Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

civitas

  • 61 favōrābilis.

       favōrābilis. e, adj.    [favor], favored, in favor: civitas, Ta.— Winning favor, pleasing: oratio, Ta.

    Latin-English dictionary > favōrābilis.

  • 62 fidēs

        fidēs gen. (rare), usu. fidē (H., O.), once fidēī (Enn. ap. C.), once fidei (disyl., T.); dat. fidē, S., H., fidei (disyl., T.), f    [1 FID-], trust, faith, confidence, reliance, credence, belief: si visis fides non est habenda: alcui summam omnium rerum fidem habere, Cs.: habebunt verba fidem, si, etc., find acceptance, H.: testimonio fidem tribuere: ubi prima fides pelago, as soon as they can trust, V.: orationi adfert fidem: fidem facit oratio, commands belief: aliquamdiu fides fieri non poterat, Cs.: vati Si qua fides, may be believed, V.: omnibus abrogatur fides: imminuit orationis fidem: Multa fidem promissa levant, H.: addat fidem, give credence, Ta.: fac fidem, te nihil quaerere, etc., evince: fides mi apud hunc est, nil me istius facturum, T.—In business, credit: cum fides totā Italiā esset angustior, Cs.: fides de foro sublata erat: fidem abrogare, L.: fides deficere coepit: nisi fide staret res p., opibus non staturam, L.: quorum res fidesque in manibus sitae erant, i. e. entire resources, S.—Meton., trustworthiness, faithfulness, conscientiousness, credibility, honesty, truth, good faith: fundamentum iustitiae est fides: fide vestrā fretus: homo antiquā virtute ac fide, T.: prisca, V.: homo sine fide: hinc fides, illinc fraudatio: regni: in fide manere, Cs.: Ubii experimento fidei conlocati, because of their tried fidelity, Ta.: praestare fidem: prodere, S.: mutare, S.: de pace cum fide agere, L.: periura patris, perjured faith, H.: omnem tabularum fidem resignare, credibility: fides eius rei penes auctores erit, S.: maiora fide gessit, beyond belief, O.: segetis certa fides meae, faithfulness (in production), H.— Fulfilment, faithfulness (to a promise): Dicta fides sequitur, O.: promissa Exhibuere fidem, were fulfilled, O.: en haec promissa fides est? the fulfilment of the oracle? V.—In the legal phrase, ex bonā fide, or ex fide bonā, in good faith, with sincerity, without guile ; cf. mala fides, deception, dishonesty.—Praegn., a promise, engagement, word, assurance, confirmation: fidem hosti datam fallere: inter se fidem dare, Cs.: obligare fidem vobis, plight one's faith: fidem servare, Cs.: fides iuris iurandi cum hoste servanda: fidem suam liberare, perform his promise: fidem exsolvere, L.: fidem amittere, N.: istius fide ac potius perfidiā decepti: quantum mea fides studii mihi adferat, plighted word: contioni deinde edicto addidit fidem, confirmed, L.: fide rerum tradere, with accurate knowledge, Ta.— A promise of protection, pledge of safety, safe-conduct, assurance, guaranty, protection, guardian care: fidem ei publicam iussu senatūs dedi: si fides publica data esset, S.: privatim praeterea fidem suam interponit, S.: fide acceptā a legatis, vim abfuturam, L.: quaere in cuius fide sint: in fidem Achaeorum castella tradere, L.: in alicuius fidem ac potestatem venire, Cs.: civitas in Catonis fide locata: alqm in fidem suam recipere: iura fidemque Supplicis erubuit (Achilles), due to a suppliant, V.: deūm atque hominum fidem implorabis.— Ellipt., in exclamations: Di vostram fidem! by the protection of the gods! for heaven's sake! T.: pro deūm fidem, T.: pro deorum atque hominum fidem.—Person., Faith, Truth: Fidem violare: Cana, V.: albo rara Fides Velata panno, H.
    * * *
    I
    faith, loyalty; honesty; credit; confidence, trust, belief; good faith
    II
    chord, instrument string; constellation Lyra; stringed instrument (pl.); lyre

