-
1 occultus
occultus adj. with comp. and sup. [P. of occulo], covered up, hidden, concealed, secret: locus, S.: occultiores insidiae: quo occultior esset eius adventus, Cs.: si quid erit occultius: cum res occultissimas aperueris: per occultos callīs, V.: notae, O.: Crescit, occulto velut arbor aevo, i. e. imperceptibly, H.: occulti miranda potentia fati, Iu.: salis in lacte sapor, slight favor, V.— Plur n. as subst: expromere omnia mea occulta, secrets, T.: servi, quibus occulta credantur: in occultis ac reconditis templi, the recesses, Cs.— Sing: stare in occulto, in hiding: ex occulto nostros invadit, from ambush, S.: ex occulto intervenire, secretly. —Of persons, close, reserved, uncandid, secret: me occultum fingere: ab occultis cavendum hominibus, L.: occultus odii, dissembling his hate, Ta.: consilii, Ta.* * *occulta -um, occultior -or -us, occultissimus -a -um ADJhidden, secret -
2 occultus
occultus, a, um, Part. and P. a., from occulo. -
3 occultus
hidden, concealed / secretly. -
4 obculo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
5 occulo
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
6 occulta
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
7 occultim
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
8 occultum
occŭlo ( obc-), cŭlŭi, cultum, 3 ( plup. sync. occulerat, Val. Fl. 2, 280), v. a. [obcolo], to cover, cover over (syn.: tego, condo, celo, abdo).I.In gen. (very rare): terra occulit caput, Enn. ap. Paul. ex Fest. p. 375 Müll. (Trag. v. 141 Vahl.):II.virgulta multā terrā,
Verg. G. 2, 346.—In partic., to cover up, hide, conceal (class.; esp. in the P. a.; v. in the foll.):* B.vitia corporis fuco,
Plaut. Most. 1, 3, 118:vulnera,
Cic. Att. 5, 15, 2:(feminae) parietum umbris occuluntur,
are kept concealed, id. Tusc. 2, 15, 36:hastatos,
Liv. 33, 1:se silvā,
id. 25, 8, 5:classem in convexo nemorum sub rupe,
Verg. A. 1, 310:caligine terras,
Ov. M. 1, 600:puncta argumentorum,
Cic. de Or. 2, 41, 77:narratum ab iis,
to keep secret, conceal, Tac. A. 3, 16:vitia,
Quint. 12, 8, 10.— Absol.:si quis et imprudens aspexerit, occulat ille,
Tib. 1, 2, 37.—Of burying: occultum efferre significat sub terram ferre, ponere, Paul. ex Fest. p. 205 Müll.—Hence, occultus (archaic orthogr. OQVOLTVS, S. C. Bacch.;b.scanned ŏccultus,
Plaut. Trin. 3, 2, 39; 86; id. Capt. 1, 1, 15; cf. Brix, Trin. Einleit. p. 14 Ritschl ad Plaut. Trin. l. l. ed. 2), a, um, P. a., hidden, concealed, secret (freq. and class.;syn. abditus): hi saltem in occultis locis prostant, vos in foro ipso,
Plaut. Curc. 4, 2, 21:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19, 49:occultiores insidiae,
id. Verr. 2, 1, 15, § 39:occultior atque tectior cupiditas,
id. Rosc. Am. 36, 104:si quid erit occultius et reconditum,
id. Fam. 11, 21, 5:cum res occultissimas aperueris in lucemque protuleris,
id. Ac. 2, 19, 62:per occultos calles,
Verg. A. 9, 383:via,
id. ib. 3, 695:nota,
Ov. A. A. 3, 630:sapor,
