Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

lūctuōsus

  • 1 lūctuōsus

        lūctuōsus adj. with comp. and sup.    [luctus], full of sorrow, causing sorrow, sorrowful, lamentable, mournful: victoria, S.: nox meis omnibus: luctuosum est tradi alteri, luctuosius inimico: luctuosissimum exitium patriae: arma, H.— Feeling sorrow, sorrowful, sad: Hesperia, H.
    * * *
    luctuosa, luctuosum ADJ
    mournful; grievous

    Latin-English dictionary > lūctuōsus

  • 2 luctuosus

    luctŭōsus, a, um, adj. [luctus], full of sorrow.
    I.
    Causing sorrow, sorrowful, lamentable, doleful, mournful:

    o diem illum rei publicae luctuosum,

    Cic. Sest. 12, 27:

    fuit hoc luctuosum suis, acerbum patriae,

    id. de Or. 3, 2, 8:

    misera tempora et luctuosa,

    id. Fam. 5, 14, 1:

    luctuosum est tradi alteri luctuosius inimico,

    id. Quint. 31, 95:

    luctuosissimum exitium patriae,

    id. Sull. 33, 11:

    luctuosae preces,

    id. Att. 3, 19, 2:

    illud luctuosum, quod Julius Avitus decessit, dum ex praetura redit,

    Plin. Ep. 5, 21, 3.—
    II.
    Feeling sorrow, sorrowful, sad:

    Dii multa dederunt Hesperiae luctuosae mala,

    Hor. C. 3, 6, 7.—Hence, adv.: luctŭōsē, dolefully, mournfully:

    luctuose canere,

    Varr. L. L. 5, § 76 Müll.:

    illud autem quam luctuose ridiculum est,

    Aug. de Op. Monach. 32, § 42.— Comp.:

    imperatores vestri luctuosius nobis prope, quam vobis perierunt,

    Liv. 28, 39, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > luctuosus

  • 3 per-lūctuōsus

        per-lūctuōsus adj.,     very mournful: funus.

    Latin-English dictionary > per-lūctuōsus

  • 4 Sakesphorus luctuosus

    ENG glossy antshrike

    Animal Names Latin to English > Sakesphorus luctuosus

  • 5 Tachyphonus luctuosus

    ENG white-shouldered tanager

    Animal Names Latin to English > Tachyphonus luctuosus

  • 6 lūctuōsē

        lūctuōsē adv. with comp.    [luctuosus], lamentably, mournfully: luctuosius nobis quam vobis perierunt, L.

    Latin-English dictionary > lūctuōsē

  • 7 extranee

    extrānĕus, a, um, adj. [extra], that is without, external, extraneous, strange, foreign (mostly post-Aug.; syn.: peregrinus, alienus, adventicius, externus).
    I.
    In gen.:

    causa,

    Auct. Her. 3, 2, 2:

    cognomen,

    id. ib. 4, 31, 42.—
    II.
    In partic., with respect to one's family, strange, not related, foreign. —Esp.
    A.
    Leg. t. t.: heredes extranei, not of one's blood or household:

    ceteri, qui testatoris juri subjecti non sunt, extranei heredes appellantur,

    Gai. Inst. 2, 161; Dig. 45, 3, 11 et saep.—
    B.
    Subst.: extrānĕus, i, m., a stranger:

    ut non tam in extraneum translatum quam in familiam reversum videretur,

    Just. 1, 10:

    filiam extraneorum coetu prohibere,

    Suet. Aug. 69; id. Claud. 4 fin.:

    finis vitae ejus nobis luctuosus, amicis tristis, extraneis etiam ignotisque non sine cura fuit,

    Tac. Agr. 43; id. A. 4, 11; Plin. 28, 4, 7, § 39; Vulg. Psa. 68, 9 al.—Hence, adv.: extrā-nĕe, strangely, impertinently: definire, Boëth. Arist. Top. 1, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > extranee

  • 8 extraneus

    extrānĕus, a, um, adj. [extra], that is without, external, extraneous, strange, foreign (mostly post-Aug.; syn.: peregrinus, alienus, adventicius, externus).
    I.
    In gen.:

    causa,

    Auct. Her. 3, 2, 2:

    cognomen,

    id. ib. 4, 31, 42.—
    II.
    In partic., with respect to one's family, strange, not related, foreign. —Esp.
    A.
    Leg. t. t.: heredes extranei, not of one's blood or household:

    ceteri, qui testatoris juri subjecti non sunt, extranei heredes appellantur,

    Gai. Inst. 2, 161; Dig. 45, 3, 11 et saep.—
    B.
    Subst.: extrānĕus, i, m., a stranger:

    ut non tam in extraneum translatum quam in familiam reversum videretur,

    Just. 1, 10:

    filiam extraneorum coetu prohibere,

    Suet. Aug. 69; id. Claud. 4 fin.:

    finis vitae ejus nobis luctuosus, amicis tristis, extraneis etiam ignotisque non sine cura fuit,

    Tac. Agr. 43; id. A. 4, 11; Plin. 28, 4, 7, § 39; Vulg. Psa. 68, 9 al.—Hence, adv.: extrā-nĕe, strangely, impertinently: definire, Boëth. Arist. Top. 1, 14.

