-
101 мгла
ж.calina f, niebla f; bruma f -
102 туман
м.на у́лице тума́н — hay niebla, el tiempo está nubladoтума́н спусти́лся — ha bajado (descendido) la niebla, se ha (a)nublado el tiempoви́деть сло́вно (как) в тума́не — ver como através de una nubeбыть как в тума́не — no ver claro, tener cataratasу меня́ тума́н в глаза́х — se me nubla la vistaу него́ тума́н в голове́ — tiene la cabeza embotada (acorchada)•• -
103 nebbia
f1) туманnebbia fitta / folta — густой туманnebbia da tagliare col coltello — непроглядный туманnebbia artificiale — дымовая завеса, искусственный туманavere come una nebbia davanti agli occhi, vedere tutto nebbia — видеть словно в туманеperdersi / dileguarsi, sciogliersi come la nebbia (al sole) — рассеяться как туман (на солнце)2) элн. облако3) перен. неясность, туманностьuna nebbia di sospetto — тень подозрения•Syn:Ant:aria limpida / pulita / tersa••abbracciare / insaccare nebbia разг. — воду решетом носить -
104 affero
af-fero, attulī, allātum, afferre1) приносить, доставлять (pacem ad aliquem Pl; alicui auxilium Lcn; litteras ad aliquem a. C; ager segetes affert Col; bruma nives affert Lcr)consilium a. L, QC — подать советdentes in aliquem a. Vr — вонзить зубы в кого-л.vim alicui a. C etc. — применить насилие к кому-л. (силой заставить кого-л.)manus a. alicui C — броситься (напасть) на кого-л.manus sibi a. C — наложить на себя рукиmanus alicui rei a. C — разграбить (украсть) что-л., но тж. Sen испортить (исказить, извратить или обесценить) что-л.pro se manūs a. C — защищать самого себяa. mortem Pl, C — причинить смертьa. delectationem C — доставить удовольствиеa. spem C — внушить (подать) надеждуmultum (тж. multam utilitatem) a. C — быть весьма полезнымnihil a. ad aliquid C — быть бесполезным для чего-л.ad bene vivendum a. C — способствовать (содействовать) хорошей жизниaliquid ad rem publicam a. C — оказать кое-какие услуги государствуdetrimentum a. Cs — нанести ущербalicui laetitiam a. C — доставлять кому-л. радостьin re militari nova a. Nep — ввести новшества (внести новое) в военное делоalicui magnam cladem a. C — послужить причиной чьего-л. большого пораженияconsolationem a. C — давать утешение2) добавлять, вносить (addere atque a. multa C)in rebus aliquid certius allaturi L — (историки), надеющиеся внести в историю несколько большую достоверность3) уведомлять, сообщать (aliquid novi C; rumores crebri ad eum afferebantur Cs)4) возвр.se a. и pass. afferri — приходить, отправляться, появляться ( ad aliquem locum L)haud auspicato huc me attuli Ter — не в добрый час пришёл я сюда5) приводить ( exemplum PM); представлять ( argumentum QC); ссылаться, возражатьad ea, quae dixi, affer, si quid habes C — возрази, если можешь, на то, что я сказалquid enim poterit dicere? an aetatem afferet? C — что же он мог бы сказать? сослаться на свой возраст?cur credam, afferre possum C — могу обосновать, почему я так думаю -
105 brumalis
brūmālis, e [ bruma ]относящийся к зимнему солнцестоянию, зимний ( frigus V)dies b. C — кратчайший день -
106 conficio
cōn-ficio, fēcī, fectum, ere [ facio ]1) делать, вырабатывать, изготовлять (anulum, soccos sua manu C; aliquid sibi suis manibus Ap; chartam Vop)2) совершать (facinus C; caedem Nep)sacra per mulieres confīci soient C — религиозные обряды (в честь Цереры) исполняются обычно женщинами3)а) заканчивать, завершать ( annuum munus C)si quid paras, celerius confice Pt — если ты что-л. затеваешь, кончай поскорее4) совершать, проделывать, пройти (longam viam C, Su; tertiam partem itineris Nep)5)а) прожить ( cursum vitae C)6) приобретать, наживать ( permagnam ex aliquā re pecuniam C); стяжать ( bene loquendi famam C)7) составлять, набирать, мобилизовать (exercitum C; legiones ex novo delectu Cs)8) причинять, доставлять ( aliquid mali alicui