-
1 mīxtus
-
2 mixtus
1. 2. -
3 Batrachostomus mixtus
ENG Bornean Frogmouth -
4 Picoides mixtus
ENG checkered woodpecker -
5 misceō
misceō miscuī, mīxtus, ēre, to mix, mingle, intermingle, blend: picem sulphure, S.: (sortes) pueri manu miscentur: mella Falerno, H.: nectare aquas, O.: Fulgores operi, V.: fletum cruori, O.: cum undis miscentur aquae, O.: mixtos in sanguine dentīs, scattered, V.—To unite, have intercourse: sanguinem ac genus, intermarry, L.: corpus cum aliquā: per conubia Gaetulos secum, S.: se tibi, O.—To mix, prepare: alteri mulsum: miscenda Cum Styge vina bibas, i. e. you shall die, O.: nullis aconita propinquis, Iu.—To mingle, unite, assemble, associate, join: (se) viris, V.: circa regem densae Miscentur (apes), gather thickly, V.: mixtis lustrabo Maenala nymphis (i. e. permixtus nymphis), V.: tres legiones in unam, Ta.: desertos sibi, i. e. fraternize with, Ta.: volnera, inflict on one another, V.: certamina, L.: proelia, V.: manūs, Pr.—To throw into confusion, disturb, confound, embroil: magno misceri murmure pontum, V.: miscent se maria, V.: mixto agmine, in disorder, V.: ignes murmura miscent, confound their thunders, V.: incendia, scatter, V.—To overturn, confound, make a disturbance in, move, upturn: caelum ac terras, L.: caelum terris et mare caelo, Iu.—Fig., to mix, mingle, unite, join, associate: cuius animum cum suo misceat: aliquid de nostris moribus, add, Iu.: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo, mixed... by no means harmonized: utile dulci, H.: mixtus aliquo deus, transformed into, Pr.—To throw into confusion, embroil, disturb, confound: fortuna miscere omnia coepit, S.: rem p. malis contionibus: plura, to cause more disturbance: plurima, N.: sacra profanis, H.: fors et virtus miscentur in unum, contend together, V.—To stir up, excite, concoct: Ita tu istaec tua misceto, ne me admisceas, T.: nova quaedam misceri et concitari mala videbam.* * *miscere, miscui, mixtus Vmix, mingle; embroil; confound; stir up -
6 misceo
miscĕo, miscŭi, mixtum (mistum is found in many MSS. and edd., but is probably a corruption of copyists, representing the weakened sound of x in later times; v. Neue, Formenl. 2, p. 556), 2, v. a. [root mik-, mig-; Sanscr. micras, mixed; Gr. misgô, mignumi; cf. miscellus], to mix, mingle, to intermingle, blend (for the difference between this word and temperare, v. below, II. A.; cf. confundo).I.Lit.A.In gen.; with abl.:B.(sortes) pueri manu miscentur,
Cic. Div. 2, 41, 86:toxicum antidoto,
Phaedr. 1, 14, 8:mella Falerno,
Hor. S. 2, 4, 24:vina Surrentina faece Falernā,
id. ib. 2, 4, 55:pabula sale,
Col. 6, 4:nectare aquas,
Ov. H. 16, 198.— With dat.:dulce amarumque mihi,
Plaut. Ps. 1, 1, 61:fletum cruori,
Ov. M. 4, 140; Col. 7, 5:inter curalium virides miscere smaragdos,
Lucr. 2, 805:cumque meis lacrimis miscuit usque suas,
Ov. P. 1, 9, 20. —In partic.1.To join one's self to, have carnal intercourse with one:2.corpus cum aliquā,
Cic. Div. 1, 29, 60.—With dat.:sic se tibi misceat,
Ov. M. 13, 866:cum aliquo misceri in Venerem,
App. M. 9, p. 228, 16:sanguinem et genus,
to intermarry, Liv. 1, 9, 4.—To mix, prepare a drink:3.alteri miscere mulsum,
Cic. Fin. 2, 5, 17; Ov. Am. 1, 4, 29:Veientana mihi misces,
Mart. 3, 49, 1:pocula alicui,
Ov. M. 10, 160:lurida terribiles miscent aconita novercae,
id. ib. 1, 147; cf.: miscenda Cum Styge vina bibas, = you shall die, id. ib. 12, 321:nullis aconita propinquis miscuit (Orestes),
Juv. 8, 219.—Miscere se, or misceri, to mingle with others, to unite, assemble:4.miscet (se) viris,
Verg. A. 1, 440:se partibus alicujus,
Vell. 2, 86, 3:ipsa ad praetoria densae Miscentur,
assemble, Verg. G. 4, 75.—Miscere manus or proelia, to join battle, engage ( poet.):5.miscere manus,
Prop. 2, 20, 66:proelia dura,
