Перевод: с латинского на английский

с английского на латинский

abiēs

  • 1 abies

    ăbĭēs, ĕtis (abietis, abiete, trisyllabic in poet., Enn. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44; Verg. A. 2, 16 al.; so, abietibus, quadrisyl. sometimes, as Verg. A. 9, 674), f. [etym. uncer., perh. akin to aldainô; cf. elatê = pinus], the silver-fir: Pinus picea, Linn.: elatê, the tree as well as the wood of it, Plin. 16, 10, 19, § 48; Pall. 12, 15, 1: abies consternitur alta, Enn. ap. Macr. 6, 2 (Ann. v. 195 Vahl.): crispa, id. ap. Cic. Tusc. 3, 19, 44 (Trag. v. 117 ib.):

    enodis,

    Ov. M. 10. 94. In Verg., on account of its dark foliage, called nigra:

    nigrā abiete, A. 3, 599: abietibus patriis aequi juvenes,

    tall as their native firs, id. ib. 9, 674 (imitation of Hom. ll. 5, 560: elatêisin eoikotes hupsêlêisin).—
    II.
    Poet., meton. (cf. Quint. 8, 6, 20), like the Greek elatê, any thing made of fir.
    1.
    = epistula, a letter (written on a tablet of fir), Plaut. Pers. 2, 2, 66 (cf. Engl. book, i. e. beech).—
    2.
    = navis, a ship, Verg. G. 2, 68; id. A. 8, 91; cf. id. ib. 5, 663.—
    3.
    = hasta, a lance, Verg. A. 11, 667.

    Lewis & Short latin dictionary > abies

  • 2 abiēs

        abiēs etis, f    (poet. abl. abiete, trisyl.,abl. abietibus, quadrisyl.), the fir-tree, silver-fir: nigra, V.: enodis, O.: patriae, V.—Esp., the wood of the firtree, fir, deal: sectā, V.—Meton., something made of fir, a ship: uncta, V.; a lance: longā, V.
    * * *
    fir tree/wood; white/silver fir, spruce; thing of fir, ship, spear; sea weed

    Latin-English dictionary > abiēs

  • 3 abiēgnus

        abiēgnus adj.    [abies + GEN-], of fir-wood, deal: trabes, Her.: equus, i. e. the wooden horse before Troy, Pr.: hastile, L.
    * * *
    abiegna, abiegnum ADJ
    made of fir, deal; wooden

    Latin-English dictionary > abiēgnus

  • 4 coruscō

        coruscō —, —, āre    [coruscus], to move quickly, vibrate, shake, brandish, weave, tremble (poet.): duo Gaesa manu, V.: telum, V.: linguas (colubrae), O.: frontem, toss, Iu.: Cunctanti telum, brandishes at, V.—To be in quick motion, flit, flutter, shake: apes pennis coruscant, V.: (colubrae) linguā, O.: abies, trembles, Iu.—To flash, glitter, gleam, coruscate: flamma inter nubīs coruscat: (apes) fulgore, V.
    * * *
    coruscare, coruscavi, coruscatus V
    brandish/shake/quiver; flash/glitter, emit/reflect intermittent/quivering light

    Latin-English dictionary > coruscō

  • 5 ēnōdis

        ēnōdis e, adj.    [ex + nodus], free from knots, smooth: trunci, V.: abies, O.
    * * *
    enodis, enode ADJ
    without knots; smooth

    Latin-English dictionary > ēnōdis

  • 6 videō

        videō vīdī, vīsus, ēre    [VID-], to see, discern, perceive: ut oculum, quo bene videret, amitteret: oculis cernere ea, quae videmus, etc.: Considium, quod non vidisset, pro viso sibi renuntiasse, Cs.: serpentes atque videres Infernas errare canes, H.: viden, ut geminae stant vertice cristae? V.: nonne vides ut... Antemnae gemant? H.: iam videnti frontem pingit, i. e. awake, V.: et casūs abies visura marinos, i. e. to experience, V.—To see, look at, observe, note: Illud vide, os ut sibi distorsit carnufex, T.: quin tu me vides? see what I have done! i. e. is not this creditable?: atqui istuc ipsum nil periclist; me vide, look at me, i. e. take courage from me, T.—To perceive, observe, hear: mugire videbis Sub pedibus terram, V.: tum videres Stridere susurros, H.— Pass, to be looked upon, be regarded, seem, appear: numquam periculi fugā committendum est, ut imbelles timidique videamur: multo rem iniquiorem visum iri intellegebant: cetera, quae quibusdam admirabilia videntur, etc.: idonea mihi Laeli persona visa est, quae, etc.: quod idem Scipioni videbatur: de familiare illo tuo videor audisse: ut beate vixisse videar, quia, etc.: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae videantur: quae (sapientia) videtur in hominem cadere posse: sed mihi contra ea videtur, S.: non mihi videtur, ad beate vivendum satis posse virtutem: quia videbatur et Limnaeum eodem tempore oppugnari posse, L.—In formal decisions, to appear, be decided, be adjudged: voluerunt, ut ea non esse facta, sed ut videri pronuntiarent: consul adiecit senatūs consultum, Ambraciam non videri vi captam esse, L.: uti Caesar exercitum dimittat; si non faciat, eum adversus rem p. facturum videri, Cs.—Fig., of the mind, to see, perceive, mark, observe, discern, understand, comprehend, be aware: ad te, ut video, comminus accessit: aperte enim adulantem nemo non videt, sees through: si dormientes aliquid animo videre videamur: plus vidisse videri, to have had more insight: cum me vidisse plus fateretur, that I had seen further: di vatesve eorum in futurum vident, L.: quem virum Crassum vidimus: nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittit ebur, V.— To look at, attend to, consider, think, reflect upon, take note of: nunc ea videamus, quae contra ab his disputari solent: sed videamus Herculem ipsum: legi Bruti epistulam non prudenter rescriptam; sed ipse viderit, let him see to that. Viderit ipse ad aram Confugiam, O.—To look out for, see to, care for, provide, take care, make sure: antecesserat Statius, ut prandium nobis videret. aliud lenius (vinum), T.: navem idoneam ut habeas, diligenter videbis: ne fortuna mea desit, videte, L.—To see, reach, experience, attain, obtain, enjoy: qui suo toto consulatu somnum non viderit: utinam eum diem videam, cum, etc., may live to see: Duxi uxorem; quam ibi miseriam vidi! T.: multas victorias aetas nostra vidit.—To see patiently, bear, permit: tantum degeneramus a patribus nostris, ut eam (oram) nos nunc plenam hostium iam factam Videamus, L.—To see, go to see, visit: sed Septimium vide et Laenatem: videbis ergo hominem, si voles.— Pass, it seems proper, seems right, seems good: ubi visum est, sub vesperum dispersi discedunt, Cs.: M. num non vis audire, etc.? A. ut videtur, as you will: si videatur, L.: si tibi videbitur, villis iis utere, quae, etc.: si ei videretur, integram rem ad senatum reiceret, if he pleased, L.
    * * *
    videre, vidi, visus V
    see, look at; consider; (PASS) seem, seem good, appear, be seen

