Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

earlier

  • 1 cum or (earlier) quom (not quum)

        cum or (earlier) quom (not quum) conj.    [1 CA-].    I. Prop., of time (cum temporale), constr. with indic. in an independent assertion; with subj. in a subordinate statement.—Fixing a point of time, when, at the time when: Lacrumo, quom in mentem venit, now that, T.: auditis, cum ea breviter dicuntur: eo cum venio: Postera cum lustrabat terras dies, V.: cum contionem habuit: cum proxime Romae fui: cum Italia vexata est: cum stellas fugarat dies, V.: quom non potest haberi, cupis, T.: tempus cum pater iacebat: eo tempore, cum necesse erat: memini noctis illius, cum pollicebar: tunc, cum adempta sunt arma, L.: etiam tum, cum verisimile erit, latratote, not until: cum peroraro, tum requiratis: cum signum dedero, tum invadite, L.: sese, cum opus esset, signum daturum, Cs.: sua bona, cum causae dicendae data facultas sit, tum se experturum, L. — Fixing or defining a period of time, when, while, during the time that, as, as long as, after: Alium esse censes nunc me, atque olim quom dabam? T.: risum vix tenebam, cum comparabas, etc.: tum, cum illum exterminari volebam, putabam, etc.: Hasdrubal, cum haec gerebantur, apud Syphaeum erat, L.—Of repeated action, when, whenever, at times when, as often as, always... when, if: omnes, quom valemus, recta consilia aegrotis damus, T.: cum permagna praemia sunt, est causa peccandi: Cum furit... Profuit aestūs avertere, V.: cum cogniti sunt, retinent caritatem: cum rosam viderat, tum incipere ver arbitrabatur, never until.—In clauses stating a fact, the point or period of time fixed by the main sentence (cum inversum), when, at the time when, and at this time, and meanwhile, and yet: longe iam abieram, quom sensi, T.: dies nondum decem intercesserant, cum filius necatur: Vix ea fatus erat, cum scindit se nubes, V.: multum diei processerat, cum etiamtum eventus in incerto erat, S.: nondum lucebat, cum scitum est: iamque hoc facere apparabant, cum matres procurrerunt, Cs.: Et iam phalanx ibat... flammas cum puppis Extulerat, V.: anni sunt octo, cum interea invenitis, etc.: cum interim milites domum obsidere coeperunt: nondum centum anni sunt, cum lata lex est.—Describing a time by natural events, when, while, as soon as: ipsi, cum iam dilucesceret, deducuntur: cum lux adpropinquaret.—In narration, describing the occasion or circumstances of an action (cum historicum), when, on the occasion that, under the circumstances that, while, after.—With imperf: Magistratus quom ibi adesset, occeptast agi, T.: Marius, cum secaretur, vetuit se adligari: Caesar cum ab hoste non amplius abesset... legati revertuntur, Cs.: heri, cum vos non adessetis: cum ad tribum Polliam ventum est, et praeco cunctaretur, ‘cita,’ inquit, etc., L.: Socrates, cum XXX tyranni essent, pedem portā non extulit, as long as: vidi, Cum tu terga dares, O.: is cum interrogaretur... respondit.—With maxime, just as, precisely when: Caesar, cum maxime furor arderet Antoni, exercitum comparavit: cum maxime agmen explicaretur, adoriuntur, L. — With perf: hic pagus, cum domo exisset, Cassium interfecerat, Cs.: cum domos vacuas fecissent, iunguntur nuptiis, L.: cum fanum expilavisset, navigabat Syracusas. — Of repeated occasions, when, whenever, on every occasion that, as often as.—With imperf: dispersos, cum longius procederent, adoriebatur, Cs.: saepe, cum aliquem videret, etc., on seeing, N.: numquam est conspectus, cum veniret. — With pluperf: Cum cohortes ex acie procucurrissent, Numidae effugiebant, Cs.: qui cum in convivium venisset: quantum obfuit multis, cum fecissent, etc.—Describing a time named in the principal sentence, when, such that, in which: Si ullum fuit tempus quom ego fuerim, etc., T.: fuit antea tempus, cum Galli superarent, Cs.: vigesimo anno, cum tot praetores in provinciā fuissent: eodem anno, cum omnia infida essent, L.: biduum supererat, cum frumentum metiri oporteret, in which, Cs.: fuit cum arbitrarer, etc.: audivi cum diceret, etc.—    II. Meton., of identical actions, when, in that, by the fact that: Qui quom hunc accusant, Naevium accusant, T.: quae cum taces, nulla esse concedis: quod cum facit, iudicat, etc.: senatum intueri videor, cum te videor, L.: loco ille motus est, cum ex urbe est depulsus: quod cum dederis, illud dederis, ut, etc.: illa scelera, cum eius domum evertisti (which you committed) in uprooting: purgatio est cum factum conceditur, culpa removetur.—In hypothesis, assuming a fact, when, if: ad cuius fidem confugiet, cum per eius fidem laeditur, etc.—Contrary to fact, when, if, if at such a time: haec neque cum ego dicerem, neque cum tu negares, magni momenti nostra esset oratio: quod esset iudicium, cum tres... adsedissent?—Explaining a feeling, etc., that, because, for: Dis habeo gratiam, Quom adfuerunt liberae, T.: gratulor tibi, cum tantum vales. — As connective, correl. with tum, while, when; cum... tum, as... so, both... and, and besides, while... especially: Quom id mihi placebat, tum omnes bona dicere, T.: cum omnes eo convenerant, tum navium quod ubique fuerat coëgerant, Cs.: qui cum multa providit, tum quod te consulem non vidit: movit patres cum causa, tum auctor, L.—In the adverb. phrase cum maxime, with ellips. of predicate, in the highest degree, most: hanc Amabat, ut quom maxime, tum Pamphilus, as much as ever, T.: ea, quae fiunt cum maxime, i. e. at this very moment: sed cum maxime tamen hoc significabat, precisely this: quae multos iam annos, et nunc cum maxime, cupit.—    III. Praegn., giving a cause or reason (cum causale), when, since, because, inasmuch as, seeing that, in that, in view of the fact that: haud invito sermo mi accessit tuos, Quom... intellego, T.: Deos quaeso ut sit superstes, Quom veritust facere, etc., T.: an pater familiarissimis suscensuit, cum Sullam laudarent? for praising: quae cum ita sint, videamus, etc.: cum longinqua instet militia, commeatum do, L.: cum tanta multitudo tela conicerent, potestas erat, etc., Cs.: cum esset egens, coepit, etc.: Caesar cum constituisset hiemare in continenti, obsides imperat, Cs.—So often nunc cum, now that, since in fact: nunc vero cum sit unus Pompeius.—Often with praesertim, especially since, more than all when: nam puerum non tollent... Praesertim quom sit, etc., T.: cum praesertim vos aliam miseritis.—With quippe, since evidently, since of course: nihil est virtute amabilius... quippe cum propter virtutem diligamus, etc. — In contrasts, when, while, whereas, while on the contrary, and yet (cum adversativum): finem faciam dicundi, quom ipse finem non facit? T.: quo tandem ore mentionem facitis... cum fateamini, etc.: cum maximis eum rebus liberares... culpam relinquebas: simulat se confiteri, cum interea aliud machinetur.—In concessions, when, although, notwithstanding (cum concessivum): nil quom est, nil defit tamen, T.: pecuniam facere cum posset, non statuit: cum aquae vim vehat ingentem (Druentia), non tamen navium patiens est, L.: patrem meum, cum proscriptus non esset, ingulastis: quam causam dixerat, cum annos ad quinquaginta natus esset?

