-
1 contumēliōsē
contumēliōsē adv. with comp. and sup. [contumeliosus], abusively, insolently: hoc dicere: contumeliosius facta iniuria, T.: contumeliosissime ei male dicere.* * *contumeliosius, contumeliosissime ADVin an insulting manner; abusively, insolently (L+S) -
2 maledicē
maledicē adv. [maledicus], slanderously, abusively, scurrilously: dici: loqui, L.* * *slanderously; abusively; scurillously -
3 crīminōsē
crīminōsē adv. with comp. [criminosus], reproachfully, slanderously: de bello loqui, S.: acta res est: criminosius dicere.* * *criminosius, criminissime ADVreproachfully, abusively, slanderously; manner which invites accusation -
4 compello
1.com-pello ( conp-), pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive together to a place, to collect, assemble (opp. expello, Cic. Pis. 7, 16;I.to dispellere,
Plaut. As. 3, 3, 149;and to aspellere,
id. Trin. 3, 2, 46; class.).Lit. of herds, flocks:II.tum compellendum (agnos) in gregem ovium,
Varr. R. R. 2, 2, 18:armentum in speluncam,
Liv. 1, 7, 5; cf.:pecoris vim ingentem in saltum avium,
id. 9, 31, 7:greges in unum,
Verg. E. 7, 2:pecus totius provinciae,
Cic. Pis. 36, 87: haedorum gregem hibisco ( poet. for ad hibiscum), Verg. E. 2, 30.—Also of other objects:primordia,
Lucr. 2, 564:homines unum in locum,
Cic. Inv. 1, 2, 2:naves (hostium) in portum,
Caes. B. C. 1, 58 fin.:hostes intra oppida murosque,
id. B. G. 7, 65; so of the driving or forcing of enemies in a body; cf.:adversarios intra moenia,
Nep. Ages. 5, 3:hostem fugatum in naves,
Liv. 10, 2, 2:Dardanos in urbem,
id. 41, 19, 9; Suet. Vit. 15:oppidanos intra munimenta,
Curt. 8, 11, 1:hostes in fugam,
Just. 4, 4.—Hence fig.:bellum Medulliam,
to turn the war thither, Liv. 1, 33, 4:is (hostes) eo compulit ut locorum angustiis clausi, etc.,
drove them into so close corners, Nep. Ham. 2, 4:Pompeium domum suam,
Cic. Pis. 7, 16:ad monumentorum deversoria plebe compulsā,
Suet. Ner. 38: quam (imaginem) virga semel horrida... Nigro compulerit gregi, * Hor. C. 1, 24, 18:ossa in suas sedes,
Cels. 6, 7 fin. —Trop.A.To bring or press together:B.amores nostros dispulsos,
Plaut. As. 3, 3, 149:cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
Cic. Ac. 2, 35, 112.—Far more freq.,To drive, bring, move, impel, incite, urge, compel, force, constrain to something; constr. with ad, in, more rarely with ut, the inf. or absol.(α).With ad (freq. in Suet.):(β).aliquem ad virtutem,
Plaut. Bacch. 4, 10, 10:ad arma,
Cic. Marcell. 5, 13:ad bellum,
Ov. M. 5, 219:ad deditionem fame,
Suet. Aug. 14; Curt. 9, 1, 19:ad necem,
Suet. Aug. 66; id. Calig. 23; id. Ner. 35: ad mortem, id. Tib. 56; Quint. 7, 3, 7:ad confessionem,
Suet. Claud. 15:ad pugnam,
id. ib. 21:ad rapinas,
Luc. 7, 99:ad defectionem,
Curt. 10, 1, 45:ad laqueum,
Plin. 36, 5, 4, § 12:ad impudicitiam,
Dig. 1, 6, 2.—With in:(γ).in hunc sensum compellor injuriis,
Cic. Fam. 1, 9, 21:in eundem metum,
Liv. 25, 29, 8:in socordiam,
Col. 11, 1, 11:in mortem,
Quint. 7, 3, 7:in metum,
Tac. H. 2, 27. —With ut:(δ).callidum senem callidis dolis Conpuli et perpuli, mihi omnia ut crederet,
Plaut. Bacch. 4, 4, 4; Suet. Caes. 1; 24; id. Vesp. 2; Tac. Or. 4; Curt. 8, 8, 2. —With inf.:(ε).aliquem jussa nefanda pati,
Ov. F. 3, 860; Luc. 3, 144; Suet. Tib. 62; id. Dom. 14; Curt. 5, 1, 35; Just. 16, 5; 30, 3; Gai Inst. 2, 237.—Absol.:2.ceteras nationes conterruit, compulit, domuit,
Cic. Prov. Cons. 13, 33:aliquā indignatione compellendus,
Quint. 9, 4, 138:ille qui aspellit, is conpellit,
