Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

lesson

  • 1 documentum

        documentum ī, n    [DIC-], a lesson, example, instance, pattern, warning, evidence, proof, specimen: virtutis (Rutilius): fidei dare, L.: quarum rerum maxuma documenta haec habeo, quod, etc., S.: adversus aliquid, L.: satis ego documenti in omnīs casūs sum, L.: dederas, quam contemneres popularīs insanias, maxima: quantum in bello fortuna posset, ipsi essent documento, Cs.: se documento futurum utrum... an, L.: documentum esse, ne, L.: ne rem Perdere quis velit, H.: ad praecavendas similīs cladīs documento esse, L.: transfugis documentum esse, L.
    * * *
    lesson, instruction; warning, example; document; proof

    Latin-English dictionary > documentum

  • 2 exemplum

        exemplum ī, n    [EM-], a sample, specimen: hominum exempla, i. e. representatives of the race, O.— An imitation, image, portrait, draught, transcript, copy: earum (litterarum), S.: epistulae.— A pattern, model, original, example, precedent, incident, case: simulacrum ab animali exemplo transfertur: litterarum, a draft: exempla ad imitandum: naturae et veritatis: Ex hoc numero (amicorum) nobis exempla sumenda sunt: vir exempli recti: in oculis exemplum erat Fabius, L.: exemplum a me petere, L.: qui exemplum et rectores habebantur, Ta.: spinas Traxit in exemplum, O.: habuerunt virtutes spatium exemplorum, i. e. room to show themselves, Ta.: quasi exempli causā, as an example: sequimur exempla deorum, O.: sententiae exemplo haud salubres, i. e. by becoming a precedent, L.: mala exempla ex rebus bonis orta sunt, S.: illo exemplo confirmat, etc., by that instance: Venit in exemplum furor, served as a lesson, O.: exempli causā paucos nominavi, for example's sake: exempli gratiā.— A warning example, warning, lesson, penalty: Exemplum statuite in me, ut, etc., T.: simile severitatis tuae: in eos omnia exempla cruciatūsque edere, Cs.: ea in civitatem exempli edendi facultas, L.: in eum indigna, T.: esse in exemplo, to serve as a warning, O. — A way, manner, kind, nature: more et exemplo populi R. iter dare, Cs.: eodem exemplo quo, L.: exemplo nubis aquosae Fertur, after the manner of, O.— A tenor, purport, contents: litterae uno exemplo: scribere bis eodem exemplo: hoc exemplo, as follows.
    * * *
    example, sample, specimen; instance; precedent, case; warning, deterent; pattern, model; parallel, analogy; archtype; copy/reproduction, transcription

    Latin-English dictionary > exemplum

  • 3 cursus

        cursus ūs, m    [1 CEL-], a running, course, way, march, passage, voyage, journey: cursum quom institeris, T.: navium, Cs.: ingressus, cursus, accubitio: cursu cum aequalibus certare, S.: cursu contingere metam, H.: se cursu miratur in ipso, O.: quique pedum cursu valet, V.: huc magno cursu intenderunt, at full speed, Cs.: cursu Troas agebat, V.: cursu in hostem feruntur, advance at a run, L.: cursum in medios dedit, rushed, V.: effuso cursu, L.: eodem cursu contendere, right onward, Cs.: tam brevi tempore tantos cursūs conficere: cursum direxit, quo tendebat, N.: iterare cursūs relictos, H.: Hunc morem cursūs docuit, sort of race, V.: Cursibus decernere, in racing, V.: Quo cursu deserta petiverit, flight, V.: in hoc medio cursu, i. e. half-way across, Cs.: secundissimo vento cursum tenere.—Of things, a course, way, flow: stellarum: mutata suos flumina cursūs, movement, V.: Cursibus obliquis fluens, O. — A passage: cursum exspectare, i. e. a fair wind.—Poet.: et vi cursus in altum Vela vocet, V.—Fig., a course, progress, direction, way, passage, access, succession: rerum: vitae: quem dederat cursum fortuna, V.: temporum: continuus proeliorum, Ta.: vocis per omnīs sonos: invectus contexere cursu, i. e. in a breath, Iu.: In cursu meus dolor est, i. e. is permanent, O.: recto depellere cursu, from virtue, H.
    * * *
    running; speed/zeal; charge, onrush; forward movement/march; revolution (wheel); course/direction, line of advance, orbit; voyage/passage; race; career; series; lesson

    Latin-English dictionary > cursus

  • 4 discipulus

        discipulus ī, m    [disco], a learner, scholar, pupil, disciple, student, follower: Num immemores discipuli? Have the pupils forgotten (their lesson)? T.: Platonis: laboris et fori.
    * * *
    student, pupil, trainee; follower, disciple

    Latin-English dictionary > discipulus

  • 5 doctrīna

        doctrīna ae, f    [DIC-], teaching, instruction, learning: puerilis: sumere doctrinam quandam iuventuti, a lesson: Virtutem doctrina paret, H. — Science, erudition, learning: animos doctrinā excolere: studiis doctrinae dediti: doctrinā excellens: auctor doctrinae eius, L.: malae doctrinae: id fecit doctrinā, N.
    * * *
    education; learning; science; teaching; instruction; principle; doctrine

