Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

laid

  • 1 situs

        situs adj.    [P. of sino], placed, set, lying, situate: Romuli lituus, cum situs esset in curiā Saliorum, etc.: in ore sita lingua est: in ipsis penetralibus (Britanniae), Ta.—Of places, lying, situate: locus in mediā insulā: in quo (sinu) sita Carthago est, L.: urbes in orā Asiae, N.—Of the dead, laid out, ready for burial: Ea (mater) sita erat exadvorsum, T.— Laid at rest, buried, interred: hic est ille situs: C. Mari sitae reliquiae: (Aeneas) situs est... super Numicum fluvium, L. —Fig., placed, situated, fixed, present, ready: Peiore res loco non potis est esse quam in quo nunc sita est, T.: quae ceteris in artibus aut studiis sita sunt: (voluptates) in medio sitas esse dicunt, within the reach of all.—Lying, resting, dependent: In te spes omnis nobis sitast, T.: adsensio quae est in nostrā potestate sita: situm in nobis, as far as lies in us: est situm in nobis, ut, etc.: qui omnem vim divinam in naturā sitam esse censet: in armis omina sita, S.: iam si pugnandum est, quo consilio, in temporibus situm est.
    * * *
    I
    sita, situm ADJ
    laid up, stored; positioned, situated; centered (on)
    II
    situation, position, site; structure; neglect, disuse, stagnation; mould

    Latin-English dictionary > situs

  • 2 dē-pōnō

        dē-pōnō posuī    (-posīvī, Ct.), positus, ere, to lay away, put aside, set down, lay, place, set, deposit: lecticā paulisper depositā: corpora sub ramis arboris, V.: mentum in gremiis mimarum: onera iumentis, Cs.: depositis armis, Cs.: arma umeris, V.: anulos, L.: argenti pondus defossā terrā, H.: plantas sulcis, V.: Onus naturae, i. e. to give birth to, Ph.—To lay, wager, stake, bet: vitulam, V.—To lay up, lay aside, put by, deposit, give in charge, commit, confide, intrust: gladium apud te: tabulas apud Pompeium, Cs.: (pecunias) in publicā fide, L.: liberos in silvis, Cs.: HS LX in publico, Cs.: saucios, Cs.—P. pass.: depositus, laid down, despaired of, given up, dead (because the recently dead were laid on the ground): Iam prope depositus, certe iam frigidus, i. e. dead, O.: Depositum me flere, O.: parens, V.: rei p. pars.—Fig., to lay down, lay aside, put away, give up, resign, get rid of: studia de manibus: ex memoriā insidias: personam accusatoris: certamina, L.: bellum, O.: timorem: imperium, Cs.: provinciam: nomen, O.: sitim in undā, quench, O.: prius animam quam odium, i. e. to die, N.: clavum, to lose the rank of senator, H.—To deposit, intrust, commit: populi ius in vestrāfide: quae rimosā deponuntur in aure, H.: aliquid tutis auribus, H.—To fix, direct: in Damalin oculos, H.

    Latin-English dictionary > dē-pōnō

  • 3 fundo

    1.
    fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a. [root FUD; Gr. CHU, cheW-, in cheô, cheusô;

    Lat. futis, futtilis, ec-futio, re-futo, etc.,

    Curt. Gr. Etym. p. 204 sq. ], to pour, pour out, shed.
    I.
    Lit., of fluids.
    1.
    In gen.:

    (natura terram) sucum venis cogebat fundere apertis Consimilem lactis, etc.,

    Lucr. 5, 812:

    sanguinem e patera,

    Cic. Div. 1, 23, 46:

    novum liquorem (i. e. vinum) de patera,

    Hor. C. 1, 31, 3:

    vina paterā in aras,

    Ov. M. 9, 160; cf.:

    vinum inter cornua,

    id. ib. 7, 594:

    vinum super aequora,

    id. ib. 11, 247:

    duo rite mero libans carchesia Baccho Fundit humi,

    Verg. A. 5, 78:

    laticem urnis,

    Ov. M. 3, 172:

    lacrimas,

    Verg. A. 3, 348: cf. Ov. M. [p. 793] 5, 540:

    fundit Anigros aquas,

    pours out, id. ib. 15, 282:

    parumne fusum est Latini sanguinis?

    shed, spilt, Hor. Epod. 7, 4:

    sanguine ob rem publicam fuso,

    Sall. H. Fr. 2, 96, 2 Dietsch:

    sanguinem de regno (i. e. propter regnum),

    Curt. 10, 5.—Mid.:

    memorandum, in septem lacus eum (Strymonem) fundi,

    discharges itself, Plin. 4, 10, 17, § 38:

    ingentibus procellis fusus imber,

    pouring, Liv. 6, 8, 7; 6, 32, 6; cf.:

    sanguis in corporibus fusus,

    Cic. de Or. 2, 77, 310.—
    2.
    In partic.
    a.
    Of metals, to make by melting, to melt, cast, found:

    exolevit fundendi aeris pretiosi ratio,

    Plin. 34, 2, 3, § 5; cf. id. 34, 7, 18, § 46:

    caldarium (aes) funditur tantum, malleis fragile,

    id. 34, 8, 20, § 94:

    aere fuso,

    id. 34, 11, 24, § 107:

    vitrum,

    id. 34, 14, 42, § 148:

    glandes, Auct. B. Afr. 20, 3: Theodorus ipse se ex aere fudit,

    Plin. 34, 8, 19, § 83:

    ne statuam quidem inchoari, cum ejus membra fundentur,

    Quint. 2, 1, 12:

    fusis omnibus membris (statuae),

    id. 7 praef. §

    2: olim quaerere amabam, Quid sculptum infabre, quid fusum durius esset,

    Hor. S. 2, 3, 22.—
    * b.
    In medic. lang.: aliquem, to cause one to have fluid stools, to relax the bowels (opp. comprimere): si compresserit aliquem morbus aut fuderit, Cels. praef. med.; cf. under P. a.—
    B.
    Transf.
    1.
    To wet, moisten, bathe with a liquid ( poet. and very rare):

