Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

indifference

  • 1 susque deque

    susque dēque, adv. [subs for subque, and de-que], both up and down, to express indifference: susque deque fero aut susque deque habeo (his enim omnibus modis dicitur)... significat autem susque deque ferre animo aequo esse, et quod accidit non magni pendere, atque interdum neglegere et contemnere: et propemodum id valet, quod dicitur Graece adiaphorein. Laberius in Compitalibus:

    nunc tu lentus es: nunc tu susque deque fers... M. Varro in Sisenna vel de historiā: quod si non horum omnium similia essent principia ac postprincipia, susque deque esset. Lucilius in tertio: verum haec ludus ibi susque omnia deque fuerunt: susque et deque fuere, inquam, etc.,

    Gell. 16, 9, 1 sqq.; cf. Fest. p. 290 Müll.:

    quae neque sunt facta, neque ego in me admisi, arguit: atque id me susque deque esse habituram putat. Non edepol faciam: neque me perpetiar probri Falso insimulatam,

    that I shall bear it with indifference, Plaut. Am. 3, 2, 5:

    de Octavio susque deque,

    it is of no consequence, Cic. Att. 14, 6, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > susque deque

  • 2 adrogantia (arr-)

        adrogantia (arr-) ae, f    [adrogans], assumption, presumption, arrogance: sine adrogantiā gravis: ingeni.—Pride, haughtiness: eius: in conloquio, Cs.: in adrogantiam compositus, i. e. with haughty indifference, Ta.

    Latin-English dictionary > adrogantia (arr-)

  • 3 aequitās

        aequitās ātis, f    [aequus], uniformity, evenness; with animi, calmness, repose, equability, equanimity: animi in morte, calmness: novi moderationem animi tui et aequitatem: ut animi aequitate plebem contineant, Cs.: mira populi R., indifference.—Equality, equal rights: iniquissima.—Equity, fairness, humanity, kindness: pro aequitate contra ius dicere: belli, in war: iustitia et aequitas, N.: aequitate rem p. curare, moderation, S.: defensionis: condicionum, Cs.
    * * *
    justice, equity, fairness, impartiality; symmetry, conformity; evenness

    Latin-English dictionary > aequitās

  • 4 aequus

        aequus adj. with comp. and sup.    [2 IC-, AIC-], even, plain, level, flat: locus: aequiore loco constiterat, Cs.: campus, V. — Equal: ex provinciā aequam partem sumere: sequitur non passibus aequis, V.: Abietibus iuvenes aequi, as tall as, V. —Even with, on a level with: sive loquitur ex inferiore loco, sive ex aequo, i. e. on the floor of the Senate: pede congredi aequo, i. e. face to face, V. —Favorable, advantageous: locus ad dimicandum, Cs.: locus suis, N.: tempus.—Favorable, friendly, kind, humane: nobis: parvis alumnis, propitious, H.: templum non aequae Palladis, unpropitious, V.: aër non aequus, unwholesome, V.: non aequa fata, hard, O.: aequi iniquique, friends and foes, L.—Equal, proportionate, like: utinam esset mihi pars aequa amoris tecum, i. e. that I had a fair return, T.: aequā manu discedere, after a drawn battle, S.: aequo Marte pugnare, indecisive, L.: aequum volnus utrique dedit, O. — Of persons, fair, equitable, impartial: praetor: aequissimus iudex.—Of things, equitable, reasonable, fair, honorable: postulatio: id, quod aequissimum est, ut, etc.: quae liberum scire aequum est adulescentem, T.: sicut aequum est, dicamus, etc.: ex aequo et bono iure rem iudicari oportere, equitably and kindly: fit reus magis ex aequo et bono, quam ex iure gentium, S.: durus est praeter aequomque et bonum, excessively, T.: id non fieri ex aequo et bono, in a spirit of moderation, T.: qui neque ius neque bonum atque aequom sciunt, have no sense of right or reason, T.: istuc aequi bonique facio, T.: si tu aliquam partem aequi bonique dixeris, if you propose anything reasonable, T.: animus meus totum istuc aequi boni facit, i. e. is content wich: ‘melius aequius,’ i. e. quid melius et aequius sit iudicatur.—Equable, calm, composed, tranquil: sorti pater aequus utrique est, V.: oculis aspicere aequis, V.: animus: Aequam Servare mentem, H.: aequo animo, with equanimity, patiently, calmly, with indifference: alqd ferre aequo animo: emori: servitutem tolerare, S.: alqd animo aequiore ferre: animo aequissimo nummos adfert: aequissimis animis: audite mentibus aequis, impartially, V.
    * * *
    aequa -um, aequior -or -us, aequissimus -a -um ADJ
    level, even, equal, like; just, kind, impartial, fair; patient, contented