    Latin-English dictionary > doctrīna

  • 6 fābula

        fābula ae, f    [1 FA-], a narration, narrative, account, story, tale: poëticae, L.: longa, H.: de te Fabula narratur, H.: et fabula fias, the common talk, H.: volgaris, O.: nova, news, Iu.: a diverticulo repetatur fabula, let us return to our story, Iu.: fabulae conviviales, conversation, Ta. — An affair, concern, matter, talk: quam mihi surdo narret fabulam, how deaf I am to his talk, T.: quae haec est fabula? what does this mean? T.— A fictitious narrative, tale, story, fiction, fable: ut ad fabulas veniamus: fabulis credere: a fabulis ad facta venire: non fabula rumor Ille fuit, O.: fabulae! tales! T.: fabulae Manes (i. e. fabulosi), H.— A dramatic poem, drama, play: in primā fabulā, when the play opens, T.: primus fabulam docuit: Securus, cadat an stet fabula, H.: neu sit quinto productior actu Fabula, H.: in fabulis persona.— A fable, story with a lesson: fabularum genus, Ph.: quae (res) vel apologum, vel fabulam contineat.—Prov.: Lupus in fabulā, talk of the devil (of a person who comes while talked about), T.— A plot, action, story (of a play or poem), H.
    * * *
    story, tale, fable; play, drama

    fabulae! -- rubbish!, nonsense!

    Latin-English dictionary > fābula

  • 7 praeceptum

        praeceptum ī, n    [P. n. of praecipio], a maxim, rule, precept, order, direction, command, injunction: praeceptorum plenus istorum, T.: praecepto ab iis observato, Cs.: sine praecepto ullius suā sponte struebatur acies, L.: transvectae praecepto ducis alae, Ta.: hoc praeceptum offici diligenter tenendum est: praecepta philosophiae: deūm praecepta secuti, commands, V.
    * * *
    teaching, lesson, precept; order, command

    Latin-English dictionary > praeceptum

  • 8 rudīmentum

        rudīmentum ī, n    [1 rudis], a first attempt, trial, essay, beginning, commencement: primum puerilis regni, L.—Of military service: belli Dura rudimenta, V.: rudimentum adulescentiae posuisse, to have passed his novitiate, L.
    * * *
    first lesson(s); early training

    Latin-English dictionary > rudīmentum

  • 9 auditio

    audītĭo, ōnis, f. [audio].
    I.
    A hearing, a listening to (syn.:

    auditus, auscultatio): (pueri) fabellarum auditione ducuntur,

    Cic. Fin. 5, 15, 42:

    qui est versatus in auditione et cogitatione, quae studio et diligentiā praecurrit aetatem,

    id. de Or. 2, 30, 131; Quint. 2, 2, 11; 10, 1, 10: audite auditionem in terrore vocis ejus, hear a hearing (after the Heb.), i. e. hear attentively, Vulg. Job, 37, 2.—
    II.
    Hearsay:

    hoc solum auditione expetere coepit, cum id ipse non vidisset?

    Cic. Verr. 2, 4, 46.—Hence, meton.,
    (α).
    (Abstr. pro concr.) A report, hearsay, news (also in plur.):

    si accepissent famā et auditione esse quoddam numen et vim deorum,

    Cic. N. D. 2, 37, 95: fictae auditiones, [p. 203] id. Planc. 23, 56: ne tenuissimam quidem auditionem de eā re accepi, not even the slightest inkling, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 1:

    His rebus atque auditionibus permoti etc.,

    Caes. B. G. 4, 5; 7, 42:

    falsae auditiones,

    Tac. A. 4, 11 fin.:

    ab auditione malā non timebit,

    Vulg. Psa. 111, 7; ib. Nah. 3, 19.— And
    (β).
    Effect for cause, the voice:

    Domine, audivi auditionem tuam et timui,

    Vulg. Hab. 3, 2.—
    III.
    The hearing of a pupil (cf. audio, II. A. 2.); hence, meton. (abstr. pro concr.), a lecture, lesson, discourse (perh. only post-Aug.):

    Sedere in scholis auditioni operatos,

    Plin. 26, 2, 6, § 11:

    egressus ex auditione,

    Gell. 14, 1; 18, 2; 19, 8.—
    * IV.
    For auditus, the sense of hearing, the hearing, App. Dogm. Plat. p. 9, 27.

    Lewis & Short latin dictionary > auditio

  • 10 commentarium

    commentārĭus, ii, m. (sc. liber;

    both together,

    Gell. 13, 20, 17); commentā-rĭum, ii, n. (sc. volumen, Varr. L. L. 6, § 90 Müll.; Cic. Brut. 44, 164; cf. commentariolum) [commentor].
    I.
    Orig. a note-book, sketch-book, memorandum:

    diurni,

    a journal, Suet. Aug. 64.—
    II.
    As the title of a book on any subject, but esp. historical, which is only sketched down or written without care (mostly in plur.), a sketch, a paper, memoirs, a commentary, etc., Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 42, 6, 3; Quint. 2, 11, 7; 3, 8, 58; 3, 8, 67; 8, 2, 12; 10, 7, 30 al.; Tac. A. 6, 47; Suet. Tib. 61 et saep. Thus the two works of Cæsar upon the Gallic and civil wars are called Commentarii, commentaries, Cic. Brut. 75, 262; Hirt. and Asin. Pollio ap. Suet. Caes. 56.—Of a single book:

    superiore commentario,

    i. e. in the Seventh Book, Hirt. B. G. 8, 30; cf. Gai Inst. 2, 23; 2, 145.—
    B.
    Esp.
    1.
    A commentary, exposition, brief explanation, annotation:

    commentarium in Vergilium,

    Gell. 2, 6, 1; cf. id. 1, 12; 1, 21.—
    2.
    In law, a brief, Cic. Verr. 2, 5, 21, § 54.—
    3.
    The day-book of an accounting officer, Inscr. Grut. 592, 4; Inscr. Orell. 2904.—
    4.
    A collection of examples or citations, Quint. 1, 8, 19.—
    5.
    A pupil ' s notes of a lecture or lesson, Quint. 3, 6, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > commentarium