id. 4, 1, 28;hence, vulnera,
to inflict wounds on each other, Verg. A. 12, 720.—Of storms, to throw into confusion, to disturb, confound, embroil ( poet.):II.caelum terramque,
Verg. A. 1, 134:magno misceri murmure pontum,
id. ib. 1, 124:miscent se maria,
id. ib. 9, 714.—Hence, of persons, to raise a great commotion, make a prodigious disturbance, to move heaven and earth:caelum ac terras,
Liv. 4, 3, 6:quis caelum terris non misceat et mare caelo,
Juv. 2, 25; cf.:mare caelo confundere,
id. 6, 282. —Trop.A.In gen., to mix, mingle, unite, etc.:B.dulce amarumque una nunc misces mihi,
Plaut. Ps. 1, 1, 63: miscent inter sese inimicitiam agitantes, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 275 Vahl.):animum alicujus cum suo miscere,
Cic. Lael. 21, 81:gravitate mixtus lepos,
id. Rep. 2, 1, 1:misce Ergo aliquid de nostris moribus,
Juv. 14, 322:ex dissimillimis rebus misceri et temperari,
Cic. Off. 3, 33, 119; cf., joined with temperare,
id. Or. 58, 197;also opp. to temperare, since miscere signifies merely to mix, but temperare to mix in due proportion: haec ita mixta fuerunt, ut temperata nullo fuerint modo,
Cic. Rep. 2, 23, 42.—In partic.1.To share with, impart to another; to take part in, share in a thing (rare and perhaps not ante-Aug.):2.cum amico omnes curas, omnes cogitationes tuas misce,
share, Sen. Ep. 3, 3:se negotiis,
to take part in, engage in, Dig. 26, 7, 39, § 11:administrationi,
ib. 27, 1, 17, § 5:paternae hereditati,
ib. 29, 2, 42, § 3. —(Acc. to I. B. 5.).a.To throw into confusion, to embroil, disturb (class.): om [p. 1150] nia infima summis paria fecit, turbavit, miscuit, Cic. Leg. 3, 9, 19:b.rem publicam malis concionibus,
id. Agr. 2, 33, 91:coetus,
Tac. A. 1, 16:animorum motus dicendo,
Cic. de Or. 1, 51, 220:anima, quae res humanas miscuit olim,
Juv. 10, 163.—To stir up, occasion, excite, rouse:3.ego nova quaedam misceri et concitari mala jam pridem videbam,
stirred up, devised, Cic. Cat. 4, 3, 6:seditiones,
Tac. H. 4, 68 fin. —Misceri aliquo, to be changed into:mixtus Enipeo Taenarius deus,
Prop. 1, 13, 21. -
7 candor
candor ōris, m [CAND-], a dazzling whiteness, lustre, clearness, radiance, brightness, brilliancy, splendor: solis: candore notabilis (via lactea), O.: caeli: nivalis, V.: candore nives anteire, V.: candore tunicarum fulgens acies, L.—Fairness, beauty candore mixtus rubor: candor huius et proceritas. — Fig., brilliancy, splendor: fucatus. — Candor, integrity, sincerity, openness, frankness (poet.): si vestrum merui candore favorem, O.: Candore noto reddas iudicium, Ph.* * *whiteness; snow; radiance, bright light; heat, glow; beauty; purity; kindness -
8 com-misceō (conm-)
com-misceō (conm-) miscuī, mīxtus (mīstus), ēre, to mix, mingle together, intermingle: ignem cum urbis incendio: frusta commixta mero, V.: Chio nota si commixta Falerni est, H.: fumus in auras Commixtus, V.—Fig., to unite, bring together, join, mingle: numquam temeritas cum sapientiā commiscetur: terroribus Commixtus clamor, V.: Italo commixtus sanguine Silvius, i. e. of an Italian mother, V. -
9 immisceō (in-m-)
immisceō (in-m-) miscuī, mīxtus, ēre, to mix in, intermix, intermingle, blend: nives caelo prope inmixtae, L.: summis ima, O.: se nubi atrae, V. —Of boxers: manūs manibus, entwine, V.— Pass, to be mingled, be associated, join: feminas metus turbae virorum immiscuerat, L.: inmixti turbae militum togati, L.—With se, to join, associate with: se peditibus, L.: se conloquiis montanorum, joined in, L.: se nocti, to disappear in, V.—Fig., to mingle, mix, confound, blend: fugienda petendis, H.: immixta vota timori, O.: variis casibus inmixtis, L.— Pass, to take part in, concern oneself with, meddle with: rebus Graeciae inmisci, L.—With se, to take part in, meddle with: foro se, L. -