Verg. G. 3, 397:crescit, occulto velut arbor aevo, Fama Marcelli,
from an obscure, remote age, Hor. C. 1, 12, 45:res,
i. e. the hidden laws of nature, Lucr. 1, 145; 424; Cic. Ac. 1, 4, 15 sq.; 2, 41, 127; id. Fin. 3, 11, 37; 4, 7, 18 al.:occulti miranda potentia fati,
Juv. 7, 200.—Of persons, close, reserved, secret, not open:(β).si me astutum et occultum lubet fingere,
Cic. Fam. 3, 10, 8:ab occultis cavendum hominibus consultisque,
Liv. 25, 16, 4; Tac. A. 6, 51.—With gen.:occultus odii,
dissembling his hate, Tac. A. 4, 7.—Occultus, adverbially for occulte, in secret, secretly (Tacitean):C.qui ejusmodi preces occulti illuderent,
Tac. A. 3, 29; 4, 12:patris mei amicitias non occulti ferunt,
id. ib. 4, 40.—Neutr. as subst.1.oc-culta, ōrum, plur., secret things or places, secrets:2.servi, quibus occulta creduntur,
Cic. Cael. 23, 57:cui fervens Aestuat occultis animus semperque tacendis,
Juv. 3, 50. —With gen.:occulta saltuum scrutari,
Tac. A. 1, 61:occulta conjurationis retexere,
id. ib. 15, 74:occulta cordis,
Vulg. 1 Cor. 14, 25:hominum,
id. Rom. 2, 16:ab occultis meis,
from my secret sins, id. Psa. 18, 13.—Sing.: occultum, i, n., secrecy, only in adverb. phrases, in occulto; per occultum; ex occulto, in secret, secretly: SACRA IN OQVOLTOD NE QVIQVAM FECISE VELET, S. C. Bacch.: in occulto mussabant, Enn. Ann. ap. Paul. ex Fest. p. 144 Müll. (Ann. v. 185 Vahl.): Plaut. Trin. 3, 2, 86:(α).stare in occulto,
Cic. Clu. 28, 78: per occultum (post-Aug.), Tac. [p. 1252] A. 6, 7; 4, 71 fin.; 5, 4; Claud. Cons. Mall. Theod. 124:ex occulto,
from a place of concealment, secret place, Ter. Eun. 4, 7, 17:Jugurtha ex occulto repente nostros invadit,
Sall. J. 59, 2.—Hence, secretly:ex occulto intervenire,
Cic. Clu. 16, 47.—Hence, adv., in three forms: occultē (class.), occultō (ante-class.), and occultim (post-class.), in concealment, in secret, secretly, privately.Form occulte:(β).neque id occulte fert,
does not keep it secret, makes no secret of it, does not conceal it, Ter. Ad. 3, 2, 30:ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
Cic. Agr. 1, 1, 1:proficisci,
Caes. B. C. 1, 66:inter se constituere aliquid,
id. B. G. 7, 83:labitur occulte,
Ov. M. 10, 519:nec clam illud occulteque factum est,
Plin. 36, 2, 2, § 6.—Form occulto, Afran. ap. Charis. p. 186 P. (Com. Rel. v. 295 Rib.).—* (γ).Form occultim:b.reptare,
Sol. 4.—Comp.:conari occultius,
Cic. Deiot. 6, 18:erant praeterea complures paulo occultius consilii hujus participes,
Sall. C. 17, 5: Quint. 9, 4, 21.— Sup.:quam potuit occultissime reliquas cohortes duxit,
Caes. B. C. 3, 67:castra quam potest occultissime locat,
Liv. 9, 2; Sall. J. 91, 3;for which maxime occulte,
Sall. J. 35, 4. -
9 subsisto
sub-sisto, stĭti, 3, v. n. and a.I. A.Lit.1.In gen.:b.reliqui in itinere substiterant,
Caes. B. C. 2, 41:in locis campestribus,
id. ib. 1, 79:in eodem loco,
Hirt. B. G. 8, 16: ad insulam Tauridem, Auct. B. Alex. 45, 1: circa ima (opp. ad summa niti), Quint. prooem. § 20.— Absol.:quo proelio sublati Helvetii audacius subsistere... coeperunt,