Ter); вызывать ( motus animorum C)9) устраивать (ludos C; nuptias Ter)c. pacem alicujus Ter — заключать мир (примиряться) с кем-л.c. alicui eas centurias C — обеспечить кому-л. (на выборах) голоса этих центурий10) составлять, сочинять, писать (tabulae litteris Graecis confectae Cs; c. orationes Nep)11) улаживать, сговариваться ( cum aliquo ae aliqua re C)12) делать, настраивать (animum alicujus misericordem, auditorem benevolum c. C)13) pass. (о небесных телах) заходить, садиться14) измельчать, дробить, напр. колоть ( ligna ad fornacem Cato), разжёвывать (escas C; cibum L), ( о жвачных) пережёвывать ( boves in conficiendo cibo lenti Col)15) поедать, пожирать (prandium Pl; maximam vim serpentium Nep — об ибисах); перен. проедать, растрачивать ( patrimonium C)16) истреблять, уничтожать (nihil est manu factum, quod non conficiat vetustas C; conficiunt ignes silvas Lcr)17) умерщвлять, убивать (leones Sen; feras Su; aliquem sică C)перен. усваивать ( lectio multa iteratione mollīta et velut confecta Q)19) истощать, изнурять (quum corporis morbo, tum animi dolore confectus C; macie confectus lupus Ph)confectus senectute C, aevo V или aetate Cs, Sl, Ctl — удручённый старостью, дряхлыйmaerore se c. C — терзаться скорбью20) покорять, подавлять, порабощать (provinciam L; Britanniam C)21) futuo ( confĭci ab aliquo Su)22) делать вывод, (умо)заключать ( ex testimoniis alicujus C)ex quo conficitur, ut... C — из чего следует, что.. -
107 frondifluus
frondi-fluus, a, um [ frons I + fluo ]обрывающий листья, вызывающий листопад ( bruma Boët) -
108 horridus
a, um [ horreo ]1) волосатый, покрытый пухом ( myrtus V); косматый, взъерошенный, всклокоченный ( barba C); непричёсанный, растрёпанный ( virgo Ter); щетинистый ( sus V)3) дикий, грубый ( gens V); необработанный (modus dicendi, oratio L, C)4) неровный, бугристый (campus H; jecur C)5) противный, отвратительный ( sapor PM)7) дрожащий от холода O8) бросающий в дрожь, холодный ( bruma V) -
109 intractabilis
in-tractābilis, e1) неукротимый ( ferae Amm); несговорчивый, упрямый (homo Sen, AG); непобедимый ( genus hominum V)2) суровый ( bruma V); необитаемый, непригодный для жилья ( frigore intractabilia loca Just) -
110 remitto
re-mitto, mīsī, missum, ere1) отсылать, посылать обратно, отпускать (captivos Nep; legatos Romam Nep); распускать ( contionem L); направлять ( causam ad senatum T)nuntium uxori r. C — послать жене письмо о разводеalicui litteras r. Cs — отвечать кому-л. на письма2)r. calces Nep — брыкаться, лягатьсяб) возвращать (Gallis imperium Cs)3) возмещать, вознаграждать ( veniam alicui datam V)r. beneficium Cs — отблагодарить за услугуr. vocem V — давать отголосок, откликаться эхом5) извергать ( sanguinem e pulmone O); испускать, выделять, испарять ( nebulas V); оставлять ( labem H)6)а) отказываться, отбрасывать, оставлять (inimicitias L; opinionem C)б) прощать, отпускать (poenam L; pecuniam Cs; injurias Sl)r. legem QC — приостановить или ослабить действие закона7)а) ослаблять, отпускать (arcum H; habēnas C); ослаблять, замедлять ( studia remissa C); опускать ( brachia V); спускать ( tunĭcam O); развязывать ( vincula O); разглаживать ( frontem PJ); распускать, расплавлять, растоплять ( mella V)б) распускать, давать волю (r. appetītūs C)8)а) ослаблять, умерять ( iracundiam C)bruma nescia vere remitti Lcn — зима, которая никогда не сменяется весной ( на дальнем севере)б) убавлять, уменьшать ( curam C); кончать (vita remissa Poëta ap. C)r. de celeritate C — убавить скоростьnihil r. ex pristinā virtute Cs — ничего не утратить из старой доблести9) уступать, переставать сопротивляться ( de aliquā re T); предоставлять, разрешать ( alicui istam voluptatem C); давать отдых, освежать, позволить оправиться (r. animos a certamine L)se r. или med. remitti Nep, PJ — отдохнуть, оправиться10) утихать, успокаиваться ( ventus remittit Cs); проходить, прекращаться ( dolores remittunt Ter). — см. тж. remissus -