  • 11 commentarius

    commentārĭus, ii, m. (sc. liber;

    both together,

    Gell. 13, 20, 17); commentā-rĭum, ii, n. (sc. volumen, Varr. L. L. 6, § 90 Müll.; Cic. Brut. 44, 164; cf. commentariolum) [commentor].
    I.
    Orig. a note-book, sketch-book, memorandum:

    diurni,

    a journal, Suet. Aug. 64.—
    II.
    As the title of a book on any subject, but esp. historical, which is only sketched down or written without care (mostly in plur.), a sketch, a paper, memoirs, a commentary, etc., Cic. Fam. 5, 12, 10; Liv. 42, 6, 3; Quint. 2, 11, 7; 3, 8, 58; 3, 8, 67; 8, 2, 12; 10, 7, 30 al.; Tac. A. 6, 47; Suet. Tib. 61 et saep. Thus the two works of Cæsar upon the Gallic and civil wars are called Commentarii, commentaries, Cic. Brut. 75, 262; Hirt. and Asin. Pollio ap. Suet. Caes. 56.—Of a single book:

    superiore commentario,

    i. e. in the Seventh Book, Hirt. B. G. 8, 30; cf. Gai Inst. 2, 23; 2, 145.—
    B.
    Esp.
    1.
    A commentary, exposition, brief explanation, annotation:

    commentarium in Vergilium,

    Gell. 2, 6, 1; cf. id. 1, 12; 1, 21.—
    2.
    In law, a brief, Cic. Verr. 2, 5, 21, § 54.—
    3.
    The day-book of an accounting officer, Inscr. Grut. 592, 4; Inscr. Orell. 2904.—
    4.
    A collection of examples or citations, Quint. 1, 8, 19.—
    5.
    A pupil ' s notes of a lecture or lesson, Quint. 3, 6, 59.

    Lewis & Short latin dictionary > commentarius

  • 12 documentum

    dŏcŭmentum, i (dŏcŭmen, Lucr. 6, 392;

    and dŏcĭmen,

    Ter. Maur. p. 2425 P.), n. [doceo:

    documenta quae exempla docendi causa dicuntur,

    Varr. L. L. 6, § 62 Müll.], a lesson, example (either for instruction or warning); a pattern, warning; a proof, instance, specimen, etc. (class.).
    (α).
    With gen.:

    P. Rutilius documentum fuit hominibus nostris virtutis, antiquitatis, prudentiae,

    Cic. Rab. Post. 10, 27; cf. Suet. Aug. 51:

    humanorum casuum,

    Liv. 45, 40, [p. 606] 6:

    periculi,

    id. 1, 52, 4:

    fidei dare,

    id. 22, 39:

    eloquentiae dare, 45, 37: patientiae dare,

    Tac. Agr. 2; cf. id. H. 4, 60:

    judicii mei,

    id. ib. 1, 15:

    cavendae similis injuriae,

    Liv. 3, 50:

    sui dare,

    id. 32, 7; Curt. 7, 11, 5:

    multa egregii principis dare,

    Suet. Galb. 14; cf. Vell. 2, 42:

    quarum rerum maxuma documenta haec habeo quod, etc.,

    Sall. C. 9, 4:

    omnis exempli, Liv. praef. § 10: esse documentum adversus aliquid,

    id. 9, 46, 8:

    satis ego documenti in omnes casus sum,

    id. 30, 30, 16:

    alicujus rei esse documento,

    Quint. 7, 1, 2.—
    (β).
    With a rel. or interrog. clause:

    dederas enim, quam contemneres populares insanias, jam inde ab adolescentia documenta maxima,

    Cic. Mil. 8 fin.:

    documentum capere, quid esset victis extimescendum,

    id. Phil. 11, 2, 5:

    habeat me ipsum sibi documento, quae vitae via facillime viros bonos ad honorem perducat,

    id. Agr. 1, 9 fin.:

    quantum in bello fortuna posset, esse documento,

    Caes. B. C. 3, 10, 6; Liv. 45, 44:

    se documento futurum utrum... an, etc.,

    id. 3, 56 fin.; cf. Tac. A. 13, 6 fin.:

    haud sane, cur ad majora tibi fidamus, documenti quicquam dedisti,

    Liv. 24, 8.—With acc. and inf.:

    ut (Cato) esset hominibus documento, ea quoque percipi posse, etc.,

    Quint. 12, 11, 23.—
    (γ).
    With ne or ut:

    illis documentum dabo, ne, etc.,

    Plaut. Capt. 3, 5, 94; so,

    documentum esse, ne,

    Liv. 21, 19, 10; * Hor. S. 1, 4, 110:

    documento esse, ne,

    Liv. 7, 6, 11:

    ceteris, ut parcius instarent, fuere documentum,

    Curt. 8, 14, 14.—
    (δ).
    Absol.:

    singulis effossis oculis domum remittit, ut sint reliquis documento,

    Caes. B. G. 7, 4 fin.; Liv. 5, 51; 24, 8 fin.; Quint. 6, 3, 10; 11, 3, 4 al.:

    infidus socius... ad Fabiorum Pyrrhive proditorem tertium transfugis documentum esset,

    Liv. 24, 45, 3:

    aequitate deum erga bona malaque documenta,

    Tac. A. 16, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > documentum

  • 13 inauditiuncula

    ĭn-audītĭuncŭla, ae, f. dim., a little lecture or lesson:

    disciplinae grammaticae,

    Gell. 5, 21, 4.

