-
21 administrateur
administʀatœʀmVerwalter m, Geschäftsführer madministrateuradministrateur , -trice [administʀatœʀ, -tʀis]Substantif masculin, féminin1 (gestionnaire) Verwalter(in) masculin, féminin, Geschäftsführer(in) masculin(féminin); Beispiel: administrateur de site informatique Webmaster masculin, féminin -
22 gestionnaire
ʒɛstjɔnɛʀm/fGeschäftsführer(in) m/f, Verwalter(in) m/f, Verwaltungsdirektor(in) m/fgestionnairegestionnaire [ʒεstjɔnεʀ]Geschäftsführer(in) masculin(féminin)Beispiel: gestionnaire de fichiers Dateimanager masculin -
23 gérant
ʒeʀɑ̃(t)m (f - gérante)1) Verwalter(in) m/f2) ECO Geschäftsführer(in) m/fgérantd'une entreprise Geschäftsführer(in) masculin(féminin); d'un capital, immeuble Verwalter(in) masculin(féminin); d'un fonds de commerce Pächter(in) masculin(féminin), Betreiber(in) masculin(féminin), Inhaber(in) masculin(féminin); d'une succursale Leiter(in) masculin(féminin) -
24 executive
1. noun1) (person) leitender Angestellter/leitende Angestellte2) (administrative body)2. adjectivethe executive — (of government) die Exekutive; (of political organization, trade union) der Vorstand
1) (Commerc.) leitend [Stellung, Funktion]2) (relating to government) exekutiv* * *[iɡ'zekjutiv]2) (concerned with the carrying out of laws etc: executive powers.)* * *ex·ecu·tive[ɪgˈzekjətɪv, eg-, AM -t̬ɪv]I. n1. (manager) leitender Angestellter/leitende Angestelltejunior/senior \executive untere/höhere Führungskraft [o SCHWEIZ a. Kaderkraft\executive of the party Parteivorstand m\executive of the union Gewerkschaftsvorstand mlocal \executive örtliche Exekutivenational \executive Nationalexekutive f3. (in law office)legal \executive [qualifizierter] Mitarbeiter in einem Anwaltsbüro4. (section of government)1. (administrative) Exekutiv-\executive branch Exekutivzweig m BRD, ÖSTERR\executive council Ministerrat m2. (managerial)\executive car Vorstandswagen m\executive decisions Führungsentscheidungen pl\executive editor Chefredakteur(in) m(f)\executive position Führungsposition f\executive powers ausübende Gewalt, Exekutivgewalt f\executive producer leitender Produzent/leitende Produzentin\executive secretary Direktionssekretär(in) m(f)\executive skills Führungsfähigkeiten pl\executive share option scheme Optionen, die leitenden Angestellten auf Aktien ihrer Unternehmungen eingeräumt werden* * *[Ig'zekjʊtɪv]1. njunior executive — leitender Angestellter, leitende Angestellte
he's a Shell executive — er ist ein leitender Angestellter bei Shell
2) (COMM, POL: managing group) Vorstand mthe party's/union's National Executive (Committee) — der Partei-/Gewerkschaftsvorstand
to be on the executive — Vorstandsmitglied or im Vorstand sein
3)the executive ( Pol, part of government ) — die Exekutive
2. adj1) (= managerial) position, post leitendhe has executive ability — er hat das Zeug zum Manager
executive pay or salaries — Gehälter pl der leitenden Angestellten
2) (= luxury, for executives) für gehobene Ansprüche* * *A adj (adv executively)1. ausführend, vollziehend, POL Exekutiv…:executive power, executive authority → B 1;executive order US (vom Präsidenten erlassene) Durchführungsverordnung;2. WIRTSCH geschäftsführend, leitend:executive board Vorstand m (einer Gesellschaft);executive committee Exekutivausschuss m;executive floor Chefetage f;B s2. WIRTSCH Führungskraft f, leitende(r) Angestellte(r)ex. abk1. examination2. examined3. example4. except5. exception9. exercise* * *1. noun1) (person) leitender Angestellter/leitende Angestellte2) (administrative body)2. adjectivethe executive — (of government) die Exekutive; (of political organization, trade union) der Vorstand
1) (Commerc.) leitend [Stellung, Funktion]2) (relating to government) exekutiv* * *adj.ausführend adj. n.Führungskraft f. -
25 administrador
ađministra'đɔrm (f - administradora)1) Verwalter(in) m/f2) ( gerente) Geschäftsführer(in) m/f( femenino administradora) sustantivo masculino y femeninoadministradoradministrador (a) [aðministra'ðor(a)]Verwalter(in) masculino (femenino); (gerente) Geschäftsführer(in) masculino (femenino); administrador de la masa Konkursverwalter masculino; administrador de webs Netzadministrator masculino -