    Latin-English dictionary > cum or (earlier) quom (not quum)

  • 2 ante

        ante adv. and praep.    [ANT-].    I. Adv., of space, before, in front, forwards: ante aut post pugnandi ordo, L.: positum ante pullum Sustulit, served, H.: non ante, sed retro.—Usu. of time, before, previously: nonne oportuit Praescisse me ante, T.: fructus ante actae vitae: ante feci mentionem: ut ante dixi: ut saepe ante fecerant: non filius ante pudicus, hitherto, Iu.: multis ante saeculis, many centuries earlier: paucis ante diebus: biennio ante: paulo ante, a little while ago: ante aliquanto: tanto ante praedixeras.—Followed by quam, sooner than, before: ante quam ad sententiam redeo, dicam, etc.: memini Catonem anno ante quam est mortuus disserere: ante quam veniat in Pontum, mittet, etc.: ante... Ararim Parthus bibet... Quam... labatur, etc., V.: qui (sol) ante quam se abderet, vidit, etc.: ante vero quam sit ea res adlata: nullum ante finem pugnae quam morientes fecerunt, L. — Rarely with a subst: neque ignari sumus ante malorum, earlier ills, V.: prodere patriam ante satellitibus, to those who had been, etc., L.—    II. Praep. with acc, before. —In space: ante ostium: ante fores, H.: ante aras, V. — Of persons: causam ante eum dicere, plead before his bar: ante ipsum Serapim: ante ora patrum, V.: ante oculos vestros: togati ante pedes, as servants, Iu.: equitatum ante se mittit, Cs.: ante signa progressus, L.—Fig.: pone illum ante oculos viam, recall: omnia sunt posita ante oculos, made clear. — Of esteem or rank, before: facundiā Graecos ante Romanos fuisse, S.: me ante Alexandrum... esse, superior to, L.: Iulus Ante annos animum gerens, superior to, V.: ante alios gratus erat tibi, more than, O.: (virgo) longe ante alios insignis specie, L.: felix ante alias virgo, V.: ante omnīs furor est insignis equarum, V.: longe ante alios acceptissimus militum animis, L.: maestitia ante omnia insignis, above all things, L.: dulces ante omnia Musae, V. — In time, before: ante brumam, T.: ante lucem venire: ante noctem, H.: ante lucernas, Iu.: ante me sententias dicere, S.: tot annis ante civitatem datam: ante id tempus duces erant, until, N.: neque umquam ante hunc diem, never till now, T.: iam ante Socratem, before the time of: qui honos togato habitus ante me est nemini, before my time: Ante Iovem, V.: ante Helenam, H.: per hunc castissimum ante regiam iniuriam sanguinem iuro, L.: ante mare et terras, O.: ante cibum, H.: Hoc discunt omnes ante alpha et beta, before learning ABC, Iu.: ante istum praetorem, before his praetorship: ante hanc urbem conditam, before the founding of this city: ante Epaminondam natum, N.: ante te cognitum, S.: ante conditam condendamve urbem, i. e. built or planned, L.—Poet., with gerund: (equi) ante domandum, before they are broken, V. — Esp. in phrases: factus est (consul) bis, primum ante tempus, before the lawful age: Filius ante diem patrios inquirit in annos, before the destined time, O.: Sed misera ante diem, prematurely, V.: dies ante paucos, a few days sooner, L.: nobis ante quadrennium amissus est, four years ago, Ta.— Ante diem (abbrev. a. d.) with an ordinal number denotes the day of the month, reckoned inclusively, e. g., ante diem quintum (a. d. V.) Kalendas Aprilīs means, by our reckoning, the fourth day before the calends of April: ante diem XIII. Kalendas Ianuarias, the 20th of Dec.: ante diem quartum idūs Martias, the 3d day before the Ides of March, the 12th of March, L. — The entire phrase, as the name of the day, may be preceded by a praep: in ante diem quartum Kal. Dec. distulit: caedem te optimatium contulisse in ante diem V. Kal. Nov., to the 28th of Oct.
    * * *
    I
    before, previously, first, before this, earlier; in front/advance of; forwards
    II
    in front/presence of, in view; before (space/time/degree); over against, facing

    Latin-English dictionary > ante

  • 3 prius

        prius adv. comp.    [ sing n. of prior], before, sooner, first, previously: ut prius introieram, sic prius exire de vitā: ut vos prius experti estis, L.: prius... nunc, V.: prius... tum, L.—With quam (often written priusquam), earlier than, sooner than, before that, before: prius quam dicere incipio, querar, etc.: neque prius fugere destiterunt, quam ad flumen pervenerunt, Cs.: prius quam aggrediar, etc.: cum prius gladios videret, quam quae res esset vidisset.— Sooner, rather: quamvis carnificinam prius subierint, quam ibim violent.
    * * *
    I
    earlier, before, previously, first
    II
    earlier times/events/actions; a logically prior proposition