    Latin-English dictionary > fidēs

  • 63 flāgitiōsus

        flāgitiōsus adj. with comp. and sup.    [flagitium], shameful, disgraceful, infamous, profligate, dissolute: homo flagitiosissimus: civitas flagitiosissima, S.: res: libidines: socordia flagitiosior, S.: fama flagitiosissima, Ta.: pro honestis flagitiosa exspectare, disgraceful acquisitions, Ta.
    * * *
    flagitiosa -um, flagitiosior -or -us, flagitiosissimus -a -um ADJ
    disgraceful, shameful; infamous, scandalous; profligate, dissolute

    Latin-English dictionary > flāgitiōsus

  • 64 gravis

        gravis e, adj. with comp. gravior, and sup. gravissimus    [2 GAR-], heavy, weighty, ponderous, burdensome, loaded, laden, burdened: gravi onere armorum oppressi, Cs.: corpus: Ipse gravis graviter Concidit, V.: bullae aureae: navigia, Cs.: agmen, L.: gravius dorso subiit onus, H.: robur aratri, V.: tellus, V.: naves spoliis graves, L.: aere dextra, V.: imbre nubes, L.—After the as was reduced in weight: aes grave, heavy money, money of the old standard (a full pound in each as), L. — With young, pregnant: sacerdos Marte, V.: uterus, O.—Of sound, deep, grave, low, bass: sonus, H.: gravissimus sonus: sonus auditur gravior, V.: fragor, O.—Of smell or flavor, strong, unpleasant, offensive: hircus in alis, rank, H.: ellebori, V.: odor caeni, V.: sentina, Iu.— Burdening, oppressive, serious, gross, indigestible, unwholesome, noxious, severe, sick: cibus: cantantibus umbra, V.: anni tempore gravissimo, season: autumnus in Apuliā, Cs.: virus, H.: tempus, weather, L.: graviore tempore anni acto, season, L.: morbo gravis, sick, V.: aetate et viribus gravior, L.: vino, O.: spiritus gemitu, difficult, V.: oculi, heavy, V.—Fig., hard to bear, heavy, burdensome, oppressive, troublesome, grievous, painful, hard, harsh, severe, disagreeable, unpleasant: paupertas, T.: labores: gravissima hiemps, Cs.: volnus: numquam tibi senectutem gravem esse: Appia (via) tardis, H.: miserior graviorque fortuna, Cs.: Principum amicitiae, oppressive, H.: si tibi grave non erit, a trouble: in Caesarem contiones, hostile, Cs.: verbum gravius: ne quid gravius in fratrem statueret, Cs.: gravius est verberari quam necari, S.: edictum, L.: graviora (pericula), more serious, V.: quo inprovisus gravior accederet, more formidable, S.: adversarius imperi.—As subst n.: O passi graviora, greater hardships, V.—Of things, strong, weighty, important, grave, influential: inperium gravius, T.: quae mihi ad spem obtinendae veritatis gravissima sunt: gravissima caerimonia, most solemn, Cs.: nihil sibi gravius esse faciendum, quam ut, etc.: exemplum, H.: gravissima civitas.—Of character, of weight, of authority, eminent, venerable, great: animus natu gravior, T.: auctoritate graviores: omnes gravioris aetatis, more settled, Cs.: homo, sober: gravis Entellum dictis castigat (i. e. graviter), V.
    * * *
    grave, gravior -or -us, gravissimus -a -um ADJ
    heavy; painful; important; serious; pregnant; grave, oppressive, burdensome