    Latin-English dictionary > aequus

  • 5 dēspicientia

        dēspicientia ae, f    [despiciens], a despising, contempt: rerum humanarum: animi.
    * * *
    contempt (for); indifference (to); despising (L+S)

    Latin-English dictionary > dēspicientia

  • 6 frīgus

        frīgus oris, n    [FRIG-], cold, coldness, coolness, chilliness: patientia frigoris: frigus operiri, S.: opacum, V.: amabile, H.: tantum fuit frigus ut, etc.: ad magnitudinem frigorum remedium: propter frigora frumenta matura non erant, frost, Cs. — The cold of winter, winter, frost: Lac mihi non frigore defit, V.: Ante focum, si frigus erit, V.: Per medium frigus, H.: loca remissioribus frigoribus, Cs.: intolerabilia frigora, L.— A chill, fever, ague: temptatum frigore corpus, H.: qui Frigus conlegit, H.— The coldness of death, death: letale, O.: illi solvuntur frigore membra, V.— A cold shudder: Aeneae solvuntur frigore membra; Ingemit, etc., V.— A cold region, cold place: non habitabile, O.—Fig., slowness, inactivity, O.— A cold reception, coolness, indifference, disfavor: ne quis Frigore te feriat, H.
    * * *
    cold; cold weather, winter; frost

    Latin-English dictionary > frīgus

  • 7 neglēctiō

        neglēctiō ōnis, f    [neglego], a neglecting: amicorum, indifference towards.

    Latin-English dictionary > neglēctiō

  • 8 frigus

    frīgus, ŏris, n. [Gr. rhigos, cold, pigeô;

    the connection with Lat. rĭgeo, rĭgor, is doubtful,

    Curt. Gr. Etym. 353; Corss. Ausspr. 1, 451], cold, coldness, coolness (for syn. cf.: algor, gelu, rigor, glacies, pruina).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen. (class.):

    nec calor (mihi obsistet) nec frigus metuo,

    Plaut. Merc. 5, 2, 19;

    so opp. calor,

    Lucr. 2, 517; 6, 371; Cic. Univ. 14 med.; id. Rosc. Am. 45, 131; Verg. G. 2, 344; 4, 35:

    calidis torrescere flammis aut... rigere Frigore,

    Lucr. 3, 892:

    cum esset vinctus nudus in aëre, in imbri, in frigore,

    Cic. Verr. 2, 4, 40, § 87:

    vix in ipsis tectis frigus vitatur,

    id. Fam. 16, 8, 2:

    fere matutinis temporibus frigus est,

    coolness, Cels. 2, 1; cf.:

    frigus captabis opacum,

    Verg. E. 1, 53; Hor. C. 3, 13, 10; Ov. M. 10, 129:

    quae frigore sola Dormiat,

    in the cold night, Tib. 1, 8, 39:

    cum Appius senatum coegisset, tantum fuit frigus ut coactus sit nos dimittere,

    Cic. Q. Fr. 2, 12, 1.—In plur.:

    nec frigora quimus usurpare oculis,

    Lucr. 1, 300:

    ut tectis saepti frigora caloresque pellamus,

    the cold, Cic. N. D. 2, 60, 151; cf.:

    ex verna intemperie variante calores frigoraque,

    Liv. 22, 2, 10:

    tecta quibus frigorum vis pellitur,

    Cic. Off. 2, 4, 13:

    propter frigora... frumenta in agris matura non erant,

    Caes. B. G. 1, 16, 2:

    Alpinae nives et frigora Rheni,

    Verg. E. 10, 47:

    Scythiae,

    Ov. M. 2, 224:

    Peligna,

    Hor. C. 3, 19, 8:

    matutina,

    id. S. 2, 6, 45:

    nocturna,

    Liv. 40, 22, 7:

    intolerabilia,

    id. 21, 58, 1:

    ficum frigoribus ne serito,

    in cold weather, Col. 5, 10, 9:

    quisquam picta colit Spartani frigora saxi,

    i. e. the variegated cold marble floor, Mart. 1, 56, 5; Tac. Agr. 12; id. G. 16; Suet. Aug. 81.—
    B.
    In partic. ( poet.).
    1.
    The cold of winter, winter (like calor for summer;

    v. calor): lac mihi non aestate novum, non frigore defit,

    Verg. E. 2, 22:

    ante focum, si frigus erit,

    id. ib. 5, 70:

    quae frigore sola dormiat,

    Tib. 1, 8, 39:

    per medium frigus,

    Hor. Ep. 1, 15, 5.— Plur.:

    frigoribus parto agricolae plerumque fruuntur,

    Verg. G. 1, 300:

    frigoribus mediis,

    id. E. 10, 65.—
    2.
    A chill, fever:

    tentatum frigore corpus,

    Hor. S. 1, 2, 80.—
    3.
    The coldness of death, death:

    et gelidos artus in leti frigore linquit,

    Lucr. 3, 401:

    aeternum leti,

    id. 4, 924:

    letale,

    Ov. M. 2, 611:

    supremum animae,

    Stat. S. 3, 3, 20:

    ast illi solvuntur frigore membra Vitaque cum gemitu fugit,

    Verg. A. 12, 951 (diff. from the foll.).—
    4.
    A cold shudder produced by fear:

    extemplo Aeneae solvuntur frigore membra, Ingemit, etc.,

    Verg. A. 1, 92.—
    II.
    Transf., a cold region or place:

    frigus non habitabile,

    Ov. Tr. 3, 4, 51:

    et quodcumque jacet sub urbe frigus,

    Mart. 4, 64, 14.—
    III.
    Trop. (cf. frigeo and frigidus, II.; not in Cic.).
    A.
    Coldness in action, inactivity: si Parthi vos nihil calfaciunt, nos hic frigore frigescimus, etc., Cael. ap. Cic. Fam. 8, 6, 5; Ov. F. 2, 856.—
    B.
    A cold or frigid reception of a person or thing, esp. a discourse; coolness, coldness, indifference, disfavor (perh. not ante-Aug.):

    majorum ne quis amicus Frigore te feriat,

    coolness, loss of favor, Hor. S. 2, 1, 62; cf.:

    Montanus Julius et amicitia Tiberii notus et frigore,

    Sen. Ep. 122:

    et imperitia et rusticitas et rigor et deformitas afferunt interim frigus,

    Quint. 6, 1, 37; Plin. Ep. 6, 15, 4; Quint. 5, 7, 31:

    illud quaestionum et argumentorum apud corrupta judicia frigus evitant,

    id. 2, 12, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > frigus

  • 9 indifferens

    in-diffĕrens, entis, adj., in which there is no difference, indifferent.
    I.
    Act., of persons, making no difference, indifferent, careless (post-class.):

    circa victum,

    Suet. Caes. 53.—
    II.
    Pass.
    A.
    Philos. t. t., neither good nor evil, not to be sought or avoided (class.): necesse est, nec bonum esse nec malum hoc quod praepositum vel praecipuum nominamus; idque ita definimus, quod sit indifferens cum aestimatione mediocri; quod enim illi adiaphoron dicunt, id mihi ita occurrit ut indifferens dicerem, Cic. Fin. 3, 16, 53: nihil indifferens gloriosum est; mors autem gloriosum est;

    ergo mors non est indifferens,

    Sen. Ep. 82, 10.—Hence, subst.: indiffĕrens, ntis, n., a thing indifferent, neither good nor evil:

    si valetudo indifferens est, bene valere indifferens est,

    Sen. Ep. 117, 8:

    cur dolor apud Stoicos indifferens esse dicitur, non malum,

    Gell. 12, 5, 4:

    Zeno censuit voluptatem esse indifferens, id est neutrum, neque bonum neque malum,

    id. 9, 5, 5.— Plur.:

    haec quae indifferentia vocamus,

    Sen. Vit. Beat. 22, 4 al. —
    B.
    In gram., of the syllaba anceps, doubtful, Quint. 9, 9, 48; 93.—Hence, adv.: in-diffĕrenter, without distinction, indiscriminately, indifferently (post-Aug.):

    uti utraque appellatione,

    Quint. 11, 3, 1; 9, 2, 6:

    uti his litteris,

    Gell. 10, 24, 8: ferre, to bear with indifference, unconcern; opp. graviter, Suet. Dom. 23:

    vivere,

    to eat of everything without distinction, Scrib. Comp. 122.

