Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

tranquillity

  • 1 Pax

    1.
    pax, pācis, f. [from the root pac, pag, pacisco, pango;

    whence also pagina, pagus, q. v.: pacem a pactione conditionum putat dictam Sinnius Capito, quae utrique inter se populo sit observanda,

    Fest. p. 230 Müll.; orig. an agreement, contract, treaty; hence], peace, concluded between parties at variance, esp. between belligerents; a treaty of peace; tranquillity, the absence of war, amity, reconciliation after a quarrel, public or private (cf. indutiae):

    quando ita rem gessistis... Pax conmerciumque'st vobis mecum,

    Plaut. Stich. 4, 1, 14:

    pacem componi volo Meo patre cum matri,

    id. Merc. 5, 2, 113: orator sine pace redit, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 41 Müll. (Ann. v. 211 Vahl.): pacem inter sese conciliant, id. ap. Auct. Her. 2, 25, 39 (Trag. v. 164 ib.):

    videndum est cum omnibusne pax esse possit, an sit aliquod bellum inexpiabile,

    Cic. Phil. 13, 1, 1; 12, 5, 10:

    pax est tranquilla libertas,

    id. ib. 2, 44, 113:

    nihil est tam populare quam pax, tranquillitas, otium,

    id. Agr. 2, 37, 102; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 1:

    esse pacem alicui cum aliquo,

    id. Phil. 7, 3, 7; 7, 8, 21:

    pacem habere,

    id. Att. 7, 14, 1:

    conciliare inter cives,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    conficere,

    id. Fl. 12, 29:

    coagmentare,

    id. Phil. 7, 7, 24:

    servare,

    id. ib. 7, 8, 22:

    confirmare cum aliquo,

    id. ib. 1, 1, 2:

    pace uti,

    id. Prov. Cons. 2, 4:

    dimittere aliquem cum pace,

    id. Mur. 15, 32:

    suscipienda bella sunt... ut sine injuriā in pace vivatur (cf. II. 2. infra),

    id. Off. 1, 11, 35:

    quem L. Sulla, cum bellum invexisset totam in Asiam, cum pace dimisit,

    id. Mur. 15, 32:

    pacem petere,

    Caes. B. G. 1, 27:

    pangere cum aliquo,

    Liv. 9, 11:

    componere,

    id. 2, 13:

    impetrare,

    id. 30, 35:

    classis bona cum pace accepta est,

    id. 28, 37:

    itaque pax populo Caeriti data,

    id. 7, 20:

    Bocchus neque bello neque pace antea cognitus,

    Sall. J. 19, 7:

    pacem agitare,

    id. ib. 14, 10:

    rumpere,

    Verg. A. 12, 202:

    et sumptā et positā pace,

    Prop. 2, 1, 36:

    pacem turbare,

    Tac. A. 12, 65:

    additis qui pacem nostram metuebant,

    i. e. the peace granted by us. id. ib. 12, 33;

    12, 29: pace belloque rempublicam regere,

    Suet. Aug. 61; id. Tib. 37:

    bello ac pace,

    both in war and in peace, Liv. 8, 35; Stat. Th. 4, 839:

    in pace,

    Hor. S. 2, 2, 110; Tac. A. 11, 10; 14, 39:

    in mediā pace,

    Liv. 36, 11, 2:

    mediā pace,

    Tac. A. 14, 32; Curt. 8, 10, 17:

    in intimo sinu pacis,

    Plin. Pan. 56, 4:

    alta pax,

    Sen. Thyest. 576.—
    (β).
    Plur.:

    hostibus victis, pacibus perfectis, etc.,

    Plaut. Pers. 5, 1, 1; Varr. ap. Non. 149, 15: jura, judicia, bella atque paces penes paucos erant, Sall. J. 31, 20; Hor. Ep. 1, 3, 8; 2, 1, 102 (Lucr. 5, 1230, ventorum paces is spurious; v. Lachm.).—
    2.
    Personified:

    Pax,

    the goddess of peace, Peace, Ov. F. 1, 709 sq.; 3, 882; Hor. C. S. 57; Suet. Vesp. 9; Petr. S. 124; Nep. Tim. 2; Inscr. Orell. 1823.—
    B.
    Transf.
    1.
    Grace, favor, pardon, assistance of the gods:

    pacem ab Aesculapio petas,

    Plaut. Curc. 2, 2, 20:

    Jovis supremi multis hostiis pacem expetere,

    Plaut. Am. 5, 1, 75:

    sunt hic omnia quae ad deūm pacem oportet adesse? (sc. expetundam),

    id. Poen. 1, 2, 42:

    divum, pacem votis adit,

    Lucr. 5, 1229:

    ab Jove Opt. Max. pacem ac veniam peto,

    Cic. Rab. Perd. 2, 5:

    pacis deūm exposcendae causā lectisternium fuit,

    Liv. 7, 2:

    exorat pacem divom,

    Verg. A. 3, 370; 3, 261; id. G. 4, 535; Just. 20, 2, 7.—
    2.
    Pace tuā, alicujus, with your (or his) good leave or permission:

    pace quod fiat tuā,

    Ter. Eun. 3, 2, 13:

    pace tuā dixerim,

    Cic. Tusc. 5, 5, 12; id. de Or. 1, 17, 76:

    C. Claudi pace loquar,

    Liv. 3, 19, 7:

    pace majestatis ejus dixerim,

    Vell. 2, 129, 3:

    pace diligentiae Catonis dixerim,

    id. 1, 7, 4:

    pace loquar Veneris: tu dea major eris,

    Ov. Am. 3, 2, 60.—
    3.
    Dominion, empire, of the Romans (post-Aug.):

    pax Romana,

    Sen. Clem. 1, 8, 2; cf.:

    haec tot milia gladiorum, quae pax mea (i. e. Neronis) comprimit,

    id. ib. 1, 1, 2:

    immensa Romanae pacis majestate,

    Plin. 27, 1, 1, § 3:

    nostra,

    Tac. A. 12, 33.—
    4.
    Pax, as an interj., peace! silence! enough! pax, abi, Plaut. Mil. 3, 1, 213; id. Ps. 5, 1, 33; id. Stich. 5, 7, 3 al.:

    capillus passus, prolixus, circum caput Rejectus neglegenter: pax!