    Latin-English dictionary > prius

  • 4 vetus

        vetus eris, adj. with sup. veterrimus (for comp. see vetustus)    [VET-], old, aged, advanced in years: poëta, T.: veteres et moris antiqui memores, L.: laurus, V.—Old, of long standing, seated: contumelia, Cs.: invidia, inveterate: amici (opp. novi): veterrima (amicitia): consuetudo, S.: provinciae, L.—Of soldiers: ille exercitatus et vetus (miles): milites, Cs.: legiones, L.: (tabernae) Veteres, the old booths of money-changers in the Forum (opp. Novae), L.—Esp., in the phrase, vetus est, it is an old saying: vetus est, de scurrā divitem fieri posse, etc.—Old, of a former time, former, earlier, ancient: credendum est veteribus et priscis, ut aiunt, viris: veterrimi poëtae Stoici: fama veterum malorum, V.: iniuria, Ph.— Plur m. as subst, the ancients, men of old, fathers, forefathers: maiores nostri, veteres illi: Quae veteres factitarunt, ancient writers, T.— Plur n. as subst, the old, antiquity: si vetera mihi ignota (sunt), earlier events: vetera omittere, to leave out of consideration, S.: scrutari vetera, traditions: haec vetera, these old writings, Ta.
    * * *
    I
    ancients (pl.), men of old, forefathers
    II
    old/ancient times (pl), antiquity; earlier events; old traditions/ways
    III
    veteris (gen.), veterior -or -us, veterrimus -a -um ADJ
    old, aged, ancient; former; veteran, experienced; long standing, chronic

    Latin-English dictionary > vetus

  • 5 antea

    antĕā, temp. adv. (old form * antidĕā or anteidĕā, MS., Liv. 22, 10, 6; v. Neue, Formenl. II. p. 680) [ante-eā like antehāc, posteā, posthāc, proptereā, quāpropter, etc., in which Corssen, Ausspr. I. p. 769, regards the pron. as an old acc. with the a final long; Key, Gr. § 802, regards these suffixes as corrupted from the acc. of pronouns in -am; cf. quam], of some (past or pres.) time, before, formerly, earlier, aforetime, in time past, etc. (relative; while antehac demonstr. is used only in ref. to present time. The use of antea for prius is censured by Atticus in Cic. Att. 15, 13).
    I.
    Absol.:

    nam antea Quī scire posses aut ingenium noscere?

    Ter. And. 1, 1, 25:

    antea, cum equester ordo judicaret, improbi et rapaces magistratus in provinciis inserviebant publicanis,

    Cic. Verr. 2, 3, 41:

    ac fuit antea tempus, cum, etc.,

    Caes. B. G. 6, 24:

    cum antea semper factiosus fuisset,

    Nep. Lys. 1, 3:

    et antea laudatus et hoc tempore laudandus,

    Cic. Phil. 10, 6, 13; so id. Fam. 12, 30; 13, 17 al.:

    hunc audiebant antea, nunc praesentem vident, etc.,

    id. Imp. Pomp. 5; so id. Verr. 2, 3, 57; id. Fam. 9, 16; Liv. 5, 17; 13, 41 al.:

    si antea fuit ignotum, nuper est cognitum,

    Cic. Off. 2, 7, 23:

    quales antea fuerant,

    Vulg. Ex. 34, 4; ib. Jer. 36, 32; ib. Luc. 23, 12 et saep.—
    II.
    Freq. opp. to postea, post, posthac, tum, tunc, etc.:

    et clari fuerunt, et antea fuerant, nec postea defecerunt,

    Cic. Or. 2, 6; so id. Fam. 1, 9, 74; Suet. Dom. 2:

    hanc consuetudinem jam antea minuebamus, post Sullae victoriam penitus amisimus,

    Cic. Off. 2, 8, 27; so id. Att. 1, 11:

    non accusabimur posthac: neque antea neglegentes fuimus,

    id. ib. 7, 3:

    semper ille antea cum uxore, tum sine eā,

    id. Mil. 21; so Liv. 23, 19; so,

    antea... tunc,

    id. 29, 9.—
    III.
    Rarely for ante followed by deinde, mox, etc.: clipeis antea Romani usi sunt, deinde scuta pro clipeis fecere, formerly, at an earlier period... then, in process of time, etc., Liv. 8, 8:

    Poneropolis antea, mox Philippopolis, nunc Trimontium dicta,

    Plin. 4, 11, 18, § 41.—
    IV.
    Rarely also for ante, followed by quam:

    te antea, quam tibi successum esset, decessurum fuisse,

    Cic. Fam. 3, 6, 2 B. and K.:

    Achaei non antea ausi capessere bellum, quam ab Romā revertissent legati,

    Liv. 35, 25, 3 Weissenb.

    Lewis & Short latin dictionary > antea

  • 6 auger

    augur, ŭris (earlier also auger, Prisc. p. 554 P.), comm. (cf. Prob. p. 1455 P., and Phoc. p. 1695 P.) [avis and Sanscr. gar, to call, to show, make known. Van.], an auqur, diviner, soothsayer; at Rome, a member of a particular college of priests, much reverenced in earlier ages, who made known the future by observing the lightning, the flight or notes of birds, the feeding of the sacred fowls, certain appearances of quadrupeds, and any unusual occurrences (v dirae).
    I.
    Lit.:

    Interpretes Jovis optumi maxumi, publici augures,

    Cic. Leg. 2, 8, 20; Fest. s. v. quinque, p. 26 Müll.; Serv. ad Verg. A. 3, 537; and others cited in Müll. Etrusk. 2, p. 116 sq., and Smith, Dict. Antiq. (diff. from auspex, orig. as a general idea from a particular one, since the auspex observed only the flight of birds; cf. Non. p. 429, 26. Yet as this latter kind of augury was the most common, the two words are frequently interchanged or employed in connection; cf. Enn. ap. Cic. Div 1, 48, 107: dant operam simul auspicio augurioque).—
    II.
    Transf., any soothsayer, diviner, seer, in gen.: augur Apollo, as god of prophecy (v. Apollo), Hor. C. 1, 2, 32; so,

    augur Phoebus,

    id. C. S. 61:

    Argivus,

    i.e. Amphiaraus, id. C. 3, 16, 11; id. Ep. 1, 20, 9; Prop. 3, 14, 3:

    veri providus augur Thestorides,

    i. e. Calchas, Ov. M. 12, 18; 12, 307; 15, 596; 3, 349;

    3, 512 al.: nocturnae imaginis augur,

    interpreter of night-visions, id. Am. 3, 5, 31:

    pessimus in dubiis augur timor,

    fear, the basest prophet, Stat. Th. 3, 6.— Fem.:

    aquae nisi fallit augur Annosa cornix,

    Hor. C. 3, 17, 12:

    simque augur cassa futuri!