    (ossa) niveo fundere lacte,

    Tib. 3, 2, 20:

    multo tempora funde mero,

    id. 1, 7, 50.—
    2.
    Of things non-fluid.
    a.
    In gen., to pour forth in abundance, to scatter, cast, hurl; to spread, extend, diffuse:

    desectam cum stramento segetem corbibus fudere in Tiberim,

    Liv. 2, 5, 3:

    picem reliquasque res, quibus ignis excitari potest, fundebant,

    Caes. B. G. 7, 24, 4:

    tela,

    Val. Fl. 3, 243:

    sagittam,

    Sil. 7, 647:

    (solis) radios per opaca domorum,

    Lucr. 2, 115:

    quas (maculas) incuria fudit,

    has scattered, Hor. A. P. 352:

    fundunt se carcere laeti Thraces equi,

    pour themselves forth, rush out, Val. Fl. 1, 611:

    se cuncta manus ratibus,

    id. 2, 662:

    littera fundens se in charta,

    Plin. 13, 12, 25, § 81:

    luna se fundebat per fenestras,

    Verg. A. 3, 152.—Mid.:

    ne (vitis) in omnes partes nimia fundatur,

    spread out, Cic. de Sen. 15, 52:

    homines fusi per agros ac dispersi,

    Cic. Sest. 42, 91.—
    b.
    In partic.
    (α).
    With the accessory notion of production, to bring forth, bear or produce (in abundance):

    crescunt arbusta et fetus in tempore fundunt,

    Lucr. 1, 351; cf.:

    terra feta frugibus et vario leguminum genere, quae cum maxima largitate fundit,

    Cic. N. D. 2, 62, 156:

    flores aut fruges aut bacas,

    id. Tusc. 5, 13, 37:

    frugem,

    id. de Sen. 15, 51:

    plus materiae (vites),

    Plin. 17, 22, 35, § 192:

    cum centesimo Leontini campi fundunt,

    id. 18, 10, 21, § 95:

    facile illa (piscium ova) aqua et sustinentur et fetum fundunt,

    Cic. N. D. 2, 51, 129:

    (terra) animal prope certo tempore fudit Omne,

    Lucr. 5, 823; cf. ib. 917:

    fudit equum magno tellus percussa tridenti,

    Verg. G. 1, 13:

    Africa asinorum silvestrium multitudinem fundit,

    Plin. 8, 30, 46, § 108: quae te beluam ex utero, non hominem fudit, Cic. Pis. init.; Verg. A. 8, 139, v. Forbig. ad h. l.—
    (β).
    With the secondary notion of depth or downward direction, to throw or cast to the ground, to prostrate:

    (victi hostes) et de jugis, quae ceperant, funduntur,

    Liv. 9, 43, 20:

    nec prius absistit, quam septem ingentia victor Corpora (cervorum) fundat humi,

    Verg. A. 1, 193; cf. Ov. M. 13, 85; Sil. 4, 533:

    aliquem arcu,

    Val. Fl. 1, 446.—In middle force:

    fundi in alga,

    to lie down, Val. Fl. 1, 252.—Esp. freq. milit. t. t., overthrow, overcome, rout, vanquish an enemy:

    hostes nefarios prostravit, fudit, occidit,

    Cic. Phil. 14, 10, 27; cf.:

    exercitus caesus fususque,

    id. ib. 14, 1, 1:

    aliquos caedere, fundere atque fugare,

    Sall. J. 58, 3:

    Gaetulos,

    id. ib. 88, 3:

    classes fusae fugataeque,

    id. ib. 79, 4; cf.:

    si vi fudisset cecidissetque hostes,

    Liv. 35, 1, 8:

    hostes de jugis,

    id. 9, 43, 20:

    Gallos de delubris vestris,

    id. 6, 16, 2:

    eas omnes copias a se uno proelio fusas ac superatas esse,

    Caes. B. G. 1, 44, 8; cf.:

    Massilienses crebris eruptionibus fusi,

    id. B. C. 2, 22, 1:

    Latini ad Veserim fusi et fugati,

    Cic. Off. 3, 31, 112; Liv. 2, 6 fin.:

    quatuor exercitus Carthaginiensium fudi, fugavi, Hispania expuli,

    id. 28, 28, 9; cf. Drak. on 38, 53, 2;

    less freq. in a reversed order: alios arma sumentes fugant funduntque,

    Sall. J. 21, 2; Vell. 2, 46 fin.: omnibus hostium copiis fusis armisque exutis, Caes. B. G. 3, 6, 3:

    magnas copias hostium fudit,

    Cic. Mur. 9, 20:

    Sabinos equitatu fudit,

    id. Rep. 2, 20:

    Armeniorum copias,

    id. Arch. 9, 21:

    maximas copias parva manu,

    Sall. C. 7, 7.
    II.
    Trop.
    A.
    Ingen., to pour out or forth, to spread out, extend, display:

    imago de corpore fusa,

    Lucr. 4, 53:

    animam moribundo corpore fudit,

    id. 3, 1033; cf. id. 3, 700:

    concidit ac multo vitam cum sanguine fudit,

    Verg. A. 2, 532:

    circuli (appellantur), quod mixta farina et caseo et aqua circuitum aequabiliter fundebant,

    poured out, spread out, Varr. L. L. 5, § 106:

    quem secutus Cicero hanc famam latius fudit,

    Quint. 11, 2, 14; cf. id. 10, 5, 11:

    cum vero causa ea inciderit, in qua vis eloquentiae possit expromi: tum se latius fundet orator,

    will display himself, Cic. Or. 36, 125:

    superstitio, fusa per gentes,

    id. Div. 2, 72 init.; cf. Quint. 11, 3, 84:

    neque se tanta in eo (Cicerone) fudisset ubertas,

    id. 12, 2, 23:

    fundet opes, Latiumque beabit divite lingua,

    riches of expression, Hor. Ep. 2, 2, 121. —Mid.:

    quamquam negant, nec virtutes nec vitia crescere: tamen utrumque eorum fundi quodammodo et quasi dilatari putant,

    to be diffused, Cic. Fin. 3, 15, 48; cf.:

    modo virtus latius funditur,

    Sen. Ep. 74, 27; and:

    semper ex eo, quod maximas partes continet latissimeque funditur, tota res appellatur,

    id. 5, 30, 92:

    saepe in amplificanda re funditur numerose et volubiliter oratio,

    id. Or. 62, 210.—
    B.
    In partic., of speech, to pour forth, utter:

    per quam (arteriam) vox principium a mente ducens percipitur et funditur,

    Cic. N. D. 2, 59, 149; cf.:

    e quibus elici vocem et fundi videmus,

    id. Tusc. 2, 24, 56:

    inanes sonos,

    id. ib. 5, 26, 73 (for which:

    inani voce sonare,

    id. Fin. 2, 15, 48):

    sonum,

    id. Ac. 2, 23, 74:

    verba poëtarum more (opp. ratione et arte distinguere),

    id. Fin. 4, 4, 10:

    versus hexametros aliosque variis modis atque numeris ex tempore,

    id. de Or. 3, 50, 194; cf.:

    grave plenumque carmen,

    id. Tusc. 1, 26, 64:

    tam bonos septenarios ad tibiam,

    id. ib. 1, 44, 107:

    physicorum oracula,

    id. N. D. 1, 26, 66:

    has ore loquelas,

    Verg. A. 5, 842:

    preces pectore ab imo,

    id. ib. 6, 55; so,

    preces,

    id. ib. 5, 234; Hor. Epod. 17, 53:

    mera mendacia,

    Plaut. Ps. 4, 1, 33:

    jam tu verba fundis hic, sapientia?

    you waste, Ter. Ad. 5, 2, 7:

    opprobria rustica,

    Hor. Ep. 2, 1, 146:

    iras inanes,

    Val. Fl. 3, 697:

    vehemens et liquidus puroque simillimus amni Fundet opes,

    Hor. Ep. 2, 2, 121:

    preces,

    App. M. 11, p. 258, 4; Tac. A. 14, 30; Aug. in Psa. 25, 10 al.—Hence, fūsus, a, um, P. a., spread out, extended, broad, large, copious, diffuse.
    A.
    Lit.:

    (aër) tum fusus et extenuatus sublime fertur, tum autem concretus in nubes cogitur,

    Cic. N. D. 2, 39, 101: fusior alvus, i. e. more relaxed (opp. astrictior), Cels. 1, 3 med.:

    toga (opp. restricta),

    wide, full, Suet. Aug. 73:

    Gallorum fusa et candida corpora,

    full, plump, Liv. 38, 21, 9:

    campi in omnem partem,

    extended, Verg. A. 6, 440; cf.:

    non fusior ulli Terra fuit domino,

    a broader, larger kingdom, Luc. 4, 670.—
    B.
    Trop., copious, diffuse; flowing, free:

    genus sermonis non liquidum, non fusum ac profluens,

    Cic. de Or. 2, 38, 159; cf.:

    constricta an latius fusa narratio,

    Quint. 2, 13, 5:

    materia abundantior atque ultra quam oporteat fusa,

    id. 2, 4, 7:

    ut illud, quod ad omnem honestatem pertinet, decorum, quam late fusum sit, appareat,

    Cic. Off. 1, 28, 98; cf. Quint. 11, 1, 5:

    (vox) in egressionibus fusa et securae claritatis (opp. contracta),

    unrestrained, free, id. 11, 3, 64:

    periodus,

    id. 9, 4, 128:

    fusiores liberioresque numeri,

    id. 130:

    lingua Graeca prolixior fusiorque quam nostra,

    Gell. 2, 26, 7:

    in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes,

    Quint. 9, 4, 138:

    plenior Aeschines et magis fusus,

    id. 10, 1, 77:

    dulcis et candidus et fusus Herodotus (opp. densus et brevis et semper instans sibi Thucydides),

    id. 10, 1, 73.— Sup. seems not to occur.— Adv.: fūse.
    * 1.
    (Acc. to A.) Spread out, extended:

    (manus) fusius paulo in diversum resolvitur,

    Quint. 11, 3, 97.—
    2.
    (Acc. to B.) Copiously, at length, diffusely:

    quae fuse olim disputabantur ac libere, ea nunc articulatim distincteque dicuntur,

    Cic. Leg. 1, 13, 36:

    multa dicere fuse lateque,

    id. Tusc. 4, 26, 57:

    fuse lateque dicendi facultas,

    id. Or. 32, 113:

    fuse et copiose augere et ornate aliquid (opp. brevia et acuta),

    id. Fin. 3, 7, 26.— Comp.:

    haec cum uberius disputantur et fusius (opp. brevius angustiusque concluduntur),

    Cic. N. D. 2, 7, 20:

    fusius et ornatius rem exponere,

    Quint. 4, 2, 128.— Sup. seems not to occur.
    2.
    fundo, āvi, ātum, 1, v. a. [fundus], to lay the bottom, keel, foundation of a thing, to found (syn.: condo, exstruo, etc.).
    I.
    Lit. (perh. only poet.):

    haec carina satis probe fundata et bene statuta est,

    i. e. is laid, Plaut. Mil. 3, 3, 44 (v. Ritschl ad h. l.);

    dum mea puppis erat validā fundata carinā,

    Ov. P. 4, 3, 5; id. H. 16, 111:

    Erycino in vertice sedes fundatur Veneri Idaliae,

    is founded, Verg. A. 5, 759: sedes saxo vetusto. id. ib. 8, 478:

    arces,

    id. ib. 4, 260.—
    B.
    Transf., in gen., to fasten, secure, make firm:

    dente tenaci Ancora fundabat naves,

    Verg. A. 6, 4:

    (genus humanum) Et majoribus et solidis magis ossibus intus Fundatum,

    Lucr. 5, 928; 4, 828.—
    II.
    Trop., to found, establish, fix, confirm (class., esp. in part. perf.; cf.:

    firmo, stabilio): illud vero maxime nostrum fundavit imperium et populi Romani nomen auxit, quod, etc.,

