Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

in-vādō

  • 1 vādō

        vādō —, —, ere    [BA-], to go, walk, go hastily, proceed rapidly, rush: Vadimus inmixti Danais, V.: ad eum (Pompeium) postridie mane vadebam: ad amnem, O.: in hostem, in advance, L.: cras mane vadit: Vade, vale, H.—Poet.: Ardua per praeceps gloria vadit iter, O.
    * * *
    I
    vadare, -, - V
    II
    vadere, vasi, - V
    go, advance, rush, hurry; walk

    Latin-English dictionary > vādō

  • 2 vado

    1.
    vādo (vāsi, Tert. Pall. 3), 3, v. n. [cf. Sanscr. root gā-, go; Gr. BA, ainô], to go, walk; esp. to go hastily or rapidly, to rush (syn. incedo).
    I.
    Lit. (rare but class.): vadunt solidā vi, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 277 Vahl.): ingenti cursu, id. ap. Fest. p. 363 Müll. (Ann. v. 470 Vahl.):

    cum feras bestias videamus alacres et erectas vadere, ut alteri bestiae noceant,

    Auct. Her. 2, 19, 29:

    vadit fremit refringit virgulta pede vago,

    Cat. 63, 86:

    vadimus inmixti Danais,

    Verg. A. 2 396:

    ad eum (Pompeium) postridie mane vadebam,

    Cic. Att. 4, 10, 2:

    ad amnem,

    Ov. M. 11, 137:

    inde in primum aditum pontis, Liv 2, 10, 5: in hostem,

    to stride on, advance, id. 7, 24, 6:

    haud dubi am in mortem,

    Verg. A. 2, 359:

    per hostes,

    Tac. H. 3, 41:

    cras mane vadit,

    Cic. Att. 14, 11, 2:

    vadite, et haec memores regi mandata referte,

    Verg. A. 11, 176; 4, 223; Hor. Ep. 1, 13, 19.—
    B.
    Of inanimate things:

    Euphrates in Mesopotamiam vadit per ipsam Seleuciam,

    Plin. 5, 26, 21, § 90:

    circulus per medios Parthos,

    id. 6, 34, 39, § 213. —
    II.
    Trop.:

    ardua per praeceps gloria vadit iter,

    Ov. Tr. 4, 3, 74:

    vadit animus in praeceps sciens, etc.,

    Sen. Hippol. 180:

    eruditi et rude vulgus in eam (sententiam) cursu vadit,

    Plin. 2, 7, 5, § 23; App. M. 2, p. 117, 27.
    2.
    vădo, āre, v. a. [vadum], to wade through, ford:

    flumina, quae sine pontibus vadari nequeunt,

    Veg. Mil. 2, 25:

    quia neque navium copia pro tempore erat, neque vadari fluvius poterat,

    Sulp. Sev. Chron. 1, 22, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > vado

  • 3 vado

    go, hasten, rush.

    Latin-English dictionary of medieval > vado

  • 4 circum-vādō

        circum-vādō vāsī, —, ere,    to attack on every side, encompass, beset: naves, L. — Fig.: terror cum circumvassiset aciem, had overwhelmed, L.

    Latin-English dictionary > circum-vādō

  • 5 ē-vādō

        ē-vādō sī    (evāstī, H.), sus, ere, to go out, come out, go forth: ex balineis: oppido, S.: undis, V.: in terram, disembark, L. — With acc, to traverse, pass, leave behind: viam, V.: vada, O.: castra, L.: silvas, Ta.: amnem, Ta.—To rise, climb, mount, ascend: ex abditis sedibus: ad summi fastigia culminis, V.: in muros, L.: gradūs altos, mounted, V. — To get away, escape: ex insidiis: ex fugā, Cs.: e manibus hostium, L.: advorso colle, S.: nostras manūs, escape, V.: loca mortis, O.: angustias, L.: pugnae, V.—Fig., to go out, pass out, get off, come away, escape: ex corpore: necem, Ph.: illud tempus, Ta.—Esp., to turn out, become, come to, result, prove to be, end in: ex istis angustiis ista evaserunt deteriora quam, etc.: oratores: iuvenis evasit vere indolis regiae, L.: eri lenitas Verebar quorsum evaderet, would end in, T.: miramurid, quod somniarimus, evadere? happen: ne haec laetitia vana evadat, L.: hucine (beneficia), end in this, S.: illaec licentia evadit in aliquid malum, T.: in morbos longos, L.

    Latin-English dictionary > ē-vādō

  • 6 in-vādō

        in-vādō vāsī, vāsus, ere,    to go into, enter: ignis, quocumque invasit: urbem, L.: viam, enter upon, V.: tria millia stadiorum, to accomplish, Ta. —To enter violently, move against, rush upon, fall upon, assail, assault, attack, invade: in transversa latera invaserant cohortes, L.: in collum (mulieris) invasit, fell upon her neck: in Caecinam cum ferro: Romanos, S.: aciem, L.: Pompei copias, N.: portūs, V.: in lecto cubantem, N.: madidā cum veste gravatum, V.: sperans, hostīs invadi posse, S.: undique simul invaditur, S.—Fig., to fall upon, seize, take possession of, usurp: in multas pecunias: in eius viri fortunas: in arcem illius causae: regnum animo, S.—To make an attack on, seize, lay hold of, attack, befall: contagio invasit, civitas immutata, S.: tantus repente terror invasit, ut, Cs.: cupido Marium, S.: Me tremor invasit, O.: in philosophiam: in corpus meum vis morbi, L.: furor invaserat improbis.—To take hold of, undertake, attempt: Martem clipeis, V.— To assail with words, accost: continuo invadit, V.: alqm minaciter, Ta.: consules, cur, etc., Ta.

    Latin-English dictionary > in-vādō

  • 7 per-vādō

        per-vādō sī, —, ere,    to go through, pass through, extend, prevail, spread through: incendium per agros pervasit: per aequa et iniqua loca pervadunt, L.: murmur totam contionem pervasit, L.: Thessaliam cum exercitu, L.—To go, come, arrive: alquo loco: in Italiam: in nares: ad castra, L.—Fig., to extend, spread, penetrate, pervade: quo non illius diei fama pervaserit: victoriae fama cum pervasisset in Asiam, L.: opinio animos gentium pervaserat: cum fama ea urbem pervasisset, L.

    Latin-English dictionary > per-vādō

  • 8 super-vādō

        super-vādō —, —, ere,    to go over, climb over, surmount: omnīs asperitates, S.: ruinas muri, L.

