-
1 berechten
juger -
2 oordelen
juger -
3 vonnissen
juger -
4 beoordelen
♦voorbeelden:naar het uiterlijk beoordelen • juger sur les apparences -
5 goedvinden
-
6 oordelen
♦voorbeelden:hij kan erover oordelen • il est bon juge en la matièremen moet niet te snel oordelen • il faut se garder des jugements hâtifsnaar zijn woorden te oordelen • à l'entendreje oordeelt over onbekende zaken • tu ne juges pas en connaissance de causete oordelen naar • à en juger d'après -
7 op de uiterlijke schijn afgaan
op de uiterlijke schijn afgaan————————op de uiterlijke schijn afgaan -
8 uiterlijk
uiterlijk1〈 het〉2 [schijn] apparence(s)♦voorbeelden:door zijn uiterlijk imponeren • avoir de la prestanceiemand op zijn uiterlijk beoordelen • juger qn. sur sa minehij is knap van uiterlijk • il est bien (fait) de sa personne————————uiterlijk2♦voorbeelden:1 de uiterlijke gedaante van iets • l'aspect extérieur de qc.op de uiterlijke schijn afgaan • juger sur les apparencesuiterlijk scheen hij kalm • il donnait l'impression d'être calmezij is alleen uiterlijk vroom • sa piété n'est qu'une façade -
9 achten
ww1) faire attention (à), se soucier de2) estimer, croire, juger3) respecter, priser -
10 beoordelen
wwjuger, critiquer, noter -
11 goedkeuren
-
12 oordelen
ww -
13 rechtspreken
wwprononcer (sur), juger -
14 aanmatigen
〈wederkerend werkwoord; zich aanmatigen〉♦voorbeelden: -
15 achten
1 [letten op] se soucier de2 [menen; hoogschatten] estimer♦voorbeelden:iemand zeer hoog achten • avoir qn. en grande estimeverwerpelijk achten • désapprouver -
16 afmikken
1 évaluer (qc.) au juger♦voorbeelden: -
17 als buitenstaander oordelen
als buitenstaander oordelen -
18 berechten
1 [rechtspreken] juger2 [Algemeen Zuid-Nederlands][laatste sacramenten toedienen] administrer (l'extrême-onction à) -
19 buitenstaander
♦voorbeelden: -
20 daad
♦voorbeelden:een onbezonnen daad • un coup de têteonrechtmatige daad • acte illégitimeiemand naar zijn daden beoordelen • juger qn. sur ses acteseen daad stellen • faire un gestede daad bij het woord voegen • joindre le geste à la parole
См. также в других словарях:
juger — Juger, Iudicium facere, Iudicare. Juger et arrester, Adiudicare, Decernere. Juger et estimer, Arbitrari, Autumare, Computare, Decernere, Diiudicare, Interpretari, Iudicare, Opinari, Putare. On l estimoit et jugeoit on estre un autre Timarchides,… … Thresor de la langue françoyse
juger — Juger. v. act. Decider une affaire, un different en Justice. Juger un procés. quand jugerez vous cette affaire? bien juger, mal juger. juger definitivement. juger precipitamment. juger sur les pieces. juger avec connoissance de cause. juger… … Dictionnaire de l'Académie française
Juger — Ju ger, n. [L. jugerum.] A Roman measure of land, measuring 28,800 square feet, or 240 feet in length by 120 in breadth. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
juger — júger, jugéri, s.n. (înv.) v. iúgăr. Trimis de blaurb, 13.09.2007. Sursa: DAR … Dicționar Român
juger — jùger m DEFINICIJA pov. zast. rimska jedinica za površinu zemlje (veličine o. 2520 m2) ETIMOLOGIJA lat. iugerum … Hrvatski jezični portal
juger — jugé ou juger [ ʒyʒe ] n. m. • XIIIe jugié; de 1. juger ♦ Loc. adv. AU JUGÉ ou AU JUGER : en devinant, en présumant. « Chasseriau tira au jugé » (Sartre). Fig. D une manière approximative, à l estime. Il avait pris l habitude « de peindre au jugé … Encyclopédie Universelle
juger — (ju jé. Le g prend un e devant a et o : je jugeais, nous jugeons) v. a. 1° Prononcer, en qualité de juge, sur une affaire ou sur une personne. Juger un procès, une personne. • L affaire est prête à juger, Dict. de l Académie. • Et vous,… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
JUGER — v. a. Décider une affaire, un différend en qualité de juge. Juger un procès. Quand jugerez vous cette affaire ? Bien juger. Mal juger. Juger définitivement. Juger précipitamment. Juger impartialement. Juger sur les pièces. Juger avec connaissance … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
JUGER — v. tr. T. de Jurisprudence Décider une affaire, un différend en qualité de juge. Juger un procès. Juger définitivement. Juger précipitamment. Juger impartialement. Juger sur les pièces. Juger avec connaissance de cause. Juger contre droit et… … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
Juger en premier ressort — ● Juger en premier ressort juger une affaire susceptible d appel … Encyclopédie Universelle
Juger quelque chose sur pièces, pièces à l'appui — ● Juger quelque chose sur pièces, pièces à l appui juger directement la chose considérée au lieu de s en rapporter à autrui ; se faire une opinion de quelqu un d après son travail, ses actes … Encyclopédie Universelle