26 managing
attributive adjectivegeschäftsführend; leitend* * *managing [ˈmænıdʒıŋ] adj2. WIRTSCH geschäftsführend, leitend* * *attributive adjectivegeschäftsführend; leitendmanaging director — Geschäftsführer, der
* * *adj.geschäftsführend adj.regelnd adj. -
27 secretary
noun* * *['sekrətəri]plural - secretaries; noun1) (a person employed to write letters, keep records and make business arrangements etc for another person: He dictated a letter to his secretary.) der/die Sekretär(in)2) (a (sometimes unpaid) person who deals with the official business of an organization etc: The secretary read out the minutes of the society's last meeting.) der/die Geschäftsführer(in)•- academic.ru/65324/secretarial">secretarial* * *Sec·re·tary[ˈsekrətəri, AM -teri]* * *['sekrətrɪ]n1) Sekretär(in) m(f); (of society) Schriftführer(in) m(f); (esp US POL = minister) Minister(in) m(f)2) (= desk) = secretaireSee:= secretaire* * *1. Sekretär(in) (to gen):secretary of embassy Botschaftsrat m2. Schriftführer(in) (eines Vereins etc)3. Verwaltungsdirektor m, -direktorin f4. WIRTSCHa) Geschäftsführer(in)b) Syndikus m5. POL US Minister(in):Secretary of Defense (of Health, Education and Welfare, of the Interior, of Labor, of the Treasury) Verteidigungs-(Gesundheits-, Innen-, Arbeits-, Finanz)minister: → Secretary of State 2 a7. Sekretär m (Schreibschrank)sec. abk3. secondary4. secretary5. sections6. sector* * *nounSekretär, der/Sekretärin, die; (of company) Schriftführer, der/-führerin, die* * *n.Schriftführer m.Sekretär -e m.Sekretärin f. -
28 hands-off
adjectivehave a hands-off approach — sich heraushalten (to aus)
* * *a \hands-off approach to sth Befürwortung eines Führungsstils, der unteren Führungskräften große Freiheit lässtas a manager he has a \hands-off approach als Geschäftsführer lässt er die Zügel etwas lockerer\hands-off management style passiver Führungsstil* * *['hndz'ɒf]adjapproach etc passiva hands-off manager — ein Geschäftsführer, der die Zügel gern locker lässt
they have a hands-off policy/attitude — sie lassen die Zügel gern locker
* * *adjective -
29 manager
man·ag·er [ʼmænɪʤəʳ, Am -ɚ] n1) ( business executive) Geschäftsführer(in) m(f), Leiter(in) m(f); ( in big business) Manager(in) m(f); (of hotel, restaurant, shop) Geschäftsführer(in) m(f); ( of department) Abteilungsleiter(in) m(f); (of cinema, theatre) Leiter(in) m(f), Direktor(in) m(f);bank \manager Filialleiter(in) m(f) einer Bank;branch \manager Filialleiter(in) m(f);production \manager Produktionsleiter(in) m(f);sales \manager Verkaufsleiter(in) m(f)the England \manager der englische Nationaltrainer/die englische Nationaltrainerin -
30 CFO
CFO (Abk. für 1. Chief Financial Officer, 2. cancel former order) 1. FIN, MGT CFO m; Leiter(in) m(f) der Finanzabteilung, Finanzleiter(in) m(f), Leiter(in) m(f) Finanzen; Leiter(in) m(f) Rechnungswesen und Finanzen; (infrml) Finanzchef m; Finanzvorstand m; Geschäftsführer(in) m(f) CFO; Kaufmännischer Geschäftsführer m; Finanz-Controller m (der CFO verantwortet im Board of Directors den Bereich der Unternehmensfinanzen; synonymous: executive financial officer, corporate financial manager); 2. BANK, STOCK frühere Order stornieren; Vorauftrag stornieren (instruction to terminate a previous order; cf good till cancelled) -
31 Chief Executive Officer
