Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

kocem

См. также в других словарях:

  • koc — m II, D. a; lm M. e, D. ów 1. «płat grubej, zwykle kosmatej tkaniny wełnianej lub bawełnianej, używany jako przykrycie; pled» Ciepły, wełniany koc. Okryć kogoś, coś kocem. Przykryć się kocem. Owinąć nogi kocem. Zawinąć się w koc. Spać pod kocem …   Słownik języka polskiego

  • koc — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż III, D. a; lm D. ów {{/stl 8}}{{stl 7}} dość duży kawałek grubej tkaniny, zwykle wełnianej lub bawełnianej, używanej jako przykrycie; pled : {{/stl 7}}{{stl 10}}Przykryć się kocem. Zarzucić koc na plecy. Owinąć się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przykryć — dk Xa, przykryćkryję, przykryćkryjesz, przykryćkryj, przykryćkrył, przykryćkryty przykrywać ndk I, przykryćam, przykryćasz, przykryćają, przykryćaj, przykryćał, przykryćany 1. «położyć coś na wierzchu czegoś, osłaniając coś; nakryć kogoś, otulić… …   Słownik języka polskiego

  • nakryć — dk Xa, nakryćkryję, nakryćkryjesz, nakryćkryj, nakryćkrył, nakryćkryty nakrywać ndk I, nakryćam, nakryćasz, nakryćają, nakryćaj, nakryćał, nakryćany 1. «położyć coś na czymś (na kimś); przykryć, osłonić, otulić» Nakryć dziecko kołderką. Nakryć… …   Słownik języka polskiego

  • owijać — ndk I, owijaćam, owijaćasz, owijaćają, owijaćaj, owijaćał, owijaćany owinąć dk Vb, owijaćnę, owijaćniesz, owiń, owijaćnął, owijaćnęła, owijaćnęli, owijaćnąwszy «okręcać coś czymś dookoła, okrywać, osłaniać czymś kogoś lub coś ze wszystkich stron; …   Słownik języka polskiego

  • przyrzucić — dk VIa, przyrzucićcę, przyrzucićcisz, przyrzucićrzuć, przyrzucićcił, przyrzucićcony przyrzucać ndk I, przyrzucićam, przyrzucićasz, przyrzucićają, przyrzucićaj, przyrzucićał, przyrzucićany 1. «rzucając dodać, dołożyć trochę czegoś; dorzucić»… …   Słownik języka polskiego

  • utkać — dk I, utkam, utkasz, utkają, utkaj, utkał, utkany utykać ndk I, utkaćam, utkaćasz, utkaćają, utkaćaj, utkaćał, utkaćany 1. «wypełnić dziury, szpary, miejsca puste czymś w celu zabezpieczenia przed przedostaniem się przez nie wody, zimna itp.;… …   Słownik języka polskiego

  • zakryć — dk Xa, zakryćkryję, zakryćkryjesz, zakryćkryj, zakryćkrył, zakryćkryty zakrywać ndk I, zakryćam, zakryćasz, zakryćają, zakryćaj, zakryćał, zakryćany «położyć coś na czymś czyniąc coś niewidocznym; zasłonić, osłonić kogoś, coś» Zakryć usta dłonią …   Słownik języka polskiego

  • zakutać — dk I, zakutaćam, zakutaćasz, zakutaćają, zakutaćaj, zakutaćał, zakutaćany pot. «owinąć, zawinąć dla ochrony przed zimnem; opatulić» Nogi zakutał kocem. Zakutać dziecko w szalik. zakutać się strona zwrotna czas. zakutać Zakutać się w futro, kożuch …   Słownik języka polskiego

  • zawinąć — dk Vb, zawinąćnę, zawinąćniesz, zawinąćwiń, zawinąćnął, zawinąćnęła, zawinąćnęli, zawinąćnięty, zawinąćnąwszy zawijać ndk I, zawinąćam, zawinąćasz, zawinąćają, zawinąćaj, zawinąćał, zawinąćany 1. «okręcić coś czymś dookoła, osłonić czymś kogoś… …   Słownik języka polskiego

  • zdusić — dk VIa, zduszę, zdusićsisz, zduś, zdusićsił, zduszony przestarz. «ścisnąwszy coś mocno zgnieść, zniszczyć, stłumić» Zdusić ogień kocem. Zdusić niedopałek papierosa. przen. Zdusić powstanie, bunt. Zdusić w sobie ból, gniew, płacz …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»