10 inter-misceō
inter-misceō miscuī, mīxtus, ēre, to mix among, intermix, mingle: turbabant equos pedites intermixti, L.: tibi undam, V.: patriis petita Verba foris, H.: intermixti hostibus cognoscunt, L. -
11 per-misceō
per-misceō miscuī, mīxtus, ēre, to mix together, mix thoroughly, commingle, intermingle: equites pedites permixti, S.: naturam cum materiā: permixti cum suis fugientibus, Cs.: permixtum senatui populi concilium, L.: generi cruorem Sanguine cum soceri, O.: in oratione permixti pedes. —Fig., to mix together, mingle, commingle, intermingle: tuas sordes cum clarissimorum virorum splendore: alcuius consiliis permixtus, implicated, Ta.—To confound, disturb, throw into confusion: omnia: divina humanaque iura permiscentur, Cs.: domum, V.: Graeciam: species sceleris tumultu Permixtae, i. e. confused by guilt, H. -
12 racēmus
racēmus ī, m a bunch, cluster: fert uva racemos, V.: lividi, H.: Donec eras mixtus nullis, Acheloë, racemis, i. e. wine, O.* * *bunch/cluster (of grapes or other fruit) -
13 re-misceō
re-misceō mīxtus, ēre, to mingle again, mix up, intermingle: veris falsa, H. -
14 rubor
rubor ōris, m [RVB-], redness: candore mixtus rubor: fucati medicamenta candoris et ruboris, cosmetics: cui plurimus ignem Subiecit rubor, V.: saevus ille voltus et rubor, Ta.: oculis dabat ira ruborem, O.: Tyrios incocta rubores, i. e. purple, V.— A redness of the skin, flush, blush: pudorem rubor consequitur: Masinissae rubor suffusus, L.: notavit Ora rubor, O.—Fig., shamefastness, bashfulness, modesty: praestet ruborem suum verborum turpitudine vitandā: ruborem incutere, L.— A cause of shame, shame, disgrace: censoris iudicium damnato ruborem adfert: duas res ei rubori fuisse, unam, quod, etc., L.: Nec rubor est emisse palam, O.: nec rubor inter comites aspici, Ta.* * *redness, blush; modesty, capacty to blush; shame, disgrace, what causes blush -
15 armo
armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].I.A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:B.cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,
Cic. Caecin. 12:milites armari jubet,
Caes. B. C. 1, 28:ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,
Sall. C. 56, 3:copias,
id. J. 13, 2:agrestīsque manus armat sparus,
Verg. A. 11, 682:quos e gente suorum armet,
Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,
Liv. 9, 35:se spoliis,
Verg. A. 2, 395:manus ense,
Val. Fl. 2, 182:aliquem facibus,
Flor. 3, 12, 13:apes aculeis,
Plin. 11, 28, 33, § 46; so,aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,
Verg. A. 9, 773:calamos veneno,
id. ib. 10, 140:pontum vinclis,
Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,
Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:delecta juventus contra Milonis impetum armata est,
id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:unanimos armare in proelia fratres,
Verg. A. 7, 335:armate viros ad pugnam,
Vulg. Num. 31, 3.—Trop.1.To arm, equip, furnish:2.temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,
Cic. Mil. 1:cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,
id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,
Vell. 2, 49:ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,
Plin. Pan. 12, 3:sese eloquentiā,
Cic. Inv. 1, 1:se imprudentiā alicujus,
Nep. Dion, 8, 3:irā,
Ov. M. 13, 544:eā cogitatione armamini,
Vulg. 1 Pet. 4, 1:Archilochum proprio rabies armavit iambo,
Hor. A. P. 79:nugis armatus,
armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:armata dolis mens,
Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:II.(Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,
Nep. Hann. 10, 1:aliquem ad omnia armare,
Cic. Fam. 6, 7:Claudii sententia consules armabat in tribunos,
Liv. 4, 6; so id. 3, 57:Quid vos in fata parentis Armat?