    Cic. Balb. 13, 31; cf.:

    quantis laboribus fundatum imperium,

    id. Cat. 4, 9, 19:

    qui (rei publicae status) bonorum omnium conjunctione et auctoritate consulatus mei fixus et fundatus videbatur,

    id. Att. 1, 16, 6:

    accurate non modo fundata verum etiam exstructa disciplina,

    id. Fin. 4, 1, 1; cf.:

    fundati a doctore,

    thoroughly instructed, Lact. 6, 21, 4:

    res publica praeclare fundata,

    Cic. Par. 1, 2, 10; cf.:

    qui legibus urbem Fundavit,

    Verg. A. 6, 810:

    in eorum agro sedes fundare Bastarnis,

    Liv. 40, 57, 5:

    libertatem, salutem, securitatem,

    Plin. Pan. 8, 1:

    jus civile,

    Dig. 1, 2, 2, § 39:

    vacuos Penates prole,

    Stat. S. 4, 7, 30; cf.:

    thalamos Tritonide nympha,

    i. e. to marry, Sil. 2, 65:

    partis et fundatis amicitiis,

    Q. Cic. Petit. Cons. 7, 25:

    fundatae atque optime constitutae opes,

    Cic. Rab. Post. 1, 1; cf.:

    nitidis fundata pecunia villis,

    well laid out, Hor. Ep. 1, 15, 46:

    nihil veritate fundatum,

    Cic. Fl. 11, 26; cf. Lucr. 5, 161.— Hence, fundātus, a, um, P. a., firm, fixed, grounded, durable (very rare).
    A.
    Lit.:

    quo fundatior erit ex arenato directura, etc.,

    Vitr. 7, 3 med.:

    si permanetis in fide fundati,

    Vulg. Col. 1, 23.—
    B.
    Trop.: deflevi subitas fundatissimae familiae ruinas, Auct. Or. pro Domo, 36, 96.

    Lewis & Short latin dictionary > fundo

  • 4 impositicius

    impŏsĭtīcĭus ( inp-), or - tĭus, a, um, adj. [impono], laid on, applied (anteand post-class.).
    I.
    Lit.:

    canthari,

    only laid on, not fastened, Dig. 30, 1, 41, § 11.—
    II.
    Trop.:

    nomina,

    i. e. the primitive names applied to things, Varr. L. L. 8, § 5 Müll.; 10, § 61: causa, ascribed (opp. naturalis and publica), Dig. 39, 1, 5, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > impositicius

  • 5 indo

    in-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a. [in-, 2. do], to put, set, or place into or upon (mostly anteclass. and post-Aug.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in and acc.:

    coronam in focum,

    Cato, R. R. 143, 2:

    in urnam,

    id. ib. 143, 23:

    ignem in aram,

    Plaut. Mil. 2, 5, 1:

    in aquam salem,

    id. Merc. 1, 2, 92:

    vini guttam in os,

    id. Cas. 2, 3, 31.—
    (β).
    With in and abl.:

    effigiem in statua,

    Tac. A. 1, 74. —
    (γ).
    Aliquid alicui:

    compedes servis,

    Plaut. Men. 1, 1, 4:

    aliquem lecticae,

    Tac. A. 3, 14:

    vinclo fasciae cervicem,

    id. ib. 15, 57.—
    (δ).
    With acc. only:

    fenestras,

    Plaut. Rud. 1, 1, 6. —
    * II.
    Trop.
    A.
    To introduce:

    novos ritus,

    Tac. H. 5, 4.—
    B.
    To impart or give to, apply to, impose on, attach to, etc.:

    pavorem suis, alacritatem hostibus,

    Tac. H. 4, 34 fin.:

    odium alicui,

    id. A. 12, 3:

    alicui vocabulum,

    id. ib. 2, 56:

    propterea huic urbi nomen Epidamnum inditum'st,

    Plaut. Men. 2, 1, 37:

    vernaculis artificibus... nomen histrionibus inditum,

    Liv. 7, 2, 6:

    unde Aspero inditum est cognomen,

    id. 3, 65, 4; 2, 13, 1; 4, 29, 6;

    21, 31, 4: quae nomina sceleri indidit,

    Sall. H. 1, 41, 24:

    hoc nomen beluis,

    Curt. 9, 1, 5. — Esp.,
    2.
    To name after or for: nomen indere, with ab or ex and abl.:

    ab Erythro rege (mari) nomen est inditum,

    Curt. 8, 9, 14:

    a celeritate Tigri nomen,

    id. 4, 9, 16:

    ab inopia Egerio,

    Liv. 1, 34, 3:

    quod illi nomen indiderant ex nomine urbis,

    Tac. A. 2, 56:

    quibus nomen ex re inditum,

    Sall. J. 78, 1. — indĭtus, a, um, P. a., put or placed into, put, set, laid, or thrown upon.
    A.
    Lit.:

    utrum deus extrinsecus (operi suo) circumfusus sit, an toti inditus,

    Sen. Ot. Sap. 31 (Dial. 8, 4, 2):

    venenum potioni,

    Curt. 10, 10, 17:

    vincula,

    put on, Tac. A. 11, 2:

    pontes,

    thrown over, id. ib. 12, 57:

    lecticae,

    laid upon, id. ib. 3, 14:

    ferrum visceribus ustis,

    Sen. Troad. 585.—
    B.
    Trop., imposed, appointed, given:

    custodes,

    Tac. A. 3, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > indo

  • 6 inpositicius

    impŏsĭtīcĭus ( inp-), or - tĭus, a, um, adj. [impono], laid on, applied (anteand post-class.).
    I.
    Lit.:

    canthari,

    only laid on, not fastened, Dig. 30, 1, 41, § 11.—
    II.
    Trop.:

    nomina,

    i. e. the primitive names applied to things, Varr. L. L. 8, § 5 Müll.; 10, § 61: causa, ascribed (opp. naturalis and publica), Dig. 39, 1, 5, § 9.

