-
1 wynajmować
глаг.• давать• нанимать• нанять• снимать* * *wynajmowa|ć\wynajmowaćny несов. 1. нанимать;2. брать напрокат; 3. komu сдавать (внаём); 4. komu давать напрокат; ср. wynająć* * *wynajmowany несов.1) нанима́ть2) брать напрока́т -
2 wynajmować się
-
3 wynajmować\ się
несов. наниматься+najmować się, godzić się
-
4 wynajmować dom
снимать домOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wynajmować dom
-
5 wynajmować samochód
снимать машинуOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wynajmować samochód
-
6 najmować
-
7 odnajmować
глаг.• снимать* * *odnajmowa|ć\odnajmowaćny несов. 1. снимать, нанимать (у кого-л.);2. сдавать, отдавать внаём; ср. odnająć* * *odnajmowany несов.1) снима́ть, нанима́ть (у кого-л.)2) сдава́ть, отдава́ть внаём; ср. odnająćSyn: -
8 godzić się
несов.1) мири́ться3) ( dawać się łączyć) совмеща́ться, сочета́тьсяgodzić się się do dzieci — нанима́ться смотре́ть за детьми́
•Syn: -
9 najmować się
-
10 zdawać
глаг.• миновать• обгонять• опередить• опережать• передавать• превышать• пройти• проходить• сдавать* * *1) (do następnej klasy) переходить (в следующий класс)2) zdawać (np. sprawozdanie) отчитываться3) zdawać (sobie sprawę) осознавать, отдавать себеотчёт4) zdawać (np. egzamin) сдавать (напр. экзамен)5) zdawać (powierzać) сдавать, заверять, передавать, поручатьwynajmować (komuś) сдавать (внаём)oddawać, przekazywać сдавать (вручать, передавать, отдавать, собирать)poddawać сдавать (отдавать неприятелю)tracić siły, odmawiać posłuszeństwa (np. z wysiłku) сдавать (терять силы, ослабевать)karc. rozdawać карт. сдаватьwydawać (na przesłuchaniu) сл. сдавать (выдавать на допросе)* * *zda|wać\zdawaćje, \zdawaćwaj, \zdawaćwany несов. 1. сдавать;2. na kogo, kemu передавать, доверять кому; 3. давать, представлять; ср. zdać+2. przekazywać
* * *zdaje, zdawaj, zdawany несов.1) сдава́ть2) na kogo, komu передава́ть, доверя́ть кому3) дава́ть, представля́ть; ср. zdaćSyn:przekazywać 2) -
11 najmować\ się
несов. do czego наниматься на что; ср. nająć się+wynajmować się, godzić się
См. также в других словарях:
wynajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, wynajmowaćmuję, wynajmowaćmuje, wynajmowaćany {{/stl 8}}– wynająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, wynajmowaćjmę, wynajmowaćjmie, wynajmowaćjmij, wynajmowaćjął, wynajmowaćjęli, wynajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynajmować się – wynająć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} podejmować płatną pracę u kogoś, zwykle na krótko, np. pracę sezonową : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wynajmować się do zbioru truskawek. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynajmować — → wynająć … Słownik języka polskiego
wynająć — dk Xc, wynająćjmę, wynająćjmiesz, wynająćjmij, wynająćjął, wynająćjęła, wynająćjęli, wynająćjęty, wynająćjąwszy wynajmować ndk IV, wynająćmuję, wynająćmujesz, wynająćmuj, wynająćował, wynająćowany 1. «wziąć w najem, w czasowe płatne użytkowanie… … Słownik języka polskiego
podnajmować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, podnajmowaćmuję, podnajmowaćmuje, podnajmowaćany {{/stl 8}}– podnająć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, podnajmowaćjmę, podnajmowaćjmie, podnajmowaćjmij, podnajmowaćjął, podnajmowaćjęli, podnajmowaćjęty {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
czarterować — ndk IV, czarterowaćruję, czarterowaćrujesz, czarterowaćruj, czarterowaćował, czarterowaćowany hand. «wynajmować komuś albo od kogoś statki albo samoloty na przewóz ładunków lub osób» … Słownik języka polskiego
dniówka — ż III, CMs. dniówkawce; lm D. dniówkawek 1. «dzień pracy zarobkowej» Wynajmować na dniówkę. Wypłacać zaliczkę za przepracowane dniówki. Obliczać dniówki. 2. «wynagrodzenie za jeden dzień pracy; czasowy system płacy, przy którym zarobek wynika z… … Słownik języka polskiego
godzić — ndk VIa, godzićdzę, godzićdzisz, gódź, godzićdził, godzićdzony 1. «doprowadzać do porozumienia, do zgody; jednać» Godzić skłóconych, zwaśnionych. 2. «łączyć coś z czymś; przyjmować, stosować dwie różne rzeczy, sprawy» Godzić pracę z rozrywką.… … Słownik języka polskiego
komorne — n blm, odm. jak przym. «opłata za używanie wynajętego mieszkania; czynsz» Niskie, wysokie komorne. Płacić, opłacać komorne. Zalegać z komornym. ◊ przestarz. Mieszkać, siedzieć itp. na komornym «w Polsce przed II wojną światową: wynajmować u kogoś … Słownik języka polskiego
robotnik — m III, DB. a, N. robotnikkiem; lm M. robotnikicy, DB. ów «pracownik najemny wykonujący pracę fizyczną, nie posiadający narzędzi produkcji, utrzymujący się z płacy roboczej» Robotnik niewykwalifikowany, wykwalifikowany. Robotnik etatowy, sezonowy … Słownik języka polskiego
utrzymać — dk I, utrzymaćam, utrzymaćasz, utrzymaćają, utrzymaćaj, utrzymaćał, utrzymaćany utrzymywać ndk VIIIa, utrzymaćmuję, utrzymaćmujesz, utrzymaćmuj, utrzymaćywał, utrzymaćywany 1. «trzymając nie wypuścić, nie dać wypaść (np. z rąk); trzymając… … Słownik języka polskiego