    Latin-English dictionary > super-vādō

  • 9 vadum

    vădum, i, n. ( masc. collat form, vă-dus, i, Varr. ap. Serv. Verg. A. 1, 111; Sall. H. 1, 68 Dietsch) [cf. the root BA, bainô, whence, also, vado; hence, that through which one can go], a shallow place in water, a shallow, shoal, ford.
    I.
    Lit.
    1.
    Sing.:

    Rhodanus nonnullis locis vado transitur,

    Caes. B. G. 1, 6; 5, 58; 7, 55:

    vadum in flumine efficere,

    id. B. C. 1, 61:

    vadum fluminis temptare, si transire possent,

    id. ib. 1, 83:

    exercitum vado transducere,

    id. ib. 3, 37:

    vado flumen penetrare,

    Tac. A. 2, 68:

    vado superari amnis non poterat,

    Liv. 38, 13, 9; 38, 18, 7:

    piscis qui vivit in vado,

    Cels. 2, 18:

    amnis incerto vado,

    Tac. A. 12, 33.—
    2.
    Piur., so esp. of a shallow place where a river is crossed, a ford:

    ibi vadis repertis partem suarum copiarum transducere conati sunt,

    Caes. B. G. 2, 9; 1, 8; 3, 13; Liv. 26, 45, 8; 31, 1, 5; Tac. A. 2, 23; id. H. 4, 27; Lucr. 1, 200; Ov. M. 1, 370; 3, 19.—Also of shallows, as dangerous in navigation: mystica ad dextram vada Praetervecti, Att. ap. Varr. L. L. 7, 19 Müll. (Trag. Rel. v. 687 Rib.):

    brevia,

    Verg. A. 5, 221:

    caeca,

    id. ib. 1, 536:

    dura saxis Lilybeia caecis,

    id. ib. 3, 706; cf.:

    Nessus, scitus vadorum,

    Ov. M. 9, 108.—
    B.
    Transf.
    1.
    A body of water, a sea, stream, etc. ( poet.):

    longā sulcant vada salsa carinā,

    Verg. A. 5, 158; 7, 198; Cat. 64, 58:

    si tamen Non tangenda rates transiliunt vada,

    Hor. C. 1, 3, 24; Ov. P. 4, 9, 2; Sen. Hippol. 181 al.—
    2.
    The bottom of a body of water, the depths ( poet. and in post-Aug. prose):

    saxa Vadis levata,

    Hor. Epod. 16, 26; Plin. 3, praef. §

    4: ostrea capta solido vado,

    id. 32, 6, 21, § 59:

    sedit limoso pressa carina vado,

    Ov. F. 4, 300.—
    3.
    The bottom of a well, Phaedr. 4, 9, 12; Plin. 31, 3, 23, § 39.—
    II.
    Trop.
    A.
    Of shallow water, as a place of safety to the swimmer:

    haec propemodum jam esse in vado salutis res videtur,

    i. e. in safety, Plaut. Aul. 4, 10, 73:

    at in vado'st: jam facile enabit,

    id. Rud. 1, 2, 81:

    omnis res est jam in vado,

    Ter. And. 5, 2, 4.—
    B.
    Of shallows, as dangerous to the mariner:

    emersisse jam e vadis et scopulos praetervecta videtur oratio mea,

    Cic. Cael. 21, 51: cera vadum tentet, rasis infusa tabellis, explore the way, i. e. make a first attempt, Ov. A. A. 1, 437.

    Lewis & Short latin dictionary > vadum

  • 10 vadum

        vadum ī, n    [BA-], a shallow place, shallow, shoal, ford: Rhodanus nonnullis locis vado transitur, Cs.: vadum fluminis temptare, si transire possent, Cs.: vado superari amnis non poterat, L.: in scopulo luctans brevibusque vadis, L.: Nessus, scitus vadorum, O.: (aquae) vada nota secantes, i. e. the river bed, O.: Cera vadum tentet, rasis infusa tabellis, try the ford, i. e. make a first attempt, O.— Plur, a shallow crossing, ford: vadis repertis partem copiarum transducere, Cs.—A body of water, sea, stream (poet.): longā sulcant vada salsa carinā, V.: Non tangenda rates transiliunt vada, H.—The depths, bottom (poet.): saxa Vadis levata, H.: Sedit limoso pressa carina vado, O.—Prov.: omnis res est iam in vado, touches bottom, i. e. is safe, T.
    * * *
    shallow place, stream; ford, shoal; channel

    Latin-English dictionary > vadum

  • 11 statuō

        statuō uī, ūtus, ere    [status], to cause to stand, set up, set, station, fix upright, erect, plant: statue signum, L.: agro qui statuit meo Te, triste lignum (i. e. arborem), H.: Crateras magnos statuunt (on the table), V.: tabernacula statui passus non est, to pitch, Cs.: aeiem quam arte statuerat, latius porrigit, had drawn up, S.: statuitur Lollius in convivio, is taken to the banquet: tabernacula in foro, L.: ubi primum equus Curtium in vado statuit, L.: in nostris castris tibi tabernaculum statue, Cu.: pro rigidis calamos columnis, O.: alqm capite in terram, T.: patrem eius ante oculos: bovem ad fanum Dianae et ante aram, L.: Puer quis Ad cyathum statuetur? H.— To construct and place, set up, erect, make, build: eique statuam equestrem in rostris statui placere, in his honor: Effigiem, V.: Templa tibi, O.: aras e caespite, O.: aëneum tropaeum: carceres eo anno in Circo primum statuti, L.: incensis operibus quae statuerat, N.: Inter et Aegidas mediā statuaris in urbe, i. e. a statue of you, O.: Urbem quam statuo vestra est, found, V.— To cause to stand firm, strengthen, support: rem p. certo animo, Att. ap. C.—Of rules and precedents, to establish, constitute, ordain, fix, settle, set forth: omnīs partīs religionis: vectigal etiam novum ex salariā annonā, L.: Exemplum statuite in me ut adulescentuli Vobis placare studeant, T.: in alquo homine exemplum huius modi: si quid iniungere inferiori velis, si id prius in te ac tuos ipse iuris statueris, etc., first admit it against yourself, L.: citius Quam tibi nostrorum statuatur summa laborum, i. e. is recounted, O.— Of persons, to constitute, appoint, create: arbitrum me huius rei.—Of limits and conditions, to determine, fix, impose, set: imperi diuturnitati modum statuendum putavistis, that a limit should be assigned: statui mihi tum modum et orationi meae, imposed restraints upon: non statuendo felicitati modum, by not limiting his success, L.: modum carminis, O.: providete duriorem vobis condicionem: Finem orationi, make an end of, T.—Of a time or place, to fix, appoint, set: statutus est comitiis dies, L.: multitudini diem statuit ante quam liceret, etc., S.: fruges quoque maturitatem statuto tempore expectant, Cu.— To decide, determine, settle, fix, bring about, choose, make a decision: ut pro merito cuiusque statueretur, L.: ut ipse de eo causā cognitā statuat, to try the cause and decide, Cs.: utrum igitur hoc Graeci statuent... an nostri praetores?: ut statuatis hoc iudicio utrum, etc.: in hoc homine statuetur, possitne homo damnari, etc.: quid faciendum sit, L.: nondum statuerat, conservaret eum necne, N.: in senatu de lege: de absente eo statuere ac iudicare, L.: de P. Lentulo, i. e. decide on the punishment of, S.: (ii), quos contra statuas: Res quoque privatas statui sine crimine iudex, sat in judgment upon, O.—In the mind, to decide, make up one's mind, conclude, determine, be convinced: numquam intellegis, statuendum tibi esse, utrum, etc.: neque tamen possum statuere, utrum magis mirer, etc.: vix statuere apud animum meum possum, utrum, etc., to make up my mind, L.: quidquid nos communi sententiā statuerimus. — To decree, order, ordain, enact, prescribe: statuunt ut decem milia hominum mittantur, Cs.: eos (Siculos) statuisse, ut hoc quod dico postularetur: patres ut statuerent, ne absentium nomina reciperentur: statutum esse (inter plebem et Poenos), ut... impedimenta diriperent, agreed, L.: statuunt ut Fallere custodes tentent, O.: sic, di, statuistis, O.: (Vestalibus) stipendium de publico, decreed a salary, L.: cur his quoque statuisti, quantum ex hoc genere frumenti darent.—Of punishments, to decree, measure out, inflict, pass sentence: considerando... in utrā (lege) maior poena statuatur: obsecrare, ne quid gravius in fratrem statueret, treat harshly, Cs.: quid in illos statuamus consultare, S.: cum triste aliquid statuit, O.: legem de capite civis Romani statui vetare, i. e. sentence of death to be passed.—To resolve, determine, purpose, propose: statuit ab initio ius publicano non dicere: statuerat excusare, to decline the office: proelio decertare, Cs.: non pugnare, L.: habere statutum cum animo ac deliberatum, to have firmly and deliberately resolved: caedis initium fecisset a me, sic enim statuerat.— To judge, declare as a judgment, be of opinion, hold, be convinced, conclude, think, consider: leges statuimus per vim et contra auspicia latas: statuit senatus hoc, ne illi quidem esse licitum, cui concesserat omnia: qui id statuat esse ius quod non oporteat iudicari, who holds that to be the law: cum igitur statuisset, opus esse, etc., had become convinced: statuistis, etiam intra muros Antoni scelus versari, inferred: Hoc anno statuit temporis esse satis, O.: si id dicunt, non recte aliquid statuere eos qui consulantur, that they hold an erroneous opinion: hoc si ita statuetis: statuit nauarchos omnīs vitā esse privandos, thought it necessary to deprive, etc.: causam sibi dicendam esse statuerat, knew: Caesar statuit exspectandam classem, Cs.: si, ut Manilius statuebat, sic est iudicatum: uti statuit, as he thought, L.: omnīs statuit ille quidem non inimicos, sed hostīs, regarded not as adversaries, but as foes: Anaximenes aëra deum statuit, regarded.
    * * *
    statuere, statui, statutus V
    set up, establish, set, place, build; decide, think