    Lewis & Short latin dictionary > inauditiuncula

  • 14 pars

    pars, partis ( gen. sing. PARTVS, Inscr. Corp. Lat. 197, 12; acc. partim, Cic. de Or. 2, 22, 94; Liv. 26, 46, 8; 31, 36, 9; 23, 11, 11; Sall. J. 89, 1; id. H. 2, 41, 1; v. infra fin.; abl. parti, Plaut. Men. 3, 2, 14; Varr. R. R. 1, 13, 5; Lucr. 1, 1113; 4, 515; nom. plur. parteis, Varr. L. L. 5, 4, 21; gen. plur. partum, Caes. ap. Charis. p. 114 P.), f. [root por; Gr. eporon, gave; peprôtai, is given, destined; Lat. portio; cf. parare], a part, piece, portion, share, etc.
    I.
    In gen.:

    ne expers partis esset de nostris bonis,

    Ter. Heaut. 4, 1, 39:

    urbis, imperil,

    Cic. Verr. 2, 5, 32, § 84:

    duae partes frumenti,

    id. ib. 2, 3, 19, §

    48: magnas partes habuit publicorum,

    id. Rab. Post. 2, 4:

    dare partes amicis,

    id. ib.:

    Belgae pertinent ad inferiorem partem fluminis Rheni,

    Caes. B. G. 1, 1:

    copias in quattuor partes distribuerat,

    Sall. J. 101, 3:

    locare agrum partibus,

    Plin. Ep. 9, 37, 3:

    pars occidentalis Jordanis,

    the west side, Vulg. Jos. 23, 4.—
    2.
    Magna, bona, multa, major, maxima pars, many, a good many, the majority:

    magna pars in iis civitatibus,

    Cic. Balb. 8, 21:

    major pars populi,

    id. Agr. 2, 9, 22:

    maxima pars hominum,

    Hor. S. 2, 3, 121; cf.:

    minor pars populi,

    Cic. Agr. 2, 7, 18:

    multa pars mei,

    Hor. C. 3, 30, 6.—
    3.
    Pars, some, partitively (= partim):

    faciunt pars hominum,

    Plaut. Trin. 1, 1, 13; id. Most. 1, 2, 33; id. Capt. 2, 1, 36: pars levem ducere equitum jacturam;

    pars, etc.,

    Liv. 22, 8; cf. id. 21, 7; 23; 20:

    pars triumphos suos ostentantes,

    Sall. J. 31, 10:

    poscebantque pericula, pars virtute, multi ferocia et cupidine praemiorum,

    Tac. H. 5, 11:

    tergora deripiunt costis et viscera nudant: Pars in frusta secant,

    Verg. A. 1, 212.—Rarely of a single person:

    cum pars Niliacae plebis, cum verna Canopi, Crispinus ventilet, etc.,

    Juv. 1, 26.—
    4.
    Parte, in part, partly:

    (poma) quae candida parte, Parte rubent,

    Ov. M. 3, 483:

    melichloros est geminus, parte flavus, parte melleus,

    Plin. 37, 11, 73, § 191.—Esp., with magnā, maximā, etc.:

    ab semisomnis ac maximā parte inermibus refringi,

    Liv. 9, 24, 12 Weissenb. ad loc.:

    invalido exercitu et magnā parte pestilentiā absumpto,

    id. 24, 34, 14:

    quod saxum magnā parte ita proclive est,

    id. ib.; 41, 6, 6.—
    5.
    Pro parte, for one's share or quota, Cic. Verr. 2, 2, 59, § 145.—
    6.
    Ex parte, in part, partly:

    ex parte gaudeo,

    Cic. Q. Fr. 3, 1, 3, § 9:

    de decem viris sacrorum ex parte de plebe creandis,

    Liv. 6, 42, 2.—Esp.,
    b.
    Ex ullā, ex aliquā, ex magnā, ex maximā parte, in any, etc., degree, measure, etc.:

    si ullā ex parte sententia hujus interdicti infirmata sit,

    Cic. Caecin. 13, 38; id. Rosc. Com. 12, 33:

    ex magnā parte tibi assentior,

    id. Att. 7, 3, 3:

    aut omnino, aut magnā ex parte,

    id. Tusc. 1, 1, 1:

    saucii ex magnā parte milites,

    Liv. 21, 56, 8:

    ne minimā quidem ex parte,

    not in the slightest degree, Cic. Off. 1, 22, 76.—
    7.
    Multis partibus, by a great deal, much: omnibus partibus, in all respects, altogether:

    non multis partibus malit,

    Cic. Fin. 3, 11, 36:

    quoniam numero multis partibus esset inferior,

    Caes. B. C. 3, 84; 3, 80:

    in Hortensii sententiam multis partibus plures ituros,

    Cic. Fam. 1, 2, 2; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 9, 3:

    omnium virorum bonorum vitam omnibus partibus plus habere semper boni quam mali,

    in all respects, every way, Cic. Fin. 5, 31, 91.—
    8.
    In parte, in part, partly (cf. ex parte, supra):

    in parte expeditior, in parte difficilior,

    Quint. 5, 7, 22; 11, 2, 34:

    in parte verum videtur,

    id. 2, 8, 6; 4, 5, 13; 10, 7, 25.—
    9.
    Pro meā, tuā, suā parte, or simply pro parte (for the stronger pro virili parte, v. virilis, II. 2.), for my, your, or his share, to the best of my, your, his, etc., ability:

    quibus aliquid opis fortasse ego pro meā, tu pro tuā, pro suā quisque parte ferre potuisset,