111 sub
I praep. cum acc. и abl.1) под (s. terrā habitare C; vitam s. divo agere H; exercitum s. jugum и s. jugo mittere Cs, L; sub nomine pacis bellum latet C)s. oculos (s. sensum) cadere (subjectum esse) C — быть чувственно воспринимаемым или явственно зримымs. imperium( potestatem) redigere Nep (subjungere C) — подчинитьs. oculis alicujus Cs — на глазах у кого-л.s. sarcĭnis Cs — с поклажей, неся на себе дорожные пещиs. septemtrionibus posĭtus Cs — расположенный к северу (на севере)2) близ, у, к, при, доs. oriehte(m) Fl — к востокуs. monte Cs — у подошвы горыs. hac condicione L, Su с — этим условиемs. exceptione Su — с оговоркойs. poenā mortis Su — под страхом смертной казниs. specie Just (s. titulo L, PJ) alicujus rei — под предлогом (под видом) чего-л.s. finem adventare V — подходить к концу (к цели)s. frigido sudore CC — в холодном потуfinem s. utrumque H — по обе стороны границыs. moenia succedere Cs — подступать к стенамs. muro consistere Cs — стоять у стенturrim s. astra educere V — возводить башню до небесs. ictum venire L — подойти на расстояние выстрелаesse s. ictu Sen или s. jactu teli L — находиться на расстоянии выстрела (в пределах досягаемости метательных снарядов)s. sinistrā Cs — слеваs. vite Col — в тени виноградникаsilvis s. altis O — в глубине лесаs. pectore V — в глубине души3) около, к моменту наступления, под (s. eodem tempore O; s. idem tempus T)s. noctem H, Cs или s. nocte V — к ночи, под вечерs. luce L, O и s. lucem Cs — на рассвете4) во время, в течениеs. acie L — в разгар сраженияs. decessu suo Hirt — во время его отъездаs. die nitido O — средь бела дняprimis s. annis O — в первые годыs. brumā Cs — во время зимнего солнцестоянияs. exitu anni L — на исходе годаs. hoc casu V — при таких обстоятельствах5) вслед за, тотчас же послеs. haec dicta (s. hanc vocem) L — после этих слов6) под властью, в царствование (s. Augusto Sen, PM; s. rege pio Cld); под управлением, под начальством (s. aliquo и sub alicujus signis militare L, VP; egregio s. principe Cld); под руководством (s. aliquo magistro artes edoceri L)II sub-приставка, означающая главным образом1) нахождение внутри или под ( subaeratus); помещение внутрь или под ( subdo); скрытость ( subausculto)2) немного, несколько ( subagrestis) -
112 Púlvis et úmbra sumús
Гораций, "Оды", IV, 7, 13-16:Frígora mítescúnt Zephyrís, ver próterit áestasDámna tamén celerés reparánt caeléstia lúnae:Quó pater Áeneás, quo díves Túllus et Áncus,Púlvis et úmbra sumús.Стужу растопит Зефир, весну поглотившее летоТоже погибнет, когдаЩедрая осень придет, рассыпая дары, а за неюСнова нахлынет зима.Но в небесах за луною луна обновляется вечно, -Мы же в закатном краю,Там, где родитель Эней, где Тулл велелепный и Марций,Будем лишь тени и прах.(Перевод А. Семенова-Тян-Шанского)Если кто-нибудь спросит теперь в Забубеньеве об Адаме Адамыче, то там скажут: "что-то не помнится, чтобы был здесь когда-нибудь такой человек. Может был, а может и не было никогда такого". Pulvis et umbra sumus. (M. Л. Михайлов, Адам Адамыч.)Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Púlvis et úmbra sumús
-
113 brumalis
brūmālis, e (bruma), zum Wintersolstitium od. übh. zum Winter gehörig, winterlich (Ggstz. solstitialis), signum, Zeichen des Steinbocks, Cic.: sidus, Gestirn des Steinbocks, Amm.; poet. = Wintertag, Ov.: circulus, der Winterwendekreis, Plin.: oriens, occasus, Plin. u. Apul.: ortus, Plin.: dies, der kürzeste Tag, Cic.: diebus brumalibus, in den kürzesten Tagen, mitten im Winter, Hirt. b.G.: tempus, Winterzeit, Cic. poët.: horae, die kurzen Winterstunden, Ov.: frigus, Verg.: frigora, Liv.: rigor, Mela.
