Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

bounds

  • 1 moderātus

        moderātus adj. with comp. and sup.    [P. of moderor], within bounds, observing moderation, moderate: senes: Catone moderatior: consul moderatissimus: cupidine victoriae haud moderatus animus, S.— Plur m. as subst: cupidos moderatis anteferre.— Within bounds, moderate, modest, restrained: oratio: convivium: doctrina: ventus, O.: amor, O.: parum moderatum guttur, O.
    * * *
    moderata, moderatum ADJ
    controlled, restrained, moderate, temperate, sober

    Latin-English dictionary > moderātus

  • 2 terminō

        terminō āvī, ātus, āre    [terminus], to set bounds, mark off by boundaries, bound, limit: praetores terminare iussi, quā, etc., i. e. to bound their jurisdiction, L.: finīs imperi caeli regionibus: fana, L.: stomachus palato extremo atque intimo terminatur, ends in: imperium Oceano, famam astris, V.—Fig., to limit, set limits, circumscribe, bound: isdem finibus gloriam, quibus vitam: ea (lingua) vocem terminat: campos oculis, i. e. reach the limits of, L.— To limit, define, determine: bona voluptate, mala dolore.— To set bounds, close, finish, end, terminate: clausulas longā syllabā: ut pariter extrema terminentur.
    * * *
    terminare, terminavi, terminatus V
    mark the boundaries of, form the boundaries of; restrict; conclude

    Latin-English dictionary > terminō

  • 3 claustra

    claustra ( clostra, Cato, R. R. 13, 3; 135, 2), ōrum, n. (in sing.: claustrum, i, rare, Caes. Germ. Arat. 197; Curt. 4, 5, 21; 7, 6, 13; Petr. 89, 2, 7; Gell. 14, 6, 3; Luc. 10, 509; App. M. 4, 10, p. 146 fin.; Amm. 23, 4, 6; 26, 8, 8: clostrum, Sen. Ben. 7, 21, 2) [clausum, claudo], that by which any thing is shut up or closed, a lock, bar, bolt.
    I.
    Prop.: claves, claustra, Varr. ap. Non. p. 545, 12:

    claustra revellere,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Liv. 5, 21, 10: januae pandere, * Cat. 61, 76:

    laxare,

    Verg. A. 2, 259:

    relaxare,

    Ov. Am. 1, 6, 17:

    rumpere,

    Verg. A. 9, 758:

    diu claustris retentae ferae,

    Liv. 42, 59, 2:

    ferae claustris fractae,

    Plin. Pan. 81, 3:

    claustra pati,

    to submit to confinement, Col. 8, 17, 8:

    discutere,

    Petr. 11, 2:

    reserare,

    Sil. 7, 334:

    portarum ingentia claustra,

    Verg. A. 7, 185; Val. Fl. 3, 53:

    ferrea,

    Mart. 10, 28, 8:

    sub signo claustrisque rei publicae positum vectigal,

    Cic. Agr. 1, 7, 21. —
    B.
    Trop., a bar, band, barrier, bounds:

    arta portarum naturae effringere,

    i. e. to disclose its secrets, Lucr. 1, 72; cf.:

    tua claustra fregerunt tui versus,

    i. e. have become known, public, Plin. Ep. 2, 10, 3:

    pudoris et reverentiae refringere,

    id. ib. 2, 14, 4:

    vitaï claustra resolvere,

    to loose the bands of life, Lucr. 1, 416; 3, 397; 6, 1152:

    temporum,

    Vell. 1, 17, 4:

    (animus) amat spatiis obstantia rumpere claustra (the figure drawn from the bounds of a racecourse),

    Hor. Ep. 1, 14, 9.—
    II.
    In a more extended sense, a door or gate that shuts up any place, a dam, dike; meton., a place that is shut up:

    urbis relinquant,

    Ov. M. 4, 86; cf.

    Thebarum,

    Stat. Th. 10, 474.—Of sunken ships, closing a port, Liv. 37, 14, 7; cf.:

    ubi demersis navibus frenassent claustra maris,

    id. 37, 15, 1:

    maris,

    i.e. a harbor, haven, Sil. 12, 442:

    undae,

    a dam, id. 5, 44; cf.:

    Lucrino addita,

    Verg. G. 2, 161; cf. id. A. 1, 56:

    Daedalea,

    i. e. the Labyrinth, Sen. Hippol. 1166 al. —
    B.
    In milit. lang., a barricade, bulwark, key, defence, fortress, wall, bank, etc., for warding off an enemy:

    claustra loci,

    Cic. Verr. 2, 5, 32, § 84:

    Corinthus in faucibus Graeciae, sic ut terra claustra locorum teneret,

    id. Agr. 2, 32, 87:

    Sutrium, quae urbs socia Romanis velut claustra Etruriae erat,

    Liv. 9, 32. 1:

    Aegypti,

    id. 45, 11, 5; Tac. H. 2, 82; Suet. Vesp. 7:

    tutissima praebet,

    Liv. 42. 67, 6; cf. id. 6, 9, 4; 44, 7, 9; Tac. A. 2, 61 al.:

    montium,

    id. H. 3, 2:

    Caspiarum,

    id. ib. 1, 6:

    maris,

    id. ib. 3, 43; cf. Sil. 12, 442; Tac. A. 2, 59: suis claustris ( walls, intrenchments) impeditos turbant, id. ib. 12, 31; cf. id. ib. 4, 49:

    regni claustra Philae,

    Luc. 10, 312:

    Africae,

    Flor. 4, 2, 70.—
    C.
    Trop.:

    cum ego claustra ista nobilitatis refregissem, ut aditus ad consulatum pateret,

    Cic. Mur. 8, 17:

    annonae Aegyptus,

    Tac. H. 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > claustra

  • 4 clostra

    claustra ( clostra, Cato, R. R. 13, 3; 135, 2), ōrum, n. (in sing.: claustrum, i, rare, Caes. Germ. Arat. 197; Curt. 4, 5, 21; 7, 6, 13; Petr. 89, 2, 7; Gell. 14, 6, 3; Luc. 10, 509; App. M. 4, 10, p. 146 fin.; Amm. 23, 4, 6; 26, 8, 8: clostrum, Sen. Ben. 7, 21, 2) [clausum, claudo], that by which any thing is shut up or closed, a lock, bar, bolt.
    I.
    Prop.: claves, claustra, Varr. ap. Non. p. 545, 12:

    claustra revellere,

    Cic. Verr. 2, 4, 23, § 52; Liv. 5, 21, 10: januae pandere, * Cat. 61, 76:

    laxare,

    Verg. A. 2, 259:

    relaxare,

    Ov. Am. 1, 6, 17:

    rumpere,

    Verg. A. 9, 758:

    diu claustris retentae ferae,

    Liv. 42, 59, 2:

    ferae claustris fractae,

    Plin. Pan. 81, 3:

    claustra pati,

    to submit to confinement, Col. 8, 17, 8:

    discutere,

    Petr. 11, 2:

    reserare,

    Sil. 7, 334:

    portarum ingentia claustra,

    Verg. A. 7, 185; Val. Fl. 3, 53:

    ferrea,

    Mart. 10, 28, 8:

    sub signo claustrisque rei publicae positum vectigal,

    Cic. Agr. 1, 7, 21. —
    B.
    Trop., a bar, band, barrier, bounds:

    arta portarum naturae effringere,

    i. e. to disclose its secrets, Lucr. 1, 72; cf.:

    tua claustra fregerunt tui versus,

    i. e. have become known, public, Plin. Ep. 2, 10, 3:

    pudoris et reverentiae refringere,

    id. ib. 2, 14, 4:

    vitaï claustra resolvere,

    to loose the bands of life, Lucr. 1, 416; 3, 397; 6, 1152:

    temporum,

    Vell. 1, 17, 4:

    (animus) amat spatiis obstantia rumpere claustra (the figure drawn from the bounds of a racecourse),

    Hor. Ep. 1, 14, 9.—
    II.
    In a more extended sense, a door or gate that shuts up any place, a dam, dike; meton., a place that is shut up:

    urbis relinquant,

    Ov. M. 4, 86; cf.

    Thebarum,

    Stat. Th. 10, 474.—Of sunken ships, closing a port, Liv. 37, 14, 7; cf.:

    ubi demersis navibus frenassent claustra maris,

    id. 37, 15, 1:

    maris,

    i.e. a harbor, haven, Sil. 12, 442:

    undae,

    a dam, id. 5, 44; cf.:

    Lucrino addita,

    Verg. G. 2, 161; cf. id. A. 1, 56:

    Daedalea,

    i. e. the Labyrinth, Sen. Hippol. 1166 al. —
    B.
    In milit. lang., a barricade, bulwark, key, defence, fortress, wall, bank, etc., for warding off an enemy:

    claustra loci,

    Cic. Verr. 2, 5, 32, § 84:

    Corinthus in faucibus Graeciae, sic ut terra claustra locorum teneret,

    id. Agr. 2, 32, 87:

    Sutrium, quae urbs socia Romanis velut claustra Etruriae erat,

    Liv. 9, 32. 1:

    Aegypti,

    id. 45, 11, 5; Tac. H. 2, 82; Suet. Vesp. 7:

    tutissima praebet,

    Liv. 42. 67, 6; cf. id. 6, 9, 4; 44, 7, 9; Tac. A. 2, 61 al.:

    montium,

    id. H. 3, 2:

    Caspiarum,

    id. ib. 1, 6:

    maris,

    id. ib. 3, 43; cf. Sil. 12, 442; Tac. A. 2, 59: suis claustris ( walls, intrenchments) impeditos turbant, id. ib. 12, 31; cf. id. ib. 4, 49:

    regni claustra Philae,

    Luc. 10, 312:

    Africae,

    Flor. 4, 2, 70.—
    C.
    Trop.:

    cum ego claustra ista nobilitatis refregissem, ut aditus ad consulatum pateret,

    Cic. Mur. 8, 17:

    annonae Aegyptus,

    Tac. H. 3, 8.

    Lewis & Short latin dictionary > clostra

  • 5 definio

    dēfīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a.
    I.
    To bound, to set bounds to; to limit, terminate, define (for syn. v. decerno—freq. in Cic.).
    A.
    Lit.:

    ejus fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt,

    Cic. Caecin. 8, 22; cf. id. Rep. 2, 6:

    orbes caeli aspectum nostrum definiunt,

    id. Div. 2, 44; cf. id. N. D. 2, 40:

    orbem terrarum (loca),

    id. Balb. 28, 64;

    imperium populi R.,

    id. Sest. 31, 67 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    To designate by limiting; to limit, define, determine; to explain (cf. circumscribo, no. II. A.):

    genus universum brevi circumscribi et definiri potest,

    Cic. Sest. 45, 97; cf. id. de Or. 1, 16, 70:

    universam et propriam oratoris vim,

    id. ib. 1, 15:

    definienda res erit verbis et breviter describenda,

    id. Inv. 1, 8 fin.; cf. Cic. Rep. 1, 24; 2, 31 fin.: omitto innumerabiles viros, etc.... unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., this only I declare, etc., id. ib. 1, 1 fin.: probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate, id. Off. 1, 19; 1, 27, 96; id. Fin. 2, 2 et saep.:

    nec uno modo definitur res eadem,

    Quint. 7, 3, 16; Tac. A. 6, 28 et saep.:

    aedes sibi optimas, hortos, etc.,

    Cic. Phil. 8, 3, 9; cf.:

    ut suus cuique locus erat definitus,

    Caes. B. G. 7, 81, 4:

    tempus adeundi,

    id. ib. 7, 83, 5: cf.:

    ante quem diem iturus sit,

    id. B. C. 1, 11, 2:

    annos,

    Quint. 12, 6, 1:

    consulatum in annos,

    Caes. B. C. 3, 82, 4; cf.:

    potestatem in quinquennium,

    Cic. Agr. 2, 13:

    ut quam vitam ingrediar, definias,

    id. Ac. 2, 36; cf. id. Quint. 27:

    non remittam: definitum est,

    it is determined, decided, Plaut. Cist. 2, 1, 43; Cic. Fat. 5, 9; Vulg. 1 Reg. 20, 33.—
    2.
    In opposition to breadth or laxity (cf. circumscribo, no. II. 2), to limit within certain bounds, to restrict, confine:

    non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris, qui, etc.,

    Cic. de Or. 3, 3:

    quae sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,

    Cic. Lael. 16, 58; cf. id. de Or. 3, 28, 109: ex perduellium numero definitus, included in the definition of, Off. 3, 29, 107 (dub.). —
    II.
    To terminate, finish (very rare;

    perh. only in the foll. places): ut totam hujus generis orationem concludam atque definiam,