Caes. B. G. 1, 15:substitit Aeneas et se collegit in arma,
Verg. A. 12, 491; 12, 622; Petr. 111, 8; 115, 8; Plin. 8, 4, 5, § 9:in aliquo flexu viae... occultus subsistebat,
stationed himself in ambush, Liv. 22, 12; so,occultus,
id. 9, 23.—Of things:2.substitit unda,
Verg. A. 8, 87:amnis,
Plin. Pan. 30, 4:lacrimae,
Quint. 11, 1, 54:ros salsus in alarum sinu,
Plin. 27, 9, 47, § 71:subsistit radius cubiti,
remains in its place, Cels. 8, 16:substitit auspicii lingua timore mali,
Ov. H. 13, 86.—In partic.a.To stay, tarry, abide, remain in a place:b.locus ubi nationum subsisterent legati,
Varr. L. L. 5, § 155 Müll.:erimus ibi die dedicationis: subsistemus fortasse et sequenti,
Plin. Ep. 4, 1, 6:intra tecta (opp. in aperto vagari),
id. ib. 6, 16, 15:ut eā die domi subsisteret, orabat,
Vell. 2, 57, 2.—Esp. (late Lat.), to remain alive, Dig. 34, 4, 30, § 3; Vulg. Job, 32, 22.—c.To make a stand, i. e. to stand firm, hold out; to withstand, oppose, resist:(β).nisi suffulcis firmiter, Non potes subsistere,
Plaut. Ep. 1, 1, 78: Hannibali atque ejus armis, Liv. 27, 7:clipeo juvenis,
Verg. A. 9, 806.—Of things:B.quod neque ancorae funesque subsisterent, neque, etc.,
stood, held out, Caes. B. G. 5, 10.—Trop.1.In gen., to stop, halt, pause; to stay, continue, remain, subsist:2.subsistere (in dicendo),
Quint. 4, 5, 20; Ov. M. 12, 147:subsistit omnis sententia,
Quint. 8, 5, 27:altius ibunt qui ad summa nitentur, quam qui circa ima substiterint,
id. 1, prooem. 20:intra priorem paupertatem subsistere,
Tac. A. 12, 53: equitum nomen subsistebat in turmis equorum publicorum, still remains or subsists only in, etc., Plin. 33, 1, 7, § 30:servum quoque et filium familias procuratorem posse habere aiunt: et quantum ad filium familias, verum est: in servo subsistimus,
we pause, hesitate, are in doubt, Dig. 3, 3, 33; 12, 1, 32.—In partic.a.To stand still permanently, i. e. to come to a stop, to cease:b.substitit ut clamor pressus gravitate regentis,
Ov. M. 1, 207:ingeniumque meis substitit omne malis,
id. H. 15, 196: si nihil refert, brevis an longa sit ultima, idem pes erit;verum nescio quo modo sedebit hoc, illud subsistet,
Quint. 9, 4, 94.—(Acc. to A. 2. c.) To stand, withstand, be adequate to, sustain, support a thing: non si Varronis thesauros haberem, subsistere sumptui possem, Brut. ap. Cic. Fam. 11, 10, 5: tantis periclis, Claud. ap. Eutr. 2, 368:c.liti,
Dig. 21, 2, 62, § 1.—To stand by, support any one (Appuleian):d.meis extremis aerumnis subsiste,
App. M. 11, p. 257, 39; so id. ib. 2, p. 126, 23; 3, p. 139, 28; 5, p. 167, 9; 6, p. 174, 14. —To stand or hold good, to subsist (late Lat.):e.non eo minus sententia adversus te latā juris ratione subsistit,
Cod. Just. 2, 13, 14; 7, 2, 11.—To withstand, make resistance:II.aut hanc esse veram religionem, cui ad vincendum tanta vis inest, aut illam falsam, quae subsistere non potest,
