzucać cień na kogoś/coś cast a shadow on sb/sth; rzucać coś w kąt (= przestać się zajmować czymś) cast sth aside; rzucać gromy na kogoś/coś thunder against sb/sth; rzucać komuś kłody pod nogi put a spoke in sb's wheel; rzucać komuś rękawicę fling l. throw down the gauntlet to sb; rzucać (w kogoś) mięsem pot. hurl abuse at sb; rzucać obelgi hurl insults; rzucać światło na coś cast l. throw l. shed light on sth; rzucać snop światła na coś project l. throw a beam of light on l. onto sth; ten fakt rzuca (nowe) światło na sprawę this fact sheds a new light on the issue; rzucać przezrocze na ekran project a slide on a screen; rzucać komuś ukradkowe spojrzenie cast a furtive glance at sb; rzucać słowa na wiatr speak idly; rzucać myśl l. pomysł come up with an idea.3. (= wywoływać jakiś stan) rzucać na kogoś oskarżenia throw accusations at sb; rzucać na kogoś podejrzenie throw suspicion on sb; rzucać na kogoś oszczerstwa cast aspersions on sb; rzucać na kogoś czary cast a spell on sb; rzucać klątwę na kogoś put a curse on l. upon sb; rel. pronounce an anathema upon sb; rzucać pierwszy kamień Bibl. (= rozpoczynać oskarżenia) cast the first stone.4. (= potrząsać, poruszać gwałtownie) jerk, throw about, fling about, toss (about); ( o pojeździe) (= szarpać, trząść się) jerk, jolt, bump; rzucać głową toss l. jerk one's head; rzucać rękami trash about with one's arms; samochód rzucał na wyboistej drodze the car jolted on the bumpy road.5. (= przewracać, szarpać) rzucać kogoś na ziemię fling l. hurl sb to the ground; rzucać kimś o coś fling l. hurl sb against sth; rzucać kogoś na kolana (przen. (= upokorzyć, podporządkować sobie)) bring sb to his l. her knees; rzucać kogoś na głęboką wodę (przen. (= postawić przed kimś trudne zadanie)) throw l. pitch sb in at the deep end; fale rzucały statkiem na wszystkie strony the waves tossed the ship to and fro.6. (= wysyłać, wyprawiać) rzucać oddziały do walki send troops into battle; rzucać coś na rynek launch sth on the market; rzucać swój kraj w wir wojny precipitate one's country into war.7. (= porzucać) abandon, forsake, desert; pot. drop, chuck (in), jack (in); rzucić żonę/męża abandon one's wife/husband; rzucić rodzinę/przyjaciół forsake one's friends/family; rzuciła swojego chłopaka she chucked her boyfriend; rzuciłem robotę I chucked in my job; rzucę to wszystko w diabły pot. I'm going to jack it all in.8. (= zrywać z nałogiem) give ( sth) up; pot. kick ( sth); rzucać palenie/picie give up smoking/drinking.10. (= przerzucać) throw; rzucać most przez rzekę throw a bridge across the river.11. pot. (= podawać) chuck; rzuć mi gazetę chuck me the paper.ipf.1. (= skakać w dół) plunge, jump, throw o.s.; rzucać się z urwiska do morza plunge over a cliff into the sea.2. (= kierować się gdzieś pędem) dart, dash, rush, start, lunge, fling o.s., hurl o.s.; rzucić się do ucieczki bolt; dart away; make a bolt l. dash l. run for it; rzucać się do walki fling o.s. into battle; rzucać się naprzód leap forward, lunge forward; rzucać się komuś na pomoc rush to sb's rescue.3. rzucać się w oczy stand out; be conspicuous; pot. stick out (like a sore thumb); stick out a mile.4. (= miotać się) toss about l. around, jerk about l. around.5. (= atakować) throw o.s. l. one's weight (na kogoś/coś at sb/sth); go (na kogoś/coś at l. for sb/sth); ( o drapieżniku) pounce (na kogoś/coś on l. upon sb/sth); rzucać się komuś do gardła go at sb's throat; rzucił się na nią z nożem he went for her with a knife; rzucać się na wroga go at the enemy; rzucać się z motyką na słońce przen. bite off more than one can chew.6. (= padać, przypadać ciałem) rzucać się komuś w ramiona fling o.s. into sb's arms; rzucać się na kolana go down on one's knees; rzucać się do czyichś stóp throw o.s. to sb's feet.7. pot. (= sprzeciwiać się, awanturować się) kick up a fuss l. row l. stink; nie rzucaj się! take it easy!8. pot. rzucać się na coś (= oddawać się czemuś z zapałem) pitch into sth; rzuciliśmy się na jedzenie we pitched into the food.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzucać
-
14 ściągać
impf ⇒ ściągnąć* * *1. (-am, -asz); perf - nąć; vt(buty, koszulę) to pull off; ( flagę) to take down; ( mocno związywać) to pull tight; (pot: odpisywać) to crib2. vi( przybywać) to come flocking; (pot: odpisywać) to cribściągać podatki/opłaty — to collect taxes/fees
ściągać na siebie uwagę/podejrzenie — to draw attention/suspicion upon o.s.