    Latin-English dictionary > statuō

  • 12 trāns-eō

        trāns-eō iī    (rarely īvī; fut. trānsiet, Tb.; fut perf. trānsierītis, O.), itus, īre, to go over, go across, cross over, pass over, pass by, pass: ad uxorem meam, T.: e suis finibus in Helvetiorum finīs, Cs.: per media castra, S.: per illud (iter) Murmure blanditiae minimo transire solebant, i. e. by the voice, O.: Taurum: Alpīs, L.: flumen, Cs.: equum cursu, to pass by, V.: quem (serpentem) rota transiit, ran over, V.: Rhodanus nonnullis locis vado transitur, i. e. is fordable, Cs.: Alpes vix integris vobis transitae, L.—Fig., to go through, pervade: quod quaedam animalis intellegentia per omnia ea transeat, pervades.—Of a speaker, to pass over, make a transition, turn: ad partitionem: in iram, O.: transitum est ad honestatem dictorum: transeatur ad alteram contionem, L.—To hasten over, go briefly through, touch, sum up: leviter unamquamque rem.—To pass over, pass by, leave untouched, disregard: malueram alqd silentio transiri.—To pass by, elapse: cum legis dies transierit: menses transeunt, Ph.—To pass, spend: vitam silentio, S.: annum quiete, Ta.—To go over, pass over, desert, be converted: nec manere nec transire aperte ausus, L.: ad adversarios: transit cohors ad eum, Cs.: a Patribus ad plebem, L.—To go, pass over, be changed, be transformed, turn: in humum fallaciter, O.: in plurīs figuras, O.: in aestatem post ver, O.—To go beyond, overstep, transgress, violate: finem et modum: verecundiae finīs.—To go through, get through, endure: ea quae premant et ea quae inpendeant.

    Latin-English dictionary > trāns-eō

  • 13 ambulo

    ambŭlo, āvi, ātum, 1, v. n. [regarded by Doed. as a sort of dim. of ambio, but better regarded as comp. of am- and the root of bainô, beto, -bito, baculum = bakpron, vado, venio; Sanscr. gā = go; Germ. gehen; Engl. go. Curtius].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., to go about, to walk:

    cum illā neque cubat neque ambulat,

    Plaut. Bacch. 4, 8, 56:

    si non ubi sedeas locus est, est ubi ambules,

    id. Capt. prol. 12:

    quem ad modum quis ambulet, sedeat,

    Cic. Fin. 5, 17, 47:

    sedetur, ambulatur,

    Varr. L. L. 6, 1, p. 72 Müll.:

    ambulatum est,

    Cic. Leg. 2, 1, 1; Sen. Ep. 113, 15:

    cum sedeatur, ambuletur, discumbatur,

    Gell. 2, 2:

    standi ambulandi vices,

    Quint. 11, 3, 44:

    ambulans aut jacens,

    Plin. Ep. 9, 36; Gell. 2, 9:

    cum ambulantis Tiberii genua advolveretur,

    Tac. A. 1, 13: aves aliquae ambulant, ut cornices;

    aliae saliunt, ut passeres,

    walk, Plin. 10, 38, 54, § 111:

    Aegyptii mures bipedes ambulant,

    id. 10, 64, 85, § 186:

    claudi ambulant,

    Vulg. Matt. 11, 5; ib. Joan. 1, 36; ib. Apoc. 2, 1; 9, 20.—Hence,
    B.
    Esp., to walk for recreation, to take a walk:

    abiit ambulatum,

    Plaut. Mil. 2, 2, 96:

    visus sum mihi cum Galbā ambulare,

    Cic. Ac. 2, 16, 51:

    cum in sole ambulem, etiamsi aliam ob causam ambulem, etc.,

    id. de Or. 2, 14, 60:

    pedibus ambulare,

    Suet. Dom. 19.—
    C.
    To go, to travel, to journey (class.), Plaut. Capt. prol. 12:

    quo ambulas tu?

    id. Am. 1, 1, 185; Ter. Hec. 5, 3, 17:

    biduo aut triduo septingenta milia passuum ambulare,

    Cic. Quint. 25; id. Att. 9, 4 fin.:

    eo modo Caesar ambulat, ut, etc.,

    id. ib. 8, 14 et saep.—Hence, in the comic poets, bene ambula, farewell, a good journey to you, a form oft. used at the departure of any one:

    bene ambula et redambula,

    farewell and farewell back, Plaut. Capt. 4, 2, 120: Ty. Bene ambulato. Ph. Bene vale, id. ib. 2, 3, 92; and absol.:

    ambula,

    go, Ter. Heaut. 2, 3, 139: ambulare in jus, to go into court, go to law:

    ambula in jus,

    Plaut. Curc. 5, 2, 23; Ter. Phorm. 5, 8, 43.—
    D.
    To walk about with a certain gravity or importance: licet superbus ambules pecuniā. Hor. Epod. 4, 5; id. S. 1, 2, 25; 1, 4, 66.—
    E.
    Of inanimate things:

    amnis, quā naves ambulant,

    Cato, R. R. 1, 3:

    Nilus immenso longitudinis spatio ambulans,

    Plin. 5, 9, 10, § 51:

    velut intus ambulantem (lucem),

    id. 37, 9, 47, § 131.— Trop. (only post-Aug.):

    quod deinde caput translatum per omnes leges ambulavit,

    was afterwards added to all laws, Plin. 10, 50, 71, § 139; Dig. 4, 4, 15:

    ambulat cum domino bonorum possessio,

    ib. 37, 11, 2.—
    F.
    Act., esp. with cognate objects, as iter, via, etc., to navigate, sail, pass over, etc.:

    cum Xerxes tantis classibus tantisque copiis maria ambulavisset terramque navigāsset,

    Cic. Fin. 2, 34:

    perpetuas ambulat illa vias,

    Ov. F. 1, 122 (cf.: ire iter, viam, etc., Burm. ad Prop. 2, 19, 50).— Pass.:

    si bina stadia ambulentur,

    Plin. 23, 1, 16, § 26.—
    G.
    In milit. lang. t. t., to march:

    ut ter in mense tam equites quam pedites educantur ambulatum,

    Veg. Mil. 1, 27.—
    H.
    In the jurists in opp. to ire:

    iter est jus eundi ambulandi hominis,

    of one going and coming, Dig. 3, 8, 1.—
    II.
    Trop. very freq. in eccl. Lat. (like Heb. and N. T. Gr. peripateô), to walk, in the sense of to live, with an adjunct of manner or circumstances:

    ambulavit Henoch cum Deo,

    Vulg. Gen. 5, 22:

    ut ambules in viis ejus (Dei),

    ib. Deut. 10, 12:

    qui ambulant in lege Domini,

    ib. Psa. 118, 1:

    in circuitu impii ambulant,

    ib. ib. 11, 9: fraudulenter ambulare, ib. Prov. 11, 13.—So also very freq. in N. T., but only once in this sense in the Gospels:

    quare discipuli tui non ambulant juxta traditionem seniorum?

    Vulg. Marc. 7, 5:

    qui non secundum carnem ambulant,

    ib. Rom. 8, 1:

    in carne ambulantes,

    ib. 2 Cor. 10, 3:

    honeste ambulare,

    ib. Rom. 13, 13:

    ut ambuletis digne Deo,

    ib. Col. 1, 10:

    quod non recte ambularent,

    ib. Gal. 2, 14 et persaepe.

    Lewis & Short latin dictionary > ambulo

  • 14 baeto

    bēto ( baeto; in Plaut. bīto), ĕre, v. n. [kindr. with vado and bainô], to go (with its derivatives, abito, adbito, ebito, interbito, perbito, praeterbito, rebito, bitienses, only ante-class.): in pugnam baetite, Pac. ap. Non. p. 77, 21 (Trag. Rel. v. 255 Rib.):

    si ire conor, prohibet betere,

    id. ib.;

    Varr. ib.: ad aliquem,

    Plaut. Curc. 1, 2, 52:

    ad portum ne bitas,

    id. Merc. 2, 3, 127.

    Lewis & Short latin dictionary > baeto

  • 15 beto

    bēto ( baeto; in Plaut. bīto), ĕre, v. n. [kindr. with vado and bainô], to go (with its derivatives, abito, adbito, ebito, interbito, perbito, praeterbito, rebito, bitienses, only ante-class.): in pugnam baetite, Pac. ap. Non. p. 77, 21 (Trag. Rel. v. 255 Rib.):

    si ire conor, prohibet betere,

    id. ib.;

    Varr. ib.: ad aliquem,

    Plaut. Curc. 1, 2, 52:

    ad portum ne bitas,

    id. Merc. 2, 3, 127.

    Lewis & Short latin dictionary > beto

  • 16 circumvado

    circum-vādo, vāsi, 3, v.a., to assail or attack on every side, to encompass, beset (not ante-Aug.).
    I.
    Prop.:

    naves,

    Liv. 10, 2, 12: aliquem clamoribus turbidis, * Tac. A. 12, 43:

    redeuntem noctu,

    Plin. 9, 30, 48, § 92. — Pass., Amm. 20, 6, 3.—
    II.
    Trop., ofterror falling upon one (so only a few times in Liv.):

    novus terror cum ex parte utrāque circumvasisset aciem,

    Liv. 9, 40, 13:

    barbaros,

    id. 34, 21, 5:

    urbem,

    id. 34, 38, 6.

    Lewis & Short latin dictionary > circumvado

  • 17 deprehendo

    dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.
    I.
    To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).
    A.
    Lit.:

    deprehensus ex itinere Cn. Magius,

    Caes. B. C. 1, 24, 4:

    in ipso fluminis vado deprehensus,

    id. B. G. 5, 58, 6:

    in agris,

    id. ib. 6, 30:

    in ponte,

    Sall. C. 45:

    nuntiorum pars deprehensa,

    Caes. B. G. 5, 45; cf.:

    deprehensis internuntiis,

    id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:

    litterae deprehensae,

    intercepted, Liv. 2, 4:

    onerarias naves,

    to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:

    volucres jaculis,

    Sil. 16, 566:

    cursu deprendere telum,

    Stat. Th. 6, 568:

    subito deprehensus locutus est,

    taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—
    B.
    Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:

    deprensa navigia,

    caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—
    II.
    In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.
    A.
    Lit.:

    deprehendi in aliquo manifesto scelere,

    Cic. Verr. 2, 5, 43; so,

    in maximo scelere,

    Sall. C. 46, 2; 50, 4:

    in facinore manifesto,

    Cic. Brut. 68 fin.:

    in alio maleficio,

    id. Inv. 2, 4, 14:

    in adulterio,

    id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:

    dolis deprehensus,

    Plaut. Bac. 4, 9, 26:

    nocte ferro deprehensus,

    Quint. 7, 6, 8:

    sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,

    Caes. B. G. 7, 52, 2:

    (mulier) deprensa,

    caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:

    in mendacio,

    Quint. 5, 7, 30:

    aliquos flentes,

    id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:

    aliquem occisum, Suet,

    Caes. 35 et saep.—
    b.
    Of inanimate objects:

    venenum,

    Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:

    res furtiva in domo deprehensa,

    Quint. 5, 13, 49; cf.

    sacrilegium,

    id. 8, 6, 26.—
    B.
    Trop.
    1. (α).
    To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):

    cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,

    Cic. Cael. 6 fin.:

    quid si me stultior ipso deprenderis?

    Hor. S. 2, 7, 43:

    hominum erga se mentes,

    Suet. Calig. 60:

    falsas gemmas,

    Plin. 37, 13, 76, § 198:

    quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,

    id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:

    falsa facilius deprehendere et refellere,

    Quint. 12, 1, 34:

    quod vix a lectore deprehenditur,

    id. 4, 2, 59:

    in Livio Patavinitatem,

    id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—
    (β).
    With acc. et inf.:

    species diversas esse facile est deprehendere,

    Quint. 9, 2, 44:

    quosdam mitti,

    Suet. Aug. 44:

    deprehenditur vitiose loqui,

    Quint. 1, 6, 7.—
    2.
    To overtake, equal, imitate:

    juvenemque puer deprehende parentem,

    Stat. S. 4, 4, 74.—
    3.
    To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):

    extra carmen non deprendas,

    Quint. 1, 5, 18:

    quod in epistolis Augusti deprehenditur,

    id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:

    apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,

    id. 9, 3, 40.—
    III.
    With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.
    A.
    Lit.:

    inter quas (latebras) deprehensus hostis,

    Curt. 7, 4, 4:

    in fovea,

    id. 5, 3, 19:

    flamina deprensa silvis,

    i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:

    viae deprensus in aggere serpens,

    id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —
    B.
    Trop., to bring into a strait, to embarrass:

    deprehensum me plane video atque sentio,

    Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:

    deprensi pudorem explicant,

    Quint. 6, 3, 100:

    (testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,

    id. 5, 7, 11 al.

