-
1 dubitātiō
dubitātiō ōnis, f [dubito], uncertainty, doubt, perplexity: in causā: in eā dubitatione omnium: dubitationem adferre: eo sibi minus dubitationis dari, quod, etc., Cs.: sine ullā dubitatione, i. e. certainly: omnem dubitationem adventūs legionum expellere, Cs.: iuris (i. e. penes quem esset ius): de omnibus rebus: quidnam esset actum: nulla fuit, quin, etc. — A doubt, question, considering: indigna homine.— A wavering, hesitating, hesitancy, irresolution, delay: belli: aestuabat dubitatione: inter dubitationem et moras senatūs, S.: nullā interpositā dubitatione legiones educit, Cs.: sine ullā dubitatione, unhesitatingly: angunt me dubitationes tuae.* * *doubt, irresolution, uncertainty; wavering, hesitation; questioning -
2 mollitia
mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).I.Lit.:II.mollitia cervicum,
Cic. Or. 18, 59:lapidis,
Plin. 36, 22, 45, § 162:lanae,
id. 19, 3, 18, § 48:carnis,
id. 9, 17, 28, § 61:teneritas et mollitia quaedam,
Cic. Fin. 5, 21, 58.—Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,
Cic. Sull. 6, 18:agilitas mollitiesque naturae,
sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:frontis,
bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,
weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:Niciae,
Cic. Att. 12, 26, 2:inertiā et mollitiā animi,
Sall. C. 52, 28:mollitia socordiaque,
id. J. 70, 5:in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,
Plaut. Ps. 1, 2, 40:civitatum mores lapsi ad mollitiam,
Cic. Leg. 2, 15, 38:mollities luxuriaque,
Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,
Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:corporis,
Tac. A. 11, 2. -
3 mollities
mollĭtĭa ( mollĭcĭa), ae, f., and mol-lĭtĭes ( mollĭcĭes), ēi, f. [mollis], movableness, pliability, flexibility, suppleness; softness (class.).I.Lit.:II.mollitia cervicum,
Cic. Or. 18, 59:lapidis,
Plin. 36, 22, 45, § 162:lanae,
id. 19, 3, 18, § 48:carnis,
id. 9, 17, 28, § 61:teneritas et mollitia quaedam,
Cic. Fin. 5, 21, 58.—Trop., softness, tenderness, susceptibility; weakness, irresolution; effeminacy, voluptuousness, wantonness (cf.:inertia, desidia): quā mollitiā sum animi ac lenitate, numquam mehercule illius lacrimis ac precibus restitissem,
Cic. Sull. 6, 18:agilitas mollitiesque naturae,
sensitive disposition, id. Att. 1, 17, 4:frontis,
bashfulness, Plin. Ep. 6, 29, 6:animi est ista mollities, non virtus, inopiam paulisper ferre non posse,
weakness, irresolution, Caes. B. G. 7, 77:Niciae,
Cic. Att. 12, 26, 2:inertiā et mollitiā animi,
Sall. C. 52, 28:mollitia socordiaque,
id. J. 70, 5:in munditiis, mollitiis deliciisque aetatulam agere,
Plaut. Ps. 1, 2, 40:civitatum mores lapsi ad mollitiam,
Cic. Leg. 2, 15, 38:mollities luxuriaque,
Just. 1, 7, 13: vocis, Claud. ap. Eutr. 1, 441:Maecenas otio ac mollitiis paene ultra feminam fluens,
Vell. 2, 88, 2; id. 1, 6, 2.—Esp., unchastity, Plin. 28, 8, 27, § 106:corporis,
Tac. A. 11, 2. -
4 aestus
