-
1 niebezpiecznie
niebezpiecznie [ɲɛbɛspjɛʧ̑ɲɛ] advgefährlich -
2 gorąco
gorąco [gɔrɔnʦ̑ɔ]II. adv1) ( ciepło) heiß\gorąco mi mir ist heißna \gorąco sofort, auf der Stelle3) ( niebezpiecznie)robi się [coraz bardziej] \gorąco es wird [immer] gefährlicher -
3 ślisko
1) ( gładko)na drogach jest \ślisko die Straßen sind glatt -
4 bedrohlich
\bedrohlich nah niebezpiecznie blisko -
5 gefährlich
gefährlich [gə'fɛ:ɐ̯lɪç]I. adj1) ( bedrohlich) Situation, Verbrecher niebezpieczny; Miene groźny; (a. lebensbedrohlich) Krankheit groźnyII. adv -
6 kriminell
-
7 riskant
riskant [rɪs'kant] -
8 schneiden
I. vt1) ( zerteilen mit dem Messer) kroić, krajać; ( zerteilen mit der Schere) przecinać [ perf przeciąć], rozcinać [ perf rozciąć]3) (ein\schneiden)ein Loch in etw ( akk) \schneiden wyciąć w czymś dziuręII. vr1) ( sich verletzen)2) ( sich kreuzen)sich \schneiden Straßen: krzyżować [ perf s-] sięIII. vigut/schlecht \schneiden Messer: dobrze/źle ciąć -
9 schwer
См. также в других словарях:
niebezpiecznie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., niebezpiecznieej, {{/stl 8}}{{stl 7}}od przym. niebezpieczny: Na ulicach o zmroku robi się niebezpiecznie. Jechał niebezpiecznie. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niebezpiecznie — niebezpiecznieej przysłów. od niebezpieczny Niebezpiecznie zachorować. Byłoby teraz niebezpiecznie zasnąć. Zrobiło się niebezpieczniej w tych stronach … Słownik języka polskiego
mokro — niebezpiecznie … Słownik gwary warszawskiej
wybić — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
wybijać — 1. Ktoś wybił, coś wybiło kogoś z rytmu «ktoś przerwał, coś przerwało komuś jakąś czynność, powodując jego dekoncentrację»: Szkoda, szkoda, że trwała tak długo ta zmiana, przekonamy się zresztą za chwilę, za kilkadziesiąt sekund, czy nie wybiła… … Słownik frazeologiczny
ciasno — ciaśniej «bez dostatecznej wolnej przestrzeni; wypełniając całą przestrzeń, nieobszernie; blisko obok siebie, ściśle, zwarcie, tłoczno» Ciasno związana chustka. Ciasno mi w tym ubraniu. W mieszkaniu było ciasno. Ludzie ciasno stłoczeni. przen. a) … Słownik języka polskiego
ciepło — I n III, Ms. ciepłople 1. lm D. ciepłopeł «temperatura pośrednia między zimnem a gorącem, zwykle: dodatnia; (rzad. też w lm) ciepła pogoda, okres ciepłej pogody» Ciepło ognia, promieni słonecznych. Fale ciepła. 10 stopni ciepła. Odczuwać miłe… … Słownik języka polskiego
ciężko — ciężkożej 1. «(z) dużym ciężarem, ze znacznym obciążeniem» Wóz ciężko wyładowany. ∆ Komuś jest ciężko «ktoś z trudem dźwiga coś ciężkiego» 2. «ociężale, powolnie; bezsilnie, bezwładnie» Ciężko chodzić, stąpać, wlec się. Ciężko powłóczyć nogami.… … Słownik języka polskiego
gorąco — I n I, blm «ciepło, upał, skwar» Dokuczliwe, straszliwe gorąco. Pracował w strasznym gorącu. Gorąco doskwiera, dokucza. II gorącoręcej 1. «bardzo ciepło, upalnie, skwarno» Było nieznośnie, potwornie gorąco. W łaźni coraz goręcej … Słownik języka polskiego
iskrzyć — dk VIb, iskrzyćrzy, iskrzyćrzył «sypać iskrami» Uszkodzony przewód elektryczny iskrzy niebezpiecznie. Kamienie iskrzyły pod kopytami koni. iskrzyć się «lśnić migotliwym blaskiem; błyszczeć» Śnieg iskrzy się w słońcu. Woda iskrzyła się… … Słownik języka polskiego
przeciążyć — dk VIb, przeciążyćżę, przeciążyćżysz, przeciążyćciąż, przeciążyćżył, przeciążyćżony przeciążać ndk I, przeciążyćam, przeciążyćasz, przeciążyćają, przeciążyćaj, przeciążyćał, przeciążyćany 1. «położyć na coś zbyt wielki ciężar, bagaż, sprawić, że… … Słownik języka polskiego