-
1 отговариваться
odmawiać się, wykręcać się разг., wymawiać się, zastawiać się -
2 возражать
глаг.• kwestionować• negować• odmawiać• przeczyć• replikować• wypierać• zakwestionować• zapierać• zaprzeczać• zaprzeczyć* * * -
3 отвергать
глаг.• chylić• deklinować• negować• odchylać• odmawiać• odmówić• odpierać• odpychać• odrzucać• odrzucić• uchylać• wypierać• wyrzekać• wzbraniać• zakazywać• zaprzeczać• zbaczać• zwracać* * *oddalać, odrzucać, odtrącać перен. -
4 отговаривать
-
5 отказывать
глаг.• negować• odmawiać• odmówić• odrzucać• odrzucić• odsądzać• rezygnować• wyrzekać• wzbraniać• zakazywać• zaoponować• zapierać• zaprzeczać* * *nawalać разг., odsądzać, wysiadać перен.; разг. -
6 отказываться
глаг.• negować• odmawiać• odmówić• odrzucić• porzucać• rezygnować• wyrzekać• wzbraniać• zaniechać• zaoponować• zapierać• zaprzeczać• zrezygnować• zrzekać* * *odwoływać, odżegnywać się, rezygnować, wypierać się, wyrzekać się, wzbraniać się, wzdragać się, zrzekać się -
7 отменять
глаг.• anulować• kasować• obalać• osłabiać• przełamywać• rozbijać• skasować• skreślać• unicestwiać• unicestwić• unieważniać• unieważnić• zmniejszać• znieść• zniszczyć• zniweczyć• znosić* * *cofać, kasować, (заказ и т. п.) odmawiać, odwoływać, uchylać, znosić -
8 отрицать
глаг.• dementować• dezawuować• kwestionować• negować• odmawiać• odmówić• oponować• przeczyć• sprzeciwiać• wypierać• wyrzekać• zakwestionować• zanegować• zaoponować• zapierać• zaprzeczać• zaprzeczyć* * * -
9 произносить
глаг.• wygłaszać• wygłosić• wymawiać• wymówić• wypowiadać• wypowiedzieć* * *odmawiać, odzywać się, wygłaszać, wymawiać, wypowiadać -
10 уклоняться
глаг.• bumelować• wymigiwać* * *odmawiać się, uchylać się, umykać, unikać разг., wymigiwać się, zbaczać -
11 читать
czytać, odczytywać, odmawiać -
12 возразить
глаг.• dementować• dezawuować• negować• odmawiać• odmówić• przeczyć• wypierać• wyrzekać• zaoponować• zapierać• zaprzeczać• zaprzeczyć -
13 отказать
глаг.• negować• odmawiać• odmówić• odrzucić• odsądzić• wyrzekać• wzbraniać• zaoponować• zapierać• zrezygnować -
14 отшить
глаг.• odmawiać• odmówić• odrzucić
См. также в других словарях:
odmawiać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odmawiaćam, odmawiaća, odmawiaćją, odmawiaćany {{/stl 8}}– odmówić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, odmawiaćwię, odmawiaćwi, odmawiaćwiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} nie… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać – odmówić posłuszeństwa — {{/stl 13}}{{stl 7}} o częściach ciała, dyspozycjach umysłu lub urządzeniach: zawodzić, przestawać funkcjonować z powodu zmęczenia, psucia się : {{/stl 7}}{{stl 10}}W krytycznym momencie hamulce odmówiły posłuszeństwa i samochód stoczył się z… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odmawiać — Odmówić posłuszeństwa a) «nie wykonać rozkazu, polecenia»: (...) żołnierze wielu pułków, które otrzymały rozkaz pójścia do ataku, odmówili posłuszeństwa. J. Pajewski, Historia. b) «o częściach ciała, narządach, urządzeniach: przestać działać,… … Słownik frazeologiczny
odmawiać — → odmówić … Słownik języka polskiego
odmówić — dk VIa, odmówićwię, odmówićwisz, odmówićmów, odmówićwił, odmówićwiony odmawiać ndk I, odmówićam, odmówićasz, odmówićają, odmówićaj, odmówićał, odmówićany 1. «nie zgodzić się na zrobienie tego, o co ktoś prosił, czego żądał; nie zgodzić się na… … Słownik języka polskiego
słuchać — Nie chcieć (nawet) słuchać o czymś «kategorycznie się na coś nie zgadzać, zdecydowanie odmawiać»: Poprzednio ofiarowywali Łokietkowi sumę znacznie większą, ale ten słuchać nie chciał o żadnym targu. P. Jasienica, Polska Piastów. Słuchać z… … Słownik frazeologiczny
brewiarz — m II, D. a; lm M. e, D. y rel. «zbiór obowiązkowych modlitw przeznaczony dla duchownych katolickich; księga zawierająca ten zbiór ułożony na poszczególne dni roku kościelnego» Odmawiać, czytać brewiarz. ‹z łac.› … Słownik języka polskiego
litania — ż I, DCMs. litanianii; lm D. litanianii (litanianij) 1. rel. «w kościele katolickim: modlitwa błagalna złożona z pochwalnych inwokacji do Boga, Chrystusa, Matki Boskiej lub świętych, z powtarzającą się prośbą o wstawiennictwo i opiekę» Odmawiać,… … Słownik języka polskiego
modlić się — ndk VIa, modlić sięlę się, modlić sięlisz się, módl się, modlić sięlił się «odmawiać, czytać modlitwę» Modlić się o coś, za kogoś. □ Modli się pod figurą, a diabła ma za skórą «o człowieku dwulicowym, świętoszkowatym, fałszywym» … Słownik języka polskiego
modlitwa — ż IV, CMs. modlitwawie; lm D. modlitwaitw «akt religijny pojmowany jako myślowy lub słowny kontakt z Bogiem, zwykle w nastroju uwielbienia, dziękczynienia lub prośby; słowa lub ustalony tekst wypowiadane przez modlącego się» Modlitwa poranna,… … Słownik języka polskiego
pacierz — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «modlitwa, zbiór modlitw» Mówić, odmawiać pacierz. 2. daw. «kręgosłup, krzyż» ‹czes. z łac.› … Słownik języka polskiego