    Lewis & Short latin dictionary > extraneus

  • 9 luctuose

    luctŭōsē, adv., v. luctuosus fin.

    Lewis & Short latin dictionary > luctuose

  • 10 perluctuosus

    per-luctŭōsus, a, um, adj., very mournful:

    funus,

    Cic. Q. Fr. 3, 8, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > perluctuosus

  • 11 tristis

    tristis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. trastas, frightened; and Lat. terreo], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, disconsolate, trist (syn.: maestus, severus, austerus, luctuosus).
    I.
    In gen.:

    maesti tristesque,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 18:

    cum maestus errares, quaerere ex te, quid tristis esses,

    Cic. Div. 1, 28, 59:

    tristis et conturbatus,

    id. Verr. 2, 4, 14, § 32:

    tristis, demissus,

    id. Mur. 21, 45:

    sic tristes affatus amicos,

    Hor. C. 1, 7, 24:

    Sequanos tristes, capite demisso, terram intueri,

    Caes. B. G. 1, 32:

    numquam ego te tristiorem Vidi esse,

    Plaut. Cist. 1, 1, 55:

    oderunt hilarem tristes, tristemque jocosi,

    Hor. Ep. 1, 18, 89:

    (faciet) hominem ex tristi lepidum et lenem,

    Plaut. Cas. 2, 3, 7:

    quid tu tristis es?

    id. ib. 2, 2, 6; id. Men. 5, 2, 27; 5, 2, 59:

    quid es tam tristis?

    Ter. Hec. 3, 2, 20:

    malle se adulescentem tristem quam hilarem,

    Sen. Ep. 36, 3:

    tristis Erat et me maestum videbat,

    Curt. 6, 11, 27; Sen. Tranq. 15, 4.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of things associated with misfortune or suggestive of sadness, melancholy, saddening, unhappy:

    ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam,

    Cic. Pis. 14, 33; cf.:

    vel defensus tristibus temporibus vel ornatus secundis,

    id. Fam. 15, 7:

    esse vultu tristi,

    Plaut. Most. 3, 2, 124:

    tristissima exta,

    Cic. Div. 2, 15, 36:

    tristissimi exsilii solatium,

    Liv. 5, 51, 1:

    tristissimam exegimus noctem,

    most miserable, Petr. 115:

    sors,

    unhappy, miserable, Cic. Mur. 20, 42:

    eventus,

    Liv. 8, 24, 18:

    Kalendae,

    sad, dismal, Hor. S. 1, 3, 87:

    Hyades,

    id. C. 1, 3, 14:

    Orion,

    id. Epod. 10, 10:

    bella,

    id. A. P. 73:

    clades,

    id. C. 3, 3, 62:

    morbus,

    Verg. G. 4, 252:

    fatum,

    Hor. S. 1, 9, 29:

    jus sepulcri,

    Ov. M. 13, 472:

    officium (exsequiarum),

    id. ib. 12, 4:

    funera,

    Verg. G. 4, 256; Hor. Ep. 2, 2, 74:

    pars subiere feretro, Triste ministerium,

    Verg. A. 6, 223:

    Tartara,

    id. ib. 4, 243:

    Acheron,

    Sil. 13, 571:

    tristique palus inamabilis undā,

    Verg. A. 6, 438; Hor. C. 2, 14, 8:

    arbores,

    gloomy, sombre, Plin. 16, 25, 40, § 95:

    adspectus (arboris),

    id. 13, 22, 40, § 120:

    tristes et squalidi trunci,

    Sen. Ep. 12, 1.—
    2.
    Of taste:

    quod triste et amarum est,

    harsh, disagreeable, bitter, Lucr. 4, 634:

    suci,

    Verg. G. 2, 126:

    lupinum,

    id. ib. 1, 75:

    absinthia,

    Ov. P. 3, 1, 23; 3, 8, 15:

    epulae,

    Sil. 3, 281: sapor. Ov. Tr. 4, 6, 12:

    pocula,

    Tib. 1, 5, 50.—
    3.
    Of smell, offensive, foul:

    anhelitus oris,

    Ov. A. A. 1, 521.—
    4.
    As subst.: triste, is, n., a sad thing, etc. ( poet.):

    triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti,

    a sad thing, a pest, bane, Verg. E. 3, 80:

    interdum miscentur tristia laetis,

    Ov. F. 6, 463; cf.:

    nunc ego mitibus Mutare quaero tristia,

    Hor. C. 1, 16, 26. Thus Ovid called his elegies that were written in exile Tristia.—
    II.
    In partic.
    A.
    Of behavior, etc., towards others.
    1.
    Glum, gloomy, peevish, morose, ill-humored (syn.:

    tetricus, severus, austerus): stultitia est, ei te esse tristem,

    Plaut. Cas. 2, 4, 4: eia, mea Juno, non decet te esse tam [p. 1902] tristem tuo Jovi, id. ib. 2, 3, 14: mihi erit tristior, Afran. ap. Non. 410, 2:

    tristis amica ingrato viro,

    Prop. 1, 6, 10:

    puella,

    id. 1, 10, 21:

    navita tristis (Charon),

    gloomy, sullen, Verg. A. 6, 315; so,

    dii,

    Hor. S. 1, 5, 103:

    Erinys,

    Verg. A. 2, 337:

    sorores,

    i. e. the Fates, Tib. 3, 3, 35; Sen. Tranq. 7, 6:

    ursa,

    Stat. Achill. 2, 409.—
    2.
    Stern, harsh, severe:

    judex tristis et integer,

    Cic. Verr. 1, 10, 30; cf.:

    cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,

    id. Cael. 6, 13.—
    B.
    Transf., of things, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh, etc.:

    truculentis oculis, tristi fronte,

    Plaut. As. 2, 3, 21:

    voltus,

    id. Most. 3, 2, 124:

    fronte gravi et tristi supercilio,

    Plin. Pan. 41, 3: idem naturā tristiori paululo, Afran. ap. Non. 410, 2:

    vultus severior et tristior,

    Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:

    tristis severitas inest in vultu,

    Ter. And. 5, 2, 16:

    vita tristior,

    Cic. Off. 1, 30, 108:

    triste et severum genus dicendi,

    id. Brut. 30, 113; cf.:

    sermo tristis (opp. jocosus),

    Hor. S. 1, 10, 11: senectus, Verg. ap. Sen. Ep. 108, 29; cf.:

    tristis et plenus dignitatis sonus,

    Cic. Rep. 6, 2, 7:

    perfert in judiciis tristem et impexam antiquitatem,

    Tac. Or. 20.—Of languages, etc.:

    tua tristia dicta,

    Verg. A. 10, 612:

    sententia,

    Ov. M. 15, 43; Liv. 8, 21, 2:

    responsum,

    id. 9, 16, 3:

    senatūs consultum,

    id. 5, 6, 2.— Adv.: tristĕ, sadly, sorrowfully; harshly, severely:

    salutantes,

    Stat. Th. 4, 19:

    triste et acutum resonare,

    Hor. S. 1, 8, 41:

    rigens frons,

    Stat. S. 5, 1, 64.— Comp.:

    flere tristius,

    Prop. 2, 20 (3, 13), 2:

    adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,

    with more difficulty, Cic. Sen. 19, 67:

    respondere tristius,

    more harshly, id. Fam. 4, 13, 5.

    Lewis & Short latin dictionary > tristis

См. также в других словарях:

  • Meloe luctuosus —   Meloe luctuosus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Zopherus luctuosus —   Zopherus luctuosus Clasificación científica Reino …   Wikipedia Español

  • Sakesphorus luctuosus — juodasis esperitas statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Sakesphorus luctuosus angl. glossy antshrike vok. Trauerameisenwürger, m rus. чёрный малый эсперито, m pranc. batara luisant, m ryšiai: platesnis terminas – esperitai …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Tachyphonus luctuosus — baltapetė puošnioji tanagra statusas T sritis zoologija | vardynas atitikmenys: lot. Tachyphonus luctuosus angl. white shouldered tanager vok. Trauertangare, f rus. белоплечая украшенная танагра, f pranc. tangara à épaulettes blanches, m ryšiai:… …   Paukščių pavadinimų žodynas

  • Tangara à épaulettes blanches — Tangara à épaulettes blanches …   Wikipédia en Français

  • Glossy Antshrike — Taxobox name = Glossy Antshrike status = LC | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Thamnophilidae genus = Sakesphorus species = S. luctuosus binomial = Sakesphorus luctuosus… …   Wikipedia

  • White-shouldered Tanager — Taxobox name = White shouldered Tanager status = LC | status system = IUCN3.1 regnum = Animalia phylum = Chordata classis = Aves ordo = Passeriformes familia = Thraupidae genus = Tachyphonus species = T. luctuosus binomial = Tachyphonus luctuosus …   Wikipedia

  • Tangara (oiseau) — Pour les articles homonymes, voir Tangara et Tangara (genre). Nom vernaculaire ou nom normalisé ambigu : Le terme « Tangara » s applique en français à plusieurs taxons distincts …   Wikipédia en Français

  • Плютей печальный — Научная классификация промежуточные ранги Домен:  …   Википедия

  • luctuoso — (Del lat. luctuosus.) ► adjetivo Que causa tristeza o dolor: ■ no le gusta rememorar los terribles y luctuosos días de la guerra. TAMBIÉN lutoso * * * luctuoso, a (del lat. «luctuōsus») adj. Causante de tristeza o dolor, o acompañado de ellos:… …   Enciclopedia Universal

  • luctuos — LUCTUÓS, OÁSĂ, luctuoşi, oase, adj. (Rar) Lugubru, trist. ♢ (med.) Respiraţie luctuoasă = respiraţie în care expiraţia este însoţită de gemete. [pr.: tu os] – Din lat. luctuosus, fr. luctueux. Trimis de romac, 13.09.2007. Sursa: DEX 98  luctuós… …   Dicționar Român

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»