    Lewis & Short latin dictionary > deprehendo

  • 18 deprendo

    dē-prĕhendo or dēprendo (v. prehendo; cf. Quint. 9, 4, 59), di, sum, 3, v. a.
    I.
    To take or snatch away, esp. any thing which is in motion; to seize upon, catch (freq. and class.—For syn. cf.: invenio, reperio, nanciscor; offendo, aperio, patefacio, detego; incido, consequor, assequor, etc.).
    A.
    Lit.:

    deprehensus ex itinere Cn. Magius,

    Caes. B. C. 1, 24, 4:

    in ipso fluminis vado deprehensus,

    id. B. G. 5, 58, 6:

    in agris,

    id. ib. 6, 30:

    in ponte,

    Sall. C. 45:

    nuntiorum pars deprehensa,

    Caes. B. G. 5, 45; cf.:

    deprehensis internuntiis,

    id. B. C. 3, 112 fin.: tabellarios deprendere litterasque intercipere, Cassius ap. Cic. Fam. 12, 12; and:

    litterae deprehensae,

    intercepted, Liv. 2, 4:

    onerarias naves,

    to seize, take possession of, Caes. B. C. 1, 36, 2; so id. B. G. 7, 58, 4; id. B. C. 1, 26 al.:

    volucres jaculis,

    Sil. 16, 566:

    cursu deprendere telum,

    Stat. Th. 6, 568:

    subito deprehensus locutus est,

    taken by surprise, Sen. Ep. 11, 1.—
    B.
    Transf. of inanimate subjects. So, esp. freq. of storms:

    deprensa navigia,

    caught, overtaken by, Lucr. 6, 429; cf. Catull. 25, 13; Verg. A. 5, 52; id. G. 4, 421; Ov. M. 11, 663; Curt. 7, 4 et saep.—
    II.
    In a wider sense, to catch, overtake, surprise, apprehend, detect, find out, discover any one, esp. in doing any thing wrong.
    A.
    Lit.:

    deprehendi in aliquo manifesto scelere,

    Cic. Verr. 2, 5, 43; so,

    in maximo scelere,

    Sall. C. 46, 2; 50, 4:

    in facinore manifesto,

    Cic. Brut. 68 fin.:

    in alio maleficio,

    id. Inv. 2, 4, 14:

    in adulterio,

    id. de Or. 2, 68, 275; Vulg. Johan. 8, 3 et saep.:

    dolis deprehensus,

    Plaut. Bac. 4, 9, 26:

    nocte ferro deprehensus,

    Quint. 7, 6, 8:

    sine duce et sine equitatu deprehensis hostibus,

    Caes. B. G. 7, 52, 2:

    (mulier) deprensa,

    caught in the act, Hor. S. 1, 2, 131; 134; 1, 4, 114:

    in mendacio,

    Quint. 5, 7, 30:

    aliquos flentes,

    id. ib. 7, 9, 11: agendi subita necessitate deprehensi, id. 1, 12, 4; 1, 8, 21:

    aliquem occisum, Suet,

    Caes. 35 et saep.—
    b.
    Of inanimate objects:

    venenum,

    Cic. Clu. 7, 20; cf. id. ib. 16, 47 sq.; Liv. 42, 17:

    res furtiva in domo deprehensa,

    Quint. 5, 13, 49; cf.

    sacrilegium,

    id. 8, 6, 26.—
    B.
    Trop.
    1. (α).
    To comprehend, perceive, understand, detect, discover, discern, observe (chiefly post-Aug. in prose, esp. in Quint.):

    cujus ego facinora oculis prius quam opinione, manibus ante quam suspicione deprehendi,

    Cic. Cael. 6 fin.:

    quid si me stultior ipso deprenderis?

    Hor. S. 2, 7, 43:

    hominum erga se mentes,

    Suet. Calig. 60:

    falsas gemmas,

    Plin. 37, 13, 76, § 198:

    quam naturam ejus Pythagoras Samius primus deprehendit,

    id. 2, 8, 6, § 37; 2, 9, 6, § 43; 9, 28, 44, § 86; Cels. 3, 18; 7 praef.; Plin. Ep. 4, 20, 3:

    falsa facilius deprehendere et refellere,

    Quint. 12, 1, 34:

    quod vix a lectore deprehenditur,

    id. 4, 2, 59:

    in Livio Patavinitatem,

    id. 1, 5, 56; cf. id. 3, 8, 69; 5, 13, 23 et saep.—
    (β).
    With acc. et inf.:

    species diversas esse facile est deprehendere,

    Quint. 9, 2, 44:

    quosdam mitti,

    Suet. Aug. 44:

    deprehenditur vitiose loqui,

    Quint. 1, 6, 7.—
    2.
    To overtake, equal, imitate:

    juvenemque puer deprehende parentem,

    Stat. S. 4, 4, 74.—
    3.
    To find, discover, come upon (always implying mental action, post-Aug.):

    extra carmen non deprendas,

    Quint. 1, 5, 18:

    quod in epistolis Augusti deprehenditur,

    id. 1, 7, 22; 8, 6, 71:

    apud Ciceronem mira figurarum mixtura deprehenditur,

    id. 9, 3, 40.—
    III.
    With the predominant idea of restricting the free movement of an object, to impede, to check, to bring into a strait.
    A.
    Lit.:

    inter quas (latebras) deprehensus hostis,

    Curt. 7, 4, 4:

    in fovea,

    id. 5, 3, 19:

    flamina deprensa silvis,

    i. e. impeded, confined, Verg. A. 10, 98:

    viae deprensus in aggere serpens,

    id. ib. 5, 273; cf. id. ib. 8, 247; Quint. 12, 2, 14. —
    B.
    Trop., to bring into a strait, to embarrass:

    deprehensum me plane video atque sentio,

    Cic. de Or. 1, 48; id. Verr. 2, 4, 12 fin.:

    deprensi pudorem explicant,

    Quint. 6, 3, 100:

    (testes) plus deprehensi nocent, quam firmi et interriti profuissent,

    id. 5, 7, 11 al.