    Ter. Heaut. 2, 3, 49; 4, 3, 39; Aus. Idyll. 12 fin.
    II.
    Trop., peace, rest, quiet, ease.
    1.
    Of inanim. objects, as of the sea:

    pax ipsa tumet,

    Stat. Th. 7, 87:

    sensim infusa tranquilla per aequora pace,

    Sil. 7, 258.—Of a river:

    flumen cum pace delabens,

    Hor. C. 3, 29, 35:

    fluminis,

    Flor. 4, 2, 28.—Of the countenance:

    pacem vultus habet,

    tranquillity, Ov. M. 2, 858.—
    2.
    Peace, tranquillity of mind:

    pax animi,

    sleep, Ov. M. 11, 624:

    mentis,

    id. Tr. 5, 12, 4:

    temperantia pacem animis affert,

    Cic. Fin. 1, 14, 26:

    semper in animo sapientis est placidissima pax,

    id. Tusc. 5, 16, 48.—
    3.
    The rest or peace of death:

    excepit illum magna et aeterna pax,

    Sen. ad Marc. 19, 5: so, REQVIESCIT IN PACE, a formula frequently found in later, esp. in Christian epitaphs, borrowed from Jewish grave-stones, on which, etc., very frequently occurred; v. the Lat.Hebr. epit. on a Jewess, in Murat. p. 1842, 4, and cf. the inscr. ib. p. 1674, 3.—
    4.
    Peace in the church, harmony (eccl. Lat.):

    quamdiu pax est in populo Dei,

    Lact. 5, 21, 4; 5, 13, 10.
    2.
    Pax, Pācis, m., a slave's name, Plaut. Trin. 4, 2, 94 (889 Ritschl).

    Lewis & Short latin dictionary > Pax

  • 2 pax

    1.
    pax, pācis, f. [from the root pac, pag, pacisco, pango;

    whence also pagina, pagus, q. v.: pacem a pactione conditionum putat dictam Sinnius Capito, quae utrique inter se populo sit observanda,

    Fest. p. 230 Müll.; orig. an agreement, contract, treaty; hence], peace, concluded between parties at variance, esp. between belligerents; a treaty of peace; tranquillity, the absence of war, amity, reconciliation after a quarrel, public or private (cf. indutiae):

    quando ita rem gessistis... Pax conmerciumque'st vobis mecum,

    Plaut. Stich. 4, 1, 14:

    pacem componi volo Meo patre cum matri,

    id. Merc. 5, 2, 113: orator sine pace redit, Enn. ap. Varr. L. L. 7, § 41 Müll. (Ann. v. 211 Vahl.): pacem inter sese conciliant, id. ap. Auct. Her. 2, 25, 39 (Trag. v. 164 ib.):

    videndum est cum omnibusne pax esse possit, an sit aliquod bellum inexpiabile,

    Cic. Phil. 13, 1, 1; 12, 5, 10:

    pax est tranquilla libertas,

    id. ib. 2, 44, 113:

    nihil est tam populare quam pax, tranquillitas, otium,

    id. Agr. 2, 37, 102; cf. id. Q. Fr. 1, 1, 1:

    esse pacem alicui cum aliquo,

    id. Phil. 7, 3, 7; 7, 8, 21:

    pacem habere,

    id. Att. 7, 14, 1:

    conciliare inter cives,

    id. Fam. 10, 27, 1:

    conficere,

    id. Fl. 12, 29:

    coagmentare,

    id. Phil. 7, 7, 24:

    servare,

    id. ib. 7, 8, 22:

    confirmare cum aliquo,

    id. ib. 1, 1, 2:

    pace uti,

    id. Prov. Cons. 2, 4:

    dimittere aliquem cum pace,

    id. Mur. 15, 32:

    suscipienda bella sunt... ut sine injuriā in pace vivatur (cf. II. 2. infra),

    id. Off. 1, 11, 35:

    quem L. Sulla, cum bellum invexisset totam in Asiam, cum pace dimisit,

    id. Mur. 15, 32:

    pacem petere,

    Caes. B. G. 1, 27:

    pangere cum aliquo,

    Liv. 9, 11:

    componere,

    id. 2, 13:

    impetrare,

    id. 30, 35:

    classis bona cum pace accepta est,

    id. 28, 37:

    itaque pax populo Caeriti data,

    id. 7, 20:

    Bocchus neque bello neque pace antea cognitus,

    Sall. J. 19, 7:

    pacem agitare,

    id. ib. 14, 10:

    rumpere,

    Verg. A. 12, 202:

    et sumptā et positā pace,

    Prop. 2, 1, 36:

    pacem turbare,

    Tac. A. 12, 65:

    additis qui pacem nostram metuebant,

    i. e. the peace granted by us. id. ib. 12, 33;

    12, 29: pace belloque rempublicam regere,

    Suet. Aug. 61; id. Tib. 37:

    bello ac pace,

    both in war and in peace, Liv. 8, 35; Stat. Th. 4, 839:

    in pace,

    Hor. S. 2, 2, 110; Tac. A. 11, 10; 14, 39:

    in mediā pace,

    Liv. 36, 11, 2:

    mediā pace,

    Tac. A. 14, 32; Curt. 8, 10, 17:

    in intimo sinu pacis,

    Plin. Pan. 56, 4:

    alta pax,

    Sen. Thyest. 576.—
    (β).
    Plur.:

    hostibus victis, pacibus perfectis, etc.,

    Plaut. Pers. 5, 1, 1; Varr. ap. Non. 149, 15: jura, judicia, bella atque paces penes paucos erant, Sall. J. 31, 20; Hor. Ep. 1, 3, 8; 2, 1, 102 (Lucr. 5, 1230, ventorum paces is spurious; v. Lachm.).—
    2.
    Personified:

    Pax,

    the goddess of peace, Peace, Ov. F. 1, 709 sq.; 3, 882; Hor. C. S. 57; Suet. Vesp. 9; Petr. S. 124; Nep. Tim. 2; Inscr. Orell. 1823.—
    B.
    Transf.
    1.
    Grace, favor, pardon, assistance of the gods:

    pacem ab Aesculapio petas,

    Plaut. Curc. 2, 2, 20:

    Jovis supremi multis hostiis pacem expetere,

    Plaut. Am. 5, 1, 75:

    sunt hic omnia quae ad deūm pacem oportet adesse? (sc. expetundam),

    id. Poen. 1, 2, 42:

    divum, pacem votis adit,

    Lucr. 5, 1229:

    ab Jove Opt. Max. pacem ac veniam peto,

    Cic. Rab. Perd. 2, 5:

    pacis deūm exposcendae causā lectisternium fuit,

    Liv. 7, 2:

    exorat pacem divom,

    Verg. A. 3, 370; 3, 261; id. G. 4, 535; Just. 20, 2, 7.—
    2.
    Pace tuā, alicujus, with your (or his) good leave or permission:

    pace quod fiat tuā,

    Ter. Eun. 3, 2, 13:

    pace tuā dixerim,

    Cic. Tusc. 5, 5, 12; id. de Or. 1, 17, 76:

    C. Claudi pace loquar,

    Liv. 3, 19, 7:

    pace majestatis ejus dixerim,

    Vell. 2, 129, 3:

    pace diligentiae Catonis dixerim,

    id. 1, 7, 4:

    pace loquar Veneris: tu dea major eris,

    Ov. Am. 3, 2, 60.—
    3.
    Dominion, empire, of the Romans (post-Aug.):

    pax Romana,

    Sen. Clem. 1, 8, 2; cf.:

    haec tot milia gladiorum, quae pax mea (i. e. Neronis) comprimit,

    id. ib. 1, 1, 2:

    immensa Romanae pacis majestate,

    Plin. 27, 1, 1, § 3:

    nostra,

    Tac. A. 12, 33.—
    4.
    Pax, as an interj., peace! silence! enough! pax, abi, Plaut. Mil. 3, 1, 213; id. Ps. 5, 1, 33; id. Stich. 5, 7, 3 al.:

    capillus passus, prolixus, circum caput Rejectus neglegenter: pax!

    Ter. Heaut. 2, 3, 49; 4, 3, 39; Aus. Idyll. 12 fin.
    II.
    Trop., peace, rest, quiet, ease.
    1.
    Of inanim. objects, as of the sea:

    pax ipsa tumet,

    Stat. Th. 7, 87:

    sensim infusa tranquilla per aequora pace,

    Sil. 7, 258.—Of a river:

    flumen cum pace delabens,

    Hor. C. 3, 29, 35:

    fluminis,

    Flor. 4, 2, 28.—Of the countenance:

    pacem vultus habet,

    tranquillity, Ov. M. 2, 858.—
    2.
    Peace, tranquillity of mind:

    pax animi,

    sleep, Ov. M. 11, 624:

    mentis,

    id. Tr. 5, 12, 4:

    temperantia pacem animis affert,

    Cic. Fin. 1, 14, 26:

    semper in animo sapientis est placidissima pax,

    id. Tusc. 5, 16, 48.—
    3.
    The rest or peace of death:

    excepit illum magna et aeterna pax,

    Sen. ad Marc. 19, 5: so, REQVIESCIT IN PACE, a formula frequently found in later, esp. in Christian epitaphs, borrowed from Jewish grave-stones, on which, etc., very frequently occurred; v. the Lat.Hebr. epit. on a Jewess, in Murat. p. 1842, 4, and cf. the inscr. ib. p. 1674, 3.—
    4.
    Peace in the church, harmony (eccl. Lat.):

    quamdiu pax est in populo Dei,

    Lact. 5, 21, 4; 5, 13, 10.
    2.
    Pax, Pācis, m., a slave's name, Plaut. Trin. 4, 2, 94 (889 Ritschl).

    Lewis & Short latin dictionary > pax

  • 3 pāx

        pāx pācis, f    [PAC-], a compact, agreement, treaty, peace, treaty of peace, reconciliation: cum eis facta pax non erit pax: maritima: pro emptā pace bellum intulerunt: pacem petere, Cs.: pangere, L.: Nulla dies pacem hanc rumpet, V.: iura, bella atque paces penes paucos erant, S.—Person :, the goddess of peace, Peace, H., O., N.— Concord, tranquillity, peace, harmony: videndum est cum omnibusne pax esse possit, an, etc.: suscipienda bella, ut in pace vivatur: bello ac pace, both in war and in peace, L.: in pace, H.: in mediā pace, L.: paces bonae, i. e the blessings of peace, H.—Of the gods, grace, favor, pardon, assistance: ab Iove Opt. Max. pacem ac veniam peto: pacis deūm exposcendae causā, L.: exorat pacem divom, V.—Abl. with a possess. pron. or gen, by the good leave, by permission, with all respect to: pace quod fiat tuā, without offence to you, T.: pace horum dixerim: hoc pace dicam tuā: Claudi pace loquar, L.—As an exclamation, peace! silence! enough!: capillus passus prolixe... pax! T.— Dominion, empire: pacem nostram metuere, Ta.—Fig., of the mind, peace, tranquillity: pax animi, sleep, O.: mentis, O.: temperantiā pacem animis adfert.—Of things, peace, rest, quiet: flumen cum pace delabens, H.: pacem voltus habet, is tranquil, O.
    * * *
    peace; harmony

    Latin-English dictionary > pāx

  • 4 tranquillitās

        tranquillitās ātis, f    [tranquillus], quietness, stillness, tranquillity, calmness, calm: tanta tranquillitas exstitit, ut se ex loco commovere non possent (naves), Cs.: mira serenitas cum tranquillitate oriebatur, L.: animi: nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus.—Fig., calmness, quiet, serenity, tranquillity: locus quietis et tranquillitatis plenissimus: pacis atque oti: et iam ibi nequaquam eadem quies ac tranquillitas erat, L.: tranquillitatem atque otium penitus hausit, Ta.: animi: vitae.
    * * *
    stillness; tranquility

    Latin-English dictionary > tranquillitās

  • 5 tranquillitas

    tranquillĭtas, ātis, f. [tranquillus], quietness, stillness, tranquillity.
    I.
    Lit., calmness of wind or weather, a calm:

    tanta subito malacia ac tranquillitas exstitit, ut se ex loco movere non possent (naves),