    Cic. Verr. 2, 4, 52 Zumpt; id. Or. 19 fin.: definito juvene, ended, i. e. slain, Apul. M. 8, p. 203, 20.—Hence, dēfīnītus, a, um, P. a. (according to no. I. B. 1), definite, limited, distinct, precise; plain, perspicuous (rare, but good prose): quaestionum duo sunt genera: alterum infinitum, alterum definitum. Definitum est, quod hupothesin Graeci, nos causam, etc., Cic. Top. 21;

    so opp. generales,

    Quint. 7, 2, 1:

    certum esse in caelo ac definitum locum, ubi, etc.,

    Cic. Rep. 6, 13;

    so with certus,

    id. Fam. 3, 8; Quint. 7, 10, 7:

    quaestiones,

    Cic. Top. 24 fin.—Adv.: dē-fīnītē, definitely, precisely, distinctly, [p. 531] etc., Cic. Balb. 14; de Or. 2, 27, 118; Plin. Pan. 88, 6; Gell. 1, 257 al.— Comp. and sup. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > definio

  • 6 definite

    dēfīnĭo, īvi, ītum, 4, v. a.
    I.
    To bound, to set bounds to; to limit, terminate, define (for syn. v. decerno—freq. in Cic.).
    A.
    Lit.:

    ejus fundi extremam partem oleae directo ordine definiunt,

    Cic. Caecin. 8, 22; cf. id. Rep. 2, 6:

    orbes caeli aspectum nostrum definiunt,

    id. Div. 2, 44; cf. id. N. D. 2, 40:

    orbem terrarum (loca),

    id. Balb. 28, 64;

    imperium populi R.,

    id. Sest. 31, 67 al. —
    B.
    Trop.
    1.
    To designate by limiting; to limit, define, determine; to explain (cf. circumscribo, no. II. A.):

    genus universum brevi circumscribi et definiri potest,

    Cic. Sest. 45, 97; cf. id. de Or. 1, 16, 70:

    universam et propriam oratoris vim,

    id. ib. 1, 15:

    definienda res erit verbis et breviter describenda,

    id. Inv. 1, 8 fin.; cf. Cic. Rep. 1, 24; 2, 31 fin.: omitto innumerabiles viros, etc.... unum hoc definio, tantam esse necessitatem virtutis, etc., this only I declare, etc., id. ib. 1, 1 fin.: probe definitur a Stoicis fortitudo, cum eam virtutem esse dicunt propugnantem pro aequitate, id. Off. 1, 19; 1, 27, 96; id. Fin. 2, 2 et saep.:

    nec uno modo definitur res eadem,

    Quint. 7, 3, 16; Tac. A. 6, 28 et saep.:

    aedes sibi optimas, hortos, etc.,

    Cic. Phil. 8, 3, 9; cf.:

    ut suus cuique locus erat definitus,

    Caes. B. G. 7, 81, 4:

    tempus adeundi,

    id. ib. 7, 83, 5: cf.:

    ante quem diem iturus sit,

    id. B. C. 1, 11, 2:

    annos,

    Quint. 12, 6, 1:

    consulatum in annos,

    Caes. B. C. 3, 82, 4; cf.:

    potestatem in quinquennium,

    Cic. Agr. 2, 13:

    ut quam vitam ingrediar, definias,

    id. Ac. 2, 36; cf. id. Quint. 27:

    non remittam: definitum est,

    it is determined, decided, Plaut. Cist. 2, 1, 43; Cic. Fat. 5, 9; Vulg. 1 Reg. 20, 33.—
    2.
    In opposition to breadth or laxity (cf. circumscribo, no. II. 2), to limit within certain bounds, to restrict, confine:

    non vagabitur oratio mea longius atque eis fere ipsis definietur viris, qui, etc.,

    Cic. de Or. 3, 3:

    quae sententia definit amicitiam paribus officiis ac voluntatibus,

    Cic. Lael. 16, 58; cf. id. de Or. 3, 28, 109: ex perduellium numero definitus, included in the definition of, Off. 3, 29, 107 (dub.). —
    II.
    To terminate, finish (very rare;

    perh. only in the foll. places): ut totam hujus generis orationem concludam atque definiam,

    Cic. Verr. 2, 4, 52 Zumpt; id. Or. 19 fin.: definito juvene, ended, i. e. slain, Apul. M. 8, p. 203, 20.—Hence, dēfīnītus, a, um, P. a. (according to no. I. B. 1), definite, limited, distinct, precise; plain, perspicuous (rare, but good prose): quaestionum duo sunt genera: alterum infinitum, alterum definitum. Definitum est, quod hupothesin Graeci, nos causam, etc., Cic. Top. 21;

    so opp. generales,

    Quint. 7, 2, 1:

    certum esse in caelo ac definitum locum, ubi, etc.,

    Cic. Rep. 6, 13;

    so with certus,

    id. Fam. 3, 8; Quint. 7, 10, 7:

    quaestiones,

    Cic. Top. 24 fin.—Adv.: dē-fīnītē, definitely, precisely, distinctly, [p. 531] etc., Cic. Balb. 14; de Or. 2, 27, 118; Plin. Pan. 88, 6; Gell. 1, 257 al.— Comp. and sup. do not occur.