    Latin-English dictionary > gravis

  • 65 honōs, or honor

       honōs, or honor ōris, m    —Of persons, honor, repute, esteem, reputation, praise, distinction: honos alit artīs: honore auctus, Cs.: suum cuique honorem reddere: summo in honore: Iovem quanto honore fuisse, etc.: Gentis, glory, V.: pugnae, military glory, V.: Quem multo conpellat honore, deference, V.: magno sunt apud eos honore, Cs.: inservit honori, i. e. ambition, H.: honori summo Miloni fuit qui, etc.: quod apud Numidas honori ducitur, S.: Baccho dicemus honorem, praise, V.: mortalis vitae, fame achieved in, V.: Plena honorum munera, H.—Of things, honor, esteem, value: physicae tributus idem est honos: Quae nunc sunt in honore vocabula, are approved, H.—Public honor, official dignity, office, post, preferment: indignus illo honore (i. e. consulatu), S.: equites in tribunicium restituit honorem, Cs.: hic honos delatus ad me, L.: ad inperia et honores niti, S.: tempus honoris, the term of office, Iu.: hominibus novis honores mandare: honores dare indignis, H.: honoribus amplissimis perfungi: rapti Ganymedis, i. e. office, V.—In the phrases, honoris causā, out of respect, to show honor: quem honoris causā nomino: honoris causā civitas data, L.: vestri honoris causā, for your sake, T.: praefari honorem, to say by your leave, begin with an apology: honos praefandus est.—Person., a deity, worshipped with uncovered head, C., H., L.—A mark of honor, honorary gift, reward, acknowledgment, recompense, fee: ut medico honos haberetur, fee: geminum pugnae proponit honorem, prize, V.: nec Telamon sine honore recessit, O.: divōm templis indicit honorem, sacrifice, V.: nullos aris adoleret honores, O.: sepulturae: mortis honore carentes, funeral rites, V.—An ornament, decoration, grace, charm, beauty: silvis Aquilo decussit honorem, V.: regius, array, V.: laetos oculis adflarat honores, V.: copia Ruris honorum opulenta, H.—A magistrate, office-holder: summus, Iu.

    Latin-English dictionary > honōs, or honor

  • 66 īgnōbilis

        īgnōbilis e, adj.    [2 in+(g)nobilis], unknown, unrenowned, undistinguished, obscure: ad supremum diem perventurus: civitas, obscure, Cs.: otium, inglorious peace, V.—Of low birth, baseborn, ignoble: familia: virgo, T.: volgus, V.: regnum Tulli, H.
    * * *
    ignobilis, ignobile ADJ
    ignoble; unknown, obscure; of low birth

    Latin-English dictionary > īgnōbilis

  • 67 inānis

        inānis e, adj.    with comp. and sup, empty, void: vas: domum reddere inanem: naves (opp. onustae), Cs.: naves, dismantled: tumulus, cenotaph, V.: sepulchrum, O.—Void, stripped, deserted, abandoned, unoccupied: civitas: egentes inanesque discedere, empty-handed: equus, without a rider: Absint inani funere neniae, without a corpse, H.: venter, hungry, H.: quod inani sufficit alvo, Iu.: laeva, without rings, H.: litterae, empty: paleae, light, V.: corpus, lifeless: galea, i. e. harmless, V.: umbra, O.: verba, a semblance of speech, V.: Gaurus (an extinct volcano), Iu.: epistula inanis aliquā re utili: ager centum aratoribus inanior est, less populous by: Sanguinis pectus inane, O.: lymphae dolium, H.—Fig., empty, useless, worthless, vain, unprofitable: Laborem inanem capit, T.: honesti inane nomen esse: elocutio: damnatus inani iudicio, Iu.: minae: multae res, ut gloria, unsubstantial: causas nectis inanīs, pretexts, V.: simulatio, Cs.: fama, unfounded, V.: Tempus, leisure, V.: omnia plena consiliorum, inania verborum, poor in words: quae inanissima prudentiae reperta sunt.—Of persons, vain, puffed up, worthless, petty: homo, S.: inanīs Hoc iuvat, empty heads, H.: animus: inaniora ingenia, L.
    * * *
    inanis, inane ADJ
    void, empty, hollow; vain; inane, foolish

    Latin-English dictionary > inānis

  • 68 indulgēns

        indulgēns entis, adj. with comp.    [P. of indulgeo], indulgent, kind, tender, fond: nomen indulgentius maternum: ministri irarum, L.: obsequium peccatis indulgens: sibi hydrops, H.: civitas in captivos, L.
    * * *
    (gen.), indulgentis ADJ
    kind, mild