    Latin-English dictionary > videō

  • 7 videō

        videō vīdī, vīsus, ēre    [VID-], to see, discern, perceive: ut oculum, quo bene videret, amitteret: oculis cernere ea, quae videmus, etc.: Considium, quod non vidisset, pro viso sibi renuntiasse, Cs.: serpentes atque videres Infernas errare canes, H.: viden, ut geminae stant vertice cristae? V.: nonne vides ut... Antemnae gemant? H.: iam videnti frontem pingit, i. e. awake, V.: et casūs abies visura marinos, i. e. to experience, V.—To see, look at, observe, note: Illud vide, os ut sibi distorsit carnufex, T.: quin tu me vides? see what I have done! i. e. is not this creditable?: atqui istuc ipsum nil periclist; me vide, look at me, i. e. take courage from me, T.—To perceive, observe, hear: mugire videbis Sub pedibus terram, V.: tum videres Stridere susurros, H.— Pass, to be looked upon, be regarded, seem, appear: numquam periculi fugā committendum est, ut imbelles timidique videamur: multo rem iniquiorem visum iri intellegebant: cetera, quae quibusdam admirabilia videntur, etc.: idonea mihi Laeli persona visa est, quae, etc.: quod idem Scipioni videbatur: de familiare illo tuo videor audisse: ut beate vixisse videar, quia, etc.: ut exstinctae potius amicitiae quam oppressae videantur: quae (sapientia) videtur in hominem cadere posse: sed mihi contra ea videtur, S.: non mihi videtur, ad beate vivendum satis posse virtutem: quia videbatur et Limnaeum eodem tempore oppugnari posse, L.—In formal decisions, to appear, be decided, be adjudged: voluerunt, ut ea non esse facta, sed ut videri pronuntiarent: consul adiecit senatūs consultum, Ambraciam non videri vi captam esse, L.: uti Caesar exercitum dimittat; si non faciat, eum adversus rem p. facturum videri, Cs.—Fig., of the mind, to see, perceive, mark, observe, discern, understand, comprehend, be aware: ad te, ut video, comminus accessit: aperte enim adulantem nemo non videt, sees through: si dormientes aliquid animo videre videamur: plus vidisse videri, to have had more insight: cum me vidisse plus fateretur, that I had seen further: di vatesve eorum in futurum vident, L.: quem virum Crassum vidimus: nonne vides, croceos ut Tmolus odores, India mittit ebur, V.— To look at, attend to, consider, think, reflect upon, take note of: nunc ea videamus, quae contra ab his disputari solent: sed videamus Herculem ipsum: legi Bruti epistulam non prudenter rescriptam; sed ipse viderit, let him see to that. Viderit ipse ad aram Confugiam, O.—To look out for, see to, care for, provide, take care, make sure: antecesserat Statius, ut prandium nobis videret. aliud lenius (vinum), T.: navem idoneam ut habeas, diligenter videbis: ne fortuna mea desit, videte, L.—To see, reach, experience, attain, obtain, enjoy: qui suo toto consulatu somnum non viderit: utinam eum diem videam, cum, etc., may live to see: Duxi uxorem; quam ibi miseriam vidi! T.: multas victorias aetas nostra vidit.—To see patiently, bear, permit: tantum degeneramus a patribus nostris, ut eam (oram) nos nunc plenam hostium iam factam Videamus, L.—To see, go to see, visit: sed Septimium vide et Laenatem: videbis ergo hominem, si voles.— Pass, it seems proper, seems right, seems good: ubi visum est, sub vesperum dispersi discedunt, Cs.: M. num non vis audire, etc.? A. ut videtur, as you will: si videatur, L.: si tibi videbitur, villis iis utere, quae, etc.: si ei videretur, integram rem ad senatum reiceret, if he pleased, L.
    * * *
    videre, vidi, visus V
    see, look at; consider; (PASS) seem, seem good, appear, be seen

    Latin-English dictionary > videō

  • 8 abiegnus

    ăbĭēgnus, a, um, adj. ( poet., also tri. syllabic; collateral form ABIEGNEVS, Inscr. Napol.) [abies], made of fir-wood or deal: trabes, i. e. a ship, Enn. ap. Auct. ad Her. 2, 22, 34:

    sors,

    Plaut. Cas. 2, 6, 32:

    equus,

    i. e. the wooden horse before Troy, Prop. 4, 1, 25 (cf. Verg. A. 2, 16): stipes, Att. ap. Fest. p. 219 Müll. (Trag. Rel. p. 170 Rib.):

    hastile,

    Liv. 21, 8, 10:

    scobis,

    Col. 12, 44, 4 al.

