maniery

См. также в других словарях:

• maniery — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. nmos, blp, D. manieryer {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} sposób zachowania się, bycia, oceniany z punktu widzenia oczekiwań społecznych : {{/stl 7}}{{stl 10}}Piękne, dobre, nienaganne, złe …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• maniera — ż IV, CMs. manieraerze; lm D. manieraer 1. tylko w lm «zachowanie się, sposób bycia; ogłada towarzyska» Nienaganne, wytworne, dobre, złe maniery. Nauczyć się, nabierać manier. 2. «specyficzny, charakterystyczny dla określonego kręgu lub artysty… …   Słownik języka polskiego

• światowy — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, światowywi {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} dotyczący całego świata; obejmujący zasięgiem cały świat; ważny, istotny dla całego świata, liczący się na świecie; międzynarodowy :… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• Anna Jantar — Kukulska (b. Anna Maria Szmeterling, June 10, 1950, Poznań ndash; d. March 14, 1980, Warsaw) was a popular Polish singer and mother of Natalia Kukulska.She graduated from Adam Mickiewicz High School in Poznań. She began her career in 1968 with… …   Wikipedia

• Янтар, Анна — Анна Янтар Anna Jantar Основная информация …   Википедия

• andrusowski — przym. od andrus Andrusowskie maniery. Andrusowski ton …   Słownik języka polskiego

• arystokratyczny — arystokratycznyni «właściwy arystokratom, odnoszący się do arystokracji; magnacki, wielkopański» Nazwisko arystokratyczne. Ród, rodowód arystokratyczny. Sfera, warstwa arystokratyczna. ∆ hist. Ustrój arystokratyczny, rządy arystokratyczne,… …   Słownik języka polskiego

• chamieć — ndk III, chamiećeję, chamiećejesz, chamiećej, chamiećmiał, chamiećeli pot. «stawać się chamem; zatracać kulturę, dobre wychowanie, maniery; ordynarnieć» Łatwo chamieli pod wpływem alkoholu …   Słownik języka polskiego

• cudacki — cudackiccy «właściwy cudakowi; dziwaczny, ekscentryczny, osobliwy, śmieszny; cudaczny» Cudacki strój. Cudackie maniery, zachowanie się …   Słownik języka polskiego

• dandysowaty — dandysowatyaci «mający cechy dandysa, podobny do dandysa, właściwy dandysowi» Dandysowaty wygląd. Dandysowate maniery. Dandysowaci młodzieńcy …   Słownik języka polskiego

• donżuan — m IV, DB. a, Ms. donżuannie; lm M. i, DB. ów «o mężczyźnie uwodzącym kobiety w sposób niefrasobliwy, dla samej gry, zabawy, często zmieniającym obiekt swoich zainteresowań; flirciarz, bałamut» Niebezpieczny donżuan. Mieć maniery donżuana. Cieszyć …   Słownik języka polskiego