    Stat. Th. 9, 629; Vulg. Deut. 18, 14; ib. Isa. 2, 6; ib. Jer. 27, 9:

    augures caeli,

    ib. Isa. 47, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > auger

  • 7 augur

    augur, ŭris (earlier also auger, Prisc. p. 554 P.), comm. (cf. Prob. p. 1455 P., and Phoc. p. 1695 P.) [avis and Sanscr. gar, to call, to show, make known. Van.], an auqur, diviner, soothsayer; at Rome, a member of a particular college of priests, much reverenced in earlier ages, who made known the future by observing the lightning, the flight or notes of birds, the feeding of the sacred fowls, certain appearances of quadrupeds, and any unusual occurrences (v dirae).
    I.
    Lit.:

    Interpretes Jovis optumi maxumi, publici augures,

    Cic. Leg. 2, 8, 20; Fest. s. v. quinque, p. 26 Müll.; Serv. ad Verg. A. 3, 537; and others cited in Müll. Etrusk. 2, p. 116 sq., and Smith, Dict. Antiq. (diff. from auspex, orig. as a general idea from a particular one, since the auspex observed only the flight of birds; cf. Non. p. 429, 26. Yet as this latter kind of augury was the most common, the two words are frequently interchanged or employed in connection; cf. Enn. ap. Cic. Div 1, 48, 107: dant operam simul auspicio augurioque).—
    II.
    Transf., any soothsayer, diviner, seer, in gen.: augur Apollo, as god of prophecy (v. Apollo), Hor. C. 1, 2, 32; so,

    augur Phoebus,

    id. C. S. 61:

    Argivus,

    i.e. Amphiaraus, id. C. 3, 16, 11; id. Ep. 1, 20, 9; Prop. 3, 14, 3:

    veri providus augur Thestorides,

    i. e. Calchas, Ov. M. 12, 18; 12, 307; 15, 596; 3, 349;

    3, 512 al.: nocturnae imaginis augur,

    interpreter of night-visions, id. Am. 3, 5, 31:

    pessimus in dubiis augur timor,

    fear, the basest prophet, Stat. Th. 3, 6.— Fem.:

    aquae nisi fallit augur Annosa cornix,

    Hor. C. 3, 17, 12:

    simque augur cassa futuri!

    Stat. Th. 9, 629; Vulg. Deut. 18, 14; ib. Isa. 2, 6; ib. Jer. 27, 9:

    augures caeli,

    ib. Isa. 47, 13.

    Lewis & Short latin dictionary > augur

  • 8 retrosus

    rē̆trō-versus or - sum ( - vorsus, and sync. rē̆trōrsus, - sum, also rē̆trōsus, Tert. Apol. 19), a, um, adj. [verto], turned back or backwards (adj. very rare, but freq. as adv.; v. infra).
    (α).
    Form rē̆trōversus:

    Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora,

    Ov. M. 4, 655:

    retroversi ortus omen,

    Sol. 4. — Trop.:

    argumentum,

    confuted, Lact. 1, 16 fin.
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    retrorsā manu,

    Plin. 26, 9, 60, § 93:

    denique saepe retrorsa respiciens (mulier) substitit,

    App. M. 2, 6 Hild. p. 101 Oud. (retrorsus, p. 101 Elm.).—
    B.
    Trop., back, as to time, former, earlier; so only in comp.:

    retrosior,

    older, Tert. Apol. 19.—Hence, adv., in four forms: retrorsum (the predom. one, class.), retrorsus, retrovorsum, and retroversus, back, backwards, behind.
    I.
    Lit.
    (α).
    Form rē̆trōrsum:

    me vestigia terrent, Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    vela dare,

    id. C. 1, 34, 3; cf.:

    mutata te ferat aura,

    id. Ep. 1, 18, 88:

    rejectae Hannibalis minae,

    id. C. 4, 8, 16; cf.

    redire,

    Plin. 9, 31, 51, § 99.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus: dare terga metu, Val. Fl. 3, 268:

    cedentem,

    Sil. 11, 513; App. M. 3, p. 143, 39.—
    (γ).
    Form rē̆trōvorsum: cedam, imitabor nepam, Plaut. Fragm. ap. Non. 145, 14; Macr. S. 1, 17. —
    (δ).
    Form rē̆trōversus:

    colonia crescit tamquam coda vituli,

    Petr. 44, 12.—
    II.
    Trop.
    a.
    In time, back, before, earlier (jurid. Lat.):

    retrorsus ad id tempus, etc.,

    Dig. 15, 1, 32 fin.:

    retrorsum se actio refert,

    ib. 13, 5, 18.—
    b.
    In other relations, back, backwards, in return, in reversed order.
    (α).
    Form rē̆trōrsum: ex terrā aqua, ex aquā oritur aer, ex aëre aether;

    deinde retrorsum vicissim ex aethere aër, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33, 84 (cf. the like use of retro, Lucr. 1, 785):

    ut viros ac feminas, diem ac noctem dicas potius, quam retrorsum,

    Quint. 9, 4, 23; 7, 1, 25:

    quaedam et retrorsum idem valent,

    id. 5, 9, 6:

    sed omnia retrorsum,

    Flor. 4, 12, 25.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    ac si retrorsus homo mihi venisset,

    Dig. 44, 3, 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retrosus

  • 9 retroversum

    rē̆trō-versus or - sum ( - vorsus, and sync. rē̆trōrsus, - sum, also rē̆trōsus, Tert. Apol. 19), a, um, adj. [verto], turned back or backwards (adj. very rare, but freq. as adv.; v. infra).
    (α).
    Form rē̆trōversus:

    Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora,

    Ov. M. 4, 655:

    retroversi ortus omen,

    Sol. 4. — Trop.:

    argumentum,

    confuted, Lact. 1, 16 fin.
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    retrorsā manu,

    Plin. 26, 9, 60, § 93:

    denique saepe retrorsa respiciens (mulier) substitit,

    App. M. 2, 6 Hild. p. 101 Oud. (retrorsus, p. 101 Elm.).—
    B.
    Trop., back, as to time, former, earlier; so only in comp.:

    retrosior,

    older, Tert. Apol. 19.—Hence, adv., in four forms: retrorsum (the predom. one, class.), retrorsus, retrovorsum, and retroversus, back, backwards, behind.
    I.
    Lit.
    (α).
    Form rē̆trōrsum:

    me vestigia terrent, Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    vela dare,

    id. C. 1, 34, 3; cf.:

    mutata te ferat aura,

    id. Ep. 1, 18, 88:

    rejectae Hannibalis minae,

    id. C. 4, 8, 16; cf.