    Latin-English dictionary > indulgēns

  • 69 īnficiō

        īnficiō fēcī, fectus, ere    [1 in+facio], to stain, tinge, dye, color: (vestīs) quarum graminis ipsum Infecit natura pecus, i. e. whose wool has taken color from the pasture, Iu.: diem, darken, O.: ora pallor inficit, overspreads, H.: se vitro, Cs.: humus infecta sanguine, S.: infectus sanguine villos, O. —To infect, stain, spoil: hoc (dictamno) amnem, V.: Pocula, poison, V.: pabula tabo, V.: Allecto infecta venenis, imbued, V.—Fig., to imbue, instruct: infici iis artibus: animos teneros.—To spoil, corrupt, infect: desidiā animum: inficimur opinionum pravitate: principum vitiis infici solet civitas: Infectum eluitur scelus (i. e. quo se infecerunt), V.: blandimentis infectae epistulae, Ta.
    * * *
    inficere, infeci, infectus V
    corrupt, infect, imbue; poison; dye, stain, color, spoil

    Latin-English dictionary > īnficiō

  • 70 inrīsiō (irr-)

        inrīsiō (irr-) ōnis, f    [RID-], a deriding, mocking, mockery: civitas subiecta inrisioni tuae, scoffs: omnium.

    Latin-English dictionary > inrīsiō (irr-)

  • 71 in-vādō

        in-vādō vāsī, vāsus, ere,    to go into, enter: ignis, quocumque invasit: urbem, L.: viam, enter upon, V.: tria millia stadiorum, to accomplish, Ta. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade: in transversa latera invaserant cohortes, L.: in collum (mulieris) invasit, fell upon her neck: in Caecinam cum ferro: Romanos, S.: aciem, L.: Pompei copias, N.: portūs, V.: in lecto cubantem, N.: madidā cum veste gravatum, V.: sperans, hostīs invadi posse, S.: undique simul invaditur, S.—Fig., to fall upon, seize, take possession of, usurp: in multas pecunias: in eius viri fortunas: in arcem illius causae: regnum animo, S.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall: contagio invasit, civitas immutata, S.: tantus repente terror invasit, ut, Cs.: cupido Marium, S.: Me tremor invasit, O.: in philosophiam: in corpus meum vis morbi, L.: furor invaserat improbis.—To take hold of, undertake, attempt: Martem clipeis, V.— To assail with words, accost: continuo invadit, V.: alqm minaciter, Ta.: consules, cur, etc., Ta.

    Latin-English dictionary > in-vādō

  • 72 in-vīctus

        in-vīctus adj.    with sup, unconquered, unsubdued, unconquerable, invincible: Germani, Cs.: exercitus: gentes, V.: invictus morior, N.: invictissimus civis: res p.: adamas, impenetrable, O.: Medea, inexorable, H.: invictum se a labore praestare: a civibus animus, L.: ab hostibus, S.: corpus a volnere, O.: advorsus divitias animus, S.: armis: viribus, V.: caestibus, O.: nihil invictum sic ad bellum venientibus, Ta.— Plur n. as subst: invicta sibi quaedam civitas fecerat, inviolable limits, L.

