ogarnąć

См. также в других словарях:

• ogarnąć — dk Va, ogarnąćnę, ogarnąćniesz, ogarnąćnij, ogarnąćnął, ogarnąćnęła, ogarnąćnęli, ogarnąćnięty, ogarnąćnąwszy ogarniać ndk I, ogarnąćam, ogarnąćasz, ogarnąćają, ogarnąćaj, ogarnąćał, ogarnąćany 1. «ująć w ramiona; objąć, opasać ramionami, otoczyć …   Słownik języka polskiego

• ogarniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, ogarniaćam, ogarniaća, ogarniaćają, ogarniaćany {{/stl 8}}– ogarnąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa, ogarniaćnę, ogarniaćnie, ogarniaćnij, ogarniaćnął, ogarniaćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• umysł — 1. Potężny umysł a) «niezwykle rozwinięty intelekt»: Znana jest hipoteza Laplace’a: gdyby istniał tak potężny umysł, że potrafiłby ogarnąć wszystkie aktualne wydarzenia w świecie i znał wszystkie prawa rządzące światem, to zgodnie z zasadą… …   Słownik frazeologiczny

• granica — 1. Bez granic a) «niedający się ogarnąć, niemający miary; bezgraniczny, nieskończony, ogromny, wielki»: Słowa gniewnego nie rzekł. Ani w spojrzeniu jego nie było gniewu, tylko gorycz zawodu i zdumienie bez granic. T. Parnicki, Orły. b)… …   Słownik frazeologiczny

• bezdeń — ż V, DCMs. bezdeńdni książk. «coś, co się nie da zmierzyć, ogarnąć; ogrom, bezmiar zwykle w odniesieniu do uczuć» Bezdeń nieba. Bezdeń wód. Bezdeń lęku, smutku, rozpaczy …   Słownik języka polskiego

• granica — ż II, DCMs. granicacy; lm D. granicaic 1. «linia zamykająca lub oddzielająca pewien określony obszar; kontur, zarys; linia oddzielająca terytorium jednego państwa od innych» Granica parceli, wsi, miasta, województwa. Granica zasięgu… …   Słownik języka polskiego

• kosmiczny — 1. «odnoszący się do kosmosu; znajdujący się, zachodzący, odbywający się we wszechświecie, pochodzący z wszechświata» Ciała, zjawiska kosmiczne. ∆ astr. Pył kosmiczny «drobne ciała stałe wchodzące w skład materii międzyplanetarnej,… …   Słownik języka polskiego

• myśl — ż V, DCMs. myślli; lm MD. myślli 1. «czynność, funkcja, praca umysłu, zdolność myślenia; proces poznawczy, myślenie; władza psychiczna poznawcza, rozum, umysł; świadomość, pamięć» Bieg, tok, nurt myśli. Zaprzątać czymś myśl. Coś nie może wyjść z… …   Słownik języka polskiego

• najść — dk, najśćjdę, najśćjdziesz, najdź, naszedł, naszła, naszli, naszedłszy nachodzić ndk VIa, najśćdzę, najśćdzisz, najśćchodź, najśćdził 1. «pojawić się niespodzianie, odwiedzić kogoś wbrew jego życzeniu» Nachodzić kogoś w biurze, w mieszkaniu.… …   Słownik języka polskiego

• napaść — I ż V, DCMs. napaśćści; lm M. napaśćści 1. «napadnięcie, zwykle zbrojne, na kogoś albo na coś, zaatakowanie kogoś, zwykle znienacka, podstępnie, w celu obrabowania, pobicia itp.» Napaść zbrojna. Napaść nieprzyjaciela na kraj. Odeprzeć, wstrzymać… …   Słownik języka polskiego

• nieogarniony — «nie dający się ogarnąć, objąć wzrokiem, niezmierzony, rozległy, nie dający się pojąć, przeniknąć; niedocieczony» Nieogarniony widok. Nieogarnione morze głów. Nieogarnione bogactwo …   Słownik języka polskiego