    Lewis & Short latin dictionary > definite

  • 7 modero

    mŏdĕro, āvi, ātum, 1, v. a. [modus], to moderate a thing (in verb. fin. only anteand post-class.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With acc.: neque tuum te ingenium moderat, Pac. ap. Non. 471, 7.—
    (β).
    With dat.:

    ego voci moderabo meae,

    Plaut. Mil. 2, 2, 115.—
    II.
    Transf., to regulate, Dig. 3, 5, 14:

    ita res moderatur, ut, etc.,

    ib. 23, 3, 39.—Hence, mŏdĕrātus, a, um, P. a., keeping within due bounds, observing moderation, moderate (Ciceron.).
    A.
    Of persons:

    moderati senes tolerabilem agunt senectutem,

    Cic. Sen. 3, 7:

    in omnibus vitae partibus moderatus ac temperans,

    id. Font. 14, 40:

    moderatum esse in re aliquā,

    id. Phil. 2, 16, 40; cf.:

    Gracchis cupidine victoriae haud satis moderatus animus,

    Sall. J. 42, 2.—
    B.
    Of things, moderated, kept within due measure or bounds, moderate:

    convivium moderatum atque honestum,

    Cic. Mur. 6, 13:

    ventus,

    Ov. Tr. 4, 4, 57:

    mores,

    Cic. Fam. 12, 27, 1:

    otium,

    id. Brut. 2, 8:

    doctrina,

    id. Mur. 29, 60:

    oratio,

    id. de Or. 2, 8, 34.— Comp.: quando annona moderatior? Vell. 2, 126, 3. — Sup.: moderatissimus sensus, Planc. ap. Cic. Fam. 10, 24, 5.—Hence, adv.: mŏdĕ-rātē, with moderation, moderately (Ciceron.):

    moderate dictum,

    Cic. Font. 10, 31:

    omnia humana placate et moderate feramus,

    id. Fam. 6, 1, 4:

    moderate et clementer jus dicere,

    Caes. B. C. 3, 20.— Comp.:

    moderatius id volunt fieri,

    Cic. Fin. 1, 1, 2. — Sup.:

    res moderatissime constituta,

    Cic. Leg. 3, 5, 12.

    Lewis & Short latin dictionary > modero

  • 8 modus

    mŏdus, i, m. [root med-, measure, weigh; Gr. medomai, medontes, mêstôr, medimnos; cf.: modius, modestus, moderor], a measure with which, or according to which, any thing is measured, its size, length, circumference, quantity (freq. and class.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    modi, quibus metirentur rura,

    Varr. R. R. 1, 10, 1:

    is modus acnua Latine appellatur,

    id. ib. 1, 10, 2:

    filio agri reliquit ei non magnum modum,

    Plaut. Aul. prol. 13:

    hoc erat in votis, modus agri non ita magnus,

    Hor. S. 2, 6, 1:

    de modo agri scripsit,

    Cic. Att. 13, 33, 2:

    de modo agri (actio), cum a venditore emptor deceptus est,

    Paul. Sent. 1, 19, 1:

    modus hic agri nostro non sufficit horto,

    Juv. 14, 172:

    modus altitudinis et latitudinis (sulcorum),

    Col. 11, 3, 4:

    collis modum jugeri continens,

    Col. Arbor. 1, 6:

    ut omnium par modus sit,

    Cels. 3, 27; cf. Col. 12, 23:

    falsus,

    false measure, Dig. 11, 6: magnus legionum, Vell. 2, 73, 2: hic mihi conteritur vitae modus, measure or term of life, Prop. 1, 7, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Pregn., a proper measure, due measure:

    in modo fundi non animadverso lapsi sunt multi,

    Varr. R. R. 1, 11:

    suus cuique (rei) modus est,

    Cic. Or. 22, 73:

    ordine et modo,

    id. Off. 1, 5, 14:

    modum alicujus rei habere,

    to observe measure in a thing, not exceed the bounds of moderation, id. Verr. 2, 2, 59, § 144:

    vox quasi extra modum absona,

    beyond measure, immoderately, id. de Or. 3, 11, 41:

    cum lacus praeter modum crevisset,

    id. Div. 1, 44, 100:

    ii sine dubio fidem et modum transeunt,

    id. Off. 1, 29, 102:

    supra modum in servos suos saevire,

    Gai. Inst. 1, 53:

    sine modo modestiāque,

    without measure, without moderation, Sall. J. 41, 9:

    sine modo ac modestia agi,

    Liv. 26, 48, 11.—
    2.
    The measure of tones, measure, rhythm, melody, harmony, time; in poetry, measure, metre, mode:

    vocum,

    Cic. Div. 2, 3, 9:

    musici,

    Quint. 1, 10, 14:

    lyrici,

    Ov. H. 15, 6:

    fidibus Latinis Thebanos aptare modos,

    Hor. Ep. 1, 3, 12: Bacchico exsultas (i. e. exsultans) modo, Enn. ap. Charis. p. 214 P. (Trag. v. 152 Vahl.):

    flebilibus modis concinere,

    Cic. Tusc. 1, 44, 106: saltare ad tibicinis modos, to the music or sound of the flute, Liv. 7, 2:

    nectere canoris Eloquium vocale modis,

    Juv. 7, 19.—Fig.:

    verae numerosque modosque ediscere vitae,

    moral harmonies, Hor. Ep. 2, 2, 144.—
    II.
    Transf.
    A.
    A measure which is not to be exceeded, a bound, limit, end, restriction, etc.:

    modus muliebris nullust, neque umquam lavando et fricando modum scimus facere,

    Plaut. Poen. 1, 2, 21:

    quis modus tibi tandem exilio eveniet,

    id. Merc. 3, 4, 67:

    modum aliquem et finem orationi facere,

    to set bounds to, Cic. Verr. 2, 2, 48, § 118:

    ludendi est quidem modus retinendus,

    id. Off. 1, 29, 104:

    imponere alicui,

    Liv. 4, 24, 4:

    cum modum irae nullum faceret,

    id. 4, 50, 4:

    modum transire,

    Cic. Tusc. 4, 17, 4:

    cupidinibus statuat natura modum quem,

    Hor. S. 1, 2, 111:

    inimicitiarum modum facere,

    Cic. Sull. 17, 48:

    modum statuarum haberi nullum placet,

    id. Verr. 2, 2, 59, § 144:

    qui rebus infinitis modum constituant,

    id. Fin. 1, 1, 2:

    constituere,

    id. Verr. 2, 2, 59, § 145: modus vitae, tou biou telos, Prop. 1, 7, 9. —With gen. gerund.:

    modum lugendi aliquando facere,

    to make an end of mourning, Cic. Fam. 5, 16, 6.— Poet. with inf.:

    nam quis erit saevire modus?

