dopasować

См. также в других словарях:

• dopasować — dk IV, dopasowaćsuję, dopasowaćsujesz, dopasowaćsuj, dopasowaćował, dopasowaćowany dopasowywać ndk VIIIa, dopasowaćowuję, dopasowaćowujesz, dopasowaćowuj, dopasowaćywał, dopasowaćywany 1. «połączyć ze sobą jakieś elementy w ten sposób, aby… …   Słownik języka polskiego

• dopasowywać się – dopasować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} nastrajać siebie do kogoś lub czegoś, naginać; dostosowywać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dopasowywać się do nastroju, sytuacji, danego towarzystwa. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dopasowywać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, dopasowywaćowuję, dopasowywaćowuje, dopasowywaćany {{/stl 8}}– dopasować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia, dopasowywaćsuję, dopasowywaćsuje, dopasowywaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• dotrzeć — dk XI, dotrzećtrę, dotrzećtrzesz, dotrzećtrzyj, dotrzećtarł, dotrzećtarty docierać ndk I, dotrzećam, dotrzećasz, dotrzećają, dotrzećaj, dotrzećał, dotrzećany 1. «utrzeć dodatkową ilość czegoś, utrzeć coś do końca» Trzeba dotrzeć chrzanu, bo… …   Słownik języka polskiego

• korzec — 1. Chować, kryć coś pod korzec, pod korcem; trzymać coś pod korcem «ukrywać coś, starać się coś zataić, utrzymać w tajemnicy»: Unia wcale się nie boi tego, że sprawy etyczne, religijne będą przedmiotem debaty publicznej, czyli dopuszcza w swoich… …   Słownik frazeologiczny

• ludzie — 1. Będą z kogoś ludzie a) «ktoś się stanie porządnym człowiekiem»: Nie zbłądziłeś? – spytał. – Owszem, ale uratowała mnie Hatora. – Nie łże – będą z niego ludzie! – rzekł Pantera. M. Rodziewiczówna, Lato. b) «ktoś zdobędzie wykształcenie, wysokie …   Słownik frazeologiczny

• do- — 1. «przedrostek tworzący czasowniki pochodne z uwydatnieniem odcieni uzupełniających znaczenie czasownika podstawowego» a) «oznaczające osiągnięcie (osiąganie) wyniku (celu), doprowadzenie jakiejś czynności do końca, np. doczytać, dodzierać,… …   Słownik języka polskiego

• dobrać — dk IX, dobraćbiorę, dobraćbierzesz, dobraćbierz, dobraćbrał, dobraćbrany dobierać ndk I, dobraćam, dobraćasz, dobraćają, dobraćaj, dobraćał, dobraćany 1. «wziąć więcej, dołożyć, dopełnić» Dobrać sobie zupy, deseru. Dobrać materiału na garnitur. 2 …   Słownik języka polskiego

• dociąć — dk Xc, dotnę, dotniesz, dotnij, dociąćciął, dociąćcięła, dociąćcięli, dociąćcięty docinać ndk I, dociąćam, dociąćasz, dociąćają, dociąćaj, dociąćał, dociąćany 1. «wyciąć do końca, do określonego miejsca; skończyć ciąć» Docinać łan (łanu) żyta. 2 …   Słownik języka polskiego

• docisk — m III, D. u, N. dociskkiem 1. blm «dociskanie, dociśnięcie; siła występujaca między powierzchniami stykania się przyciskanych do siebie przedmiotów» Dopasować docisk wycieraczki do szyby samochodu. 2. lm M. i techn. «element mocujący przedmiot… …   Słownik języka polskiego

• dostosować — dk IV, dostosowaćsuję, dostosowaćsujesz, dostosowaćsuj, dostosowaćował, dostosowaćowany dostosowywać ndk VIIIa, dostosowaćowuję, dostosowaćowujesz, dostosowaćowuj, dostosowaćywał, dostosowaćywany «zrobić odpowiednim; dopasować, dostroić»… …   Słownik języka polskiego