Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

inultus

  • 1 inultus

    ĭn-ultus, a, um, adj.
    I. A.
    Of persons:

    Marius ne inultus esset,

    Cic. Sest. 22, 50:

    ne inultos imperatores suos jacere sinerent,

    Liv. 25, 37, 10:

    moriemur inultae?

    Verg. A. 4, 659:

    non me inulto Victor laetabere,

    id. ib. 10, 739; Hor. S. 1, 8, 44; 2, 3, 297:

    quam inulti perierint,

    Sall. J. 31, 2; id. Hist. Fragm. 3, 74 Dietsch; Ov. F. 2, 233.—
    B.
    Of things:

    mortem suam ne inultam pateretur,

    Cic. Div. 1, 27, 57:

    injuriae,

    id. Div. in Caecil. 16, 53:

    cruor,

    Val. Max. 9, 2, 3 fin.:

    nil poterit Juno, nisi inultos flere dolores?

    Ov. M. 4, 426:

    nec Ptolemaeo inulta scelera fuerunt,

    Just. 24, 3, 10:

    Alexandro caedes,

    id. 29, 5, 1.—
    II. A.
    Of persons:

    numquam me inultus istic ludificabit,

    Plaut. Am. 4, 3, 13:

    cur Asellium esse inultum tam diu sinis,

    Cic. Clu. 62, 172:

    hostīs inultos abire sinere,

    Sall. J. 58, 5; 70, 4:

    hostis Medeae nullus inultus,

    Ov. H. 12, 182. —
    B.
    Transf.
    1.
    Of things, for which no punishment is inflicted, unpunished:

    neque scelus inultum relinquendum,

    Sall. J. 106, 6; Val. Max. 9, 7, 2:

    quicquid multis peccatur, inultum est,

    Luc. 5, 260.—
    2.
    Unharmed, unhurt, safe, with impunity:

    inulto Dicere quod sentit permitto,

    Hor. S. 2, 3, 189:

    neu sinas Medos equitare inultos,

    id. C. 1, 2, 51; cf.:

    at ne illud haud inultum, si vivo, ferent ( = inulti),

    Ter. Heaut. 5, 1, 45:

    sed inultum numquam id auferet,

    id. And. 3, 5, 4:

    et catulos ferae Celent inultae,

    Hor. C. 3, 3, 42.—
    C.
    Trop., unsated, unappeased, insatiable:

    odium,

    Hor. Ep. 1, 2, 61; cf.

    preces,

    unavailing, id. C. 1, 28, 33.

    Lewis & Short latin dictionary > inultus

  • 2 inultus

    inulta, inultum ADJ
    unpunished, scot-free; acting with impunity; having no recompense, unavenged

    Latin-English dictionary > inultus

  • 3 inultus

    unavenged, unpunished

    Latin-English dictionary of medieval > inultus

  • 4 in-ultus

        in-ultus adj.,    without satisfaction, unavenged, unrevenged, not vindicated: perire, S.: Marius ne inultus esset: ne inultos imperatores suos iacere sinerent, L.: numquam moriemur inulti, V.: ne compellarer inultus, H.: dolores, O.: preces, unavailing, H.: mortem suam ne inultam pateretur: iniuriae.—Giving no satisfaction, unpunished: cur Asellium esse inultum tam diu sinis?: hostīs inultos abire sinere, S.: scelus, S.—Unharmed, unhurt, safe, with impunity: inulto Dicere quod sentit permitto, H.: At ne illud haud inultum, si vivo, ferent, T.: et catulos ferae Celent inultae, H. —Fig., unsated, unappeased, insatiable: odium, H.

    Latin-English dictionary > in-ultus

  • 5 compellō (conp-)

        compellō (conp-) āvī, ātus, āre    [1 compello], to accost, address: alqm voce, V.: Hersiliam iussis vocibus: Tauream nomine, L.: Danaum verbis amicis, V. — To address reproachfully, reproach, chide, rebuke, upbraid, abuse, take to task, call to account: ne compellarer inultus, H.: Hac ego si compellor imagine, challenged, H.: eum fratricidam, N.: pro cunctatore segnem, L.: magnā compellans voce cucullum, calling (him) cuckoo, H. — To summon (to answer a charge), arraign, accuse: Ciceronem edicto: hoc crimine ab inimicis compellabatur, N.