    redire,

    Plin. 9, 31, 51, § 99.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus: dare terga metu, Val. Fl. 3, 268:

    cedentem,

    Sil. 11, 513; App. M. 3, p. 143, 39.—
    (γ).
    Form rē̆trōvorsum: cedam, imitabor nepam, Plaut. Fragm. ap. Non. 145, 14; Macr. S. 1, 17. —
    (δ).
    Form rē̆trōversus:

    colonia crescit tamquam coda vituli,

    Petr. 44, 12.—
    II.
    Trop.
    a.
    In time, back, before, earlier (jurid. Lat.):

    retrorsus ad id tempus, etc.,

    Dig. 15, 1, 32 fin.:

    retrorsum se actio refert,

    ib. 13, 5, 18.—
    b.
    In other relations, back, backwards, in return, in reversed order.
    (α).
    Form rē̆trōrsum: ex terrā aqua, ex aquā oritur aer, ex aëre aether;

    deinde retrorsum vicissim ex aethere aër, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33, 84 (cf. the like use of retro, Lucr. 1, 785):

    ut viros ac feminas, diem ac noctem dicas potius, quam retrorsum,

    Quint. 9, 4, 23; 7, 1, 25:

    quaedam et retrorsum idem valent,

    id. 5, 9, 6:

    sed omnia retrorsum,

    Flor. 4, 12, 25.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    ac si retrorsus homo mihi venisset,

    Dig. 44, 3, 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retroversum

  • 10 retroversus

    rē̆trō-versus or - sum ( - vorsus, and sync. rē̆trōrsus, - sum, also rē̆trōsus, Tert. Apol. 19), a, um, adj. [verto], turned back or backwards (adj. very rare, but freq. as adv.; v. infra).
    (α).
    Form rē̆trōversus:

    Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora,

    Ov. M. 4, 655:

    retroversi ortus omen,

    Sol. 4. — Trop.:

    argumentum,

    confuted, Lact. 1, 16 fin.
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    retrorsā manu,

    Plin. 26, 9, 60, § 93:

    denique saepe retrorsa respiciens (mulier) substitit,

    App. M. 2, 6 Hild. p. 101 Oud. (retrorsus, p. 101 Elm.).—
    B.
    Trop., back, as to time, former, earlier; so only in comp.:

    retrosior,

    older, Tert. Apol. 19.—Hence, adv., in four forms: retrorsum (the predom. one, class.), retrorsus, retrovorsum, and retroversus, back, backwards, behind.
    I.
    Lit.
    (α).
    Form rē̆trōrsum:

    me vestigia terrent, Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    vela dare,

    id. C. 1, 34, 3; cf.:

    mutata te ferat aura,

    id. Ep. 1, 18, 88:

    rejectae Hannibalis minae,

    id. C. 4, 8, 16; cf.

    redire,

    Plin. 9, 31, 51, § 99.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus: dare terga metu, Val. Fl. 3, 268:

    cedentem,

    Sil. 11, 513; App. M. 3, p. 143, 39.—
    (γ).
    Form rē̆trōvorsum: cedam, imitabor nepam, Plaut. Fragm. ap. Non. 145, 14; Macr. S. 1, 17. —
    (δ).
    Form rē̆trōversus:

    colonia crescit tamquam coda vituli,

    Petr. 44, 12.—
    II.
    Trop.
    a.
    In time, back, before, earlier (jurid. Lat.):

    retrorsus ad id tempus, etc.,

    Dig. 15, 1, 32 fin.:

    retrorsum se actio refert,

    ib. 13, 5, 18.—
    b.
    In other relations, back, backwards, in return, in reversed order.
    (α).
    Form rē̆trōrsum: ex terrā aqua, ex aquā oritur aer, ex aëre aether;

    deinde retrorsum vicissim ex aethere aër, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33, 84 (cf. the like use of retro, Lucr. 1, 785):

    ut viros ac feminas, diem ac noctem dicas potius, quam retrorsum,

    Quint. 9, 4, 23; 7, 1, 25:

    quaedam et retrorsum idem valent,

    id. 5, 9, 6:

    sed omnia retrorsum,

    Flor. 4, 12, 25.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    ac si retrorsus homo mihi venisset,

    Dig. 44, 3, 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retroversus

  • 11 retrovorsum

    rē̆trō-versus or - sum ( - vorsus, and sync. rē̆trōrsus, - sum, also rē̆trōsus, Tert. Apol. 19), a, um, adj. [verto], turned back or backwards (adj. very rare, but freq. as adv.; v. infra).
    (α).
    Form rē̆trōversus:

    Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora,

    Ov. M. 4, 655:

    retroversi ortus omen,

    Sol. 4. — Trop.:

    argumentum,

    confuted, Lact. 1, 16 fin.
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    retrorsā manu,

    Plin. 26, 9, 60, § 93:

    denique saepe retrorsa respiciens (mulier) substitit,

    App. M. 2, 6 Hild. p. 101 Oud. (retrorsus, p. 101 Elm.).—
    B.
    Trop., back, as to time, former, earlier; so only in comp.:

    retrosior,

    older, Tert. Apol. 19.—Hence, adv., in four forms: retrorsum (the predom. one, class.), retrorsus, retrovorsum, and retroversus, back, backwards, behind.
    I.
    Lit.
    (α).
    Form rē̆trōrsum:

    me vestigia terrent, Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    vela dare,

    id. C. 1, 34, 3; cf.:

    mutata te ferat aura,

    id. Ep. 1, 18, 88:

    rejectae Hannibalis minae,

    id. C. 4, 8, 16; cf.