Chief Executive Officer (CEO) (AE) 1. Chief-Executive-Officer m, (jarg) CEO m, Vorsitzende m(f) des Exekutiv-Ausschusses, Geschäftsführer(in) m(f), geschäftsführender Direktor m, geschäftsführende Direktorin f, Vorsitzende m(f) der Geschäftsführung (innerhalb des Board of Directors; der CEO hat die operative Leitungs- und Kontrollfunktion in amerikanischen Unternehmen, er führt das Tagesgeschäft und berichtet an den Chairman of the Board, den Vorsitzenden des Verwaltungsrats im monistischen Leitungssystem, wenn die beiden Ämter nicht als ‚Chairman of the Board and Chief Executive’ in Personalunion geführt werden, womit eine schwer kontrollierbare Machtfülle verbunden sein kann; im UK entspricht der CEO dem Managing Director); Vorstandsvorsitzender m (im kontinentaleuropäischen zweistufigen Aufsichtsratssystem, Two-Tier Board, Two-Tier system); (infrml) Konzernchef m (in a group, in einer Unternehmensgruppe); 2. LAW Geschäftsführer(in) m(f); Hauptgeschäftsführer(in) m(f) (in a federation, in einem Verband)Englisch-Deutsch Fachwörterbuch der Wirtschaft > Chief Executive Officer
-
32 actor [1]
1. āctor, ōris, m. (ago), I) der In-Bewegung-Getzer, Treiber, pecoris, der Hirte, Ov. her. 1, 95: habenae, Schleuderer, Stat. Ach. 1, 419. – II) der theatralisch Darstellende, der Darsteller, Spieler, Vertreter einer Rolle, suorum carminum, Liv.: secundarum et tertiarum partium, Cic.: alienae personae, Cic. – dah. absol., der Schauspieler, Akteur übh., Cic. – III) der eine Verrichtung übernimmt: 1) im allg., der Verrichter, Vollzieher, Besorger, Vermittler u. dgl., rerum, Cic.: actor auctorque, Besorger u. Berater, Nep.: dux, auctor, actor illarum rerum, Cic. – 2) insbes., a) der etw. öffentl. verhandelt, -beantragt usw., der öffentliche Redner, Cic. de legg. 3, 40 u.ö. – b) als gerichtl. t.t., der einen Prozeß betreibt, jmd. vor Gericht belangt, der Kläger, Cic. partit. or. 110: und da gew. die Prozesse von Rechtsgelehrten geleitet wurden, der Sachwalter vor Gericht, Ter. heaut. prol. 12 u. 13. Cic. div. in Caecil. 1: causarum, Cic. Brut. 307. – c) in spät. Zeit jeder Verwalter des Vermögens, der Güter eines Privatmannes, einer Gemeinde, der Geschäftsführer, Rechnungsführer, Hausverwalter, Schatzmeister, Plin. ep., ICt. u.a.: actor summarum, Kassenrendant, Suet.: actor publicus, der die Staatsgüter verwaltete, die Einkünfte berechnete usw., Staatsbeamter, Plin. ep. u. Tac.: actor praedii, Cod. Iust. u. Inscr.: actor equitii, Gestütsverwalter, Col.
-
33 Cincius
Cincius, a, um, Name eines röm. Geschlechts, aus dem am bekanntesten: I) L. Cincius Alimentus, ein berühmter röm. Annalist zur Zeit des zweiten punischen Kriegs, Liv. 21, 38, 3, wahrsch. identisch mit dem Konsul b. Liv. lib. 26 sqq. Vgl. M. Hertz de Luciis Cinciis. Berol. 1842. – II) M. Cincius Alimentus, Volkstribun 205 v. Chr., dessen gesetzliche Verordnung: Lex Cincia (de donis et muneribus), daß kein Anwalt für die Führung eines Prozesses Geschenke nehmen sollte, Cic. de sen. 10: in muneribus conservatis leges Cincias? Arnob. 2, 67. – III) L. Cincius, Geschäftsführer des Attikus, Cic. ad Q. fr. 2, 2, 1; ad Att. 1, 1, 1 u. a – Dav. Cincia = locus Romae, ubi Cinciorum monumentum fuit, Paul. ex Fest. 57, 5. – dies. Örtl. viell. statuae Cinciae, Fest. 262 (b), 4.
-
34 exsecutor
exsecūtor, ōris, m. (exsequor), I) der Vollzieher, Vollstrecker, Ausführer, A) im allg.: acerrimus malorum propositorum, Vell.: fidus secretorum, Amm.: officiorum, Geschäftsführer, ICt. – B) insbes. (gerichtl. t. t.): a) der Vollzieher richterlicher Befehle, Gerichtsdiener in Prozeßsachen, ICt. – b) der Vollstrecker eines richterl. Urteils, der Hilfsvollstrecker, Exekutor, sententiae, Apul. met. 7, 22 u. ICt.: dominicae sententiae, Ambros. in Luc. 7. § 55: rerum iudicatarum, ICt. – c) der Eintreiber öffentl., bes. fiskalischer Gefälle, der Exekutor, spät. ICt.; vgl. Godofr. Cod. Theod. 2, 30, 1. – II) der rächende Verfolger, Rächer, Ahnder, offensarum inimicitiarumque, Suet. Vesp. 14.
-
35 negotiator
negōtiātor, ōris, m. (negotior), I) der Geld- od. Handelsgeschäfte im Großen betreibt, der Bankier, Großhändler, Cic. u.a. – II) zur Kaiserzt. = A) jeder Handelsmann, Händler, Kaufmann, Protarchi negotiatoris filius, Iustin.: negotiatore natus, Iustin.: neg. vestiarius, frumentarius, ICt.: aerarius, Corp. inscr. Lat. 6, 9664: mercis sordidae, Quint.: praeclusit cunctos negotiatores, Suet.: negotiatoribus maximam immunitatem dedit, Lampr. – B) der Geschäftsführer, Labeo bei Marcian. dig. 32, 65 in.
