-
1 sino
sĭno, sīvi, sĭtum, 3 (sinit, as archaic subj. pres. formerly stood, Plaut. Curc. 1, 1, 27; Verg. Cir. 239; but in the former passage has been corrected to sierit, Fleck.; and in the latter the clause is spurious.— Perf. sii, Varr. ap. Diom. p. 371 P.:I.siit,
Ter. Ad. 1, 2, 24, acc. to Diom. l. l.; another old form of the perf. sini, Scaur. ap. Diom. l. l.; so, too, pluperf. sinisset, Rutil. ib.— Sync. perf. sisti, Plaut. Mil. 4, 2, 80: sistis, Att. ap. Cic. Sest. 57, 122.— Subj. sieris or siris, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106; cf. Trag. Rel. p. 84 Rib.; Plaut. Bacch. 3, 2, 18; id. Ep. 3, 3, 19; id. Trin. 2, 4, 120;an old formula,
Liv. 1, 32:sirit,
id. 28, 28, 11; 28, 34, 24:siritis,
Plaut. Poen. 5, 1, 20: sirint, id. Bacch. 3, 3, 64; id. Merc. 3, 4, 28.— Pluperf. sisset, Liv. 27, 6:sissent,
Cic. Sest. 19, 44; Liv. 3, 18; 35, 5, 11), v. a. [etym. dub.], orig., to let, put, lay, or set down; found so only in the P. a. situs (v. infra, P. a.), and in the compound pono (for posino, v. pono); cf. also 2. situs, I.—Hence, transf., and freq. in all styles and periods.In gen., to let, suffer, allow, permit, give leave (syn.: permitto, patior, tolero, fero); constr. usually with an obj.-clause, the subj., or absol., rarely with ut or an acc.(α).With obj.clause: exsulare sinitis, sistis pelli, pulsum patimini, Att. ap. Cic. Sest. 57, 122: neu reliquias sic meas sieris denudatis ossibus foede divexarier, Pac. ap. Cic. Tusc. 1, 44, 106:(β).quin tu itiner exsequi meum me sinis?
Plaut. Merc. 5, 2, 88:nos Transalpinas gentes oleam et vitem serere non sinimus,
Cic. Rep. 3, 9, 16:non sinam tum nobis denique responderi,
id. Verr. 1, 17, 54 B. and K.:praecipitem amicum ferri sinere,
id. Lael. 24, 89:latrocinium in Syriam penetrare,
id. Phil. 11, 13, 32: vinum ad se importari, * Caes. B. G. 4, 2 fin.:Medos equitare inultos,
Hor. C. 1, 2, 51:magnum corpus Crescere sinito,
Verg. G. 3, 206; Plaut. Poen. 3, 3, 11; cf.:Cato contionatus est, se comitia haberi non siturum,
Cic. Q. Fr. 2, 6, 6:sine sis loqui me,
Plaut. Ps. 3, 2, 50:sine me dum istuc judicare,
id. Most. 5, 2, 22; so,sine dum petere,
id. Truc. 2, 7, 67 et saep.— Pass.:vinum in dolium conditur et ibi sinitur fermentari,
Col. 12, 17, 1:neque is tamen inire sinitur,
id. 6, 37, 9:vitis suci gratiā exire sinitur,
Plin. 14, 1, 3, § 16:hic accusare eum moderate, per senatus auctoritatem non est situs,
Cic. Sest. 44, 95:sine te exorari,
Plin. Ep. 9, 21, 3.—With subj. (so for the most part only in the imper.):(γ).sine te exorem, sine te prendam auriculis, sine dem savium,
Plaut. Poen. 1, 2, 163:sine me expurgem,
Ter. And. 5, 3, 29: Ch. At tandem dicat sine. Si. Age dicat;sino,
id. ib. 5, 3, 24:ne duit, si non vult: sic sine astet,
let him stand, Plaut. As. 2, 4, 54:sine pascat durus (captivus) aretque,
Hor. Ep. 1, 16, 70:sine vivat ineptus,
id. ib. 1, 17, 32:sine sciam,
let me know, Liv. 2, 40, 5:sinite abeam viva a vobis,
Plaut. Mil. 4, 2, 92:sinite instaurata revisam Proelia,
Verg. A. 2, 669 et saep.— Poet. in the verb. finit: natura repugnat;Nec sinit incipiat,
Ov. M. 3, 377.—Absol. (syn.: pati, ferre);(δ).suspende, vinci, verbera: auctor sum, sino,
Plaut. Poen. 1, 1, 18:nobiscum versari jam diutius non potes: non feram, non patiar, non sinam,
Cic. Cat. 1, 5, 10:domum ire cupio: at uxor non sinit,
Plaut. Men. 5, 5, 60: Ba. Ego nolo dare te quicquam. Pi. Sine. Ba. Sino equidem, si lubet, id. Bacch. 1, 1, 66: nate, cave;dum resque sinit, tua corrige vota,
Ov. M. 2, 89:moretur ergo in libertate sinentibus nobis,
Plin. Ep. 4, 10 fin. —With ut:(ε).sivi, animum ut expleret suom,
Ter. And. 1, 2, 17:sinite, exorator ut sim, id. Hec. prol. alt. 2: neque sinam, ut,
id. ib. 4, 2, 14:nec dii siverint, ut hoc decus demere mihi quisquam possit,
Curt. 5, 8, 13:neque di sinant ut Belgarum decus istud sit,
Tac. A. 1, 43.—With acc.:II.sinite arma viris et cedite ferro,
leave arms to men, Verg. A. 9, 620:per te, vir Trojane, sine hanc animam et miserere precantis,
id. ib. 10, 598:neu propius tectis taxum sine,
id. G. 4, 47:serpentium multitudo nisi hieme transitum non sinit,
Plin. 6, 14, 17, § 43:at id nos non sinemus,
Ter. Heaut. 5, 5, 7; cf.:non sinat hoc Ajax,
Ov. M. 13, 219; 7, 174.—Sometimes the acc. is used elliptically, as in Engl., and an inf. (to be, remain, do, go, etc.) is to be supplied: Sy. Sineres vero tu illum tuum Facere haec? De. Sinerem illum! Ter. Ad. 3, 3, 42:dum interea sic sit, istuc actutum sino,
I'll let that by and by go, I don't care for it, Plaut. Most. 1, 1, 68:me in tabernā usque adhuc sineret Syrus,
id. Ps. 4, 7, 14: Ch. Ne labora. Me. Sine me, Ter. Heaut. 1, 1, 38: quisquis es, sine me, let me ( go), id. Ad. 3, 2, 23.—In partic.A.In colloquial language.1.Sine, let:2.sine veniat!
let him come! Ter. Eun. 4, 6, 1:insani feriant sine litora fluctus,
Verg. E. 9, 43.—So simply sine! be it so! granted! very well! agreed, etc.:pulchre ludificor. Sine!
Plaut. Truc. 2, 8, 6; id. As. 5, 2, 48; id. Aul. 3, 2, 11; id. Bacch. 4, 7, 13; Ter. Eun. 2, 3, 90 al.:sic sine,
Plaut. Truc. 5, 4.—Sine modo, only let, i. e. if only:B.cur me verberas?... Patiar. Sine modo adveniat senex! Sine modo venire salvum, etc.,
Plaut. Most. 1, 1, 10.—So with subj.:sine modo venias domum,
Plaut. As. 5, 2, 50 Fleck.—Rarely like the Greek ean, to give up, cease, leave a thing undone: Al. Vin vocem? Cl. Sine:C.nolo, si occupata est,
Plaut. Cas. 3, 2, 14: tum certare odiis, tum res rapuisse licebit. Nunc sinite (sc. certare, etc.), forbear, Verg A. 10, 15.—Ne di sirint (sinant), ne Juppiter sirit, etc., God forbid! Heaven forefend! Ch. Hoc capital facis... aequalem et sodalem liberum civem enicas. Eu. Ne di sirint, Plaut. Merc. 3, 4, 28; id. Bacch. 3, 3, 64;A.for which: ne di siverint,
id. Merc. 2, 2, 51:illud nec di sinant,
Plin. Ep. 2, 2, 3:ne istuc Juppiter O. M. sirit, urbem, etc.,
Liv. 28, 28, 11:nec me ille sierit Juppiter,
Plaut. Curc. 1, 1, 27.—Hence, sĭtus, a, um, P. a., placed, set, lying, situate (syn. positus; freq. and class.).Lit.1.In gen.:2.(gallinis) meridie bibere dato nec plus aqua sita siet horam unam,
nor let the water be set before them more than an hour, Cato, R. R. 89:pluma Quae sita cervices circum collumque coronat,
Lucr. 2, 802:(aurum) probe in latebris situm,
Plaut. Aul. 4, 2, 2; 4, 2, 8:proba merx facile emptorem reperit, tametsi in abstruso sita est,
id. Poen. 1, 2, 129:Romuli lituus, cum situs esset in curiā Saliorum, etc.,
Cic. Div. 1, 17, 30:in ore sita lingua est finita dentibus,
id. N. D. 2, 59, 149:inter duo genua naribus sitis,
Plin. 10, 64, 84, § 183:ara sub dio,
id. 2, 107, 111, § 240:sitae fuere et Thespiades (statuae) ad aedem Felicitatis,
id. 36, 5, 4, § 39 et saep.—Rarely of persons:quin socios, amicos procul juxtaque sitos trahunt exciduntque,
Sall. H. 4, 61, 17 Dietsch; cf.:jam fratres, jam propinquos, jam longius sitos caedibus exhaustos,
Tac. A. 12, 10:nobilissimi totius Britanniae eoque in ipsis penetralibus siti,
id. Agr. 30:cis Rhenum sitarum gentium animos confirmavit,
Vell. 2, 120, 1; cf.:gens in convallibus sita,
Plin. 7, 2, 2, § 28.—In partic.a.Of places, lying, situate:b.locus in mediā insulā situs,
Cic. Verr. 2, 4, 48, § 106:in quo (sinu) sita Carthago est,
Liv. 30, 24, 9:urbes in orā Graeciae,
Nep. Alcib. 5:urbs ex adverso (Carthaginis),
Plin. 5, 1, 1, § 4:insulae ante promunturium,
id. 9, 59, 85, § 180:regio contra Parthiae tractum,
id. 6, 16, 18, § 46 et saep.—Of the dead, lying, laid, buried, interred (syn. conditus):c.declarat Ennius de Africano, hic est ille situs. Vere: nam siti dicuntur hi, qui conditi sunt,
Cic. Leg. 2, 22, 57; cf.:redditur terrae corpus et ita locatum ac situm quasi operimento matris obducitur,
id. ib. 2, 22, 56: siticines appellati qui apud sitos canere soliti essent, hoc est vitā functos et sepultos, Atei. Capito ap. Gell. 20, 2:C. Marii sitae reliquiae,
Cic. Leg. 2, 2, 56:(Aeneas) situs est... super Numicium flumen,
Liv. 1, 2 Drak.:Cn. Terentium offendisse arcam, in quā Numa situs fuisset,
Plin. 13, 13, 27, § 84.—Hence the common phrase in epitaphs:HIC SITVS EST, HIC SITI SVNT, etc.,
Inscr. Orell. 654; 4639 sq.; Tib. 3, 2, 29.—Comically: noli minitari: scio crucem futuram mihi sepulcrum: Ibi mei sunt majores siti, pater, avus, etc.,
Plaut. Mil. 2, 4, 20.—A few times in Tacitus for conditus, built, founded:B.urbem Philippopolim, a Macedone Philippo sitam circumsidunt,
Tac. A. 3, 38 fin.; 6, 41:veterem aram Druso sitam disjecerant,
id. ib. 2, 7 fin.:vallum duabus legionibus situm,
id. H. 4, 22.—Trop.1.In gen., placed, situated, present, ready: hoc erit tibi argumentum semper in promptu situm, Enn. ap. Gell. 2, 29, 20 (Sat. v. 37 Vahl.):2.in melle sunt linguae sitae vostrae,
Plaut. Truc. 1, 2, 76:quae ceteris in artibus aut studiis sita sunt,
Cic. de Or. 1, 15, 65:quas (artes) semper in te intellexi sitas,
Ter. And. 1, 1, 6:(voluptates) in medio sitas esse dicunt,
within the reach of all, Cic. Tusc. 5, 33, 94.—In partic.: situm esse in aliquo or in aliquā re, to rest with, depend upon some one or something (a favorite figure with Cic., and found not unfreq. in other writers):in patris potestate est situm,
Plaut. Stich. 1, 1, 52; cf.:assensio quae est in nostrā potestate sita,
Cic. Ac. 2, 12, 37:hujusce rei potestas omnis in vobis sita est, judices,
id. Mur. 39, 83; cf.:huic ipsi (Archiae), quantum est situm in nobis, opem ferre debemus,
id. Arch. 1, [p. 1709] 1:est situm in nobis, ut, etc.,
id. Fin. 1, 17, 57; cf.also: si causa appetitus non est sita in nobis, ne ipse quidem appetitus est in nostrā potestate, etc.,
id. Fat. 17, 40:summam eruditionem Graeci sitam censebant in nervorum vocumque cantibus,
id. Tusc. 1, 2, 4:in officio colendo sita vitae est honestas omnis et in neglegendo turpitudo,
id. Off. 1, 2, 4:qui omnem vim divinam in naturā sitam esse censet,
id. N. D. 1, 13, 35:cui spes omnis in fugā sita erat,
Sall. J. 54, 8:in armis omnia sita,
id. ib. 51, 4:in unius pernicie ejus patriae sitam putabant salutem,
Nep. Epam. 9 et saep.:res omnis in incerto sita est,
Plaut. Capt. 3, 4. 4:tu in eo sitam vitam beatam putas?
