-
1 odmawiać
impf ⇒ odmówić* * *1. (-am, -asz); perf; odmówić; vito refuse, to decline2. vt(wizytę, spotkanie) to cancelodmawiać komuś talentu/rozumu — to refuse to acknowledge sb's abilities/intelligence
odmawiać posłuszeństwa — ( o osobie) to refuse to obey
nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa — my nerves/legs are failing me
odmawiać sobie czegoś — to deny o.s. sth
* * *ipf.1. (= sprzeciwiać się) refuse, decline; odmówić pomocy refuse help; odmawiać sobie czegoś deny o.s. sth; odmówić posłuszeństwa refuse to obey, defy; wszystkiego sobie odmawiać deny o.s. everything.2. (= wyperswadować, zniechęcać) dissuade ( od czegoś from doing sth).3. (= wyrecytować, zmówić) say; recite; odmawiać pacierz/modlitwę/różaniec say one's prayer/rosary.4. pot. (= odwoływać, wycofywać się) cancel.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmawiać
-
2 odmawiać
odmawiać k-u prawa jemandem ein Recht absprechen;odmawiać k-u talentu jemandem ein Talent absprechen;odmawiać służby wojskowej den Wehrdienst verweigern;odmawiać pomocy k-u jemandem seine Hilfe versagen oder verweigern;odmawiać posłuszeństwa k-u jemandem den Gehorsam verweigern;odmawiać posłuszeństwa TECH versagen -
3 odmawiać
II. vt2) rel\odmawiać modlitwę ein Gebet sprechen3) ( nie udzielać)\odmawiać komuś czegoś jdm etw verweigern\odmawiać zrobienia czegoś verweigern, etw zu tun\odmawiać zgody/posłuszeństwa die Erlaubnis/den Gehorsam verweigern4) ( negować)\odmawiać komuś prawa do czegoś jdm das Recht zu etw absprechen\odmawiać komuś talentu/rozumu jdm Talent/Verstand absprechen5) nerwy/nogi odmawiają mi posłuszeństwa meine Nerven/meine Beine versagen mir den Dienst -
4 odmawiać
глаг.• возражать• возразить• отвергать• отговаривать• отказать• отказывать• отказываться• отрицать• отшить* * *odmawia|ć\odmawiaćny несов. 1. czego отказываться сделать что; отказывать в чём;2. отговаривать; 3. читать, произносить; 4. отменять (заказ etc.); ср. odmówić+2. odradzać
* * *odmawiany несов.2) отговари́вать3) чита́ть, произноси́ть4) отменя́ть (заказ и т. п.); ср. odmówićSyn:odradzać 2) -
5 odmawiać
1. débouter2. dénier3. refuser -
6 odmawiać
1 diúltaigh 2 mainneachtain 3 séan -
7 odmawiać
mohoj -
8 odmawiać
reddetmek -
9 odmawiać
[одмавячь]v.ndk -
10 odmawiać
адмауляць -
11 odmawiać
адмауляць -
12 odmawiać
1. відмовляти, відмовлятися;2. відговорювати, відраджувати;3. читати -
13 odmawiać
1 labis2 pahindî3 sobra4 tapon5 tumanggí -
14 odmawiać
dänmek; gaýtawul -
15 odmawiać odmawi·ać
-am, -asz; pf odmówić1. vi(= odrzucać propozycję, plan) to decline2. vt(= odwoływać wizytę, spotkanie) to cancelodmawia zjedzenia obiadu — he refuses to eat lunch/dinner
-
16 odmawiać się
-
17 odmawiać\ się
несов. отговариваться, уклоняться -
18 odmawiać różaniec
отказываться розарийOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > odmawiać różaniec
-
19 odmówić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmówić
-
20 pacierz
сущ.• молитва• просьба* * *♂, мн. Р. \pacierzу молитва ž;mówić (odmawiać) \pacierz читать молитву; ● umieć (znać) jak \pacierz знать назубок
+ modlitwa* * *м, мн P pacierzyмоли́тва ż- znać jak pacierzmówić (odmawiać) pacierz — чита́ть моли́тву
Syn:
См. также в других словарях:
odmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl 8}}– odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
odmawiać — → odmówić … Słownik języka polskiego
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… … Słownik frazeologiczny
brewiarz — m II, D. a; lm M. e, D. y rel. «zbiór obowiązkowych modlitw przeznaczony dla duchownych katolickich; księga zawierająca ten zbiór ułożony na poszczególne dni roku kościelnego» Odmawiać, czytać brewiarz. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… … Słownik języka polskiego
modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» … Słownik języka polskiego
modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… … Słownik języka polskiego
pacierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «modlitwa, zbiór modlitw» Mówić, odmawiać pacierz. 2. daw. «kręgosłup, krzyż» ‹czes. z łac.› … Słownik języka polskiego