    Lewis & Short latin dictionary > inpositicius

  • 7 repono

    rĕ-pōno, pŏsŭi, pŏsĭtum, 3 ( perf. reposivi, Plaut. As. 3, 1, 16; part. sync. repostus, a, um, on account of the metre, Lucr. 1, 35; 3, 346; Verg. G. 3, 527; id. A. 1, 26; 6, 59; 655; 11, 149; Hor. Epod. 9, 1; Sil. 7, 507 al.), v. a., to lay, place, put, or set back, i. e.,
    I.
    With the idea of the re predominant.
    A.
    To lay, place, put, or set a thing back in its former place; to replace, restore, etc. (class.; syn. remitto).
    1.
    Lit.:

    cum suo quemque loco lapidem reponeret,

    Cic. Verr. 2, 1, 56, § 146:

    quicque suo loco,

    Col. 12, 3, 4:

    humum,

    the earth dug from a pit, Verg. G. 2, 231:

    pecuniam in thesauris,

    Liv. 29, 18, 15 Weissenb.; 31, 13; cf.:

    ornamenta templorum in pristinis sedibus,

    Val. Max. 5, 1, 6:

    infans repositus in cunas,

    Suet. Aug. 94:

    ossa in suas sedes,

    Cels. 8, 10, 1:

    femur ne difficulter reponatur vel repositum excidat,

    set again, id. 8, 20; 8, 10, 7: se in cubitum, to lean on the elbow again (at table), Hor. S. 2, 4, 39:

    insigne regium, quod ille de suo capite abjecerat, reposuit,

    Cic. Sest. 27, 58:

    columnas,

    id. Verr. 2, 1, 56, § 147:

    tantundem inaurati aeris,

    Suet. Caes. 54:

    togam,

    to gather up again, Quint. 6, 3, 54; 11, 3, 149:

    capillum,

    id. 11, 3, 8, prooem. §

    22: excussus curru ac rursus repositus,

    Suet. Ner. 24:

    nos in sceptra,

    to reinstate, Verg. A. 1, 253; cf.:

    reges per bella pulsos,

    Sil. 10, 487:

    aliquem solio,

    Val. Fl. 6, 742:

    veniet qui nos in lucem reponat dies,

    Sen. Ep. 36, 10:

    ut mihi des nummos sexcentos quos continuo tibi reponam hoc triduo aut quadriduo,

    Plaut. Pers. 1, 1, 38; Sen. Ben. 4, 32 fin.:

    quosdam nihil reposuisse,

    Plin. Ep. 8, 2, 6:

    donata,

    Hor. Ep. 1, 7, 39:

    flammis ambesa reponunt Robora navigiis,

    to replace, restore, Verg. A. 5, 752:

    aris ignem,

    id. ib. 3, 231:

    molem,

    Sil. 1, 558:

    ruptos vetustate pontes,

    Tac. A. 1, 63:

    fora templaque,

    id. H. 3, 34:

    amissa urbi,

    id. A. 16, 13:

    statuas a plebe disjectas,

    Suet. Caes. 65:

    cenam,

    Mart. 2, 37, 10;

    so esp. freq. in Vergil, of the serving up of a second course, as of a renewed banquet: sublata pocula,

    Verg. A. 8, 175:

    plena pocula,

    id. G. 4, 378:

    vina mensis (soon after, instaurare epulas),

    id. A. 7, 134:

    epulas,

    id. G. 3, 527:

    festas mensas,

    Stat. Th. 2, 88:

    cibi frigidi et repositi,

    Quint. 2, 4, 29.—
    2.
    Trop., to put or bring back; to replace, restore, renew:

    ut, si quid titubaverint (testes), opportuna rursus interrogatione velut in gradum reponantur,

    Quint. 5, 7, 11; cf.:

    excidentes unius admonitione verbi in memoriam reponuntur,

    id. 11, 2, 19:

    nec vera virtus, cum semel excidit, Curat reponi deterioribus,

    Hor. C. 3, 5, 30.—
    (β).
    To represent or describe again, to repeat:

    fabula quae posci vult et spectata reponi,

    Hor. A. P. 190:

    Achillem (after Homer),

    id. ib. 120; cf.:

    dicta paterna,

    Pers. 6, 66.—
    (γ).
    To repay, requite, return:

    cogitemus, alios non facere injuriam, sed reponere,

    Sen. Ira, 2, 28; cf. Cic. Fam. 1, 9, 19:

    semper ego auditor tantum? nunquamne reponam?

    repay, Juv. 1, 1.—
    (δ).
    To put back, put to rest, quiet:

    pontum et turbata litora,

    Val. Fl. 1, 682; cf.:

    post otiosam et repositam vitam,

    Amm. 29, 1, 44.—
    B.
    To bend backwards, lay back: (grues) mollia crura reponunt, bend back (in walking), Enn. ap. Serv. ad Verg. G. 3, 76 (Ann. v. 545 Vahl.);

    imitated by Virgil: pullus mollia crura reponit,

    Verg. G. 3, 76:

    cervicem reponunt et bracchium in latus jactant,

    Quint. 4, 2, 39:

    tereti cervice repostā,

    Lucr. 1, 35:

    interim quartus (digitus) oblique reponitur,

    Quint. 11, 3, 99:

    hic potissimum et vocem flectunt et cervicem reponunt,

    id. 4, 2, 39:

    membra (mortui) toro,

    Verg. A. 6, 220:

    membra stratis,

    id. ib. 4, 392.—
    C.
    To lay aside or away for preservation; to lay up, store up, keep, preserve, reserve (class.; cf.: regero, reservo).
    1.
    Lit.: nec tempestive demetendi [p. 1571] percipiendique fructūs neque condendi ac reponendi ulla pecudum scientia est, Cic. N. D. 2, 62, 156:

    cibum,

    Quint. 2, 4, 29:

    formicae farris acervum tecto reponunt,

    Verg. A. 4, 403:

    Caecubum ad festas dapes,

    Hor. Epod. 9, 1:

    mella in vetustatem,

    Col. 12, 11, 1; 12, 44, 7:

    alimenta in hiemem,

    Quint. 2, 16, 16:

    (caseum) hiemi,

    Verg. G. 3, 403:

    omnia quae multo ante memor provisa repones,

    id. ib. 1, 167:

    thesaurum,

    Quint. 2, 7, 4:

    scripta in aliquod tempus,

    id. 10, 4, 2.— Poet.:

    eadem (gratia) sequitur tellure repostos, i. e. conditos,

    buried, Verg. A. 6, 655; cf.:

    an poteris siccis mea fata reponere ocellis? (= me mortuum),

    Prop. 1, 17, 11:

    tu pias laetis animas reponis Sedibus,

    Hor. C. 1, 10, 17:

    repono infelix lacrimas, et tristia carmina servo,

    Stat. S. 5, 5, 47.—
    2.
    Trop.:

    opus est studio praecedente et acquisitā facultate et quasi repositā,

    Quint. 8, prooem. §

    29: aliquid scriptis,

    id. 11, 2, 9:

    manet altā mente repostum Judicium Paridis,

    Verg. A. 1, 26:

    reponere odium,

    Tac. Agr. 39 fin.:

    sensibus haec imis... reponas,

    Verg. E. 3, 54.—
    D.
    To put in the place of, to substitute one thing for another (class.).
    1.
    Lit.:

    non puto te meas epistulas delere, ut reponas tuas,

    Cic. Fam. 7, 18, 2:

    Aristophanem pro Eupoli,

    id. Att. 12, 6, 2; Quint. 11, 2, 49:

    eorumque in vicem idonea reponenda,

    Col. 4, 26, 2:

    dira ne sedes vacet, monstrum repone majus,

    Sen. Phoen. 122.—
    2.
    Trop.:

    at vero praeclarum diem illis reposuisti, Verria ut agerent,

    Cic. Verr. 2, 2, 21, § 52.—
    E. 1.
    Lit.:

    remum,

    Plaut. As. 3, 1, 16:

    arma omnia,

    Caes. B. C. 2, 14:

    caestus artemque,

    Verg. A. 5, 484:

    feretro reposto,

    id. ib. 11, 149:

    onus,

    Cat. 31, 8:

    telasque calathosque infectaque pensa,

    Ov. M. 4, 10; Sil. 7, 507:

    rursus sumptas figuras,

    Ov. M. 12, 557:

    bracchia,

    to let down, Val. Fl. 4, 279.— Poet.:

    jam falcem arbusta reponunt,

    i. e. permit to be laid aside, Verg. G. 2, 416.—
    2.
    Trop.:

    brevem fugam,

    to end the flight, Stat. Th. 6, 592:

    iram,

    Manil. 2, 649.—
    II.
    With the idea of the verb predominant, to lay, place, put, set a thing anywhere (freq. and class.; syn. colloco).
    A.
    Lit.:

    grues in tergo praevolantium colla et capita reponunt,

    Cic. N. D. 2, 49, 125:

    colla in plumis,

    Ov. M. 10, 269:

    litteras in gremio,

    Liv. 26, 15:

    hunc celso in ostro,

    Val. Fl. 3, 339:

    ligna super foco Large reponens,

    Hor. C. 1, 9, 6:

    (nidum) ante fores sacras reponit,

    Ov. M. 15, 407.— With in and acc.:

    uvas in vasa nova,

    Col. 12, 16:

    data sunt legatis, quae in aerarium reposuerant,

    Val. Max. 4, 3, 9:

    anulos in locellum,

    id. 7, 8, 9; cf.:

    mergum altius in terram,

    Plin. 17, 23, 35, § 205.—
    B.
    Trop., to place, put, set; to place, count, reckon among:

    in vestrā mansuetudine atque humanitate causam totam repono,

    Cic. Sull. 33, 92:

    vos meam defensionem in aliquo artis loco reponetis,

    id. de Or. 2, 48, 198:

    suos hortatur, ut spem omnem in virtute reponant,

    Caes. B. C. 2, 41:

    in se omnem spem,

    Cic. Tusc. 5, 12, 36:

    nihil spei in caritate civium,

    Liv. 1, 49; 2, 39:

    salutem ac libertatem in illorum armis dextrisque,

    id. 27, 45:

    verum honorem non in splendore titulorum, sed in judiciis hominum,

    Plin. Pan. 84, 8; id. Ep. 1, 3, 3:

    plus in duce quam in exercitu,

    Tac. G. 30; Liv. 24, 37:

    plus in deo quam in viribus reponentes,

    Just. 24, 8, 2:

    fiduciam in re reponere,

    Plin. Ep. 3, 9, 16; 1, 8, 14:

    ea facta, quae in obscuritate et silentio reponuntur,

    id. ib. 1, 8, 6:

    quos equidem in deorum immortalium coetu ac numero repono,

    place, count, reckon among, Cic. Sest. 68, 143; so,

    sidera in deorum numero,

    id. N. D. 2, 21, 54; cf. id. ib. 3, 19, 47 Mos. N. cr.:

    Catulum in clarissimorum hominum numero,

    id. Verr. 2, 3, 90, § 210: aliquem in suis, Antonius ap. Cic. Att. 10, 8, A, 1.— With in and acc.:

    homines morte deletos in deos,

    Cic. N. D. 1, 15, 38:

    in deorum numerum reponemus,

    id. ib. 3, 19, 47:

    Isocratem hunc in numerum non repono,

    id. Opt. Gen. 6, 17:

    aliquid in fabularum numerum,

    id. Inv. 1, 26, 39; and:

    hanc partem in numerum,

    id. ib. 1, 51, 97:

    in ejus sinum rem publicam,

    Suet. Aug. 94.—Hence, rĕpŏsĭ-tus ( rĕpostus), a, um, P. a.
    I.
    Remote, distant (syn. remotus;

    very rare): penitusque repostas Massylum gentes,

    Verg. A. 6, 59:

    terrae,

    id. ib. 3, 364:

    populi,

    Sil. 3, 325:

    convalles,

    App. M. 4, p. 145, 6.—
    II.
    Laid aside, stored up:

    spes,

    Vulg. Col. 1, 5:

    corona justitiae,

    id. 2, Tim. 4, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > repono

  • 8 vitale

    vītālis, e, adj. [vita], of or belonging to life, vital.
    I.
    Adj.:

    caloris natura vim habet in se vitalem,

    vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:

    spiritus,

    id. ib. 2, 45, 117:

    totum corpus vitalis calor liquit,

    Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:

    recepto calore vitali,

    id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:

    viae,

    i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):

    motus,

    Lucr. 3, 560:

    lumen relinquere,

    i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:

    lectus,

    upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin.
    II.
    Substt.
    A.
    vī-tāle, is, the means of life, subsistence:

    mortiferum vitali admiscere,

    Liv. 6, 40, 12.—
    B.
    vītālia, ĭum, n.
    1.
    The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:

    capitis,

    Plin. 8, 7, 7, § 20:

    arborum,

    id. 17, 27, 42, § 251:

    rerum,

    Lucr. 2, 575.—
    2.
    Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:

    vitaliter esse animata,

    with life, vitally, Lucr. 5, 145.