Cic. Tusc. 5, 12, 35:jam si pugnandum est, quo consilio in temporibus situm est,
id. Att. 7, 9, 4:laus in medio,
Tac. Or. 18. -
2 propior
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19. -
3 propiora
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19. -
4 proximi
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19. -
5 proximum
prŏpĭor, ĭus, gen. ōris, adj. comp., and proxĭmus, a, um, adj. sup. (v. below, II.) [from the obsol. propis; whence prope].I. A.Lit., of place:B.portus propior,
Verg. A. 3, 530:tumulus,
Liv. 22, 24:ut propior patriae sit fuga nostra,
Ov. P. 1, 2, 130:domus,
Sall. H. 2, 40 Dietsch:cum propior caliginis aër Ater init oculos,
Lucr. 4, 338 (314).—With acc.:propior montem suos collocat,
Sall. J. 49, 1:propior hostem,
Hirt. B. G. 8, 9.—With ab:quisquis ab igne propior stetit,
Sen. Ep. 74, 4.—With inf.:propior timeri,
Stat. Th. 12, 223.— Neutr. plur, subst.: prŏpĭōra, um, places lying near:propiora fluminis,
Tac. H. 5, 16:tenere,
Verg. A. 5, 168.—Trop.1.Of time, nearer, later, more recent:2.veniunt inde ad propiora,
Cic. Tusc. 1, 48, 116:venio ad propiorem (epistulam),
id. Att. 15, 3, 2:propior puero quam juveni,
Vell. 2, 53, 1:septimus octavo jam propior annus,
Hor. S. 2, 6, 40; id. C. 3, 15, 4:mors,
Tib. 2, 3, 42:propiore aut longiore tempore aliquid facere,
Dig. 23, 4, 17.—Of relationship, nearer, more nearly related; with dat.:3.quibus propior P. Quintio nemo est,
Cic. Quint. 31, 97:ille gradu propior sanguinis,
Ov. H. 3, 28; 16, 326; 20, 158:amicus,
Hor. Ep. 1, 9, 5.—Of resemblance, more nearly resembling, more like (class.); with dat.:4.quae sceleri propiora sunt, quam religioni,
Cic. Verr. 2, 4, 50, § 112:tauro,
Verg. G. 3, 57:vero est propius,
more probable, Liv. 4, 37; Ov. F. 4, 801; Tac. A. 13, 34; id. G. 45:scribere Sermoni propiora,
Hor. S. 1, 4, 42.—With acc. (not in Cic.):propius est fidem,
is more credible, Liv. 4, 17:quod tamen vitium propius virtutem erat,
Sall. C. 11, 1.—Of relation or connection, nearer, more nearly related, affecting or concerning more nearly, of greater import, closer, more intimate:A.hunc priorem aequom'st me habere: tunica propior pallio est, proverbially,
my shirt is nearer than my coat, Plaut. Trin. 5, 2, 30:propior societas eorum, qui ejusdem civitatis,
Cic. Off. 3, 17, 69:sua sibi propiora pericula esse, quam mea,
id. Sest. 18, 40:alium portum propiorem huic aetati videbamus,
id. Att. 14, 19, 1:damnum propius medullis,
Hor. Ep. 1, 10, 28:cura propior luctusque domesticus,
Ov. M. 13, 578; id. P. 4, 9, 71:supplemento vel Latium propius esse,
Liv. 8, 11:irae quam timori propiorem cernens,
more inclined to anger than to fear, Tac. A. 16, 9: oderat Aenean propior Saturnia Turno, more inclined or attached to, Ov. Tr. 1, 2, 7.—Hence, adv.: prŏpĭus, more nearly, nearer, closer (class.).Lit.1.Absol.:2.propius accedamus,
Ter. Ad. 3, 2, 11; Ov. M. 2, 41:res adspicere,
Verg. A. 1, 526:propius spectare aliquid,
Hor. Ep. 1, 1, 67;stare,
id. A. P. 361.—With dat., nearer to: propius grammatico accessi, Cic. ap. Diom. p. 405 P. (not elsewhere in Cic.):3.propius Tiberi quam Thermopylis,
Nep. Hann. 8, 3:propius stabulis armenta tenerent,
Verg. G. 1, 355.—With acc.:4.ne propius se castra moveret,
Caes. B. G. 4, 9:pars insulae, quae est propius solis occasum,
id. ib. 4, 28: propius aliquem accedere, id. ib. 5, 36:propius urbem,
Cic. Phil. 7, 9, 26:mare,
Sall. J. 18, 9.—With ab:B.propius a terris,
Cic. N. D. 1, 31, 87:antiquitas quo propius aberat ab ortu et divinā progenie, hoc melius ea cernebat,
id. Tusc. 1, 12, 26:ab Urbe,
Plin. 17, 25, 38, § 243.—Trop.:II.ut propius ad ea accedam, quae a te dicta sunt,
Cic. Fin. 4, 10, 24; Sen. Ira, 3, 42, 4; Cic. Part. 36, 124:propius accedo: nego esse illa testimonia,
id. Fl. 10, 23:a contumeliā quam a laude propius fuerit post Vitellium eligi,
Tac. H. 2, 76:nec quicquam propius est factum, quam ut illum persequeretur,
he was within an ace of following him, Cic. Clu. 21, 59; so,propius nihil est factum, quam ut occideretur,
id. Q. Fr. 1, 2, 5, § 15.Sup.: proxĭmus (PROXVMVS and PROXSVMEIS, Tab. Bant.; late comp. proximior, Sen. Ep. 108, 16; Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.; v. below, B. 2. and 3.; cf. in adv. 2. c.), a, um, adj., the nearest, next (class.).A.Lit., of place:1. 2.proxima oppida,
Caes. B. G. 3, 12:via,
Lucr. 5, 103; cf.:via ad gloriam proxima et quasi compendiaria,
Cic. Off. 2, 12, 43:ad proximum mare, dein Romam pergerent,
Sall. J. 23, 2:in proximos collis discedunt,
id. ib. 54, 10:proximum iter in Galliam,
Caes. B. G. 1, 10:paries cum proximus ardet,
Hor. Ep. 1, 18, 84:agri termini,
id. C. 2, 18, 23:proximus vicinus,
one's nearest neighbor, Plaut. Most. 3, 1, 138; Ter. Hec. 1, 2, 49; Cic. Att. 2, 14, 2; Dig. 50, 15, 4.—With dat.:Belgae proximi sunt Germanis,
Caes. B. G. 1, 1: huic proximum inferiorem orbem tenet puroeis, Cic. N. D. 2, 20, 53:proxima Campano ponti villula,
Hor. S. 1, 5, 45.—With acc. (not in Cic.):qui te proximus est,
Plaut. Poen. 5, 3, 1:ager proximus finem Megalopolitarum,
Liv. 35, 27:Crassus proximus mare Oceanum hiemarat,
Caes. B. G. 3, 7, 2:qui proximi forte tribunal steterant,
Liv. 8, 32, 12.—With ab, nearest to, next to:dactylus proximus a postremo,
next before, Cic. Or. 64, 217:ut quisque proximus ab oppresso sit,
Liv. 37, 25:proximus a dominā,
Ov. A. A. 1, 139:proxima regio ab eā (urbe),
Curt. 10, 5, 18. —Hence, as subst.,proxĭmum, i, n., the neighborhood, vicinity:B.vicinus e proximo,
hard by, Plaut. Aul. 2, 4, 11:aquam hinc de proximo rogabo,
from the house next door, id. Rud. 2, 3, 73:cum in proximo hic sit aegra,
close by, next door, Ter. Hec. 3, 2, 6:huic locum in proximum conduxi,
Cic. Fil. Fam. 16, 21, 4:per impluvium huc despexi in proximum,
into our neighbor's, Plaut. Mil. 2, 3, 16.— Plur.:traicit in proxima continentis,
Liv. 31, 46, 12.—Trop.1.Of time, the next preceding or following, the previous, last, the next, the following, ensuing:2.quid proximā, quid superiore nocte egeris,
Cic. Cat. 1, 1, 1:his proximis Nonis, cum in hortos Bruti venissemus,
id. Lael. 2, 7:Gabinius quem proximis superioribus diebus acerrime oppugnasset,
id. Fam. 1, 9, 20: se proximā nocte castra moturum, on the next, i.e. the following night, Caes. B. G. 1, 40 fin.; 2, 12; 3, 18; Liv. 2, 7, 1:proximo anno,
Sall. J. 35, 2; Plin. 17, 23, 35, § 208:in proxumum annum (se) transtulit,
Cic. Mil. 9, 24:proximo, altero, tertio, denique reliquis consecutis diebus,
id. Phil. 1, 13, 32:bello tanto majore quam proximo conatu apparatum est,
Liv. 4, 23, 6 Weissenb. ad loc.: IN DIEBVS V. PROXSVMEIS QVIBVS QVISQVE EORVM MAG (istratum) INIERIT, Tab. Bantin. lin. 14; so ib. lin. 12; Cic. Fam. 10, 26, 2; id. Att. 11, 11, 1:censor qui proximus ante me fuerat,
id. Sen. 12, 42: die proximi, old abl. form for proximo, Cato ap. Gell. 10, 24, 10, and ap. Non. 153, 11; cf.:crastinus, pristinus, etc., but proximo a. d. VI. Kal. Octobr.,
recently, last of all, Cic. Att. 18, 5.—In order of succession, rank, estimation, worth, etc., the next:3.summa necessitudo videtur esse honestatis: huic proxima incolumitatis: tertia ac levissima commoditatis,
Cic. Inv. 2, 58, 173:observat L. Domitium maxime, me habet proximum,
id. Att. 1, 1, 3:proximos dentes eiciunt,
Varr. R. R. 2, 7, 2:prima vulnera... Proxima,
Ov. M. 3, 233:proximos illi tamen occupavit Pallas honores,
Hor. C. 1, 12, 19: proximum est, ut, it follows that, remains that, the next point is: proximum est ergo, ut, opus fuerit classe necne quaeramus, we must next inquire, Cic. Fl. 12, 27:proximum est, ut doceam, deorum providentiā mundum administrari,
id. N. D. 2, 29, 73.—Of value or quality, the next, most nearly approaching, most like or similar:id habendum est antiquissimum et deo proximum, quod est optimum,
Cic. Leg. 2, 16, 40:ficta voluptatis causā sint proxima veris,
Hor. A. P. 338:proxima Phoebi Versibus ille facit,
Verg. E. 7, 22.— Comp.:ut quorum abstinentiam interrupi, modum servem et quidem abstinentiae proximiorem,
Sen. Ep. 108, 16.—In relationship, connection, or resemblance, the nearest, next, most nearly or closely related, next of kin, most like:b.AGNATVS PROXIMVS, Fragm. XII. Tabularum: hic illi genere est proximus,
Ter. Ad. 4, 5, 17:proximus cognatione,
Cic. Inv. 2, 49, 144:id des proximum,
id. Leg. 2, 16, 40:proxima virtutibus vitia,
Quint. 10, 2, 16:propinquitate,
Nep. Ages. 1, 3:proximae necessitudines,
Petr. 116.— Comp.: si quis proximior cognatus nasceretur, Ulp. ap. Prisc. p. 607 P.— Subst.: proxĭmi, ōrum, m., one's nearest relatives, next of kin:injuriosi sunt in proximos,
Cic. Off. 1, 14, 44; Caes. Fragm. ap. Gell. 5, 13, 6; Phaedr. 5, 1, 16:cum haec omnia cumulate tuis proximis plana fecero,
i.e. to your friends, intimates, Cic. Verr. 2, 5, 64, § 165; id. Pis. 32, 79; Gell. 3, 8, 3.—In gen., one's neighbor, fellow-man:4.sive nostros status, sive proximorum ingenia contemplamur,
Val. Max. 6, 9, 1; Quint. Decl. 2, 59:quis est mihi proximus?
Aug. in Psa. 118; Serm. 8, 2; 90, 7 init. —That is nearest at hand, i. e. apt, fit, suitable, convenient, easy (anteand post-class.):1.argumentum,
App. Mag. p. 278:cum obvium proximumque esset dicere, etc.,
Gell. 3, 14, 12: eamus ad me;ibi proximum est, ubi mutes,
there is the fittest, most convenient place, Ter. Eun. 3, 5, 64.— Adv.: proxĭmē (proxume; comp. proximius, v. below, 2. c.), nearest, very near, next.Lit., of place, with dat. (not in Cic., rare in Livy):2.quam proxime potest hostium castris castra communit,
Caes. B. C. 1, 72 fin.; Liv. 25, 14, 4.—With acc.:exercitum habere quam proxime hostem,
Cic. Att. 6, 5, 3:proxime Pompeium sedebam,
id. ib. 1, 14, 3:proxime Hispaniam Mauri sunt,
Sall. J. 19, 4.—With ab:a Surā proxime est Philiscum oppidum Parthorum,
Plin. 5, 26, 21, § 89:omnes tamen quam proxime alter ab altero debent habitare,
Col. 1, 6, 8.—Trop.a.Of time, shortly before or after, last, next:b.civitates quae proxime bellum fecerant,
Caes. B. G. 3, 29:Tito fratre suo censore, qui proximus ante me fuerat,
Cic. Sen. 12, 42; id. Part. 39, 137; Plin. Ep. 4, 13, 3:cum proxime judices contrahentur,
id. ib. 5, 7, 3.—With acc.:proxime abstinentiam sumendus est cibus exiguus,
Cels. 3, 2:proxime solis occasum,
Pall. 9, 8, 5.—Of order, rank, estimation, condition, etc., next to, next after, next:c.proxime et secundum deos homines hominibus maxime utiles esse possunt,
Cic. Off. 2, 3, 1:me huic tuae virtuti proxime accedere,
id. Fam. 11, 21, 4:proxime a nobilissimis viris,
Vell. 2, 124, 4; id. 2, 127, 1:proxime valent cetera lauri genera,
Plin. 23, 8, 80, § 158: utilissimum esse omphacium;proxime viride,
id. 23, 4, 39, § 79.—With acc.: esse etiam debent proxime hos cari, qui, etc., Cass. ap. Cic. Fam. 12, 13, 2:proxime morem Romanum,
closely following the Roman method, Liv. 24, 48, 11:erat res minime certamini navali similis, proxime speciem muros oppugnantium navium,
closely resembling, id. 30, 10.—In this sense also with atque:proxime atque ille aut aeque,
nearly the same as he, Cic. Fam. 9, 13, 2.—Very closely, nicely, accurately:ut proxime utriusque differentiam signem,
Quint. 6, 2, 20 Spald.; cf.:analogia, quam proxime ex Graeco transferentes in Latinum proportionem vocaverunt,
id. 1, 6, 3. — Comp.:nonne apertius, proximius, verius?
Min. Fel. Oct. 19. -
6 contineo
con-tĭnĕo, tĭnŭi, tentum, 2, v. a. and n. [teneo].I.Act., to hold or keep together.A.In gen. (rare).1.Lit. (syn.:b.coërceo, conjungo): contine quaeso caput,
Plaut. Rud. 2, 6, 26:quod omnem continet amplexu terram,
Lucr. 5, 319; cf.:mundus omnia conplexu suo coërcet et continet,
Cic. N. D. 2, 22, 58:vitem levi nodo,
Plin. 17, 22, 35, § 187:magni refert primordia saepe cum quibus... contineantur,
Lucr. 1, 818; 1, 908; 2, 761;2, 1008: pars oppidi, mari dijuncta angusto, ponte adjungitur et continetur,
Cic. Verr. 2, 4, 52, § 117.—Of places, to bound, limit, enclose (very rare in act.):2.reliquum spatium mons continet,
Caes. B. G. 1, 38:Oceanus ponto qua continet orbem,
Tib. 4, 1, 147; but more freq. in pass., to be comprised, enclosed, surrounded, encompassed, environed by:qui vicus altissimis montibus undique continetur,
Caes. B. G. 3, 1; so,undique loci naturā Helvetii,
id. ib. 1, 2:mare montibus angustis,
id. ib. 4, 23:una pars Galliae Garumnā flumine, Oceano, finibus Belgarum,
id. ib. 1, 1.—Trop.:B.omnes artes quasi cognatione quādam inter se continentur,
hang together, Cic. Arch. 1, 2.—Far more freq. in all periods and species of composition.,With partic. access. ideas.1.With the access. idea of firmness, quiet, permanence, etc., to hold or keep together, to keep, hold fast, preserve, retain (syn. servo).a.Lit.:b.(alvus) arcet et continet... quod recepit,
Cic. N. D. 2, 54, 136:merces (opp. partiri),
id. Vatin. 5, 12; cf.exercitum (opp. dividere),
Liv. 28, 2, 16:arida continent odorem diutius,
Plin. 21, 7, 18, § 39.—Trop.:2.nec ulla res vehementius rem publicam continet quam fides,
Cic. Off. 2, 24, 84:Remos reliquosque Belgas in officio,
Caes. B. G. 3, 11:in officio Dumnorigem,
id. ib. 5, 7:te in exercitatione,
Cic. Fam. 7, 19 fin.:te in tuis perenuibus studiis,
id. Brut. 97, 332:ceteros in armis (plaga),
Liv. 9, 41, 15:alicujus hospitio,
Nep. Lys. 1, 5.—With the access. idea of hindering, preventing motion, to keep, keep still, detain, restrain, repress, enclose.a.Lit.: milites [p. 449] sub pellibus, Caes. B. G. 3, 29; cf.:b.pecudem sub tecto,
Col. 7, 10, 3:exercitum castris,
Caes. B. G. 1, 48; 2, 11; Liv. 31, 26, 6; 28, 9, 14 al.; cf.:nostros in castris (tempestates),
Caes. B. G. 4, 34; 6, 36; and:copias in castris,
id. B. C. 1, 66; 3, 30; Auct. B. Afr. 1; 7; Liv. 36, 17, 9:Pompeium quam angustissime,
Caes. B. C. 3, 45:aliquem limine,
Liv. 34, 1, 5:ora frenis,
Phaedr. 3, 6, 7:ventos carcere,
Ov. M. 11, 432:animam in dicendo,
Cic. de Or. 1, 61, 261 et saep.:se ruri,
to stay, remain, Ter. Phorm. 2, 3, 17; cf.:se domi,
Suet. Caes. 81:suo se loco,
Caes. B. G. 4, 34:oppido sese,
id. ib. 2, 30:castris se continere,
id. B. C. 3, 37:se vallo,
id. B. G. 5, 44:se finibus Romanis,
Liv. 39, 17, 4; 34, 58, 3:moenibus sese,
id. 42, 7, 4:agrorum suorum terminis se,
id. 38, 40, 2:se moenibus,
Ov. M. 13, 208:sese intra silvas,
Caes. B. G. 2, 18:suos intra munitionem,
id. ib. 5, 57;5, 58: milites intra castrorum vallum,
id. B. C. 3, 76; Liv. 31, 34, 9;Auct. B. Afr. 24: intra castra militem,
Tac. H. 4, 19:praesidibus provinciarum propagavit imperium, ut a peritis et assuetis socii continerentur,
Suet. Aug. 23 et saep.:an te auspicium commoratum est? an tempestas continet?