    Caes. B. G. 3, 15:

    si proficiscatur hac tranquillitate,

    Cic. Ac. 2, 31, 100:

    maris tranquillitas intellegitur nullā ne minimā quidem aurā fluctus commovente,

    id. Tusc. 5, 6, 16:

    mira serenitas cum tranquillitate oriebatur,

    Liv. 26, 11, 3:

    summā tranquillitate consecutā,

    Caes. B. G. 5, 23:

    insidiosa,

    Plin. Pan. 66, 3; and in plur.:

    nos longis navibus tranquillitates aucupaturi eramus,

    Cic. Att. 6, 8, 4; cf.:

    securitas quae est animi tamquam tranquillitas,

    id. Fin. 5, 8, 23. —
    II.
    Trop., calmness, quiet, serenity, tranquillity of mind or affairs (a favorite trope of Cic.):

    locus quietis et tranquillitatis plenissimus,

    Cic. de Or. 1, 1, 2:

    tranquillitas (animi), id est placida quietaque constantia,

    id. Tusc. 4, 5, 10:

    summa tranquillitas pacis et otii,

    id. Agr. 1, 8, 21; cf. Sen. Tranq. 2, 3 sq.:

    tranquillitas animi et securitas... tranquillitatem expetere,

    Cic. Off. 1, 20, 69; cf.:

    otium ac tranquillitatem vitae sequi,

    id. Mur. 27, 55:

    et jam ibi nequaquam eadem quies ac tranquillitas erat,

    Liv. 24, 27, 7:

    non multum ad tranquillitatem locus confert,

    Sen. Ep. 55, 8: illa tranquillitas vera est, in quam bona mens explicatur. id. ib. 56, 6:

    tranquillitatem et otium penitus auxit,

    Tac. Agr. 40 fin.:

    ad carminis tranquillitatem tamquam ad portum confugerunt,

    Petr. 118.—
    B.
    In partic.
    1.
    De Tranquillitate Animi, the title of a work of Seneca the philosopher.
    2.
    Tranquillitas tua, Your Serenity, Your Serene Highness, a later title of the Roman emperors, Eutr. praef.:

    vestra,

    id. 1, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > tranquillitas

  • 6 con-quiēscō

        con-quiēscō quiēvī    (conquiēsti, C.; conquiēsse, L.), quiētus, ere, to find rest, rest, repose, be idle, be inactive: ut ne ad saxa quidem mortui conquiescant: ante iter confectum, to halt, Cs.: sub armis, Cs.: ex laboribus.—To go to sleep, take repose, take a nap: meridie, Cs.—To pause (in speaking): in conquiescendo. — To pause, stop: numquam ante, quam, etc.: nec conquiesse, donec, etc., L.—To stop, pause, rest, cease, be in repose: quando illius sica conquievit?: navigatio mercatorum, is closed: imbre conquiescente, L.: Italia a delectu, urbs ab armis. — Fig., to rest, be at peace, enjoy tranquillity: nec nocte nec interdiu, L.: aures convicio defessae: in nostris studiis.

    Latin-English dictionary > con-quiēscō

  • 7 quiētus

        quiētus adj. with comp. and sup.    [P. of quiesco], at rest, free from exertion, inactive, in repose: Sex te mensīs quietum reddam, T.: aër, V.: amnes, flowing gently, H.: Quietiore ferri aequore, H.— Undisturbed, free from agitation, quiet, peaceful: aetatem quietam traducere: quietā re p.: quieto exercitu pacatum agrum peragravit, L.: habuit post id factum quietiorem Galliam, Cs.: pacatissima et quietissima pars, Cs.: nihilo quietiora ea (hiberna) aestivis habuit, L.: nihil apud hostīs quietum pati, quo minus popularetur, etc., Ta.: omnia a bello, L.— Plur n. as subst: quieta movere, the public tranquillity, S.— Inactive, taking no part, neutral: ne Iugurtha quidem interea quietus erat, idle, S.: aut boni sunt aut quieti: quieto sedente rege ad Elpeum, L.—Of speech, calm, quiet: sermo.—Of time, undisturbed, restful, quiet: caelestium quieti dies feriae nominarentur: neque Iugurthae dies aut nox ulla quieta fuit, S.—Fig., quiet, calm, unruffled, still, silent: homines: virtus, quae in tempestate saevā quieta est: quieto sum animo: quietus aciem exornat, quietly, S.: Quietus esto, inquam, don't be uneasy, T.
    * * *
    quieta -um, quietior -or -us, quietissimus -a -um ADJ
    at rest; quiet, tranquil, calm, peaceful; orderly; neutral; still; idle

    Latin-English dictionary > quiētus

  • 8 silentium

        silentium ī, n    [silens], a being still, keeping silence, noiselessness, stillness, silence: auditus est magno silentio: nec longa silentia feci, kept silence, O.: silentio facto, silence obtained, L.: silentium classico facere, L.: pubes maestum silentium obtinuit, L.: tenuere silentia cuncti, O.: silentium imperare, Ta.: significare silentium, to give a signal for silence: Athenienses cum silentio auditi sunt, L.: per silentium noctis, L.: ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur, i. e. without applause: silentio praeterire, to pass over in silence: de Partho silentium est, nothing is said: laudem eorum a silentio vindicare, i. e. obscurity: quam maximum silentium haberi iubet, S.: diu maestum silentium tenuit, prevailed, L.: fer opem furtoque silentia deme, i. e. disclose, O.—Of night, stillness, silence: silentio noctis egressus, at the dead of night, Cs.: vocem noctis silentio audisse, L.: mediā nocte silentio profectus, Cs.: mediae per muta silentia noctis, O.—Of the country, stillness, quietness: nactus silentia ruris, O.: vastum, solitude, Ta.—In augury, freedom from disturbance, faultlessness, perfectness: id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.— A standstill, cessation, repose, inaction, tranquillity: perpetuum fori: vitam silentio transire, S.: inter armatos, L.: idem praeturae tenor et silentium, Ta.
    * * *

    Latin-English dictionary > silentium

  • 9 tranquillus

        tranquillus adj.    with comp. and sup, quiet, calm, still, tranquil: mare, quod naturā suā tranquillum sit: tranquillo mari gubernare, L.: aquae, O.—As subst n., a quiet sea, calm: te ad scopulum e tranquillo auferre, T.: in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est: tranquillo pervectus Chalcidem, on the calm sea, L.: non tranquillo navigamus, L.—Of the countenance, calm, undisturbed, serene: frons tranquilla et serena.—Fig., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil: ut appetitūs sint tranquilli: tutae tranquillaeque res omnes, S.: senectus, H.: tranquillior in plebem fecerunt, L.: tranquillior animo esse: in transferendis faciendisque verbis tranquillior: tranquillae tuae quidem litterae, i. e. bring peaceful tidings: tranquillissima res, T.: tranquillissimus animus. —As subst n., calmness, quiet, tranquillity, peace: esse amorem in tranquillo, T.: in urbe ex tranquillo moles discordiarum... exorta est, L.: videre nihil tranquilli.
    * * *
    tranquilla, tranquillum ADJ
    quiet, calm