-
36 procurator
prōcūrātor, ōris, m. (procuro), der Besorger, Verwalter, Agent, Stellvertreter, I) im allg.: peni, Aufseher über die Speisen, Plaut.: ludi, Vorsteher der kaiserl. Gladiatorenschule, Tac. u. Inscr.: pr. urbis, Stadtpräfekt, Suet.: regni, Reichsverweser, Caes.: pr. aquarum, Corp. inscr. Lat. 10, 6569: pr. vicesimae hereditatium, Corp. inscr. Lat. 2, 4114, 14: pr. a veredis, Poststallmeister, Corp. inscr. Lat. 10, 121: pr. ad oleum (Austeilung von Öl ans Volk), ibid. 14, 20, 1888. – mit Genet. der Pers., der Geschäftsführer, Anwalt, pr. P. Quinctii, Cic.: Domitillae, Suet. – II) insbes.: 1) der Aufseher, Wärter des Geflügels, zB. der Pfauen, Varro r. r. 3, 6, 3. – 2) der den Herrn vertretende Oberverwalter eines od. mehrerer Landgüter, Cic. u.a. – 3) der Oberverwalter der kaiserl. Einkünste, sowohl in Rom als in den Provinzen, zugleich mit der Jurisdiktion in Sachen des kaiserl. Fiskus gegen die Provinzialen beauftragt, der Prokurator (dessen Agenten, actores, Fiskale, meist Sklaven waren), Plin. pan. u.a.: procurator Caesaris, Tac. u. ICt.: pr. rationis privatae, kaiserl. Finanzminister, Corp. inscr. Lat. 10, 6569: pr. Iudaeae, Tac.: procurator ducenarius, s. ducēnārius. Vgl. O. Hirschfeld. Die kaiserlichen Verwaltungsbeamten2. S. 410 ff. u. ö. – / Die erste Silbe kurz bei Ov. art. am. 1, 587.
-
37 procuro
prō-cūro, āvī, ātum, āre, für etw. Sorge tragen, etw. besorgen, abwarten, pflegen, warten, I) im allg.: se, Plaut.: corpus, Verg.: sacrificia publica, Caes.: arbores, Cato: m. folg. Dat., Plaut. u. Arnob. – II) insbes.: 1) jmds. Geschäfte besorgen, verwalten, in etw. jmds. Agent sein, a) tr., mit dem Acc. der Sache: alcis negotia, jmds. Geschäftsträger sein, Cic.: u. so rationes negotiaque Dionysii, besorgen, Cic.: hereditatem, Cic.: imperium alienum, die Herrschaft für einen anderen verwalten, Curt. – b) intr., Geschäftsführer-, Agent sein, mit Dat. pers., Fronto u. ICt. – u. vorzugsw. = Oberverwalter der kaiserl. Einkünste sein, Prokurator sein, cum procuraret in Hispania, Plin. ep. – 2) ein schlimmes Anzeichen nach den gesetzlichen Vorschriften behandeln, durch Opfer usw. sühnen (vgl. Vorst Val. Max. 1, 1, 1. p. 10), monstra, Cic.: prodigia, Liv.: ostentum, Phaedr., familiare ostentum, Liv.: ostentorum ac fulgurum denuntiationes, Val. Max.: somnia, Tibull.: absol., Iovi hostiis maioribus, Gell.: impers., simul procuratum est, quod tripedem mulum Reate natum nuntiatum erat, Liv. – / Die erste Silbe bisweilen kurz, Tibull. 1, 5, 13. Ov. art. am. 1, 587.