-
114 comatus
comātus, a, um (coma), behaart, a) eig., v. leb. Wesen (Ggstz. calvus), Mart. 1, 72, 8; 10, 83, 11. Val. Flacc. 7, 636: comatus et crispulus, Sen. ep. 66, 25: Aethiopici lupi brumā comati sunt, aestate nudi, Solin. 30, 27: Gallia c., s. Gallia: Plur. subst., comātī, ōrum, m., non minus molestum est calvis quam comatis pilos velli, Sen. de tranqu. anim. 8, 3: pulchri et comati, schöne Jünglinge mit vollem Haarwuchs, Suet. Cal. 35, 2. – b) poet. übtr., silva, belaubt, Catull. 4, 11.
-
115 constringo
cōn-stringo, strīnxī, strictum, ere, zusammenschnüren, zusammenziehen, I) eig.: a) im Sinne des Festmachens, fest zu- od. anbinden, festbinden, befestigen, sarcinam, Plaut.: galeam, Val. Flacc.: artus, Scrib.: vineam alligato recte, dum ne nimium constringas, Cato: cervicalia capitibus imposita linteis constringunt, Plin. ep.: vivorum corpora cadaveribus adversa adversis alligata atque constricta, die Leiber Lebender mit Leichnamen Gesicht gegen Gesicht gekehrt fest zusammengebunden, Val. Max.: ibi (ossa scapularum) validis musculis nervisque constricta sunt, Cels. – b) im Sinne des Festhaltens, in Schrankenhaltens, zusammenschnüren, festschnüren, festbinden, membra (infantium) in rectum exitura, Sen.: alci manus, Plaut. – leb. Wesen (bes. Wahnsinnige, Verbrecher usw.) an Händen, Füßen usw., alqm, Ter. u. Cic.: alqm laqueis, vinculis, Cic. u. Val. Max.: corpora constricta vinculis, Cic.: constrictus catenā, Rutil. Lup.: u. (im Bilde) belua constricta legum sacratarum catenis, Cic.: Italiam omnibus vinclis devinctam et constrictam tenere, Cic. – m. Ang. woran? durch ad m. Acc., alqm ad carnarium, Plaut. Pseud. 200. – m. Ang. wie? durch Prädik.-Acc., alqm quadrupedem, jmdm. Hände u. Füße, Ter. Andr. 865. – c) im Sinne des Zurückhaltens, hemmen, prosperos sudores, Cael. Aur. acut. 2, 36, 188. – d) im Sinne des Verengerns, Verdichtens, α) v. Pers., einen Körperteil zusammenziehen, -falten, supercilia constricta, eng zusammenstehende (Ggstz. supercilia dissidentia), Quint.: frons constricta, Petr. – β) v. der Kälte, dicht zusammenfrieren machen, im Passiv constringi = zu einer Masse zusammenfrieren, kompakt werden, bruma nivali cuncta constrinxit gelu, Sen. poët.: nives gelu et perpetuo paene rigore constrictae, Curt. – γ) von Heilmitteln u. Speisen, zusammenziehen, konstringieren (Ggstz. relaxare), Plin. u. Cael. Aur.: constringens vis, Plin.: Partiz. subst., erunt magis constringentia (konstringierende Mittel) procuranda, Cael. Aur. chron. 2, 13, 180. – δ) v. a. Ggstdn., constringi = einlaufen, charta iterum constricta erugatur atque extenditur malleo, Plin. 13, 82. – II) übtr.: a) im Sinne des Befestigens, befestigen, fest begründen, fest-, unauflöslich machen, bes. politisch od. moralisch, Caesaris et Pompeii concordia communis sanguinis vinculo constricta, Val. Max.: c. fidem religione potius quam veritate, Cic.: psephismata iureiurando constricta, Cic. – b) im Sinne des Beschränkens, α) binden, fesseln, beschränken, in Schranken weisen, im Zaume halten, in seiner Tätigkeit lähmen, politisch u. moralisch, constrictam iam omnium horum conscientiā teneri coniurationem tuam non vides? Cic.: cum multis fenebribus legibus constricta avaritia esset, Liv.: mulieres Oppiis quondam legibus constrictae nunc vinculis exsolutis domos, fora regunt, Tac.: c. alqm lege, Sen. rhet.: c. regnum (Herrscherbefugnisse) legitimis vinculis, Val. Max.: orbem terrarum novis legibus, Cic.: voluptates inclusae diutius et primā aetate compressae et constrictae subito se non numquam profundunt atque eiciunt universae, Cic. – dah. moralisch binden = verbindlich machen, m. folg. ut od. ne u. Konj., nec ullā religione, ut scelus tegat, se posse constringi, Curt. 6, 7 (25), 8: iureiurando se constrinxit, ne quem adscriptum haberet, Lampr. Alex. Sev. 15, 3. – β) in Schrift u. Rede eng zusammenfassen, rem dissolutam divulsamque conglutinare et ratione quādam c., Cic.: sententiam aptis verbis c., Cic.