    Cic. Fam. 15, 15, 3:

    pro meā parte adjuvi, ut, etc.,

    id. ib. 5, 2, 9:

    sciunt ii, qui me norunt, me pro illā tenui infirmāque parte id maxime defendisse, ut, etc.,

    id. Rosc. Am. 47, 136:

    quisquis adest operi, plus quam pro parte laborat,

    Ov. F. 4, 301.—Likewise,
    10.
    In partem, i. q. pro parte, en merei, for one's share, to the best of one's ability:

    quodsi pudica mulier in partem juvet Domum (i. e. quae ad eam proprie pertinet),

    Hor. Epod. 2, 39 (for which:

    age sis tuam partem nunc iam hunc delude,

    Plaut. As. 3, 3, 89 Fleck., where others read tu in partem).—
    11.
    Acc. absol.: magnam, maximam partem, in great part, for the most part:

    magnam partem ex iambis nostra constat oratio,

    Cic. Or. 56, 189; Liv. 5, 14:

    maximam partem ad arma trepidantes caedes oppressit,

    id. 9, 37, 9:

    maximam partem lacte atque pecore vivunt,

    Caes. B. G. 4, 1.—So, bonam partem, Lucr. 6, 1249.—
    12.
    In eam partem.
    a.
    On that side:

    in eam partem accipio,

    i. e. in that sense, Ter. Eun. 5, 2, 37:

    in eam partem peccant, quae cautior est,

    Cic. Rosc. Am. 20, 56.—
    b.
    On that account, with that intent, to the end that:

    moveor his rebus omnibus, sed in eam partem, ut salvi sint vobiscum omnes,

    Cic. Cat. 4, 2, 3:

    has litteras scripsi in eam partem, ne me motum putares,

    id. Att. 16, 1, 6.—
    13.
    In aliam partem, in the opposite direction:

    antehac est habitus parcus... is nunc in aliam partem palmam possidet,

    for the opposite quality Plaut. Most. 1, 1, 32.—
    14.
    In utramque partem, on both sides, for and against, pro and con: nullam in partem, on neither side: in mitiorem, in optimam partem, in the most mild or most favorable manner, Cic. Att. 15, 23 init.:

    magna vis est fortunae in utramque partem, vel secundas ad res, vel adversas,

    id. Off. 2, 6, 19:

    neutram in partem,

    id. ib.:

    neque ego ullam in partem disputo,

    id. Verr. 2, 5, 3, § 6:

    mitiorem in partem interpretari,

    id. Mur. 31, 64:

    in optimam partem aliquid accipere,

    id. Att. 10, 3, 2; id. Fam. 14, 2, 3: in partem aliquem vocare, to call upon one to take his share, to summon to a division of any thing, id. Caecin. 4, 12.—
    15.
    Nullā parte, by no means, not at all, Ov. H. 7, 110; Quint. 2, 16, 18.—
    b.
    Omni parte, and omni a and ex parte, in every respect, entirely:

    gens omni parte pacata,

    Liv. 41, 34; Hor. S. 1, 2, 38:

    quod sit omni ex parte... perfectum,

    Cic. Lael. 21, 79:

    omnique a parte placebam,

    Ov. H. 15, 45.—
    16.
    Per partes, partly, partially:

    quod etsi per partes nonnumquam damnosum est, in summā tamen fit compendiosum,

    Col. 1, 4, 5:

    per partes emendare aliquid,

    Plin. Ep. 2, 5, 10; Dig. 12, 1, 13.—
    17.
    In omnes partes, in every respect, altogether:

    Brundusii jacere in omnes partes est molestum,

    Cic. Att. 11, 6, 2; id. Fam. 4, 10, 2; 13, 1, 2.
    II.
    In partic.
    A.
    A party, faction, side, etc. (usu. in plur.; syn. factio).
    (α).
    Sing.:

    timeo huic nostrae parti, quid hic respondeat,

    Ter. And. 2, 5, 8:

    cum non liceret mihi nullius partis esse,

    Cic. Fam. 10, 31, 1:

    a parte heredum intraverant duo,

    Plin. Ep. 6, 31, 10:

    nec ex advocatis partis adversae judex eligendus,

    of the opposite party, Quint. 5, 6, 6; 7, 9, 14; 12, 9, 19 et saep.:

    ut alius in aliam partem mente atque animo traheretur,

    Caes. B. C. 1, 21.—Hence, esp.: ex alterā parte, on the other hand:

    omnia ex alterā parte collocata,

    Cic. Off. 3, 3, 11:

    si videatis catenas, non minus profecto vos ea species moveat, quam si ex alterā parte cernatis, etc.,

