-
1 contumēlia
contumēlia ae, f [com-+1 TEM-], insult, abuse, affront, reproach, invective, contumely: ei facere contumeliam, T.: contumelias dicere, L.: improborum: tam insignem in me accipere, T.: tantā adfectus: tantā acceptā, Cs.: contumeliam remanere in exercitu sinere, disgrace, S.: addere contumeliam iniuriae, Ph.: contumelias perferre, Cs.: graves, H.: verborum: a quibus contumeliā perfugae appellarentur, Cs.: ingenium contumeliā adcensum, S.: quam sine contumeliā describo.— Person.: Contumeliae fanum. — Fig., injury, assault, violence: naves factae ad contumeliam perferendam, violence, Cs.: praebere ora contumeliis, to the blows, Ta.* * *indignity, affront, abuse/insult; insulting language/behavior; rough treatment -
2 convīcium
convīcium (not-vītium), ī, n [com-+VOC-], a loud noise, cry, clamor, outcry: cum maximo convitio: alcui fit a senatu: cantorum: Humanae convicia linguae, utterances, O.—Of frogs, Ph.— Wrangling, altercation, contention: aures convitio defessae.— Importunity: alqd convitio efflagitare. —A violent disapprobation, contradiction: omnium vestrum: grave: senatūs.—Reproach, abuse, reviling, insult: scurrae: convicio consulis correpti, Cs.: acerbior in conviciis, Ta.: pueris convicia Ingerere, H.: transire a conviciis ad tela, Ta.: nemorum convicia, picae, scolds, O.* * *noise (angry), chatter/outcry/clamor/bawling; noise source; noisy importuning; reprimand/reproach/reproof; abuse/jeers/mockery/insults; object of shame -
3 maledictiō
maledictiō ōnis, f [maledico], evil-speaking, reviling, abuse.* * *slander/abuse; evil speaking, reviling; curse/punishment/condemnation (Souter) -
4 probrum
probrum ī, n a shameful act, base deed: ignaviae luxuriaeque probra, S.: emergere ex paternis probris.—Immodesty, lewdness, unchastity: probri insimulare feminam.—Shame, disgrace, dishonor, infamy, degradation: Quin in probro sim, T.: alquem senatu probri gratiā movere, S.: vita rustica, quam tu probro et crimini putas esse oportere, disgraceful: probrum castis inferre: terras implere probris, O.: Antoni, Romani nominis probra.—Abuse, insult, reproach, libel: epistulae plenae omnium in me probrorum: ingerere probra, L.: multa obicere: probris alqm onerare, L.* * *disgrace; abuse, insult; disgrace, shame -
5 abutor
ăb-ūtor, ūsus, 3, v. dep., to use up any thing, to use to the end, to consume entirely (utendo vel in usum consumere, Non. p. 76, 29); constr. in ante-class. period with acc., in class. per. with abl.I.Lit.(α).With acc.:(β).nos aurum abusos,
Plaut. Bacch. 2, 3, 126; so,argentum,
id. Pers. 2, 3, 10:qui abusus sum tantam rem patriam,
id. Trin. 3, 2, 56:operam,
Ter. And. prol. 5 Ruhnk.:meretricem,
id. Phorm. 2, 3, 66:suam vim,
Lucr. 5, 1032.—With abl.:II.sumus parati abuti tecum hoc otio,
to spend this leisure time with you, Cic. Rep. 1, 9 Creuz; so,otio liberaliter,
Vell. 2, 105, 1:omni tempore,
Cic. Verr. 2, 1, 9, § 25:sole,
id. Att. 12, 6, 2:studiis,
id. Fam. 9, 6, 5:me abusum isto prooemio,
id. Att. 16, 6, 4 al.: abuti aliquā re ad aliquid, to make use of for any purpose, to take advantage of:abuti sagacitate canum ad utilitatem nostram,
id. N. D. 2, 60, 151; cf. id. Lig. 1, 1; id. Mil. 2, 6.—Hence,In a bad sense, to misuse, to abuse:B.sapientiam tuam abusa est haec,
Plaut. Poen. 5, 4, 29; so in the exordium of the first oration against Cat.: Quousque tandem abutere, Catilina, patientia nostra? will you abuse our patience? libertate, Cic. Verr. 2, 5, 43, § 113:intemperanter otio et litteris,
id. Tusc. 1, 3, 6:iis festivitatibus insolentius,
id. Or. 52, 176 al.:legibus ac majestate ad quaestum,
id. Rosc. Am. 19, 54; cf. id. Verr. 2, 2, 25, § 61; id. N. D. 1, 23, 64 al.—Esp., in rhet. (of words), to use improperly, Cic. Or. 27, 94; id. de Or. 3, 43, 169; Quint. 5, 10, 6 al.► Pass.:abusa,
consumed, Plaut. As. 1, 3, 44; so also Varr.: utile utamur potius quam ab rege abutamur, ap. Prisc. p. 792 P., and Q. Hortensius, ib., abusis locis:abutendus,
Suet. Galb. 14. -
6 illudo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71. -
7 inludo
illūdo ( inl-), si, sum, 3 (acc. to the first conj. illudiabant, Gell. 1, 7, 3; perf. subj. inlusseris, Cic. Lael. 26, 99 Bait., Lahm.), v. n. and a. [in-ludo].I.Neutr., to play at or with any thing, to sport with, amuse one's self with (syn. colludo; cf. ludificor).A.In gen. (very rare):B.illudo chartis,
amuse myself with writing, Hor. S. 1, 4, 139:ima videbatur talis illudere palla,
Tib. 3, 4, 35.—In partic., pregn.1. (α).With dat.:(β).ut ne plane videaris hujus miseri fortunis et horum virorum talium dignitati illudere,
Cic. Rosc. Am. 19, 54:ut semper gaudes illudere rebus Humanis!