    Latin-English dictionary > in-vīctus

  • 73 is

       is ea, id, gen. ēius (sometimes monosyl. in poetry), dat. ēī (rarely eī or monosyl. ei), pron. demonst.    [2 I-].    I. As a weak demonst. in simple reference.—As subst, he, she, it, the one mentioned (without emphasis): fuit quidam senex Mercator: navem is fregit, T.: venit mihi obviam tuus puer; is mihi litteras abs te reddidit: sine eius offensione animi, hurting his feelings, Cs.—As adj., this, that, the: ea res est Helvetiis enuntiata, Cs.: flumen est Arar... id flumen, etc., Cs.: ante eam diem.—    II. Special uses.—Attracted to the following subst: exsistit ea quae gemma dicitur (i. e. id, quod): quae pars maior erit, eo stabitur consilio (i. e. eius), L.—Pleonast.—After an obj subst.: urbem novam, conditam vi et armis, iure eam condere parat, L.—In the phrase, id quod, referring to a fact, thought, or clause: ratus, id quod negotium poscebat, as the situation required, S.: id quod necesse erat accidere, just as was unavoidable, Cs.: si nos, id quod debet, nostra patria delectat, and it must be the case; cf. id de quo, L. —With et, que, atque, neque, in explanation or climax, and that too, and in fact: inquit... et id clariore voce, and that, Cs.: cum unā legione eāque vacillante: vincula et ea sempiterna: legio, neque ea plenissima, and not even, Cs.—In place of the reflexive pronoun: persuadent Rauracis, uti unā cum iis proficiscantur (i. e. secum), Cs.—With emphasis, as correlative to qui, he, she, it, that, the one, that one: is, qui erit adductus: haec omnia is feci, qui sodalis Dolabellae eram: qui magister equitum fuisse tibi viderere, is cucurristi, etc.— Neut. as subst, that: idne estis auctores mihi? do you advise me to that? T.: quibus id consili fuisse, ut, etc., who had formed the plan, Cs.: quando verba vana ad id locorum fuerint, hitherto, L.: ad id quod natura cogeret, i. e. death, N.: id temporis, at that time: homo id aetatis, of that age.—Abl. with a comparative, so much, by so much: eo plus, quo minus, etc., the more.—Acc. adverb., therefore, for that reason, on that account: id operam do, ut, etc., T.: id ego gaudeo.—In phrases, aliquid id genus scribere (i. e. eius generis), of that sort: ad id quod sua quemque mala cogebant, evocati, for that purpose, L.: ad id, quod... erat, accendebatur, etc., besides the fact, that, etc., L.: in id fide a rege acceptā, to that end, L.: quod ad me de Lentulo scribis, non est in eo, is not come to that: cum iam in eo esset, ut, etc., just on the point of, etc., L.: totum in eo est tectorium, ut sit concinnum, depends on that: ex eo, quod, etc., from the fact that: civitas data, cum eo, ut, etc., with the stipulation that, etc., L.—    III. Praegn., that, such, of such a sort, of the character, so great: in id redactus sum loci, ut, etc., to such a pass, T.: neque is sum, qui terrear, Cs.: itaque ego is in illum sum, quem tu me esse vis: is status erat rerum, ut, etc., L.: quae causae sunt eius modi, ut, etc.: eā mecum consuetudine coniunctus est, quod, etc., such intimacy.
    * * *
    ea, id PRON
    he/she/it/they (by GENDER/NUMBER); DEMONST: that, he/she/it, they/them

    Latin-English dictionary > is

  • 74 levō

        levō āvī (old fut perf. levāssō, Enn. ap. C.), ātus, āre    [1 levis], to lift up, raise, elevate: sese, V.: Se de caespite, rise, O.: levat aura cycnum, H.: cubito levatus, O.— To make lighter, lighten, relieve, ease: iumenta sarcinis levari iubet, S.: te fasce, V.: serpentum colla levavit, i. e. relieved (of his weight), O.: Fronde nemus, strip, V.: sed nec Damna levant, lighten the ship, Iu.— To take away, take: furcā levat ille bicorni Sordida terga suis, takes down, O.: viro manicas levari iubet, V.— Fig., to lighten, relieve, console, refresh, support: me levant tuae litterae: luctum solacio: Auxilio viros, V.: curam animi sermone: fonte sitim, slake, O.— To lighten, lessen, alleviate, mitigate: sumptum sibi, T.: inopiam, Cs.: salutari arte fessos Corporis artūs, H.: poenam honore, O.: vario viam sermone, V.: calamitatem innocentium: volnerum metum: paupertatem propinqui, Iu.— To lessen, diminish, weaken, impair: inconstantiā levatur auctoritas: Multa fidem promissa levant, H.— To relieve, release, discharge, free: quod hibernis (civitas) levetur, Cs.: me hoc onere: Volsci levati metu, L.: qui hac opinione opera levandi sunt: pectora sollicitudinibus, H.: curā levata, O. — To avert: omen, V.: ictum dextrā, H.
    * * *
    I
    levare, levavi, levatus V
    lift up; comfort; release, free from; lighten, lessen, relieve
    II
    levare, levavi, levatus V
    make smooth, polish; free from hair, depilate

