Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

equip

  • 1 armō

        armō āvī, ātus, āre    [arma], to furnish with weapons, arm, equip: multitudinem: milites, Cs.: ut quemque casus armaverat, S.: manūs armat sparus, V.: in dominos armari: in proelia fratres, V.: Archilochum rabies armavit iambo, H.: armari, to take arms, Cs. — Esp., to furnish, fit out, equip: navem sumptu suo: ea quae sunt usui ad armandas navīs, Cs.: armata classis, L.—Poet.: calamos veneno, V.: equum bello, for war, V.— Fig., to arm, equip, furnish, strengthen, help: quibus eum (accusatorem) rebus armaret, proofs: se imprudentiā alicuius, N.: irā, O.: nugis, with nonsense, H.—To move to arms, excite, rouse, stir: regem adversus Romanos, N.: dextram patris in filiam, L.: vos in fata parentis, moves you to kill, O.: Arcadas dolor armat in hostes, V.
    * * *
    armare, armavi, armatus V TRANS
    equip, fit with armor; arm; strengthen; rouse, stir; incite war; rig (ship)

    Latin-English dictionary > armō

  • 2 armo

    armo, āvi, ātum, 1, v. a. [arma].
    I.
    A.. Lit., to furnish with weapons, to arm, equip, aliquem or aliquem aliquā re:

    cum in pace multitudinem hominum coëgerit, armārit, instruxerit,

    Cic. Caecin. 12:

    milites armari jubet,

    Caes. B. C. 1, 28:

    ut quemque casus armaverat, sparos aut lanceas portabant,

    Sall. C. 56, 3:

    copias,

    id. J. 13, 2:

    agrestīsque manus armat sparus,

    Verg. A. 11, 682:

    quos e gente suorum armet,

    Ov. M. 14, 464; 12, 614: milites iis armis armare, Pomp. ap. Cic. Att. 8, 12:

    nunc tela, nunc saxa, quibus eos adfatim locus ipse armabat, etc.,

    Liv. 9, 35:

    se spoliis,

    Verg. A. 2, 395:

    manus ense,

    Val. Fl. 2, 182:

    aliquem facibus,

    Flor. 3, 12, 13:

    apes aculeis,

    Plin. 11, 28, 33, § 46; so,

    aliquid aliquā re: ferrum armare veneno,

    Verg. A. 9, 773:

    calamos veneno,

    id. ib. 10, 140:

    pontum vinclis,

    Manil. 5, 657 al. —Followed by in, contra, adversus:

    egentes in locupletes, perditi in bonos, servi in dominos armabantur,

    Cic. Planc. 35; id. Mil. 25; id. Att. 8, 3, 3:

    delecta juventus contra Milonis impetum armata est,

    id. Mil. 25; for adversus, v. infra. —That for which one is armed, with in or ad:

    unanimos armare in proelia fratres,

    Verg. A. 7, 335:

    armate viros ad pugnam,

    Vulg. Num. 31, 3.—
    B.
    Trop.
    1.
    To arm, equip, furnish:

    temeritatem concitatae multitudinis auctoritate publicā armare,

    Cic. Mil. 1:

    cogitavit, quibus accusatorem rebus armaret,

    id. Clu. 67: te ad omnia summum ingenium armavit, Caecil. ap. Cic. Fam. 6, 7:

    Pompeium senatūs auctoritas, Caesarem militum armavit fiducia,

    Vell. 2, 49:

    ferae gentes non telis magis quam suo caelo, suo sidere armantur,

    Plin. Pan. 12, 3:

    sese eloquentiā,

    Cic. Inv. 1, 1:

    se imprudentiā alicujus,

    Nep. Dion, 8, 3:

    irā,

    Ov. M. 13, 544:

    eā cogitatione armamini,

    Vulg. 1 Pet. 4, 1:

    Archilochum proprio rabies armavit iambo,

    Hor. A. P. 79:

    nugis armatus,

    armed with nonsense, id. Ep. 1, 18, 16:

    armata dolis mens,

    Sil. 1, 183; cf. id. 11, 6; 15, 682.—
    2.
    To excite, stir up, rouse, provoke; constr. with adversus, ad or in:

    (Hannibal) regem armavit et exercuit adversus Romanos,

    Nep. Hann. 10, 1:

    aliquem ad omnia armare,

    Cic. Fam. 6, 7:

    Claudii sententia consules armabat in tribunos,

    Liv. 4, 6; so id. 3, 57:

    Quid vos in fata parentis Armat?

    Ov. M. 7, 347:

    mixtus dolor et pudor armat in hostes,

    Verg. A. 10, 398:

    in exitium rei publicae,

    Flor. 3, 12, 13; 4, 2, 1.—
    II.
    To furnish with something needful, esp. with the munitions of war, to fit out, equip:

    ea, quae sunt usui ad armandas naves, ex Hispaniā adportari jubet,

    Caes. B. G. 5, 1:

    muri propugnaculis armabantur,

    Liv. 30, 9: Claudius triremes quadriremesque [p. 164] et undeviginti hominum milia armavit, Tac. A. 12, 56.—Hence, armātus, a, um, P. a., armed, equipped, fitted with armor (opp. inermis, togatus, q. v.); also subst.: armātus, i, m., an armed man, a solier, = miles.
    A.
    Adj.
    1.
    Lit.:

    armatos, si Latine loqui volumus, quos appellare vere possumus? opinor eos, qui scutis telisque parati ornatique sunt,

    Cic. Caecin. 21, 60: cum animatus iero satis armatus sum, Att. ap. Non. p. 233, 18;

    p. 495, 23: armati pergemus,

    Vulg. Num. 32, 32; ib. Judith, 9, 6: ab dracontis stirpe armatā exortus, Att. ap. Non. p. 426, 2:

    armata manus,

    Lucr. 2, 629; so id. 2, 636; 2, 640; 5, 1297; cf. id. 5, 1292:

    saepe ipsa plebes armata a patribus secessit,

    Sall. C. 33, 4:

    contra injurias armatus ire,

    id. J. 31, 6:

    facibus armatus,

    Liv. 5, 7:

    armatus falce,

    Tib. 1, 4, 8:

    classes armatae,

    Verg. G. 1, 255:

    armatus cornu,

    Plin. 11, 37, 45, § 128.—
    2.
    Meton.:

    armati anni,

    i. e. years spent in war, Sil. 11, 591.— Trop.: excitati, erecti, armati animis, armed, furnished, etc., Cic. Phil. 7, 9, 26.—In the sup. only twice, and referring to the pos. armatus in connection with it ( comp. and adv. never used), Cic. Caecin. 21, 61 (v. the passage in its connection):

    tam tibi par sum quam multis armatissimis nudi aut leviter armati,

    Sen. Ben. 5, 4.—
    B.
    Subst.: gravidus armatis equus (sc. Trojanus), Enn. ap. Macr. S. 6, 2 (Trag. v. 97 Müll.): armatos educere, id. ap. Non. p. 355, 16:

    navem triremem armatis ornat,

    Nep. Dion, 9, 2:

    decem milia armatorum,

    id. Milt. 5, 1; so Vulg. Exod. 38, 25:

    armatis in litora expositis,

    Liv. 37, 28; 42, 51; 9, 24; Suet. Caes. 30.

