Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

opium

  • 1 opium

    ŏpĭum or - on, i, n., = opion, poppyjuice, opium, Plin. 20, 18, 76, § 199; 25, 10, 81, § 130.

    Lewis & Short latin dictionary > opium

  • 2 opium

    Latin-English dictionary > opium

  • 3 opion

    ŏpĭum or - on, i, n., = opion, poppyjuice, opium, Plin. 20, 18, 76, § 199; 25, 10, 81, § 130.

    Lewis & Short latin dictionary > opion

  • 4 abalieno

    ăb-ălĭēno, āvi, ātum, 1, v. a., orig. to make alien from one or from one's self, i.e. to remove, separate.
    I.
    Prop.
    A.
    In gen.:

    istuc crucior a viro me tali abalienarier,

    to be separated from such a man, Plaut. Mil. 4, 8, 11; so id. Trin. 2, 4, 112 and 156 (but in Ter. Heaut. 5, 2, 26, the correct read. is alienavit).—
    B.
    In partic.
    1.
    T. t., to convey the ownership of a thing to another, to make a legal transfer, to sell, alienate (cf. abalienatio):

    eam (picturam) vendat: ni in quadriduo Abalienârit, quo ex argentum acceperit,

    has sold, Plaut. As. 4, 1, 20; so,

    agros vectigales populi Romani,

    Cic. Agr. 2, 24, 64; cf. id. ib. 2, 27, 72:

    praedium,

    Dig. 10, 3, 14:

    pecus,

    Cic. Verr. 2, 3, 50, § 119:

    sepulcrum,

    Inscr. Orell. 4357:

    aliquid ab se,

    ib. 3673.—
    * 2.
    In med. lang.:

    membra morbis atalienata,

    i. e. dead, Quint. 8, 3, 75:

    opium sensus abalienat,

    makes unconscious, Scrib. Comp. 190: cf. id. ib. 192.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to separate, remove, abstract:

    nisi mors meum animum aps to abalienavit,

    Plaut. Curc. 1, 3, 18; so,

    assueti malis abalienaverant ab sensu rerum suarum animos,

    had abstracted their thoughts from, Liv. 5, 42 fin.:

    de minuti capite, abalienati jure civium,

    deprived of, id. 22, 60, 15.
    B.
    In partic., to alienate, estrange, render disaffected (Ciceron.: syn.: alienare, inimicissimum reddere, disjungere; opp. conciliare, retinere); constr. aliquem or aliquid. with ab, the abl. or acc. only, or quite absol. ( a) With ab:

    si in homines caros acerbius invehare, nonne a te judices abalienes?

    Cic. de Or. 2, 75, 304; so id. ib. 2, 48 fin.; 3, 25, 98; id. Fam. 1, 8, 4; id. Verr. 2, 4, 27:

    vaide benevolentiam concillant abalienantque ab iis, in quibus, etc.,

    id. de Or. 2, 43, 182:

    animum ab se,

    Liv. 45, 6, 1. —
    (β).
    With abl.:

    quo erant ipsl propter judicia abalienati,

    Cic. de Or. 2, 48, 199 B. and K.: quod Tissaphernes perjurio [p. 5] suo et homines suis rebus abalienaret et deos sibi iratos redderet, Nep. Ages. 2, 5 (cf. supra, II. A., the passage of Liv. 22, 60, 15). —
    (γ).
    The acc. only:

    qui nos, quos favendo In communi causā retinere potuerunt, invidendo abalienārunt,

    Cic. Fam. 1, 7, 7:

    totam Africam,

    to estrange, Nep. Ham. 2, 2; cf. id. ib. 2, 4:

    (noster amicus) mirandum in modum est animo abalienato,

    alien ated, Cic. Att. 1, 3, 3; cf.:

    indigna patientium abalienabantur animi,

    Liv. 25, 38, 4.—
    (δ).
    Absol. (very rate):

    timebant ne arguendo abalienarent,

    Liv. S, 2 fin. (for which, in the foll. ch.: ita Campanos abalienavit).