Ov. M. 7, 347:mixtus dolor et pudor armat in hostes,
Verg. A. 10, 398:in exitium rei publicae,
Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:A.ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,
Caes. B. G. 5, 1:muri propugnaculis armabantur,
Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.Adj.1.Lit.:2.armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,
Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;p. 495, 23: armati pergemus,
Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:armata manus,
Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,
Sall. C. 33, 4:contra injurias armatus ire,
id. J. 31, 6:facibus armatus,
Liv. 5, 7:armatus falce,
Tib. 1, 4, 8:classes armatae,
Verg. G. 1, 255:armatus cornu,
Plin. 11, 37, 45, § 128.—Meton.:B.armati anni,
i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,
Sen. Ben. 5, 4.—Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:navem triremem armatis ornat,
Nep. Dion, 9, 2:decem milia armatorum,
id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:armatis in litora expositis,
Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30. -
16 caleo
călĕo, ui, 2, v. n. ( part. fut. act. călĭtūrus, Ov. M. 13, 590: caleor = caleo, Caper. ap. Prisc. p. 797 P.; prob. only in reference to the impers. caletur, Plaut. Capt. 1, 1, 12; id. Truc. 1, 1, 46) [etym. dub.; cf. Gr. skellô, sklêros], to be warm or hot, to glow (object.; opp. frigere, to be cold; while aestuare, to feel, experience warmth; opp. algere, to feel cold; cf. Doed. Syn. III. p. 89).I.Lit.: calet aqua;II.eamus hinc intro ut laves,
Plaut. Bacch. 1, 1, 73:sentiri hoc putat, ut calere ignem,
Cic. Fin. 1, 9, 30:os calet tibi,
Plaut. Rud. 5, 2, 39:sole calente,
Tib. 1, 5, 22:terrae alio sole calentes,
Hor. C. 2, 16, 18:calens favilla,
id. ib. 2, 6, 22:ture calent arae,
Verg. A. 1, 417:calentibus aris,
Ov. M. 12, 152:calituras ignibus aras,
id. ib. 13, 590:guttae calentes,
id. ib. 7, 283:epulae,
id. ib. 8, 671:sulphur,
id. ib. 14, 86.— Poet. sometimes for aestuare, subject., to feel warm:ut fortunati sunt fabri ferrarii, Qui aput carbones adsident! semper calent,
Plaut. Rud. 2, 6, 47:febre,
Juv. 10, 218:rabie,
Val. Fl. 3, 216; cf.: caluit et hodie Faustina, Aur. ap. Front. Ep. ad M. Caes. 5, 11.—Trop.A.To glow in mind, to be roused, warmed, inflamed [p. 269] (class.;(β).in prose less freq. than ardere): (leones) permixtā caede calentes,
inflamed by indiscriminate slaughter, Lucr. 5, 1312; cf. id. 3, 643; Hirt. ap. Cic. Att. 15, 6, 2:admirando, irridendo calebat,
Cic. Brut. 66, 234:in re frigidissimā cales, in ferventissimā cales,
Auct. Her. 4, 15, 21:animis jam calentibus,
Quint. 4, 1, 59:Romani calentes adhuc ab recenti pugnā proelium ineunt,
Liv. 25, 39, 9:at ille utendum animis dum spe calerent ratus,
are animated, Curt. 4, 1, 29:feminā calere,
to become enamored of, Hor. C. 4, 11, 33; cf.:Lycidan quo calet juventus,
id. ib. 1, 4, 19:puellā,
Ov. Am. 3, 6, 83:amore,
id. A. A. 3, 571; Mart. 7, 32, 12:igne,
id. 5, 55, 3:desiderio Conjugis abrepti,
to be inflamed with desire, Ov. M. 7, 731; also, to be troubled, perplexed: haec velim explices;etsi te ipsum istic jam calere puto,