    redire,

    Plin. 9, 31, 51, § 99.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus: dare terga metu, Val. Fl. 3, 268:

    cedentem,

    Sil. 11, 513; App. M. 3, p. 143, 39.—
    (γ).
    Form rē̆trōvorsum: cedam, imitabor nepam, Plaut. Fragm. ap. Non. 145, 14; Macr. S. 1, 17. —
    (δ).
    Form rē̆trōversus:

    colonia crescit tamquam coda vituli,

    Petr. 44, 12.—
    II.
    Trop.
    a.
    In time, back, before, earlier (jurid. Lat.):

    retrorsus ad id tempus, etc.,

    Dig. 15, 1, 32 fin.:

    retrorsum se actio refert,

    ib. 13, 5, 18.—
    b.
    In other relations, back, backwards, in return, in reversed order.
    (α).
    Form rē̆trōrsum: ex terrā aqua, ex aquā oritur aer, ex aëre aether;

    deinde retrorsum vicissim ex aethere aër, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33, 84 (cf. the like use of retro, Lucr. 1, 785):

    ut viros ac feminas, diem ac noctem dicas potius, quam retrorsum,

    Quint. 9, 4, 23; 7, 1, 25:

    quaedam et retrorsum idem valent,

    id. 5, 9, 6:

    sed omnia retrorsum,

    Flor. 4, 12, 25.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    ac si retrorsus homo mihi venisset,

    Dig. 44, 3, 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retrovorsum

  • 12 retrovorsus

    rē̆trō-versus or - sum ( - vorsus, and sync. rē̆trōrsus, - sum, also rē̆trōsus, Tert. Apol. 19), a, um, adj. [verto], turned back or backwards (adj. very rare, but freq. as adv.; v. infra).
    (α).
    Form rē̆trōversus:

    Medusae Ipse retroversus squalentia prodidit ora,

    Ov. M. 4, 655:

    retroversi ortus omen,

    Sol. 4. — Trop.:

    argumentum,

    confuted, Lact. 1, 16 fin.
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    retrorsā manu,

    Plin. 26, 9, 60, § 93:

    denique saepe retrorsa respiciens (mulier) substitit,

    App. M. 2, 6 Hild. p. 101 Oud. (retrorsus, p. 101 Elm.).—
    B.
    Trop., back, as to time, former, earlier; so only in comp.:

    retrosior,

    older, Tert. Apol. 19.—Hence, adv., in four forms: retrorsum (the predom. one, class.), retrorsus, retrovorsum, and retroversus, back, backwards, behind.
    I.
    Lit.
    (α).
    Form rē̆trōrsum:

    me vestigia terrent, Omnia te adversum spectantia, nulla retrorsum,

    Hor. Ep. 1, 1, 75:

    vela dare,

    id. C. 1, 34, 3; cf.:

    mutata te ferat aura,

    id. Ep. 1, 18, 88:

    rejectae Hannibalis minae,

    id. C. 4, 8, 16; cf.

    redire,

    Plin. 9, 31, 51, § 99.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus: dare terga metu, Val. Fl. 3, 268:

    cedentem,

    Sil. 11, 513; App. M. 3, p. 143, 39.—
    (γ).
    Form rē̆trōvorsum: cedam, imitabor nepam, Plaut. Fragm. ap. Non. 145, 14; Macr. S. 1, 17. —
    (δ).
    Form rē̆trōversus:

    colonia crescit tamquam coda vituli,

    Petr. 44, 12.—
    II.
    Trop.
    a.
    In time, back, before, earlier (jurid. Lat.):

    retrorsus ad id tempus, etc.,

    Dig. 15, 1, 32 fin.:

    retrorsum se actio refert,

    ib. 13, 5, 18.—
    b.
    In other relations, back, backwards, in return, in reversed order.
    (α).
    Form rē̆trōrsum: ex terrā aqua, ex aquā oritur aer, ex aëre aether;

    deinde retrorsum vicissim ex aethere aër, etc.,

    Cic. N. D. 2, 33, 84 (cf. the like use of retro, Lucr. 1, 785):

    ut viros ac feminas, diem ac noctem dicas potius, quam retrorsum,

    Quint. 9, 4, 23; 7, 1, 25:

    quaedam et retrorsum idem valent,

    id. 5, 9, 6:

    sed omnia retrorsum,

    Flor. 4, 12, 25.—
    (β).
    Form rē̆trōrsus:

    ac si retrorsus homo mihi venisset,

    Dig. 44, 3, 6, § 1.

    Lewis & Short latin dictionary > retrovorsus

  • 13 anteā

        anteā (archaic antideā, L.), adv.,    before, earlier, formerly, aforetime, previously: antea, cum equester ordo iudicaret: ac fuit antea tempus, cum, Cs.: cum antea semper factiosus fuisset, N.: si numquam antea cogitasset, tamen, etc.: semper antea... tum: clipeis antea Romani usi sunt, deinde scuta fecere, formerly... afterwards, L.: Quis tuum patrem antea, quis esset, quam cuius gener esset, audivit?
    * * *
    before, before this; formerly, previously, in the past

    Latin-English dictionary > anteā

  • 14 ante-hāc

        ante-hāc (disyl., H.), adv.    of time, before this time, before now, formerly, hitherto: fecit, T.: antehac uti solebat, etc.: antehac nefas (erat)... dum, etc., H.—Before that time, earlier, previously: saepe antehac fidem prodiderat, S.