    Stat. Th. 12, 573; cf. the foll.—
    B.
    A way, manner, mode, method:

    modus est, in quo quem ad modum, et quo animo factum sit, quaeritur, Ejus partes sunt prudentia, et imprudentia,

    Cic. Inv. 1, 27, 41:

    nullum modum esse hominis occidendi quo ille non aliquot occiderit,

    id. Rosc. Am. 35, 100:

    nec enim semper (hae partes) tractantur uno modo,

    id. Or. 35, 122:

    vitae,

    way of life, id. Tusc. 5, 23, 66:

    caelestium ordinem... imitari vitae modo,

    id. Sen. 21, 77: quibus modis, by what method of acting, i. e. what means, Sall. C. 5, 6:

    cultores has Alpis modo tuto transmittere,

    Liv. 21, 30, 8.— Poet. with inf.:

    nec modus inserere atque oculos imponere simplex,

    Verg. G. 2, 73.—
    2.
    Esp. freq.: modo, in modum, or ad modum, with a gen. or adj., in the manner of, like:

    servorum modo,

    in the manner of, like slaves, Liv. 39, 26:

    pecorum modo trahi,

    Tac. A. 4, 25:

    in modum ramorum,

    Col. Arbor. 22:

    in nostrum modum,

    in our manner, Tac. H. 3, 25:

    servilem in modum cruciari,

    like slaves, Cic. Verr. 1, 5, 13; Caes. B. G. 6, 19, 3; Suet. Calig. 56:

    mirum in modum,

    in a wonderful manner, wonderfully, Caes. B. G. 1, 41:

    ad hunc modum distributis legionibus,

    in this manner, id. ib. 5, 24:

    naves ad hunc modum factae,

    id. ib. 3, 13:

    nos nostras more nostro et modo instruximus legiones,

    Plaut. Am. 1, 1, 66:

    non tuo hoc fiet modo,

    id. Men. 2, 1, 25:

    si humano modo, si usitato more peccāsset,

    after the manner of men, Cic. Verr. 2, 2, 3, § 8; cf.:

    Carneadeo more et modo disputata,

    id. Univ. 1; for which with gen.:

    apis Matinae More modoque,

    Hor. C. 4, 2, 28; and:

    agendi more ac modo,

    Quint. 11, 1, 29:

    tali modo,

    in such a manner, in such wise, Nep. Att. 21, 1:

    nullo modo,

    in no wise, by no means, Cic. Verr. 2, 2, 76, § 186:

    omni modo egi cum rege et ago cotidie,

    in every way, earnestly, urgently, id. Att. 6, 2, 7: omnibus modis tibi esse rem salvam [p. 1157] ut scias, Plaut. Ps. 4, 6, 13:

    omnibus modis miser sum,

    every way, wholly, completely, Ter. Hec. 4, 4, 79:

    miris modis,

    Cic. Verr. 2, 2, 3, § 9; Liv. 1, 57, 6; Hor. C. 2, 17, 21:

    mille modis amor ignorandust,

    Plaut. Trin. 2, 1, 30:

    hoc multis modis reprehendi potest,

    Cic. Fin. 2, 26, 82 (v. Madv. ad h. l.); so,

    filium multis modis jam exspecto, ut redeat domum,

    very much, Ter. Hec. 2, 3, 7; cf.

    multimodis: mira miris modis,

    Plaut. Cas. 3, 5, 5; cf.

    mirimodis: eum tibi commendo in majorem modum,

    very much, greatly, Cic. Q. Fr. 2, 12 (14), 3:

    nullo modo,

    id. Fin. 2, 31, 102; Col. 9, 8; Suet. Tit. 2:

    bono modo,

    moderately, Cato, R. R. 5:

    bono modo desiderare aliquid,

    Cic. Q. Fr. 2, 6, 3: ejus modi, of that kind, of such a kind or sort (freq.):

    ejusmodi sunt tempestates consecutae, ut,

    Caes. B. G. 3, 29, 2:

    in ejusmodi casu,

    id. ib. 5, 33, 4;

    6, 34, 7: erant ejusmodi fere situs oppidorum, ut,

    id. ib. 3, 12, 1:

    petitionis nostrae hujusmodi ratio est,

    Cic. Att. 1, 1, 1; so,

    cujusquemodi, cujusdammodi, cujusmodicumque, cuimodi, cuicuimodi, v. Zumpt, § 678: cujusmodi,

    of what sort, Cic. Fam. 15, 20, 3:

    cujuscemodi,

    of what sort soever, id. Inv. 2, 45, 134: hujusmodi, hujuscemodi, of this kind, such:

    hujusmodi casus,

    Caes. B. C. 2, 22:

    hujuscemodi verba,

    Sall. J. 9 fin.:

    illiusmodi,

    of that kind, Cic. Div. in Caecil. 21, 68; so,

    istiusmodi amicos,

    Plaut. Rud. 2, 2, 15.—
    3.
    In gram., a form of a verb, a voice or mood:

    in verbo fiunt soloecismi per genera, tempora, personas, modos, etc.,

    Quint. 1, 5, 41: patiendi modus ( the passive voice)... faciendi modus ( the active voice), id. 9, 3, 7; cf. 1, 6, 26.