    Lewis & Short latin dictionary > deprendo

  • 19 evado

    ē-vādo, si, sum, 3 ( perf. sync. evasti, Hor. S. 2, 7, 68; Sil. 15, 796; perf. evadi. Treb. Poll. Trig. Tyr. 5, 6), v. n. and a.
    I.
    Neutr., to go or come out, go forth (freq. and class.).
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    si (apes) ex alvo minus frequentes evadunt,

    Varr. R. R. 3, 16, 36:

    ex aqua,

    Plaut. Rud. 1, 2, 86:

    ex balineis,

    Cic. Cael. 27, 65:

    oppido,

    Sall. J. 56, 5:

    undis,

    Verg. A. 9, 99:

    puteo,

    Phaedr. 4, 9, 11:

    abiit, excessit, evasit, erupit,

    Cic. Cat. 2, 1:

    per praeruptum saxum in Capitolium,

    Liv. 5, 46:

    in terram,

    to disembark, to land, id. 29, 27 fin.
    b.
    In an upward direction:

    ex abditis sedibus evadere atque exire,

    Cic. N. D. 2, 37, 95:

    evado ad summi fastigia culminis,

    mount up, ascend, Verg. A. 2, 458:

    ad parietem,

    Suet. Ner. 48:

    in murum, muros, moenia,

    Liv. 2, 17; 4, 34; 10, 17:

    in jugum,

    id. 33, 8:

    in cacumen,

    Curt. 7, 11:

    super capita hostium,

    id. 5, 3 et saep.—
    2.
    In partic., to get away, escape:

    aut e morbo evasurum aegrotum, aut e periculo navem, aut ex insidiis exercitum,

    Cic. Div. 2, 5, 13: ex fuga, * Caes. B. G. 3, 19, 4:

    e manibus hostium,

    Liv. 22, 49:

    ex judicio,

    Cic. Verr. 2, 1, 5:

    e tanto periculo,

    Liv. 42, 18:

    periculo,

    id. 21, 33:

    adverso colle, sicuti praeceptum fuerat, evadunt,

    Sall. J. 52, 3; cf. id. ib. 50 fin.; Liv. 1, 12 fin.; 10, 1 et saep.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen., to go or come out, pass out, escape:

    accedit, ut eo facilius animus evadat ex hoc aëre eumque perrumpat, quod, etc.,

    Cic. Tusc. 1, 19; cf.:

    ex corpore (animus),

    id. de Sen. 22, 80; and:

    cum ab iis... evaseris, id Tusc. 1, 41, 98: ad conjecturam,

    to arrive at, Plaut. Rud. 3, 1, 20:

    ne in infinitum quaestio evadat,

    Quint. 2, 17, 16. —
    b.
    In an upward direction:

    nitamur semper ad optima: quod facientes aut evademus in summum, aut certe multos infra nos videbimus,

    Quint. 12, 11, 30.—
    2.
    In partic., to turn out, fall out, end in some manner, to have an issue of some kind, to result, to turn to or become something:

    ex communibus proprii, ex fucosis firmi suffragatores evadunt,

    Q. Cic. Pet. Cons. 9, 35; cf. Cic. Or. 27, 95; id. Fin. 4, 25, 69:

    quos judicabat non posse oratores evadere,

    id. de Or. 1, 28, 126:

    fuit autem Athenis adulescens, perfectus Epicureus evaserat,

    id. Brut. 35, 131; 87, 299; id. Fin. 4, 28, 78:

    ita molles mentes evadunt civium,

    id. Rep. 1, 43, 67; cf.:

    juvenis evasit vere indolis regiae,

    Liv. 1, 39:

    quod tu ejusmodi evasisti,

    Cic. Verr. 2, 3, 69:

    nimis saepe secus videmus evadere,

    id. Leg. 2, 17, 43.—Of abstract subjects:

    ut ita fastidiosae mollesque mentes evadant civium, ut, etc.,

    id. Rep. 1, 43 fin.:

    si quando aliquod somnium verum evaserit,

    id. Div. 2, 53:

    vereor ne haec quoque laetitia vana evadat,

    Liv. 23, 12:

    quoniam primum vanum inceptum evasisset,

    id. 35, 47 et saep.:

    intellego hercle: sed quo evadas nescio,

    what you are driving at, Plaut. Poen. 1, 1, 44: quam timeo, quorsum evadas, where you are coming out in your story, Ter. And. 1, 1, 100; 1, 2, 5:

    nimia illaec licentia Profecto evadet in aliquod magnum malum,

    id. Ad. 3, 4, 64:

    demiror quid sit, et quo evadat, sum in metu,

    Plaut. As. 1, 1, 68; cf. Cic. Att. 14, 19 fin.:

    videamus, hoc quorsum evadat,

    id. ib. 9, 18, 4; Nep. Dion. 8, 1:

    huccine (beneficia),

    to end in this, Sall. J. 14, 9:

    in morbos longos,

    Liv. 27, 33, 6.—
    b.
    Pregn., to come to pass, be fulfilled:

    aliquando id, quod somniarimus, evadere,

    Cic. Div. 2, 59;

    for which: si somnium verum evasit aliquod,

    id. ib. 2, 71, 146.
    II.
    Act. (mostly poet. and post-Aug.; not in Cic.), to pass over or pass a thing, to get over, pass beyond, leave behind.
    A.
    Lit.
    1.
    In gen.:

    omnem videbar evasisse viam,

    Verg. A. 2, 730:

    tot urbes,

    id. ib. 3, 282:

    vada, arva,

    Ov. M. 3, 19:

    amnem,

    Tac. A. 12, 35:

    limen harae,

    Col. 7, 9, 13:

    vestibulum (apes),

    id. 9, 12, 1 et saep.—
    b.
    In an upward direction:

    sic fata gradus evaserat altos,

    had mounted the steps, Verg. A. 4, 685:

    ardua,

    to climb, ascend, Liv. 2, 65. —
    2.
    In partic., to get away, flee, escape from, = effugere:

    alicujus manus,

    Verg. A. 9, 560:

    loca mortis,

    Ov. M. 14, 126:

    flammam,

    Verg. A. 5, 689:

    angustias,

    Liv. 21, 32; 38, 2:

    nocturnas insidias,

    Suet. Caes. 74: aliquem, Tiber. ap. Suet. Tib. 61.—
    B.
    Trop.
    1.
    In gen.: vitam, to depart from, i. e. to die, App. M. 4, p. 140.—
    b.
    In an upward direction:

    si haec quoque jam lenius supina perseverantibus studiis evaseris,

    hast climbed, ascended, Quint. 12, 10, 79.—
    2.
    In partic., to escape, get rid of: aegritudinem, Lucil. ap. Non. 294, 7:

    necem,

    Phaedr. 4, 6, 4:

    gravem casum,

    Tac. A. 14, 6:

    sermones malignorum,

    Plin. Ep. 7, 24, 3 et saep.

    Lewis & Short latin dictionary > evado

  • 20 fere

    fĕrē and fermē ( fĕrĕ, Aus. Epigr. 10, 5, 5), adv. [Sanscr. dhar-, dhar-ami, to bear, support; Gr. root, thra-, in thrênus, stool, thronos, seat; Lat. firmus; cf.: forma, forum. Ferme is perh. a sup. form for ferime, v. Rib. Lat. Part. p. 6 sq. Erroneously, Varr.: ferme dicitur quod nunc fere: utrumque dictum a ferendo, quod id quod fertur est in motu atque adventat, L. L. 7, § 92 Müll.], approximately, closely, in two senses.
    I.
    With the idea of approach predominant, nearly, almost, well-nigh, within a little, for the most part, about (esp. with words of number, quantity, multitude; cf.: plerumque, vulgo).
    a.
    Form fere:

    fere sexennis,

    Plaut. Poen. 4, 2, 80:

    abhinc menses decem fere,

    Ter. Hec. 5, 3, 24; cf.:

    fere abhinc annos quindecim,

    id. Phorm. 5, 8, 28:

    fere in diebus paucis, quibus haec acta sunt, Chrysis vicina haec moritur,

    soon, only a few days after, id. And. 1, 1, 77:

    quinta fere hora,

    about the fifth hour, Cic. Pis. 6, 13:

    hora fere tertia,

    id. Att. 14, 20, 1:

    tertia fere vigilia,

    Caes. B. G. 4, 23, 1:

    sexcentos fere annos,

    Cic. Rep. 1, 48:

    sexto decimo fere anno,

    id. ib. 2, 33:

    anno fere ante, quam consul est declaratus,

    id. ib. 1, 5:

    anno fere centesimo et quadragesimo post mortem Numae,

    id. ib. 2, 15; cf.:

    anno trecentesimo et quinquagesimo fere post Romam conditam,

    id. ib. 1, 16:

    decem fere annis post primos consules,

    id. ib. 2, 32; cf.