    Lewis & Short latin dictionary > abiegnus

  • 9 abietarius

    ăbĭĕtārĭus, a, um, adj. [abies], pertaining to fir-wood, deal: negotio, Paul. ex Fest. p. 27 Müll.— Subst.: ăbĭĕtārĭus, ii, m., a joiner, Vulg. Exod. 35, 35.

    Lewis & Short latin dictionary > abietarius

  • 10 Aenea

    1.
    Aenēa, ae, v. Aeneas.
    2.
    Aenēa or Aenīa, ae, f., = Aineia, a city of Chalcidice, in Macedonia, opposite Pydna, Liv. 40, 4; 44, 10; 32.—Hence,
    A.
    Aenēātes, ĭum, m., the inhabitants of Ænea, Liv. 40, 4, 4.—
    B.
    Aenēātĭcus, a, um, adj., belonging to Ænea:

    abies,

    Plin. 16, 39, 76, § 197.

    Lewis & Short latin dictionary > Aenea

  • 11 Aenia

    1.
    Aenēa, ae, v. Aeneas.
    2.
    Aenēa or Aenīa, ae, f., = Aineia, a city of Chalcidice, in Macedonia, opposite Pydna, Liv. 40, 4; 44, 10; 32.—Hence,
    A.
    Aenēātes, ĭum, m., the inhabitants of Ænea, Liv. 40, 4, 4.—
    B.
    Aenēātĭcus, a, um, adj., belonging to Ænea:

    abies,

    Plin. 16, 39, 76, § 197.

    Lewis & Short latin dictionary > Aenia

  • 12 aries

    ărĭēs, ĭētis, m. (for the kindr. forms arvix and harvix, in Varr. and Fest.; v. arvix; poet. aries sometimes dissyl., like abies; hence, a long, Carey, Lat. Pros. § 47: āriĕtis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 20, 45: āriĕtes, trisyl., Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44; so,

    āriĕtĕ,

    Verg. A. 2, 492) [some derive this from arên, arrên, qs. the male sheep; others compare ho eriphos, a he-goat, buck, and ho elaphos, a stag; and arna, q. v.], a ram.
    I.
    Lit., Varr. R. R. 2, 1, 24; 2, 2, 13; Col. 7, 2, 4; 7, 2, 5; 7, 3, 6; Vulg. Gen. 15, 9; ib. Lev. 4, 35 et persaepe.—Of the golden fleece: petebant (Argonautae) illam pellem inauratam arietis Colchis, Enn. ap. Auct. ad Her. 2, 22; Plaut. Bacch. 2, 3, 7; Varr. R. R. 2, 1, 6 al.—
    II.
    Transf.
    A.
    The Ram, a sign of the zodiac, Cic. Arat. 230; 244; Hyg. Fab. 133; id. Astr. 2, 20; Manil. 2, 246; Ov. M. 10, 165; Vitr. 9, 5; Plin. 18, 25, 59, § 221 al. —
    B.
    An engine for battering down walls, a battering-ram: v. Vitr. 10, 19; Veg. 4, 14, and Smith, Dict. Antiq.:

    quamvis murum aries percusserit,

    Cic. Off. 1, 11, 35:

    ab ariete materia defendit,

    Caes. B. G. 7, 23:

    arietibus aliquantum muri discussit,

    Liv. 21, 12; so id. 31, 32; 31, 46; 32, 23; 38, 5; Vulg. Ezech. 26, 9; ib. 2 Macc. 12, 15 al.—
    C.
    A beam for support, a prop or buttress: quae (sublicae) pro ariete subjectae vim fluminis exciperent, as a shore or prop, * Caes. B. G. 4, 17 (dikên kriou, Paraphr.);

    corresp. to capreolus,

    Caes. B. C. 2, 10 q. v.— Trop.:

    ex quo aries ille subicitur in vestris actionibus,

    Cic. Top. 17, 64.—
    D.
    An unknown sea-monster, very dangerous to ships, Plin. 9, 44, 67, § 145; 32, 11, 53 (where two kinds of them are mentioned); cf. id. 9, 5, 4: trux aries, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 163; cf. Aelian. H. A. 15, 2, and Oppian. Hal. 1, 372.

    Lewis & Short latin dictionary > aries

  • 13 corusco

    cŏrusco, āre, v. a. and n. (the access. form conisco is found in some copies of Lucr. 2, 320, and Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 21) [root scar-, to leap; Gr. skairô; cf. also korussô; v. Lidd. and Scott, s. v.].
    I.
    To thrust or push with the horns (very rare):

    agni ludunt blandeque coruscant,

    Lucr. 2, 320:

    frontem,

    Juv. 12, 6: caput opponis cum eo coruscans, Cic. Fragm. ap. Quint. 8, 3, 21.—
    II.
    Transf., to move quickly, to vibrate, shake, brandish, wave, tremble, etc. ( poet.).
    (α).
    Act.:

    duo Gaesa manu,

    Verg. A. 8, 661:

    hastam,

    id. ib. 12, 431:

    telum,

    id. ib. 12, 887; Sil. 1, 434:

    ferrum,

    Val. Fl. 2, 228 al.:

    linguas (colubrae),

    Ov. M. 4, 494:

    alternos apices (flammae),

    Stat. Th. 12, 432.—
    (β).
    Neutr., to flit, flutter, shake:

    apes pennis coruscant,

    Verg. G. 4, 73:

    abies,

    trembles, Juv. 3, 254.—
    B.
    In partic., of the tremulous motion of fire, lightning, or brilliant bodies, to flash, glitter, gleam, coruscate: flamma inter nubes coruscat, Pac. ap. Cic. de Or. 3, 39, 157:

    elucent aliae (apes) et fulgore coruscant,

    Verg. G. 4, 98:

    Juppiter arce,

    Val. Fl. 5, 304:

    telisque salum facibusque coruscat,

    id. 1, 703:

    coruscans clipeus,

    Claud. III. Cons. Hon. 29 al.

