Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

indĭtus

  • 1 inditus

        inditus adj.    [P. of indo], put on, laid on, imposed. vincula, Ta.: custodes, Ta.

    Latin-English dictionary > inditus

  • 2 inditus

    indĭtus, a, um, P. a., from indo.

    Lewis & Short latin dictionary > inditus

  • 3 indo

    in-do, dĭdi, dĭtum, 3, v. a. [in-, 2. do], to put, set, or place into or upon (mostly anteclass. and post-Aug.).
    I.
    Lit.
    (α).
    With in and acc.:

    coronam in focum,

    Cato, R. R. 143, 2:

    in urnam,

    id. ib. 143, 23:

    ignem in aram,

    Plaut. Mil. 2, 5, 1:

    in aquam salem,

    id. Merc. 1, 2, 92:

    vini guttam in os,

    id. Cas. 2, 3, 31.—
    (β).
    With in and abl.:

    effigiem in statua,

    Tac. A. 1, 74. —
    (γ).
    Aliquid alicui:

    compedes servis,

    Plaut. Men. 1, 1, 4:

    aliquem lecticae,

    Tac. A. 3, 14:

    vinclo fasciae cervicem,

    id. ib. 15, 57.—
    (δ).
    With acc. only:

    fenestras,

    Plaut. Rud. 1, 1, 6. —
    * II.
    Trop.
    A.
    To introduce:

    novos ritus,

    Tac. H. 5, 4.—
    B.
    To impart or give to, apply to, impose on, attach to, etc.:

    pavorem suis, alacritatem hostibus,

    Tac. H. 4, 34 fin.:

    odium alicui,

    id. A. 12, 3:

    alicui vocabulum,

    id. ib. 2, 56:

    propterea huic urbi nomen Epidamnum inditum'st,

    Plaut. Men. 2, 1, 37:

    vernaculis artificibus... nomen histrionibus inditum,

    Liv. 7, 2, 6:

    unde Aspero inditum est cognomen,

    id. 3, 65, 4; 2, 13, 1; 4, 29, 6;

    21, 31, 4: quae nomina sceleri indidit,

    Sall. H. 1, 41, 24:

    hoc nomen beluis,

    Curt. 9, 1, 5. — Esp.,
    2.
    To name after or for: nomen indere, with ab or ex and abl.:

    ab Erythro rege (mari) nomen est inditum,

    Curt. 8, 9, 14:

    a celeritate Tigri nomen,

    id. 4, 9, 16:

    ab inopia Egerio,

    Liv. 1, 34, 3:

    quod illi nomen indiderant ex nomine urbis,

    Tac. A. 2, 56:

    quibus nomen ex re inditum,

    Sall. J. 78, 1. — indĭtus, a, um, P. a., put or placed into, put, set, laid, or thrown upon.
    A.
    Lit.:

    utrum deus extrinsecus (operi suo) circumfusus sit, an toti inditus,

    Sen. Ot. Sap. 31 (Dial. 8, 4, 2):

    venenum potioni,

    Curt. 10, 10, 17:

    vincula,

    put on, Tac. A. 11, 2:

    pontes,

    thrown over, id. ib. 12, 57:

    lecticae,

    laid upon, id. ib. 3, 14:

    ferrum visceribus ustis,

    Sen. Troad. 585.—
    B.
    Trop., imposed, appointed, given:

    custodes,

    Tac. A. 3, 28.

    Lewis & Short latin dictionary > indo

  • 4 indō

        indō didī, ditus, ere    [1 in+do], to put into, insert: digitos (in the thongs of the javelin), O.: venenum potioni, Cu.: novos ritūs, to introduce, Ta. —Fig., of a name, to give, apply, confer: artificibus... nomen histrionibus inditum, L.: ab inopiā Egerio, L.: quibus nomen ex re inditum, S.
    * * *
    indere, indedi, inditus V
    put in or on; introduce

    Latin-English dictionary > indō

  • 5 lectica

    lectīca, ae, f.
    I.
    Lit., a litter, sedan, used at first only on journeys, but afterwards also, for the sake of convenience, in the city:

    lecticā octophoro ferebatur,

    Cic. Verr. 2, 5, 11, § 27:

    lecticae usum alicui adimere,

    Suet. Caes. 43:

    inditus lecticae,

    Tac. A. 3, 14:

    lecticae imponere aliquem,

    Petr. 28:

    lecticā gestare aliquem,

    Hor. S. 2, 3, 214:

    lecticae gestamine uti,

    Tac. A. 2, 2: in eadem illa lecticā qua ipse delatus eram, eum referre, etc., Sulp. ap. Cic. Fam. 4, 12, 3:

    lectica introferri,

    Liv. 43, 7:

    lectica formosis imposita calonibus,

    Sen. Ep. 110, 17:

    comparare homines ad lecticam,

    litterbearers, Cat. 10, 15:

    facit somnum clausā lectica fenestrā,

    Juv. 3, 242.—Collect.:

    densissima centum Quadrantes lectica petit,

    a throng of litters, Juv. 1, 121.—
    * II.
    Transf.:

    arboris,

    that part of a tree from which the branches spring, Plin. 17, 14, 22, § 99.

    Lewis & Short latin dictionary > lectica

См. также в других словарях:

  • Бембус — Матвей польский писатель конца XVI и начала XVII в., монах ордена иезуитов, а после смерти Скарги придворный проповедник короля Сигизмунда III, родился 1567 г. в Познани, умер 1645 г. Написал значительное количество сочинений на польском и… …   Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона

  • COMA Earini — nomen carminis, quô Flavii Farini Comam, primâ tonsione positam, prosequutus est Papin. Statitus, l. 3. Sylv. 4. cuius initium: Ite Comae, facilemque percor transcurrite pontum: Ite coronato recubantes molliter auro: Ite, dabit cursus mitis… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»