    also: decessit fere post annum quartum quam, etc.,

    Nep. Arist. 3 fin.:

    meus fere aequalis,

    Cic. Brut. 48, 179; cf. id. Off. 3, 1, 1:

    ipsa Peloponnesus fere tota in mari est,

    id. Rep. 2, 4, 8; cf.:

    totius fere Galliae legati ad Caesarem gratulatum convenerunt,

    Caes. B. G. 1, 30, 1:

    totis fere a fronte et ab sinistra parte nudatis castris,

    id. ib. 2, 23, 4:

    rerum omnium fere modus,

    Cic. Rep. 6, 18; cf.:

    quam fere omnium constans et moderata ratio vitae,

    id. Clu. 16, 46:

    ex omnibus fere partibus,

    Caes. B. G. 7, 19:

    in reliquis fere rebus,

    id. ib. 6, 13, 3:

    omnes fere,

    Cic. Fam. 6, 10, 3; Caes. B. G. 2, 25, 1; 4, 20, 1; Nep. Arist. 2, 3; id. Chabr. 3, 4; Liv. 21, 60, 9; Suet. Caes. 87;

    and in the order fere omnes,

    Caes. B. G. 5, 13, 1; 5, 23, 4:

    cujus disputationis fuit extremum fere de immortalitate animorum,

    Cic. Lael. 4, 14; cf.: Phalereus ille Demetrius ultimus est fere ex Atticis. Quint. 10, 1, 80: cum fere e regione castris castra poneret, Caes. B. G. 7, 35, 1; id. ib. 3, 12, 1:

    plus fere,

    Plaut. Truc. 1, 1, 45:

    semper fere,

    Cic. de Or. 2, 6, 22:

    satis fere diximus,

    id. Off. 1, 18, 60:

    tantum fere,

    almost only, id. Rep. 2, 18 fin.:

    Lycurgus eadem vidit fere,

    id. ib. 2, 23:

    haec fere,

    id. ib. 1, 34 fin.; cf.:

    hoc fere ab reliquis differunt, quod,

    in this chiefly, Caes. B. G. 6, 18, 3:

    haec fere dicere habui,

    Cic. N. D. 3, 39, 93:

    haec erant fere, quae, etc.,

    id. Fam. 12, 5 fin.; 12, 30 fin.; id. Att. 2, 16, 1; id. Or. 54, 182; id. Ac. 2, 32, 102:

    exposui fere non philosophorum judicia, sed, etc.,

    id. N. D. 1, 16, 42; cf.:

    sic fere componendum, quomodo pronuntiandum erit,

    Quint. 9, 4, 138:

    fere eodem pacto, quo,

    Hor. Ep. 1, 6, 10:

    et fere apparet, quid in invidiam, etc.... dicendum sit,

    Quint. 5, 12, 16.—
    b.
    Form ferme:

    hoc factum est ferme abhinc biennium,

    Plaut. Bacch. 3, 2, 4; so,

    abhinc annos ferme L.,

    Vell. 2, 90 fin.:

    nam ferme ante annos DCCCCL. floruit,

    id. 1, 5, 3:

    intra XII. ferme annos,

    id. 2, 11 fin.:

    duodequadragesimo ferme anno, ex quo regnare coeperat Tarquinius,

    Liv. 1, 40:

    mille ferme delecti propugnatores onerariis imponuntur,

    id. 30, 10; cf.:

    pars ferme dimidia,

    id. 42, 51:

    a quo (flumine) aberat mons ferme milia viginti,

    Sall. J. 48, 3; cf.:

    in tumulo quatuor ferme milia distante ab castris regiis consedit,

    Liv. 30, 8:

    abest ab Carthagine quindecim milia ferme passuum locus,

    id. 30, 9:

    ferme eadem omnia, quae, etc.,

    Ter. Phorm. 5, 7, 21:

    cum ferme cunctos proceres cum honore nominavisset,

    Tac. A. 3, 76:

    mihi quidem aetas acta est ferme,

    for the most part, about, Plaut. Trin. 2, 2, 38.
    II.
    With the idea of nearness or closeness predominant, quite, entirely, just.
    a.
    Form fere:

    domum revortor maestus atque animo fere conturbato,

    quite distracted, Ter. Heaut. 1, 1, 69:

    quod statuas quoque videmus ornatu fere militari,

    quite military, Cic. Off. 1, 18, 61:

    paria esse fere peccata,

    quite equal, Hor. S. 1, 3, 96:

    etsi nobis, qui id aetatis sumus, evigilatum fere est, tamen, etc.,

    entirely, sufficiently, Cic. Rep. 3, 29:

    cum circa hanc fere consultationem disceptatio omnis verteretur,

    just on this debated point, Liv. 36, 7, 1: jamque fere, just now, Enn. ap. Non. 217, 11; and ap. Charis. p. 114 P. (Ann. v. 286 and 580 ed. Vahl.); Verg. A. 3, 135; 5, 327; 835; cf.: jam fere, Enn. ap. Non. 355, 17 (Trag. v. 201 ed. Vahl.); and: jam... fere, id. ap. Varr. L. L. 7, § 46 Müll. (Ann. v. 447 ed. Vahl.):

    sermo qui tum fere multis erat in ore,

    just then, Cic. Lael. 1, 2.—
    b.
    Form ferme: circumvenire video ferme injuria, altogether wrong, Naev. ap. Varr. L. L. 7, § 92 Müll. (Rib. Trag. Fragm. p. 12); cf.: ferme aderant ratibus, just, Enn. ib. § 23 Müll. (Ann. v. 602 ed. Vahl.); so, quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae, Cic. Poët. Div. 1, 11, 18; and:

    sed eum constabat virum esse ferme bonum,

    Gell. 14, 2, 5:

    ferme ut quisque rem accurat suam, Sic ei procedunt post principia denique,

    Plaut. Pers. 4, 1, 4; so,

    ferme ut pueri,

    Ter. Hec. 3, 1, 32:

    jam ferme moriens me vocat,

    just dying, id. And. 1, 5, 49.—
    B.
    In partic.
    1.
    With negatives, scarcely, hardly.
    a.
    (= vix, non facile.) Form fere:

    nihil aut non fere multum differre,

    Cic. Brut. 40, 150:

    nemo fere saltat sobrius,

    id. Mur. 6; id. de Or. 1, 25, 116:

    nihil fere intelligit,

    id. Off. 3, 3, 15:

    non fere labitur,

    id. Fin. 1, 6, 18:

    quod non fere ante auctumnum Elaver vado transiri solet,

    Caes. B. G. 7, 35, 1:

    duo spondei non fere jungi patiuntur,

    Quint. 9, 4, 101:

    in se dicere non est fere nisi scurrarum,

    id. 6, 3, 82:

    denique ex bellica victoria non fere quemquam est invidia civium consecuta,

    hardly any one, Cic. Sest. 23, 51:

    rationem sententiae suae non fere reddere,

    id. Tusc. 1, 17, 38:

    nec adhuc fere inveni, qui, etc.,

    id. Att. 7, 6, 1; cf.:

    quod non fere contingit, nisi, etc.,

    id. Lael. 20, 72:

    nec rei fere sane amplius quicquam fuit,

    Ter. Heaut. 1, 1, 3:

    in qua (disputatione) nihil fere, quod magno opere ad rationes omnium rerum pertineret, praetermissum puto,