    Latin-English dictionary > tranquillus

  • 10 aequitas

    aequĭtas, ātis, f. [aequus], the quality of being aequus (syn.: aequalitas, jus, justitia, fas).
    I.
    The uniform relation of one thing to others, equality, conformity, symmetry; portionum aequitate turbatā, Sen. Q. N. 3, 10: commoditas et aequitas ( proportion, symmetry) membrorum, Suet. Aug. 79.—
    II.
    Trop.
    A.
    Just or equitable conduct toward others, justice, equity, fairness, epieikeia (governed by benevolence, while justitia yields to another only what is strictly due):

    pro aequitate contra jus dicere,

    Cic. de Or. 1, 56, 240:

    belli aequitas sanctissime fetiali jure perscripta est,

    id. Off. 1, 11, 36:

    a verbis recedere et aequitate uti,

    id. Caecin. 13; Nep. Arist. 2, 2 Br.; cf. id. Milt. 2, Suet. Claud. 15. But it is sometimes used for justitia:

    summa bonitas et aequitas causae,

    Cic. Att. 16, 16:

    quam habet aequitatem, ut agrum qui nullum habuit, habeat?

    id. Off. 2, 22 fin. —Eccl., righteousness,
    (α).
    of men, Vulg. Deut. 9, 5; ib. Mal. 2, 6.—
    (β).
    Of God, Vulg. Psa. 9, 9; ib. Act. 17, 31.—
    B.
    A quiet, tranquil state of mind, evenness of temper, moderation, calmness, tranquillity, repose, equanimity; often with animus:

    quis hanc animi maximi aequitatem in ipsā morte laudaret, si? etc.,

    Cic. Tusc. 1, 40, 97:

    novi moderationem animi tui et aequitatem,

    id. de Sen. 1; so id. Agr. 1, 5:

    ut animi aequitate plebem contineant,

    Caes. B. G 6, 22; so Nep. Thras. 4:

    ubi pax evenerat aequitate,

    Sall. C. 9, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > aequitas

  • 11 alcedonia

    alcēdōnĭa ( halc-), ōrum, n. [alcedo], the fourteen winter days during which the kingfisher broods and the sea is calm, v. alcedo.—Hence, trop., a deep calm, profound tranquillity:

    ludi sunt, tranquillum est, alcedonia sunt circum forum,

    Plaut. Cas. prol. 26:

    mare ipsum aiunt, ubi alcedonia sint, fieri feriatum,

    Front. Fer. Alc. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > alcedonia

  • 12 clementia

    clēmentĭa, ae, f. [1. clemens].
    I.
    A calm, tranquil state of the elements, calmness, mildness, tranquillity (like clemens in this signif. mostly post-Aug.):

    clementia ventorum, tranquillitas maris,

    App. de Deo Socr. p. 52, 1:

    soli caelique,

    Flor. 3, 3, 18; cf.:

    emollit gentes clementia caeli,

    Luc. 8, 366:

    aestatis,

    Plin. Ep. 5, 6, 5:

    hiemis,

    Col. 5, 5, 6:

    nascentis anni,

    id. 11, 3, 9:

    diei,

    id. 9, 13, 4:

    Nili,

    Stat. Th. 3, 527.—
    II.
    (Acc. to clemens, II. B.) Indulgent, forbearing conduct towards the errors and faults of others, moderation, mildness, humanity, forbearance, benignity, clemency, mercy (the class. signif.; very freq., esp. in prose;

    syn.: benignitas, comitas, lenitas, mansuetudo, etc.): clementia (est), per quam animi temere in odium alicujus concitati invectio comitate retinetur,

    Cic. Inv. 2, 54, 164:

    clementia est temperantia animi in potestate ulciscendi, vel lenitas... in constituendis poenis,

    Sen. Clem. 2, 3: facilitas et clementia, * Ter. Ad. 5, 4, 7; cf. Cic. Off. 1, 25, 88:

    illam clementiam mansuetudinemque nostri imperii tantam in crudelitatem inhumanitatemque esse conversam,

    id. Verr. 2, 5, 44, § 115; id. Deiot. 15, 43; id. Lig. 3, 10:

    lenitas et clementia,

    id. Att. 14, 19, 2:

    clementia et probitas vestra,

    Sall. H. 1, 41, 1 Dietsch; Liv. 3, 58, 4; Ov. M. 8, 57; Quint. 9, 2, 28; Tac. H. 3, 19:

    juris,

    Quint. 7, 4, 18 Spald., and antith. to jus asperius, id. 9, 2, 90;

    opp. severitatem,

    Sen. Clem. 1, 1, 4:

    elephanti contra minus validos,

    Plin. 8, 7, 7, § 23:

    leonis in supplices,

    id. 8, 16, 19, § 48;

    and as an attribute of princes,

    id. 8, 7, 7, § 48; Vop. Aur. 44; whence a title of the emperors, v. IV.—Less freq.,
    B.
    Kindness, sympathy:

    satrapes violare clementiam quam regis opes minui maluit,

    Nep. Alcib. 10, 3.—
    III.
    Clementia, personified as a deily, the goddess of grace, Plin. 2, 7, 5, § 14; Stat. Th. 12, 482 sq.; Claud. Laud. Stil. 2, 6 sq.—
    IV.
    A title of the emperor:

    Clementia tua,

    Your Grace, Lampr. Alex. Sev. 65; Spart. ap. Geta, I. init.

    Lewis & Short latin dictionary > clementia

  • 13 halcedonia

    alcēdōnĭa ( halc-), ōrum, n. [alcedo], the fourteen winter days during which the kingfisher broods and the sea is calm, v. alcedo.—Hence, trop., a deep calm, profound tranquillity:

    ludi sunt, tranquillum est, alcedonia sunt circum forum,

    Plaut. Cas. prol. 26:

    mare ipsum aiunt, ubi alcedonia sint, fieri feriatum,

    Front. Fer. Alc. 3.