    Lewis & Short latin dictionary > vitale

  • 9 vitalia

    vītālis, e, adj. [vita], of or belonging to life, vital.
    I.
    Adj.:

    caloris natura vim habet in se vitalem,

    vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:

    spiritus,

    id. ib. 2, 45, 117:

    totum corpus vitalis calor liquit,

    Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:

    recepto calore vitali,

    id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:

    viae,

    i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):

    motus,

    Lucr. 3, 560:

    lumen relinquere,

    i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:

    lectus,

    upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin.
    II.
    Substt.
    A.
    vī-tāle, is, the means of life, subsistence:

    mortiferum vitali admiscere,

    Liv. 6, 40, 12.—
    B.
    vītālia, ĭum, n.
    1.
    The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:

    capitis,

    Plin. 8, 7, 7, § 20:

    arborum,

    id. 17, 27, 42, § 251:

    rerum,

    Lucr. 2, 575.—
    2.
    Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:

    vitaliter esse animata,

    with life, vitally, Lucr. 5, 145.

    Lewis & Short latin dictionary > vitalia

  • 10 vitalis

    vītālis, e, adj. [vita], of or belonging to life, vital.
    I.
    Adj.:

    caloris natura vim habet in se vitalem,

    vital power, Cic. N. D. 2, 9, 24:

    spiritus,

    id. ib. 2, 45, 117:

    totum corpus vitalis calor liquit,

    Curt. 3, 5, 3; 7, 3, 14; 8, 4, 8:

    recepto calore vitali,

    id. 8, 4, 17; Sen. Ben. 4, 6, 3; Lact. 2, 12, 6:

    viae,

    i. e. air-passages, Ov. M. 2, 828 aevum, lifetime, life, Plaut. Poen. 5, 4, 14: vita, i. e. true life, Enn. ap. Cic. Lael. 6, 22 (Enn. p. 180 Vahl.):

    motus,

    Lucr. 3, 560:

    lumen relinquere,

    i. e. to die, Ov. M. 14, 175 saecla, ages. generations, Lucr. 1, 202:

    lectus,

    upon which one is laid while alive and is laid out when dead, a death-bed, funeral-couch, Petr. 42: si esse salvum me vis aut vitalem tibi, i. e. remaining or keeping alive, long-lived, Plaut. Bacch. 4, 9, 75; Hor. S. 2, 1, 61; 2, 7, 4; Sen. Contr. 1, 1 fin.
    II.
    Substt.
    A.
    vī-tāle, is, the means of life, subsistence:

    mortiferum vitali admiscere,

    Liv. 6, 40, 12.—
    B.
    vītālia, ĭum, n.
    1.
    The vital parts, vitals, Sen. Ira, 2, 1, 2; Luc. 7, 620; 9, 743:

    capitis,

    Plin. 8, 7, 7, § 20:

    arborum,

    id. 17, 27, 42, § 251:

    rerum,

    Lucr. 2, 575.—
    2.
    Graveclothes (cf. supra, lectus vitalis), Sen. Ep. 99, 22; Petr. 77 fin.— * Adv.: vītālĭter, vitally:

    vitaliter esse animata,

    with life, vitally, Lucr. 5, 145.

    Lewis & Short latin dictionary > vitalis

  • 11 ārula

        ārula ae, f dim.    [ara], a small altar.
    * * *
    small altar; base of an altar; turf laid like an altar round base of a tree

    Latin-English dictionary > ārula

  • 12 Cereālis

        Cereālis e, adj.    [Ceres], of Ceres: nemus, sacred to Ceres, O.: papaver, V.—Of grain, cereal, agricultural: munera, O.: herbae, O.: culmus, V.: arma, i. e. implements for grinding and baking, V.: solum, i. e. the cake laid on the ground, V.—Plur. n as subst.: Cereālia, the festival of Ceres, C., O., L.
    * * *
    Cerealis, Cereale ADJ
    of/associated with Ceres, suitable for festival of Ceres; of wheat

    Latin-English dictionary > Cereālis

  • 13 cōnsitus

        cōnsitus    P. of 1 consero.
    * * *
    consita, consitum ADJ
    laid to rest (in a tomb), "planted"

    Latin-English dictionary > cōnsitus

  • 14 dē-populor

        dē-populor ātus, ārī, dep.,    to lay waste, ravage, plunder, pillage: Ambiorigis finīs, Cs.: agros, L.: extrema agri Romani, L.: domos, fana: omne mortalium genus (of pestilence), Ta.—P. pass.: depopulatis agris, laid waste, Cs.: regiones, L.— To waste, destroy (poet.): Cerealia dona, O.

    Latin-English dictionary > dē-populor

  • 15 dē-suētus

        dē-suētus adj.,    disused, laid aside, unfamiliar, out of use, obsolete: arma diu, V: res, L.: desueta sidera cerno, O.: verba, O.—Out of practice, unaccustomed, unused: triumphis Agmina, V.: corda (amori), V.: Samnis clamorem pati, L.

    Latin-English dictionary > dē-suētus

  • 16 dī-mētior

        dī-mētior mēnsus, īrī, dep.    and pass, to measure, measure out, lay out: syllabas: caelum atque terram: campum ad certamen, V.: positūs siderum, Ta.: digitis peccata sua, to count off.—Pass., to be measured, be planned, be adapted (only perf. system): a quo essent illa dimensa atque descripta: opere dimenso, laid out, Cs.: tigna dimensa ad altitudinem fluminis, Cs.: certis dimensus partibus orbis, V.