-
116 ebrius
ēbrius, a, um, trunken, betrunken, berauscht, I) eig. u. meton.: A) eig. (Ggstz. sobrius), Plaut., Cic. u.a. – subst., der Betrunkene, Berauschte, P. Syr. sent. 12 R.2: öfter Plur., Cic. u.a. – poet., prägnant, v. Lebl., vestigia, trunkene, taumelnde, Prop.: ebenso gradus, Sen. poët.: nox, wo viel getrunken wird, Mart.: so bruma, Mart.: verba, im Rausche gesprochene, d.i. freie, Tibull. – B) meton., satt, übersatt, dick und voll, von Flüssigkeiten (Ggstz. satur), quom tu eris satura atque ebria, dich ganz satt, dick u. voll gegessen u. getrunken hast, Ter. Hec. 769: unde saturitate ego exivi ebrius, dick u. voll (weidlich) angetrunken, Plaut. capt. 109. – poet. v. Lebl., reichlich-, überreichlich versehen, cenam facite, ut ebria sit, Plaut.: ebria lana de sanguine Sidoniae conchae, gesättigt, getränkt mit usw., Mart.: u. so linteolum (Lampendocht) ebrium, Prud. cath. 5, 18. – II) übtr., trunken, berauscht = erfüllt von usw., ocellus, liebetrunken, Catull.: sanguine civium, Plin.: dulci fortunā, Hor.: curis, betäubt von S., weder ein noch aus wissend vor S., Lucr.
-
117 frondifluus
frondifluus, a, um (1. frons u. fluo), wo das Laub abfällt, ablaubend, bruma, Boëth. consol. phil. 1. metr. 5, 14.
-
118 gyrus
gȳrus, ī, m. (γῦρος), der Kreis, a) übh.: angustissimum habet dies gyrum, Sen.: linea in gyrum reflexa, Kreislinie, Mart. Cap.: in gyrum (ringsherum) euripo addito, Suet.: componere in gyro (ringsherum), Apic.: maeandros facere et gyros (v. Wege), Amm.: bildl., in illis dialecticae gyris atque maeandris consenescas, Gell. 16, 8, 17. – b) der in der Bewegung (bes. im Fluge, im Laufe) beschriebene Kreis, lineae in gyrum reflexae, Kreislinien, Mart. Cap.: gyrum trahere, Windungen machen, sich winden (v. der Schlange), Verg.: gyros per aëra ducere, kreisen (v. Vögeln), Ov.: flectitur in gyrum (miluus), Ov.: volat ingenti gyro (telum), Verg.: apes gyros volatu edunt, Plin.: grues gyros quosdam in decoro cursu peragunt, Plin.: redit (vulpes) in gyrum, er kehrt im Kr. zurück, Ov.: eludit (Camilla) gyro interior, Verg.: iactari volubilibus gyris (v. Frauen), Amm. – bes. in bezug auf Pferde, gyros dare, Kreiswendungen machen, die Pferde im Kreise tummeln, Verg.: in gyros ire od. gyrum carpere, im Kr. laufen (v. Pferden), Ov. u. Verg.: ebenso variare gyros, Tac.: meton., gyrum (die Bahn) pulsare equo, das Roß in der B. tummeln, Prop. 3, 14, 11. – bildl., in gyrum rationis et doctrinae duci, sich von der V. usw. leiten lassen, Cic.: ex ingenti quodam oratorem immensoque campo in exiguum gyrum (enge Laufbahn) compellere, Cic.: angustissimo gyro ingeniorum impetus refringere, das Feuer der G. in allzu enge Grenzen einengen u. dadurch erkalten machen, Plin. ep. – c) poet., v. Kreislauf der Zeit, bruma nivalem interiore diem gyro trahit, Hor.: simili gyro, in gleichem Zeitlauf, Phaedr. – / Nbf. gūrus, Catull. 66, 6 Schw.: vulg. goerus, Non. 20, 26 u. 490, 20; viell. (nach Haupt) auch Prob. app. 197, 28 (wo Keil gyrus, non girus, wie auch Apic. 8, 369 in giro).