    Lewis & Short latin dictionary > modus

  • 9 termino

    termĭno, āvi, ātum, 1, v. a. [terminus], to set bounds to, mark off by boundaries, to bound, limit (class.; syn.: finio, definio).
    I.
    Lit.:

    terra mare et contra mare terras terminat omnes,

    Lucr. 1, 1000:

    fines,

    Cic. Off. 1, 10, 33; cf.:

    quorum alter fines vestri imperii non terrae sed caeli regionibus terminaret,

    id. Cat. 3, 11, 26:

    locus, quem oleae terminabant,

    id. Caecin. 8, 22:

    quo (lituo) regiones vineae terminavit,

    id. N. D. 2, 3, 9:

    fana,

    Liv. 5, 50, 2:

    stomachus palato extremo atque intimo terminatur,

    Cic. N. D. 2, 54, 135:

    pars prior (togae) mediis cruribus optime terminatur,

    Quint. 11, 3, 139 et saep.:

    agrum publicum a privato,

    Liv. 42, 1, 6; Inscr. Orell. 3260.— Absol.:

    (praetores) terminari jussi, quā ulterior citeriorve provincia servaretur,

    Liv. 32, 28, 11:

    famam qui terminet astris,

    Verg. A. 1, 287.—
    II.
    Trop., to limit, set limits to; to circumscribe, fix, define, determine:

    isdem finibus gloriam, quibus vitam,

    Cic. Sen. 23, 82:

    quibus regionibus vitae spatium circumscriptum est, eisdem omnes cogitationes suas terminare,

    id. Arch. 11, 29:

    spem possessionum Janiculo et Alpibus,

    id. Mil. 27, 74:

    sonos vocis paucis litterarum notis,

    id. Tusc. 1, 25, 62:

    quod ipsa natura divitias, quibus contenta sit et parabiles et terminatas habet,

    id. Fin. 1, 13, 46; cf.:

    victu atque cultu terminatur pecuniae modus,

    id. Par. 6, 3, 50:

    modum magnitudinis et diuturnitatis,

    id. Tusc. 2, 19, 45:

    qui (Epicurus) bona voluptate terminaverit, mala dolore,

    id. Off. 3, 33, 117:

    summam voluptatem omnis privatione doloris,

    id. Fin. 1, 11, 38:

    ea (lingua) vocem fingit et terminat,

    id. N. D. 2, 59, 149:

    ut subjectos campos terminare oculis haud facile queas,

    i. e. reach the limits, Liv. 32, 4, 4:

    gloriam tantam futuram, ut terminari nullo tempore oblivione possit,

    Just. 22, 5, 12:

    prooemia intra quattuor sensus,

    Quint. 4, 1, 62.—
    B.
    Transf., to set bounds to, to close, finish, end, terminate:

    sententiam numerose,

    Cic. Or. 59, 199:

    clausulas longa syllaba,

    id. de Or. 3, 47, 183; cf.:

    ut pariter extrema terminentur,

    id. Or. 12, 38:

    ut, unde est orsa, in eo terminetur oratio,

    id. Marcell. 11, 33:

    si, ut Maecenas, etc., dicerentur, genitivo casu non e litterā sed tis syllabā terminarentur,

    Quint. 1, 5, 62:

    jam imperio annuo terminato,

    Cic. Fam. 3, 12, 4:

    si negotium terminatum est,

    Dig. 47, 2, 58:

    rem judicio,

    ib. 50, 16, 230:

    litem,

    ib. 42, 1, 40.—Hence, adv.: termĭnātē, with limits, Auct. Cas. Lit. Goes. p. 243.

    Lewis & Short latin dictionary > termino

  • 10 ad-hibeō

        ad-hibeō uī, itus, ēre    [habeo], to hold toward, turn to, apply, add to: manūs medicas ad volnera, V.: ad panem adhibere, eat with: manūs genibus adhibet, i. e. clasps, O.—Fig., to furnish, produce, bring forward, apply, bestow, administer: parti corporis scalpellum: oratio, quae lumen adhibere rebus debet: (oratio) ad volgus adhibenda: alicui voluptates: oratorem, call to one's aid: animum, give close attention, V.—Esp., to bring to, summon, employ: fratrem adhibet, Cs.: adhibitis amicis, S.: leges, ad quas (sc. defendendas) adhibemur, we are summoned: adhibebitur heros, shall be brought upon the stage, H.: aliquem in partem periculi, O. —With ad or in consilium (concilium), to summon for counsel, consult: neque hos ad concilium adhibendos censeo, Cs.: illis adhibitis in consilium: (plebes) nullo adhibetur consilio, Cs.; cf. adhibitis omnibus Marcellis, qui tum erant.—Adhibere aliquem cenae or epulis, to invite to dinner, invite to a banquet, entertain: adhibete Penatīs et patrios epulis, etc., V.: convivio neminem, L.: alteris Te mensis deum (when tutelary gods were invoked), H.: mulieres in convivium.—To treat, handle, act towards: victu quam liberalissime adhiberi: alqm severius.—Adhibere aliquid, to put to use, apply, use, employ for, use in: modum quemdam: adhibitā audaciā et virtute, calling to their aid, Cs.: belli necessitatibus patientiam, L.: curam in valetudine tuendā, N.: fidem in amicorum periculis: modum vitio, to set bounds: memoriam contumeliae, to retain in memory, N.—Esp. in phrase, adhibere vim, to employ compulsion, compel: si hanc vim adhibes, quid opus est iudicio? — Poet.: Munitaeque adhibe vim sapientiae, storm the defences of wisdom, H.

    Latin-English dictionary > ad-hibeō

  • 11 circā

        circā adv.    and praep., later for circum.    I. Adv, around, round about, all around, near: gramen erat circa, O.: ripae Responsant circa, V.: ex montibus qui circa sunt, which are around, L.: sed non passi sunt ii, qui circa erant, who were at hand, N.: multarum circa civitatum inritatis animis, the surrounding towns, L.: corpora multa virūm circa, V.: farre ex agris circa undique convecto, all around, L.: cum circa omnia hostium essent, L.—    II. Praep. with acc. (sometimes after or separated from the acc.). — In space, about, around, on the side of, surrounding, encompassing: quam (Hennam) circa sunt flores: ligna contulerunt circa casam, N.: aes triplex Circa pectus, H.: quem circa tigres iacent, O. — Around, about, among, through: Romulus legatos circa vicinas gentes misit, L.: circa domos ire, L.: circa civitates miserat nuntios, L.—In the region of, near to, near by: urbīs circa Capuam occupare: circa Liternum posuit castra, in the neighborhood of, L. —In vague designations of a place, in, at, about: Circa virentīs campos, H.: cum amor Saeviet circa iecur, H.: quadriduum circa rupem consumptum, L.: circa unam rem ambitūs facere, L.—Of persons as attendants, around, with, attending, accompanying: canes quos circa se haberet: trecentos iuvenes circa se habebat, L. — In time, about: circa eandem horam, L.: Circa lustra decem, H. —In numerical designations, about, nearly, almost: circa quingentos Romanorum, L.—Fig., about, in respect to: circa adfectationem originis, Ta.
    * * *
    I
    around, all around; round about; near, in vicinity/company; on either side
    II
    around, on bounds of; about/near (space/time/numeral); concerning; with

