-
1 dociąć
глаг.• дорезать• съязвить* * *dotnę, dotnie, dotnij, dociął, docięła, docięty сов. 1. дорезать;\dociąć do końca дорезать до конца;
2. komu перен. задеть, уязвить кого, сказать колкость кому;\dociąć do żywego задеть за живое+2. dogryźć, przyciąć
* * *dotnę, dotnie, dotnij, dociął, docięła, docięty сов.1) доре́затьdociąć do końca — доре́зать до конца́
dociąć do żywego — заде́ть за живо́е
Syn: -
2 dociąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dociąć
-
3 dociąć*
dociąć* pf →LINK="docinać" docinać -
4 dociąć
-
5 docinać
docina|ć\docinaćny несов. 1. дорезать;2. komu перен. задевать кого, говорить колкости кому; ср. dociąć+2. dogryzać, przycinać
* * *docinany несов.1) дореза́тьSyn: -
6 dogadać
глаг.• договорить• договориться* * *dogad|aćсов. komu уязвить кого, отпустить колкость по чьему адресу+dociąć, dogryźć
* * *сов. komuуязви́ть кого, отпусти́ть ко́лкость по чьему адресуSyn: -
7 dogryźć
dogry|źć\dogryźćzę, \dogryźćzie, \dogryźćziony сов. 1. догрызть;2. отпустить (сказать) колкость; 3. досадить+1. dojeść 2. dociąć, dogadać 3. dokuczyć
* * *dogryzę, dogryzie, dogryziony сов.1) догры́зть2) отпусти́ть (сказа́ть) ко́лкость3) досади́тьSyn: -
8 przyciąć
глаг.• подрезать* * *przy|ciąć\przyciąćtnę, \przyciąćtnie, \przyciąćtnij, \przyciąćcięty сов. 1. подрезать, подстричь;2. подрезать, подогнать;\przyciąć deskę подогнать доску;
3. прищемить;\przyciąć sobie język zębami прикусить язык;
4. komu сказать колкость кому, съязвить на чей счёт, по чьему адресу;● \przyciąć skrzydeł подрезать крылья+1. podciąć 3. przytrzasnąć 4. przygadać, dociąć, dogryźć
* * *przytnę, przytnie, przytnij, przycięty сов.1) подре́зать, подстри́чь2) подре́зать, подогна́тьprzyciąć deskę — подогна́ть до́ску
3) прищеми́тьprzyciąć sobie język zębami — прикуси́ть язы́к
•Syn: -
9 przygadać
глаг.• насмехаться* * *сов. 1. komu сказать колкость кому; пройтись на чей счёт, по чьему адресу;2. kogo разг. завязать знакомство с кем; подцепить кого; \przygadać dziewczynę подцепить девушку+1. dogryźć, dociąć, przymówić
* * *сов.przygadać dziewczynę — подцепи́ть де́вушку
Syn: -
10 przymówić
глаг.• пожурить* * *сов. komu 1. упрекнуть, попрекнуть, укорить кого;2. отпустить колкость по чьему адресу+1. przygadać, przyganić 2. dociąć, przyciąć, przygadać
* * *сов. komu1) упрекну́ть, попрекну́ть, укори́ть кого2) отпусти́ть ко́лкость по чьему адресуSyn: -
11 docinać
impf dociąć* * *(-nam, -nasz); -ąć; vi docinać komuś — to make cutting remarks at sb* * *ipf.1. (= przecinać do końca) cut all the way, cut through.2. (= nacinać na zapas) cut (some more l. extra) ( sth).3. (= przycinać na długość) cut to fit.4. (= dogadywać) ( złośliwie) gibe l. jibe ( komuś at sb); ( żartobliwie) kid ( komuś sb); (szyderczo, z pogardą) taunt ( komuś sb).The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > docinać
-
12 dokopać
pf.- ię -iesz1. pot. boot, kick; dokopać komuś give sb a l. the boot, boot l. kick sb; sl., przen. (= dociąć) trash sb.2. (= dokończyć kopanie) finish digging.pf.(= kopiąc dotrzeć) dig all the way ( do czegoś to sth); przen. (= odszukać) dig out; dokopać się do prawdy discover the truth.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dokopać
-
13 do|ciąć
pf — do|cinać impf (dotnę, docięła, docięli — docinam) Ⅰ vt 1. (dokończyć cięcie) to finish cutting- kosiarze docinali ostatnie skrawki żyta the reapers were cutting the last clumps of rye2. (uciąć więcej) to cut (some) more- dociąć kwiatów do bukietu to cut more flowers for a bouquet3. (dopasować) to cut- szklarz dociął szybę do okna the glazier cut the pane to the size of the window- dotnij dokładnie te kafelki, żeby pasowały cut these tiles to size a. to fitⅡ vi przen. (przygadać) teściowa wciąż jej docinała her mother-in-law kept picking on her- „szybę wybiłeś przez pomyłkę?” – dociął zjadliwie ‘so you broke the window by mistake?’ he said sarcasticallyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > do|ciąć
-
14 dogry|źć