aestus ūs, m [AID-], an agitation, glow, heat, rage of fire: furit aestus ad auras, V.: quia oleam momorderit aestus, H.: labore et aestu languidi, S.: ad aestūs vitandos aedificare, Cs.: Aestibus mediis, in midday heat, V.: Caniculae, H.: sidereus, O.: ulceris aestus, fever: aegri aestu febrique iactantur.—Poet., summer: medio in aestu, O. — Of the sea, a heaving, swell, surge: fervet aestu pelagus; cf. exsultant aestu latices, boil up, V.: aequoris, breakers, V.: ingreditur ferventes aestibus undas, O. — The waves, billows, sea: delphines aestum secabant, V.: maritimos aestūs maximos in oceano efficere, tides: minuente aestu, at low tide, Cs.—Fig.: quantos aestūs habet ratio comitiorum, tides of passion: civilis belli aestus, H.: quasi aestus ingeni.—Irresolution, uncertainty, hesitation: qui tibi aestus, qui error: amor irarum fluctuat aestu, V.: aestūs graves, H.* * *agitation, passion, seething; raging, boiling; heat/fire; sea tide/spray/swell -
5 haesitātiō
haesitātiō ōnis, f [haesito], a hesitating, stammering: quanta.—Fig.: mea, irresolution.* * *hesitation, hesitating; stammering; resolution -
6 mollitia or mollitiēs
mollitia or mollitiēs ae, acc. am or em, f [mollis], pliability, flexibility, softness: teneritas ac mollitia quaedam.—Fig., softness, tenderness, weakness, irresolution, effeminacy, voluptuousness, wantonness: animi, T.: viri, S.: naturae, sensitive disposition: animi est ista mollitia, non virtus, weakness, Cs.: civitatum mores lapsi ad mollitias: per mollitiam agere, i. e. indulge oneself, S.: corporis, unchastity, Ta. -
7 dubietas
doubt, irresolution, uncertainty; wavering, hesitation; questioning -
8 dubitatio
dŭbĭtātĭo, ōnis, f. [dubito].I. A.Prop.1.In gen. (freq. and good prose).(α).Absol.:(β).nec tibi sollicitudinem ex dubitatione mea, nec spem ex affirmatione, afferre volui,
Cic. Fam. 9, 17 fin.:cum res non conjecturā, sed oculis ac manibus teneretur, neque in causa ulla dubitatio posset esse,
id. Cluent. 7, 20:in ea obscuritate ac dubitatione omnium,
id. ib. 27:quod quamquam dubitationem non habet, tamen rationes afferendas puto, etc.,
id. Fin. 5, 10; cf. id. Agr. 1, 4, 11; Quint. 4, 3, 6:dubitationem afferre,
Cic. Off. 1, 41, 147; cf. id. ib. 3, 4, 18:eo sibi minus dubitationis dari, quod, etc.,
Caes. B. G. 1, 14, 1:ad tollendam dubitationem sola non sufficiunt,
Quint. 5, 9, 8; cf. id. 5, 13, 51; Cic. Att. 12, 6 fin. al. So in Cicero a few times: sine ulla dubitatione, without any doubt, i. e. per litoten, most certainly (an emphatic sine dubio, v. dubius, I. B. 2. b. e), Cic. Tusc. 3, 3, 5; id. Balb. 13, 31; id. Verr. 2, 4, 18, § 39; id. Cat. 4, 3, 5;so too, sine dubitatione,
Col. 3, 6, 2 (but far more freq. in signif. II., v. infra).—With gen.: omnem dubitationem adventus legionum expellere, Caes. B. G. 5, 48 fin.; cf.(γ).juris (i. e. dubitatio, penes quem esset jus),
Cic. Caecin. 4, 9:generum,
id. de Or. 2, 31, 134:hujus utilitatis,
Quint. 1, 10, 28.—With de:(δ).illa Socratica, de omnibus rebus,
Cic. Ac. 1, 4, 17; Auct. B. Afr. 26.—With rel. or interrog. clause:(ε).si quando dubitatio accidit, quale sit id, etc.,
Cic. Off. 3, 4, 18; id. Cluent. 28, 76; id. Fam. 15, 21:alterum potest habere dubitationem, adhibendumne fuerit hoc genus... an, etc.,
id. Off. 3, 2, 9; id. Fam. 3, 5, 3; Quint. 11, 2, 44.—With quin:(ζ).cum hic locus nihil habeat dubitationis, quin, etc.,
Cic. Off. 2, 5, 17; cf. id. N. D. 2, 63, 158.—With a subject acc. and inf.:2.hoc a rustico factum extra dubitationem est,
Quint. 7, 1, 48.—Esp., as a fig. of speech, i. q. Gr. diaporêsis, i. e. hesitation, embarrassment of the speaker, because unable to do justice to the greatness of his theme (e. g. Cic. Rosc. Am. 11; id. de Or. 3, 56, § 214), Auct. Her. 4, 29, 40; cf. Ernest. Lex. Technol. Lat. p. 136.—B.Meton. (dubito, I. B.), a doubt, question, considering:II.indigna dubitatio homine!