-
119 horridus
horridus, a, um (horreo), I) rauh, zottig, stachelig, struppig, starrend, 1) eig.: horridus in iaculis et pelle Libystidis ursae, Verg.: hastilibus horrida myrtus, Verg.: silva dumis horrida, Hor.: barba, Cic.: caesaries, Ov.: iecur, rauhe (Ggstz. iecur nitidum), Cic. – sus, Verg.: paelex, Iuven. – m. 2. Supin., cimex horridus attactu, Ser. Samm. 931. – 2) übtr., a) v. Geschmack, widrig, häßlich, sapor, Plin. 34, 129. – b) rauh, grob von Fleisch, pomum, Plin. 13, 43. – c) übh. rauh = widrig, tempestas, Plin.: campus, Cic.: horridior locus, Ov. – d) rauh, ohne Glätte, ohne Schliff = zurückstoßend, abstoßend, ungehobelt, ungeschlacht, im guten Sinne = schmucklos, einfach, schlicht, v. Pers., in Lebensweise, Benehmen u. Rede, Tubero vitā et oratione horridus, Cic.: horridus vultu, Germ. Arat. 198: miles, Liv.: virgo, Ter.: gens, Verg.: Marius hirtus atque horridus, nachlässig im Äußern u. rauh (ungehobelt) im Wesen, Vell. – v. der Lebensweise, vita, Cic. – v. der Rede (Ggstz. nitens, nitidus, s. Piderit Cic. or. 20. Müller Liv. 2, 32, 8), modus dicendi, Liv.: oratio, Cic.: quaedam horridiora verba, Cic.: numerus h., ungeregelter, Hor. – II) schauernd, schaudernd vor Kälte, 1) eig.: si premerem ventosas horridus Alpes, Ov. – aktiv = schaurig kalt, December, Mart.: bruma horrida gelu, Verg. – 2) übtr., schauderhaft, entsetzlich, schreck lich, grando, procella, fata, Verg.: horridiores aspectu esse (v. Menschen), Caes. – ruta silvestris horrida ad effectum est, Plin. 20, 131. – m. 2. Supin., risu et auditu horrida, Sen Oedip. 227. – u. dafür m. Infin. Praes. Pass., animalium turba, horrida aspici, Sen n. qu. 3, 19, 1 (wo aber Haase aspici einhakt): horrida cerni foedaque contingi, Lucan. 3, 347 sq.