    Lewis & Short latin dictionary > abalieno

  • 5 sopor

    sŏpor, ōris, m. [Sanscr. root svap-, sleep; cf. somnus; Gr. hupnos], a deep sleep.
    I.
    Lit., in gen., sleep (mostly poet. and in post-Aug. prose; not in Cic.; cf.

    somnus): lucrum praeposivi sopori et quieti,

    Plaut. Rud. 4, 2, 11:

    cum eum cibo vinoque gravatum sopor oppressisset,

    Liv. 1, 7, 5:

    sopore discusso,

    Curt. 6, 8, 22; 6, 10, 13; 7, 11, 18; 8, 6, 26;

    but also opp. somnus: hujus (junci) semine somnum allici, sed modum servandum, ne sopor fiat,

    Plin. 21, 18, 71, § 119: sopore placans artus languidos, Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44:

    cum suavi devinxit membra sopore Somnus,

    Lucr. 4, 453; 4, 765; 4, 996:

    nox erat et placidum carpebant fessa soporem Corpora,

    Verg. A. 4, 522:

    piger his labante languore oculos sopor operit,

    Cat. 63, 37:

    fessos sopor inrigat artus,

    Verg. A. 3, 511:

    placidum petivit soporem,

    id. ib. 8, 406:

    occupet ut fessi lumina victa sopor,

    Tib. 1, 2, 2. —Personified, Sopor = Somnus, Verg. A. 6, 278; Prop. 1, 3, 45; Stat. Th. 12, 308. —In plur., Tib. 4, 4, 9 (Müll. sapores).—
    2.
    Pregn., the sleep of death, death:

    in soporem conlocastis nudos,

    Plaut. Am. 1, 1, 148; 1, 1, 150:

    aeternus,

    Lucr. 3, 466:

    perpetuus,

    Hor. C. 1, 24, 5.—
    II.
    Transf.
    A.
    Stupefaction, lethargy, stupor: neque dormire excitatus, neque vigilare ebrius poterat, sed semisomno sopore... jactabatur, Cael. ap. Quint. 4, 2, 124:

    temulento sopore profligatus,

    id. ib. § 123.—
    B.
    Drowsiness, laziness, indifference:

    sopor et ignavia,

    Tac. H. 2, 76; Mart. 7, 42, 4.—
    C.
    Poppy-juice, opium:

    e nigro papavere sopor gignitur scapo inciso,

    Plin. 20, 18, 76, § 198.—
    D.
    A sleepingdraught, sleeping - potion:

    sopore sumpto dormiturus,

    Sen. Ep. 83, 25; so (opp. venenum) id. Ben. 5, 13, 5; Front. Strat. 2, 5, 12; Nep. Dion, 2, 5.—
    E.
    The temple (of the head; cf.

    Germ. Schläfe): laevus,

    Stat. S. 2, 3, 29.

    Lewis & Short latin dictionary > sopor

  • 6 soporo

    sŏpōro, no perf., ātum, 1, v. a. [sopor], to put or lay asleep, cast into sleep; to deprive of sense or feeling, to stupefy (not ante-Aug.; usu. in part. perf.).
    A.
    Lit.:

    si saepius expergiscitur aliquis quam assuevit, deinde iterum soporatur,

    falls asleep, Cels. 2, 2 med.:

    opium mentem soporat sensusque abalienat,

    Scrib. Comp. 180:

    serpentes soporari,

    Plin. 28, 8, 29, § 118:

    ut soporetur illa sopore enecans vis earum,

    id. 21, 31, 105, § 182.—In part. perf.:

    soporatos hostes,

    Ov. Am. 1, 9, 21:

    aquatilia quiete placida ceu soporata,

    Plin. 10, 75, 97, § 209:

    soporatos artus premit alta quies,

    Val. Fl. 5, 334:

    vellera,

    id. 5, 238; Vulg. Psa. 3, 6.—
    B.
    Transf., with an inanim. or abstr. object, to lay at rest, to still, quiet, allay (syn. sopire):

    multo Imbre rogum,

    Stat. Th. 6, 235:

    soporatus dolor,

    Curt. 7, 1, 7.—
    II.
    To render soporific:

    ramus Vi soporatus Stygia,

    Verg. A. 5, 855; 6, 420; Claud. Rapt. Pros. 1, 284.