Cic. Att. 7, 20, 2; Cael. ap. id. Fam. 8, 6, 51: alio mentis morbo, to labor under (the figure derived from fever, v. supra), Hor. S. 2, 3, 80;and so of the passion for scribbling: mutavit mentem populus levis et calet uno Scribendi studio,
now the rage for writing and versifying is the general disease of our people, id. Ep. 2, 1, 108:narratur et prisci Catonis Saepe mero caluisse virtus,
id. C. 3, 21, 12; Stat. Th. 5, 263.—With inf.:(γ).tubas audire,
Stat. Th. 4, 261; Claud. Nupt. Hon. 10, 287; id. Ep. 1, 29.—With ad:B.ad nova lucra,
Prop. 4 (5), 3, 62.—Of abstract things, to be carried on warmly, to be urged on zealously:C.illud crimen de nummis caluit re recenti, nunc in causā refrixit,
Cic. Planc. 23, 55:judicia calent, i. e. magnā diligentiā et ardore exercentur,
id. Att. 4, 16, 3:calebant nundinae,
id. Phil. 5, 4, 11:posteaquam satis calere res Rubrio visa est,
i. e. seemed sufficiently ripe for execution, id. Verr. 2, 1, 26, § 66:Veneris bella calent,
rage, Tib. 1, 10, 53:et mixtus lacrimis caluit dolor,
Stat. Th. 3, 383.—To be yet warm, new, or fresh (the figure taken from food):D.at enim nihil est, nisi, dum calet, hic agitur,
Plaut. Poen. 4, 2, 92: illi rumores de comitiis caluerunt, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1, 2.—(Effectus pro causā.) Of a place, to be eagerly sought, to be frequented (rare):ungularum pulsibus calens Hister,
often trod, Mart. 7, 7, 2. -
17 candor
candor, ōris, m. [candeo, as algor from algeo, etc.].I.A dazzling, glossy whiteness, a clear lustre, clearness, radiance, brightness, brilliancy, splendor, glitter, etc. (class.):2.aetherius sol irrigat adsidue caelum candore recenti,
Lucr. 5, 283; 4, 232; cf. id. 2, 322:solis candor illustrior est quam ullius ignis,
Cic. N. D. 2, 15, 40:Lacteus hic nimio fulgons candore notatur,
id. Arat. 249 (493):splendidissimus,
id. Rep. 6, 16, 16; cf.:candore notabilis ipso (via lactea),
Ov. M. 1, 169:caeli,
Cic. Tusc. 1, 28, 68:marmoreus,
Lucr. 2, 765:nivalis,
Verg. A. 3, 538:equi Qui candore nives anteirent,
id. ib. 12, 84:equi candore eximio,
Suet. Aug. 64:niveus,
Ov. M. 3, 423; and so absol. of the snow: solis aestu candor quom liquesceret, Naev. ap. Non. p. 334, 32:simplex lanarum,
Quint. 1, 1, 5:candore tunicarum fulgens acies,
Liv. 10, 39, 12:milites candidā veste et paribus candore armis insignes,
id. 9, 40, 9.—Of resplendent beauty of person, fairness, beauty:B.fusus ille et candore mixtus rubor (in Venere Coa),
Cic. N. D. 1, 27, 75; cf. Ov. M. 3, 491; 10, 594:candor hujus te et proceritas, voltus oculique pepulerunt,
Cic. Cael. 15, 36; Tib. 3, 4, 29; Prop. 1, 20, 45; 2 (3), 25, 41; 3 (4), 24, 8 al.; Plin. 34, 18, 54, § 176:dentium,
id. 22, 25, 65, § 134.—In plur.:hujus corporis,
Plaut. Men. 1, 2, 67:ulnarum nivei marmoreique candores,
Arn. 4, 22; cf. id. 7, 20.—Trop.1.Of discourse.a. b.In opp. to an artificial manner, affectation (cf. candidus, II. B.), simplicity, naturalness:2.T. Livius, in narrando mirae jucunditatis clarissimique candoris,
Quint. 10, 1, 101 Frotsch.; cf. Spald. ad 2, 5, 19.—Of mind or character, candor, purity, integrity, sincerity, openness, frankness ( poet. or in post-Aug. prose):II.Si vestrum merui candore favorem,
Ov. Tr. 5, 3, 53:animi,
id. ib. 3, 6, 7; 2, 467; id. H. 4, 32; id. P. 2, 5, 5; 3, 4, 13; Phaedr. 3, prol. 63:justus sine mendacio,
Vell. 2, 116, 5:tua simplicitas, tua veritas, tuus candor!