    Lewis & Short latin dictionary > corusco

  • 14 diligo

    dī-lĭgo, lexi, lectum, 3, v. a. [2. lego]. Prop., to distinguish one by selecting him from others; hence, in gen., to value or esteem highly, to love (v. amo init., and cf. faveo, studeo, foveo, cupio; very freq. and class.).
    I.
    Prop.:

    nihil est enim virtute amabilius, nihil quod magis alliciat ad diligendum: quippe cum propter virtutem et probitatem etiam eos, quos numquam vidimus, quodam modo diligamus,

    Cic. Lael. 8, 28; cf. id. ib. 9, 29 sq.; 14, 50; id. Rep. 1, 10 fin.; 1, 12 et saep. (cf. also the passages with diligo which are cited under amo, 1. and 1. colo, II. 2. b.); Caes. B. G. 6, 19 fin.; id. B. C. 1, 61, 3; Suet. Caes. 67; Verg. A. 9, 430; Hor. C. 2, 20, 7 et saep.:

    satin habes, si feminarum nulla'st, quam aeque diligam?

    Plaut. Am. 1, 3, 11; cf. id. ib. 3, 3, 18; Verg. A. 1, 344; Hor. C. 2, 5, 17; Suet. Caes. 50; 52; id. Aug. 62 al.:

    te in germani fratris dilexi loco,

    Ter. And. 1, 5, 57; cf. Verg. A. 4, 31; Suet. Calig. 24 al.: quem di diligunt, whom the gods favor, denoting a fortunate person, Plaut. Bacch. 4, 7, 18; Ter. And. 5, 6, 9; id. Phorm. 5, 6, 14. —Prov.:

    diligitur nemo, nisi cui fortuna secunda est,

    Ov. P. 2, 3, 23.
    II.
    Transf.
    A.
    Of inanimate objects:

    fidem est complexus, observantiamque dilexit,

    Cic. Balb. 28; cf.:

    Caesaris consilia in re publica,

    id. Prov. Cons. 10 fin.:

    benevolentiam, diligentiam, prudentiam mirifice,

    id. Att. 12, 34 fin.:

    aviae memoriam,

    Suet. Vesp. 2:

    auream mediocritatem,

    Hor. C. 2, 10, 6:

    Cypron,

    id. ib. 1, 30, 2 et saep. —
    B.
    Very rarely, of inanimate subjects, to love, choose, affect:

    montes amant cedrus, larix, etc.... montes et valles diligit abies,

    Plin. 16, 18, 30, § 73 sq. —
    * C.
    With inf. for amare, to do willingly or habitually, to be fond of doing:

    pira nasci tali solo maxime diligunt,

    Pall. Febr. 25, 1.—Hence,
    1.
    dī-lĭgens, entis, P. a., prop. esteeming, loving; hence, in respect to an inanimate object, careful, assiduous, attentive, diligent, accurate with regard to it, opp. negligens (very freq. and class.).
    A.
    In gen.
    (α).
    With praepp.:

    qui in re adventitia atque hereditaria tam diligens, tam attentus esset,

    Cic. Verr. 2, 1, 48; so, in rebus omnibus, id. Lael. 17, 62:

    in exquirendis temporibus,

    id. Rep. 2, 14 fin.:

    in ostentis animadvertendis,

    id. Div. 1, 42 fin.:

    in compositione,

    id. Quint. 10, 1, 79:

    in philosophia,

    id. ib. 129:

    in eloquendo,

    id. ib. 63:

    in symmetria,

    Plin. 34, 8, 19, § 58 al.:

    ad custodiendum aliquem diligentissimus,

    Cic. Cat. 1, 8, 19; so,

    ad reportandum,

    id. Verr. 2, 4, 3, § 6:

    ad cetera,

    Quint. 1, 1, 7:

    diligentes circa hoc,

    Plin. 31, 5, 30, § 56:

    circa aerarium,

    Eutr. 8, 7.—
    (β).
    With gen.:

    omnis officii diligentissimus,

    Cic. Cael. 30, 73:

    veritatis,

    Nep. Epam. 3:

    imperii,

    id. Con. 1, 2:

    disciplinae,

    Vell. 1, 6; cf.:

    litterarum veterum,

    Gell. 4, 11, 4:

    compositionis,

    Quint. 9, 4, 77:

    aliarum rerum quae vitam instruunt,

    Sen. Vit. Beat. 3, 3:

    temperamenti,

    Plin. Pan. 79, 5:

    naturae,

    attentively investigating it, Plin. 13, 4, 7, § 31; so,

    medicinae,

    id. 32, 3, 13, § 26 et saep.—
    * (γ).
    With dat.:

    Corinthios video publicis equis assignandis et alendis, orborum et viduarum tributis fuisse quondam diligentes,

    Cic. Rep. 2, 20, 32.—
    (δ).
    Absol.:

    experientissimus ac diligentissimus orator,

    Cic. Verr. 2, 3, 21: pro cauto ac diligente, Caes. Fragm. ap. Charis. p. 101 P.;

    for which: ut a diligenti curiosus distat,

    Quint. 8, 3, 55; cf. id. 1, 4, 24; 2, 15, 10 et saep.—
    B.
    Transf., of inanimate subjects:

    assidua ac diligens scriptura,

    Cic. de Or. 1, 33, 150; cf.:

    diligentior notitia,

    Plin. 6, 22, 24, § 84:

    stilus,

    Tac. Or. 39:

    remedia,

    Sen. Ep. 95; Plin. 3, 5, 6, § 45; Vell. 1, 4.—
    C.
    In partic., with reference to domestic affairs, frugal, thrifty, economical (cf. its opp. negligens = prodigus, and Ruhnk. Rutil. Lup. p. 95, a, ed. Frotsch.):

    homo frugi ac diligens, qui sua servare vellet,

    Cic. Verr. 2, 4, 18; Plin. Ep. 2, 6, 1; cf.