-
120 illino
il-lino, lēvī, litum, ere (in u. lino), I) in od. auf etw. streichen, A) einstreichen, ceram sociis, in die Ohren der G., Ov. art. am. 3, 314: aurum vestibus illitum, in die Kl. eingewebte Goldfäden, Hor. carm. 4, 9, 14. – B) aufstreichen, auf etw. streichen, schmieren, streichend auftragen, oculis nigra collyria, Hor.: cretam figularem corpori, Cels.: adurentia ex oleo, Cels.: si multum auri tecto quoque eius illinitur, Sen.: quodcumque semel chartis illeverit, auf das P. so geschmiert (hingesudelt) hat, Hor.: quodsi bruma nives Albanis illinet agris, hinbreiten wird über usw., Hor. – II) mit etw. bestreichen u. übh. mit etw. überziehen, recenti calce illitum cubiculum, ein frisch getünchtes Zimmer, Val. Max.: malleolos pice, Plin.: palatum alcis noxio medicamine, Tac.: pocula ceris, Ov.: porticus illita auro, Calp.: bracatis illita Medis porticus, bemalt, Pers.: purpurā atque auro illitae vestes, mit P. u. G. durchwebte, Sen. poët. – im Bilde, color venustatis non fuco illitus, geschminkt, Cic.: id donum inimicorum veneno illitum fore, in Gift getaucht, Liv.: vita illita maculā, besudelt, Sil. – / Nbf. illinio, wovon: illinies, Itala genes. 6, 14 (bei Ambros. de Noë et arca 6. § 15). Th. Prisc. 1, 2. Veget. mul. 1, 13, 3 u. 3, 34, 3: illinito (Imperat.), Marc. Emp. 19 extr.: illinire, Cels. 5, 20, 1 D. Colum. 12, 46, 5: Passiv, illinitur, Plin. Val. 1, 1 (dreimal): illiniuntur, ibid.: illinirentur, Sulp. Sev. chron. 1, 15, 1: illiniri, Tert. de pud. 20. Garg. Mart. de arb. pomif. 1, 1: illinitus, Plin. Val. 1, 1 (dreimal). Th. Prisc. 1, 10. Ps. Apul. de herb. 85, 3: illiniendus, Th. Prisc. 2. chr. 9.
См. также в других словарях:
brumă — BRÚMĂ, brume, s.f. 1. Cristale de zăpadă care se formează noaptea (în anotimpurile de tranziţie) prin îngheţarea vaporilor de apă din atmosferă şi care se depun pe plante, pe sol, pe obiecte. 2. (pop.) Chiciură. 3. Strat fin, alburiu, care… … Dicționar Român
Bruma — Saltar a navegación, búsqueda La bruma es un fenómeno meteorológico consistente en la suspensión de partículas muy pequeñas de suelo, etc.[cita requerida] La calima también es un fenómeno de suspensión de polvo en la atmósfera, y se… … Wikipedia Español
bruma — BRUMÁ, pers. 3 brumează, vb. I. (Rar) 1. intranz. A cădea brumă (1). 2. tranz. şi refl. A (se) acoperi cu brumă (1) sau cu ceva care seamănă cu bruma. – Din brumă. Trimis de valeriu, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 brumá vb., ind … Dicționar Român
Bruma — ist der Familienname folgender Personen: Jeffrey Bruma (* 1991), niederländischer Fußballspieler Marciano Bruma (* 1984), niederländischer Fußballspieler Diese Seite ist eine Begriffsklärung zur Unterscheidung mehrerer mit de … Deutsch Wikipedia
bruma — sustantivo femenino 1. (no contable) Niebla de poca densidad, que se forma principalmente sobre el mar: La visibilidad era escasa debido a la bruma. 2. (preferentemente en plural) Uso/registro: elevado. Confusión, oscuridad mental: Es imposible… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
BRUMA — dicitur dies Solstitii hiemalis, qui est ad 15. Calend. ianuar. Dicta quasi Βραχὺ ἦμαρ, ut quibusdam placet; quam originationem quoque amplectitur Macrob. Saturn. l. 1. c. 21. Isidor. l. 5. c. 35. Caesar Scal. c. 19. l. 1 de Caus. L. L. Varro… … Hofmann J. Lexicon universale
bruma — s.f. [dal lat. bruma solstizio d inverno ]. 1. (lett.) [stagione dell anno caratterizzata da una minore insolazione e temperature basse] ▶◀ cattiva stagione, inverno. ‖ autunno, primavera. ⇑ stagione. ◀▶ buona stagione, estate. 2. [spec. al plur … Enciclopedia Italiana
bruma — (Del lat. bruma, solsticio de invierno). 1. f. Niebla, y especialmente la que se forma sobre el mar. 2. ant. invierno (ǁ estación del año) … Diccionario de la lengua española
Bruma — (lat.), 1) der kürzeste Tag, das Wintersolstitium; 2) der Winter. Daher Brumal, winterlich, im Winter; u. Brumalĭa, römisches Bacchusfest vom 24. Nov. an 30 Tage lang gefeiert … Pierer's Universal-Lexikon
Bruma — Bruma, lat., der kürzeste Tag, der Winter. – Brumal was zur Winterszeit ist, winterlich … Herders Conversations-Lexikon
bruma — s. f. 1. Nevoeiro espesso. 2. [Figurado] Escuridão. 3. Mistério. 4. Incerteza. • Confrontar: broma … Dicionário da Língua Portuguesa