Plaut. Am. 2, 2, 67.—Trop., to hold back, detain, repress, hold in check, curb, check, stay, stop, tame, subdue, etc. (syn. cohibeo):3.adpetitiones animi,
Cic. Tusc. 4, 9, 22:omnis cupiditates,
id. Q. Fr. 1, 1, 11, § 32:modeste insolentiam suam,
id. Agr. 1, 6, 18:risum,
id. Fin. 4, 25, 71 et saep.:formido mortales omnes,
Lucr. 1, 151:Etruriam non tam armis quam judiciorum terrore,
Liv. 29, 36, 10:oppida magis metu quam fide,
id. 30, 20, 5; cf.:quosdam continet metus,
Quint. 1, 3, 6:solo metu,
id. 12, 7, 2 et saep.:animum a consuetā libidine,
Sall. J. 15, 3:temeritatem ab omni lapsu (with cohibere),
Cic. Ac. 1, 12, 45:suos a proelio,
Caes. B. G. 1, 15:manum juventus Metu deorum,
Hor. C. 1, 35, 37 al.:se ab adsentiendo,
Cic. Ac. 2, 32, 104; so,se ab exemplis,
id. Fin. 2, 19, 62:temperans, qui se in aliquā libidine continuerit,
id. Par. 3, 1, 21:se male continet amens,
Ov. M. 4, 351:male me, quin vera faterer, Continui,
id. ib. 7, 729:nequeo continere quin loquar,
Plaut. Men. 2, 1, 28.—Mid.: contineri, quin complectar, non queo,
restrain myself, refrain, Plaut. Rud. 4, 4, 128; cf.:vix me contineo, quin, etc.,
Ter. Eun. 5, 2, 20:jam nequeo contineri,
Plaut. Capt. 3, 4, 60; cf.:vix contineor,
Ter. Hec. 4, 3, 9:quae vera audivi, taceo et contineo optime,
keep it to myself, conceal it, id. Eun. 1, 2, 23:ea quae continet, neque adhuc protulit, explicet nobis,
Cic. de Or. 1, 47, 206:dicta,
id. ib. 2, 55, 222.—With the access. idea of containing, to comprise, contain, involve, comprehend something in itself (syn. complector):b.(aqua gelum) quod continet in se, mittit,
Lucr. 6, 877; cf.:ut omnia, quae aluntur et crescunt, contineant in se vim caloris,
Cic. N. D. 2, 9, 23; so,in se,
Quint. 1, 6, 31; 2, 10, 2:Quattuor aeternus genitalia corpora mundus Continet,
Ov. M. 15, 240:rem militarem,
Liv. 5, 52, 16:panis innumeras paene continet medicinas,
Plin. 22, 25, 68, § 138:(linea) centum continet (pedes),
Quint. 1, 10, 44:Idus Martiae magnum mendum continent,
Cic. Att. 14, 22, 2:paucas species (vox),
Quint. 11, 3, 18:tales res, quales hic liber continet,
Cic. Or. 43, 148; Plin. Ep. 5, 9, 1:narrationes, quae summam criminis contineant,
Quint. 4, 2, 10:fabula stultorum regum et populorum continet aestus,
Hor. Ep. 1, 2, 8; cf.:liber primus ea continebit, quae, etc., Quint. prooem. § 21: tertia epistula continebat, etc.,
Plin. Ep. 9, 28, 5.—With subj.-clause:quando ipsos loqui deceat, quartus liber continet,
Quint. 11, 1, 59.—Esp. freq.,In pass.: contineri aliquā re, to be contained in something, be composed of, consist of or in, to rest upon, to be supported by, etc.:II.terreno corpore,
Lucr. 1, 1085:non venis et nervis et ossibus continentur (dii),
Cic. N. D. 2, 23, 59:artem negabat esse ullam, nisi quae cognitis penitusque perspectis... rebus contineretur,
id. de Or. 1, 20, 92:forma honestatis, quae tota quattuor his virtutibus... continetur,
id. Fin. 2, 15, 48:versus paucis (pedibus) continetur,
Quint. 9, 4, 60: quae philosophorum libris continentur, id. prooem. § 11; cf. id. 5, 10, 111 et saep.: artes, quae conjecturā continentur et sunt opinabiles, Cic. Div. 1, 14, 24:foedere,
Liv. 41, 23, 9:actu,
Quint. 2, 18, 5; 12, 9, 1; 3, 7, 28.—Rarely with in and abl.:forum, in quo omnis aequitas continetur,
Cic. Cat. 4, 1, 2; cf.:quibus (legibus) in singulis civitatibus res publica continetur,
id. Off. 3, 5, 23.—Neutr., to hold together in itself, to hang together (in the verb. finit. very rare; but freq. as P. a.; cf. also the deriv. continuus):1.per hortum utroque commeatus continet,
Plaut. Stich. 3, 1, 43.—Hence,contĭnens, entis, P. a.A.(Acc. to II.) Holding or hanging together (freq. and class.).1.Bordering upon, neighboring, contiguous, lying near, adjacent (syn.: junctus, adjunctus, contiguus); constr. with dat., cum, or absol.a.Prop.:b.aër mari,
Cic. N. D. 2, 45, 117:continentia atque adjuncta praedia huic fundo,
id. Caecin. 4, 11:(mare) dissimile est proximo ei continenti,
id. Ac. 2, 33, 105 al.:Cappadociae pars ea, quae cum Cilicià continens est,
id. Fam. 15, 2, 2:(Morini) continentes silvas ac paludes habebant,
Caes. B. G. 3, 28; cf. so absol.:parum locuples continente ripā,
Hor. C. 2, 18, 22; cf.:pars eorum, qui propiores erant continenti litori,
Liv. 44, 28, 12.— Subst.: contĭnentĭa, ĭum, n. (sc. loca), adjoining places, the neighborhood:Cherronesum et continentia usque Atho montem,
Plin. 18, 25, 57, § 215 al.:urbis,
the suburbs, Dig. 50, 16, 147.—Trop., in time, following, next:2.continentibus diebus,
Caes. B. C. 3, 84;and of other abstract things: motus sensui junctus et continens,
Cic. N. D. 1, 11, 26:timori perpetuo ipsum malum continens fuit,
followed at its heels, Liv. 5, 39, 8.—Holding together, cohering in itself, connected, continuous, uninterrupted.a.Prop.:b.continens agmen migrantium,
Liv. 1, 29, 4:agmen,
id. 2, 50, 7; 8, 8, 13 al.:ruinae,
id. 21, 8, 5; terra, the mainland, continent, Varr. ap. Charis. p. 100 P.; Cic. Fragm. ap. Non. p. 274, 6; Nep. Them. 3, 2; and in the same sense far more freq. subst.: contĭnens, entis, f. (rarely masc., Curt. 4, 2, 1 Zumpt, dub.; abl. in e and i equally used;v. the 4th and 5th books of Caes. B. G.),
Caes. B. G. 4, 27; 4, 28; 4, 31; 4, 36 bis et saep.; Nep. Milt. 7, 3; Liv. 35, 43, 4; Plin. 5, 31, 34, § 128; Suet Aug. 65; id. Tib. 40 et saep.—Trop., in time, continual, consecutive, uninterrupted:B.labor omnium dierum,
Caes. B. C. 3, 63; Liv. 42, 54, 3:bella,
Caes. B. G. 5, 11 fin.:imperium usque ad nos,
Liv. 7, 30, 8:imber per noctem totam,
id. 23, 44, 6:biduo,
Suet. Calig. 19:febres sine intermissione,
Cels. 3, 5 fin.:e continenti genere,
in continuous descent, Cic. Fin. 2, 19, 61:spiritus,
id. de Or. 3, 57, 216 et saep.: ex continenti (sc. tempore), instantly, immediately, = continuo, statim, Just. 1, 9; so,in continenti,
Dig. 44, 5, 1.—(Acc. to I. B. 2. b.) That restrains his passions, continent, moderate, temperate, enkratês (rare, but in good prose):C.continentior in vitā hominum quam in pecuniā,
Caes. B. C. 1, 23:cum reges tam sint continentes, multo magis consularis esse oportere,
Cic. Fam. 9, 19, 1:puer,
id. Att. 6, 6, 3:Epaminondas,
Nep. Epam. 3, 2 al. — Sup., Cic. Par. 1, 1, 7; Suet. Aug. 71.—(Acc. to I. B. 3.) In rhet., subst.: contĭnens, entis, n., that on which something rests or depends, the chief point, hinge:1.causae,
Cic. Part. Or. 29, 103; id. Top. 25, 95:intuendum videtur, quid sit quaestio, ratio, judicatio, continens, vel ut alii vocant, firmamentum,
Quint. 3, 11, 1; cf. id. ib. § 18 sqq.— Adv.: contĭnen-ter.(Acc. to A. 2.)a.In space, in unbroken succession, in a row. continenter sedetis, Cat. 37, 6.—More freq. and class.,b.In time, continuously, without interruption:2.totā nocte ierunt,
Caes. B. G. 1, 26:jam amplius horis sex pugnaretur,
id. ib. 3, 5:biduum lapidibus pluit,
Liv. 25, 7, 7:usque ad ipsum negotium,
Cic. Inv. 1, 26, 37:ferri imagines,
id. N. D. 1, 39, 109.—(Acc. to B.) Temperately, moderately (rare):2.vivere,
Cic. Off. 1, 30, 106; in sup.:vivere,
Aug. Ep. 199; id. Conf. 6, 12.—Hence also,contentus, a, um, P. a. (acc. to I. B. 2. b.); medial., satisfying one's self with, contented, satisfied, content (freq. in all periods and species of composition); constr. in gen. with the abl.; more rarely absol.; after the Aug. per. very freq. with the inf.(α).With abl.: his versibus, Lucil. ap. Non. p. 264, 3:(β).suis rebus,
Cic. Par. 6, 3, 51:paucis,
Hor. S. 1, 3, 16:illā (sorte),
id. ib. 1, 1, 3:viverem uti contentus eo quod mī ipse parasset,
id. ib. 1, 4, 108; cf. Suet. Aug. 82:solā Dianā,
Verg. A. 11, 582.—Absol.:(γ).cum ipsum audires sine comparatione, non modo contentus esses, sed melius non quaereres,
Cic. Brut. 35, 134; so comp., Plaut. Poen. 2, 15.—With inf.:indagare,
Ov. M. 1, 461:edidicisse,
id. ib. 2, 638:retinere titulum provinciae,
Vell. 2, 49:hostes sustinuisse,
id. 2, 112:indicare,
Quint. 4, 2, 128:ostendere,
id. 5, 10, 31:id consequi, quod imiteris,
id. 10, 2, 7 et saep.— Adv.: contentē (ante-and post-class., and rare), in a restrained manner, closely:arte contenteque habere aliquem,
Plaut. As. 1, 1, 63:parce contenteque vivere,
Pacat. Pan. Theod. 13. -
7 interjacio
inter-jăcĭo and inter-jĭcĭo, jēci, jectum (in tmesi:(α).inter enim jecta est,
Lucr. 3, 859), 3, v. a. [jacio], to throw or cast between; to set, place, or put between; to join or add to, to intermix (class., most freq. in the part. pass.):legionarias cohortes,
Caes. B. C. 1, 73:pleraque sermone Latino,
Tac. A. 2, 10:id interjecit inter individuum, atque id, quod, etc.,
Cic. Univ. 7:preces ct minas,
Tac. A. 1, 23:moram,
id. H. 3, 81. — Hence, interjectus, a, um, Part., thrown or placed between; interposed, interspersed, intervening, intermingled, intermediate; constr. with dat. or inter.With dat.:(β).nasus oculis interjectus,
Cic. N. D. 2, 57.—With inter:(γ).interjecti inter philosophos, et eos qui, etc.,
Cic. Off. 1, 26, 92:aer inter mare et caelum,
id. N. D. 2, 26:inter has personas me interjectum amici moleste ferunt,
id. Phil. 12, 7, 18.—Absol.:(δ).quasi longo intervallo interjecto,
as it were a great way off, id. Off. 1, 9:anno interjecto,
after a year, id. Prov. Cons. 8:paucis interjectis diebus,
after a few days, Liv. 1, 58.—With Gr. acc.: erat interjecta comas, with loose, dishevelled hair, Claud. Epith. Pall. et Celer. 28 dub.— Subst.: in-terjecta, ōrum, n. plur., places lying between, interjacent places:interjecta inter Romam et Arpos,
Liv. 9, 13. -
8 interjecta
inter-jăcĭo and inter-jĭcĭo, jēci, jectum (in tmesi:(α).inter enim jecta est,
Lucr. 3, 859), 3, v. a. [jacio], to throw or cast between; to set, place, or put between; to join or add to, to intermix (class., most freq. in the part. pass.):legionarias cohortes,
Caes. B. C. 1, 73:pleraque sermone Latino,
Tac. A. 2, 10:id interjecit inter individuum, atque id, quod, etc.,
Cic. Univ. 7:preces ct minas,
Tac. A. 1, 23:moram,
id. H. 3, 81. — Hence, interjectus, a, um, Part., thrown or placed between; interposed, interspersed, intervening, intermingled, intermediate; constr. with dat. or inter.With dat.:(β).nasus oculis interjectus,
Cic. N. D. 2, 57.—With inter:(γ).interjecti inter philosophos, et eos qui, etc.,
Cic. Off. 1, 26, 92:aer inter mare et caelum,
id. N. D. 2, 26:inter has personas me interjectum amici moleste ferunt,
id. Phil. 12, 7, 18.—Absol.:(δ).quasi longo intervallo interjecto,
as it were a great way off, id. Off. 1, 9:anno interjecto,
after a year, id. Prov. Cons. 8:paucis interjectis diebus,
after a few days, Liv. 1, 58.—With Gr. acc.: erat interjecta comas, with loose, dishevelled hair, Claud. Epith. Pall. et Celer. 28 dub.— Subst.: in-terjecta, ōrum, n. plur., places lying between, interjacent places:interjecta inter Romam et Arpos,
Liv. 9, 13. -
9 jaceo
jăcĕo, cŭi, cĭtum ( fut. part. jaci-turus, Stat. Th. 7, 777), 2, v. n. [ intr. of jacio; lit., to be thrown or cast; hence], to lie.I.Lit.A.In gen.:B.in limine,
Cic. Verr. 2, 5, 45, § 118:stratum ad pedes alicujus,
id. Quint. 31, 96; id. Q. Fr. 2, 5, 2:alicui ad pedes,
id. Verr. 2, 5, 49, § 129:in lecto,
id. Phil. 2, 18, 45; Juv. 6, 269:in ignota harena,
Verg. A. 5, 871:Tyrio sublimis in ostro,
Ov. H. 12, 179:in viridi gramine,
id. Am. 1, 14, 22:in teneris dominae lacertis,
id. ib. 1, 13, 5:in solo,
id. M. 2, 420:in viduo toro,
id. H. 16, 316:in gremio,
id. ib. 9, 136;11, 4: in servi complexibus,
Juv. 6, 279;for which: saxum campo quod forte jacebat,
Verg. A. 12, 897:deserto lecto,
Ov. H. 1, 7:saxo,
id. M. 6, 100:gremio mariti,
Juv. 2, 120:in aversa ora,
Ov. H. 12, 63:super corpus alicujus,
id. F. 2, 836:somno,
Verg. E. 6, 14:spissa harena,
id. A. 6, 336:humo,
Ov. A. A. 2, 238:nudus humi jacet,
Lucr. 5, 224; Cic. Cat. 1, 10, 26; Ov. Am. 3, 1, 12:humi ante lectum jacens,
Suet. Oth. 7:mecum inter salices lenta sub vite jacere,
Verg. E. 10, 40:sub alta platano,
Hor. C. 2, 11, 14:strata jacent sub arbore poma,
Verg. E. 7, 54.— Absol.:Tityos jacet alitis esca,
Verg. Cul. 237:vittae jacentes,
Tib. 2, 5, 53:pisces jacentes,
i. e. flatfish, Col. 8, 17, 9.—In partic.1.Of sick persons, to lie ill, to be sick:2.cura ut valeas, ne ego te jacente bona tua comedim,
Cic. Fam. 9, 20:cum tristj morbo defessa jaceres,
Tib. 1, 5, 9:hic facit ut jaceas,
Ov. H. 20, 173:graviter,
Plin. Ep. 5. 9:sine spe,
Sen. Ep. 101, 3.—To lie dead, to have fallen:3.Aeacidae telo jacet Hector,
Verg. A. 1, 99; 10, 737:corpora per campos ferro quae fusa jacebant,
id. ib. 11, 102:cum primi occidissent, proximi jacentibus insisterent,
Caes. B. G. 2, 27, 3; 7, 25, 3:neminem jacentem veste spoliavit,
Nep. Thras. 2, 6; cf.:spolia jacentis hostium exercitus,
Liv. 44, 45:ne inultos imperatores suos jacere sinerent,
id. 25, 37:qui bene pro patria cum patriaque jacent,
Ov. H. 3, 106:Arge, jaces!
id. M. 1, 720: morte jacent merita, id. F. 3, 707:fratri jacet,
killed by his brother, Sil. 15, 650:rupto jacuit corpore (rana),
Phaedr. 1, 24, 10:jacuit Catilina cadavere toto,
Juv. 10, 288.—To be or lie long anywhere, to linger, tarry, stop at a place:4.pernam, glandium, sumen facito in aqua jaceant,
Plaut. Ps. 1, 2, 33:Brundusii,
to stay long at, Cic. Att. 11, 6, 2.—Geographically, to lie, be situate, = esse, situm esse (not in Cic. or Cæs.): jacet Vada inter Appenninum et Alpis, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 13, 2; Liv. 5, 48, 2; 6, 30, 5; 22, 3, 3:5.inter Taurum montem jacet et Hellespontem,
Nep. Eum. 3, 2 saep.:quae gens jacet supra Ciliciam,
id. Dat. 4:ad vesperam jacentis terrae,
Plin. 18, 25, 57, § 216:summo in vertice montis Planities ignota jacet,
Verg. A. 11, 527:quod urbes in planis jaceant,
Just. 22, 5, 5:alio patriam quaerunt sub sole jacentem,
Verg. G. 2, 512:jacet extra sidera tellus,
id. A. 6, 795; cf.:pallente sub umbra Cimmerias jacuisse domos,
Sil. 12, 132:inter eos solemque jacent immania ponti aequora,
Lucr. 4, 412; cf.:Cyclades et Sporades per quingenta milia in longitudinem... jacent,
extend, Plin. 4, 12, 23, § 71.—To be low, flat, level:6.jacentia et plana urbis loca,
Tac. H. 1, 86:despiciens terras jacentīs,
Verg. A. 1, 224:praetervehor Thapsum jacentem,
id. ib. 3, 689; Val. Fl. 4, 712:quaeque jacent valles,
Ov. F. 2, 392; Just. 22, 5, 5:jacentes campos,
Luc. 4, 52:summo despexit ab aethere terras Infelix Phaëthon penitus penitusque jacentes,
Ov. M. 2, 178.—Esp., of the sea, to be level, quiet, lie still:7.mediusque jacet sine murmure pontus,
Luc. 1, 260; 5, 434:servatum bello jacuit mare,
id. 3, 523:planum mare,
Juv. 12, 62:stagna jacentia,
Sil. 5, 583.—To lie in ruins, be broken down: cui nec arae patriae domi stant, fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. Rel. v. 115 Vahl.):8.jacent, Ilion ingens,
Ov. M. 13, 505:ausa et jacentem visere regiam vultu sereno,
Hor. C. 1, 37, 25:Troja jacet certe,
Ov. H. 1, 3:vetus Thebe jacet,
Juv. 15, 6.—To hang loose:9.vagi crines per colla jacebant,
Ov. M. 2, 673; id. A. A. 3, 236:jacentia lora,
lying loose on the horse's neck, id. M. 2, 201; cf., of clothing, etc.: juvenes timidaeque puellae Praeverrunt latas veste jacente vias,
id. Am. 3, 13, 24:demissa jacent tibi pallia terrae,
id. ib. 3, 2, 25; id. A. A. 153.—Of the eyes, face, etc., to be cast down, fixed on the ground:II.vultusque attolle jacentes,
Ov. M. 4, 144:jacentes Vix oculos tollens,
id. ib. 11, 618.Trop.A.To be indolent or inactive, not to come forward:B.in pace jacere, quam in bello vigere maluit. Quamquam ille quidem numquam jacuit,
Cic. Phil. 10, 7, 14:C. Marius cum a spe consulatus longe abesset et jam septimum annum post praeturam jaceret,
id. Off. 3, 20, 79:ars tua, Tiphy, jacet, si non sit in aequore fluctus,
Ov. Tr. 4, 3, 77:at mea numina tandem fessa jacent,
Verg. A. 7, 298.—To be cast down, dejected:C.Gnaeus noster ut totus jacet,
Cic. Att. 7, 21, 1:ne jaceam? quis unquam minus,
id. ib. 12, 40, 2:jacet in maerore meus frater,
id. ib. 10, 4; id. Phil. 12, 2:militum jacere animos,
Liv. 10, 35.—To lie prostrate:D.victa jacet pietas,
Ov. M. 1, 149:nobilitas sub amore jacet,
id. H. 4, 161:Africani, Marii, Sullae, Pompeii infra Pallantis laudes jacebant,
Plin. Ep. 8, 6, 2:justitia vacillat, vel jacet potius,
Cic. Off. 3, 33, 118:humana cum vita jaceret, oppressa gravi sub religione,
Lucr. 1, 63.—To be refuted, overcome, disproved, to fail:E.jacent suis testibus, qui Clodium negant Romam fuisse rediturum, etc.,
Cic. Mil. 18, 47:jacet omnis ratio Peripateticorum,
id. Fin. 5, 28, 86:jacet igitur tota conclusio,
id. Div. 2, 51, 106.—To lie dormant, be disused or neglected, to be of no avail:F.cum leges nihil valebant, cum judicia jacebant,
Cic. Par. 4, 1:tota Capua et omnis hic delectus jacet,
id. Att. 7, 22: dici non potest, quomodo hic omnia jaceant, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:justitia jacet,
Cic. Off. 3, 33:maximas virtutes jacere omnes necesse est voluptate dominante,
id. Fin. 2, 35, 117; Quint. 9, 2, 4.—To be despised, in no esteem:G.cum jacerent pretia praediorum,
Cic. Rosc. Com. 12, 33:ut neque jacere regem pateremur,
id. Fam. 1, 5, 3:sed nunc omnia ista jacere puto, propter nummorum caritatem,
are cheap, id. Att. 9, 9, 4: dat census honores, Census amicitias:pauper ubique jacet,
Ov. F. 1, 218; id. R. Am 139.—To lie idle, neglected, or unemployed:H.cur tamdiu jacet hoc nomen in adversariis,
Cic. Rosc. Com. 3:quomodo tibi tanta pecunia extraordinaria jacet?