    opp. negligens,

    ib. 4, 13, 8;

    and c. c. parcus and opp. luxuriosus,

    Auct. Her. 4, 34:

    cum te pro illiberali diligentem (appelles),

    Quint. 9, 3, 65:

    ex re familiari, cujus diligentissimus erat,

    Suet. Gramm. 23.—Hence, dīlĭgenter, adv. (acc. to II. A.), carefully, attentively, diligently:

    accurate agatur, docte et diligenter,

    Plaut. Capt. 2, 1, 30; id. Men. 5, 6, 3; Ter. Eun. 2, 1, 1; 2, 3, 47 al.; Cic. Phil. 1, 15 fin.; id. Fam. 6, 5; id. Att. 16, 16 A. fin.; Caes. B. G. 2, 5 al.— Comp., Cic. Rep. 1, 22; id. Brut. 22, 86; Caes. B. G. 3, 16 fin.; id. B. C. 3, 8, 4; Vulg. Act. 22, 30 al.— Sup., Cic. Lael. 2, 7; id. Rep. 2, 3; Caes. B. G. 2, 28 fin.; id. B. C. 3, 81 al.—
    2.
    dīlectus, a, um, P. a., loved, beloved, dear (rare).—With dat.:

    pueri dilecti Superis,

    Ov. M. 10, 153; so id. ib. 5, 395; 8, 758.—In sup., Stat. Th. 8, 99; Vulg. Heb. 6, 9.— Absol.:

    luce mihi carior dilectior fili,

    Macr. Somn. Scip. 2, 1 init.; Claud. Rapt. Pros. 3, 74 al.— Subst.: dīlectus, i, m., = ho erômenos, a favorite, Suet. Aug. 98.

    Lewis & Short latin dictionary > diligo

  • 15 elate

    1.
    ēlāte, adv., loftily, proudly; v. 1. effero, P. a. fin.
    2.
    ĕlăte, ēs, f., = elatê, a sort of firtree, Lat. abies, Plin. 12, 28, 62, § 134; 23, 5, 53, § 99.—
    II.
    The envelope or leaf of the palm-bud, Vulg. Cant. 5, 11.

    Lewis & Short latin dictionary > elate

  • 16 excresco

    ex-cresco, crēvi, crētum, 3, v. inch. n., to grow out or forth, to grow up, rise up (not ante-Aug.).
    I.
    Lit.
    A.
    In gen.:

    quae si satis excreverint (palmae),

    Col. 4, 21, 3:

    abies, larix, palma in longitudinem,

    Plin. 16, 30, 54, § 125:

    lactucae ad semipedem,

    id. 19, 8, 39, § 131:

    in omni domo nudi ac sordidi in hos artus, in haec corpora quae miramur excrescunt,

    Tac. G. 20; Aug. Serm. 216, 7:

    colles sensim excreverant rudere,

    Front. Aquaed. 18:

    solum tumulo in altum,

    Luc. 4, 11: si quando flumen imbribus ad tempus excrevit, is swollen, Dig. 43, 11, 1.—
    B.
    In partic., of morbid excrescences on the body:

    excreverat in dexteriore latere ejus caro,

    Suet. Galb. 21:

    carnis excrescentes,

    Plin. 23, 6, 59, § 111:

    arsenicum tollit quicquid excrescit,

    id. 34, 18, 56, § 178.—Hence,
    2.
    Subst.: excre-scentia, ium, n., in medic. lang., morbid excrescences on the body, Plin. 20, 9, 36, § 93; 22, 21, 29, § 61; 24, 4, 5, § 9; 24, 5, 11, § 19; 34, 18, 50, § 169 al.—
    II.
    Trop., to grow immoderately, to increase, enlarge:

    nec minus evitanda est immodica ejus prooemii longitudo, ne in caput excrevisse videatur,

    Quint. 4, 1, 62:

    fructus in tantum excrevit, ut, etc.,

    Dig. 36, 1, 27, § 16 fin.:

    litium series,

    Suet. Vesp. 10.—Hence, ex-crētus, a, um, P. a., grown up, fullgrown:

    animalia,

    Lact. 2, 11 med. al. (so, haedi, Verg. G. 3, 398, acc. to Serv., but v. excerno, II. A.).

    Lewis & Short latin dictionary > excresco

  • 17 fabrica

    fā̆brĭca, ae, f. [1. faber], the workshop of an artisan who works in hard materials (syn.: taberna, officina).
    I.
    Prop., Ter. Ad. 4, 2, 45; 4, 6, 4:

    Vulcanus, qui Lemni fabricae traditur praefuisse,

    Cic. N. D. 3, 22, 55:

    armorum,

    armory, Veg. Mil. 2, 11 (for which:

    armorum officinae,

    Caes. B. C. 1, 34 fin.).—
    II.
    Transf., the art, trade, or profession of such an artisan, Vitr. 1, 1:

    pictura et fabrica ceteraeque artes habent quendam absoluti operis effectum,

    architecture, Cic. N. D. 2, 13, 35; cf. id. Div. 1, 51, 161; and:

    natura effectum esse mundum: nihil opus fuisse fabrica,

    id. ib. 1, 20, 53:

    omnis fabrica aeris et ferri,

    id. N. D. 2, 60, 150: aeraria, ferrea, materiaria, the art of working in brass, etc., Plin. 7, 56, 57, § 197 sq.; cf.:

    aerariae artis,

    Just. 36, 4, 4; and: ejus fabricae, quam Graeci chalkeutikên vocant, Quint. 2, 21, 10.—In apposition with ars:

    abies Graeco fabricae artis genere spectabilis,

    Plin. 16, 42, 82, § 225:

    servus arte fabrica peritus,

    Dig. 33, 7, 19 fin.:

    fanum solerti fabrica structum,

    with artistic skill, App. M. 6, p. 174, 25.—
    2.
    In gen., any skilful production, a fabric, building, etc.: admirabilis membrorum animantium, [p. 713] Cic. N. D. 2, 47, 121; cf. id. Off. 1, 35, 127; Pall. 1, 7, 4; 1, 9, 2 al.—Of man as the creature of God, Prud. Hymn. de Rad. Dom. 45. —
    b.
    In the comic writers, a crafty device, trick, stratagem:

    ei nos facetis fabricis et doctis dolis Glaucumam ob oculos obiciemus,

    Plaut. Mil. 2, 1, 69; id. Cist. 2, 2, 5:

    nescio quam fabricam facit,

    id. Ep. 5, 2, 25; id. Bacch. 2, 3, 132:

    ad senem fingere,

    Ter. Heaut. 3, 2, 34 al.

    Lewis & Short latin dictionary > fabrica

  • 18 frango

    frango, frēgi, fractum, 3, v. a. [root in Gr. FPAT, rhêgnumi, rhêgma, rhôgaleos; Goth. Brikkan; Irish brissim; Germ. brechen; Engl. break; but cf. Fick, Vergl. Wörterb. p. 182, and v. the letter F], to break, break in pieces, dash to pieces, shiver, break in two (cf.: rumpo, diffringo).
    I.
    Lit.: hastas frangit quatitque, Enn. ap. Macr. S. 6, 3 (Ann. v. 435 ed. Vahl.); cf.: aes sonit, franguntur hastae, id. Fragm. ap. Non. 504, 33 (Trag. v. 213 ed. Vahl.): fraxinus frangitur atque abies consternitur alta, is broken, felled, id. ap. Macr. S. 6, 2 (Ann. v. 195 ed. Vahl.):

    simulacra,

    Lucr. 6, 419:

    milvo est quoddam bellum quasi naturale cum corvo: ergo alter alterius ubicumque nactus est ova, frangit,

    Cic. N. D. 2, 49, 125:

    anulus aureus fractus et comminatus est,

    id. Verr. 2, 4, 25, § 56:

    compluribus navibus fractis,

    dashed to pieces, Caes. B. G. 4, 29, 3:

    naves,

    Hor. A. P. 20:

    navem is fregit apud Andrum insulam,

    Ter. And. 1, 3, 17; cf. Auct. Her. 4, 44, 57:

    domus fracta conjectu lapidum,

    Cic. Att. 4, 3, 2:

    janua frangatur, latret canis,

    Hor. S. 1, 2, 128:

    patinam,

    id. ib. 2, 8, 72:

    lagenam,

    id. ib. 81:

    crystallina,

    Mart. 14, 111:

    aulas in caput,

    Plaut. Capt. 1, 1, 21:

    corpora ad saxum,

    Verg. A. 3, 625:

    vindices rerum capitalium laqueo gulam fregere,

    broke his neck, strangled him, Sall. C. 55, 5:

    cervices civium Romanorum in carcere,

    Cic. Verr. 2, 5, 57, § 147; id. Vatin. 11, 26:

    senile guttur parentis impiā manu,

    Hor. Epod. 3, 2:

    cerebrum,

    Verg. A. 5, 413:

    brachium,

    Cic. de Or. 2, 62, 253; cf.

    coxam,

    Plin. Ep. 2, 1, 5:

    crus,

    Hor. Ep. 1, 17, 59:

    crura,

    Cic. Phil. 13, 12, 27; Suet. Aug. 67; id. Tib. 44; Vulg. Johan. 19, 31:

    cornu in arbore,

    Ov. F. 5, 121:

    non ego te, tigris ut aspera Gaetulusve leo, frangere persequor,

    to tear in pieces, Hor. C. 1, 23, 10; cf.:

    indomitos ut cum Massyla per arva Armenti reges magno leo fregit hiatu, etc.,

    Stat. Th. 11, 28; Val. Fl. 2, 458; Plin. 8, 40, 61, § 150:

    nubes in montem actae non franguntur, sed circumfunduntur,

    Sen. Q. N. 2, 28, 2.—
    B.
    Transf., in gen., to break up small, to grind, bruise, crush (freq. since the Aug. per.):

    glebam bidentibus,

    Verg. G. 2, 400;

    glebas,

    id. ib. 3, 161:

    fruges robore saxi,

    Lucr. 1, 882:

    farra saxo,

    Val. Fl. 2, 448:

    hordeum molis,

    Plin. 18, 7, 14, § 72:

    granum dentibus,

    id. 18, 24, 54, § 196:

    fabam,

    id. 19, 3, 15, § 40:

    glandem (sues),

    Verg. G. 2, 72:

    testes homini,

    Plin. 11, 49, 110, § 263:

    toros,

    to press, throw one's self upon, Mart. 2, 59, 3; 4, 8, 6: comam in gradus, to twist, braid, Quint. 1, 6, 44:

    mare montis ad ejus Radices frangit fluctus,

    breaks, Lucr. 6, 695; cf.:

    quam (fortunam) existimo levem et imbecillam ab animo firmo et gravi tamquam fluctum a saxo frangi oportere,