    Latin-English dictionary > circā

  • 12 claustra

        claustra ōrum, n    [claudo], a lock, bar, bolt: revellere claustra: rumpere, V.: portarum, L.: sub claustris rei p. positum vectigal.—A barrier, bounds: obstantia rumpere claustra (the barriers of a race - course), H. — A gate, dam, dike: Lucrino addita, V.: portūs claustra, entrance, Cu.— A barricade, bulwark, key, defence, fortress, wall, bank: ut terra claustra locorum teneret: urbs velut claustra Etruriae, L.: montium, passes, Ta.: Aegypti, the key to Egypt, L.: claustra contrahere, i. e. the line of circumvallation, Ta. — A barrier, hinderance: ista nobilitatis.

    Latin-English dictionary > claustra

  • 13 dēbeo

        dēbeo uī, itus, ēre    [for dehibeō; de + habeo], to withhold, keep back: alqd tibi absenti: tibi hoc video non posse deberi, i. e. you will not consent to remain my creditor.—To owe, be in debt: illis quibus debui, T.: ut illi quam plurimi deberent, S.: qui se debere fateantur (i. e. debitores esse), Cs.: (argentum) Bacchidi, T.: pecuniam Cluvio: pecuniam pro domo: grandem pecuniam, S.: Quid si animam debet, is over head and ears in debt, T.: pecunia iamdiu debita: legioni frumentum deberi sciebat, Cs.—With acc, to owe, be under obligation to give, be bound to render: hoc tibi pro servitio, T.: ei res p. gratiam debet: patriae quid debeat, what are his duties, H.: dies Longa videtur opus debentibus, to laborers, H.: nil caelestibus, V.: Navis, quae debes Vergilium art responsible for, H.—With inf, to be bound, be under obligation, ought, must, should: ferre contra patriam arma debuerunt?: Africam sorte obtinere, Cs.: hoc rescribere, H.: summae se iniquitatis condemnari debere, si, etc., Cs.: dici beatus Ante obitum nemo debet, O.: Nec quā debebat (sc. amare), amabat, within the bounds of duty, O.— Pass, to be due, be owing: Veneri reliquum tempus deberi arbitrabatur: hoc nunc Laus illi debetur, H.— To be bound, be destined, be fated, owe by fate: fatis iuvenescere debent geniti, O.: Urbem cerno debere nepotes, are destined to found, O.: ventis ludibrium, H.: cui regnum Romanaque tellus Debentur, V.: Debemus morti nos nostraque, H.: Omnia debentur vobis, O.—Fig., to owe, be indebted for, have to thank for: beneficium Maximo: vobis omnia, Cs.: quantum cuique deberet, N.: Priami plurima natis, V.: fac me multis debere, am under obligations: tibi nos debere fatemur, Quod, etc., O.
    * * *
    debere, debui, debitus V
    owe; be indebted/responsible for/obliged/bound/destined; ought, must, should

    Latin-English dictionary > dēbeo

  • 14 dē-fīniō

        dē-fīniō īvī, ītus, īre,    to bound, set bounds to, limit, terminate, define: fundi extremam partem oleae ordine: orbem terrarum (loca): huius generis orationem, bring to an end. — Fig., to limit, define, explain: genus brevi definiri potest: unum hoc definio, tantam esse, etc., this only I declare, etc. — To fix, determine, establish, appoint: aedīs sibi: ut suus cuique locus erat definitus, Cs.: ante quem diem iturus sit, Cs.: cum esset omnibus definita mors. — To limit, bound, restrict, confine: amicitiam paribus officiis ac voluntatibus.

    Latin-English dictionary > dē-fīniō

  • 15 fīniō

        fīniō īvī, ītus, īre    [finis], to limit, bound, enclose within boundaries: populi R. imperium, Cs.: signum animo, L.: lingua finita dentibus.— To stop, close, shut: cavernas, O.—Fig., to set bounds to, restrain, check: loqui de cupiditatibus finiendis.— To prescribe, determine, fix, set, appoint, assign: sepulcris novis modum: spatia temporis numero noctium, Cs.: mors est omnibus finita: (silva) non aliter finiri potest, i. e. has no definite boundaries, Cs.: finire senatūs consulto, ne, etc., L.: de pecuniā finitur, Ne maior consumeretur, etc., L.— To put an end to, finish, terminate: bellum, Cs.: nigris prandia moris, H.: dolores morte: sitim, H.: ut sententiae verbis finiantur, end with verbs: Sic fuit utilius finiri ipsi, die.—To make an end, come to an end, cease: paeone posteriore: Finierat Paean, ceased speaking, O.: sic finivit, died, Ta.
    * * *
    finire, finivi, finitus V
    limit, end; finish; determine, define; mark out the boundaries

    Latin-English dictionary > fīniō

  • 16 immodicus (in-m-)

        immodicus (in-m-) adj.,    beyond bounds, enormous, huge: rostrum, O.: tuber, O.—Fig., excessive, unrestrained, extravagant, immoderate: in numero augendo, given to exaggeration, L.: linguā, L.: laetitiae, Ta.: animi, Ta.: immodicae Rixae, H.: decreta ad honores sociorum, L.

    Latin-English dictionary > immodicus (in-m-)

  • 17 īnfīnītē

        īnfīnītē adv.    [infinitus], without bounds, without end, infinitely: ne infinite feratur ut flumen oratio: quod faciendum est in perorando, without restraint.—Without exception, universally: res infinite posita.