Hor. S. 2, 8, 62:illudere capto,
Verg. A. 2, 64:discrimini publico,
Suet. Tib. 2:inlusit Neroni fortuna,
Tac. A. 16, 1 init.; cf. id. ib. 15, 72 fin. —In aliquem or aliquo:(γ).ego te pro istis factis ulciscar, ut ne impune in nos illuseris,
Ter. Eun. 5, 4, 20; cf.:quae cum dixisset in Albucium illudens,
Cic. de Or. 3, 43, 171:adeon' videmur vobis esse idonei, In quibus sic illudatis?
Ter. And. 4, 4, 19.—Absol.:2.illuseras heri inter scyphos, quod dixeram controversiam esse, etc.,
Cic. Fam. 7, 22. —To sport or fool away a thing, i. e. to destroy or waste in sport; in mal. part., to violate, abuse ( poet. and in post-Aug. prose).(α).With dat.:(β).cui (frondi) Silvestres uri assidue capraeque sequaces Illudunt,
Verg. G. 2, 375:pecuniae illudere,
Tac. H. 2, 94 fin.:C. Caesar etiam matri ejus illusit,
id. A. 15, 72:pueritiae Britannici,
id. ib. 13, 17:feminarum illustrium capitibus,
Suet. Tib. 45.—Absol.:II.tum variae illudant pestes,
Verg. G. 1, 181.—Act. (in all the meanings of I.).A.In gen., to play at or with any thing ( poet. and very rare):B.illusas auro vestes,
i. e. lightly interwoven, Verg. G. 2, 464 (dub. al. inclusas); imitated by Avien. Perieg. 1258; cf. the periphrase: illusa pictae vestis inania, Prud. steph. 14, 104.—In partic., pregn.1.To scoff or mock at, to make a laughing-stock of, to ridicule (so most freq.):2.satis superbe illuditis me,
Ter. Phorm. 5, 8, 22:ut is, qui illusus sit plus vidisse videatur. Quid autem turpius quam illudi?
Cic. Lael. 26, 99:miseros,
id. de Or. 2, 58, 237:illusi ac destituti,
id. Quint. 16, 51:facetiis illusus,
Tac. A. 15, 68:pergisne eam, Laeli, artem illudere, in qua primum excello ipse?