    Cic. Fam. 9, 16, 6:

    fluctus (scopulus),

    Luc. 6, 266:

    undam,

    Ov. F. 4, 282:

    aquas,

    Quint. 9, 4, 7:

    amnem nando,

    Luc. 8, 374; cf. Sil. 3, 457; 8, 555:

    iter,

    i. e. turn off from it, Stat. Th. 12, 232.
    II.
    Trop., to break down, subdue, weaken, diminish, violate; to soften, move, touch:

    quem (Viriathum) C. Laelius praetor ita fregit et comminuit ferocitatemque ejus ita repressit, ut, etc.,

    broke down, subdued, Cic. Off. 2, 11 fin.; cf.:

    fractam illam et debilitatam vim suam, etc.,

    id. Fam. 1, 9, 2:

    quem series immensa laborum fregerit,

    Ov. H. 9, 6:

    nationes frangere domareque,

    Cic. Prov. Cons. 13, 33:

    proeliis calamitatibusque fracti,

    Caes. B. G. 1, 31, 7:

    victi sumus igitur, aut, si vinci dignitas non potest, fracti certe et abjecti,

    Cic. Fam. 4, 7, 2:

    te ut ulla res frangat?

    would break, shake thy resolution, id. Cat. 1, 9, 22; cf.:

    frangi metu, cupiditate,

    id. Off. 1, 20, 68:

    fractus ac debilitatus metu,

    id. de Or. 1, 26, 121:

    flecti animo atque frangi,

    id. Sull. 6, 18:

    frangi animo,

    id. Phil. 2, 15, 37:

    dolore,

    id. Fin. 2, 29, 95:

    misericordiā,

    id. Att. 7, 12, 3:

    pudore,

    id. Tusc. 2, 21, 48 et simil.; cf.

    also: aliquem auctoritate,

    id. ib. 1, 21 fin.:

    aliquem patientiā,

    id. Brut. 25, 95: quae (vis) summas frangit infirmatque opes, Poët. ap. Cic. Rab. Post. 10, 28:

    debilitatur ac frangitur eloquentia,

    Tac. Dial. 39:

    mollis illa educatio, quam indulgentiam vocamus, nervos omnes et mentis et corporis frangit,

    Quint. 1, 2, 6:

    frangitur vox,

    id. 11, 3, 20; cf. id. 12, 11, 2:

    vox Auditur fractos sonitus imitata tubarum,

    Verg. G. 4, 72:

    et illa (littera), quae est sexta nostrarum (i. e. F) quoties aliquam consonantem frangit, ut in hoc ipso frangit, multo fit horridior,

    i. e. weakens, Quint. 12, 10, 29 Spald. (v. the passage in its connection); cf. id. 1, 4, 11:

    primum divisit ineleganter: duo enim genera quae erant, fecit tria: hoc est non dividere, sed frangere,

    Cic. Fin. 2, 9, 26; cf.:

    frangas citius quam corrigas, quae in pravum induruerunt,

    Quint. 1, 3, 12:

    bellum proeliis frangere,

    Cic. Prov. Cons. 13, 32:

    dignitatem,

    id. Fam. 9, 16, 6:

    hunc (pedum dolorem) abstinentiā, sanctitate vicit et fregit,

    Plin. Ep. 1, 12, 5:

    ut equorum cursum delicati minutis passibus frangunt,

    Quint. 9, 4, 113:

    animos frangi et debilitari molestiā,

    Cic. Q. Fr. 1, 1, 1, § 2:

    ingenium (mala),

    Ov. Tr. 3, 14, 33:

    sublimia pectora (Venus et vinum),

    id. F. 1, 301:

    ego unus contudi et fregi exsultantis praedonis audaciam,

    Cic. Phil. 13, 13 fin.; cf. id. Fragm. ap. Non. 301, 8 (id. Rep. 3, 36 ed. Mos.):

    furorem et petulantiam alicujus,

    id. Pis. 14, 31:

    libidines,

    id. Leg. 3, 13, 31:

    odium iramque (risus),

    Quint. 6, 3, 9:

    impetum cogitationis (membranae),

    id. 10, 3, 31:

    consilium alicujus,

    Cic. Fam. 4, 4, 4; cf.:

    sententiam alicujus,

    id. ib. 1, 4, 1:

    foedus,

    id. Pis. 12, 28; id. Scaur. 42:

    fidem,

    id. Rosc. Com. 6, 16:

    jura pudicitiae,

    Prop. 4 (5), 5, 28:

    mandata,

    Hor. Ep. 1, 13, 19:

    fas,

    Grat. Cyneg. 451:

    morantem diem mero (= breviorem reddere),

    to shorten, Hor. C. 2, 7, 6:

    vina,

    i. e. to weaken, dilute, Mart. 14, 103; Plin. 14, 22, 28, § 138:

    cum frangerem jam ipse me cogeremque illa ferre toleranter,

    Cic. Fam. 4, 6, 2:

    nec animus tantis se laboribus frangeret, neque, etc.,

    id. Arch. 11, 29:

    ante quam calores aut frigora se fregerunt,

    diminished, abated, Varr. R. R. 2, 2, 18; cf.:

    Scaevola paulum quiescet, dum se calor frangat,

    Cic. de Or. 1, 62, 265:

    fracti aestus et nondum orta frigora,

    Cels. 7, 7, 4 fin.; cf.:

    fluctus se frangit,

    Sen. Med. 392:

    glacies se frangit,

    id. Q. N. 4, 5, 4.—Hence, fractus, a, um, P. a., weakened, weak, feeble, faint:

    jamque adeo fracta est aetas effetaque tellus Vix animalia parva creat,

    Lucr. 2, 1151:

    quod me audis fractiorem esse animo,

    i. e. more disheartened, less courageous, Cic. Att. 11, 12, 4; cf.:

    spes amplificandae fortunae fractior,

    id. Lael. 16, 59:

    in compositione fractus,

    powerless, feeble, Quint. 12, 10, 12; cf.:

    quid est tam fractum, tam minutum, tam in ipsa concinnitate puerile?