id. ib. 1:quae (pecuniae) vereor, ne otiosae jaceant,
Plin. Ep. 10, 62, 1:nonne justius erit proximo cuique bonorum possessionem dari, ne bona jaceant,
that they be not without an owner, Dig. 37, 3, 1.—To lie open, be obvious, to be known, be at hand:I.neque ex alio genere (verborum) ad usum cottidianum, alio ad scenam pompamque sumuntur, sed ea nos cum jacentia sustulimus e medio,
Cic. de Or. 3, 45, 177.—Of speech or language, to be languid, lifeless, dull:quibus detractis, jacet (oratio),
Quint. 9, 2, 4:jacens oratio,
Gell. 1, 11, 15; cf. Quint. 8, 5, 32. -
10 sto
sto, stĕti, stătum, 1 (scanned stĕtĕrunt, Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. H. 7, 166; Prop. 2, 8, 10), v. n. [root sta-; Sanscr. sthā, sthalam, locus; Gr. sta-, histêmi, to set, place; statêr, weight; O. H. Germ. stām; Goth. standa; Engl. stand], to stand, in opposition to sitting, walking, or lying prostrate, to stand still, remain standing, stand upright.I.Lit.A.In gen.:B.hos quos videtis stare hic captivos duos, Illi qui astant, hi stant ambo, non sedent,
Plaut. Capt. prol. 1 sq.; cf.:cum virgo staret et Caecilia in sellā sederet,
Cic. Div. 1, 46, 104:si iste ibit, ito: stabit, astato simul,
Plaut. Ps. 3, 2, 74:abi intro, noli stare,
id. Mil. 4, 3, 36; so (opp. ire) id. Merc. 3, 3, 21; id. Mil. 4, 2, 95; 4, 9, 10; id. Pers. 3, 3, 43; 4, 4, 50; Ter. Eun. 3, 2, 6; 3, 2, 12:i: quid stas, lapis?
id. Heaut. 4, 7, 3:ante aedes,
Plaut. Am. 2, 1, 56; 1, 1, 250; 2, 2, 35; id. Truc. 2, 3, 14:ante ostium,
Ter. Eun. 5, 2, 4; id. And. 3, 1, 17; id. Hec. 3, 4, 14; 5, 4, 14:ante oculos,
Ov. Am. 1, 5, 17:ad januam,
Cic. de Or. 2, 86, 353:ad undam,
Verg. G. 4, 356:orantem juxta,
Stat. Th. 11, 618:hic foris,
Plaut. Men. 2, 3, 12:hinc procul,
Ter. Hec. 4, 3, 1:propter in occulto,
Cic. Clu. 28, 78; cf.:qui proximi steterant,
Caes. B. G. 5, 35, 3:propius,
Hor. A. P. 361:sta ilico,
Ter. Phorm. 1, 4, 18:qui frequentissimi in gradibus concordiae steterunt,
Cic. Phil. 7, 8, 21:stans pede in uno,
Hor. S. 1, 4, 10 et saep.—Of things:ita statim stant signa,
Plaut. Am. 1, 1, 120:quorum statuae steterunt in Rostris,
Cic. Phil. 9, 2, 4:statua,
id. Div. 1, 34, 75:signa ad impluvium, ad valvas Junonis,
id. Verr. 2, 1, 23, § 61:stabat acuta silex,
Verg. A. 8, 233:columna,
Hor. C. 1, 35, 14:cerea effigies,
id. S. 1, 8, 32; cf. poet.:aeneus ut stes,
id. ib. 2, 3, 183.— Pass. impers.: Ps. Statur hic ad hunc modum. Sim. Statum vide hominis, Plaut. Ps. 1, 5, 44: Gn. Quid agitur? Pa. Statur, Ter. Eun. 2, 2, 40:confecto munerum cursu moriar stando,
Amm. 24, 3, 7.—Prov.:inter sacrum saxumque sto, nec quid faciam scio,
i.e. I am in a pinch, Plaut. Capt. 3, 4, 84; v. sacrum.—In partic.1.Pregn., to stand firm or immovable; to last, remain, continue: cui nec arae patriae domi stant; fractae et disjectae jacent, Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 115 Vahl.):2.nec domus ulla nec urbs stare poterit,
Cic. Lael. 7, 23:stantibus Hierosolymis,
id. Fl. 28, 69:ut praeter spem stare muros viderunt,
Liv. 38, 5:urbem innoxiam stare incolumem pati,
id. 31, 31, 15:hasta, quae radice novā, non ferro stabat adacto,
stuck fast, remained fixed, Ov. M. 15, 562:missum stetit inguine ferrum,
id. ib. 5, 132; cf. id. ib. 5, 34;8, 415: stat glacies iners,
Hor. C. 2, 9, 5:aquae,
Ov. M. 4, 732:longā stare senectā,
Sil. 3, 94:cornus stetit inter tempora frontis,
id. 4, 142.—To remain, tarry, linger any where (cf. moror):3.paulisper stetimus in illā ganearum tuarum nidore atque fumo,
Cic. Pis. 6, 13:hos quos video volitare in foro, quos stare ad curiam,
id. Cat. 2, 3, 5: cur non aut stantem comprehenderint, aut fugientem consecuti sint, remaining in the city, id. Cael, 28, 67;so (opp. fugio),
id. Tusc. 2, 23, 54:cum gladiis in conspectu senatus,
id. Phil. 2, 4, 8:qui domi stare non poterant,
id. Fl. 6, 13:(meretrix) olente in fornice stans,
Hor. S. 1, 2, 30; cf. Ov. Am. 1, 10, 21; Juv. 10, 239; cf.of minerals not attracted by the magnet: pondere enim fretae partim stant, quod genus aurum,
Lucr. 6, 1058. —In milit. lang.a.To stand in the ranks or under arms, to fight:b.quisque uti steterat, jacet obtinetque ordinem,
Plaut. Am. 1, 1, 86: ut sustinere corpora plerique nequeuntes arma sua quisque stantes incumberet, Sall. ap. Serv. Verg. A. 9, 229 (H. 3, 72 Dietsch):cum milites a mane diei jejuni sub armis stetissent defatigati, Auct. B. Afr. 42, 3: primo haud impari stetere acie,
Liv. 26, 44:in Asia totius Asiae steterunt vires,
id. 37, 58: in acie, Auct. B. Hisp. 28 fin.:pars acie stabat, Auct. B. Afr. 51, 6: stetit acies in armis,
Sen. Phoen. 389; cf.:stetit ordine certo Infelix acies,
Luc. 7, 2, 16.—Pregn., to stand firm in fight, stand one's ground, maintain the contest (opp. abjecto scuto fugere), Cic. Tusc. 2, 23, 54; cf.:c.in acie stare ac pugnare (opp. in castra refugere),
Liv. 22, 60, 25:Tarquiniensis, novus hostis non stetit solum, sed etiam ab suā parte Romanum pepulit,
id. 2, 6, 11:comminus,
Caes. B. C. 1, 47:inque gradu stetimus, certi non cedere,
Ov. M. 9, 43; cf.:contra leonem,
Spart. Carac. 5.—Transf., of a battle, to last, hold out, continue (a favorite expression of Livy):4.ibi aliquamdiu atrox pugna stetit,
Liv. 29, 2:diu pugna neutro inclinata stetit,
id. 27, 2:ita anceps dicitur certamen stetisse,
id. 8, 38:primo stetit ambiguā spe pugna,
id. 7, 7.—Nautical t. t., to lie, to lie or ride at anchor:5.ante hostium portus in salo stare,
Liv. 37, 16;Auct. B. Afr. 62: naves regiae in sinu Maliaco,
Liv. 36, 20:classis instructa in portu,
id. 37, 11:classis in salo ad Leptim, Auct. B. Afr. 62, 4: litore puppes,
Verg. A. 6, 901.—Of servants, to stand, wait, attend (very rare): neque pueri eximiā facie stabant, C. Gracch. ap. Gell. 15, 12, 2:6.sto exspectans, si quid mihi imperent,
Ter. Eun. 3, 5, 46:ad cyathum et vinum,
Suet. Caes. 49; cf.:ad pedes,
id. Galb. 22.—Of buildings, cities, etc., to stand finished, be erected (mostly poet.):7.intra annum nova urbs stetit,
Liv. 6, 4, 6:jam stabant Thebae,
Ov. M. 3, 131:moenia jam stabant,
id. F. 3, 181:stet Capitolium Fulgens,
Hor. C. 3, 3, 42:aedificant muros... Stabat opus,
Ov. M. 11, 205:jam stare ratem,
Val. Fl. 1, 96.—Of the countenance, to be unmoved, to be at rest ( poet.):8.stat num quam facies,
Luc. 5, 214:stant ora metu,
are rigid, Val. Fl. 4, 639; cf.:cur ad patrios non stant tua lumina vultus,
Stat. Th. 10, 693.—To stand up, stand upright, stand on end; to bristle up, stiffen, etc. ( poet. and in post-Aug. prose): papillae, Lucil. ap. Non. 391, 26:9.mammae,
Plin. 28, 19, 77, § 249:steterunt comae,
Verg. A. 2, 774; 3, 48; Ov. M. 7, 631; cf. id. ib. 10, 425:crines fulvi pulvere,
Stat. Th. 3, 326:setae,
Ov. M. 8, 286:in vertice cristae,
id. ib. 6, 672:aristae,
id. ib. 10, 655:stantes oculi,
prominent, Ov. F. 6, 133:oculis rigentibus et genis stantibus,
fixed, Plin. 23, 1, 24, § 49. —In mal. part., Mart. 3, 73, 2; App. M. 2, p. 117, 39; Auct. Priap. 75, 2.—Rarely of fluids, to coagulate, stiffen:sanguis stetit,
Sen. Oedip. 585.—With abl., to stand out with, be thick with, full of any thing (mostly poet.): stant pulvere campi, Enn. ap. Porphyr. ad Hor. C. 1, 9, 1 (Ann. v. 592 Vahl.): cupressi Stant rectis foliis, id. ap. Philarg. ad Verg. G. 2, 444 (Ann. v. 268 ib.): stat sentibu' fundus, Lucil. ap. Don. Ter. And. 4, 2, 16; Titin. ap. Non. 391, 21; so,II.ager sentibus,
Caecil. ib. 391, 23:vides ut altā stet nive candidum Soracte,
Hor. C. 1, 9, 1: caelum caligine stat, Sisenn. ap. Non. 392, 8:pulvere caelum,
Verg. A. 12, 408:pulvereo globo astra,
Stat. Th. 7, 124:stant lumina (Charontis) flammā,
Verg. A. 6, 300:stant pulvere Syrtes,
Claud. Laud. Stil. 1, 257.Trop.A.In gen., to stand: mentes, rectae quae stare solebant, Enn. ap. Cic. Sen. 6, 16 (Ann. v. 208 Vahl.):B.stetisse ipsum in fastigio eloquentiae,
Quint. 12, 1, 20.—In partic.1.Pregn., to stand one's ground, stand firm or unshaken; to endure, persevere, persist, abide, continue:b.moribus antiquis res stat Romana virisque, Enn. ap. Aug. Civ. Dei, 2, 21 (Ann. v. 492 Vahl.): disciplinam militarem, quā stetit ad hanc diem Romana res, solvisti,
Liv. 8, 7:res publica staret,
Cic. Phil. 2, 10, 24; cf. id. Cat. 2, 10, 21:stante urbe et curiā,
id. Planc. 29, 71:ut eo neglecto civitas stare non possit,
id. Cael. 1, 1:utinam res publica stetisset, quo coeperat statu,
id. Off. 2, 1, 3:qui illam (rem publicam) cadere posse stante me non putārant,
id. Fam. 6, 6, 2:ut stante re publicā facere solebamus,
id. Off. 2, 1, 3:neque enim aliter stare possemus,
id. Sest. 45, 97:per quos homines ordinesque steterim, quibusque munitus fuerim, non ignoras,
id. Fam. 13, 29, 7; cf.:eorum auxilio, qui me stante stare non poterant,
id. ib. 7, 2, 3:respublica stetit virtute tuā,
Liv. 4, 40:stetit regnum puero,
id. 1, 3:dum stetimus,
Ov. Tr. 1, 9, 17:stamus animis,
Cic. Att. 5, 18, 2:stas animo,
Hor. S. 2, 3, 213:Gabinium sine provinciā stare non posse,
could not hold out, subsist, Cic. Pis. 6, 12; cf. id. Fl. 6, 14; Suet. Oth. 5:nedum sermonum stet honos,
Hor. A. P. 69.—Hence, nearly—esse, tantā stat praedita culpā (natura), Lucr. 5, 199:pausam stare fragori,
id. 1, 747.—(Acc. to its use as a milit. t. t., v. supra, I. B. 3.) To maintain the contest:c.cum in senatu pulcherrime staremus,
Cic. Fam. 1, 4, 1.—Stare in aliquā re, simply aliquā re, and post-class. also alicui rei, to stand firm, persist, persevere; to rest, abide, adhere to, continue in a thing.(α).In aliquā re:(β).si in fide non stetit,
Cic. Rab. Perd. 10, 28:sin in eo non stat,
id. Att. 2, 4, 1:stare oportet in eo, quod sit judicatum,
id. Fin. 1, 14, 47:in sententiā,
Liv. 4, 44.—With abl.:(γ).eā omnes stant sententiā,
Plaut. Curc. 2, 1, 35:suis stare judiciis,
Cic. Tusc. 5, 28, 81:censoris opinione,
id. Clu. 47, 132:alicujus decreto,
Caes. B. G. 6, 13:stare conditionibus,
Cic. Att. 7, 15, 2:stare conventis,
id. Off. 3, 25, 95:stare jurejurando,
Quint. 5, 6, 4:nihil quo stat loco stabit, omnia sternet abducetque vetustas,
Sen. ad Marc. 26, 4.— Pass. impers.:stabitur consilio,
Liv. 7, 35:etsi priore foedere staretur,
id. 21, 19:famā rerum standum est,
id. 7, 6.—With dat.:(δ).arbitri sententiae stare,
Dig. 4, 7, 23 fin.:voluntati patris,
ib. 26, 7, 3; 36, 3, 6:rei judicatae,
ib. 42, 1, 32:emptioni,
ib. 19, 1, 13; ib. 4, 8, 27 (five times) et saep.—Stat sententia, aliquid, or, impersonally, stat ( alicui), the determination stands or holds good; I ( thou, he, etc.) am determined: Pa. Vide quid agas. Ph. Stat sententia, Ter. Eun. 2, 1, 18:d.Hannibal, postquam ipsi sententia stetit, pergere ire,
Liv. 21, 30:stat sententia tradere mecum Dotalem patriam,
Ov. M. 8, 67:modo nobis stet illud, unā vivere in studiis nostris,
Cic. Fam. 9, 2, 5:stat pectore fixum, Aeetae sociare manus,
Val. Fl. 5, 289:nos in Asiam convertemus: neque adhuc stabat, quo potissimum,
Cic. Att. 3, 14, 2:mihi stat alere morbum,
Nep. Att. 21, 6:quos ut seponi stetit,
Sil. 3, 68:stat, casus renovare omnes,
Verg. A. 2, 750. —In aliquā re, or simply aliquā re, to rest on, be fixed on, depend upon, etc.:2.omnis in Ascanio stat cura parentis,
Verg. A. 1, 646:regnum fraternā stare concordiā,
Liv. 45, 19:quā (disciplinā) stetit Romana res,
id. 8, 7:hac arte (i.e. bello) in patriā steti,
id. 5, 44, 2; Val. Fl. 3, 673; Verg. A. 2, 163:magis famā quam vi stare res suas,
Tac. A. 6, 30:apud quos virtute quam pecuniā res Romana melius stetit,
id. H. 2, 69 fin.:famā bella stare,
Curt. 3, 8, 7.—In theatr. lang., of plays and actors, to stand, i.e. to please, take, succeed:3.quod si intellegeret, cum stetit olim nova (fabula), Actoris operā magis stetisse quam suā,
Ter. Phorm. prol. 9 sq.:partim vix steti, id. Hec. prol. alt. 7: securus, cadat an recto stat fabula talo,
Hor. Ep. 2, 1, 176:illi, scripta quibus comoedia prisca viris est, Hoc stabant, hoc sunt imitandi,
id. S. 1, 10, 17.—Stare, ab, cum, or pro aliquo, or aliquā re, or with adv. loci, to stand by, on the side of, adhere to a person or thing, take the part of:4.ut nemo contra civium perditorum dementiam a senatu et a bonorum causā steterit constantius,
Cic. Brut. 79, 273:a se potius quam ab adversariis,
id. Inv. 1, 43, 81:a mendacio contra verum,
id. ib. 1, 3, 4:a contrariā ratione,
Auct. Her. 4, 2, 4:cum di prope ipsi cum Hannibale starent,
Liv. 26, 41, 17; 5, 38:stabat cum eo senatus majestas,
id. 8, 34, 1:nobiscum adversus bar, baros,
Nep. Ages. 5, 4:si pro meā patriā ista virtus staret,
Liv. 2, 12:pro jure gentium,
id. 38, 25:pro vobis adversus reges stetimus,
id. 45, 22, 10; 23, 8, 3 Fabri ad loc.:pro Jubā atque Afris,
Quint. 11, 1, 80:pro signis,
Ov. A. A. 1, 200:quamvis duces non essent praesentes, staret tamen pro partibus invicta fortuna ultoris,
Flor. 4, 7, 10:hic primo pro Pompei partibus, mox simulatione contra Pompeium stetit,
Vell. 2, 48, 4:voluptas pro iisdem partibus standi,
Sen. Vit. Beat. 4, 1; cf.:et dii quoque pro meliore stant causā,
Curt. 4, 1, 13:hinc stas, illinc causam dicis,
Plaut. Men. 4, 2, 48:unde stetisset, eo se victoria transferret,
Just. 5, 4, 12: non semper vostra evortet: nunc Juppiter hac stat, stands at your side, stands by you, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 263 Vahl.); imitated by Verg. A. 12, 565.—So with in:Graeci, qui in Darei partibus steterant,