Cic. Rep. 1, 13:artes,
Ov. M. 9, 66:ipsa praecepta (rhetorum),
Cic. de Or. 1, 19, 87:illud nimium acumen (opp. admirari ingenium),
id. ib. 1, 57, 243:voces Neronis, quoties caneret,
Tac. A. 14, 52: verbis virtutem superbis, [p. 887] Verg. A. 9, 634.—To destroy, ruin, violate, abuse (very rare):vitam filiae,
Ter. And. 5, 1, 3: illusique pedes (i. e. crapulā) vitiosum ferre recusant Corpus, ruined, i. e. staggering, Hor. S. 2, 7, 108:corpus alicujus,
Tac. A. 1, 71. -
8 ab - ūtor
ab - ūtor ūsus, ī, dep., to use up, consume, spend, exhaust: omni tempore: in prologis scribundis operam abutitur, uses up his time, T.—Esp., to make use of for a purpose, apply, turn to account: ignoratione tuā ad hominis miseri salutem. —Implying censure, to abuse, misapply, misuse: legibus ad quaestum: per turpitudinem (divitiis), S.: quousque tandem abutere patientiā nostrā, outrage: hac lenitate meā, presume upon.—Esp., of words, to misapply, force, C. -
9 cēpa
-
10 compellō (conp-)
compellō (conp-) āvī, ātus, āre [1 compello], to accost, address: alqm voce, V.: Hersiliam iussis vocibus: Tauream nomine, L.: Danaum verbis amicis, V. — To address reproachfully, reproach, chide, rebuke, upbraid, abuse, take to task, call to account: ne compellarer inultus, H.: Hac ego si compellor imagine, challenged, H.: eum fratricidam, N.: pro cunctatore segnem, L.: magnā compellans voce cucullum, calling (him) cuckoo, H. — To summon (to answer a charge), arraign, accuse: Ciceronem edicto: hoc crimine ab inimicis compellabatur, N. -
11 concerpō
concerpō psī, —, ere [com- + carpo], to tear in pieces, rend: epistulas: librum, L.* * *concerpere, concerpsi, concerptus V TRANStear/pull in/to pieces; pluck off; tear up, rend; censure, abuse, revile -
12 conculcō
conculcō āvī, ātus, āre [com- + calco], to tread upon, trample: virum.—Fig., to tread down, trample, abuse, despise, contemn: istum conculcandum putaverunt: huic conculcandam Italiam tradere: lauream: rem p. conculcatam ridere.* * *conculcare, conculcavi, conculcatus V TRANStread/trample upon/underfoot/down; crush, oppress; despise, disregard -
13 contumēlīōsus
contumēlīōsus adj. with comp. [contumelia], full of abuse, reproachful, abusive, insulting: contumeliosis vocibus prosequi, Cs.: in edictis: te esse dicunt contumeliosum, quod, etc.: oratio: quod contumeliosum in eos foret, si, etc., S.* * *contumeliosa -um, contumeliosior -or -us, contumeliosissimus -a -u ADJinsulting, outrageous, humiliating; rude, insolent, abusive; reproachful (L+S) -
14 fūr
fūr fūris, m [1 FER-], a thief: nocturnus: fures aerari, S.: magnus ex Sicilia, i. e. extortioner.—As a term of abuse, thief, rascal, rogue, knave: ut cum fure disputabo: audent cum talia fures, V.* * *thief, robber; robber bee; the Devil (personified) (Souter) -
15 incessō
incessō —, —, ere, freq. [incedo], to fall upon, assault, assail, attack: vagos suos lapidibus, L.: telorum iactu, O.: iaculis saxisque incessi, L.: vidit Incessi muros, beset, V.—Fig., to reproach, revile, assail: reges dictis, O.: Celsum criminibus, Ta.* * *incessere, incesivi, incessus Vassault, attack; reproach, abuse -
16 iniūria
iniūria ae, f [iniurius], an injustice, wrong, outrage, injury, insult: (filius) carens patriā ob meas iniurias, harsh treatment, T.: paterna, T.: iniuriam sibi imponere: privatas iniurias ultus est, Cs.: in populum R., L.: a praetore iniurias accipere: imperatoris iniurias defendere, Cs.: Suebos ab Cheruscis iniuriis prohibere, protect from outrage on the side of, etc., Cs.: neque cuiquam iniuriae suae parvae videntur, his wrongs, S.: Turni, threatened by, V.: vos nostrae iniuria caedis subigat, etc., i. e. as its punishment, V.: tantine iniuria cenae? the insult of a dinner, Iu.: Helvetiorum iniuriae populi R., to Rome, Cs.: quarum (mulierum), L.: spretae formae, V.: thalami nostri, O.—In law, unlawful violence, assault, trespass: iniuriarum mihi scripta dica, T.: iniuriarum damnatus.—In language, an insult, affront, abuse: me onerare iniuriis, T.—With per: servos abducebat per iniuriam, unjustly, outrageously: per summam iniuriam.— Abl, unjustly, undeservedly, causelessly, wrongfully: me meis civibus iniuriā suspectum videre: non iniuriā (gaudebas), T.— An unjust acquisition: ad obtinendam iniuriam, L.—A damage, harm, injury: Curandum ne magna iniuria fiat Fortibus, Iu. -