Plin. Pan. 84.— -
18 gravitas
I.Lit., in gen.:B.omnibus ejus (terrae) partibus in medium vergentibus nihil interrumpat, quo labefactari possit tanta contentio gravitatis et ponderum,
Cic. N. D. 2, 45, 116; cf.:per inane moveri gravitate et pondere,
id. Fat. 11, 24; Lucr. 3, 1054; cf.also: cuncta necesse est Aut gravitate sua ferri primordia rerum, Aut, etc.,
id. 2, 84:nostros propter gravitatem armorum, quod, etc.,
Caes. B. G. 5, 16, 1:tum etiam gravitate et tarditate navium impediebantur,
id. B. C. 1, 58, 3:ignava nequeunt gravitate moveri,
Ov. M. 2, 821:me mea defendit gravitas (corresp. to moles and pondus),
id. ib. 9, 39.—Transf.1.Of smell, rankness, offensiveness, fetidness:2.quorundam odorum suavitati gravitas inest,
Plin. 21, 7, 18, § 37:a quibusdam vocatur cynozolon propter gravitatem odoris (shortly before: odore gravissimo),
id. 22, 18, 21, § 47:animae,
id. 20, 9, 35, § 91:halitus,
id. 30, 6, 15, § 44:oris,
id. 28, 12, 51, § 190.—Of bodily condition, health, severity, vehemence, violence, unwholesomeness; heaviness, dulness, faintness, sickness:3. 4.corpore vix sustineo gravitatem hujus caeli,
Cic. Att. 11, 22, 2:caeli aquarumque,
Liv. 23, 34, 11:loci,
id. 25, 26, 13:morbi,
Cic. N. D. 3, 31, 76:pressus gravitate soporis,
Ov. M. 15, 21; cf. id. ib. 11, 618:an quod corporis gravitatem et dolorem animo judicamus, animi morbum corpore non sentimus?
painful, diseased condition, Cic. Tusc. 3, 1, 2 Kühn.; cf.membrorum,
id. Fin. 4, 12, 31; and Lucr. 3, 478:capitis,
Plin. 27, 12, 105, § 130:aurium,
id. 20, 11, 44, § 115; cf.auditus,
id. 23, 4, 42, § 85:audiendi,
id. 28, 11, 48, § 176:oris et dentium,
id. 37, 10, 54, § 143.—The burden of pregnancy:II.tendebat gravitas uterum mihi,
Ov. M. 9, 287 (cf. onus, id. ib. 10, 504). —Trop.A.In a bad sense, heaviness, slowness, severity:B.gaudere gravitate linguae sonoque vocis agresti,
Cic. de Or. 3, 11, 42: injuria gravitate tutior est, severity, cruelty, Sall. Orat. Licin. (Hist. Fragm. 3, 22 Gerl.):fessi diuturnitate et gravitate belli,
Liv. 31, 7, 3: crudelitatem quoque gravitati addidit, id. 24, 45, 13 Weissenb. —In a good sense, weight, dignity, importance, seriousness, gravity (syn.: magnitudo, dignitas, auctoritas, pondus): hos cum Suevi propter amplitudinem gravitatemque civitatis finibus expellere non potuissent, importance, i. e. power, Caes. B. G. 4, 3, 4; cf. Cic. Agr. 2, 32:omnium sententiarum gravitate, omnium verborum ponderibus est utendum,
importance, weight, id. de Or. 2, 17, 72; cf. id. Tusc. 5, 12, 34:genus hoc sermonum positum in hominum veterum auctoritate plus videtur habere gravitatis,
id. Lael. 1, 4:quanta illa, di immortales, fuit gravitas! quanta in oratione majestas!