    Lewis & Short latin dictionary > halcedonia

  • 14 imperturbatio

    imperturbātĭo ( inp-), ōnis, f. [2. inperturbatio], freedom from disturbance, tranquillity, a transl. of the Gr. apatheia, Hier. Ep. 133, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > imperturbatio

  • 15 inperturbatio

    imperturbātĭo ( inp-), ōnis, f. [2. inperturbatio], freedom from disturbance, tranquillity, a transl. of the Gr. apatheia, Hier. Ep. 133, 3.

    Lewis & Short latin dictionary > inperturbatio

  • 16 silentium

    sĭlentĭum, ii, n. [sileo].
    I.
    Lit.
    A.
    In gen., a being still or silent, noiselessness, stillness, silence (freq. and class.; cf.

    taciturnitas): otium et silentium est, Ter. Hec. prol. alt. 35: et ipse conticuit et ceteris silentium fuit,

    Cic. de Or. 3, 35, 143; cf. id. ib. 1, 35, 160; id. Rep. 2, 38, 64:

    auditus est magno silentio,

    id. Q. Fr. 2, 1, 1:

    silentio auditus,

    Caes. B. C. 3, 19, 3:

    huic facietis Fabulae silentium,

    Plaut. Am. prol. 15:

    fac silentium,

    id. Pers. 4, 3, 50; cf. Cic. Div. 1, 28, 59:

    nec longa silentia feci,

    kept silence, Ov. F. 1, 183: silentio facto, silence being obtained, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 10; Liv. 24, 7 fin.; Petr. 14 fin.; Quint. 2, 5, 6 al.; also with the signif. to make or procure silence:

    Fabius cum silentium classico fecisset,

    Liv. 2, 45; Tac. H. 3, 20; Curt. 10, 6, 3; Phaedr. 5, 5, 15:

    facere silentia majestate manūs,

    Pers. 4, 7:

    tribuni plebis, cum inviti silentium tenuissent,

    Liv. 5, 9, 4; so,

    tenere silentium,

    id. 1, 16, 2; 1, 28, 8; 9, 38, 14:

    silentium obtinere,

    id. 1, 16, 2; cf.:

    obstinatum silentium obtinuit,

    id. 9, 38, 14:

    tenuere silentia cuncti,

    Ov. M. 1, 206:

    se silentium fieri jussisse,

    Cic. Div. 1, 28, 59; Luc. 1, 298:

    silentium imperare,

    Sen. Vit. Beat. 26, 7; Tac. G. 11:

    silentium significare,

    to give a signal for silence, Cic. Brut. 84, 290:

    cum silentio animadvertite,

    Ter. Eun. prol. 44:

    Athenienses cum silentio auditi sunt,

    Liv. 38, 10, 4:

    cum silentio ad aliquem convenire,

    id. 7, 35, 1; so,

    cum silentio,

    id. 25, 9, 15:

    agere per silentium,

    Ter. Heaut. prol. 36; cf. id. Hec. prol. alt. 21; id. Phorm. prol. 30:

    per silentium noctis,

    Liv. 3, 42, 3; Tac. A. 4, 53; id. Agr. 3:

    ego illas omnes res egi silentio,

    Cic. Prov. Cons. 12, 29; cf.:

    ut nulla fere pars orationis silentio praeteriretur,

    in silence, without applause, id. Brut. 22, 88;

    more freq.: praeterire silentio,

    to pass over in silence, to say nothing about, id. Sull. 21, 62; id. Part. Or. 23, 82; id. Phil. 13, 6 Orell. N. cr.; Plin. Ep. 5, 20, 6;

    for which: silentio transire,

    Cic. Att. 2, 19, 3; Quint. 2, 3, 1; 5, 12, 23:

    periculosissimum locum silentio sum praetervectus,

    Cic. Phil. 7, 3, 8:

    transmittere aliquem,

    Tac. A. 1, 13 fin. al.; cf.:

    cum M. Tullius de omnibus (oratoribus) aetatis suae silentium egerit,

    keeps silence, is silent, Quint. 10, 1, 38:

    tenere se intra silentium,

    Plin. Ep. 4, 17, 8; 7, 6, 6:

    de Partho silentium est,

    nothing is said, Cic. Att. 5, 16, 4:

    ut laudem eorum a silentio vindicarem,

    i. e. obscurity, id. de Or. 2, 2, 7; Sen. Ep. 21, 5; Plin. Ep. 9, 14, 1:

    gravissimas plagas ferre silentio,

    Cic. Tusc. 2, 20, 46:

    quam maximum silentium haberi jubet,

    Sall. J. 99, 1:

    lacrimae omnibus obortae, et diu maestum silentium tenuit,

    prevailed, Liv. 40, 8, 20.— Poet.: fer opem furtoque silentia deme, remove silence from, i. e. tell of, disclose, Ov. M. 2, 700.—Of the stillness, silence, dead of night:

    silentio noctis Caesar ex castris egressus,

    Caes. B. G. 7, 36:

    in silentio noctis,

    id. ib. 7, 26; cf.:

    se vocem noctis silentio audisse clariorem humanā,

    Liv. 5, 32:

    paulo ante mediam noctem silentio ex oppido egressi,

    Caes. B. G. 7, 11; cf. id. ib. 7, 18; 7, 60; Liv. 8, 23, 9, 38.— Poet., in plur.:

    silentia noctis,

    Lucr. 4, 461; Stat. Th. 1, 441:

    quid me alta silentia cogis Rumpere,

    Verg. A. 10, 63; Ov. M. 7, 184:

    taciturna silentia,

    Lucr. 4, 585:

    torquent illum furibunda silentia,

    Stat. Th. 10, 890.— The stillness, quietness of the fields:

    nactus silentia ruris,

    Ov. M. 1, 232; cf.:

    vidit desolatas agere alta silentia terras,

    id. ib. 1, 349.—Of wood that makes no noise, does not snap, Plin. 16, 16, 28, § 70.—
    B.
    In partic., in augural lang., freedom from disturbance; hence, faultlessness, perfectness in the taking of auspices:

    id silentium dicimus in auspiciis, quod omni vitio caret, etc.,

    Cic. Div. 2, 34, 71; cf. Fest. p. 348 Müll.; s. v. sinistrum, p. 351 ib.; and v. Becker, Antiq. vol. 2, pars 3, p. 76 sq.—
    II.
    Transf., a standstill (opp. to motion or activity); cessation, repose, inaction, tranquillity, etc. (rare but class.): mundus caeli vastus constitit silentio, Enn. ap. Macr. 6, 2 med.:

    silentium perpetuum judiciorum ac fori,

    Cic. Pis. 14, 32; cf. Tac. Agr. 39:

    vitam silentio transire,

    Sall. C. 1, 1:

    silentium otiumque inter armatos,

    Liv. 2, 45: biduum deinde silentium [p. 1699] fuit neutris transgredientibus amnem, id. 37, 38:

    idem praeturae tenor et silentium,

    Tac. Agr. 6:

    quantum distant a morte silentia vitae?

