-
1 odmawiać
odmawiać k-u prawa jemandem ein Recht absprechen;odmawiać k-u talentu jemandem ein Talent absprechen;odmawiać służby wojskowej den Wehrdienst verweigern;odmawiać pomocy k-u jemandem seine Hilfe versagen oder verweigern;odmawiać posłuszeństwa k-u jemandem den Gehorsam verweigern;odmawiać posłuszeństwa TECH versagen -
2 odmawiać
II. vt2) rel\odmawiać modlitwę ein Gebet sprechen3) ( nie udzielać)\odmawiać komuś czegoś jdm etw verweigern\odmawiać zrobienia czegoś verweigern, etw zu tun\odmawiać zgody/posłuszeństwa die Erlaubnis/den Gehorsam verweigern4) ( negować)\odmawiać komuś prawa do czegoś jdm das Recht zu etw absprechen\odmawiać komuś talentu/rozumu jdm Talent/Verstand absprechen5) nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa meine Nerven/meine Beine versagen mir den Dienst -
3 odmówić
-
4 słuszność
słuszność [swuʃnɔɕʨ̑] fmieć \słuszność Recht habennie mieć słuszności Unrecht habenprzyznać komuś \słuszność jdm Recht gebenodmawiać komuś słuszności jdm ein Recht absprechenodmawiać czemuś słuszności etw für falsch haltenprzyszłość potwierdziła \słuszność jego przypuszczeń die Zukunft hat gezeigt, dass seine Vermutungen zutreffend waren -
5 ablehnen
ab|lehnenvt1) ( zurückweisen) Bewerber załatwić odmownie; Angebot odrzucać [ perf odrzucić]; ( Bitte, Zahlung) odmawiać [ perf odmówić]3) ( sich weigern)es \ablehnen etw zu tun odmawiać [ perf odmówić] uczynienia czegoś5) ( nicht gelten lassen)sie lehnt die moderne Malerei ab [ona] nie uznaje malarstwa współczesnego -
6 verweigern
-
7 odmówić
vt pf→ odmawiać -
8 różaniec
odmawiać różaniec den Rosenkranz beten -
9 odmówić
-
10 pacierz
Gebet nt -
11 uporczywie
uporczywie [upɔrʧ̑ɨvjɛ] adv -
12 aberkennen
-
13 absagen
ab|sagenjdm \absagen odmawiać [ perf odmówić] komuś -
14 abschlagen
-
15 absprechen
ab|sprechenI. vtwir haben abgesprochen, dass... uzgodniliśmy, że...sich \absprechen umawiać [ perf umówić] się -
16 abstreiten
ab|streitenvt irr1) ( ableugnen)sie streitet alles ab [ona] wszystkiemu zaprzeczadas kann man nicht \abstreiten tego nie można kwestionować -
17 abweisen
ab|weisenvt irr -
18 Nahrungsaufnahme
die \Nahrungsaufnahme verweigern odmawiać przyjmowania pokarmów -
19 Rosenkranz
( Reihung von Gebeten) różaniec mden \Rosenkranz beten odmawiać [ perf odmówić] różaniec -
20 sprechen
sprechen ['ʃprɛçən] <spricht, sprach, gesprochen>I. vimit jdm \sprechen rozmawiać [ perf po-] z kimś3) ( empfangen)ich bin für niemanden zu \sprechen nie ma mnie dla nikogo4) ( tratschen)über jdn \sprechen rozmawiać [ perf po-] o kimśgut/schlecht über jdn/von jdm \sprechen dobrze/źle o kimś mówić5) ( eintreten)für jdn \sprechen wstawiać [ perf wstawić] się za kimśgegen jdn \sprechen wypowiedzieć się przeciwko komuś6) ( erkennbar sein)aus seinen Augen spricht Zorn z jego oczu przemawia gniew7) für sich [selbst] \sprechen Tatsache, Beweis: przemawiać [o mówić] samo za siebievieles spricht gegen ihn dużo przemawia przeciwko niemuvieles spricht gegen diesen Plan dużo przemawia na niekorzyść tego planudas spricht für ihn/seine Unschuld to przemawia za nim/jego niewinnościąII. vt1) ( sagen, aus\sprechen) die Wahrheit mówić [ perf powiedzieć]; Wort, Segen wypowiadać [ perf wypowiedzieć]; Gebet odmawiać [ perf odmówić]; Urteil wydać; Gedicht recytować [ perf wy-]2) ( eine Rede halten) przemawiać3) ( beherrschen)\sprechen Sie Chinesisch? czy mówi Pan po chińsku?5) ( sich unterreden mit)wir \sprechen uns noch! ( bei der Verabschiedung) porozmawiamy jeszcze!; ( als Drohung) rozmówimy się jeszcze!
- 1
- 2
См. также в других словарях:
odmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl 8}}– odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
odmawiać — → odmówić … Słownik języka polskiego
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… … Słownik frazeologiczny
brewiarz — m II, D. a; lm M. e, D. y rel. «zbiór obowiązkowych modlitw przeznaczony dla duchownych katolickich; księga zawierająca ten zbiór ułożony na poszczególne dni roku kościelnego» Odmawiać, czytać brewiarz. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… … Słownik języka polskiego
modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» … Słownik języka polskiego
modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… … Słownik języka polskiego
pacierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «modlitwa, zbiór modlitw» Mówić, odmawiać pacierz. 2. daw. «kręgosłup, krzyż» ‹czes. z łac.› … Słownik języka polskiego