-
38 πράσσω
πράσσω, ep. u. ion. πρήσσω, att. πράττω, die Tragg. immer πράσσω, vgl. Herm. Soph. Phil. 1435, fut. πράξω, ion. πρήξω u. s. w., perf. πέπραχα, z. B. Ar. Equ. 683. Xen. Cyr. 5, 5, 14, und intrans. πέπραγα, welches bei den ältern Schriftstellern auch trans. ist (ὅτι Λακεδαιμόνιοι πάντων ὧν δέονται πεπραγότες εἶεν παρὰ βασιλέως, Xen. Hell. 1, 4, 2, sie hätten ausgerichtet), u. deshalb von den Atticisten für die eigentlich attische, πέπραχα für die hellenistische Form erklärt wird; – 1) thun, handeln, Geschäfte machen; οὐδέ τι ἔργον ἐνϑάδ' ἔτι πρήξει, er soll hier weiter Nichts zu schaffen haben, Od. 19, 324; gew. ausrichten, erlangen, οὔτι πρήσσει, er richtet Nichts aus, gewinnt Nichts, Il. 11, 552. 17, 661; ἔπρηξας καὶ ἔπειτα, du hast doch endlich deinen Zweck erreicht, 18, 357; πρῆξαι δ' ἔμπης οὔτι δυνήσεαι, du wirst doch Nichts ausrichten können, 1, 362; χρῆμα μὲν οὐ πρήξεις, Hes. O. 404; bes. κέλευϑον, einen Weg vollenden, zurücklegen, Il. 14, 282. 23, 501 Od. 13, 83, ὁδόν, h. Merc. 203, ἅλα, das Meer zurücklegen, es durchfahren, Od. 9, 491 (wo schon Rhianus πλήσσοντες lesen wollte), auch c. gen., ὁδοῖο, einen Weg vollenden. Il. 24, 264 cm. 3, 476. 15, 47. 219. Einige alte Erkl. nahmen in dieser Vrbdg, in der das Wort nur bei Epikern im praes. vorkommt, ein eigenes Wort πρήσσω an, welches sie von περάω, περάσω ableiten wollten, vgl. E. M. 688, 1 Schol. Il. 16, 282 Eust. zu Od. 15, 219. Doch ist der gen. auch ohne diese Annahme zu erklären und findet sich bei den Verbis, die eine Bewegung ausdrücken, auch sonst. Vgl. übrigens Buttm. Lexil. II p. 197, der, die Ableitung von περάω beibehaltend, die Bdtg »zu Ende, zu Stande bringen« als di, ursprüngliche anerkennt. – Pind. vrbdt πράσσει ἀρετἀς herrlich, Thaten ausführen, I. 5. 11; λεόντεσσιν ἔπρασσεν φόνον, N. 3, 46; auch κλέος ἔπραξεν, bewirkte, erlangte, I. 4, 8; ὕμνον πράσσετε, N. 9, 3; ἄκοιτιν, eine Gattinn erlangen, N. 5, 36; auch pass., τῶν πεπραγμένων ἐν δίκᾳ, Ol. 2, 15; ἄτερ γνώμης τὸ πᾶν ἔπρασ-σον, Aesch. Prom. 455; τί χρὴ δρῶντ' ἢ λέ-γοντα δαίμοσιν πράσσειν φίλα, 663; πρᾶσσε τἀπεσταλμένα, Ch. 768; κλύεις τὰ πραχϑέντα, Prom. 686, u. öfter; auch mit folgdm ὥςτε, σὺ τοῠτο πράξεις, ὥςτε με σϑένειν τόσον, Eum. 856 (auffallend mit dem accus. der Person, tödten, Aesch. Ch. 434; daher πεπραγμένοι, 130, es ist um sie geschehen, sie sind verloren); ἔφυν γὰρ οὐδὲν ἐκ τέχνης πράσσειν κακῆς, Soph. Phil. 88; ὧν ἐπαινεῖς εἰς δέον πάρεσϑ' ὅδε Κρέων τὸ πράσσειν, O. R. 1417; τὰ κηρυχϑέντα, Ant. 443, u. sonst; σὺ μὲν τὰ σαυτῆς πράσσε, El. 668, besorge deine Geschäfte, womit man vgl. τὸ γὰρ περισσὰ πράσσειν οὐκ ἔχει νοῠν οὐδένα, Ant. 68; öfter im Ggstz von λέγειν u. ä.; τὰ μὴ καλὰ πράσσειν, Eur. Hec. 1251, u. öfter; τὸ ἔργον τοῠτ' ἐμοὶ πεπράξεται, Heracl. 980; πράττειν πολλά, Ar. Pax 1023; u. in Prosa: τί πολλὰ πρήσσεις, Her. 5, 33; bes. betreiben, bewerkstelligen, ὅςπερ τὴν Κυπρίων ἀπόστασιν ἔπρηξε, 5, 114; κατάλυσιν τοῦ δήμου, Andoc. 3, 6, εἰ-ρήνην, φιλίαν, Dem. 3, 7. 