    Sil. 3, 145.

    Lewis & Short latin dictionary > silentium

  • 17 tranquillum

    tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).
    I.
    Lit., chiefly of calmness of weather:

    ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,

    Cic. Clu. 49, 138:

    tranquillo mari gubernare,

    Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:

    leni ac tranquillo mari,

    Curt. 4, 2, 8:

    aequora,

    Val. Fl. 2, 609:

    aquae,

    Ov. P. 2, 7, 8:

    caelum,

    calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.

    dies,

    id. 2, 45, 44, § 114:

    serenitas,

    Liv. 2, 62, 2:

    sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,

    Sen. Q. N. 5, 1, 1.—
    b.
    Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:

    tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,

    Plaut. Cas. prol. 26; cf.:

    qui te ad scopulum e tranquillo auferat,

    Ter. Phorm. 4, 4, 8:

    in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,

    Liv. 28, 27, 11:

    tranquillo pervectus Chalcidem,

    on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:

    classicique milites tranquillo in altum evecti,

    id. 26, 51, 6:

    non tranquillo navigamus,

    id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:

    tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,

    Sen. Ep. 85, 30:

    alia tranquillo velut oscitatio,

    Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:

    testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,

    Plin. 9, 10, 12, § 35:

    immoti jacent tranquilla pelagi,

    Sen. Troad. 200.—
    B.
    Transf.:

    tranquilla et serena frons,

    calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:

    tranquillo serenoque vultu,

    Suet. Aug. 79. —
    II.
    Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):

    efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,

    Cic. Off. 1, 29, 102:

    tranquillum facere ex irato,

    Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:

    locus,

    id. Ep. 3, 4, 8:

    ut liqueant omnia et tranquilla sint,

    id. Most. 2, 1, 70:

    tranquillam concinna viam,

    id. Stich. 2, 1, 13:

    placata, tranquilla, quieta, beata vita,

    Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:

    pacatae tranquillaeque civitates,

    id. de Or. 1, 8, 30:

    nihil quieti videre, nihil tranquilli,

    id. Fin. 1, 18, 38:

    tutae tranquillaeque res omnes,

    Sall. C. 16, 5; so,

    res,

    Liv. 38, 28, 1:

    tranquillo animo esse potest nemo,

    Cic. Sen. 20, 74; cf.:

    tranquillo pectore vultuque sereno,

    Lucr. 3, 294:

    senectus,

    Hor. S. 2, 1, 57:

    otia sine armis,

    Luc. 2, 266:

    pax,

    id. 1, 171.— Comp.:

    ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,

    Plaut. Poen. 5, 4, 66:

    tranquilliorem plebem fecerunt,

    Liv. 2, 63, 3:

    esse tranquillior animo,

    Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:

    in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),

    Cic. Or. 52, 176.— Sup.:

    illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,

    Cic. Pis. 15, 33:

    cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,

    id. Att. 7, 7, 4:

    tranquillissima res,

    Ter. And. 3, 5, 14:

    otium,

    Plin. Ep. 7, 25, 2.—
    b.
    Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:

    vitam... in tam tranquillo... locare,

    Lucr. 5, 12; cf.:

    esse in tranquillo,

    Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:

    in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,

    Liv. 4, 43, 3:

    seditionem in tranquillum conferre,

    Plaut. Am. 1, 2, 16:

    republicā in tranquillum redactā,

    Liv. 3, 40, 11.— Plur.:

    tranquilla tuens nec fronte timendus,

    Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.
    1.
    tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:

    inclamare,

    Plaut. Cist. 1, 1, 112:

    tranquille placideque,

    Cic. Tusc. 3, 11, 25:

    dicere, with leniter, definite, etc.,

    id. Or. 28, 99.— Comp.:

    tranquillius manere,

    Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:

    tranquillissime senuit,

    Suet. Aug. 2 med.
    2.
    tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):

    nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,

    Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—
    B.
    Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:

    tranquillae tuae quidem litterae,

    Cic. Att. 14, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tranquillum

  • 18 tranquillus

    tranquillus, a. um. adj., quiet, calm, still, tranquil, opp. to motion or excitement (syn. serenus).
    I.
    Lit., chiefly of calmness of weather:

    ut mare, quod suā naturā tranquillum sit, ventorum vi agitari atque turbari,

    Cic. Clu. 49, 138:

    tranquillo mari gubernare,

    Liv. 24, 8, 12; 38, 10, 5; 28, 17. 12:

    leni ac tranquillo mari,

    Curt. 4, 2, 8:

    aequora,

    Val. Fl. 2, 609:

    aquae,

    Ov. P. 2, 7, 8:

    caelum,

    calm, tranquil, Plin. 2, 79, 81, § 192; cf.

    dies,

    id. 2, 45, 44, § 114:

    serenitas,

    Liv. 2, 62, 2:

    sic tranquillum mare dicitur, cum leviter movetur neque in unam partem inclinatur... scito illud non stare, sed succuti leviter et dici tranquillum, quia neque huc neque illo impetum faciat,