    Lewis & Short latin dictionary > armo

  • 3 accingō

        accingō nxī, nctus, ere,    to gird to, gird on, bind on, put on with a girdle, gird round: lateri ensem, V.; pass: accingitur ense, girds himself, V.: quo (ense) fuit accinctus, O.—Meton., to arm, equip, furnish, provide: paribusque accingitur armis, V.: gladiis, L. — Fig., accingere se or accingi, to gird oneself, prepare, make ready, be ready: adcingere, make yourself ready, T.: accingere! to your work, O.: accingendum ad eam cogitationem esse, L.: ad consulatum, L.: in hoc discrimen, L. — With Gr. acc.: magicas accingier artīs, to have recourse to, V.: accingar dicere pugnas, V. — Poet.: accingunt omnes operi, address themselves, V.
    * * *
    accingere, accinxi, accinctus V TRANS
    gird on or about, surround; equip, provide (with); get ready, prepare (for)

    Latin-English dictionary > accingō

  • 4 ōrnō

        ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip, get ready, prepare: fugam, T.: quos ornaverat armis, V.: classīs, fit out: classis ornandae causā, L.: consulum provincias ornatas esse, i. e. the governors setting out for their provinces: uva Et nux ornabat mensas, H.—To ornament, adorn, embellish, deck, set off: Italiam ornare quam domum suam maluit: scuta ad forum ornandum, L.: cornua sertis, V.: capillos, O.: caput foliis ornatus, V.—Fig., to adorn, decorate, set off, commend, praise, extol, honor, dignify, distinguish: magnificentius ornare quae vellet: civitatem omnibus rebus, Cs.: me laudibus: eum ornasti, have promoted: hederā poëtam, V.: ornatus esses ex tuis virtutibus, would have been rewarded, T.
    * * *
    ornare, ornavi, ornatus V
    equip; dress; decorate, honor; furnish, adorn, garnish, trim

    Latin-English dictionary > ōrnō

  • 5 ad-ōrnō

        ad-ōrnō āvī, ātus, āre,    to provide, furnish, fit out, equip, make ready: forum ornatu: opulentiā armorum bellum, L.: navīs, Cs.: petitionem consulatūs, to prepare: testium copiam: maria classibus: haec adornant ut lavet, prepare for her bath, T. — To decorate, embellish: insigni alqm veste, L.

    Latin-English dictionary > ad-ōrnō

  • 6 cingō

        cingō xī, īnctus, ere,    to go around, surround, encompass, environ, gird, wreathe, crown: Cingatur (mens) corpore: coronā consessus cinctus est: (navīs) aggere cingit harenae, V.: os cinctum serpentibus. — To surround with a girdle, gird on, gird; esp. pass. with abl, to be girded, be encircled: sacerdotes Pellibus cincti, in leather girdles, V.: Hispano cingitur gladio, L.: cingor fulgentibus armis, V.: ense latus cingit, O.: cinctas resolvite vestes, O.: inutile ferrum Cingitur, V.: cinctae ad pectora vestes, O.: puer alte cinctus, i. e. ready, H.— Pass, to gird oneself, make ready, prepare: Cingitur in proelia, V.—To encircle with a garland, crown. tempora pampino, H.: tempora ramis, V. de tenero flore caput, O.—Of places, to surround, encircle, invest, enclose: civitas cincta Gallorum gentibus: flumen oppidum cingit, Cs.: urbe portus ipse cingitur: mare, quo cingi terrarum orbem fides, bounded, Ta.: cinxerunt aethera nimbi, covered, V.—Fig.: diligentius urbem religione quam ipsis moenibus, fortify.—In war, to surround, fortify, invest, beset, besiege: castra vallo, L.: equitatus latera cingebat, Cs.: urbem obsidione, to besiege, V. — Fig.: Sicilia multis undique cincta periculis, beset: flammā Reginam, envelope in the fire of love, V.—To escort, accompany: regi praetor et unus ex purpuratis latus cingebant, L.: cincta virgo matrum catervā, O.
    * * *
    cingere, cinxi, cinctus V TRANS
    surround/encircle/ring; enclose; beleaguer; accompany; gird, equip; ring (tree)

    Latin-English dictionary > cingō

  • 7 duo virī, duovirī or II virī (less correctly duūmvirī)

       duo virī, duovirī or II virī (less correctly duūmvirī) ōrum, m    a board of two persons, an extraordinary criminal court, duumviri (selected by Tullus Hostilius to try Horatius), L.; (by the people to try Manlius), L.; (to try Rabirius), C.: sacrorum, keepers of the Sibylline books, L.: navales, to build and equip a fleet, L.: ad aedem faciendam, to build a temple, L.—A board of colonial magistrates, Cs. — Each of the duo viri is called II vir or duūmvir, L.