    Latin-English dictionary > dī-mētior

  • 17 ex-pōnō

        ex-pōnō posuī, positus    (expostus, V.), ere, to put out, set forth, expose, exhibit: vasa: argentum in aedibus: ratis Expositis stabat scalis, laid out, V.: alqd venditioni, Ta.—Of children, to expose, abandon: Is quicum expositast gnata, T.: pueros, L.—To set on shore, land, disembark: milites ex navibus, Cs.: socios de puppibus altis Pontibus, by bridges, V.: expositis copiis, Cs.: in Africā, L.: ibi Themistoclem, N.: exercitum, Cs.: quartā exponimur horā, H.: advexi frumentum, exposui, unloaded: exponimur orbe Terrarum, are excluded, O.—To offer, tender, be ready to pay: ei DCCC.— To leave exposed, expose, lay open: ad ictūs, L.: rupes exposta ponto, V.—Fig., to exhibit, expose, reveal, publish, offer, set forth: causa ante oculos exposita: expositā ad exemplum nostrā re p.—To set forth, exhibit, relate, explain, expound: sicuti exposui: quae adhuc exposui: rem breviter: Africae situm paucis, S.: causas odii, O.: artīs rhetoricas: eadem multitudini, Cs.: animos remanere post mortem: res quem ad modum gesta sit: quid hominis sit: plura de alquo, N.: exposito, quid iniquitas loci posset, etc., Cs.

    Latin-English dictionary > ex-pōnō

  • 18 foedō

        foedō āvī, ātus, āre    [1 foedus], to make foul, defile, pollute, disfigure, mutilate, mar, deform: contactu omnia foedant Inmundo, V.: voltūs Pulvere, O.: ora, Ta.: ferro volucrīs, V.: foedati agri, laid waste, L.—Fig., to disgrace, dishonor, mar, sully, desecrate: sacella turpitudine: procerum conubiis mixtis, Ta.: clade foedatus annus, L.
    * * *
    foedare, foedavi, foedatus V
    defile; pollute; disfigure, disgrace; sully

    Latin-English dictionary > foedō

  • 19 fundō

        fundō āvī, ātus, āre    [fundus], to lay the bottom, make a foundation, found, begin: puppis fundata carinā, O.: sedes Fundatur Veneri, is founded, V.: dente tenaci Ancora fundabat navīs, fastened, V.—Fig., to found, establish, fix, confirm: imperium: res p. praeclare fundata: legibus urbem, V.: suas opes, Cu.: nitidis fundata pecunia villis, well laid out, H.
    * * *
    I
    fundare, fundavi, fundatus V
    establish, found, begin; lay the bottom, lay a foundation; confirm
    II
    fundere, fudi, fusus V
    pour, cast (metals); scatter, shed, rout

    Latin-English dictionary > fundō

  • 20 geminus

        geminus adj.,    born together, twin-born, twin-: fratres: sorores, H.: pueri, V.: partus, L.: Nec gemino bellum orditur ab ovo, i. e. the two eggs laid by Leda as a swan, H.: Quirini, Iu.— Plur m. as subst, twins: geminorum formae: quoniam gemini essent, L.—Paired, double, twofold, both, two: lucernae lumen: nuptiae, T.: Somni portae, V.: voragines rei p.: acies, eyes, V.: cruor, i. e. two deaths, O.: Chiron, of two natures (a centaur), O.: Cecrops, i. e. half Greek, half Egyptian, O.: geminis exsurgit mensa lucernis, seen double, Iu.— Resembling, similar, like: nequitiā: Dolabella et Antonius, geminum in scelere par: illud consiliis Catilinae et Lentuli, common.
    * * *
    I
    gemina, geminum ADJ
    twin, double; twin-born; both
    II
    twins (pl.)

    Latin-English dictionary > geminus

См. также в других словарях:

  • laid — laid …   Dictionnaire des rimes

  • laid — laid, laide [ lɛ, lɛd ] adj. • XVIe; lait « hideux » 1080; frq. °laith;cf. a. all. leid « désagréable » 1 ♦ Qui produit une impression désagréable en heurtant le sens esthétique, ou qui, simplement, s écarte de l idée que l on a de la beauté. ⇒… …   Encyclopédie Universelle

  • laid — laid, aide (lè, lè d ; le d se lie dans les cas rares où cet adjectif précède son substantif : un lè t animal ; Chifflet, même en ce cas, dit que le d ne se prononce pas, Gramm. p. 213. Autrement, il ne se lie pas, prononcez : lè à faire peur ;… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • laid — LAID, Laide. adj. Difforme, qui a quelque defaut remarquable dans les proportions ou dans les couleurs requises pour la beauté. Homme laid. femme laide. il est fort laid, extremement laid. elle est horriblement laide. laide à faire peur. il n y a …   Dictionnaire de l'Académie française

  • LAID (LE) — LAID LE Le concept de laid a un substrat biologique, et toutes les langues semblent avoir un terme, souvent accompagné d’un geste ou d’une moue, pour désigner le mal venu . C’est que l’être humain, organisme (intégron ) se percevant par le détour …   Encyclopédie Universelle

  • laid — past tense and pp. of LAY (Cf. lay) (v.). Laid up injured, sick, originally was a nautical term (1769) describing a ship moored in harbor. Laid off temporarily unemployed is from 1916. Get laid have sex (with someone) attested from 1952, U.S.… …   Etymology dictionary

  • laid up — {adj.} Sick; confined to bed. * /I was laid up for a couple of weeks with an ear infection./ …   Dictionary of American idioms

  • laid up — {adj.} Sick; confined to bed. * /I was laid up for a couple of weeks with an ear infection./ …   Dictionary of American idioms

  • Laid — Laid, imp. & p. p. of {Lay}. [1913 Webster] {Laid paper}, paper marked with parallel lines or water marks, as if ribbed, from parallel wires in the mold. It is called blue laid, cream laid, etc., according to its color. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • laid — Laid, et difforme, Deformis, Horridus, Perhorridus, Foedus, Turpis, Perturpis. Aucunement laid et vilain, Turpiculus. Richement laid et difforme, Ad deformitatem insignis. Il n est pas laid, Non est deforme. Chose laide à voir, Deforme… …   Thresor de la langue françoyse

  • laid — past and past part of lay Merriam Webster’s Dictionary of Law. Merriam Webster. 1996. laid …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»