    Sen. Q. N. 5, 1, 1.—
    b.
    Subst.: tranquillum, i, n., a calm; a quiet sea:

    tranquillum est, Alcedonia sunt circum forum,

    Plaut. Cas. prol. 26; cf.:

    qui te ad scopulum e tranquillo auferat,

    Ter. Phorm. 4, 4, 8:

    in tranquillo tempestatem adversam optare dementis est,

    Cic. Off. 1, 24, 83:

    ita aut tranquillum aut procellae in vobis sunt,

    Liv. 28, 27, 11:

    tranquillo pervectus Chalcidem,

    on the calm, tranquil sea, Liv. 31, 23, 4:

    classicique milites tranquillo in altum evecti,

    id. 26, 51, 6:

    non tranquillo navigamus,

    id. 24, 8, 13 Weissenb. ad loc.; cf.:

    tranquillo, ut aiunt, quilibet gubernator est,

    Sen. Ep. 85, 30:

    alia tranquillo velut oscitatio,

    Plin. 9, 7, 6, § 18.— Plur.:

    testudines eminente dorso per tranquilla fluitantes,

    Plin. 9, 10, 12, § 35:

    immoti jacent tranquilla pelagi,

    Sen. Troad. 200.—
    B.
    Transf.:

    tranquilla et serena frons,

    calm, not disturbed, Cic. Tusc. 3, 15, 31:

    tranquillo serenoque vultu,

    Suet. Aug. 79. —
    II.
    Trop., calm, quiet, peaceful, placid, composed, untroubled, undisturbed, serene, tranquil (cf. quietus):

    efficiendum est, ut appetitus sint tranquilli atque omni perturbatione animi careant,

    Cic. Off. 1, 29, 102:

    tranquillum facere ex irato,

    Plaut. Cist. 3, 21; so (opp. irata) id. Poen. 1, 2, 145:

    locus,

    id. Ep. 3, 4, 8:

    ut liqueant omnia et tranquilla sint,

    id. Most. 2, 1, 70:

    tranquillam concinna viam,

    id. Stich. 2, 1, 13:

    placata, tranquilla, quieta, beata vita,

    Cic. Fin. 1, 21, 71; cf.:

    pacatae tranquillaeque civitates,

    id. de Or. 1, 8, 30:

    nihil quieti videre, nihil tranquilli,

    id. Fin. 1, 18, 38:

    tutae tranquillaeque res omnes,

    Sall. C. 16, 5; so,

    res,

    Liv. 38, 28, 1:

    tranquillo animo esse potest nemo,

    Cic. Sen. 20, 74; cf.:

    tranquillo pectore vultuque sereno,

    Lucr. 3, 294:

    senectus,

    Hor. S. 2, 1, 57:

    otia sine armis,

    Luc. 2, 266:

    pax,

    id. 1, 171.— Comp.:

    ita hanc canem faciam tibi oleo tranquilliorem,

    Plaut. Poen. 5, 4, 66:

    tranquilliorem plebem fecerunt,

    Liv. 2, 63, 3:

    esse tranquillior animo,

    Cic. Fam. 4, 5, 6.—Of an orator:

    in transferendis faciendisque verbis tranquillior (Isocrates),

    Cic. Or. 52, 176.— Sup.:

    illud meum turbulentissimum tempus profectionis tuo tranquillissimo praestat,

    Cic. Pis. 15, 33:

    cetera videntur esse tranquilla: tranquillissimus autem animus meus,

    id. Att. 7, 7, 4:

    tranquillissima res,

    Ter. And. 3, 5, 14:

    otium,

    Plin. Ep. 7, 25, 2.—
    b.
    Subst.: tranquillum, i, n., calmness, quiet, tranquillity, etc.:

    vitam... in tam tranquillo... locare,

    Lucr. 5, 12; cf.:

    esse in tranquillo,

    Ter. Eun. 5 (8), 9, 8:

    in urbe ex tranquillo nec opinata moles discordiarum... exorta est,

    Liv. 4, 43, 3:

    seditionem in tranquillum conferre,

    Plaut. Am. 1, 2, 16:

    republicā in tranquillum redactā,

    Liv. 3, 40, 11.— Plur.:

    tranquilla tuens nec fronte timendus,

    Val. Fl. 1, 38.—Hence, adv., in two forms.
    1.
    tranquillē, calmly, quietly, tranquilly:

    inclamare,

    Plaut. Cist. 1, 1, 112:

    tranquille placideque,

    Cic. Tusc. 3, 11, 25:

    dicere, with leniter, definite, etc.,

    id. Or. 28, 99.— Comp.:

    tranquillius manere,

    Sen. Ep. 71, 15.— Sup.:

    tranquillissime senuit,

    Suet. Aug. 2 med.
    2.
    tranquillō, quietly, without disturbance (very rare):

    nec cetera modo tribuni tranquillo peregere,

    Liv. 3, 14, 6; cf. supra, I. b.—
    B.
    Transf., tranquillizing, bringing peaceful news:

    tranquillae tuae quidem litterae,

    Cic. Att. 14, 3, 1.

    Lewis & Short latin dictionary > tranquillus

См. также в других словарях:

  • Tranquillity — (also spelled tranquility [ [http://www.answers.com/tranquility r=67] , retrieved on 09 18 2007.] [ [http://www.yourdictionary.com/ahd/t/t0312900.html#T1557800] , retrieved on 09 18 2007.] or called equanimity) is the quality of calm experienced… …   Wikipedia

  • Tranquillity — Lugar designado por el censo de los Estados Unidos …   Wikipedia Español

  • Tranquillity — Tranquillity, CA U.S. Census Designated Place in California Population (2000): 813 Housing Units (2000): 249 Land area (2000): 0.628300 sq. miles (1.627289 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000):… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Tranquillity, CA — U.S. Census Designated Place in California Population (2000): 813 Housing Units (2000): 249 Land area (2000): 0.628300 sq. miles (1.627289 sq. km) Water area (2000): 0.000000 sq. miles (0.000000 sq. km) Total area (2000): 0.628300 sq. miles… …   StarDict's U.S. Gazetteer Places

  • Tranquillity — Tran*quil li*ty, n. [F. tranquillit[ e], L. tranquillitas.] The quality or state of being tranquil; calmness; composure. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • tranquillity — index composure, lull Burton s Legal Thesaurus. William C. Burton. 2006 …   Law dictionary

  • tranquillity — tranquillity, tranquillize, tranquillizer are spelt with two ls in BrE, but usually with one l in AmE. The adverb is tranquilly in both varieties …   Modern English usage

  • tranquillity — or tranquility [traŋ kwil′ə tē, trankwil′ə tē] n. the quality or state of being tranquil; calmness; serenity …   English World dictionary

  • tranquillity — n. 1) to shatter the tranquillity 2) (misc.) an air of tranquillity …   Combinatory dictionary

  • tranquillity — or tranquility noun Date: 14th century the quality or state of being tranquil < the tranquillity of the quiet countryside > …   New Collegiate Dictionary

  • Tranquillity — /træŋˈkwɪləti/ (say trang kwiluhtee) noun Sea of → Sea of Tranquillity …  

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»