18, 162; u. übh. von eigenen, bes. Handelsgeschäften, wie sie der Großhändler od. Seefahrer treibt, wie von Staatsgeschäften, τὰ Ἀϑηναίων πράττω, Plat. Conv. 216 a; κατὰ νόμους, gesetzmäßig verfahren, Polit. 301 b; ἐν ταῖς πόλεσι πράττειν δυνάμενοι, die Etwas durchsetzen können, Prot. 317 a, vgl. ὅσοι δι' ἀρετὴν ἔπραξαν ὧν ἐδέοντο, Phaedr. 232 d; τὰ πολιτικὰ πράττειν, Apol. 31 d; πράττων ἕκαστος τὸ αὑτοῠ, Phaedr. 247 a; u. oft im pass., οἱ τῷ ϑυμῷ πραχϑέντες φόνοι, die im Zorn verübten Morde, Legg. IX, 867 b; ἱκανὸς πράττειν, ein geschickter Staatsmann, Xen. Mem. 1, 2, 15. 4, 2, 1; aber auch ein geschickter Geschäftsführer, Anwalt, 2, 9, 4; vgl. ἀνὴρ τὰ μεγάλα πράττειν ἱκανός, An. 2, 6, 16; Folgde; τὰ πεπραγμένα λῠσαι, Dem. 24, 76. – Es wird auch mit dem dat. der Person vrbdn, πράττειν τινί τι, Etwas für Einen bewirken, thun, Soph. Ai. 441, der sonst sagt οὐδὲν εἰς χάριν πράσσων, O. R. 1351; dah. Thuc. οἱ τοῖς Λακεδαιμονίοις πράσσοντες, die für die Lacedämonier thätig sind, es mit ihnen halten, 5, 76 (vgl. Θηβαίοις τὰ πράγματα πράττει Dem. 19, 77, u. ganz kurz ἔπραττε Φιλίππῳ, 9, 59); auch πρὸς τοὺς βαρβάρους, 1, 131, womit man vgl. ἐς τοὺς Εἵλωτας πράσσειν τι αὐτόν, 1, 132, daß er mit den Heloten unterhandeln, od. für die Heloten Etwas thun wolle, wie etwa 1, 65 ἐς τὴν Πελοπόννησον ἔπρασσεν ὅπη ὠφελία τις γενήσεται gesagt ist, u. 4, 121 καί τι αὐτῷ καὶ ἐπράσσετο ἐς τὰς πόλεις ταύτας προδοσίας πέρι. Auch μεϑ' ἡμῶν ἔπραττεν, Isae. 5, 14; οὐδὲν πράττειν δυνάμενος, Nichts ausrichten könnend, Pol. 32, 25, 10, οὐ τὰ πρὸς διαλύσεις πράττειν, ἀλλὰ πρὸς τὸν πόλεμον, 5, 29, 4. Es nimmt bei ihm noch, wie πρᾶξις, die Nebenbdtg von listig verrathen an, z. B. πράττειν τινὶ τὴν πόλιν, 4, 16, 11. 13, 4, 6. – 2) intrans., sich befinden, in einem gewissen Zustande sein, so und so ablaufen, mit adv., εὖ πέπραγεν, Pind. P. 2, 73; τοὺς κακῶς πράσσοντας, eigtl. die schlechte Geschäfte machen. denen es schlecht geht, die Unglücklichen, Aesch. Prom. 625, u. öfter; εἰ πράσσοις καλῶς, ib. 981; πόλις εὖ πράσσουσα, Spt. 77, u. öfter; πῶς ἄρα πράσσει Ξέρξης; wir sagen: was macht Xerxes? Pers. 140, u. mit accus. neutr. eines adj., δυςτυχῆ πράσσειν, Spt. 321, ἄτιμα δ' οὐκ ἐπραξάτην, Ag. 1418, was wir durch »leiden« übersetzen müssen; ἔπραξεν οἷον ἤϑελεν, Soph. O. C. 1702, es ging ihm nach Wunsch; u. oft εὖ πράσσειν, auch εὐτυχῶς, Ant. 697, καλῶς Trach. 57, und im Ggstz κακῶς, wie auch Eur. oft; ἐμοῦ πράσσοντος ὡς πράσσω τανῦν, Or. 659; χρηστόν τι, glücklich sein, Ar. Plut. 341; μακαρίως, εὐδαιμόνως, ib. 629. 809; ἀϑλίως, Eccl. 1221; u. in Prosa: πρήσσειν ᾑ δύναιτο ἄριστα, Her. 5, 30; Μαρδόνιον φλαύρως πρήσσοντα τῷ στόλῳ, 6, 94; οὐδὲν ἄμεινον φάμενος πρήσσειν οἰκεῦντες Λιβύην, es gehe ihnen nicht besser, 4, 157; ὁ στόλος οὕτως ἔπρηξε, hatte solchen Erfolg, lief so ab, 3, 25; ὡς ἔπρηξε, wie es ihm erging, 7, 18; vgl. Thuc. 7, 24; ἐξαμαρτεῖν τι καὶ κακῶς πρᾶξαι vrbdt Antiph. 2, 6; vgl. Plat. ὅστις καλῶς πράττει οὐχὶ καὶ εὖ πράττει, Alc. I, 116 b, wer recht handelt, dem geht es gut; ὅτι ἐπιστημόνως ἂν πράττοντες εὖ ἂν πράττοιμεν καὶ εὐδαιμονοῖμεν, Charm. 