    Liv. 22, 59, 15:

    idem ex alterā parte et ancilla fecit,

    Petr. 18 fin.:

    parvuli amplexi patrem tenebant. Ex alterā parte uxor maritum osculis fatigabat,

    Just. 23, 2, 9; cf. Cic. Or. 32, 114.—
    (β).
    Plur. (class.;

    esp. freq. in Tac.),

    Cic. Phil. 13, 20, 47:

    erat, inquit, illarum partium,

    id. Quint. 21, 69:

    in duas partes discedunt Numidae,

    Sall. J. 13, 1:

    ita omnia in duas partes abstracta sunt,

    id. ib. 41, 5:

    mihi a spe, metu, partibus rei publicae animus liber erat,

    id. C. 4, 2:

    ducere aliquem in partes,

    Tac. A. 15, 51:

    trahere,

    id. ib. 4, 60:

    transire in partes,

    id. H. 1, 70. —
    B.
    In plur., a part, character, on the stage: primas partes qui aget, is erit Phormio, [p. 1307] the first part, the principal character, Ter. Phorm. prol. 27:

    cur partes seni Poëta dederit, quae sunt adulescentium,

    a youthful part, id. Heaut. prol. 1; 10:

    esse primarum, secundarum, aut tertiarum partium,

    Cic. Div. in Caecil. 15, 51:

    servus primarum partium,

    id. Fl. 27, 65.—
    2.
    Transf. beyond the lang. of the theatre, a part, function, office, duty, etc.—In plur. (class.):

    sine illum priores partes hosce aliquot dies Apud me habere,

    Ter. Eun. 1, 2, 71:

    in scribendo priores partes alicui tribuere,

    Cic. Q. Fr. 3, 4, 4:

    puero me hic sermo inducitur, ut nullae esse possent partes meae,

    so that I could not take a part in it, id. Att. 13, 19, 4:

    constantiae, moderationis, temperantiae, verecundiae partes,

    id. Off. 1, 28, 98:

    has partes lenitatis et misericordiae, quas me natura ipsa docuit semper egi libenter,

    id. Mur. 3, 6:

    partes accusatoris obtinere,

    id. Quint. 2, 8; id. Rosc. Am. 34, 95:

    tuum est hoc munus, tuae partes, etc.,

    id. Fam. 11, 5, 3:

    promitto atque confirmo, me... imperatoris suscepturum officia atque partes,

    id. ib. 3, 10, 8:

    Antonii audio esse partes, ut de totā eloquentiā disserat,

    id. de Or. 2, 7, 26:

    transactis jam meis partibus ad Antonium audiendum venistis,

    id. ib. 2, 4, 15; id. Att. 7, 26, 2: ut ad partes paratus veniat, qs. prepared to act his part, Varr. R. R. 2, 5; so,

    ad partes parati,

    Ov. Am. 1, 8, 87; cf. Liv. 3, 10; Gai. Inst. 4, 160; Mos. et Rom. Leg. Coll. 14, 3, 2.—In sing. (mostly post-Aug.):

    haec igitur tibi reliqua pars est,... ut rem publicam constituas, etc.,

    Cic. Marc. 9, 27:

    pars consilii pacisque,

    Tac. H. 3, 46:

    videri alia quoque hujus partis atque officii,

    Quint. 11, 3, 174:

    pars defensoris tota est posita in refutatione,

    id. 5, 13, 1:

    neglegentiae, humilitatis,

    id. 9, 4, 35 et saep. (v. Bonnell, Lex. Quint. p. 627).—
    C.
    A lot, portion, fate:

    hancine ego partem capio ob pietatem praecipuam?

    Plaut. Rud. 1, 3, 4.—
    D.
    A portion, share, of food, Petr. 33:

    equiti Romano avidius vescenti partes suas misit,

    Suet. Calig. 18.—Also, the remains of a meal, App. M. 2, p. 125 med.
    E.
    A task, lesson:

    puer frugi est, decem partes dicit,

    Petr. 75, 4; 46, 3; 58, 7; Inscr. Grut. 625, 8; Inscr. Orell. 2872.—
    F.
    A part, place, region, of the earth.—In plur., Cic. Fam. 12, 7, 2:

    Orientis partes,

    id. Mur. 41, 89:

    in extremis ignoti partibus orbis,

    Ov. Tr. 3, 3, 3; cf. Ruhnk. on Ov. H. 18, 197.—
    G.
    In counting or calculating, a part, fraction; one half, one third, etc., as the context indicates:

    tres jam copiarum partes,

    fourths, Caes. B. G. 1, 12:

    agri partes duae,

    thirds, Liv. 8, 1:

    duabus partibus peditum amissis,

    id. 21, 40:

    mulctae novem partes,

    tenths, Nep. Timol. 4.—
    H.
    A part of the body, member:

    nam lingua mali pars pessima servi,

    Juv. 9, 121.—Esp., the private parts, Ov. F. 1, 437; id. A. A. 2, 584; Auct. Priap. 30; 38; Phaedr. 4, 7.—Of a testicle, Col. 7, 11.—Hence, adv.: partim (old acc. sing.), partly, in part, a part, some of, some.
    A.
    Lit.
    (α).
    With gen.: cum partim illorum saepe ad eundem morem erat, Cato ap. Gell. 10, 13, 2:

    atque haud scio an partim eorum fuerint, qui, etc.,

    id. ib. 7, 3, 16: utrum neglegentia partim magistratuum, an, etc., nescio, Quadrig. ap. Gell. 10, 13, 4:

    Bruttios Apulosque, partim Samnitium ac Lucanorum defecisse ad Poenos,

    Liv. 23, 11.—So, repeated:

    corpora partim Multa virum terrae infodiunt avectaque partim Finitimos tollunt in agros,

    Verg. A. 11, 204:

    partim... partim: cum partim ejus praedae profundae libidines devorassent, partim nova quaedam et inaudita luxuries, partim etiam, etc.,

