-
1 χρυσορανίς
χρυσορανίςgolden ewer: fem nom sg -
2 πρόχοος
A (Naucratis, vii/vi B.C.): nom. pl. πρόχοι ib.1026.25 (Cos, iv/iii B.C.); dat. pl. πρόχουσι is f.l. in E. Ion 435; acc. pl.πρόχους X.Cyr.5.2.7
, Ael.NA5.23: ([etym.] προχέω):—vessel for pouring out, jug, esp. ewer for pouring water upon the hands of guests, Il.24.304, Od.1.136, 4.52, 15.135, Hes. Th. 785, S.Ant. 430, E. l.c., Anaxandr.41.27 (anap.), Xenarch.7.14, etc.3 Thessal. for λήκυθος, Clitarch. ap. Ath.11.495c.II a liquid measure, IG14.422 ii 10, al. ([place name] Tauromenium).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πρόχοος
-
3 τεῦχος
I implements of war, armour, arms, freq. in [dialect] Ep.; more precisely, ἀρήϊα τεύχεα, πολεμήϊα τ., Il.14.381, 7.193; χρύσεια, χαλκήρεα, 10.439, 15.544; ποικίλα, αἰόλα παμφανόωντα, μαρμαίροντα, 3.327, 5.295, 18.617; always of a warrior's whole armour, harness,ἀρήϊα τεύχεα δύω 6.340
, cf. 7.193, al.;ἐς τεύχε' ἔδυνον Od.24.498
;κατὰ τεύχε' ἔδυν Il.4.222
, cf. 6.504, al.;Πάτροκλον περὶ τεύχεα ἕσσε 18.451
; ἀπέδυσε, ἐξεδύοντο, 4.532, 3.114, cf. 13.182, al.; also ; : Trag.τεύχη A.Myrm.
in PSI11.1211.17, S.Aj. 572, 577, E.Andr. 617, etc.; un[var] contr. (lyr.).2 pl. also, the gear of a ship, oars and the like ,ἐγκοσμεῖτε τὰ τ. νηΐ μελαίνῃ Od.15.218
;τ. δέ σφ' ἀπένεικαν 16.326
.II in Trag. (rarely in Prose, v. infr.) a vessel of any kind, e.g. bathing-tub, A.Ag. 1128 (lyr., Blomf. κύτει, metri gr.); cinerary urn, τεύχη καὶ σποδός ib. 435 (lyr.), cf. S.El. 1114, 1120, Riv.Fil.57.379 ([place name] Crete); balloting-urn, A. Ag. 815, Eu. 742; vase for libations, Id.Ch.99, E.IT 168 (lyr.); vase or ewer for water, Id.Hec. 609, Andr. 167, Diocl.Fr.129; cup, E. Ion 1184; amphora, A.Fr. 108; scent-pot, ib.180.5 (pl.); matula, S.Fr. 565; pot or jar, X.An.5.4.28; ξύλινα τ. chests, ib.7.5.14; ἀλφίτων τ. a meal- barrel, Id.HG1.7.11; bee-hive, Arist.HA 625a26; capsule of a poppy, Nic.Fr.74.52.III Medic., of the vessels of the body, Hp.Loc.Hom.1,24; also, the human frame, body, as holding the intestines, Id.Epid.6.2.1, Arist.Phgn. 810b19; τεῦχος νεοσσῶν λευκόν an egg, E.Hel. 258.IV case for holding papyrus rolls,ά τεύχους, ά τόμου, κολλήματος ρδ' PRyl.220.78
(ii A.D.); roll of writing-material,πεποίηται διπλῆν τὴν.. ἀναγραφὴν ἐν βυβλίνοις καὶ δερματίνοις τεύχεσιν Inscr.Prien.114.30
, cf. 11 (i B.C); κελεύσας εἰς τάξιν ἀποδοῦναι τὰ τ. Aristeas 179; καθὼς ἀνεγνώσθη τὰ τ. Id.310, cf. Sm.Is.8.1 (where LXX has τόμος); βίβλων.. ἐν τεύχεϊ τῷδε πεντάς AP9.239
(Crin.);τ. βιβλειδίων BGU970.4
(ii A.D.);τ. συγκολλησίμων βιβλειδίων POxy.2131.4
(iii A.D.); τ. = volumen, Gloss.: hence πεντάτευχος, ὀκτάτευχος.V masonry, fabric,ἀνεκτίσθη τὸ τ. τοῦτο Sammelb.7439.7
(vi A.D.). -
4 χρυσορανίς
A golden ewer, Id.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χρυσορανίς
-
5 ἕαρον
См. также в других словарях:
Ewer — „Jonas von Friedrichstadt“ im Hafen von Pellworm … Deutsch Wikipedia
Ewer — 〈m. 3; nddt.〉 Küstensegler mit flachem Boden u. mit Seitenschwert [<mnddt. evar, ever, fläm. envare <altsächs. *envaro „Schiff, das nur ein Mann führt“] * * * Ewer, der; s, [mniederd. ēver, ēvar, älter: ē(i)nvār, eigtl. = Schiff, das… … Universal-Lexikon
Ewer — Ew er ([=u] [ e]r), n. [OF. ewer, euwier, prop. a water carrier, F. [ e]vier a washing place, sink, aigui[ e]re ewer, L. aquarius, adj., water carrying, n., a water carrier, fr. aqua water; akin to Goth. ahwa water, river, OHG. aha, G. au, aue,… … The Collaborative International Dictionary of English
Ewer — Sm Flußfahrzeug auf der unteren Elbe per. Wortschatz fach. ndd. (13. Jh., Standard 18. Jh.) Stammwort. Niederdeutsches Wort (mndl. ever) zu fläm. envare Ein fahrer . Benennungsmotiv unklar ( Schiff, auf dem nur ein Mann fährt ? Oder Klammerform… … Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache
Ewer — Ewer, ein einmastiges Transportfahrzeug auf der Elbe, daher: Ewerführer, Besitzer eines Ewers. Ewertuch, Segelleinwand von Hanf, leichterer Art, für kleine Boote, od. Bram u. Oberbramsegel, s.d. Ewersegel (Luggersegel), Raasegel, die auf Ewern od … Pierer's Universal-Lexikon
Ewer — (Ever), ein und zweimastiges (Besan E.) Fahrzeug mit flachem Boden zur Fluß und Küstenfahrt sowie zur Fischerei. Ewerführer, in Hamburg die Führer der Schuten. Der Ewerkahn hat die Bauart des Ewers, besitzt aber Kahnluken. Tonnengehalt 40–60 … Meyers Großes Konversations-Lexikon
Ewer — (Ever), kleine Küstenfahrzeuge an der deutschen Nordseeküste, mit flachem Boden … Kleines Konversations-Lexikon
ewer — early 14c., from Anglo Fr. *ewiere, O.Fr. eviere water pitcher, parallel form of aiguiere (Mod.Fr. aiguière), from fem. of L. aquarius of or for water, from aqua water (see AQUA (Cf. aqua )) … Etymology dictionary
Ewer — Ewer, der; s, (norddeutsch für kleines Küsten[segel]schiff) … Die deutsche Rechtschreibung
ewer — ► NOUN ▪ a large jug with a wide mouth. ORIGIN Old French aiguiere, from Latin aquarius of water … English terms dictionary
ewer — [yo͞o′ər] n. [ME < Anglo Fr < OFr evier < ML aquarium, water pitcher < L: see AQUARIUM] a large water pitcher with a wide mouth … English World dictionary