173 d; er abdt auch ὅτι ἂν τύχωσι τοῠτο πράξουσι, sie werden in der Lage sein, die ihnen gerade zu Theil wird, Crit. 45 d. – Es werden auch nähere Bestimmungen hinzugesetzt, καλῶς τῇ τέχνῃ πράττειν, Plat. Rep. I, 346 d, οἱ τὰ γεωργικά, ἰατρικά, πολιτικὰ εὖ πράττοντες, Xen. Mem. 3, 9, 15, die als Landmann, Arzt, Staatsmann ihre Geschäfte gut betreiben, glücklich sind, vgl. 1, 6, 8, wo dem εὖ πράττειν das καλῶς προχωρεῖν αὐτοῖς τὴν γεωργίαν entspricht (s. auch εὐπραξία); 2, 4, 6 stehen den εὖ πράττοντες die σφαλλόμενοι entgegen. – Auch adj. werden so in Prosa gebraucht (dichterische Beisp. s. oben), χείρω πράσσειν, Thuc. 7, 71; μεγάλα πράττειν, Xen. Cyr. 8, 4, 6; ἄριστα, 1, 6, 13, wie Isocr. 4, 103, ἀγαϑόν, Xen. Cyr. 5, 1, 20; vgl. An. 6, 3, 8, ἀκούοντες καὶ τοὺς ἄλλους τοὺς παρὰ Κύρῳ πολλὰ καὶ ἀγαϑὰ πράττειν, eigtl. viele gute Geschäfte machen, viel erwerben, daß es ihnen sehr gut gehe; u. Sp., ταπεινά, D. Hal. 10, 14. Ueberall ist hier das Glück od. Unglück als in Vrbdg mit den Handlungen der Menschen stehend zu denken. und erscheint als selbstverschuldet, während εὐτυχεῖν u. δυςτυχεῖν vom Schicksale od. Ungefähr abhängt, vgl. z. B. Xen. Mem. 3, 9, 14. – 3) πράττειν τινά τι, Einem Etwas anthun, zufügen, wie ποιεῖν, doch viel seltner ( Isocr. 12, 92 lies't Bekk. ἃ περὶ Πλαταιᾶς ἔπραξαν) Gew. πράττειν τινὰ ἀργύριον, Geld von Einem eintreiben, einfordern, πράσσει με τόκον, er treibt Zinsen von mir ein, Batrach. 186, χρέος, Pind. Ol. 3, 7, vgl. P. 9, 104, Her. 3, 58, der aber auch φόρον ἔπρησσον παρ' ἑκάστων vrbdt, 1, 106; einzeln auch bei Folgdn. wie Plat. Legg. VI, 774, d Xen. An. 7, 6, 17. – Häufiger im med. für sich eintreiben, einfordern, Αὐγέαν μισϑόν, Pind. Ol. 11, 30; Her. 2, 126. 5, 84, τοὐφειλόμενον, Aesch. Ch. 309; ἀντίποινα, Pers. 468; auch τὸν πατρὸς φόνον, rächen, Eum. 594; Ar. Thesm. 843; häufig auch mit dem gehässigen Nebenbegriffe gewaltsamer, unrechtmäßiger Mittel: erpressen, Geld von Einem, in att. Prosa sehr häufig, Εὐρυμέδοντα χρήματα ἐπράξαντο, Thuc. 4, 65, der auch φόρους πράσσεσϑαι ἐκ τῶν πόλεων vrbdt, 8, 37, ἀπὸ τῶν πόλεων, 8, 5; u. pass., Τισσαφέρνης ἐτύγχανε πεπραγμένος τοὺς φόρους ὑπὸ βασιλέως, es wurde dem Tissaphernes gerade vom König der Tribut abgefordert, 8, 5; ἀξίως τοῠ μισϑοῠ ὃν πράττομαι, Plat. Prot. 328 b, u. öfter; auch von. der verwirkten Buße, τὴν διπλασίαν πραττέσϑω τὸν ὑποφεύγοντα, Legg. VI, 762 b; neben αἰτεῖν, Apol. 31 c; auch pass., ὃς ἂν μισϑοὺς μὴ ἀποδιδῷ, διπλοῠν πραττέσϑω, von dem soll das Doppelte eingezogen werden, Legg. XI, 921 c, πραχϑεὶς ὑπὸ τῶνδε, Lys. 9, 21; – πράττεται τοὺς ἐξάγοντας τριακοστήν, Dem. Lpt. 32; πράξασϑαι πλέον, sich mehr geben lassen, Andoc. 2, 9, auch παρ' αὐτῶν, ἃ ὤφειλον, πράξασϑαι, Lys. 17, 3, u. sonst bei den Rednern; μὴ πράττειν τοὺς ὀφειλέτας, Pol. 38, 3, 10; ἑκατὸν τάλαντα ἐπιτίμιον αὐτοὺς πραξάμενος τῆς ἀγνοίας, 5, 45. 11; τὰ πραττόμενα, das Eingeforderte, der Tribut, 1, 72, 2.