pf — dogry|zać impf (dogryzę, dogryziesz, dogryzł, dogryzła, dogryźli — dogryzam) pot. Ⅰ vt (skończyć jeść) to finish (off a. up eating) [jabłko, kanapkę]- dogryzł bułkę i wstał od stołu he finished off a. ate up his roll and rose from the table- pies dogryzał kość the dog was finishing off his boneⅡ vi 1. (dociąć) to taunt (komuś sb)- dogryzali mu z powodu jego niskiego wzrostu they taunted him because he was short- nie lubili się i wzajemnie sobie dogryzali they didn’t like each other and were always taunting one another- „nigdy nie byłaś zbyt bystra” – dogryzł jej ‘you never were very bright,’ he jibed2. (dać się we znaki) to dog vt (komuś sb)- od śmierci ojca dogryza nam bieda since my father’s death we’ve been dogged by poverty- już mi dogryzły te ciągłe kłótnie z teściową these constant quarrels with my mother-in-law have begun to get me down pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dogry|źć
-
15 docinać
-
16 docinać
I. vt\docinać komuś jdm hart zusetzen, [gegen] jdn sticheln -
17 dogadać
perf,dogadywać komuś jdm zusetzen, [gegen] jdn stichelnII. vr\dogadać się z kimś sich +akk mit jdm verständigen können2) ( dojść do porozumienia)\dogadać się z kimś [co do czegoś] sich +akk mit jdm [über etw +akk ] einigen, miteinander [über etw +akk ] einig werden -
18 Hieb
Hieb [hi:p] <-[e]s, -e> mein \Hieb mit der Peitsche uderzenie nt batem[von jdm] \Hiebe bekommen dostać [od kogoś] lanie3) (Seiten\Hieb) docinki Pljdm einen \Hieb versetzen dociąć komuśder \Hieb saß docinek poskutkował -
19 Seitenhieb
-
20 sticheln
См. также в других словарях:
dociąć — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}docinać {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 … Słownik języka polskiego
docinać — → dociąć … Słownik języka polskiego
docinać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, docinaćam, docinaća, docinaćają, docinaćany {{/stl 8}}– dociąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Va, dotnę, dotnie, dotnij, docinaćciął, docinaćcięli, docinaćcięty {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dogadać — dk I, dogadaćam, dogadaćasz, dogadaćają, dogadaćaj, dogadaćał dogadywać ndk VIIIa, dogadaćduję, dogadaćdujesz, dogadaćduj, dogadaćywał «dorzucić, wtrącić swoje słowa, zwłaszcza: przymówić komuś, zrobić złośliwą albo żartobliwą aluzję; podszepnąć… … Słownik języka polskiego
dopierdolić — dk VIa, dopierdolićlę, dopierdolićlisz, dopierdolićol, dopierdolićlił, dopierdolićlony dopierdalać ndk I, dopierdolićam, dopierdolićasz, dopierdolićają, dopierdolićaj, dopierdolićał, dopierdolićany 1. wulg. «pobić kogoś zadając wiele razów,… … Słownik języka polskiego
łata — I ż IV, CMs. łacie; lm D. łat 1. «kawałek tkaniny, skóry lub innego materiału, przyszyty lub przymocowany do ubrania, butów itp. dla zasłonięcia lub wzmocnienia miejsca dziurawego, zniszczonego itp.» Marynarka z łatami na łokciach. Buty pełne łat … Słownik języka polskiego
łatka — ż III, CMs. łatkatce; lm D. łatkatek zdr. od I łata a) w zn. 1: Łatka na rękawie. Łatka na kolanie. Wstawić, przyszyć łatkę. ◊ Przypiąć, przyczepić komuś łatkę «przypisać komuś złośliwie jakąś ujemną cechę, właściwość, dociąć komuś» b) w zn. 2:… … Słownik języka polskiego
przygadać — dk I, przygadaćam, przygadaćasz, przygadaćają, przygadaćaj, przygadaćał, przygadaćany przygadywać ndk VIIIa, przygadaćduję, przygadaćdujesz, przygadaćduj, przygadaćywał, przygadaćywany 1. pot. «zrobić złośliwą aluzję; dociąć, dogryźć» Przygadywać … Słownik języka polskiego
przygryźć — dk XI, przygryźćgryzę, przygryźćgryziesz, przygryźćgryź, przygryźćgryzł, przygryźćgryźli, przygryźćgryziony, przygryźćgryzłszy przygryzać ndk I, przygryźćam, przygryźćasz, przygryźćają, przygryźćaj, przygryźćał, przygryźćany 1. «przyciąć zębami… … Słownik języka polskiego
zjeść — dk, zjem, zjesz, zjedzą, zjedz, zjadł, zjedli, zjedzony, zjadłszy zjadać ndk I, zjeśćam, zjeśćasz, zjeśćają, zjeśćaj, zjeśćał, zjeśćany 1. «spożyć pokarm (pogryzłszy go i połknąwszy)» Zjeść coś łapczywie, w pośpiechu, na stojąco. Zjeść coś z… … Słownik języka polskiego