    Latin-English dictionary > duo virī, duovirī or II virī (less correctly duūmvirī)

  • 8 ex-ōrnō

        ex-ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, equip, furnish, supply, provide: vicinitatem armis, S.: veste Hominem, Ph.: pro rei copiā satis providenter, S. —To deck, adorn, embellish: variā veste exornatus, T.: mihi in palaestrā locum: triclinium ample: adeo exornatum dabo, ut, etc., i. e. will give him a dressing down, T.—Fig., to adorn, decorate, set off, laud: Graeciam artibus: mors honesta vitam turpem exornat.

    Latin-English dictionary > ex-ōrnō

  • 9 īn-struō

        īn-struō ūxī, ūctus, ere,    to build in, insert: Eam (contabulationem) in parietes, Cs.—Of troops, to form, set in order, draw up, array: ad instruendum spatium, L.: hosce, T.: exercitum, S.: aciem: aciem instructum habere, ut, etc., Cs.: Instructi acie Teucri, V.: in quo (loco) insidias, lay an ambush: acies circa vallum, L.: ad hunc modum acies instructa, Cs.—To prepare, make ready, furnish, provide, equip, fit out (freq. in P. perf.): audierunt muros instrui, N.: parato atque instructo exercitu, Cs.: domum: mensas, V.: agrum, stock, L.: instruit focum provincia, Iu.—Fig., to procure, provide for, prepare: accusationem: in instruendo (orationem) dissipatus, arranging: sine viribus illis Bella instructa, O.: instruendae fraudi intentior, devising, L.—To inform, teach, instruct: testīs: orientia tempora Exemplis, H.

    Latin-English dictionary > īn-struō

  • 10 prae-parō

        prae-parō āvī, ātus, āre,    to make ready beforehand, prepare, equip, make preparations: ea quae videntur instare: ante navīs, L.: locum domestici belli causā, Cs.: praeparato ad talem casum perfugio, L.: pecunia stipendio militum praeparata, Cu.: res necessarias ad vitam degendam.

    Latin-English dictionary > prae-parō

  • 11 sub-ōrnō

        sub-ōrnō āvī, ātus, āre,    to fit out, furnish, provide, supply, equip: pecuniā Brutum, Anton. ap. C.: a naturā subornatus in vitam venire: legati subornati criminibus, L.—To employ as a secret agent, incite secretly, instigate, suborn: fictus testis subornari solet: Macedonas trīs ad caedem regis, L.: ab eo subornati falsis criminibus occupant aurīs, Cu.: falsum testem Cluvium: ab subornato ab se per fallaciam litteras accepit, by the hand of a secret hireling, L.

    Latin-English dictionary > sub-ōrnō

  • 12 succingō or sub-cingō

        succingō or sub-cingō nxī, nctus, ere,    to gird below, tuck up, gird, gird about, girdle: crure tenus medio tunicas, Iu.: succincta anus, i. e. with tucked-up skirt, O.: succincta comas pinus, i. e. with foliage gathered at the top (the trunk being bare), O.—To gird on, put on with a girdle, attire: Succincta pharetrā, V.: pallā succincta cruentā, V.: pugione succinctus, Anton. ap. C.—To surround, furnish, provide, equip, fit out: succinctam latrantibus inguina monstris, V.: Carthago succincta portibus: succinctus armis legionibusque, L.: patriā papyro, Iu.