Lact. 4, 27, 6.—Act. (acc. to I. A. 2. c.), to make a stand against, withstand, encounter any one (very rare):praepotentem armis Romanum subsistere,
Liv. 9, 31:feras,
id. 1, 4. -
10 hāmus
-
11 occulō
occulō culuī, cultus, ere [ob+2 CAL-], to cover, cover over: virgulta multā terrā, V.—To cover up, hide, conceal: (feminae) parietum umbris occuluntur, are concealed: hastatos valles occulebant, L.: Classem sub rupe, V.: caligine terras, O.: puncta argumentorum.* * *occulere, occului, occultus Vcover; cover up, hide, cover over, conceal -
12 occultē
occultē adv. with comp. and sup. [occultus], in concealment, in secret, secretly, privately: neque id occulte fert, makes no secret of it, T.: ea nunc occulte cuniculis oppugnatur: loqui cetera, S.: proficisci, Cs.: labitur, O.: conari occultius: paulo occultius consili huius participes, S.: quam potuit occultissime cohortes duxit, Cs.* * * -
13 sub-sistō
sub-sistō stitī, —, ere, to take a stand, take position, stand still, remain standing, stop, halt: audacius, Cs.: Substitit Aeneas et se conlegit in arma, V.: occultus subsistebat, stationed himself in ambush, L.: positis pars utraque substitit armis, O.: substitit unda, V.: Substitit lingua timore, O.—To remain, abide, stay: circa Mesopotamiam, Cu.: diutius, Cu.: intra priorem paupertatem, Ta. —To make a stand, stand firm, hold out, withstand, oppose, resist: in Samnio adversus Caudinas legiones, L.: Hannibali atque eius armis, L.: clipeo iuvenis, V.: quod neque ancorae funesque subsisterent, neque, etc., held out, Cs.: praepotentem armis Romanum nec acies subsistere ullae poterant, L.—Fig., to come to a stop, end, pause, cease: Substitit clamor, O. -
14 abditum
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
15 abdo
ab-do, ĭdi, ĭtum, 3, v. a. [2. do].I.Lit., to put away, remove: and abdere se, to go away, betake one's self to some place:II.ex conspectu eri sui se abdiderunt,
Plaut. Ps. 4, 7, 5:pedestres copias paulum ab eo loco abditas in locis superioribus constituunt,
removed, withdrawn, Caes. B. G. 7, 79, 2; so with ab:ascensu abdito a conspectu,
Liv. 10, 14, 14:procul ardentes hinc precor abde faces,
remove, Tib. 2, 1, 82.—The terminus ad quem is usually expressed by in with acc.:abdidit se in intimam Macedoniam quo potuit longissime a castris,
Cic. Fam. 13, 29, 4; so,se in contrariam partem terrarum,
id. Mur. 41, 89: se in classem, Dolab. ap. Cic. Fam. 9, 9, 2:se in Menapios,
to depart, Caes. B. G. 6, 5, 5:In silvam Arduennam,
id. ib. 5, 3, 4:exercitum in interiora,
to uithdraw, Vell. 2, 110, 3:ea in insulam Seriphon abdita est (=ex humanā societate quasi expulsa),
banished, exiled, Tac. A. 2, 85:se in bibliothecam,
i. e. to retire to, Cic. Fam. 7, 28; cf.:se totum in litteras,
id. ib. 7, 33, 2.—Rarely with other prepositions or with local adv.: Audisne haec, Amphiaraë, sub terram abdite? Poët. (Att.?) ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60; so with sub, Lucr. 4, 419:se rus,
Ter. Hec. 1, 2, 99:se domum,