Plaut. Trin. 3, 2, 46; freq. in perf. part.:periculis compulsus,
Cic. Fam. 1, 9, 11; Caes. B. C. 3, 41; Liv. 27, 30, 3.compello ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. compello; cf. 2. appello, āre, from 1. appello, ĕre, and jugare, from root of jungo], to accost one.I.Without implying reproach, to accost, address (mostly poet.): exin compellare pater me voce videtur his verbis, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41 (Ann. v. 45 Vahl.); so, aliquem, id. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 256 ib.):II.aliquem voce,
Verg. A. 5, 161; and:notis vocibus,
id. ib. 6, 499; cf. Ov. M. 14, 839:blande hominem,
Plaut. Poen. 3, 3, 72; cf. id. Stich. 2, 1, 43:familiariter,
id. Men. 2, 3, 23: carmine, * Cat. 64, 24:talibus agrestem com pellat Oreada dictis,
Ov. M. 8, 787; 12, 585:Tauream nomine,
Liv. 23, 47, 2; Curt. 4, 13, 20:aliquem multo honore,
Verg. A. 3, 474:verbis amicis,
id. ib. 2, 372:aliquam de stupro,
to invite to unchastity, Val. Max. 6, 1, 2; in like sense absol.:compellare,
Hyg. Fab. 57.—In a hostile sense, to address one reproachfully or abusively, to reproach, chide, rebuke, upbraid, abuse, to take to task, call to account (good prose).A.In gen.:B.mimus nominatim Accium poëtam compellavit in scaenā,
Auct. Her. 1, 14, 24:neque aspexit mater, quin eum fratricidam impiumque detestans compellaret,
Nep. Timol. 1, 5:pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat,
Liv. 22, 12, 12; 34, 2, 8:ne compellarer inultus,
Hor. S. 2, 3, 297; 1, 7, 31; id. Ep. 1, 7, 34.—Esp., jurid. t. t., of authorities, to summon one to answer a charge; or of adversaries, to arraign one before a tribunal, to accuse of crime (cf. 2. appello):Q. Ciceronem compellat edicto,
Cic. Phil. 3, 7, 17; id. Red. in Sen. 5, 12; 13, 52:Nigidius minari in contione, se judicem, qui non adfuerit, compellaturum,
id. Att. 2, 2, 3; so id. Phil. 3, 7, 17; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Nep. Alcib. 4, 1; Liv. 43, 2, 11; Tac. A. 16, 27; Suet. Caes. 17. -
5 conpello
1.com-pello ( conp-), pŭli, pulsum, 3, v. a., to drive together to a place, to collect, assemble (opp. expello, Cic. Pis. 7, 16;I.to dispellere,
Plaut. As. 3, 3, 149;and to aspellere,
id. Trin. 3, 2, 46; class.).Lit. of herds, flocks:II.tum compellendum (agnos) in gregem ovium,
Varr. R. R. 2, 2, 18:armentum in speluncam,
Liv. 1, 7, 5; cf.:pecoris vim ingentem in saltum avium,
id. 9, 31, 7:greges in unum,
Verg. E. 7, 2:pecus totius provinciae,
Cic. Pis. 36, 87: haedorum gregem hibisco ( poet. for ad hibiscum), Verg. E. 2, 30.—Also of other objects:primordia,
Lucr. 2, 564:homines unum in locum,
Cic. Inv. 1, 2, 2:naves (hostium) in portum,
Caes. B. C. 1, 58 fin.:hostes intra oppida murosque,
id. B. G. 7, 65; so of the driving or forcing of enemies in a body; cf.:adversarios intra moenia,
Nep. Ages. 5, 3:hostem fugatum in naves,
Liv. 10, 2, 2:Dardanos in urbem,
id. 41, 19, 9; Suet. Vit. 15:oppidanos intra munimenta,
Curt. 8, 11, 1:hostes in fugam,
Just. 4, 4.—Hence fig.:bellum Medulliam,
to turn the war thither, Liv. 1, 33, 4:is (hostes) eo compulit ut locorum angustiis clausi, etc.,
drove them into so close corners, Nep. Ham. 2, 4:Pompeium domum suam,
Cic. Pis. 7, 16:ad monumentorum deversoria plebe compulsā,
Suet. Ner. 38: quam (imaginem) virga semel horrida... Nigro compulerit gregi, * Hor. C. 1, 24, 18:ossa in suas sedes,
Cels. 6, 7 fin. —Trop.A.To bring or press together:B.amores nostros dispulsos,
Plaut. As. 3, 3, 149:cur eam tantas in angustias et in Stoicorum dumeta compellimus?