    Latin-English dictionary > succingō or sub-cingō

  • 13 adorno

    adornare, adornavi, adornatus V TRANS
    equip, get ready, prepare; set off; adorn, array, embellish; honor, endow

    Latin-English dictionary > adorno

  • 14 adparo

    adparare, adparavi, adparatus V TRANS
    prepare, fit out, make ready, equip, provide; attempt; organize (project)

    Latin-English dictionary > adparo

  • 15 apparo

    apparare, apparavi, apparatus V TRANS
    prepare, fit out, make ready, equip, provide; attempt; organize (project)

    Latin-English dictionary > apparo

  • 16 clingo

    clingere, clinxi, clinctus V TRANS
    surround/encircle/ring; enclose; beleaguer; accompany; gird, equip; ring (tree)

    Latin-English dictionary > clingo

  • 17 coarmo

    coarmare, coarmavi, coarmatus V TRANS
    arm/equip together

    Latin-English dictionary > coarmo

  • 18 duovir

    two man board (pl.) to equip fleet/build temple; extraordinary criminal court

    Latin-English dictionary > duovir

  • 19 duuvir

    two man board (pl.) to equip fleet/build temple; extraordinary criminal court

    Latin-English dictionary > duuvir

  • 20 suborno

    subornare, subornavi, subornatus V
    equip, adorn

    Latin-English dictionary > suborno

См. также в других словарях:

  • equip — UK US /ɪˈkwɪp/ verb [T] ( pp ) ► to give someone or something the tools and equipment they need to do a job: »A company spokesman said it would not be equipping the new $2.5 billion plant until business conditions improve. equip sb/sth with sth… …   Financial and business terms

  • equip — equip; equip·ment; equip·per; re·equip; …   English syllables

  • Equip — E*quip , v. t. [imp. & p. p. {Equipped}; p. pr. & vb. n. {Equipping}.] [F. [ e]quiper to supply, fit out, orig. said of a ship, OF. esquiper to embark; of German origin; cf. OHG. scif, G. schiff, Icel. skip, AS. scip. See {Ship}.] 1. To furnish… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • equip — index bear (yield), bestow, clothe, contribute (supply), fund, furnish, give ( …   Law dictionary

  • equip — 1520s, from M.Fr. équiper to fit out, from O.Fr. esquiper fit out a ship (12c.), probably from O.N. skipa fit out a ship, from skip ship (see SHIP (Cf. ship) (n.)). Related: Equipped; equipping. Sp., Port. esquipar are from French …   Etymology dictionary

  • equip — *furnish, outfit, appoint, accouter, arm Contrasted words: divest, dismantle, denude, *strip: despoil, spoliate, *ravage …   New Dictionary of Synonyms

  • equip — has inflected forms equipped, equipping. The noun form is equipment …   Modern English usage

  • equip — [v] make ready with supplies accouter, adorn, appoint, arm, array, attire, deck, deck out*, decorate, dress, endow, feather nest*, fit out, fix up, furnish, gear, gear up*, heel*, implement, line nest*, man, outfit, prep*, prepare, provide,… …   New thesaurus

  • equip — ► VERB (equipped, equipping) 1) supply with the items needed for a purpose. 2) prepare (someone) mentally for a situation or task. ORIGIN French équiper, probably from an Old Norse word meaning to man a ship …   English terms dictionary

  • equip — equip1 [ē kwip′, ikwip′] vt. equipped, equipping [Fr équiper < OFr esquiper, to embark, put out to sea, prob. < ON skipa, to arrange, make ready < skip, SHIP] 1. to provide with what is needed; outfit [troops equipped for battle] 2. to… …   English World dictionary

  • equip */*/ — UK [ɪˈkwɪp] / US verb [transitive] Word forms equip : present tense I/you/we/they equip he/she/it equips present participle equipping past tense equipped past participle equipped 1) to provide a person, object, or place with the things that they… …   English dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»