* * *ipf.1. (= zsuwać) (np. flagę z masztu) take down; (np. obrączkę z ręki) take off, pull off.2. (buty, koszulę) take off; ściągać ubranie take off one's clothes.3. (= mocno związywać) pull tight, tighten.4. (= schodzić się) come flocking.5. (= skupiać) draw; ściągać na siebie uwagę/podejrzenie draw attention/suspicion upon o.s.; ściągnął na siebie gniew rodziców he incurred his parents' anger.6. (= zbierać) gather, collect; ściągać podatki levy taxes, collect taxes; ściągać długi collect debts.7. (= sprowadzać) bring, get; ściągnął z zagranicy najlepszych lekarzy he brought the best doctors from abroad; ściągnij go tu najszybciej jak się da get him over here as quickly as possible.8. (= odprowadzać, wypompowywać) ( ciecz) draw off.10. pot. (= kraść) pinch, nick.11. szkoln. cheat, crib.12. komp. (pliki, dane) download.ipf.1. (= kurczyć się) jęz. contract.2. ściągnąć się paskiem tighten one's belt.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ściągać
-
15 krzywdzić
глаг.• обидеть• обижать• повредить• повреждать• ранить• ушибить* * *krzywdz|ić\krzywdzićę, \krzywdzićony несов. обижать, притеснять;\krzywdzićасе podejrzenie несправедливое подозрение; \krzywdzićасе słowa обидные слова
* * *krzywdzę, krzywdzony несов.обижа́ть, притесня́тьkrzywdzące podejrzenie — несправедли́вое подозре́ние
krzywdzące słowa — оби́дные слова́
-
16 podejrzany
podejrzan|y\podejrzanyi 1. о со подозреваемый, заподозренный в чём;2. (wzbudzający podejrzenie) подозрительный; 3. \podejrzanyу ♂ юр. лицо, находящееся под следствием; подозреваемый+1. posądzony
* * *1) o co подозрева́емый, заподо́зренный в чём2) ( wzbudzający podejrzenie) подозри́тельный3) podejrzany м, юр. лицо́, находя́щееся под сле́дствием; подозрева́емыйSyn: -
17 powziąć
глаг.• брать• возыметь• принять* * *pow|ziąć\powziąćezmę, \powziąćeźmie, \powziąćeźmij, \powziąćzięty сов. 1. принять, решить;\powziąć decyzję принять решение; \powziąć uchwałę постановить; \powziąć projekt наметить проект; задумать;
2. возыметь, почувствовать;\powziąć sympatię почувствовать симпатию (расположение);
\powziąćział podejrzenie у него возникло подозрение, он заподозрил+2. poczuć
* * *powezmę, poweźmie, poweźmij, powzięty сов.1) приня́ть, реши́тьpowziąć decyzję — приня́ть реше́ние
powziąć uchwałę — постанови́ть
powziąć projekt — наме́тить прое́кт; заду́мать
2) возыме́ть, почу́вствоватьpowziąć sympatię — почу́вствовать симпа́тию (расположе́ние)
powziął podejrzenie — y него́ возни́кло подозре́ние, он заподо́зрил
Syn:poczuć 2) -
18 tknąć
глаг.• дотронуться* * *tkn|ąć\tknąćięty сов. 1. коснуться, тронуть, дотронуться;nie \tknąć czegoś не дотронуться до чего-л.; nie \tknąć kogoś не тронуть кого-л.;nie \tknąć jedzenia не притронуться к еде;
2. kogo охватить кого; возникнуть у кого;\tknąćęło mnie przeczucie меня охватило предчувствие; \tknąćęło go podejrzenie у него возникло подозрение;
● \tknąćięty apopleksją разбитый параличом+1. dotknąć, poruszyć, trącić 2. ogarnąć, opanować
* * *tknięty сов.1) косну́ться, тро́нуть, дотро́нутьсяnie tknąć czegoś — не дотро́нуться до чего́-л.