    Cic. Brut. 83, 287; and:

    corruptum et omnibus vitiis fractum dicendi genus,

    Quint. 10, 1, 125: corrupta oratio maxime comprehensione obscura, compositione fracta consistit, id. [p. 777] 8, 3, 57:

    effeminata et fracta impudicis modis (musice),

    id. 1, 10, 31.

    Lewis & Short latin dictionary > frango

  • 19 harvix

    ărĭēs, ĭētis, m. (for the kindr. forms arvix and harvix, in Varr. and Fest.; v. arvix; poet. aries sometimes dissyl., like abies; hence, a long, Carey, Lat. Pros. § 47: āriĕtis, Enn. ap. Cic. Tusc. 1, 20, 45: āriĕtes, trisyl., Att. ap. Cic. Div. 1, 22, 44; so,

    āriĕtĕ,

    Verg. A. 2, 492) [some derive this from arên, arrên, qs. the male sheep; others compare ho eriphos, a he-goat, buck, and ho elaphos, a stag; and arna, q. v.], a ram.
    I.
    Lit., Varr. R. R. 2, 1, 24; 2, 2, 13; Col. 7, 2, 4; 7, 2, 5; 7, 3, 6; Vulg. Gen. 15, 9; ib. Lev. 4, 35 et persaepe.—Of the golden fleece: petebant (Argonautae) illam pellem inauratam arietis Colchis, Enn. ap. Auct. ad Her. 2, 22; Plaut. Bacch. 2, 3, 7; Varr. R. R. 2, 1, 6 al.—
    II.
    Transf.
    A.
    The Ram, a sign of the zodiac, Cic. Arat. 230; 244; Hyg. Fab. 133; id. Astr. 2, 20; Manil. 2, 246; Ov. M. 10, 165; Vitr. 9, 5; Plin. 18, 25, 59, § 221 al. —
    B.
    An engine for battering down walls, a battering-ram: v. Vitr. 10, 19; Veg. 4, 14, and Smith, Dict. Antiq.:

    quamvis murum aries percusserit,

    Cic. Off. 1, 11, 35:

    ab ariete materia defendit,

    Caes. B. G. 7, 23:

    arietibus aliquantum muri discussit,

    Liv. 21, 12; so id. 31, 32; 31, 46; 32, 23; 38, 5; Vulg. Ezech. 26, 9; ib. 2 Macc. 12, 15 al.—
    C.
    A beam for support, a prop or buttress: quae (sublicae) pro ariete subjectae vim fluminis exciperent, as a shore or prop, * Caes. B. G. 4, 17 (dikên kriou, Paraphr.);

    corresp. to capreolus,

    Caes. B. C. 2, 10 q. v.— Trop.:

    ex quo aries ille subicitur in vestris actionibus,

    Cic. Top. 17, 64.—
    D.
    An unknown sea-monster, very dangerous to ships, Plin. 9, 44, 67, § 145; 32, 11, 53 (where two kinds of them are mentioned); cf. id. 9, 5, 4: trux aries, Claud. Nupt. Hon. et Mar. 163; cf. Aelian. H. A. 15, 2, and Oppian. Hal. 1, 372.

    Lewis & Short latin dictionary > harvix

  • 20 infernas

    infernas, ātis, adj. [infernus], of or from the lower country, lowland (rare):

    abies,

    Plin. 16, 39, 76, § 197; Vitr. 2, 10:

    navicularii,

    Inscr. Orell. 1084:

    terra,

    Mart. Cap. 6, § 603.

    Lewis & Short latin dictionary > infernas

См. также в других словарях:

  • abies — ⇒ABIES, subst. masc. BOT. A l intérieur de la famille des abiétacées, nom générique et sc. du sapin, p. oppos. au picéa « épicéa », au larix « mélèze », au pinus « pin » : • 1. Celle du Canada (térébenthine) est extraite de l abies balsamea.… …   Encyclopédie Universelle

  • ABIES — firmissima in operibus, cumrecta statuitur. Plin. l. 16. c. 42. Firmissima in rectum abies, eadem valvarum repagulis et ad quoecumque libeat intestina opera firmissima, sive Groecô, sive Campanô sive siculô Fabricoe artis genere spectabilis,… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • Abies — A bi*es, n. [L., fir tree.] (Bot.) A genus of coniferous trees, properly called Fir, as the balsam fir and the silver fir. The spruces are sometimes also referred to this genus. [1913 Webster] …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Abĭes — T., Pflanzengattung aus der nat. Fam. Zapfenbäume, s. Fichte …   Pierer's Universal-Lexikon

  • Abĭes — Abĭes, bei den Römern die Weißtanne; A. Juss., Pflanzengattung, s. Tanne; auch Gruppe der Gattung Pinus L. (s. d.) …   Meyers Großes Konversations-Lexikon

  • Abies — Abĭes (lat.), s. Tanne und Fichte …   Kleines Konversations-Lexikon

  • Abies — Tannen Weißtanne (Abies alba), Illustration aus Koehler 1887. Systematik Abteilung: Pinophyta …   Deutsch Wikipedia

  • Abies — Sapin Pour les articles homonymes, voir sapin (homonymie) …   Wikipédia en Français

  • Abies — Para otros usos de este término, véase Abeto (desambiguación).   Abies …   Wikipedia Español

  • Abies — noun true firs • Syn: ↑genus Abies • Hypernyms: ↑gymnosperm genus • Member Holonyms: ↑Pinaceae, ↑family Pinaceae, ↑pine family • Memb …   Useful english dictionary

  • Abies — kėnis statusas T sritis vardynas apibrėžtis Pušinių (Pinaceae) šeimos augalų gentis (Abies). atitikmenys: lot. Abies angl. abies; fir vok. Tanne rus. пихта lenk. jodła …   Dekoratyvinių augalų vardynas

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»