Cic. Lael. 19, 67; so,ad rem publicam adeundi,
id. Rep. 1, 7, 12.—A wavering, hesitating in coming to a conclusion; hesitancy, irresolution, delay:aestuabat dubitatione, versabat se in utramque partem non solum mente, verum etiam corpore,
Cic. Verr. 2, 2, 30; cf.:qui timor! quae dubitatio! quanta haesitatio tractusque verborum!
id. de Or. 2, 50:inter dubitationem et moras senati,
Sall. J. 30, 3; cf. id. ib. 62, 9:aluit dubitatione bellum,
Tac. A. 3, 41 fin. et saep.:(Caesar) nulla interposita dubitatione legiones ex castris educit,
without any hesitation, promptly, Caes. B. G. 7, 40, 1;in this signif. very freq. in Cicero: sine ulla dubitatione,
Cic. Cluent. 28, 75; id. Verr. 2, 3, 12; id. Pis. 3; 21 fin.; id. N. D. 1, 1; id. de Or. 2, 28, 122; id. Fam. 1, 5, b. 2. et saep.; cf.:absque ulla dubitatione,
Vulg. Ruth, 3, 13;less freq. merely sine dubitatione,
without hesitation, unhesitatingly, Cic. Agr. 2, 9, 23; id. N. D. 3, 34, 84; id. Ac. 2, 29, 94; id. Top. 15 fin.; id. Att. 11, 16, 3; so Cic. Fil. Fam. 16, 21; Auct. B. Alex. 63, 2; Vulg. Act. 10, 29. -
9 haesitatio
haesĭtātĭo, ōnis, f. [id.], a hesitating (rare but good prose).I.Of speech, a stammering:II.qui timor! quae dubitatio! quanta haesitatio tractusque verborum!
Cic. de Or. 2, 50, 202:deformis,
Quint. 11, 2, 48.—Mental uncertainty, irresolution, perplexity, embarrassment, hesitation (rare but class.):si facile inveneris quid dicas, noli ignoscere haesitationi meae,
Cic. Fam. 3, 12, 2:non mediocris haesitatio est, hinc justitiae proposita imagine, inde pietatis,
Quint. 12, 1, 40; 11, 2, 48:haesitationem attulit tempus et locus,
Tac. H. 1, 39; Sen. Vit. Beat. 8, 5; Plin. Ep. 6, 27, 1.
См. также в других словарях:
irrésolution — [ irezɔlysjɔ̃ ] n. f. • 1553; de 1. in et résolution ♦ État ou caractère d une personne qui est irrésolue. ⇒ hésitation, incertitude, indécision, perplexité. « L irrésolution [est] une timidité à entreprendre » (Vauvenargues). « Il était plongé… … Encyclopédie Universelle
Irresolution — Ir*res o*lu tion, n. [Cf. F. irr[ e]solution.] Lack of resolution; lack of decision in purpose; a fluctuation of mind, as in doubt, or between hope and fear; irresoluteness; indecision; vacillation. [1913 Webster] Irresolution on the schemes of… … The Collaborative International Dictionary of English
irresolution — (n.) 1590s, from Fr. irrésolution (16c.), from ir , assimilated form of in not, opposite of (see IN (Cf. in ) (1)) + résolution (see RESOLUTION (Cf. resolution)) … Etymology dictionary
irresolution — Irresolution. s. f. Incertitude, estat de celuy qui demeure irresolu, qui ne prend point de resolution. C est un estat fascheux que celuy de l irresolution. il est dans des irresolutions perpetuelles … Dictionnaire de l'Académie française
irresolution — index ambivalence, doubt (indecision), hesitation, incertitude, indecision, inertia, quandary … Law dictionary
irrésolution — (i rré zo lu sion ; en vers, de six syllabes) s. f. État de celui qui demeure irrésolu. • C est ce qui les a fait nommer zététiques et, plus particulièrement, sceptiques, qui sont des appellations synonymes qu on leur a données presque… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Irresolution — (Roget s Thesaurus) < N PARAG:Irresolution >N GRP: N 1 Sgm: N 1 irresolution irresolution infirmity of purpose indecision Sgm: N 1 indetermination indetermination undetermination Sgm: N 1 unsettlement unsettlement Sgm: N 1 uncertainty… … English dictionary for students
IRRÉSOLUTION — s. f. Incertitude, état de celui qui demeure irrésolu, qui ne prend point de résolution. C est un état pénible que celui de l irrésolution, que l irrésolution. Il est toujours dans l irrésolution. Il est dans de perpétuelles irrésolutions … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)
IRRÉSOLUTION — n. f. état de celui qui demeure irrésolu. C’est un état pénible que celui de l’irrésolution, que l’irrésolution. Il est toujours dans l’irrésolution. Il est dans de perpétuelles irrésolutions … Dictionnaire de l'Academie Francaise, 8eme edition (1935)
irresolution — noun /ɪɹɛzəˈluːʃən/ Lack of resolution; lack of decision or purpose; vacillation. Again he paced the chamber; but an involuntary movement of awe and inquietude constantly led his eye towards the alcove. He drew near it with irresolution … Wiktionary
irresolution — irresolute ► ADJECTIVE ▪ uncertain. DERIVATIVES irresolutely adverb irresolution noun … English terms dictionary