    Latin-English dictionary > compellō (conp-)

  • 6 compello

    1.
    com-pello ( conp-), pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive together to a place, to collect, assemble (opp. expello, Cic. Pis. 7, 16;

    to dispellere,

    Plaut. As. 3, 3, 149;

    and to aspellere,

    id. Trin. 3, 2, 46; class.).
    I.
    Lit. of herds, flocks:

    tum compellendum (agnos) in gregem ovium,

    Varr. R. R. 2, 2, 18:

    armentum in speluncam,

    Liv. 1, 7, 5; cf.:

    pecoris vim ingentem in saltum avium,

    id. 9, 31, 7:

    greges in unum,

    Verg. E. 7, 2:

    pecus totius provinciae,

    Cic. Pis. 36, 87: haedorum gregem hibisco ( poet. for ad hibiscum), Verg. E. 2, 30.—Also of other objects:

    primordia,

    Lucr. 2, 564:

    homines unum in locum,

    Cic. Inv. 1, 2, 2:

    naves (hostium) in portum,

    Caes. B. C. 1, 58 fin.:

    hostes intra oppida murosque,

    id. B. G. 7, 65; so of the driving or forcing of enemies in a body; cf.:

    adversarios intra moenia,

    Nep. Ages. 5, 3:

    hostem fugatum in naves,

    Liv. 10, 2, 2:

    Dardanos in urbem,

    id. 41, 19, 9; Suet. Vit. 15:

    oppidanos intra munimenta,

    Curt. 8, 11, 1:

    hostes in fugam,

    Just. 4, 4.—Hence fig.:

    bellum Medulliam,

    to turn the war thither, Liv. 1, 33, 4:

    is (hostes) eo compulit ut locorum angustiis clausi, etc.,

    drove them into so close corners, Nep. Ham. 2, 4:

    Pompeium domum suam,

    Cic. Pis. 7, 16:

    ad monumentorum deversoria plebe compulsā,

    Suet. Ner. 38: quam (imaginem) virga semel horrida... Nigro compulerit gregi, * Hor. C. 1, 24, 18:

    ossa in suas sedes,

    Cels. 6, 7 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    To bring or press together:

    amores nostros dispulsos,

    Plaut. As. 3, 3, 149:

    cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    Cic. Ac. 2, 35, 112.—Far more freq.,
    B.
    To drive, bring, move, impel, incite, urge, compel, force, constrain to something; constr. with ad, in, more rarely with ut, the inf. or absol.
    (α).
    With ad (freq. in Suet.):

    aliquem ad virtutem,

    Plaut. Bacch. 4, 10, 10:

    ad arma,

    Cic. Marcell. 5, 13:

    ad bellum,

    Ov. M. 5, 219:

    ad deditionem fame,

    Suet. Aug. 14; Curt. 9, 1, 19:

    ad necem,

    Suet. Aug. 66; id. Calig. 23; id. Ner. 35: ad mortem, id. Tib. 56; Quint. 7, 3, 7:

    ad confessionem,

    Suet. Claud. 15:

    ad pugnam,

    id. ib. 21:

    ad rapinas,

    Luc. 7, 99:

    ad defectionem,

    Curt. 10, 1, 45:

    ad laqueum,

    Plin. 36, 5, 4, § 12:

    ad impudicitiam,

    Dig. 1, 6, 2.—
    (β).
    With in:

    in hunc sensum compellor injuriis,

    Cic. Fam. 1, 9, 21:

    in eundem metum,

    Liv. 25, 29, 8:

    in socordiam,

    Col. 11, 1, 11:

    in mortem,

    Quint. 7, 3, 7:

    in metum,

    Tac. H. 2, 27. —
    (γ).
    With ut:

    callidum senem callidis dolis Conpuli et perpuli, mihi omnia ut crederet,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 4; Suet. Caes. 1; 24; id. Vesp. 2; Tac. Or. 4; Curt. 8, 8, 2. —
    (δ).
    With inf.:

    aliquem jussa nefanda pati,

    Ov. F. 3, 860; Luc. 3, 144; Suet. Tib. 62; id. Dom. 14; Curt. 5, 1, 35; Just. 16, 5; 30, 3; Gai Inst. 2, 237.—
    (ε).
    Absol.:

    ceteras nationes conterruit, compulit, domuit,

    Cic. Prov. Cons. 13, 33:

    aliquā indignatione compellendus,

    Quint. 9, 4, 138:

    ille qui aspellit, is conpellit,

    Plaut. Trin. 3, 2, 46; freq. in perf. part.:

    periculis compulsus,

    Cic. Fam. 1, 9, 11; Caes. B. C. 3, 41; Liv. 27, 30, 3.
    2.
    compello ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. compello; cf. 2. appello, āre, from 1. appello, ĕre, and jugare, from root of jungo], to accost one.
    I.
    Without implying reproach, to accost, address (mostly poet.): exin compellare pater me voce videtur his verbis, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41 (Ann. v. 45 Vahl.); so, aliquem, id. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 256 ib.):

    aliquem voce,

    Verg. A. 5, 161; and:

    notis vocibus,

    id. ib. 6, 499; cf. Ov. M. 14, 839:

    blande hominem,

    Plaut. Poen. 3, 3, 72; cf. id. Stich. 2, 1, 43:

    familiariter,

    id. Men. 2, 3, 23: carmine, * Cat. 64, 24:

    talibus agrestem com pellat Oreada dictis,

    Ov. M. 8, 787; 12, 585:

    Tauream nomine,

    Liv. 23, 47, 2; Curt. 4, 13, 20:

    aliquem multo honore,

    Verg. A. 3, 474:

    verbis amicis,

    id. ib. 2, 372:

    aliquam de stupro,

    to invite to unchastity, Val. Max. 6, 1, 2; in like sense absol.:

    compellare,

    Hyg. Fab. 57.—
    II. A.
    In gen.:

    mimus nominatim Accium poëtam compellavit in scaenā,

    Auct. Her. 1, 14, 24:

    neque aspexit mater, quin eum fratricidam impiumque detestans compellaret,

    Nep. Timol. 1, 5:

    pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat,

    Liv. 22, 12, 12; 34, 2, 8:

    ne compellarer inultus,

    Hor. S. 2, 3, 297; 1, 7, 31; id. Ep. 1, 7, 34.—
    B.
    Esp., jurid. t. t., of authorities, to summon one to answer a charge; or of adversaries, to arraign one before a tribunal, to accuse of crime (cf. 2. appello):

    Q. Ciceronem compellat edicto,

    Cic. Phil. 3, 7, 17; id. Red. in Sen. 5, 12; 13, 52:

    Nigidius minari in contione, se judicem, qui non adfuerit, compellaturum,

    id. Att. 2, 2, 3; so id. Phil. 3, 7, 17; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Nep. Alcib. 4, 1; Liv. 43, 2, 11; Tac. A. 16, 27; Suet. Caes. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > compello

  • 7 conpello

    1.
    com-pello ( conp-), pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive together to a place, to collect, assemble (opp. expello, Cic. Pis. 7, 16;

    to dispellere,

    Plaut. As. 3, 3, 149;

    and to aspellere,

    id. Trin. 3, 2, 46; class.).
    I.
    Lit. of herds, flocks:

    tum compellendum (agnos) in gregem ovium,

    Varr. R. R. 2, 2, 18:

    armentum in speluncam,

    Liv. 1, 7, 5; cf.:

    pecoris vim ingentem in saltum avium,

    id. 9, 31, 7:

    greges in unum,

    Verg. E. 7, 2:

    pecus totius provinciae,

    Cic. Pis. 36, 87: haedorum gregem hibisco ( poet. for ad hibiscum), Verg. E. 2, 30.—Also of other objects:

    primordia,

    Lucr. 2, 564:

    homines unum in locum,

    Cic. Inv. 1, 2, 2:

    naves (hostium) in portum,

    Caes. B. C. 1, 58 fin.:

    hostes intra oppida murosque,

    id. B. G. 7, 65; so of the driving or forcing of enemies in a body; cf.:

    adversarios intra moenia,

    Nep. Ages. 5, 3:

    hostem fugatum in naves,

    Liv. 10, 2, 2:

    Dardanos in urbem,

    id. 41, 19, 9; Suet. Vit. 15:

    oppidanos intra munimenta,

    Curt. 8, 11, 1:

    hostes in fugam,

    Just. 4, 4.—Hence fig.:

    bellum Medulliam,

    to turn the war thither, Liv. 1, 33, 4:

    is (hostes) eo compulit ut locorum angustiis clausi, etc.,

    drove them into so close corners, Nep. Ham. 2, 4:

    Pompeium domum suam,

    Cic. Pis. 7, 16:

    ad monumentorum deversoria plebe compulsā,

    Suet. Ner. 38: quam (imaginem) virga semel horrida... Nigro compulerit gregi, * Hor. C. 1, 24, 18:

    ossa in suas sedes,

    Cels. 6, 7 fin.
    II.
    Trop.
    A.
    To bring or press together:

    amores nostros dispulsos,

    Plaut. As. 3, 3, 149:

    cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?

    Cic. Ac. 2, 35, 112.—Far more freq.,
    B.
    To drive, bring, move, impel, incite, urge, compel, force, constrain to something; constr. with ad, in, more rarely with ut, the inf. or absol.
    (α).
    With ad (freq. in Suet.):

    aliquem ad virtutem,

    Plaut. Bacch. 4, 10, 10:

    ad arma,

    Cic. Marcell. 5, 13:

    ad bellum,

    Ov. M. 5, 219:

    ad deditionem fame,

    Suet. Aug. 14; Curt. 9, 1, 19:

    ad necem,

    Suet. Aug. 66; id. Calig. 23; id. Ner. 35: ad mortem, id. Tib. 56; Quint. 7, 3, 7:

    ad confessionem,

    Suet. Claud. 15:

    ad pugnam,

    id. ib. 21:

    ad rapinas,

    Luc. 7, 99:

    ad defectionem,

    Curt. 10, 1, 45:

    ad laqueum,

    Plin. 36, 5, 4, § 12:

    ad impudicitiam,

    Dig. 1, 6, 2.—
    (β).
    With in:

    in hunc sensum compellor injuriis,

    Cic. Fam. 1, 9, 21:

    in eundem metum,

    Liv. 25, 29, 8:

    in socordiam,

    Col. 11, 1, 11:

    in mortem,

    Quint. 7, 3, 7:

    in metum,

    Tac. H. 2, 27. —
    (γ).
    With ut:

    callidum senem callidis dolis Conpuli et perpuli, mihi omnia ut crederet,

    Plaut. Bacch. 4, 4, 4; Suet. Caes. 1; 24; id. Vesp. 2; Tac. Or. 4; Curt. 8, 8, 2. —
    (δ).
    With inf.:

    aliquem jussa nefanda pati,

    Ov. F. 3, 860; Luc. 3, 144; Suet. Tib. 62; id. Dom. 14; Curt. 5, 1, 35; Just. 16, 5; 30, 3; Gai Inst. 2, 237.—
    (ε).
    Absol.:

    ceteras nationes conterruit, compulit, domuit,

    Cic. Prov. Cons. 13, 33:

    aliquā indignatione compellendus,

    Quint. 9, 4, 138:

    ille qui aspellit, is conpellit,

    Plaut. Trin. 3, 2, 46; freq. in perf. part.:

    periculis compulsus,

    Cic. Fam. 1, 9, 11; Caes. B. C. 3, 41; Liv. 27, 30, 3.
    2.
    compello ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. compello; cf. 2. appello, āre, from 1. appello, ĕre, and jugare, from root of jungo], to accost one.
    I.
    Without implying reproach, to accost, address (mostly poet.): exin compellare pater me voce videtur his verbis, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41 (Ann. v. 45 Vahl.); so, aliquem, id. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 256 ib.):

    aliquem voce,

    Verg. A. 5, 161; and:

    notis vocibus,

    id. ib. 6, 499; cf. Ov. M. 14, 839:

    blande hominem,

    Plaut. Poen. 3, 3, 72; cf. id. Stich. 2, 1, 43:

    familiariter,

    id. Men. 2, 3, 23: carmine, * Cat. 64, 24:

    talibus agrestem com pellat Oreada dictis,

    Ov. M. 8, 787; 12, 585:

    Tauream nomine,

    Liv. 23, 47, 2; Curt. 4, 13, 20:

    aliquem multo honore,

    Verg. A. 3, 474:

    verbis amicis,

    id. ib. 2, 372:

    aliquam de stupro,

    to invite to unchastity, Val. Max. 6, 1, 2; in like sense absol.:

    compellare,

    Hyg. Fab. 57.—
    II. A.
    In gen.:

    mimus nominatim Accium poëtam compellavit in scaenā,

    Auct. Her. 1, 14, 24:

    neque aspexit mater, quin eum fratricidam impiumque detestans compellaret,

    Nep. Timol. 1, 5:

    pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat,

    Liv. 22, 12, 12; 34, 2, 8:

    ne compellarer inultus,

    Hor. S. 2, 3, 297; 1, 7, 31; id. Ep. 1, 7, 34.—
    B.
    Esp., jurid. t. t., of authorities, to summon one to answer a charge; or of adversaries, to arraign one before a tribunal, to accuse of crime (cf. 2. appello):

    Q. Ciceronem compellat edicto,

    Cic. Phil. 3, 7, 17; id. Red. in Sen. 5, 12; 13, 52:

    Nigidius minari in contione, se judicem, qui non adfuerit, compellaturum,

    id. Att. 2, 2, 3; so id. Phil. 3, 7, 17; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Nep. Alcib. 4, 1; Liv. 43, 2, 11; Tac. A. 16, 27; Suet. Caes. 17.

    Lewis & Short latin dictionary > conpello

  • 8 impoenitus

    impūnītus ( inp-; also impoenī-tus; cf. impune), a, um, adj. [2. in-punitus], unpunished, unrestrained, free from danger, safe, secure (class.; cf.

    inultus): injuriam inultam impunitamque dimittere,

    Cic. Verr. 2, 5, 58, § 149; cf. id. Div. in Caecil. 16, 53:

    tibi vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    si istius haec tanta injuria impunita discesserit,

    id. Verr. 2, 4, 30, § 68:

    scelera,

    id. Off. 2, 8, 28:

    Cn. Fulvio fugam ex proelio ipsius temeritatem commisso impunitam esse,

    Liv. 36, 2, 15; 9, 26, 1:

    furta omnia fuisse licita et impunita (al. impoenita),

    Gell. 11, 18; Sall. C. 51, 5; Auct. Her. 4, 39, 51; Sen. Contr. 1, 2, 22; Tac. H. 4, 77.— Comp.:

    qui tu impunitior illa obsonia captas?

    Hor. S. 2, 7, 105:

    libidinem Appi Claudii, quo inpunitior sit,

    Liv. 3, 50, 7.— Adv.: impūnītē, with impunity: alios in facinore gloriari, aliis ne dolere quidem impunite licere, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 3; id. Fin. 2, 18, 59: quo impunitius uxor ejus moecharetur, Fest. s. v. non omnibus, p. 173 a, Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > impoenitus

  • 9 impunitus

    impūnītus ( inp-; also impoenī-tus; cf. impune), a, um, adj. [2. in-punitus], unpunished, unrestrained, free from danger, safe, secure (class.; cf.

    inultus): injuriam inultam impunitamque dimittere,

    Cic. Verr. 2, 5, 58, § 149; cf. id. Div. in Caecil. 16, 53:

    tibi vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    si istius haec tanta injuria impunita discesserit,

    id. Verr. 2, 4, 30, § 68:

    scelera,

    id. Off. 2, 8, 28:

    Cn. Fulvio fugam ex proelio ipsius temeritatem commisso impunitam esse,

    Liv. 36, 2, 15; 9, 26, 1:

    furta omnia fuisse licita et impunita (al. impoenita),

    Gell. 11, 18; Sall. C. 51, 5; Auct. Her. 4, 39, 51; Sen. Contr. 1, 2, 22; Tac. H. 4, 77.— Comp.:

    qui tu impunitior illa obsonia captas?