Cic. Pis. 38, 92:se Arpinum,
id. Att. 9, 6, 1.Transf., to hide, conceal, keep secret, etc. (syn.: occulto, recondo); constr. aliquid, without or with in and abl., with other prepositions, with abl. only, or dat., with a localadv.(α).Aliquid:(β).quae partes corporis... aspectum essent deformem habiturae, eas contexit atque abdidit (natura),
Cic. Off. 1, 35, 126:amici tabellas,
id. Pis. 17, 39:lacrimas, operire luctum,
Plin. Ep. 3, 16, 6:abduntur (delphini) occultanturque incognito more,
Plin. H. N. 9, 8, 7, § 22; cf.:occultare et abdere pavorem,
Tac. H. 1, 88:pugnare cupiebant, sed retro revocanda et abdenda cupiditas erat,
Liv. 2, 45, 7; so,sensus suos penitus,
Tac. A. 1, 11:aliquid dissimulata offensione,
id. ib. 3, 64. —With in and abl.:(γ).cum se ille fugiens in scalarum tenebris abdidisset,
Cic. Mil. 15, 40; cf.:qui dispersos homines in agris et in tectis silvestribus abditos... compulit unum in locum,
id. Inr. 1, 2, 2:abditi in tabernaculis,
Caes. B. G. 1, 39, 4; cf.:in silvis,
id. ib. 9, 19, 6:penitus qui in ferrost abditus aër,
Lucr. 6, 1037 al. —With other prepp.:(δ).cultrum, quem sub veste abditum habebat,
Liv. 1, 58 fin.; cf. Ov. M. 10, 715:ferrum carvo tenus hamo,
id. ib. 4, 719.—With abl.:(ε). (ζ).caput cristatā casside,
Ov. M. 8, 25:corpus corneā domo,
Phaedr. 2, 6, 5:gladium sinu,
Tac. A. 5, 7:latet abditus agro,
Hor. Ep. 1, 1, 5:hunc (equum) abde domo,
Verg. G. 3, 96:ita se litteris abdiderunt, at, etc.,
Cic. Arch. 6, 12; v. Halm ad h. l.—With local adv.:II.corpus humi,
Flor. 4, 12, 38.—Hence, abditus, a, um, P. a., hidden, concealed, secreted, secret (syn.: reconditus, abscontlitus, occultus, retrusus): sub terram abditi, Att. ap. Cic. Tusc. 2, 25, 60:vis abdita quaedum,
Lucr. 5, 1233:res occultae et penitus abditae,
Cic. N. D. 1, 19:sunt innumerabiles de his rebus libri neque abditi neque obscuri,
id. de Or. 2, 20, 84: haec esse penitus in mediā philosophiā;retrusa atque abdita,
id. ib. 1, 19, 87 al.: oppida, remote, Cod. Th. 15, 1, 14. — Comp. abditior, Aug. Conf. 5, 5; 10, 10. —Sup. abditissimus, Aug. Enchir. c. 16. — -
16 conspicuus
conspĭcŭus, a, um, adj. [1. conspicio] ( poet. or in post-Aug. prose, esp. in Tac.; not in Quint.).I.Lit., that is or comes in view, visible; opp. occultus:II.quot inter Occultum stellae conspicuumque polum,
Ov. Tr. 4, 10, 108:rebus ab auditis conspicuisque,
id. P. 3, 4, 22: late vertex, * Hor. C. 3, 16, 19:signum in proeliis,
Phaedr. 4, 6, 6:acies barbarorum,
Tac. H. 4, 29:tabernaculum undique,
Curt. 9, 6, 1: sidus omnibus e terris, Augustus ap. Plin. 2, 25, 23, § 94.—Trop., in gen.:B.habere mortem in conspicuo,
before the eyes, Sen. Brev. Vit. 20, 5:nives,
id. Thyest. 126:pyramides,
Plin. 36, 12, 16, § 76.—Pregn., that attracts the attention to itself, striking, conspicuous, distinguished, illustrious, remarkable, phaneros; with dat. pers.:Romanis conspicuum eum novitas divitiaeque faciebant,
Liv. 1, 34, 11; Suet. Aug. 45.—With abl.:insignis clara conspicuusque domo,