Curt. 3, 11, 18.—Stare per aliquem, to stand to one's account, be chargeable or owing to one; to lie at one's door, be one's fault; followed by a negative consequence or effect, expressed by quin, [p. 1763] quominus, or ne.(α).With quin:(β).quoniam per eum non stetisset, quin praestaretur, etc.,
Liv. 2, 31, 11 Weissenb.ad loc.—With quominus (freq.):(γ).si poterit fieri, ut ne pater per me stetisse credat, Quominus haec fierent nuptiae, volo: sed si id non poterit, Id faciam in proclivi quod est, per me stetisse, ut credat,
Ter. And. 4, 2, 16 sq.:Caesar ubi cognovit per Afranium stare, quominus proelio dimicaretur,
Caes. B. C. 1, 41:graviter eam rem tulerunt, quod stetisse per Trebonium, quominus oppido potirentur, videbatur,
id. ib. 2, 13; so,nec, quominus perpetua cum eis amicitia esset, per populum Romanum stetisse,
Liv. 8, 2, 2; 9, 14, 1; 6, 33, 2; 44, 14, 12.—With ne:5.ne praestaremus per vos stetit, qui, etc.,
Liv. 45, 23, 6:non per milites stetisse, ne vincerent,
id. 3, 61, 2:quasi per ipsum staret, ne redderetur,
Suet. Aug. 28.—Rarely without the negation; so with ut:per quam (ignorantiam) stetit, ut tibi obligarer,
Plin. Ep. 10, 6 (22), 2; cf. Ter. And. 4, 2, 17 supra; absol.:id est, non per me stetit, sed per illud,
Quint. 3, 6, 78; with subj.-clause:si per eum non stetit, parere defuncti voluntati,
Dig. 32, 1, 36.—Of price, to stand one in, to come to, to cost (mostly post-Aug.):Periclum vitae meae tuo stat periculo,
Plaut. Capt. 3, 5, 82:Polybius scribit, centum talentis eam rem Achaeis stetisse,
Liv. 34, 50; cf.:sit argumento tibi gratis stare navem,
Cic. Verr. 2, 5, 19, § 48:haud illi stabunt Aeneia parvo Hospitia,
Verg. A. 10, 494:quae neque magno Stet pretio,
Hor. S. 1, 2, 122:multo sanguine ac vulneribus ea Poenis victoria stetit,
Liv. 23, 30:haud scio an magno detrimento certamen staturum fuerit,
id. 3, 60:utrique vindicta libertatis morte stetit,
Vell. 2, 64, 3:heu quanto regnis nox stetit una tuis?
Ov. F. 2, 812 et saep.:nulla pestis humano generi pluris stetit,
Sen. Ira, 1, 2, 1. -
11 adjuncta
I.Lit., of cattle, to yoke, to harness (cf.:II.jugo, jugum, jungo, etc.): adjunxere feras (preceded by bijugos agitare leones),
Lucr. 2, 604:tauros aratro,
Tib. 1, 9, 7:plostello mures,
Hor. S. 2, 3, 247:tigribus adjunctis aurea lora dabat,
Ov. A. A. 1, 552; so id. Am. 1, 1, 26; Gell. 20, 1.—Hence,Transf.A.Of persons or things, to join or add to. —With ad or dat.:B.ad probos te adjunxeris,
Plaut. Aul. 2, 2, 59;where the figure of yoking is closely adhered to (v. the connection): adjunge te ad currum,
Vulg. Act. 8, 29:socium quaerit, quem adjungat sibi,
Plaut. As. 2, 2, 22:comitem T. Volturcium,
Cic. Cat. 3, 4:se comitem fugae,
id. Att. 9, 10, 2:ei proxime adjunctus frater fuit,
id. Brut. 28:viro se,
Verg. A. 8, 13:adjuncti sunt Paulo et Silae,
Vulg. Act. 17, 4:accessionem aedibus,
Cic. Off. 1, 39:ulmis vites,
Verg. G. 1, 2:classem lateri castrorum,
id. A. 9, 69; so esp. freq. of places, lying near, adjacent:huic fundo continentia quaedam praedia et adjuncta mercatur,
Cic. Caec. 4; Nep. Dion. 5; Curt. 8, 1; cf. id. 5, 4; Sil. 8, 642.— Trop.: ad malam aetatem adjungere cruciatum, Pac. ap. Non. 2, 1:imperium credat gravius esse, vi quod fit, quam illud quod amicitia adjungitur,
the command which is put upon him, given him, with kind feeling, Ter. Ad. 1, 1, 42.—Hence, adjungere aliquem sibi, to bind to one's self, to enter into friendship with, to make one a friend:familiam colere, adjuvare, adjungere,
Ter. Ad. 5, 8, 4; Cic. Mur. 19; so Q. Cic. Pet. 7; Nep. Alc. 5, 9; id. Eum. 2; so,agros populo Romano,
Cic. Agr. 1, 2:totam ad imperium pop. R. Ciliciam,
id. Imp. Pomp. 12, 35:urbem in societatem,
Liv. 37, 15: sibi aliquem beneficio, to lay one under obligation to one's self, to oblige:quem beneficio adjungas,
Ter. Ad. 1, 1, 47;also without beneficio: ut parentes propinquosque eorum adjungeret,
Tac. A. 3, 43.—Met. of mental objects, to apply to, to direct to (very freq. and class.):C.animum ad aliquod studium,
Ter. And. 1, 1, 29:fidem visis,
to give credit to, Cic. Ac. 1, 11; id. Div. 2, 55:huc animum ut adjungas tuum,
Ter. Hec. 4, 4, 61:diligentia vestra nobis adjungenda est,
Cic. Clu. 1:ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
id. Div. in Caecil. 7, 24:suspicionem potius ad praedam quam ad egestatem,
to direct suspicion rather to him who possesses the booty, than to him who lives in poverty, id. Rosc. Am. 31.—To add or join something to a thing as an accompaniment, to annex, to subjoin, to let follow or attend: audi atque auditis hostimentum adjungito, hear and let requital follow what is heard, Enn. ap. Fest. s. v. redhostire, p. 270 Müll. (Trag. v. 154 Vahl.):D.huic voluptati hoc adjunctum est odium,
Plaut. Curc. 1, 3, 34:istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,
Cic. de Or. 1, 55, 236.— Hence of a new thought or circumstance, to add it to the preceding:quod cum dicerem, illud adjunxi: mihi tecum ita, etc.,
Cic. Fam. 5, 2:satis erit dictum, si hoc unum adjunxero,
Nep. Epam. 10:His adjungit, Hylan nautae quo fonte relictum Clamassent,
Verg. E. 6, 43 (v. addo, adjicio, etc.):ad ceteras summas utilitates, haec quoque opportunitas adjungatur, ut, etc.,
Cic. Imp. Pomp. 17, 50:Adjuncto vero, ut iidem etiam prudentes haberentur,
id. Off. 2, 12.—Hence,In rhet.: adjuncta, n., collateral circumstances:A.loci argumentorum ex adjunctis repeti possunt, ut quaeratur, quid ante rem, quid cum re, quid postea evenerit,
Cic. Top. 12; so id. ib. 18; cf. consequens.—Hence, adjunctus, a, um, P. a.Joined, added to, or connected with a thing:B.quae propiora hujus causae et adjunctiora sunt,
Cic. Clu. 10:ventum ad veram et adjunctissimam quaestionem,
Arn. 7, p. 243.—Hence,adjuncta, ōrum, n., additional circumstances, adjuncts, things closely connected with, belonging or suitable to:semper in adjunctis aevoque morabimur aptis,
Hor. A. P. 178.— Adv. not used. -
12 adjunctus
I.Lit., of cattle, to yoke, to harness (cf.:II.jugo, jugum, jungo, etc.): adjunxere feras (preceded by bijugos agitare leones),
Lucr. 2, 604:tauros aratro,
Tib. 1, 9, 7:plostello mures,
Hor. S. 2, 3, 247:tigribus adjunctis aurea lora dabat,
Ov. A. A. 1, 552; so id. Am. 1, 1, 26; Gell. 20, 1.—Hence,Transf.A.Of persons or things, to join or add to. —With ad or dat.:B.ad probos te adjunxeris,
Plaut. Aul. 2, 2, 59;where the figure of yoking is closely adhered to (v. the connection): adjunge te ad currum,
Vulg. Act. 8, 29:socium quaerit, quem adjungat sibi,
Plaut. As. 2, 2, 22:comitem T. Volturcium,
Cic. Cat. 3, 4:se comitem fugae,
id. Att. 9, 10, 2:ei proxime adjunctus frater fuit,
id. Brut. 28:viro se,
Verg. A. 8, 13:adjuncti sunt Paulo et Silae,
Vulg. Act. 17, 4:accessionem aedibus,
Cic. Off. 1, 39:ulmis vites,
Verg. G. 1, 2:classem lateri castrorum,
id. A. 9, 69; so esp. freq. of places, lying near, adjacent:huic fundo continentia quaedam praedia et adjuncta mercatur,
Cic. Caec. 4; Nep. Dion. 5; Curt. 8, 1; cf. id. 5, 4; Sil. 8, 642.— Trop.: ad malam aetatem adjungere cruciatum, Pac. ap. Non. 2, 1:imperium credat gravius esse, vi quod fit, quam illud quod amicitia adjungitur,
the command which is put upon him, given him, with kind feeling, Ter. Ad. 1, 1, 42.—Hence, adjungere aliquem sibi, to bind to one's self, to enter into friendship with, to make one a friend:familiam colere, adjuvare, adjungere,
Ter. Ad. 5, 8, 4; Cic. Mur. 19; so Q. Cic. Pet. 7; Nep. Alc. 5, 9; id. Eum. 2; so,agros populo Romano,
Cic. Agr. 1, 2:totam ad imperium pop. R. Ciliciam,
id. Imp. Pomp. 12, 35:urbem in societatem,
Liv. 37, 15: sibi aliquem beneficio, to lay one under obligation to one's self, to oblige:quem beneficio adjungas,
Ter. Ad. 1, 1, 47;also without beneficio: ut parentes propinquosque eorum adjungeret,
Tac. A. 3, 43.—Met. of mental objects, to apply to, to direct to (very freq. and class.):C.animum ad aliquod studium,
Ter. And. 1, 1, 29:fidem visis,
to give credit to, Cic. Ac. 1, 11; id. Div. 2, 55:huc animum ut adjungas tuum,
Ter. Hec. 4, 4, 61:diligentia vestra nobis adjungenda est,
Cic. Clu. 1:ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
id. Div. in Caecil. 7, 24:suspicionem potius ad praedam quam ad egestatem,
to direct suspicion rather to him who possesses the booty, than to him who lives in poverty, id. Rosc. Am. 31.—To add or join something to a thing as an accompaniment, to annex, to subjoin, to let follow or attend: audi atque auditis hostimentum adjungito, hear and let requital follow what is heard, Enn. ap. Fest. s. v. redhostire, p. 270 Müll. (Trag. v. 154 Vahl.):D.huic voluptati hoc adjunctum est odium,
Plaut. Curc. 1, 3, 34:istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,
Cic. de Or. 1, 55, 236.— Hence of a new thought or circumstance, to add it to the preceding:quod cum dicerem, illud adjunxi: mihi tecum ita, etc.,
Cic. Fam. 5, 2:satis erit dictum, si hoc unum adjunxero,
Nep. Epam. 10:His adjungit, Hylan nautae quo fonte relictum Clamassent,
Verg. E. 6, 43 (v. addo, adjicio, etc.):ad ceteras summas utilitates, haec quoque opportunitas adjungatur, ut, etc.,
Cic. Imp. Pomp. 17, 50:Adjuncto vero, ut iidem etiam prudentes haberentur,
id. Off. 2, 12.—Hence,In rhet.: adjuncta, n., collateral circumstances:A.loci argumentorum ex adjunctis repeti possunt, ut quaeratur, quid ante rem, quid cum re, quid postea evenerit,
Cic. Top. 12; so id. ib. 18; cf. consequens.—Hence, adjunctus, a, um, P. a.Joined, added to, or connected with a thing:B.quae propiora hujus causae et adjunctiora sunt,
Cic. Clu. 10:ventum ad veram et adjunctissimam quaestionem,
Arn. 7, p. 243.—Hence,adjuncta, ōrum, n., additional circumstances, adjuncts, things closely connected with, belonging or suitable to:semper in adjunctis aevoque morabimur aptis,
Hor. A. P. 178.— Adv. not used. -
13 adjungo
I.Lit., of cattle, to yoke, to harness (cf.:II.jugo, jugum, jungo, etc.): adjunxere feras (preceded by bijugos agitare leones),
Lucr. 2, 604:tauros aratro,
Tib. 1, 9, 7:plostello mures,
Hor. S. 2, 3, 247:tigribus adjunctis aurea lora dabat,
Ov. A. A. 1, 552; so id. Am. 1, 1, 26; Gell. 20, 1.—Hence,Transf.A.Of persons or things, to join or add to. —With ad or dat.:B.ad probos te adjunxeris,
Plaut. Aul. 2, 2, 59;where the figure of yoking is closely adhered to (v. the connection): adjunge te ad currum,
Vulg. Act. 8, 29:socium quaerit, quem adjungat sibi,
Plaut. As. 2, 2, 22:comitem T. Volturcium,
Cic. Cat. 3, 4:se comitem fugae,
id. Att. 9, 10, 2:ei proxime adjunctus frater fuit,
id. Brut. 28:viro se,
Verg. A. 8, 13:adjuncti sunt Paulo et Silae,
Vulg. Act. 17, 4:accessionem aedibus,
Cic. Off. 1, 39:ulmis vites,
Verg. G. 1, 2:classem lateri castrorum,
id. A. 9, 69; so esp. freq. of places, lying near, adjacent:huic fundo continentia quaedam praedia et adjuncta mercatur,
Cic. Caec. 4; Nep. Dion. 5; Curt. 8, 1; cf. id. 5, 4; Sil. 8, 642.— Trop.: ad malam aetatem adjungere cruciatum, Pac. ap. Non. 2, 1:imperium credat gravius esse, vi quod fit, quam illud quod amicitia adjungitur,
the command which is put upon him, given him, with kind feeling, Ter. Ad. 1, 1, 42.—Hence, adjungere aliquem sibi, to bind to one's self, to enter into friendship with, to make one a friend:familiam colere, adjuvare, adjungere,
Ter. Ad. 5, 8, 4; Cic. Mur. 19; so Q. Cic. Pet. 7; Nep. Alc. 5, 9; id. Eum. 2; so,agros populo Romano,
Cic. Agr. 1, 2:totam ad imperium pop. R. Ciliciam,
id. Imp. Pomp. 12, 35:urbem in societatem,
Liv. 37, 15: sibi aliquem beneficio, to lay one under obligation to one's self, to oblige:quem beneficio adjungas,
Ter. Ad. 1, 1, 47;also without beneficio: ut parentes propinquosque eorum adjungeret,
Tac. A. 3, 43.—Met. of mental objects, to apply to, to direct to (very freq. and class.):C.animum ad aliquod studium,
Ter. And. 1, 1, 29:fidem visis,
to give credit to, Cic. Ac. 1, 11; id. Div. 2, 55:huc animum ut adjungas tuum,
Ter. Hec. 4, 4, 61:diligentia vestra nobis adjungenda est,
Cic. Clu. 1:ut aliquis metus adjunctus sit ad gratiam,
id. Div. in Caecil. 7, 24:suspicionem potius ad praedam quam ad egestatem,
to direct suspicion rather to him who possesses the booty, than to him who lives in poverty, id. Rosc. Am. 31.—To add or join something to a thing as an accompaniment, to annex, to subjoin, to let follow or attend: audi atque auditis hostimentum adjungito, hear and let requital follow what is heard, Enn. ap. Fest. s. v. redhostire, p. 270 Müll. (Trag. v. 154 Vahl.):D.huic voluptati hoc adjunctum est odium,
Plaut. Curc. 1, 3, 34:istam juris scientiam eloquentiae tamquam ancillulam pedisequamque adjunxisti,
Cic. de Or. 1, 55, 236.— Hence of a new thought or circumstance, to add it to the preceding:quod cum dicerem, illud adjunxi: mihi tecum ita, etc.,
Cic. Fam. 5, 2:satis erit dictum, si hoc unum adjunxero,
Nep. Epam. 10:His adjungit, Hylan nautae quo fonte relictum Clamassent,
Verg. E. 6, 43 (v. addo, adjicio, etc.):ad ceteras summas utilitates, haec quoque opportunitas adjungatur, ut, etc.,
Cic. Imp. Pomp. 17, 50:Adjuncto vero, ut iidem etiam prudentes haberentur,
id. Off. 2, 12.—Hence,In rhet.: adjuncta, n., collateral circumstances:A.loci argumentorum ex adjunctis repeti possunt, ut quaeratur, quid ante rem, quid cum re, quid postea evenerit,