    Lewis & Short latin dictionary > indifferens

  • 10 indifferenter

    in-diffĕrens, entis, adj., in which there is no difference, indifferent.
    I.
    Act., of persons, making no difference, indifferent, careless (post-class.):

    circa victum,

    Suet. Caes. 53.—
    II.
    Pass.
    A.
    Philos. t. t., neither good nor evil, not to be sought or avoided (class.): necesse est, nec bonum esse nec malum hoc quod praepositum vel praecipuum nominamus; idque ita definimus, quod sit indifferens cum aestimatione mediocri; quod enim illi adiaphoron dicunt, id mihi ita occurrit ut indifferens dicerem, Cic. Fin. 3, 16, 53: nihil indifferens gloriosum est; mors autem gloriosum est;

    ergo mors non est indifferens,

    Sen. Ep. 82, 10.—Hence, subst.: indiffĕrens, ntis, n., a thing indifferent, neither good nor evil:

    si valetudo indifferens est, bene valere indifferens est,

    Sen. Ep. 117, 8:

    cur dolor apud Stoicos indifferens esse dicitur, non malum,

    Gell. 12, 5, 4:

    Zeno censuit voluptatem esse indifferens, id est neutrum, neque bonum neque malum,

    id. 9, 5, 5.— Plur.:

    haec quae indifferentia vocamus,

    Sen. Vit. Beat. 22, 4 al. —
    B.
    In gram., of the syllaba anceps, doubtful, Quint. 9, 9, 48; 93.—Hence, adv.: in-diffĕrenter, without distinction, indiscriminately, indifferently (post-Aug.):

    uti utraque appellatione,

    Quint. 11, 3, 1; 9, 2, 6:

    uti his litteris,

    Gell. 10, 24, 8: ferre, to bear with indifference, unconcern; opp. graviter, Suet. Dom. 23:

    vivere,

    to eat of everything without distinction, Scrib. Comp. 122.

    Lewis & Short latin dictionary > indifferenter

  • 11 penes

    pĕnĕs, prep. with acc. [from the root pa- of pasco, v. Penates], with, in the possession or power of; connected only with names of persons, and freq. foll. its case (class.).
    I.
    Chiefly to denote possession: virtus omnia in se habet;

    omnia assunt bona, quem penes est virtus,

    Plaut. Am. 2, 2, 21; id. Capt. 2, 1, 37; cf. id. Truc. 5, 9:

    agri, quorum penes Cn. Pompeium omne judicium et potestas debet esse,

    Cic. Agr. 2, 19, 52; cf.:

    penes quem est potestas,

    id. Fam. 4, 7, 3:

    eloquentia non modo eos ornat, penes quos est, sed, etc.,

    id. Or. 41, 142; id. Brut. 74, 258:

    quod penes eos summam victoriae constare intellegebant,

    Caes. B. G. 7, 21 fin.; id. B. C. 1, 87:

    si volet usus, Quem penes arbitrium est et jus et norma loquendi,

    Hor. A. P. 72: me penes est [p. 1329] unum vasti custodia mundi, Ov. F. 1, 119. —So, penes se esse, have control of one's self (en heautôi einai):

    penes te es?

    Hor. S. 2, 3, 273 (for which:

    apud se esse,

    Ter. Heaut. 5, 1, 48).—
    II.
    Transf., with, in, in the presence or power of, in the house of, without the notion of possession:

    sine dote, cum ejus rem penes me habeam domi,

    Plaut. Trin. 3, 3, 5:

    thesaurum tuum Me esse penes,

    id. ib. 5, 2, 22; id. Truc. 1, 1, 4; id. Aul. 4, 4, 27:

    isthaec jam penes vos psaltria'st?

    Ter. Ad. 3, 3, 34:

    hi (servi) centum dies penes accusatorem cum fuissent,

    Cic. Mil. 22, 60; Caes. B. C. 1, 76, 4:

    si penes servum tabulae fuerint,

    Dig. 43, 5, 3:

    penes regem, noli velle videri sapiens,

    Vulg. Ecclus. 7, 5:

    mentis causa malae est penes te,

    Juv. 14, 226.—Rarely with an abstract object: plures ejus rei causas afferebat, potissimam penes incuriam virorum feminarumque, the principal ( cause) consisted in the indifference, etc., Tac. A. 4, 16.

    Lewis & Short latin dictionary > penes

  • 12 sopor

    sŏpor, ōris, m. [Sanscr. root svap-, sleep; cf. somnus; Gr. hupnos], a deep sleep.
    I.
    Lit., in gen., sleep (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.

    somnus): lucrum praeposivi sopori et quieti,

    Plaut. Rud. 4, 2, 11:

    cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset,

    Liv. 1, 7, 5:

    sopore discusso,

    Curt. 6, 8, 22; 6, 10, 13; 7, 11, 18; 8, 6, 26;

    but also opp. somnus: hujus (junci) semine somnum allici, sed modum servandum, ne sopor fiat,