    Cic. Pis. 21, 48:

    eorum autem ipsorum partim ejus modi sunt, ut, etc.,

    id. Off. 2, 21, 9; 72; id. de Or. 2, 22, 94; 1, 31, 141:

    partim copiarum ad tumulum expugnandum mittit, partim ipse ad arcem ducit,

    Liv. 26, 46:

    eorum autem, quae objecta sunt mihi, partim ea sunt, etc.,

    id. 42, 41, 2; Nep. Att. 7, 2.—
    (β).
    With ex:

    ex quibus partim tecum fuerunt, partim, etc.,

    Cic. Vatin. 7, 16:

    partim ex illis distracti ac dissipati jacent,

    id. Leg. 2, 17, 42:

    cum partim e nobis ita timidi sint, ut, etc.,... partim, etc.,

    id. Phil. 8, 11, 32:

    ex dubiis partim nobis ipsis ad electionem sunt libera, partim aliorum sententiae commissa,

    Quint. 3, 4, 8.—
    (γ).
    Absol. (so most freq.): animus partim uxoris misericordiā Devinctus, partim victus hujus injuriis, partly,... partly; in part,... in part, Ter. Hec. 1, 2, 92 sq.:

    partim quae perspexi his oculis, partim quae accepi auribus,

    id. ib. 3, 3, 3:

    amici partim deseruerint me, partim etiam prodiderint,

    Cic. Q. Fr. 1, 3, 5:

    diuturni silentii... non timore aliquo, sed partim dolore, partim verecundiā, finem hodiernus dies attulit,

    id. Marc. 1, 1; Quint. 7, 1, 3:

    partim quod... partim quod, etc.,

    Caes. B. G. 5, 6, 3:

    partim ductu, partim auspiciis suis,

    Suet. Aug. 21:

    partim cupiditate... partim ambitione... partim etiam inscientiā,

    Quint. 12, 11, 14:

    Scipio dux partim factis fortibus partim suāpte fortunā quādam ingentis ad incrementa gloriae celebratus converterat animos,

    Liv. 29, 26, 5:

    postea renuntiavit foro partim pudore, partim metu,

    Suet. Rhet. 6.—Sometimes partim is placed only in the second member of a partitive proposition:

    Caesar a nobilissimis civibus, partim etiam a se omnibus rebus ornatis, trucidatus,

    Cic. Div. 2, 9, 23; id. Verr. 2, 2, 65, § 158.—Sometimes it corresponds to alius, quidam, etc.:

    bestiarum terrenae sunt aliae, partim aquatiles, aliae quasi ancipites,

    Cic. N. D. 1, 37, 103:

    multa inusitata partim e caelo, alia ex terrā oriebantur, quaedam etiam, etc.,

    id. Div. 1, 42, 93:

    quibusdam placuisse mirabilia quaedam, partim fugiendas esse nimias amicitias,

    Cic. Am. 13, 45:

    castra hostium invadunt, semisomnos partim, alios arma sumentes fugant,

    Sall. J. 21, 2:

    Gaetulos accepimus, partim in tuguriis, alios incultius vagos agitare, etc.,

    id. ib. 19, 5; 38, 3; 40, 2; cf. id. ib. 13, 2; Gell. 2, 22, 1.—
    B.
    Transf.
    1.
    For the most part, chiefly, principally (ante-class.):

    mirum quin tibi ego crederem, ut ipse idem mihi faceres, quod partim faciunt argentarii,

    Plaut. Pers. 3, 3, 28:

    bubulcis obsequitor, partim quo libentius boves curent,

    Cato, R. R. 5, 6; 6, 3. —
    2.
    Of time, sometimes (late Lat.), Scrib. Comp. Med. 53.

    Lewis & Short latin dictionary > pars

  • 15 praescribo

    prae-scrībo, psi, ptum, 3, v. a., to write before, in front, or previously, to prefix in writing (syn.: praefinio, praestituo).
    I.
    Lit.:

    pagina nomen sibi quae Vari praescripsit,

    Verg. E. 6, 11:

    monimentis consulum nomina,

    Tac. A. 3, 57; cf.:

    praescriptum (sc. in signis) Vespasiani nomen,

    id. H. 3, 13:

    nomen ipsius virtutis libro,

    Gell. 11, 16, 7:

    epistula, cui titulus praescriptus est, pluria non plura dici debere,

    id. 5, 21, 10:

    auctoritates praescriptae,

    the recorded names of senators present when a decree was made, Cic. de Or. 3, 2, 5:

    ut praescripsimus,

    as we remarked before, Vell. 2, 21, 1.—
    B.
    Transf., to trace out:

    praescripta lineamenta,

    Plin. 35, 10, 36, § 92.—
    II.
    Trop.
    A.
    To order, appoint, direct, command, prescribe:

    finem rebus,

    Ter. And. 1, 1, 124:

    sic enim praescripsimus iis, quibus ea negotia mandavimus, ut, etc.,

    Cic. Fam. 13, 26, 2:

    cum ei praescriptum esset, ne, etc.,

    id. Att. 16, 3, 6:

    iis praescribendus est imperandi modus,

    id. Leg. 3, 2, 5:

    lege aliquid,

    id. Clu. 53, 147:

    si ipse populo Romano non praescriberet, quemadmodum suo jure uteretur, etc.,

    Caes. B. G. 1, 36:

    quid fieri oporteret, ipsi sibi praescribere poterant,

    id. ib. 2, 20:

    ut majorum jura moresque praescribunt,

    Cic. Font. 16, 36:

    curationem valetudinis,

    id. Div. 2, 59, 123:

    jura civibus,

    id. Sen. 9, 27:

    senatui quae sunt agenda,

    id. ib. 6, 18:

    praescribere et constituere aliquid,

    id. Caecin. 27, 76:

    praescribere aliquid et quasi imperare,

    id. Ac. 2, 3, 8:

    praescriptis verbis agendum est,

    Dig. 19, tit. 5, 2.—
    B.
    In law, to bring an exception against, to except, object, or demur to:

    ignominioso patri filius praescribit,

    Quint. 7, 5, 3; Dig. 47, 15, 3.—
    C.
    To dictate:

    carmina,

    Tib. 4, 1, 177.—
    D.
    To write down, put down in writing:

    testamentum litteris,

    Dig. 29, 1, 40.—
    E.
    (I. q. praetexere, obtentui sumere.) To use as a pretext:

    aliquem,

    Tac. A. 4, 52; 11, 16; cf. praescriptio, II. A.—
    F.
    To describe or depict beforehand:

    tum (Nero) formam futuri principatūs praescripsit,

    Tac. A. 13, 4.—Hence, praescriptum, i, n., something prescribed, a copy, task, lesson to imitate or to get by heart (class.).
    A.
    Lit.:

    puerile praescriptum,

    Sen. Ep. 94, 9:

    pueri ad praescriptum discunt,

    id. ib. 94, 51.—
    B.
    Trop.
    1.
    A precept, order, rule:

    praescripta candida supremae calcis, i. e. metae,

    Lucr. 6, 92:

    omnia legum imperio et praescripto fieri videbitis,

    Cic. Clu. 53, 147; so,

    legis,

    Suet. Claud. 14; Amm. 14, 1, 5; 29, 1, 27:

    praescripta servare,

    Cic. Off. 1, 26, 92:

    ad praescriptum,

    according to order, Caes. B. G. 1, 36; id. B. C. 3, 51; Liv. 10, 22:

    ex communi praescripto civitatis,

    Cic. Inv. 2, 45, 132; cf.:

    ex Augusti praescripto,

    Suet. Ner. 10:

    hoc ejus praescripto,

    Caes. B. C. 1, 87 fin.: ultra praescriptum, beyond or contrary to rule, irregularly, illegally, Suet. Caes. 28.—
    2.
    The prescribed limits or bounds:

    intra praescriptum equitare,

    Hor. C. 2, 9, 23.

    Lewis & Short latin dictionary > praescribo

  • 16 Momotus momota lessonii

    ENG Lesson's motmot

    Animal Names Latin to English > Momotus momota lessonii

  • 17 Sporophila bouvronides

    ENG Lesson's seedeater

    Animal Names Latin to English > Sporophila bouvronides

См. также в других словарях:

  • Lesson — Les son (l[e^]s s n), n. [OE. lessoun, F. le[,c]on lesson, reading, fr. L. lectio a reading, fr. legere to read, collect. See {Legend}, and cf. {Lection}.] 1. Anything read or recited to a teacher by a pupil or learner; something, as a portion of …   The Collaborative International Dictionary of English

  • lesson — [les′ən] n. [ME lessoun < OFr leçon < L lectio, a reading, hence text, lesson < pp. of legere, to read: see LOGIC] 1. something to be learned; specif., a) an exercise or assignment that a student is to prepare or learn within a given… …   English World dictionary

  • Lesson — Les son, v. t. [imp. & p. p. {Lessoned} ( s nd); p. pr. & vb. n. {Lessoning}.] To teach; to instruct. Shak. [1913 Webster] To rest the weary, and to soothe the sad, Doth lesson happier men, and shame at least the bad. Byron. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Lesson XX — Género Drama, Romance, Yaoi, Shōjo Estudio Daiei Co. Ltd Lanzamiento 1995 …   Wikipedia Español

  • lesson — [n1] information taught assignment, chalk talk*, class, coaching, drill, education, exercise, homework, instruction, lecture, period, practice, quiz, reading, recitation, schooling, study, task, teaching, test, tutoring; concepts 274,285,287… …   New thesaurus

  • Lesson — (spr. óng), René Primevère, Naturforscher, geb. 20. März 1794 in Rochefort, gest. daselbst 28. April 1849, begleitete 1822–25 den Kapitän Duperrey auf seiner Weltreise auf der Korvette La Coquille und wurde dann Professor der Botanik in Rochefort …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • lesson — index caveat, correction (punishment), guidance Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • lesson — ● lesson Mot anglais signifiant leçon et désignant en Angleterre, aux XVIIe et XVIIIe s., une suite ou sonate pour un ou plusieurs instruments. (J. Dowland, T. Morley, H. Purcell et G. F. Händel sont les principaux auteurs de lessons.) …   Encyclopédie Universelle

  • lesson — (n.) early 13c., a reading aloud from the Bible, also something to be learned by a student, from O.Fr. leçon, from L. lectionem (nom. lectio) a reading, noun of action from pp. stem of legere to read (see LECTURE (Cf. lecture) (n.)). Transferred… …   Etymology dictionary

  • lesson — (izg. lèsn) m DEFINICIJA 1. glazb. pov. instrumentalno djelo, posebno kompozicije za orgulje (u Engleskoj u 17. i 18. st.) 2. čitanje odlomaka iz svetih knjiga za vrijeme službe u crkvi ETIMOLOGIJA engl …   Hrvatski jezični portal

  • lesson — ► NOUN 1) a period of learning or teaching. 2) a thing learned. 3) a thing that serves as a warning or encouragement. 4) a passage from the Bible read aloud during a church service. ORIGIN Old French leçon, from Latin legere read …   English terms dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»