    Latin-English dictionary > ante-hāc

  • 15 diēs

        diēs gen. diēī or diē (rarely diei, disyl., T., or diī, V.), m sometimes in sing f.    [DIV-], a day, civil day: Quae tot res in unum conclusit diem, T.: eo die, Cs.: in posterum diem, Cs.: paucos dies ibi morati, Cs.: alter et tertius dies absumitur, Ta.— Fem. (in prose only of a fixed term): diebus XXX, a quā die materia caesa est, Cs.: posterā die, S.: suprema, H.: atra, V.: tarda, O. —In phrases: paucis ante diebus, a few days earlier, S.: paucis post diebus, S.: postridie eius diei, the next day, Cs.: post diem tertium eius diei, the next day but one, L.: diem ex die exspectabam, from day to day: diem de die prospectans, L.: in dies, every day, Cs., C.: in diem rapto vivit, L.: cui licet in diem dixisse Vixi, etc., H.—Abl. diē, in a day, in one day, V.; rarely diē (i. e. cottidie or in diem), daily, V.—In dates: ante diem XII Kal. Nov., the twenty - first of October: in ante diem V Kal. Dec., till November 28.— A set day, appointed time, term: hic nuptiis dictus est dies, T.: pecuniae, C., L.: iis certum diem conveniendi dicit, Cs.: die certo, S.: negotio proxumum diem constituit, S.: conloquio decretus, O.: ad diem praestitutum venire, L.: die tuo exspectabam, etc., your fever day: supremus vitae: obire diem supremum, die, N. — Fem. (only sing.): deportandi dies praestituta: certa eius rei constituta, Cs.: stata, L.: ubi ea dies venit, Cs.: praeteritā die, quā, etc., Cs.: esse in lege, quam ad diem, proscriptiones fiant. — In the phrase, dicere diem, with dat, to impeach, lay an accusation against: diem mihi, credo, dixerat: Domitium Silano diem dixisse scimus.— A dying-day, time to die, destined time (poet.): Stat sua cuique dies, V.: Hic dolor ante diem Pandiona misit ad umbras, prematurely, O. — A natural day, day (opp. night): cum horā diei decimā venire: quantum scribam die (opp. noctibus), in the daytime: die et nocte concoqui, in a single day and night: multo denique die, late in the day, Cs.: in diem (somnum) extrahere, Ta.: exercere diem, work by daylight, V.: currūs rogat In diem, for a day, O.: diem noctemque procul navem tenuit, a day and a night, N.: Saturnalia diem ac noctem clamata, all day and all night, L.: diem noctemque, uninterruptedly, Cs.: Dies noctīsque me ames, T.: dies noctīsque iter faciens, N.: noctīs ac dies: et noctīs et dies.— With iter, of distances, a day's march, day's journey: huius silvae latitudo novem dierum iter expedito patet, forced marches, Cs.: quinque dierum iter aberant, L. — Daybreak, day: cum die, O.: ante diem, H. — An anniversary: quo die ad Aliam pugnatum, a clade Aliensem appellarunt, L.: diem meum scis esse III Non. Ian., birthday. —Meton., a day's work, event, day: is dies honestissimus nobis fuerat in senatu: dare illius diei poenas: ille dies Etruscorum fregit opes, Cs.: imponite quinquaginta annis magnum diem, Ta. — A time, space of time, period, interval: diem se ad deliberandum sumpturum, Cs.: diem tempusque forsitan ipsum leniturum iras, L.: ut sexenni die pecuniae solvantur, Cs.: in longiorem diem conlaturus, a later day, Cs.: perexigua, a brief interval: nulla, O.: (indutiarum) dies, the term, L.: messis, season, V.: Optuma aevi, period (i. e. youth), V.: Sole dies referente siccos, season, H.: diem adimere aegritudinem hominibus, T.: diem festum Dianae per triduum agi, a festival, L.: malum in diem abiit, to a future time, T.: nos in diem vivimus, for the moment.—Light of day, daylight (poet.): Inmissus quo dies terreat umbras, O.: volumina fumi Infecere diem, O.: oriens occiduusque dies, the East and the West, i. e. the world, O. — Personified, the god of day, O.— Fem.: Venus primo Caelo et Die nata.
    * * *
    day; daylight; festival; time; lifetime, age

    Latin-English dictionary > diēs

  • 16 mātūrus

        mātūrus adj.    with comp. mātūrior, and sup. mātūrissimus, or mātūrrimus, ripe, mature: poma: uva, V.: seges messi, ripe for harvesting, L.—As subst n.: quod maturi erat, all the ripe (corn), L. —Ripe, mature, of age, proper, fit, seasonable, timely: virgo, H.: infans, O.: aetas, of manhood, V.: omnia matura sunt, ready to be seized, S.: animi, of ripe judgment, V.: aevi, of mature years, V.: animo et aevo, O.: tempus, seasonable: scribendi tempus maturius: mihi ad Nonas bene maturum videtur fore, just at the right time: filia matura viro, marriageable, V.: (progenies) militiae, L.: vitulus templis maturus et arae, old enough for sacrifice, Iu.—Of mature years, advanced in life: se maturum oppetere mortem: senex, H.—Of full strength: soles, V.: maturae mala nequitiae, fullgrown depravity, Iu.—That takes place early, early, speedy: hiemes, Cs.: aetas maturissima, Her.: honores, O.: iudicium, quick: robur maturrimum, Ta.: ego sum maturior illo, was there earlier, O.: Maturior vis, i. e. premature death, H.
    * * *
    matura -um, maturior -or -us, maturissimus -a -um ADJ
    early, speedy; ripe; mature, mellow; timely, seasonable

    Latin-English dictionary > mātūrus

  • 17 memoria

        memoria ae, f    [memor], memory, remembrance: oratio memoriā digna: memoriae prodere, eum liberatum (esse), hand down to posterity: memoriam prodere, transmit, Cs.: traditur memoriae prolapsum cecidisse, is related, L.: quorum memoria iucunda fuit: immortalis, N.— The faculty of remembering, memory, recollection: haec habui in memoriā, T.: Hortensius memoriā tantā fuit, ut, etc.: in memoriam redigere, recall to mind: memoriā comprehendere, commit to memory: causam memoriā complecti: memoriā custodire: habere in memoriā, remember, T.: hoc est mihi in memoriā, in my recollection: ex memoriā insidias deponere, forget: iniuriarum memoriam deponere, forget, Cs.: Carthaginem excidisse de memoriā, L.: ut mea memoria est: ex memoriā exponam, from memory.—The time of remembrance, period of recollection, time: illimque ad nostram memoriam, S.: paulo supra hanc memoriam, not long ago, Cs.: superiore memoriā, in earlier times: princeps huius memoriae philosophorum, of our time: post hominum memoriam, since the memory of man.—An historical account, relation, narration, record: liber, quo iste omnem rerum memoriam breviter complexus est: memoria ex annalibus repetita, L.: carmina, unum memoriae et annalium genus, Ta.
    * * *
    memory, recollection; history; time within memory