id. ib. 25, 96:tristitia et in omni re severitas habet illa quidem gravitatem,
id. ib. 18, 66; cf.:erat in illo viro comitate condita gravitas,
id. de Sen. 4, 10:gravitate mixtus lepos,
id. Rep. 2, 1; cf. also id. Q. Fr. 3, 9, 1:illud me praeclare admones, cum illum videro, ne nimis indulgenter et ut cum gravitate potius loquar,
id. Att. 9, 9, 2; 9, 19, 3; id. Fam. 5, 16, 5:de virtute et gravitate Caesaris, quam in summo dolore adhibuisset,
id. Q. Fr. 3, 8, 3:personae gravitatem intuentes,
id. Tusc. 2, 21, 49; cf.:ego has partes lenitatis et misericordiae semper egi libenter: illam vero gravitatis severitatisque personam non appetivi,
id. Mur. 3, 6:haec genera dicendi in senibus gravitatem non habent,
id. Brut. 95, 326; id. Rep. 1, 10 fin.:majestas quam vultus gravitasque oris prae se ferebat,
Liv. 5, 41, 8:(senarius) quantum accipit celeritatis, tantum gravitatis amittit,
Quint. 9, 4, 140. -
19 impermisceo
impermiscĕo, mixtus, ēre, v. 2 [inpermisceo], to mix in, mingle as an ingredient: impermixtum esse alicui rei, Boëth. Cons. Phil. 5, 5 al. -
20 Lerna
Lerna, ae, and Lernē, ēs, f., = Lernê, a forest and marsh near Argos, through which flowed a stream of the same name; the abode of the Lernæan Hydra, which Hercules slew with the help of Iolāus, and then drained the marsh:II.belua Lernae,
Verg. A. 6, 287:anguifera,
Stat. S. 2, 181:fecunda veneno,
id. Theb. 9, 340:haec dextra Lernam Placavit, Cic. poët. Tusc. 2, 9, 22: et Lerne pulsa tridente palus,
Prop. 2, 26, 48 (3, 22, 20), where Müll. Lernae: Lerne, also a town situated there, acc. to Mel. 2, 3, 9.—Hence,Lernaeus, a, um, adj., Lernæan:B.pestis,
Lucr. 5, 26:anguis,
Verg. A. 8, 300:hydra,
Prop. 2, 19, 9:mixtus Lernaei labe veneni,
Ov. M. 9, 130:sagittae,
with which Hercules killed the Hydra, Luc. 6, 392: cancer, killed by Hercules at the same time with the Hydra, Col. poët. 10, 313. —Poet., transf., Argive, Grecian:Lernaei reges,
Stat. Th. 5, 499:alumni,
id. ib. 4, 638:coloni,
id. ib. 3, 461.
- 1
- 2
См. также в других словарях:
mixtus — (лат.) смешанный … Словарь ботанических терминов
Picoides mixtus — Pic varié Picoides mixtus … Wikipédia en Français
Picoides mixtus mixtus — Picoides mixtus mixtus … Wikipédia en Français
Labrus mixtus — Labrus mixtus … Wikipédia en Français
Picoides mixtus cancellatus — Picoides mixtus cancellatus … Wikipédia en Français
Labrus Mixtus — Labrus mixtus … Wikipédia en Français
Labrus mixtus — Labrus mixtus … Wikipédia en Français
Picoides mixtus malleator — Picoides mixtus malleator … Wikipédia en Français
Labrus mixtus — Labrus mixtus … Wikipedia Español
Rowlandius mixtus — Rowlandius mixtus … Wikipédia en Français
Zeacolpus mixtus — Taxobox name = Zeacolpus mixtus status = regnum = Animalia phylum = Mollusa classis = Gastropoda infraclassis = Apogastropoda superordo = Caenogastropoda ordo = Sorbeoconcha subordo = Cerithiimorpha superfamilia = Cerithioidea familia =… … Wikipedia