    Cic. Rep. 1, 8 fin.: tum est Cato locutus;

    quo erat nemo fere senior temporibus illis, nemo prudentior,

    id. Lael. 1, 5:

    dixit, hunc ne in convivio quidem ullo fere interfuisse,

    id. Rosc. Am. 14:

    neque ullum fere totius hiemis tempus sine sollicitudine Caesaris intercessit,

    Caes. B. G. 5, 53, 5: neque enim [p. 736] fere iam est ullus dies occupatus, ut nihil, etc., Quint. 10, 7, 27.—With a neg. interrog.:

    nam quid fere undique placet?

    Quint. 1, 2, 15.—
    b.
    Form ferme:

    hoc non ferme sine magnis principum vitiis evenit,

    Cic. Rep. 1, 45 fin.; id. Tusc. 5, 38, 111:

    quod non ferme decernitur, nisi, etc.,

    Liv. 22, 9, 8; 24, 25, 9:

    voluptatibus erant inferiores, nec pecuniis ferme superiores,

    Cic. Rep. 2, 34 fin.; so,

    nec ferme res antiqua alia est nobilior,

    Liv. 1, 24:

    facio, quod manifesto moechi haud ferme solent,

    Plaut. Poen. 4, 2, 40; so Ter. And. 3, 1, 2:

    haud ferme,

    Liv. 21, 7, 9; 27, 28, 14:

    ut eo nihil ferme quisquam addere posset,

    Cic. Brut. 43, 161:

    quia nemo ferme huc sine damno devortitur,

    Plaut. Men. 2, 1, 39:

    non ferme facilius aliquid tenere,

    Cic. Rep. 2, 5 fin.; 1, 45, 69.—
    2.
    Of time (in the usual course of things; opp. to sometimes, now and then), in general, generally, usually, commonly.
    a.
    Form fere:

    Fit fere, ut, etc.,

    Cic. Rep. 6, 10; cf.:

    jam hoc fere sic fieri solere accepimus,

    id. de Imp. Pomp. 9, 24:

    quod fere solet fieri,

    id. Inv. 1, 29, 46; cf.

    also: ut fere fit,

    id. ib. 2, 4, 14:

    nam fere maxima pars morem hunc homines habent,

    Plaut. Capt. 2, 1, 36:

    quod fere libenter homines id, quod volunt, credunt,

    Caes. B. G. 3, 18, 6:

    aedificio circumdato silva (ut sunt fere domicilia Gallorum, etc.),

    id. ib. 6, 30, 3:

    ruri fere se continebat,

    Ter. Ph. 2, 3, 16:

    nam fere non difficile est invenire, quid, etc.,

    Auct. Her. 2, 18, 27:

    in eum fere est voluntas nostra propensior,

    Cic. Off. 2, 20, 69:

    sic omnia nimia in contraria fere convertuntur,

    id. Rep. 1, 44:

    quod in illis singuli fuissent fere, qui, etc.,

    id. ib. 2, 1:

    nominatim fere referri, quid, etc.,

    id. de Or. 2, 33, 142:

    nigra fere terra,

    commonly black, Verg. G. 2, 203:

    qui timet his adversa, fere miratur eodem quo cupiens pacto,

    Hor. Ep. 1, 6, 9.—Strengthened by plerumque or plerique:

    hic solebamus fere Plerumque eam operiri,

    Ter. Ph. 1, 2, 39; cf.

    corresp. to plerumque: fortuna eos plerumque efficit caecos, quos complexa est: itaque efferuntur fere fastidio et contumacia,

    Cic. Lael. 15, 54:

    adducto fere vultu, plerumque tacitus,

    Suet. Tib. 68:

    non sunt vitiosiores, quam fere plerique, qui avari avaros... reprehendunt,

    Cic. Tusc. 3, 30, 73.—Opp. raro, interdum, saepe:

    fere praedicta aetas laeto solo truncoque tres materias, raro quatuor desiderat,

    Col. 4, 17, 5; cf.:

    fereque id in capillo fit, rarius in barba,

    Cels. 6, 2:

    ipse Circenses ex amicorum fere libertinorumque cenaculis spectabat, interdum e pulvinari,

    Suet. Aug. 15:

    in consulatu pedibus fere, extra consulatum saepe adaperta sella per publicum incessit,

    id. ib. 53.—
    b.
    Form ferme:

    quod ferme evenit,

    Cic. Rep. 1, 42:

    nam ferme apud Numidas in omnibus proeliis magis pedes quam arma tuta sunt,

    Sall. J. 74 fin.:

    inculta ferme vestiuntur virgultis vepribusque,

    Liv. 21, 54:

    intacta invidia media sunt: ad summa ferme tendit,

    id. 45, 35; cf.:

    mobilis et varia est ferme natura malorum,

    Juv. 13, 236:

    ceterum parva quoque (ut ferme principia omnia),

    Liv. 7, 2:

    ut ferme ad nova imperia,

    Tac. A. 2, 2:

    quae antea dictatorum et consulum ferme fuerant beneficia,

    Liv. 9, 30, 3:

    nocte ferme proficiscebantur,

    id. 34, 13, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > fere

См. также в других словарях:

  • Vado Ligure — Vorlage:Infobox Gemeinde in Italien/Wartung/Wappen fehlt …   Deutsch Wikipedia

  • Vado — en Calonge, Bajo Ampurdán. Un vado es una parte rebajada del bordillo en la vía pública. Espacio modificado en la acera que se destina al libre acceso de vehículos a locales o fincas situadas frente al mismo. También tiene otros significados como …   Wikipedia Español

  • Vado Ligure — Administration Pays  Italie Région …   Wikipédia en Français

  • Vado Ligure — Escudo …   Wikipedia Español

  • Vado (Nuevo México) — Vado Lugar designado por el censo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • Vado Ancho — Municipio de Honduras Capital Vado Ancho Entidad Municipio  • País …   Wikipedia Español

  • vado — (Del lat. vadus). 1. m. Lugar de un río con fondo firme, llano y poco profundo, por donde se puede pasar andando, cabalgando o en algún vehículo. 2. Modificación de las aceras y bordillos de las vías públicas para facilitar el acceso de los… …   Diccionario de la lengua española

  • Vado (Palencia) — Vado País   …   Wikipedia Español

  • Vado del Duraton — (Сепульведа,Испания) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: San Justo y Pastor …   Каталог отелей

  • Vado — Vado, NM U.S. Census Designated Place in New Mexico Population (2000): 3003 Housing Units (2000): 814 Land area (2000): 2.962221 sq. miles (7.672116 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 2.962221 sq.… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Vado, NM — U.S. Census Designated Place in New Mexico Population (2000): 3003 Housing Units (2000): 814 Land area (2000): 2.962221 sq. miles (7.672116 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 2.962221 sq. miles… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»