Cic. Ac. 2, 35, 112.—Far more freq.,To drive, bring, move, impel, incite, urge, compel, force, constrain to something; constr. with ad, in, more rarely with ut, the inf. or absol.(α).With ad (freq. in Suet.):(β).aliquem ad virtutem,
Plaut. Bacch. 4, 10, 10:ad arma,
Cic. Marcell. 5, 13:ad bellum,
Ov. M. 5, 219:ad deditionem fame,
Suet. Aug. 14; Curt. 9, 1, 19:ad necem,
Suet. Aug. 66; id. Calig. 23; id. Ner. 35: ad mortem, id. Tib. 56; Quint. 7, 3, 7:ad confessionem,
Suet. Claud. 15:ad pugnam,
id. ib. 21:ad rapinas,
Luc. 7, 99:ad defectionem,
Curt. 10, 1, 45:ad laqueum,
Plin. 36, 5, 4, § 12:ad impudicitiam,
Dig. 1, 6, 2.—With in:(γ).in hunc sensum compellor injuriis,
Cic. Fam. 1, 9, 21:in eundem metum,
Liv. 25, 29, 8:in socordiam,
Col. 11, 1, 11:in mortem,
Quint. 7, 3, 7:in metum,
Tac. H. 2, 27. —With ut:(δ).callidum senem callidis dolis Conpuli et perpuli, mihi omnia ut crederet,
Plaut. Bacch. 4, 4, 4; Suet. Caes. 1; 24; id. Vesp. 2; Tac. Or. 4; Curt. 8, 8, 2. —With inf.:(ε).aliquem jussa nefanda pati,
Ov. F. 3, 860; Luc. 3, 144; Suet. Tib. 62; id. Dom. 14; Curt. 5, 1, 35; Just. 16, 5; 30, 3; Gai Inst. 2, 237.—Absol.:2.ceteras nationes conterruit, compulit, domuit,
Cic. Prov. Cons. 13, 33:aliquā indignatione compellendus,
Quint. 9, 4, 138:ille qui aspellit, is conpellit,
Plaut. Trin. 3, 2, 46; freq. in perf. part.:periculis compulsus,
Cic. Fam. 1, 9, 11; Caes. B. C. 3, 41; Liv. 27, 30, 3.compello ( conp-), āvi, ātum, 1, v. a. [1. compello; cf. 2. appello, āre, from 1. appello, ĕre, and jugare, from root of jungo], to accost one.I.Without implying reproach, to accost, address (mostly poet.): exin compellare pater me voce videtur his verbis, etc., Enn. ap. Cic. Div. 1, 20, 41 (Ann. v. 45 Vahl.); so, aliquem, id. ap. Gell. 12, 4, 4 (Ann. v. 256 ib.):II.aliquem voce,
Verg. A. 5, 161; and:notis vocibus,
id. ib. 6, 499; cf. Ov. M. 14, 839:blande hominem,
Plaut. Poen. 3, 3, 72; cf. id. Stich. 2, 1, 43:familiariter,
id. Men. 2, 3, 23: carmine, * Cat. 64, 24:talibus agrestem com pellat Oreada dictis,
Ov. M. 8, 787; 12, 585:Tauream nomine,
Liv. 23, 47, 2; Curt. 4, 13, 20:aliquem multo honore,
Verg. A. 3, 474:verbis amicis,
id. ib. 2, 372:aliquam de stupro,
to invite to unchastity, Val. Max. 6, 1, 2; in like sense absol.:compellare,
Hyg. Fab. 57.—In a hostile sense, to address one reproachfully or abusively, to reproach, chide, rebuke, upbraid, abuse, to take to task, call to account (good prose).A.In gen.:B.mimus nominatim Accium poëtam compellavit in scaenā,
Auct. Her. 1, 14, 24:neque aspexit mater, quin eum fratricidam impiumque detestans compellaret,
Nep. Timol. 1, 5:pro cunctatore segnem, pro cauto timidum compellabat,
Liv. 22, 12, 12; 34, 2, 8:ne compellarer inultus,
Hor. S. 2, 3, 297; 1, 7, 31; id. Ep. 1, 7, 34.—Esp., jurid. t. t., of authorities, to summon one to answer a charge; or of adversaries, to arraign one before a tribunal, to accuse of crime (cf. 2. appello):Q. Ciceronem compellat edicto,
Cic. Phil. 3, 7, 17; id. Red. in Sen. 5, 12; 13, 52:Nigidius minari in contione, se judicem, qui non adfuerit, compellaturum,
id. Att. 2, 2, 3; so id. Phil. 3, 7, 17; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 12, 3; Nep. Alcib. 4, 1; Liv. 43, 2, 11; Tac. A. 16, 27; Suet. Caes. 17. -
6 contumeliosus
contŭmēlĭōsus, a, um, adj. [contumelia], full of abuse, reproachful, insolent, abusive (in good prose):partim te superbum esse dicunt, quod nihil respondeas, partim contumeliosum, quod male respondeas,
Cic. Fam. 1, 10:uti beneficio Antonii contumelioso,
id. Att. 15, 12, 1:quam contumeliosus in edictis!