Cic. Top. 12; so id. ib. 18; cf. consequens.—Hence, adjunctus, a, um, P. a.Joined, added to, or connected with a thing:B.quae propiora hujus causae et adjunctiora sunt,
Cic. Clu. 10:ventum ad veram et adjunctissimam quaestionem,
Arn. 7, p. 243.—Hence,adjuncta, ōrum, n., additional circumstances, adjuncts, things closely connected with, belonging or suitable to:semper in adjunctis aevoque morabimur aptis,
Hor. A. P. 178.— Adv. not used. -
14 infringo
I.Lit.:B.infractis omnibus hastis,
Liv. 40, 40, 7:ut si quis violas riguove papavera in horto Liliaque infringat,
Ov. M. 10, 191:genibusque tumens infringitur unda,
Val. Fl. 5, 412: manus, to snap or crack one ' s fingers, Petr. 17:articulos,
Quint. 11, 3, 158: latus liminibus, to bruise one ' s side by lying on the threshold, Hor. Epod. 11, 22: infractus remus, appearing broken, in consequence of the refraction of the rays in the water, Cic. Ac. 2, 25; cf.:infracti radii resiliunt,
Plin. 2, 38, 38, § 103:ossa infracta extrahere,
id. 23, 7, 63, § 119.—Transf., to strike one thing against another: digitos citharae, to strike or play upon the lute, Stat. Ach. 1, 575:II.alicui colaphum,
to give one a box on the ear, Ter. Ad. 2, 1, 46; Plin. 8, 36, 54, § 130:linguam (metu),
to stammer, Lucr. 3, 155.—Trop., to break, check, weaken, lessen, diminish, mitigate, assuage:B.ut primus incursus et vis militum infringeretur,
Caes. B. C. 3, 92:conatus adversariorum,
id. ib. 2, 21:florem dignitatis,
Cic. Balb. 6, 15:militum gloriam,
id. Mil. 2, 5:animos hostium,
Liv. 38, 16:spem,
Cic. Or. 2, 6:tribunatum alicujus,
id. de Or. 1, 7, 24:vehementius esse quiddam suspicor, quod te infringat,
id. Att. 7, 2, 2:continuam laudem humanitatis,
Plin. Ep. 7, 31, 3:res Samnitium,
Liv. 8, 39, 10:difficultatem,
to overcome, Col. 2, 4, 10:jus consulis,
Dig. 34, 9, 5 fin.:fortia facta suis modis,
to weaken, Ov. Tr. 2, 412:deos precatu,
to appease by entreaties, Stat. Ach. 1, 144:infringitur ille quasi verborum ambitus,
Cic. de Or. 3, 48, 186:infringendis concidendisque numeris,
id. Or. 69, 230:vocem de industria,
purposely to make plaintive, Sen. Contr. 3, 19.—To destroy, make void, break:1.quoniam haec gloriatio non infringetur in me,
Vulg. 2 Cor. 11, 10:legem,
ib. 1 Macc. 1, 66. — Hence, infractus, a, um, P. a., broken, bent.Lit.:2. a.mares caprarum longis auribus infractisque probant,
Plin. 8, 50, 76, § 202.—In gen.:b.infractos animos gerere,
Liv. 7, 31, 6:nihil infractus Appii animus,
id. 2, 59, 4:oratio submissa et infracta,
id. 38, 14:infractae ad proelia vires,
Verg. A. 9, 499:veritas,
falsified, Tac. H. 1, 1:fides metu infracta,
shaken, id. ib. 3, 42:tributa,
diminished, id. ib. 4, 57:potentia matris,
id. A. 13, 12:fama,
injured reputation, Verg. A. 7, 332; Tac. H. 2, 22:Latini,
broken, Verg. A. 12, 1.—Diluted:c.fel aqua infractum,
Plin. 28, 12, 50, § 186.—In partic., of speech, broken off:infracta et amputata loqui,
broken, unconnected, Cic. Or. 51, 170:infracta loquela,
broken talk, baby - talk, Lucr. 5, 230:cum vocem ejus (delicati) infractam videret,
effeminate, Gell. 3, 5, 2:vocibus delinitus infractis,
Arn. 4, 141. -
15 obpono
oppōno ( obp-), pŏsŭi (in Plaut pŏsīvi), sĭtum, 3 ( sync.:I.oppostus for oppositus,
Lucr. 4, 150), v. a. [ob-pono], to set or place against, to set or station before or opposite, to oppose (class., cf.: obicio, offero, adversor).Lit.A.In gen.:B.se venientibus in itinere,
Caes. B. C 3, 30:huic equites,
id. ib. 3, 75:turrim ad introitum portūs,
id. ib. 3, 39: armatos homines ad omnes introitus. Cic. Caecin. 8, 27:Eumenem adversariis,
Nep. Eum. 3, 2: (Hannibali) opposuit natura Alpemque nivemque, Juv 10, 152.— To place or put before, to hold before:ante oculos opposuit manum, Ov F. 4, 178: oculis manūs,
id. ib. 3, 46:manum fronti,
id. M. 2, 276:gallinae se opponant (pullis),
Cic. N. D. 2, 52, 130:foramini oculos,
to keep before the opening, Petr. 96:eos opponi omnibus contionibus auctores ad perniciem meam,
represented, held up as, Cic. Sest. 19, 42:licet antestari? ego vero Oppono auriculam,
offer, present, Hor. S. 1, 9, 76:oppositas habere fores,
i. e. closed, Ov. H. 17, 8. — To apply, as a remedy:brassicam,
Cato, R. R. 157.—In partic., to set against as a pledge, to pledge, wager, mortgage:C.pono pallium: ille suum anulum opposivit,
Plaut. Curc. 2, 3, 77: potes mutuam drachumam me dare? Ps. Vix hercle opino, etsi me opponam pignori, id. Ps. 1, 1, 84: ager oppositus est, pignori ob decem minas, Ter. Phorm. 4, 3, 56; Vulg. 2 Esdr. 5, 3.—So, with a play upon both meanings:villula nostra non ad Austri flatus opposita est, verum ad milia quindecim,
mortgaged, Cat. 26, 1 sq. —To expose, lay bare or open, abandon:II.opponere se periculis pro re publicā,
Cic. Balb. 10, 26:Saguntinis pro nudatā moenibus patriā corpora opponentibus,
Liv. 21, 8:nudatas radices hiberno frigori,
Plin. 17, 28, 47, § 262.—Trop.A.In gen., to set before, bring forward, set before the eyes or mind, to oppose, adduce, allege:B.pericula intendantur, formidines opponantur,
Cic. Quint. 14, 47:ut ante occupet (orator), quod videat opponi,
id. Or. 40, 138; id. Top. 24, 92; 25, 96:auctoritatem suam,
id. Ac. 2, 20, 64:his quattuor causis totidem medicinae opponuntur,
id. de Or. 2, 83, 339:opposuisti semel Ciceronis nostri valetudinem: conticui,
id. Q. Fr. 2, 8 (10), 1:muri causam,
id. Off. 3, 10, 41.—In partic.1.To speak against, oppose, object, reply, adduce in contradiction:2.quid opponas, si negem,
Cic. Phil. 2, 4, 8:non minorem auctoritatem,
id. Ac. 2, 20, 6:iis opposuit sese Socrates,
id. Brut. 8, 31:quid habes quod mihi opponas?
id. Phil. 2, 4, 8 sq.:ut opponeret Stoicis, summum bonum esse frui iis rebus,
id. Ac. 2, 42, 131.—To set against, oppose, by way of comparison:C.multis secundis proeliis unum adversum, et id mediocre, opponerent,
Caes. B. C. 3, 73; Phaedr. Epil. 2:rationibus labores,
Cic. Rep. 1, 3, 4:quotiens quis dixerit, occidit Alexander Persarum multa milia, opponetur et Callisthenem,
Sen. Q. N. 6, 23, 2; id. Ep. 117, 5; 118, 8 sq.; cf.:felicia tempora, quae te Moribus opponunt!
Juv. 2, 39.—Jusjurandum alicui, to impose an oath on one, Dig. 37, 14, 6.—Hence. oppŏsĭtus, a, um, P a., placed or standing against or opposite, lying over against, opposed to, opposite (class.):2.moles oppositae fluctibus,
Cic. Off. 2, 4, 14:luna opposita soli,
id. Div. 2, 6, 17:oppositam petens contra Zancleia saxa Rhegion,
Ov. M. 14, 47.— Trop.:Narbo propugnaculum istis ipsis nationibus oppositum,
Cic. Font. 1, 3.—Subst.: oppŏsĭta, ōrum, n. plur., opposite, i. e. contradictory propositions, opposites (postclass.): opposita (antikeimena Graeci dicunt), Geil. 16, 8, 13. -
16 oppono
oppōno ( obp-), pŏsŭi (in Plaut pŏsīvi), sĭtum, 3 ( sync.:I.oppostus for oppositus,
Lucr. 4, 150), v. a. [ob-pono], to set or place against, to set or station before or opposite, to oppose (class., cf.: obicio, offero, adversor).Lit.A.In gen.:B.se venientibus in itinere,
Caes. B. C 3, 30:huic equites,
id. ib. 3, 75:turrim ad introitum portūs,
id. ib. 3, 39: armatos homines ad omnes introitus. Cic. Caecin. 8, 27:Eumenem adversariis,
Nep. Eum. 3, 2: (Hannibali) opposuit natura Alpemque nivemque, Juv 10, 152.— To place or put before, to hold before:ante oculos opposuit manum, Ov F. 4, 178: oculis manūs,
id. ib. 3, 46:manum fronti,
id. M. 2, 276:gallinae se opponant (pullis),
Cic. N. D. 2, 52, 130:foramini oculos,
to keep before the opening, Petr. 96:eos opponi omnibus contionibus auctores ad perniciem meam,
represented, held up as, Cic. Sest. 19, 42:licet antestari? ego vero Oppono auriculam,
offer, present, Hor. S. 1, 9, 76:oppositas habere fores,
i. e. closed, Ov. H. 17, 8. — To apply, as a remedy:brassicam,
Cato, R. R. 157.—In partic., to set against as a pledge, to pledge, wager, mortgage:C.pono pallium: ille suum anulum opposivit,
Plaut. Curc. 2, 3, 77: potes mutuam drachumam me dare? Ps. Vix hercle opino, etsi me opponam pignori, id. Ps. 1, 1, 84: ager oppositus est, pignori ob decem minas, Ter. Phorm. 4, 3, 56; Vulg. 2 Esdr. 5, 3.—So, with a play upon both meanings:villula nostra non ad Austri flatus opposita est, verum ad milia quindecim,
mortgaged, Cat. 26, 1 sq. —To expose, lay bare or open, abandon:II.opponere se periculis pro re publicā,
Cic. Balb. 10, 26:Saguntinis pro nudatā moenibus patriā corpora opponentibus,
Liv. 21, 8:nudatas radices hiberno frigori,
Plin. 17, 28, 47, § 262.—Trop.A.In gen., to set before, bring forward, set before the eyes or mind, to oppose, adduce, allege:B.pericula intendantur, formidines opponantur,
Cic. Quint. 14, 47:ut ante occupet (orator), quod videat opponi,
id. Or. 40, 138; id. Top. 24, 92; 25, 96:auctoritatem suam,
id. Ac. 2, 20, 64:his quattuor causis totidem medicinae opponuntur,
id. de Or. 2, 83, 339:opposuisti semel Ciceronis nostri valetudinem: conticui,
id. Q. Fr. 2, 8 (10), 1:muri causam,
id. Off. 3, 10, 41.—In partic.1.To speak against, oppose, object, reply, adduce in contradiction:2.quid opponas, si negem,
Cic. Phil. 2, 4, 8:non minorem auctoritatem,
id. Ac. 2, 20, 6:iis opposuit sese Socrates,
id. Brut. 8, 31:quid habes quod mihi opponas?
id. Phil. 2, 4, 8 sq.:ut opponeret Stoicis, summum bonum esse frui iis rebus,
id. Ac. 2, 42, 131.—To set against, oppose, by way of comparison:C.multis secundis proeliis unum adversum, et id mediocre, opponerent,
Caes. B. C. 3, 73; Phaedr. Epil. 2:rationibus labores,
Cic. Rep. 1, 3, 4:quotiens quis dixerit, occidit Alexander Persarum multa milia, opponetur et Callisthenem,
Sen. Q. N. 6, 23, 2; id. Ep. 117, 5; 118, 8 sq.; cf.:felicia tempora, quae te Moribus opponunt!
Juv. 2, 39.—Jusjurandum alicui, to impose an oath on one, Dig. 37, 14, 6.—Hence. oppŏsĭtus, a, um, P a., placed or standing against or opposite, lying over against, opposed to, opposite (class.):2.moles oppositae fluctibus,
Cic. Off. 2, 4, 14:luna opposita soli,
id. Div. 2, 6, 17:oppositam petens contra Zancleia saxa Rhegion,
Ov. M. 14, 47.— Trop.:Narbo propugnaculum istis ipsis nationibus oppositum,
Cic. Font. 1, 3.—Subst.: oppŏsĭta, ōrum, n. plur., opposite, i. e. contradictory propositions, opposites (postclass.): opposita (antikeimena Graeci dicunt), Geil. 16, 8, 13. -
17 opposita
oppōno ( obp-), pŏsŭi (in Plaut pŏsīvi), sĭtum, 3 ( sync.:I.oppostus for oppositus,
Lucr. 4, 150), v. a. [ob-pono], to set or place against, to set or station before or opposite, to oppose (class., cf.: obicio, offero, adversor).Lit.A.In gen.:B.se venientibus in itinere,
Caes. B. C 3, 30:huic equites,
id. ib. 3, 75:turrim ad introitum portūs,
id. ib. 3, 39: armatos homines ad omnes introitus. Cic. Caecin. 8, 27:Eumenem adversariis,
Nep. Eum. 3, 2: (Hannibali) opposuit natura Alpemque nivemque, Juv 10, 152.— To place or put before, to hold before:ante oculos opposuit manum, Ov F. 4, 178: oculis manūs,
id. ib. 3, 46:manum fronti,
id. M. 2, 276:gallinae se opponant (pullis),
Cic. N. D. 2, 52, 130:foramini oculos,
to keep before the opening, Petr. 96:eos opponi omnibus contionibus auctores ad perniciem meam,
represented, held up as, Cic. Sest. 19, 42:licet antestari? ego vero Oppono auriculam,
offer, present, Hor. S. 1, 9, 76:oppositas habere fores,
i. e. closed, Ov. H. 17, 8. — To apply, as a remedy:brassicam,
Cato, R. R. 157.—In partic., to set against as a pledge, to pledge, wager, mortgage:C.pono pallium: ille suum anulum opposivit,
Plaut. Curc. 2, 3, 77: potes mutuam drachumam me dare? Ps. Vix hercle opino, etsi me opponam pignori, id. Ps. 1, 1, 84: ager oppositus est, pignori ob decem minas, Ter. Phorm. 4, 3, 56; Vulg. 2 Esdr. 5, 3.—So, with a play upon both meanings:villula nostra non ad Austri flatus opposita est, verum ad milia quindecim,
mortgaged, Cat. 26, 1 sq. —To expose, lay bare or open, abandon:II.opponere se periculis pro re publicā,
Cic. Balb. 10, 26:Saguntinis pro nudatā moenibus patriā corpora opponentibus,
Liv. 21, 8:nudatas radices hiberno frigori,
Plin. 17, 28, 47, § 262.—Trop.A.In gen., to set before, bring forward, set before the eyes or mind, to oppose, adduce, allege:B.pericula intendantur, formidines opponantur,
Cic. Quint. 14, 47:ut ante occupet (orator), quod videat opponi,
id. Or. 40, 138; id. Top. 24, 92; 25, 96:auctoritatem suam,
id. Ac. 2, 20, 64:his quattuor causis totidem medicinae opponuntur,
id. de Or. 2, 83, 339:opposuisti semel Ciceronis nostri valetudinem: conticui,
id. Q. Fr. 2, 8 (10), 1:muri causam,
id. Off. 3, 10, 41.—In partic.1.To speak against, oppose, object, reply, adduce in contradiction:2.quid opponas, si negem,
Cic. Phil. 2, 4, 8:non minorem auctoritatem,
id. Ac. 2, 20, 6:iis opposuit sese Socrates,
id. Brut. 8, 31:quid habes quod mihi opponas?
id. Phil. 2, 4, 8 sq.:ut opponeret Stoicis, summum bonum esse frui iis rebus,
id. Ac. 2, 42, 131.—To set against, oppose, by way of comparison:C.multis secundis proeliis unum adversum, et id mediocre, opponerent,
Caes. B. C. 3, 73; Phaedr. Epil. 2:rationibus labores,
Cic. Rep. 1, 3, 4:quotiens quis dixerit, occidit Alexander Persarum multa milia, opponetur et Callisthenem,
Sen. Q. N. 6, 23, 2; id. Ep. 117, 5; 118, 8 sq.; cf.:felicia tempora, quae te Moribus opponunt!