    Lewis & Short latin dictionary > soporo

См. также в других словарях:

  • OPIUM — Drogue narcotique, traditionnellement classée parmi les stupéfiants (euphorica de Lewin, psychodysleptiques de Delay et Deniker), extraite du pavot (Papaver somniferum ). Le fruit de cette plante est une capsule ovoïde qui exsude, après incision …   Encyclopédie Universelle

  • Opium — ist der durch Anritzen gewonnene getrocknete Milchsaft unreifer, ausgewachsener Samenkapseln des zu den Mohngewächsen (Papaveraceae) gehörenden Schlafmohns (bot. Papaver somniferum L.). Im Verlauf des Trocknungsprozesses entsteht aus dem… …   Deutsch Wikipedia

  • Opium — Sn ein Schmerzmittel und Rauschgift erw. fach. (15. Jh.) Entlehnung. Entlehnt aus l. opium (eigentlich Mohnsaft ), aus. gr. ópion, dieses zu gr. opós m. Pflanzensaft .    Ebenso nndl. opium, ne. opium, nfrz. opium, nschw. opium, nisl. ópíum. Das… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Opium — Opium, der Saft der Mohnpflanze, welcher im ganzen Oriente sehr häufig gebaut wird. Persien, Indien, China erzeugen davon in großer Menge und treiben damit einen bedeutenden Handel. Um das Opium zu gewinnen, macht man in die noch nicht reisen,… …   Damen Conversations Lexikon

  • Opĭum — (Laudanum, Meconium), der eingetrocknete Milchsaft aus unreifen Kapseln des Mohns (Papaver somniferum). Die Opiumgewinnung ist in allen mildern und subtropischen Klimaten mit nicht zu starkem Regenfall möglich, aber der Wert des Bodens und der… …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • opium — OPIUM. s. m. Suc de pavot qui a une vertu soporative. On luy a donné de l opium, deux grains d opium. une prise d opium. les Turcs prennent plaisir à s enyvrer d opium …   Dictionnaire de l'Académie française

  • Opium — O pi*um, n. [L., fr. Gr. ? poppy juice, dim. of ? vegetable juice.] (Chem.) The inspissated juice of the {Papaver somniferum}, or white poppy. [1913 Webster] Note: Opium is obtained from incisions made in the capsules of the plant, and the best… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • opium — late 14c., from L. opium, from Gk. opion poppy juice, poppy, dim. of opos vegetable juice. Die Religion ist der Seufzer der bedrängten Kreatur, das Gemüth einer herzlosen Welt, wie sie der Geist geistloser Zustände ist. Sie ist das Opium des… …   Etymology dictionary

  • Opium — puede referirse a: Opium, una historieta de Daniel Torres de 1983; Opium, un disco de la banda Moonspell de 1996 …   Wikipedia Español

  • Opium — Opium: Die Bezeichnung für das aus dem Milchsaft des Schlafmohns gewonnene Rauschgift und Betäubungsmittel wurde im 15. Jh. aus lat. opium »Mohnsaft, Opium« entlehnt, das aus gleichbed. griech. ópion übernommen ist. Dies ist eine… …   Das Herkunftswörterbuch

  • OPIUM — Turcis Persisque in frequenti usu, qui eô sumptô validiores sese et ad belli pericula magis impavidos esse, persuasum habent. Quare, ubi exercitum colligit Turca, opiô universa spoliatur terra, licet quotannis incredibili id colligatur copiâ, ex… …   Hofmann J. Lexicon universale

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»