id. Phil. 3, 6, 15:litterae in aliquem,
id. Q. Fr. 1, 2, 3, § 9; id. Balb. 9, 24; Sall. J. 65, 2:contumeliosum id militibus,
Tac. H. 2, 27:dicta,
Sall. J. 20, 5; Liv. 24, 5, 5:edicta,
Suet. Ner. 41:et minaci et contumaci epistulă,
id. Claud. 35:exactor,
Dig. 22, 1, 33 pr.— Comp.: parencheirêsis, Cic. Att. 15, 4, 3:injuria,
Dig. 47, 10, 7, § 7.— Sup.:genus acclamationum,
Suet. Dom. 23:verbum,
Quint. 2, 12, 1; 12, 5, 6.— Adv.: contŭmēlĭōsē, abusively, insolently, etc.:dicere de absentibus,
Cic. Off. 1, 37, 134; Quint. 6, 1, 17:contumeliose et aspere dicere in adversarios,
id. 6, 3, 28 al. — Comp., Ter. Phorm. 2, 3, 1; Liv. 32, 37, 4; Just. 5, 4, 13.— Sup., Cic. Vat. 12, 29; Vell. 1, 7, 1. -
7 lanius
lănĭus, ĭi, m. [1. lanio], a butcher (cf. macellarius):lanii, qui concinnant liberis orbas ovīs,
Plaut. Capt. 4, 2, 39; id. Ps. 1, 2, 63:cetarii, lanii, coqui,
Ter. Eun. 2, 2, 26; Plaut. Trin. 2, 4, 6; cf. Cic. Off. 1, 42, 150:ab lanio cultro arrepto,
Liv. 3, 48:cum de laniis aut vinariis ageretur,
Suet. Claud. 40 init.; Varr. R. R. 2, 5, 11; Phaedr. 3, 4, 1.— Transf., an executioner (ante-class. and very rare):arcesse hostias, victimas, lanios,
Plaut. Ps. 1, 3, 93 and 98.—Abusively, of a surgeon, Tert. de Anim. 10. -
8 maledicus
mălĕdĭcus, a, um, adj. [maledico], foul-mouthed, abusive, scurrilous, slanderous (class.):conviciator maledicus,
Cic. Mur. 6, 13:homines,
Auct. Her. 2, 8, 12:maledicum esse in aliquem,
Quint. 4, 1, 10. — Transf., of inanim. and abstr. things:civitas,
Cic. Fl. 28, 48:lingua,
Val. Max. 8, 9, 2:sermo,
id. 7, 2, 6.—Hence, adv.: mă-lĕdĭcē, in a slanderous manner, abusively, scurrilously:maledice contumelioseque dicere,
Cic. Off. 1, 37, 134; so,maledice ac maligne loqui,
Liv. 45, 39, 16.
См. также в других словарях:
Abusively — A*bu sive*ly, adv. In an abusive manner; rudely; with abusive language. [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
abusively — abusive ► ADJECTIVE 1) extremely offensive and insulting. 2) involving cruelty and violence. DERIVATIVES abusively adverb abusiveness noun … English terms dictionary
abusively — adverb in an abusive manner he behaved abusively toward his children • Derived from adjective: ↑abusive … Useful english dictionary
abusively — adverb see abusive … New Collegiate Dictionary
abusively — See abusive. * * * … Universalium
abusively — adverb /əˈbuːsɪvli/ In an abusive manner; rudely; with abusive language … Wiktionary
abusively — É™bjuËsɪvlɪ adv. with foul and abusive language; harmfully … English contemporary dictionary
abusively — abu·sive·ly … English syllables
abusively — See: abusive … English dictionary
treat abusively — index mishandle (maltreat) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 … Law dictionary
abusive — abusively, adv. abusiveness, n. /euh byooh siv/, adj. 1. using, containing, or characterized by harshly or coarsely insulting language: an abusive author; abusive remarks. 2. treating badly or injuriously; mistreating, esp. physically: his… … Universalium