    Latin-English dictionary > levō

  • 75 lībertās

        lībertās ātis, f    [1 liber], freedom, liberty, absence of restraint, permission: vitae, Cs.: dare populo eam libertatem, ut, etc.: praecidere sibi libertatem vivendi: fandi, V.: omnium rerum, L. — Civil freedom, liberty: aequa omnibus, T.: servo libertas data est: omnes homines naturā liber<*>ati studere, Cs.— Political freedom, liberty, independence: adeptā libertate quantum civitas creverit, S.: populi R. est propria libertas: in libertate permanere, Cs.: conditor Romanae libertatis, L. — The spirit of liberty, consciousness of freedom: innata: timefacta.— Freedom of speech, frankness, boldness, candor: Hoc mihi libertas, hoc pia lingua dedit, O.: ingeni, S.— License: nimia.—Person., the goddess of Liberty, C., L., O.
    * * *
    freedom, liberty; frankness of speech, outspokenness

    Latin-English dictionary > lībertās

  • 76 māgnificus

        māgnificus adj. with comp. magnificentior, and sup. magnificentissimus    [magnus+2 FAC-], great, elevated, noble, distinguished, eminent, august: incedunt per ora vestra magnifici, S.: factis vir magnificus, L.: animus: civis in suppliciis deorum, fond of display, S.: elegans, non magnificus, fond of show, N.— Splendid, rich, fine, costly, sumptuous, magnificent: civitas, S.: aedilitas magnificentissima: ornatus: funera, Cs.: res gestae, L. —Of speech, of high strain, lofty, sublime: genus (dicendi): magnificentius genus dicendi.— Boastful, pompous: verba, T.: edicta, Ta.
    * * *
    magnifica -um, magnificentior -or -us, magnificentissimus -a -u ADJ
    splendid/excellent/sumptuous/magnificent/stately; noble/eminent; proud/boastful

    Latin-English dictionary > māgnificus

  • 77 maledicus

        maledicus adj. with sup.    [maledico], abusive, scurrilous, slanderous: conviciator: civitas: in maledicentissimā civitate.
    * * *
    maledica, maledicum ADJ
    slanderous; abusive; scurillous; evil-speaking; (of persons/remarks)

    Latin-English dictionary > maledicus

  • 78 Māmertīnus

        Māmertīnus adj.    [Mamers, Oscan name of Mars], of Mars, Mamertine: civitas, i. e. Messana. —Plur. as subst, the Mamertines, sons of Mars (a name assumed by the people of Messana), C., L.

    Latin-English dictionary > Māmertīnus

  • 79 maritimus or maritumus

        maritimus or maritumus adj.    [mare], of the sea, sea-, marine, maritime: ora, S.: homines, mariners: hostis: urbes, on the sea-coast: civitas, Cs.: agri, L.: cursūs, voyages: res, maritime affairs: naves, sea-going, L.: bellum, with pirates, S.: silvae, on the coast: nuptiae, i. e. of Peleus with Thetis.—Plur. n. as subst, maritime parts, places on the sea: in maritimis sum: marituma Aetoliae vastare, L.

    Latin-English dictionary > maritimus or maritumus

  • 80 moveō

        moveō mōvī, mōtus, ēre    [1 MV-], to move, stir, set in motion, shake, disturb, remove: tanti oneris turrim, Cs.: matrona moveri iussa, to dance, H.: moveri Cyclopa, represent by action, H.: membra ad modos, Tb.: fila sonantia movit, struck, O.: moveri sedibus huic urbi melius est: loco motus cessit, driven back, Cs.: move ocius te, bestir thyself, T.: neque se in ullam partem, attach, Cs.: se ex eo loco, stir from the spot, L.: caput, i. e. threaten with, H.: castra ex eo loco, break up, Cs.: hostem statu, dislodge, L.: heredes, eject: tribu centurionem, expel: signiferos loco, degrade, Cs.: Omne movet urna nomen, H.: senatorio loco, degrade, L.: Verba loco, cancel, H.: consulem de sententiā, dissuade, L.: litteram, to take away: movet arma leo, gives battle, V.: quo sidere moto, at the rising of, O.—Prov.: omnīs terras, omnia maria movere, move heaven and earth (of great exertions).—Of the soil, to stir, plough, break up, open: iugera, V.: mota terra, O.— To disturb, violate: triste bidental, H.: Dianae non movenda numina, inviolable, H.— To remove oneself, betake oneself, move, be moved, be stirred (sc. se): terra dies duodequadraginta movit, there was an earthquake, L.: movisse a Samo Romanos audivit, L.: voluptas movens, i. e. in motion.—To excite, occasion, cause, promote, produce, begin, commence, undertake: fletum populo: mihi admirationem: indignationem, L.: suspicionem: iam pugna se moverat, was going on, Cu.: cantūs, V.: mentionem rei, make mention, L.: priusquam movere ac moliri quicquam posset, make any disturbance, L. — To shake, cause to waver, alter, change: meam sententiam.— To disturb, concern, trouble, torment: moveat cimex Pantilius? H.: voltum movetur, changes countenance, V.: vis aestūs omnium ferme corpora movit, L.: venenum praecordia movit, O.: strepitu fora, Iu.— To stir, produce, put forth: de palmite gemma movetur, O.— To exert, exercise: movisse numen ad alqd deos, L.: artis opem, O. — To change, transform: quorum Forma semel mota est, O.: nihil motum ex antiquo, i. e. change in traditional custom, L.—Fig., to move, influence, affect, excite, inspire: nil nos dos movet, T.: beneficiis moveri, Cs.: moveri civitas coepit, S.: ut pulcritudo corporis movet oculos et delectat, charms: animos ad bellum, instigate, L.: feroci iuveni animum, stir, L.: Vestrā motus prece, H.: moverat plebem oratio consulis, had stirred, L.: absiste moveri, be not disturbed, V.: ut captatori moveat fastidia, excites nausea in, Iu.— To revolve, meditate, ponder: Multa movens animo, V.
    * * *
    movere, movi, motus V
    move, stir, agitate, affect, provoke, disturb;