    Latin-English dictionary > īnfīnītē

  • 18 moderor

        moderor ātus, ārī, dep.    [modus], to set a measure, set bounds, put restraint upon, moderate, mitigate, restrain, allay, temper, qualify: moderari uxoribus: quis illi finem statuet aut quis moderabitur? S.: orationi: irae, H.: fortunae suae, L.: amori, O.: cursui, to sail slowly, Ta.— To manage, regulate, rule, guide, govern, direct: Ex suā libidine, T.: in utroque magis studia partium quam bona aut mala sua moderata (sunt), were controlling, S.: recitat, ita moderans, ne, etc., controlling (his voice), Ta.: corpus: equos, Cs.: habenas, O.: fidem blandius Orpheo, strike more harmoniously, H.: mens quae omnia moderetur: frena theatri, Iu.: funiculo navi, with a rope: gentibus, S.
    * * *
    moderari, moderatus sum V DEP
    guide; control; regulate; govern

    Latin-English dictionary > moderor

  • 19 modus

        modus ī, m    [3 MA-], a measure, extent, quantity: agri: numerum modumque carinis Praecipiant, V.: trunci, girth, O.: longo nullus lateri modus (sit), i. e. be the flank excessively long, V.— A proper measure, due measure: suus cuique (rei) modus est: modum haberi nullum placet, moderation: servare modum, V.: vox quasi extra modum absona, immoderately: cum lacus praeter modum crevisset, excessively: in dicendo: sine modo modestiāque, S.— A measure, rhythm, melody, harmony, time: vocum: fidibus Latinis Thebanos aptare modos, H.: saltare ad tibicinis modos, the music of the flute, L.: modum Voce dabat remis, time, O.: verae numerosque modosque ediscere vitae, moral harmonies, H.— A measure, bound, limit, end, restriction: sumptūs Cotidianos fieri nec fieri modum, T.: lubidini modum facere, S.: modum aliquem et finem orationi facere, bounds: cum modum irae nullum faceret, L.: modum transire: modum Exit, O.: modum lugendi aliquando facere, make an end.—A way, manner, mode, method, fashion, style: Sine meo me vivere modo, T.: oratoris modo mandata deferre, as an ambassador, Cs.: vitae, way of life: id quibus modis adsequeretur, i. e. by what means, S.: Haud ignara modi, i. e. well knowing how, V.: si quis modus (est), i. e. if it is possible, V.: servorum modo, like slaves, L.: mirum in modum, wonderfully, Cs.: ad hunc modum distributis legionibus, thus, Cs.: si humano modo peccasset, after the manner of men: multa Carneadeo more et modo disputata: apis Matinae More modoque, H.: tali modo, in such wise, N.: nullo modo, by no means: omni modo egi cum rege, in every way, i. e. urgently: omnibus modis miser sum, every way, T.: laudare miris modis, extravagantly, L.: modis inolescere miris, wondrously, V.: eum tibi commendo in maiorem modum, very greatly: Nec modus inserere atque oculos imponere simplex, V.—In genit. with eius or cuius: eius modi, of that sort, of such a kind, such (often written eiusmodi): in eius modi casu, Cs.: eius modi litteras misit: cuiusque modi genus hominum, S.: cuius modi, of what sort: cuicuimodi, of what sort soever: huius modi casūs, such, Cs.: illius modi, of that kind.
    * * *
    manner, mode, way, method; rule, rhythm, beat, measure, size; bound, limit

    Latin-English dictionary > modus

  • 20 praescrīptum

        praescrīptum ī, n    [P. n. of praescribo], a previous direction, precept, limitation, proviso, regulation: legum imperio et praescripto fieri: omnia agere ad praescriptum, Cs.: ad praescriptum consulis comitia habita, L.: hoc eius praescripto, Cs.: intra praescriptum equitare, within bounds, H.
    * * *
    precept, rule; route

    Latin-English dictionary > praescrīptum

См. также в других словарях:

  • bounds — ounds n. 1. the line or plane indicating the limit or extent of something; as, the fotball was caught out of bounds. Syn: boundary, bound. [WordNet 1.5] 2. the greatest possible extent or degree of something. Syn: limit, boundary. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • bounds — index ambit, area (province), border, capacity (sphere), circuit, configuration (confines) …   Law dictionary

  • bounds — n. 1) to set the bounds 2) out of bounds to 3) within bounds 4) (misc.) to know no bounds (her generosity knew no bounds) * * * out of bounds to to set the bounds within bounds (misc.) to know no bounds (her generosity knew no bounds) …   Combinatory dictionary

  • bounds — noun the line or plane indicating the limit or extent of something (Freq. 1) • Syn: ↑boundary, ↑bound • Derivationally related forms: ↑bound (for: ↑bound), ↑bound ( …   Useful english dictionary

  • Bounds — This interesting surname is of Anglo Saxon origin, and was at first a status name for a peasant farmer or husbandman. The derivation is from the Olde English pre 7th Century bonda , bunda , reinforced by the Old Norse bonde , bondi , in Middle… …   Surnames reference

  • bounds — bound [adj] obligated; destined apprenticed, articled, bent, bounden, certain, coerced, compelled, constrained, contracted, doomed, driven, duty bound, enslaved, fated, firm, forced, having no alternative, impelled, indentured, intent, made,… …   New thesaurus

  • bounds — ribos statusas T sritis automatika atitikmenys: angl. boundaries; bounds; limits; ranges vok. Grenzen, f rus. пределы, m pranc. limites, f …   Automatikos terminų žodynas

  • bounds — Boundaries. See metes and bounds …   Ballentine's law dictionary

  • Bounds Green tube station — is a London Underground station, located at the junction of Bounds Green Road and Brownlow Road, in North London.The station is on the Piccadilly Line, between Wood Green and Arnos Grove stations, and is on the boundary between Travelcard Zone 3… …   Wikipedia

  • Bounds Green — hat folgende Bedeutungen: ein Stadtteil im Londoner Stadtbezirk London Borough of Haringey; siehe Bounds Green (London) eine Station der London Underground; siehe Bounds Green (London Underground) Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Un …   Deutsch Wikipedia

  • Bounds Green TMD — (traction maintenance depot) is situated in North London. The depot is operated by National Express East Coast. The depot code is BN.Allocation*Class 08 *Class 91External linksAn [http://maps.google.co.uk/?ie=UTF8 t=h om=1 ll=51.600627, 0.123103… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»