nie tknąć kogoś — не тро́нуть кого́-л.
nie tknąć jedzenia — не притро́нуться к еде́
tknęło mnie przeczucie — меня́ охвати́ло предчу́вствие
tknęło go podejrzenie — у него́ возни́кло подозре́ние
•Syn: -
19 żywić
глаг.• кормить• накормить• питать• поддерживать• покормить• содержать* * *żywi|ć\żywićony несов. 1. кормить;\żywić rodzinę кормить семью; \żywić ptaki zimą кормить (подкармливать) птиц зимой;
2. перен. питать;\żywić nienawiść do kogoś питать ненависть к кому-л.;\żywić obawę беспокоиться, опасаться; \żywić podejrzenie подозревать;
\żywić zaufanie питать доверие+2. czuć, mieć
* * *żywiony несов.1) корми́тьżywić rodzinę — корми́ть семью́
żywić ptaki zimą — корми́ть (подка́рмливать) птиц зимо́й
2) перен. пита́тьżywić nienawiść do kogoś — пита́ть не́нависть к кому́-л.
żywić obawę — беспоко́иться, опаса́ться
żywić podejrzenie — подозрева́ть
żywić zaufanie — пита́ть дове́рие
Syn: -
20 podejrze|nie
Ⅰ sv ⇒ podejrzeć Ⅱ n 1. (posądzenie) suspicion- być poza podejrzeniem to be above suspicion2. (przypuszczenie) suspicion- podejrzenie raka wątroby suspected liver cancer- istnieje podejrzenie o nadużycia there is a suspicion of malpracticeThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > podejrze|nie
См. также в других словарях:
podejrzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. podejrzeć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}podejrzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. podejrzenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
podejrzenie — n I 1. rzecz. od podejrzeć. 2. lm D. podejrzenieeń «posądzenie o coś, domysł co do czyjejś winy» Uzasadnione, bezpodstawne podejrzenie. Budzić, wzbudzać w kimś podejrzenia. Nabrać podejrzeń. Rzucić, zrzucić, ściągnąć na kogoś podejrzenie.… … Słownik języka polskiego
podejrzenie [posądzenie i in.] pada – padło — {{/stl 13}}{{stl 8}}{na kogoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} ktoś staje się podejrzany, posądzony, obwiniony o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Kiedy ją zamordowano, podejrzenie padło na jej byłego męża. Na kogo pada posądzenie? {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
posądzenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. posądzić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}posądzenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. posądzenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} często niesłuszne mniemanie o… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bić — 1. iron. Bić pianę «prowadzić czcze rozmowy, dyskusje niewnoszące nic nowego do sprawy»: Bicie piany trwało kilka godzin. Do chwili zamykania tego wydania radni jeszcze dyskutowali nad budżetem. DzPozn 03/03/1999. 2. Bij, zabij «wyrażenie… … Słownik frazeologiczny
cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… … Słownik frazeologiczny
budzić — ndk VIa, budzićdzę, budzićdzisz, budź, budzićdził, budzićdzony 1. «przerywać czyjś sen» Budziło ją bicie zegara. Budzić kogoś do pracy, na śniadanie, ze snu, z drzemki. □ Nie budź licha, póki śpi.przen. Wiosenne słońce budziło przyrodę do życia.… … Słownik języka polskiego
cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… … Słownik języka polskiego
padać — ndk I, padaćam, padaćasz, padaćają, padaćaj, padaćał paść dk Vc, padnę, padniesz, padnij, padł, padli, padły 1. «zmieniać nagle pozycję stojącą na leżącą; przewracać się, walić się» Padła zemdlona. Padł na wznak. Padł na łóżko jak kłoda.… … Słownik języka polskiego
podejrzany — 1. «taki, na którego padło podejrzenie, posądzony o coś» Ktoś jest podejrzany o kradzież, o zabójstwo. 2. «budzący wątpliwości, podejrzenia; niepewny, wątpliwy» Podejrzany człowiek. Podejrzany hałas, szmer. Podejrzane towarzystwo. Podejrzane… … Słownik języka polskiego
podpaść — I dk Vc, podpaśćpadnę, podpaśćpadniesz, podpaśćpadnij, podpaśćpadł, podpaśćpadłszy podpadać ndk I, podpaśćam, podpaśćasz, podpaśćają, podpaśćaj, podpaśćał 1. pot. «zostać podporządkowanym czemuś, objętym czymś» Podpadać pod amnestię. 2. pot.… … Słownik języka polskiego