    Hor. S. 2, 7, 105:

    libidinem Appi Claudii, quo inpunitior sit,

    Liv. 3, 50, 7.— Adv.: impūnītē, with impunity: alios in facinore gloriari, aliis ne dolere quidem impunite licere, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 3; id. Fin. 2, 18, 59: quo impunitius uxor ejus moecharetur, Fest. s. v. non omnibus, p. 173 a, Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > impunitus

  • 10 inpunitus

    impūnītus ( inp-; also impoenī-tus; cf. impune), a, um, adj. [2. in-punitus], unpunished, unrestrained, free from danger, safe, secure (class.; cf.

    inultus): injuriam inultam impunitamque dimittere,

    Cic. Verr. 2, 5, 58, § 149; cf. id. Div. in Caecil. 16, 53:

    tibi vexatio direptioque sociorum impunita fuit ac libera,

    id. Cat. 1, 7, 18:

    si istius haec tanta injuria impunita discesserit,

    id. Verr. 2, 4, 30, § 68:

    scelera,

    id. Off. 2, 8, 28:

    Cn. Fulvio fugam ex proelio ipsius temeritatem commisso impunitam esse,

    Liv. 36, 2, 15; 9, 26, 1:

    furta omnia fuisse licita et impunita (al. impoenita),

    Gell. 11, 18; Sall. C. 51, 5; Auct. Her. 4, 39, 51; Sen. Contr. 1, 2, 22; Tac. H. 4, 77.— Comp.:

    qui tu impunitior illa obsonia captas?

    Hor. S. 2, 7, 105:

    libidinem Appi Claudii, quo inpunitior sit,

    Liv. 3, 50, 7.— Adv.: impūnītē, with impunity: alios in facinore gloriari, aliis ne dolere quidem impunite licere, Matius in Cic. Fam. 11, 28, 3; id. Fin. 2, 18, 59: quo impunitius uxor ejus moecharetur, Fest. s. v. non omnibus, p. 173 a, Müll.

    Lewis & Short latin dictionary > inpunitus

См. также в других словарях:

  • inulto — (Del lat. inultus.) ► adjetivo literario Que no ha sido castigado o vengado: ■ no permitiré que esta deshonra quede inulta. ANTÓNIMO [vengado] * * * inulto, a (del lat. «inultus»; lit.) adj. No vengado o castigado. ⇒ *Impune. * * * inulto, ta.… …   Enciclopedia Universal

  • Syldavia — (Cyrillic: Зылдaвыa) is a fictional Balkan kingdom featured in The Adventures of Tintin by Hergé.OverviewSyldavia is a monarchy, ruled at the time of the King Ottokar s Sceptre story by King Muskar XII. The capital is Klow, formerly Zileheroum,… …   Wikipedia

  • Nemo me impune lacessit — Star of the Order of the Thistle Nemo me impune lacessit is the Latin motto of the Order of the Thistle and of three Scottish regiments of the British Army.[1] The motto also appears, in conjunction with the col …   Wikipedia

  • Nancy — Nancy …   Deutsch Wikipedia

  • Bataille De Nancy — Le duc René II à la tête de ses troupes suisses devant la ville de Saint Dié (Liber Nanceidos, Pierre de Blarru, 1519) Informations générales Date 5 janvier …   Wikipédia en Français

  • Bataille de Nancy —  Pour l’article homonyme, voir Bataille de Nancy (1944).  Bataille de Nancy Le duc René II à la tête de ses troupes suisses devant la ville de Saint Dié (Liber Nanceidos, Pierre de Blarru, 1519) …   Wikipédia en Français

  • Bataille de nancy — Le duc René II à la tête de ses troupes suisses devant la ville de Saint Dié (Liber Nanceidos, Pierre de Blarru, 1519) Informations générales Date 5 janvier …   Wikipédia en Français

  • Les Trois-Maisons (Meurthe-et-Moselle) — Nancy  Cet article concerne la ville française. Pour les autres significations, voir Nancy (homonymie). Nancy Vue de la place Stanislas …   Wikipédia en Français

  • Liste Des Devises D'États, Comtés, Provinces — Liste des devises d États, comtés, provinces, cantons… : Sommaire 1 Australie : État, Territoire 2 Belgique : Région, Province 3 Canada : Province, Territoire …   Wikipédia en Français

  • Liste Des Devises De Villes — Liste des devises de ville : Sommaire 1 Algérie 2 Allemagne 3 Australie 4 Belgique 5 Cana …   Wikipédia en Français

  • Liste des devises d'Etats, comtes, provinces — Liste des devises d États, comtés, provinces Liste des devises d États, comtés, provinces, cantons… : Sommaire 1 Australie : État, Territoire 2 Belgique : Région, Province 3 Canada : Province, Territoire …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»