Juv. 2, 39.—Jusjurandum alicui, to impose an oath on one, Dig. 37, 14, 6.—Hence. oppŏsĭtus, a, um, P a., placed or standing against or opposite, lying over against, opposed to, opposite (class.):2.moles oppositae fluctibus,
Cic. Off. 2, 4, 14:luna opposita soli,
id. Div. 2, 6, 17:oppositam petens contra Zancleia saxa Rhegion,
Ov. M. 14, 47.— Trop.:Narbo propugnaculum istis ipsis nationibus oppositum,
Cic. Font. 1, 3.—Subst.: oppŏsĭta, ōrum, n. plur., opposite, i. e. contradictory propositions, opposites (postclass.): opposita (antikeimena Graeci dicunt), Geil. 16, 8, 13. -
18 pono
pōno, pŏsŭi (Plaut. posīvi), pŏsĭtum, 3 (old form of perf. POSEIVEI, Inscr. Orell. 3308:I.posivi,
Plaut. Ps. 5, 1, 35: posivimus, id. Fragm. ap. Prisc. p. 898 P.:posiverunt, Cato, R. R. praef. 1: posiveris,
id. ib. 4, 1; Plaut. Trin. 1, 2, 108: POSIER unt, Inscr. Orell. 5061:POSIT, contr. from posivit,
ib. 71; 732; 1475; 3087 al.; part. perf. sync. postus, a, um, Lucr. 1, 1059; 3, 87; 6, 965), v. a. [for posno, posino, from old prep. port, = proti, pros, and sino; cf.: porricio, pollingo, etc., and v. pro, sino], to put or set down a person or thing, to put, place, set, lay, etc. (syn.: colloco, statuo); constr. with acc. alone, or with in and abl., or with adv. of place; sometimes with in and acc., or absol.; v. infra.Lit.A.In gen.:B.tabulas in aerario ponere,
Caes. B. C. 3, 108:castra,
to pitch, id. ib. 1, 65 fin.:castra iniquo loco,
id. ib. 1, 81:milia passuum tria ab eorum castris castra ponit,
id. B. G. 1, 22 fin.: qui indicabantur, in senatu sunt positi, Cic. Fragm. ap. Quint. 9, 3, 50:tabulas obsignatas in publico,
Cic. Fl. 9, 21:sejuges in Capitolio aurati a P. Cornelio positi,
Liv. 38, 35, 4:tyrannicidae imago in gymnasio ponatur,
Quint. 7, 7, 5; cf. id. 1, 7, 12:collum in Pulvere,
Hor. C. 4, 6, 11; cf.:artus in litore ponunt,
Verg. A. 1, 173; and with simple abl.:saxo posuit latus,
Val. Fl. 4, 378:in curulibus sellis sese posuerunt,
seated themselves, Flor. 1, 13.—With in and acc.: hodierno die primum longo intervallo in possessionem libertatis pedem ponimus, Cic. Phil. 3, 11, 28 B. and K. (Klotz, possessione):Cyzici in Prytaneum vasa aurea mensae unius posuit,
Liv. 41, 20, 7 Weissenb. ad loc.:stipes erat, quem... in flammam triplices posuere sorores,
Ov. M. 8, 452:omnia pone feros in ignes,
id. R. Am. 719:oleas in solem,
Cato, R. R. 7:coronam in caput,
Gell. 3, 15, 3.—With sub and abl.:pone sub curru nimium propinqui,
Hor. C. 1, 22, 21:fundamenta,
Vulg. 1 Esd. 6, 3:ubi pedem poneret non habebat,
might set his foot, Cic. Fin. 4, 25, 69:genu or genua,
to bow the knee, to kneel, Ov. F. 2, 438; 5, 507; Curt. 8, 7, 13:num genu posuit? num vocem supplicem misit?
id. 4, 6, 28:oculos,
to cast one's eyes on, Vulg. Jer. 24, 6:faciem,
to turn one's face, id. ib. 42, 15.—In partic.1.In milit. lang., to place, post, set, station a body of troops:2.ibi praesidium ponit,
Caes. B. G. 2, 5:praesidium ibi,
id. B. C. 1, 47 fin.:legionem tuendae orae maritimae causā,
id. ib. 3, 34:insidias contra aliquem,
Cic. Agr. 2, 18, 49.—To set up, erect, build (mostly poet.):3.opus,
Ov. M. 8, 160:templa,
Verg. A. 6, 19:aras,
id. ib. 3, 404:tropaeum,
Nep. Dat. 8, 3; so,in inscrr., of erecting monuments of any kind: POSVIT, PONENDVM CVRAVIT (usu. abbreviated P. C.), etc.: columna rostrata quae est Duilio in foro posita,
in honor of Duilius, Quint. 1, 7, 12.—Hence, poet., to form, fashion works of art:4.Alcimedon duo pocula fecit... Orpheaque in medio posuit,
Verg. E. 3, 46:hic saxo liquidis ille coloribus Sollers nunc hominem ponere, nunc deum,
Hor. C. 4, 8, 8.—To set, set out, plant trees, etc. ( poet. and in postAug. prose;5.syn.: planto, sero): pone ordine vites,
Verg. E. 1, 74:vitem,
Col. 4, 1; cf.:ille et nefasto te (arbor) posuit die,
planted thee, Hor. C. 2, 13, 1.—To lay, stake, wager, as a forfeit; to lay down, propose, as a prize: pono pallium;6.Ille suum anulum opposuit,
Plaut. Curc. 2, 3, 76:pocula fagina,
Verg. E. 3, 36:invitat pretiis animos et praemia ponit,
id. A. 5, 292:praemia,
id. ib. 5, 486:praemium,
Liv. 41, 23, 10.—In business lang., to put out at interest, to loan, to invest (less freq. than collocare): pecuniam in praedio ponere, Cic. Tull. § 15 Orell.; cf.:7.pecuniam apud aliquem,
id. Verr. 2, 3, 70, § 165:dives positis in fenore nummis,
Hor. A. P. 421:pecuniam Quaerit Kalendis ponere,
id. Epod. 2, 70.—To place, set, appoint a person as a watch or guard, accuser, etc. (less freq. than apponere):8.Dumnorigi custodes ponit, ut, quae agat, scire possit,
Caes. B. G. 1, 20 fin.:custos frumento publico est positus,
Cic. Fl. 19, 45: alicui accusatorem, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3:puer super hoc positus officium,
Petr. 56, 8.—To serve up, set before one at table (rare for the class. apponere), Cato, R. R. 79; so id. ib. 81:9.posito pavone,
Hor. S. 2, 2, 23; 2, 4, 14; 2, 6, 64; 2, 8, 91; id. A. P. 422:positi Bacchi cornua,
Ov. A. A. 1, 231:vinum,
Petr. 34, 7:calidum scis ponere sumen,
Pers. 1, 53:porcum,
Mart. 8, 22, 1:da Trebio, pone ad Trebium,
Juv. 5, 135.—To lay aside, take off, put down, lay down, etc. (as clothing, arms, books, the hair or beard, etc., = deponere):10.cum pila ludere vellet tunicamque poneret,
Cic. Tusc. 5, 20, 60; cf.:veste positā,
id. ib. 1, 47, 113:velamina,
Ov. A. A. 2, 613; cf.:velamina de corpore,
id. M. 4, 345:arma,
Caes. B. G. 4, 37:sarcinam,
Petr. 117, 11:barbam,
Suet. Calig. 5; cf.:bicolor positis membrana capillis,
Pers. 3, 10:libros de manibus,
Cic. Q. Fr. 1, 1, 8, § 23; cf.:cum posui librum, et mecum ipse coepi cogitare,
id. Tusc. 1, 11, 24.—To lay out for the grave:11.toroque Mortua componar, positaeque det oscula frater,
Ov. M. 9, 503; Verg. A. 2, 644.—Also, to lay in the grave, to bury, inter ( poet. and in post-class. prose;syn.: sepelio, condo): corpore posto,
Lucr. 3, 871:te... patriā decedens ponere terrā,
Verg. A. 6, 508; Ov. F. 5, 480:ubi corpus meum positum fuerit,
Dig. 34, 1, 18 fin.; Inscr. Orell. 4370:IN HAC CVPA MATER ET FILIVS POSITI SVNT,
ib. 4550; 4495:HIC POSITVS EST, Inscr. in Boeckh. C. I. Gr. 4156: CINERES,
Inscr. Orell. 4393; 4489.—Ponere calculum or calculos, transf., to weigh carefully, to ponder, consider:12.si bene calculum ponas,
Petr. 115, 16:examina tecum, omnesque, quos ego movi, in utrāque parte calculos pone,
Plin. Ep. 2, 19 fin. —To arrange, deck, set in order (cf. compono):13.qui suas ponunt in statione comas,
Ov. A. A. 3, 434:quid totiens positas fingis, inepta, comas?
id. ib. 1, 306; cf. id. H. 4, 77; id. M. 1, 477.—To subdue, calm, allay, quiet:II.quo non arbiter Hadriae Major, tollere seu ponere vult freta,
Hor. C. 1, 3, 16:magnos cum ponunt aequora motus,
Prop. 4 (5), 14, 31.—Hence, neutr., of the winds, to fall, abate ( poet. and late Lat.):cum venti posuere omnisque repente resedit Flatus,
Verg. A. 7, 27:tum Zephyri posuere,
id. ib. 10, 103:simul ac ventus posuit,
Gell. 2, 30, 2.Trop.A.In gen., to set, place, put, lay a thing anywhere: noenum ponebat rumores ante salutem, Enn. ap. Macr. S. 6, 1 (Ann. v. 314 Vahl.):B.pone ante oculos laetitiam senatūs,
Cic. Phil. 2, 45, 115:at te apud eum, di boni! quantā in gratiā posui,
id. Att. 6, 6, 4; cf. id. ib. 5, 11, 6; 6, 1, 22: ponite me ei (Appio) in gratiā, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5:apud Lentulum ponam te in gratiā,
Cic. Att. 5, 3, 3 B. and K. (Orell. gratiam):se quoque in gratiā reconciliatae pacis ponere,
Liv. 44, 14, 7:in laude positus,
Cic. Sest. 66, 139:aliquem in metu non ponere,
i. e. not to fear, id. Top. 13, 55:virtutum fundamenta in voluptate tamquam in aquā ponere,
id. Fin. 2, 22, 72; cf. id. Pis. 4, 9:aliquid in conspectu animi,
id. de Or. 3, 40, 161; cf.:sub uno aspectu ponere,
Q. Cic. Petit. Cons. 1, 1: ponendus est ille ambitus, non abiciendus, to lay down gently, i. e. close gracefully, Cic. Or. 59, 199:super cor,
to lay to heart, Vulg. Mal. 2, 2.—With in and acc.:te in crimen populo ponat atque infamiam,
Plaut. Trin. 3, 3, 11.—Elliptically: et quidem cum in mentem venit, ponor ad scribendum, when it occurs to Cœsar, he sets me (i. e. my name) to the Senate's decrees, Cic. Fam. 9, 15, 4.—In partic.1.Ponere aliquid in aliquā re, to put or place a thing in something, to cause a thing to rest or depend upon:2.credibile non est, quantum ego in consiliis et prudentiā tuā, quantum in amore et fide ponam,
Cic. Att. 2, 23, 3:spem in aliquo,
id. ib. 6, 1, 11:salutis auxilium in celeritate,
Caes. B. G. 5, 48; cf.:spem salutis in virtute,
id. ib. 5, 34, 2:ut in dubio poneret, utrum, etc.,
regarded as doubtful, doubted, Liv. 34, 5, 3: sed haec haud in magno equidem ponam discrimine, I shall attach no great importance to it, id. prooem. § 8.—In pass.: positum esse in aliquā re, to be based or founded upon, to rest upon, depend upon:ut salutem praesentium, spem reliquorum in vestris sententiis positam esse et defixam putetis,
Cic. Fl. 1, 3; id. Agr. 2, 9, 22:omnia posita putamus in Planci tui liberalitate,
id. Att. 16, 16, F, 2; id. Or. 8, 27:in te positum est, ut, etc.,
id. Att. 16, 16, B, § 8. —To lay out, spend, employ a thing, esp. time, in any thing:3.tempus in cogitatione ponere,
Cic. de Or. 3, 5, 17:si in hac curā vita mihi ponenda sit,
id. Fam. 9, 24, 4:diem totum in considerandā causā,
id. Brut. 22, 87; cf. id. Fam. 5, 21, 1; id. Att. 6, 2, 6:sumptum,
id. Q. Fr. 3, 1, 2; id. Fam. 13, 54 fin.; cf.:totum animum atque omnem curam, operam diligentiamque suam in petitione,
id. Mur. 22, 45:id multo tum faciemus liberius totosque nos in contemplandis rebus perspiciendisque ponemus,
id. Tusc. 1, 19, 44:apud gratissimum hominem beneficium ponere,
id. Fam. 13, 55 fin.:itinera enim ita facit, ut multos dies in oppidum ponat,
id. Att. 11, 22, 2.—To put, place, count, reckon, consider a thing in or among certain things:4.mortem in malis,
Cic. Fin. 3, 8, 29:in beneficii loco,
id. Fam. 15, 4, 12; id. Cat. 2, 9, 20:si quis motus populi factus esset, id C. Norbano in fraude capitali esse ponendum,
id. de Or. 2, 48, 199:in laude,
to regard as praiseworthy, id. Top. 18, 71:in vitiis poni,
to be regarded as a fault, Nep. Epam. 1, 2.—To appoint, ordain, make something:5.leges,
Cic. Verr. 2, 5, 11, § 28:festos laetosque ritus,
Tac. H. 5, 5 fin.:ut male posuimus initia, sic cetera sequentur,
Cic. Att. 10, 18, 2:ne tu in spem ponas me bonae frugi fore,
to hope for, reckon upon, Plaut. Capt. 5, 2, 4 Fleck.: nomen, to apply or give a name (= imponere):sunt enim rebus novis nova ponenda nomina,
Cic. N. D. 1, 17, 44; id. Tusc. 3, 5, 10; Verg. A. 7, 63:qui tibi nomen Insano posuere,
Hor. S. 2, 3, 48: rationem, to furnish an account, to [p. 1397] reckon, Suet. Oth. 7; cf. Col. 1, 3:pecuniae,
Dig. 46, 3, 89.—To make or render vows or votive offerings to the gods:6.Veneri ponere vota,
Prop. 3, 12, 18:nunc ego victrices lauro redimire tabellas, Nec Veneris mediā ponere in aede morer,
Ov. Am. 1, 11, 25:hic ponite lucida Funalia et vectes,
Hor. C. 3, 26, 6:libatum agricolae ponitur ante deo,
Tib. 1, 1, 14; Ov. M. 3, 506:ex praedā tripodem aureum Delphi posuit,
Nep. Paus. 2, 3.—In speaking or writing, to lay down as true, to state, assume, assert, maintain, allege, take for granted, etc.:7.quamobrem, ut paulo ante posui, si, etc.,
Cic. Fam. 1, 9, 21; id. Fin. 2, 31, 100:recte Magnus ille noster, me audiente, posuit in judicio, rem publicam, etc.,
id. Leg. 2, 3, 6: verum pono, esse victum eum;at, etc.,
Ter. Phorm. 4, 3, 25:positum sit igitur in primis, etc.,
Cic. Or. 4, 14:hoc posito atque concesso, esse quandam vim divinam, etc.,
id. Div. 1, 52, 118; cf.:quo posito, et omnium sensu adprobato,
id. Fin. 3, 8, 29; id. Leg. 2, 19, 48:pono satis in eo fuisse orationis atque ingenii,
id. Brut. 45, 165:aliquid pro certo ponere,
Liv. 10, 9 fin.:nunc rem ipsam ponamus quam illi non negant... Est haec res posita, quae ab adversario non negatur,
Cic. Caecin. 11, 32.—Esp.: exemplum ponere, to cite an instance:8.eorum quae constant exempla ponemus,
Cic. Inv. 1, 38, 68:perspicuo et grandi vitio praeditum posuimus exemplum,
id. ib. 1, 47, 88:ab adjunctis antea posui exemplum,
id. Top. 11, 50:horum exempla posui ex jure civili,
id. ib. 14, 58:horum generum ex Cicerone exempla ponamus,
Quint. 5, 11, 11; 6, 3, 108 al.—To set before the mind, represent, describe:9.nec ponere lucum Artifices, nec, etc.,
Pers. 1, 70:pone Tigellinum,
Juv. 1, 155.—To propose, offer, fix upon a theme for discussion (= proponere):10.mihi nunc vos quaestiunculam, de quā meo arbitratu loquar, ponitis?