    Latin-English dictionary > memoria

  • 18 praecipiō

        praecipiō cēpī, ceptus, ere    [prae+capio], to take beforehand, get in advance: ab publicanis pecuniam insequentis anni mutuam praeceperat, had borrowed in advance, Cs.: aliquantum viae, get something of a start, L.: Piraeeum quinqueremibus, preoccupy, L.: si lac praeceperit aestus, i. e. have dried up, V.: praecipitur seges, ripens prematurely, O.—Fig., to take in advance, obtain beforehand, anticipate: alterum mihi est certius, nec praecipiam tamen, I will not anticipate: ut ne multi ante praeciperent oculis quam populus R., got an earlier view: famā prius praecepta res, anticipated by rumor, L.: aliquantum ad fugam temporis, gain some advantage in time, L.: tempore illi praecepto, by priority, L.: praecipio gaudia suppliciorum vestrorum, I rejoice in advance: iam animo victoriam praecipiebant, figured to themselves beforehand, Cs.: cogitatione futura, to imagine beforehand: omnia, V.: quod haec usu ventura opinione praeceperat, had already suspected, Cs.— To give rules, advise, admonish, warn, inform, instruct, teach, enjoin, direct, bid, order: bene praecepi semper quae potui omnia, T.: Quicquid praecipies, esto brevis, H.: de eloquentiā: artem nandi, O.: Mitem animum, recommend, Iu.: haec illi: numerum modumque carinis, prescribe, V.: parcere omnibus: ceteras (sarcinas) incendi, Cu.: an ratio parum praecipit, nec bonum illud esse, nec, etc., teaches: illud potius praecipiendum fuit, ut, etc.: Caesar praecepit vobis, ne sibi adsentiremini: praecipit atque interdicit, omnes unum peterent, Cs.: eis adgrediantur, etc., S.
    * * *
    praecipere, praecepi, praeceptus V
    take or receive in advance; anticipate; warn; order; teach, instruct

    Latin-English dictionary > praecipiō

  • 19 prior

        prior neut. prius, ōris, adj. comp. (for sup. see primus)    [PRO-], former, previous, prior, first: me quaestorem in primis, aedilem priorem, praetorem primum populus R. faciebat: qui prior has angustias occupaverit, first, Cs.: exercitus, L.: priore loco causam dicere, first: priore aestate, last summer: prioribus comitiis: priore anno, the preceding year, L.: Dionysius prior, the elder, N.: pedes, the forefeet, N.— Plur m. as subst, forefathers, ancestors, the ancients: abiturus illuc, quo priores abierunt, Ph.: nomen dixere priores Ortygiam, V.: more priorum, O.—Fig., better, superior, preferable, more excellent: color puniceae flore prior rosae, H.: ut nemo haberetur prior, L.: aetate et sapientiā, S.: quanto prius potiusque est... quam, etc., L.— Plur f. as subst. (only acc; sc. partīs), superior rank, preference, lead: etsi utrique primas, priores tamen libenter deferunt Laelio.
    * * *
    I
    superior/elder monk; (later) second in dignity to abbot/head of priory, prior
    II
    ancestors (pl.), forefathers, predecessors, people of an earlier time

    Latin-English dictionary > prior

  • 20 secus

        secus adv. with comp. sequius    [SEC-].— Posit, otherwise, differently, not so, the contrary: id secus est: magnum mehercule hominem, nemo dicet secus; sed, etc.: omnia longe secus: nobis aliter videtur; recte secusne, postea, whether correctly or not: pro bene aut secus consulto, for good or ill, L.: num secus hanc causam defendisse (videor), ac si? etc.: membra paulo secus a me atque ab illo partita: illam attingere secus quam dignumst liberam, T.: matrem familias secus quam matronarum sanctitas postulat nominare.— With a negative, not otherwise, even so, just so: horā fere undecimā aut non multo secus, not much earlier or later: veluti Haud secus Androgeos visu tremefactus, V.: Aequam memento rebus in arduis Servare mentem, non secus in bonis, H.: non secus ac si meus esset frater: in medias res Non secus ac notas, just as if they were familiar, H.: solet tempestas haud secus atque in mari retinere, S.: Haud secus ac iussi faciunt, V.: ea non secus dixi, quam si eius frater essem, in no other spirit: quo facto, haud secus quam dignum erat, L.— Otherwise than is right, not well, wrongly, unfortunately, unfavorably, ill, badly: secus iudicare de se: quod ubi secus procedit, S.: adfirmat nihil a se cuiquam de te secus esse dictum: ne quid de collegā secus scriberet, L.— Less: neque multo secus in iis virium, Ta.— Comp, worse, more unfavorably: quod sequius sit, de meis civibus loquor, L.; see also setius.
    * * *
    I
    otherwise; differently, in another way; contrary to what is right/expected
    II
    by, beside, alongside; in accordance with

    Latin-English dictionary > secus

См. также в других словарях:

  • earlier — adj. occurring at a prior time; as, on earlier occasions. [WordNet 1.5] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • earlier — index antecedent, back (in arrears), before mentioned, former, heretofore, last (preceding) …   Law dictionary

  • earlier — [[t]ɜ͟ː(r)liə(r)[/t]] ♦♦ 1) Earlier is the comparative of early. 2) ADV COMPAR: ADV with v, ADV with cl, oft amount ADV Earlier is used to refer to a point or period in time before the present or before the one you are talking about. As mentioned …   English dictionary

  • earlier — I adjective (comparative and superlative of early ) more early than; most early a fashion popular in earlier times his earlier work reflects the influence of his teacher Verdi s earliest and most raucous opera • Syn: ↑earliest • Similar to: ↑ …   Useful english dictionary

  • earlier — ear|li|er1 [ ɜrliər ] adverb *** used for referring to a time before the present or before the time you are talking about: A few days earlier, he had assured me that he didn t want to come. earlier ear|li|er 2 [ ɜrliər ] adjective ** happening… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • earlier — I UK [ˈɜː(r)lɪə(r)] / US [ˈɜrlɪər] adverb *** at a time before the present or before the time you are talking about A few days earlier, he had assured me that he didn t want to come. II UK [ˈɜː(r)lɪə(r)] / US [ˈɜrlɪər] adjective ** happening… …   English dictionary

  • earlier — [ˈɜːliə] adv 1) used for referring to a time before the present or before the time that you are talking about A few days earlier, he had been in London.[/ex] earlier adj 2) an earlier period in history[/ex] …   Dictionary for writing and speaking English

  • Earlier — Early Ear ly, a. [Compar. {Earlier} ([ e]r l[i^]*[ e]r); superl. {Earliest}.] [OE. earlich. [root]204. See {Early}, adv.] 1. In advance of the usual or appointed time; in good season; prior in time; among or near the first; opposed to {late}; as …   The Collaborative International Dictionary of English

  • earlier — 1. adjective occurring previously I shall be late because I missed the earlier train. 2. adverb previously; before now; sooner I shall be late because I didnt start earlier …   Wiktionary

  • earlier on — ► early (or earlier) on at an early (or earlier) stage. Main Entry: ↑early …   English terms dictionary

  • earlier on — adverb : previously, before I told you yes earlier on * * * earlier on Previously • • • Main Entry: ↑early …   Useful english dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»