Tib. 3, 3, 4; so Ov. M. 12, 467; id. H. 5, 139; Tac. H. 3, 29; 3, 33; Plin. Ep. 3, 3, 2; Suet. Aug. 72 al.; cf. with dat. pers.:consilio, manu, voce insignis hosti, conspicuus suis,
Tac. H. 3, 17.— Absol.:ambo conspicui,
Ov. M. 8, 373; so Tac. H. 1, 88; 4, 42; id. G. 7; id. Or. 36. -
17 cuniculum
cŭnīcŭlus, i, m. [Spanish], a rabbit, cony, Gr. koniklos or kuniklos.I.Prop., Varr. R. R. 3, 12, 6; Plin. 8, 55, 81, § 217; Mart. 13, 60.—II.Transf. (from their habit of burrowing in the ground; cf. Varr. l. l.; collat. form, cŭnīcŭlum, i, n., acc. to Paul. ex Fest. p. 50, 4, but perh. an acc.; v. Müll. ad loc.), a passage under ground, a hole, pit, cavity, canal, etc.A.In gen., Cic. Off. 3, 23, 90; Col. 8, 17, 4; Plin. 2, 80, 82, § 193; 6, 27, 31, §§ 128 and 135.—B.In partic., milit. t. t., a mine, Caes. B. G. 3, 21; 7, 22 (three times); 7, 24; Hirt. B. G. 8, 41; Cic. Phil. 3, 8, 20; id. Caecin. 30, 88; Liv. 5, 19, 10:2.ad murum cuniculis pervenire,
id. 31, 17, 2:occultus vineis,
id. 38, 7, 6; Amm. 24, 4, 13:cuniculorum fodinae,
id. 24, 4, 21.—Trop.:quae res aperte petebatur, ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
i. e. by secret devices, Cic. Agr. 1, 1, 1. -
18 cuniculus
cŭnīcŭlus, i, m. [Spanish], a rabbit, cony, Gr. koniklos or kuniklos.I.Prop., Varr. R. R. 3, 12, 6; Plin. 8, 55, 81, § 217; Mart. 13, 60.—II.Transf. (from their habit of burrowing in the ground; cf. Varr. l. l.; collat. form, cŭnīcŭlum, i, n., acc. to Paul. ex Fest. p. 50, 4, but perh. an acc.; v. Müll. ad loc.), a passage under ground, a hole, pit, cavity, canal, etc.A.In gen., Cic. Off. 3, 23, 90; Col. 8, 17, 4; Plin. 2, 80, 82, § 193; 6, 27, 31, §§ 128 and 135.—B.In partic., milit. t. t., a mine, Caes. B. G. 3, 21; 7, 22 (three times); 7, 24; Hirt. B. G. 8, 41; Cic. Phil. 3, 8, 20; id. Caecin. 30, 88; Liv. 5, 19, 10:2.ad murum cuniculis pervenire,
id. 31, 17, 2:occultus vineis,
id. 38, 7, 6; Amm. 24, 4, 13:cuniculorum fodinae,
id. 24, 4, 21.—Trop.:quae res aperte petebatur, ea nunc occulte cuniculis oppugnatur,
i. e. by secret devices, Cic. Agr. 1, 1, 1. -
19 evidens
ē-vĭdens, entis, adj. [video], of things (like perspicuus), apparent, visible, evident, manifest, plain, clear (good prose; most freq. since the Aug. per.;syn. perspicuus, manifestus, apertus, dilucidus): flos (lappae) non evidens, sed intus occultus,
Plin. 21, 17, 64, § 104:si quid est evidens, de quo inter omnes conveniat, etc.,
Cic. N. D. 3, 4; cf. id. Ac. 2, 6, 18:perspicuae et evidentes res,
id. ib. 2, 15; cf.res (opp. dubia),
Liv. 39, 34: causae (opp. obscurae), Cels. praef. fin.:expositio,
Quint. 4, 2, 64:probatio,
id. 5, 10, 7:argumentum,
Plin. 2, 52, 53, § 138:signum,
Suet. Ner. 6:prodigia,
id. Caes. 81; cf.portenta,
id. Ner. 46:signum,
Vulg. 2 [p. 668] Macc. 15, 35 et saep.— Comp., Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Lael. 8, 27; Liv. 44, 41; Quint. 9, 2, 52 al.— Sup., Liv. 8, 9; Quint. 4, 2, 65; Suet. Caes. 54; id. Aug. 97:sapor,