Cic. de Or. 1, 22, 102; 2, 1, 2:ponere aliquid, ad quod audiam, si tibi non est molestum, volo,
id. Fat. 2, 4; cf.:ponere jubebam, de quo quis audire vellet,
id. Tusc. 1, 4, 7:ponere praemium,
Liv. 39, 17, 1; and impers. pass.:doctorum est ista consuetudo eaque Graecorum, ut iis ponatur, de quo disputent quamvis subito,
id. Lael. 5, 17; so,cum ita positum esset, videri, etc.,
id. Tusc. 3, 22, 54.—To put away, leave off, dismiss, forego, lay down, surrender (= deponere):11.vitam propera ponere,
Plaut. Curc. 4, 3, 4:vitia,
Cic. de Or. 3, 12, 46:dolorem,
id. Tusc. 3, 28, 66: inimicitias, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6:curas,
Liv. 1, 19:metum,
Plin. Ep. 5, 6:iram,
Hor. A. P. 160:moras,
id. C. 4, 12, 25; Ov. F. 2, 816:animos feroces,
Liv. 8, 1:corda ferocia,
Verg. A. 1, 302:vires (flammae),
id. ib. 5, 681:ipsum rudimentum adulescentiae bello lacessentem Romanos posuisse,
had obtained his first experience, Liv. 31, 11 fin.; Suet. Ner. 22; also,tirocinium,
Just. 12, 4, 6:animam,
to lay down life, Vulg. Johan. 10, 15; 17.—Esp., milit. t. t.: arma ponere (= deponere), to lay down arms, yield, surrender:Nepesinis inde edictum ut arma ponant,
Liv. 6, 10, 5:dedi imperatorem, arma poni jubet,
id. 4, 10, 3; cf.:positis armis,
id. 35, 36, 4; id. Epit. 88.—To make, cause to be (eccl. Lat.):12.cornu tuum ponam ferreum,
Vulg. Mich. 4, 13:posuit me desolatam,
id. Thren. 3, 11; with quasi:ponam Samariam quasi acervum,
id. Mich. 1, 6; with in and acc.:posuerunt eam in ruinam,
id. Isa. 23, 13.—To assume, suppose, put a case (of mere suppositions; only late Lat.; cf. 6 supra): pone tamen ab evangelistis scriptum, Ambros. de Fide, 5, 16, 194; Ps.-Quint. Decl. 273.—Hence, pŏsĭtus, a, um, P. a., of localities, placed, situated; situate, standing, lying anywhere:Roma in montibus posita,
Cic. Agr. 2, 35, 96:Delos in Aegaeo mari posita,
id. Imp. Pomp. 18, 55:portus ex adverso urbi positus,
Liv. 45, 5:tumulus opportune ad id positus,
id. 28, 13:urbs alieno solo posita,
id. 4, 17.— Poet.:somno positus = sopitus,
lulled to sleep, Verg. A. 4, 527. -
19 subicio
I.Lit., to throw, lay, place, or bring under or near (cf. subdo); in all senses construed with acc. and dat., or with acc. and sub and acc.; not with sub and abl. (v. Madvig. ad Cic. Fin. 2, 15, 48; cf. II. B. 2. infra).A.In gen.: si parum habet lactis mater, ut subiciat (agnum) sub alterius mammam. Varr. R. R. 2, 1, 20:B.manum ventri et sub femina (boum),
Col. 6, 2, 6: nonnulli inter carros rotasque mataras ac tragulas subiciebant, discharged their javelins and darts below, i. e. between the wagons and the wheels, Caes. B. G. 1, 26:biremes, subjectis scutulis, subduxit,
id. B. C. 3, 40:ligna et sarmenta circumdare ignemque circum subicere coeperunt,
Cic. Verr. 2, 1, 27, § 69; cf.:ignes tectis ac moenibus,
id. Cat. 3, 1, 2:ignem,
id. Rab. Post. 6, 13; Auct. B. Afr. 87, 1; 91, 3; Ov. M. 1, 229 al.:faces,
Cic. Mil. 35, 98; Vell. 2, 48, 3; Val. Max. 5, 5, 4:bracchia pallae,
Ov. M. 3, 167:eburnea collo Bracchia,
id. Am. 3, 7, 7:scuto sinistram, Canitiem galeae,
id. Tr. 4, 1, 74:laxiorem sinum sinistro bracchio,
Quint. 11, 3, 146:umeros lecto,
Val. Max. 4, 1, 12:pallium togae,
id. 2, 2, 2:ova gallinis,
Plin. 18, 26, 62, § 231; 10, 59, 79, § 161:cum tota se luna sub orbem solis subjecisset,
Cic. Rep. 1, 16:ossa subjecta corpori,
id. N. D. 2, 55, 139 et saep:sub aspectum omnium rem subicit,
Auct. Her. 4, 47, 60:res sub oculos,
Quint. 8, 6, 19:aliquid oculis,
Cic. Or. 40, 139; Liv. 3, 69; Quint. 2, 18, 2:oves sub umbriferas rupes,
to place near, close to, Varr. R. R. 2, 2, 11:castris legiones,
Caes. B. C. 3, 56:aciem suam castris Scipionis,
id. ib. 3, 37:se iniquis locis,
id. ib. 3, 85:terram ferro,
to throw up with the share, to plough up, Cic. Leg. 2, 18, 45 Moser N. cr.: corpora saltu Subiciunt in equos, throw up, i. e. mount, Verg. A. 12, 288:pavidum regem in equum,
to set, Liv. 31, 37:me e postremo in tertium locum esse subjectum,
have been brought, Cic. Toga Cand. Fragm. p. 522 Orell.: copias integras vulneratis defessisque subiciebat, i. e. put in the place of, substituted, Auct. B. Alex. 26, 2.—Hence ( poet.): se subicere, to mount, grow:quantum vere novo viridis se subicit alnus,
shoots up, Verg. E. 10, 74:laurus Parva sub ingenti matris se subicit umbrā,
id. G. 2, 19 Forbig. ad loc.—In partic.1.To hand to, supply:2.cum ei libellum malus poëta de populo subjecisset,
Cic. Arch. 10, 25:ipse manu subicit gladios ac tela ministrat,
Luc. 7, 574.—To substitute false for true; to forge, counterfeit (syn.:3.suppono, substituo): testamenta,
Cic. Phil. 14, 3, 7:testamentum mariti,
Quint. 9, 2, 73:locupleti falsum testamentum,
Val. Max. 9, 4, 1:partum,
Dig. 25, 4, 1 fin.:falsum aliquid,
Quint. 12, 3, 3:aes pro auro in pignore dando,
Dig. 13, 7, 36:fratrem suum,
Just. 1, 9.—To suborn:II.subicitur L. Metellus ab inimicis Caesaris, qui hanc rem distrahat,
Caes. B. C. 1, 33:testes frequenter subici ab adversario solent,
Quint. 5, 7, 12:suspitione subjecti petitoris non carebit,
id. 4, 2, 96.Trop.A.In gen.1.To submit, subject:2.ea quae sub sensus subjecta sunt,
Cic. Ac. 2, 23, 74:res, quae subjectae sunt sensibus,
id. Fin. 5, 12, 36; id. Ac. 1, 8, 31:cogitationi aliquid subicere,
submit, id. Clu. 2, 6; Quint. 5, 12, 13;ait (Epicurus), eos neque intellegere neque videre, sub hanc vocem honestatis quae sit subicienda sententia,
i. e. what meaning is to be attributed to it, Cic. Fin. 2, 15, 48 B. and K.; Madvig. ad loc.; cf.:huic verbo (voluptas) omnes qui Latine sciunt duas res subiciunt, laetitiam in animo, commotionem suavem jucunditatis in corpore,
id. ib. 2, 4, 13:dico eum non intellegere interdum, quid sonet haec vox voluptatis, id est, quae res huic voci subiciatur,
id. ib. 2, 2, 6; cf.: quaeritur, quae res ei (nomini) subicienda sit, Quint. 7, 3, 4.—To substitute:B.mutata, in quibus pro verbo proprio subicitur aliud, quod idem significet,
Cic. Or. 27, 92; so Quint. 3, 6, 28:aliud pro eo, quod neges,
id. 6, 3, 74 et saep.—In partic.1.Pregn., to place under, to make subject, to subject:2.subiciunt se homines imperio alterius et potestati,
i. e. submit, Cic. Off. 2, 6, 22; cf. Caes. B. G. 7, 1:exteras gentes servitio,
Liv. 26, 49:Albius et Atrius quibus vos subjecistis,
id. 28, 28, 9:ut alter alterius imperio subiceretur,
id. 28, 21, 9:gentem suam dicioni nostrae,
Tac. A. 13, 55; Curt. 8, 1, 37; cf.:Gallia securibus subjecta,
Caes. B. G. 7, 77:omnia praeter eam (virtutem) subjecta, sunt sub fortunae dominationem,
Auct. Her. 4, 17, 24:nos sub eorum potestatem,
id. 2, 31, 50:matribus familias sub hostilem libidinem subjectis,
id. 4, 8, 12:sub aspectus omnium rem subjecit,
id. 4, 47, 60; cf.:deos penatis subjectos esse libidini tribuniciae,
Cic. Dom. 40, 106:populum senatui,
Val. Max. 8, 9, 1:si virtus subjecta sub varios incertosque casus famula fortunae est,
Cic. Tusc. 5, 1, 2:id quod sub eam vim subjectum est,
id. Top. 15, 58:cujus victus vestitusque necessarius sub praeconem subjectus est,
id. Quint. 15, 49 B. and K.:bona civium voci praeconis,
id. Off. 2, 23. 83;for which, simply reliquias spectaculorum,
to expose for sale, Suet. Calig. 38; so,delatores,
id. Tit. 8:hiemi navigationem,
to subject, expose, Caes. B. G. 4, 36:domum periculo,
Quint. 7, 1, 53:scelus fraudemque nocentis odio civium,
Cic. de Or. 1, 46, 202:fortunas innocentium fictis auditionibus,
id. Planc. 23, 56:aliquid calumniae,
Liv. 38, 48.—To subject or subordinate a particular to a general, to range or treat it under, append it to, etc.; in the pass., to be ranged under or comprised in any thing:3.quattuor partes, quae subiciuntur sub vocabulum recti,
Auct. Her. 3, 4, 7 B. and K.:unum quodque genus exemplorum sub singulos artis locos subicere,
id. 4, 2, 3; cf. with dat.:formarum certus est numerus, quae cuique generi subiciantur,
Cic. Top. 8, 33:qui vocabulum sive appellationem nomini subjecerunt tamquam speciem ejus,
Quint. 1, 4, 20; cf.:sub metum subjecta sunt pigritia, pudor, terror, etc.,
Cic. Tusc. 4, 7, 16; 4, 8, 19; Quint. 3, 5, 1:fas, justum, etc.... subici possunt honestati,
id. 3, 8, 26:dicere apte plerique ornatui subiciunt,
id. 1, 5, 1 et saep.—To place under in succession or order, in speaking or writing, i. e. to place after, let follow, affix, annex, append, subjoin (cf.:4.addo, adicio): post orationis figuras tertium quendam subjecit locum,
Quint. 9, 1, 36:longis (litteris) breves subicere,
id. 9, 4, 34:B litterae absonam et ipsam S subiciendo,
id. 12, 10, 32:narrationem prooemio,
id. 4, 2, 24; cf. id. 5, 13, 59:cur sic opinetur, rationem subicit,
adds, subjoins, Cic. Div. 2, 50, 104:quod subicit, Pompeianos esse a Sullā impulsos, etc.,
id. Sull. 21, 60:a quibusdam senatoribus subjectum est,
Liv. 29, 15, 1:subicit Scrofa: De formā culturae hoc dico, etc.,
Varr. R. R. 1, 7, 2:non exspectare responsum et statim subicere, etc.,
Quint. 9, 2, 15:edicto subjecisti, quid in utrumque vestrum esset impensum,
Plin. Pan. 20, 5 et saep.:vix pauca furenti Subicio,
i. e. answer, reply, Verg. A. 3, 314.—To comprehend under, collect or embrace in:5.per quam res disperse et diffuse dictae unum sub aspectum subiciuntur,
Cic. Inv. 1, 52, 98.—To bring forward, propose, adduce; to bring to mind, prompt, suggest, etc.:A.si meministi id, quod olim dictum est, subice,
Ter. Phorm. 2, 3, 40 Ruhnk.; cf.:cupio mihi ab illo subici, si quid forte praetereo,
Cic. Verr. 2, 5, 10, § 25:subiciens, quid dicerem,
id. Fl. 22, 53:quae dolor querentibus subicit,
Liv. 3, 48; 45, 18:nec tibi subiciet carmina serus amor,
Prop. 1, 7, 20:spes est Peliā subjecta creatis,
Ov. M. 7, 304.—Hence, sub-jectus, a, um, P. a.Of places, lying under or near, bordering upon, neighboring, adjacent:B.alter (cingulus terrae) subjectus aquiloni,
Cic. Rep. 6, 20:Heraclea, quae est subjecta Candaviae,
Caes. B. C. 3, 79:Ossa,
Ov. M. 1, 155:rivus castris Scipionis subjectus,
Caes. B. C. 3, 37:subjectus viae campus,
Liv. 2, 38: Armenia subjecta suo regno (opp. Cappadocia longius remota), Auct. B. Alex. 35, 2; 28, 3: genae deinde ab inferiore parte tutantur subjectae, Cic. N. D. 2, 57, 143.—(Acc. to II. B. 1.) Subjected, subject:C.si quidem Ea (natura deorum) subjecta est ei necessitati,
Cic. N. D. 2, 30, 77:servitio,
Liv. 26, 49, 8:subjectior in diem et horam Invidiae,
exposed, Hor. S. 2, 6, 47:ancipiti fortunae,
Val. Max. 7, 2, ext. 2:species, quae sunt generi subjectae,
subordinate, Quint. 5, 10, 57:tum neque subjectus solito nec blandior esto,
submissive, Ov. A. A. 2, 411; cf.:parcere subjectis et debellare superbos,
Verg. A. 6, 853.— Subst.: sub-jectus, i, m., an inferior, subject:(vilicus), qui, quid aut qualiter faciendum sit, ab subjecto discit,
Col. 1, 2, 4; 11, 1, 25:Mithridates ab omnibus subjectis singula exquirens, etc.,
Plin. 25, 2, 3, § 7.—In the later philos. and gram. lang.: subjec-tum, i, n. (sc. verbum), that which is spoken of, the foundation or subject of a proposition:omne quicquid dicimus aut subjectum est aut de subjecto aut in subjecto est. Subjectum est prima substantia, quod ipsum nulli accidit alii inseparabiliter, etc.,
Mart. Cap. 4, § 361; App. Dogm. Plat. 3, p. 34, 4 et saep.—* Adv.: subjectē (cf. B. supra), humbly, submissively:haec quam potest demississime et subjectissime exponit,
Caes. B. C. 1, 84 fin. -
20 accubatio
- 1
- 2
См. также в других словарях:
off-lying — ˈ ̷ ̷| ̷ ̷ ̷ ̷ adjective Etymology: off (I) + lying (after lie off) 1. : situated off the shore off lying islands or off the main part off lying apartment for servants … Useful english dictionary
Lying Is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off — «Lying Is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off» … Википедия
Lying is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off — “Lying is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off” Single de panic at the disco del álbum A fever you can t sweat out Lado B I constantly thank god for esteban Lanzado 2006 Género Indie Rock … Wikipedia Español
Off the Map (TV series) — Off the Map Genre Medical drama Created by Jenna Bans Starring … Wikipedia
Lying triceps extensions — Lying triceps extensions, also known as skull crushers and French extensions are a strength exercise used in many different forms of weight lifting. Lying triceps extensions are one of the most stimulating exercises to the entire triceps muscle… … Wikipedia
Lying from You — «Lying From You» Sencillo de Linkin Park del álbum Meteora Formato CD Grabación 2003 Género(s) Nu metal, rap metal … Wikipedia Español
Lying Bastard — is the name of a fictional spacecraft in the novel Ringworld .The spacecraft was built by the Pierson s Puppeteers specifically for a journey to explore the artifact called the Ringworld, which the Pupeteer s Fleet of Worlds had recently… … Wikipedia
Off Road Challenge — Developer(s) Midway Games Avalanche (Nintendo 64) … Wikipedia
off your feet — not in a standing position : in or into a sitting or lying position The blow knocked me off my feet. The doctor suggested that he stay off his feet [=that he avoid standing and walking] as much as possible. • • • Main Entry: ↑foot … Useful english dictionary
Lying Is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off — Infobox Single Name = Lying Is the Most Fun a Girl Can Have Without Taking Her Clothes Off Artist = Panic at the Disco from Album = A Fever You Can t Sweat Out Released = August 7, 2006 Format = CD, Enhanced CD, 7 vinyl Recorded = 2005 SOMD!… … Wikipedia
Lying from You — Infobox Single Name = Lying from You Artist = Linkin Park from Album = Live in Texas Released = April 2004 Format = CD Recorded = 2003 Genre = Nu metal, rapcore Length = 2:55 Label = Warner Bros. Records Writer = Linkin Park Producer = Don… … Wikipedia