17 in-lūdō (ill-)
in-lūdō (ill-) sī (inlūsseris, C.), sus, ere, to play at, sport with: haec Inludo chartis, sportively throw on paper, H.: Inlusae auro vestes, gayly inwrought, V. (al. inclusae).—To make sport, make game of, mock, jeer at, ridicule: quod dixeram controversiam esse, etc.: me, T.: miseros: artem, in quā excellis: verbis virtutem superbis, V.: artem inlusus omittas, baffled, H.: Inlusi pedes, i. e. staggering, H.: horum virorum dignitati: rebus Humanis, H.: capto, V.: impune in nos, T.: dicere in Albucium inludens: idonei, In quibus sic inludatis, T.—To fool away, waste, ruin, abuse: tum variae inludant pestes, V.: vitam filiae, T.: cui (frondi) uri adsidue Inludunt, V. -
18 inrumō (irr-)
inrumō (irr-) āvī, ātus, āre [1 in+ruma (breast)], to give suck, abuse obscenely, Ct. -
19 īnsectātiō
īnsectātiō ōnis, f [insector], a pursuing, pursuit: hostīs, L.—Fig., a railing at, deriding, abuse: principum, L.: insectationibus petitus, Ta.* * *hostile pursuit; criticism -
20 īnsultō
īnsultō āvī, ātus, āre, freq. [insilio], to spring at, leap upon, leap, bound, jump, spring: fremit aequore toto Insultans sonipes, V.: busto, H.: Fluctibus insultavere carinae, O.: istas (forīs) calcibus, T.: nemora avia matres Insultant thiasis, V.—Fig., to be insolent, scoff at, revile, abuse, taunt, insult: vehementius: tibi in calamitate: impune, L.: Cernis ut insultent Rutuli, exult, V.: multos: sibi per contumelias, L.: Huic capiti, V.: in rem p.: in omnīs: morte meā, Pr.* * *insultare, insultavi, insultatus Vleap, jump, dance or trample (upon or in), behave insultingly, mock (at)
См. также в других словарях:
abuse — 1 /ə byüz/ vt abused, abus·ing 1: to put to a use other than the one intended: as a: to put to a bad or unfair use abusing the powers of office b: to put to improper or excessive use abuse narcotics … Law dictionary
abuse — vb Abuse, misuse, mistreat, maltreat, ill treat, outrage all denote to use or treat a person or thing improperly or wrongfully. Abuse and misuse are capable of wider use than the others, for they do not invariably imply either deliberateness or… … New Dictionary of Synonyms
Abuse — A*buse , n. [F. abus, L. abusus, fr. abuti. See {Abuse}, v. t.] 1. Improper treatment or use; application to a wrong or bad purpose; misuse; as, an abuse of our natural powers; an abuse of civil rights, or of privileges or advantages; an abuse of … The Collaborative International Dictionary of English
abuse — noun. This has developed a sinister violent meaning, ‘maltreatment or (especially sexual) assault of a person’, and is now widely familiar in the specific context of child abuse, of which various aspects include physical abuse, domestic abuse,… … Modern English usage
Abuse — Éditeur Origin Systems, Electronic Arts Développeur Crack dot Com … Wikipédia en Français
Abuse — A*buse , v. t. [imp. & p. p. {Abused}; p. pr. & vb. n. {Abusing}.] [F. abuser; L. abusus, p. p. of abuti to abuse, misuse; ab + uti to use. See {Use}.] 1. To put to a wrong use; to misapply; to misuse; to put to a bad use; to use for a wrong… … The Collaborative International Dictionary of English
abuse — Ⅰ. abuse UK US /əˈbjuːs/ noun ► [C or U] a situation in which a person uses something in a bad or wrong way, especially for their own advantage or pleasure: »The former president has been accused of corruption and abuse of power. »The politician… … Financial and business terms
abuse — [n1] wrong use corruption, crime, debasement, delinquency, desecration, exploitation, fault, injustice, misapplication, misconduct, misdeed, mishandling, mismanage, misuse, offense, perversion, prostitution, sin, wrong, wrongdoing; concept 156… … New thesaurus
abusé — abusé, ée (a bu zé, zée) 1° Part. passé. Trompé. Abusé par de vaines promesses. Abusé sur l état des choses. Abusé et dépouillé. • Nous étions bien abusés, PASC. Prov. 11. • En vain du sang des rois dont je suis l oppresseur, Les peuples… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
Abuse Me — may refer to:ongs* Abuse Me (Silverchair Song) a single by Silverchair from their 1997 album Freak Show. * Abuse Me a bonus song by Sevendust from their 2007 album Alpha … Wikipedia
abuse — abuse; dis·abuse; … English syllables