Plin. 13, 4, 9, § 43 al.; cf.of persons: auctores,
i. e. the most trustworthy, most credible, Plin. 19, 3, 15, § 41.— Adv.: ēvĭdenter, evidently, manifestly, etc., Liv. 6, 26; 34, 54; 42, 29 fin.; Quint. 8, 3, 86 al.— Comp., Dig. 18, 5, 5.— Sup., Suet. Tib. 45; Dig. 23, 3, 57 et saep. -
20 evidenter
ē-vĭdens, entis, adj. [video], of things (like perspicuus), apparent, visible, evident, manifest, plain, clear (good prose; most freq. since the Aug. per.;syn. perspicuus, manifestus, apertus, dilucidus): flos (lappae) non evidens, sed intus occultus,
Plin. 21, 17, 64, § 104:si quid est evidens, de quo inter omnes conveniat, etc.,
Cic. N. D. 3, 4; cf. id. Ac. 2, 6, 18:perspicuae et evidentes res,
id. ib. 2, 15; cf.res (opp. dubia),
Liv. 39, 34: causae (opp. obscurae), Cels. praef. fin.:expositio,
Quint. 4, 2, 64:probatio,
id. 5, 10, 7:argumentum,
Plin. 2, 52, 53, § 138:signum,
Suet. Ner. 6:prodigia,
id. Caes. 81; cf.portenta,
id. Ner. 46:signum,
Vulg. 2 [p. 668] Macc. 15, 35 et saep.— Comp., Cic. N. D. 2, 2, 5; id. Lael. 8, 27; Liv. 44, 41; Quint. 9, 2, 52 al.— Sup., Liv. 8, 9; Quint. 4, 2, 65; Suet. Caes. 54; id. Aug. 97:sapor,
Plin. 13, 4, 9, § 43 al.; cf.of persons: auctores,
i. e. the most trustworthy, most credible, Plin. 19, 3, 15, § 41.— Adv.: ēvĭdenter, evidently, manifestly, etc., Liv. 6, 26; 34, 54; 42, 29 fin.; Quint. 8, 3, 86 al.— Comp., Dig. 18, 5, 5.— Sup., Suet. Tib. 45; Dig. 23, 3, 57 et saep.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
Occultus — may refer to: a surname for Stian Johannsen, a Norwegian musician Species Latin binomial name abbreviations A. occultus (disambiguation) C. occultus (disambiguation) M. occultus (disambiguation) N. occultus (disambiguation) S. occultus… … Wikipedia
occultus — index hidden, inscrutable, latent, mysterious, secret, stealthy Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
occultus — vgl. okkult … Das Wörterbuch medizinischer Fachausdrücke
Occultus — En este artículo sobre música se detectaron los siguientes problemas: Necesita ser wikificado conforme a las convenciones de estilo de Wikipedia. Carece de fuentes o referencias que aparezcan en una fuente acreditada. Por … Wikipedia Español
Ctenomys occultus — Saltar a navegación, búsqueda ? Tuco tuco oculto Estado de conservación … Wikipedia Español
M. occultus — Created page with M. occultus may refer to: * Mesomys occultus , a rat * Mughiphantes occultus , a spider * Myotis occultus , a bat M. occultus may refer to:* Mesomys occultus , a rat * Mughiphantes occultus , a spider * Myotis occultus , a bat … Wikipedia
Diplodactylus Occultus — Diplodactylus occultus … Wikipédia en Français
Diplodactylus occultus — Diplodactylus occultus … Wikipédia en Français
Antrodiaetus occultus — Antrodiaetus occultus … Wikipédia en Français
Orraya occultus — Orraya occultus … Wikipédia en Français
Nosferattus occultus — Scientific classification Kingdom: Animalia Phylum: Arthropoda Class: Arachnida … Wikipedia