    Plin. 21, 18, 71, § 119: sopore placans artus languidos, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:

    cum suavi devinxit membra sopore Somnus,

    Lucr. 4, 453; 4, 765; 4, 996:

    nox erat et placidum carpebant fessa soporem Corpora,

    Verg. A. 4, 522:

    piger his labante languore oculos sopor operit,

    Cat. 63, 37:

    fessos sopor inrigat artus,

    Verg. A. 3, 511:

    placidum petivit soporem,

    id. ib. 8, 406:

    occupet ut fessi lumina victa sopor,

    Tib. 1, 2, 2. —Personified, Sopor = Somnus, Verg. A. 6, 278; Prop. 1, 3, 45; Stat. Th. 12, 308. —In plur., Tib. 4, 4, 9 (Müll. sapores).—
    2.
    Pregn., the sleep of death, death:

    in soporem conlocastis nudos,

    Plaut. Am. 1, 1, 148; 1, 1, 150:

    aeternus,

    Lucr. 3, 466:

    perpetuus,

    Hor. C. 1, 24, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Stupefaction, lethargy, stupor: neque dormire excitatus, neque vigilare ebrius poterat, sed semisomno sopore... jactabatur, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:

    temulento sopore profligatus,

    id. ib. § 123.—
    B.
    Drowsiness, laziness, indifference:

    sopor et ignavia,

    Tac. H. 2, 76; Mart. 7, 42, 4.—
    C.
    Poppy-juice, opium:

    e nigro papavere sopor gignitur scapo inciso,

    Plin. 20, 18, 76, § 198.—
    D.
    A sleepingdraught, sleeping - potion:

    sopore sumpto dormiturus,

    Sen. Ep. 83, 25; so (opp. venenum) id. Ben. 5, 13, 5; Front. Strat. 2, 5, 12; Nep. Dion, 2, 5.—
    E.
    The temple (of the head; cf.

    Germ. Schläfe): laevus,

    Stat. S. 2, 3, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > sopor

См. также в других словарях:

  • indifférence — [ ɛ̃diferɑ̃s ] n. f. • 1487; h. 1377; lat. indifferentia I ♦ État d une personne qui est indifférente. 1 ♦ État d une personne qui n éprouve ni douleur, ni plaisir, ni crainte, ni désir. ⇒ apathie, ataraxie, désintéressement, détachement,… …   Encyclopédie Universelle

  • Indifference — may refer to: *apathy, the lack of emotion, motivation, or enthusiasm; a psychological term for a state of indifference . * Indifference a song in the Valse Musette style. Written by Joseph Colombo and Tony Murena. Recorded by (amongst others):… …   Wikipedia

  • indifference — Indifference. s. f. Estat d une personne indifferente. Estre dans l indifference. voilà une grande indifference. j ay de l indifference, une extrême indifference pour cela …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Indifference — In*dif fer*ence, n. [L. indifferentia similarity, lack of difference: cf. F. indiff[ e]rence.] [1913 Webster] 1. The quality or state of being indifferent, or not making a difference; lack of sufficient importance to constitute a difference;… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Indifference — «Indifference» Canción de Pearl Jam Álbum Vs Publicación 1993 Grabación 1993 …   Wikipedia Español

  • indifference — I noun aloofness, apathy, blankness, coldness, coolness, detachment, disinterestedness, disregard, impassiveness, imperturbability, inattention, inconsideration, insouciance, laxity, lukewarmness, neglect, negligence, nonchalance, nonobservance,… …   Law dictionary

  • indifference — (n.) mid 15c., from L. indifferentia want of difference, similarity, noun of quality from indifferentem (see INDIFFERENT (Cf. indifferent)) …   Etymology dictionary

  • indifference — [n] absence of feeling, interest alienation, aloofness, apathy, callousness, carelessness, cold bloodedness, coldness, cold shoulder*, coolness, detachment, disdain, disinterest, disinterestedness, dispassion, disregard, equity, heedlessness,… …   New thesaurus

  • indifference — [in dif′ər əns, indif′rəns] n. [Fr < L indifferentia] the quality, state, or fact of being indifferent; specif., a) lack of concern, interest, or feeling; apathy b) lack of importance, meaning, or worth: Also Archaic indifferency …   English World dictionary

  • indifférence — (in di fé ran s ) s. f. 1°   L état d une personne indifférente. •   Cette indifférence que je sens lorsque je ne suis point emporté vers un côté plutôt que vers un autre par le poids d aucune raison, est le plus bas degré de la liberté, DESC.… …   Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré

  • indifference — noun ADJECTIVE ▪ complete, supreme (esp. BrE), total, utter ▪ growing ▪ deliberate, studied ▪ …   Collocations dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»