-
39 ἐπί-τροπος
ἐπί-τροπος, hingewandt, Schol. Lycophr. 1. – Gew. subst. der Aufseher, Verwalter, von der Gottheit, der Schützer, Pind. Ol. 1, 106; τῶν οἰκίων Her. 3, 63; τῶν ἑωυτοῦ 1, 108; τῆς σκηνῆς Xen. Cyr. 4, 2, 35; ὁ ἐν τοῖς ἀγροῖς ἐπ. Oec. 12, 2; οἱ ἐν τοῖς χωρίοις Plat. Legg. VIII, 849 d; neben ταμίας Ar. Eccl. 212; Geschäftsführer, Dem. 27, 19; bes. der Vormund, Her. 9, 10; Thuc. 2, 80; Plat. Alc. I, 118 c u. öfter; τὴν κτῆσιν τοὺς ἐπιτρόπους ἐπιτροπεύειν Legg. IX, 877 c; Oratt.; Plut. Lys. 3 Dem. 6 u. sonst; – Statthalter, τῆς Μέμφιος Her. 3, 27, Μιλήτου 5, 30; u. bes. Sp. in den Provinzen, ὁ κατὰ τὴν Λιβύην ἐπ. Hdn. 7, 4, 5.
-
40 Коммерческий директор
Универсальный русско-немецкий словарь > Коммерческий директор
См. также в других словарях:
Geschäftsführer(in) — [Aufbauwortschatz (Rating 1500 3200)] Auch: • Leiter(in) Bsp.: • Kann ich bitte den Geschäftsführer des Hotels sprechen? … Deutsch Wörterbuch
Geschäftsführer — [Network (Rating 5600 9600)] Auch: • Manager • Managerin • Geschäftsführerin Bsp.: • Er ist der neue Geschäftsführer der Bank … Deutsch Wörterbuch
Geschäftsführer — Geschäftsführer, s. Geschäftsführung … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Geschäftsführer — Dieser Artikel oder Abschnitt bedarf einer Überarbeitung. Näheres ist auf der Diskussionsseite angegeben. Hilf mit, ihn zu verbessern, und entferne anschließend diese Markierung. Die Geschäftsführung ist ein Organ einer juristischen Person… … Deutsch Wikipedia
Geschäftsführer — CEO * * * Ge|schạ̈fts|füh|rer 〈m. 3〉 jmd., der ein fremdes Geschäft führt, leitet * * * Ge|schạ̈fts|füh|rer, der: 1. ↑ Geschäftsleiter (1), bes. einer GmbH. 2. jmd., der damit beauftragt ist, für jmdn., einen Verein, Verband, eine Organisation o … Universal-Lexikon
Geschäftsführer — gesetzlicher Vertreter (Organ) und verantwortlicher Leiter der GmbH (§ 35 I GmbHG). Der G. braucht nicht Gesellschafter zu sein. 1. Umfang der gesetzlichen Vertretungsmacht nach außen unbeschränkbar. Stellvertretende G. unterliegen den gleichen… … Lexikon der Economics
Geschäftsführer — Ge|schạ̈fts|füh|rer … Die deutsche Rechtschreibung
GmbH-Geschäftsführer-Haftung — Unter Geschäftsführer Haftung ist die Haftung des GmbH Geschäftsführers für seine Pflichtverletzungen zu verstehen. Der Hauptzweck der Gründung einer GmbH liegt darin, die direkte Haftung des Gesellschafters mit dem persönlichen Vermögen auf das… … Deutsch Wikipedia
Faktischer Geschäftsführer — Der faktische Geschäftsführer kommt neben dem förmlich bestellten und im Handelsregister eingetragenen Geschäftsführer einer Gesellschaft mit beschränkter Haftung (GmbH) in Betracht, wenn es um zivilrechtliche Haftung und Strafbarkeit wegen… … Deutsch Wikipedia
Parlamentarischer Geschäftsführer — Parlamentarische Geschäftsführung im Deutschen Bundestag Partei Erster Geschäftsführer Weitere Geschäftsführer Peter Altmaier [1] Stefan Müller (Parlamentarischer … Deutsch Wikipedia
Parlamentarische Geschäftsführer — Dieser Artikel oder Abschnitt bedarf einer Überarbeitung. Näheres ist auf der der Diskussionseite angegeben. Hilf mit, ihn zu verbessern, und entferne anschließend diese Markierung. Partei (Erster) Parlamentarischer Geschäftsführer im Deutschem… … Deutsch Wikipedia