    Latin-English dictionary > moveō

См. также в других словарях:

  • Civitas — ([kiwitas]) (au pluriel civitates) est un nom féminin latin, formé sur civis, « citoyen ». Sommaire 1 Sens du mot en latin 1.1 Citoyenneté 1.2 Communauté de citoyens …   Wikipédia en Français

  • Civitas — Cívitas (Plural: Civitates), wörtlich „Bürgerschaft“, ist das lateinische Wort für eine halbautonome Verwaltungseinheit der mittleren Ebene. Die civitates bestanden stets aus einem städtischen Zentrum nebst Umland und wurden meistens nach ihrem… …   Deutsch Wikipedia

  • Civitas —   [lateinisch] die, /... tates,    1) im Römischen Reich Bezeichnung für die Gesamtheit der Bürger, die Stadt, den Staat, für jedes Gemeinwesen mit den Voraussetzungen bürgerlicher Selbstverwaltung. Bis in die Kaiserzeit war mit Civitas meist die …   Universal-Lexikon

  • Civitas B&B — (Катания,Италия) Категория отеля: Адрес: Via Vittorio Emanuele II 90, 95131 Катания, Ит …   Каталог отелей

  • civitas — CÍVITAS s.n. (În organizaţia provincială romană) Teritoriul unui trib local neroman şi centrul său principal. / < lat. civitas – cetate, stat]. Trimis de LauraGellner, 19.12.2004. Sursa: DN …   Dicționar Român

  • Civĭtas [1] — Civĭtas (lat.), 1) der Inbegriff der Bürger (Cives) einer Stadt, Bürgerschaft; daher 2) die Stadt selbst; 3) die Stadt mit ihrem Gebiet, daher 4) Staat, bes. die kleineren Republiken des Alterthums; 5) Inbegriff der Rechte eines Bürgers, bes. C.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Civĭtas [2] — Civĭtas, Name mehrerer Städte, besonders in Gallien, so: C. Abrtncatārum, alter Name für Avranches, s.d. C. Aquensis, für Ax 1). C. Auscorum, so v. w. Augusta Auscorum. C. Biterrensium, alter Name für Beziers. C. Biturĭgum Viviscorum, so v. w.… …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Civĭtas — (lat.), im röm. Rechte der Inbegriff der Rechte eines freien Bürgers (civis) im Gegensatze zum freien Ausländer (peregrinus) sowie zur Latinität (s.d.). Nach älterm römischen Recht war das römische Bürgerrecht die Bedingung für die Anteilnahme an …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Civitas — Civĭtas (lat.), Bürgerrecht; auch Bürgerschaft …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Civitas — Civitas, lat., s. civis …   Herders Conversations-Lexikon

  • civitas — index community, state (political unit) Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»