-
1 Erinys
Erīnys (Erinnys), yos. Akk. yn, f. (Ερινύς, Εριννύς), I) die Furie, Rachegöttin, die das Unrecht u. den Frevel der Menschen straft, gew. im Plur., lat. Furia, Sing. bei Verg. Aen. 7, 447 u.a.: Plur. bei Prop. 2, 20, 29 u.a.: Akk. Erinyas, Stat. Theb. 11, 345. – II) übtr.: A) die Furie, Geißel, Verg. Aen. 2, 573. – B) die Wut, Verg. Aen. 2, 337: civilis, Bürgerkrieg, Lucan. 4, 187. – / Die Schreibart Erinys (Ερινύς) ist durch die Analogie und die besten Handschriften beglaubigt, s. Wagner Verg. Aen. 2, 337 not. cr. (tom. II. p. 316). Passow-Rosts Griech. Handwörterb. unter Ερινύς.
-
2 Erinys
Erīnys (Erinnys), yos. Akk. yn, f. (Ερινύς, Εριννύς), I) die Furie, Rachegöttin, die das Unrecht u. den Frevel der Menschen straft, gew. im Plur., lat. Furia, Sing. bei Verg. Aen. 7, 447 u.a.: Plur. bei Prop. 2, 20, 29 u.a.: Akk. Erinyas, Stat. Theb. 11, 345. – II) übtr.: A) die Furie, Geißel, Verg. Aen. 2, 573. – B) die Wut, Verg. Aen. 2, 337: civilis, Bürgerkrieg, Lucan. 4, 187. – ⇒ Die Schreibart Erinys (Ερινύς) ist durch die Analogie und die besten Handschriften beglaubigt, s. Wagner Verg. Aen. 2, 337 not. cr. (tom. II. p. 316). Passow-Rosts Griech. Handwörterb. unter Ερινύς. -
3 Erīnys
Erīnys (not -innys), yos, f, Ἐρινύσ, a Fury, goddess of revenge, Remorse, V., O., Iu.—Plur., Pr. —Poet.: Troiae communis, the scourge, curse, V.: feror, quo tristis Erinys (vocat), fury, V. -
4 Erinys
Erīnys (or, less correctly, Erinnys; cf. Wagner ad Verg. A. 2, 337), yos, f., = Erinnus (Erinus), one of the Furies, Verg. A. 7, 447; 570; Ov. M. 1, 241; 4, 490; 11, 14 et saep.— Acc. Erinyn, Ov. M. 1, 725.—In plur.:II.Erinyes,
the Furies, Prop. 2, 20, 29 (3, 13, 29 M.); Ov. H. 11, 103.— Acc. Erinyas, Stat. Th. 11, 345.—Transf.A. B. -
5 Erinnys
Erīnys (or, less correctly, Erinnys; cf. Wagner ad Verg. A. 2, 337), yos, f., = Erinnus (Erinus), one of the Furies, Verg. A. 7, 447; 570; Ov. M. 1, 241; 4, 490; 11, 14 et saep.— Acc. Erinyn, Ov. M. 1, 725.—In plur.:II.Erinyes,
the Furies, Prop. 2, 20, 29 (3, 13, 29 M.); Ov. H. 11, 103.— Acc. Erinyas, Stat. Th. 11, 345.—Transf.A. B. -
6 horrifer
fera, ferum [ horror + fero ]1) потрясающий, страшный ( aestus Lcr); наводящий ужас ( Erīnys O)2) бросающий в дрожь, суровый, холодный (Boreas O; nix VF) -
7 horrifer
horrifer, fera, ferum (horror u. fero), I) Schauder bringend, schaurig kalt, Aquilonis stridor, Acc. fr.: aurae aquilonis, Cic. poët. de nat. deor. 2, 111: boreas, Ov.: nix, Val. Flacc. – II) übtr. = schreckenvoll, schrecklich, prodigia, Pacuv. fr.: Erinys, Ov.: aestus, Lucr. – / Synkop. Genet. Plur. horriferûm, Pacuv. tr. 82.
-
8 sanguinolentus
sanguinolentus (sanguinulentus), a, um (sanguis), voll Blut, mit Blut erfüllt, I) im allg.: a) mit Blut unterlaufen, blutig, oculus, Marc. Emp. 8: oculi, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 36 u. 1, 8, 55; de morb. chron. 1, 5, 152. Firm. math. 4, 12: vicina loca quoque sanguinolenta apparebunt, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 11, 134. – im Bilde, haec mali gangrena sanguinolenta, Varro de vit. P. R. 3. fr. 23 (b. Non. 117, 2). – b) blutrot, color, Ov. am. 1, 12, 12: Allia vulneribus Latiis sanguinolenta, Ov. art. am. 1, 414. – II) im üblen Sinne, durch Verwundung, durch Mord blutig, 1) eig.: a) übh. = mit Blut bespritzt, -befleckt, bluttriefend, blutrünstig, α) v. Pers.: soror, Tibull. 1, 6, 40: Erinys, Ov. her. 6, 46: Dido, Ov. fast. 3, 640: coniugis imago, Ov. her. 7, 70: sanguinolenti ex acie redeuntes, Sen. ep. 66, 50: nece natorum sanguinolenta parens, Ov. am. 1, 336. – β) von Lebl.: torques, Cl. Quadr. ann. 3. fr. 10b (bei Gell. 9, 13, 18): pectora, Ov. her. 3, 50: qui Threicii quondam praesepia regis fecerunt dapibus sanguinolenta suis, Ov. Ib. 380. – b) prägn.: α) blutig-, mit Blutvergießen verbunden, seditiones, Varro de vit. P. R. 4, 10 (bei Non. 466, 33). – β) blutig = durch Blutvergießen erworben, palma, Cornif. rhet. 4, 51. – 2) übtr.: a) verwundend, verletzend, m. Infin., nulla exstat littera Nasonis sanguinolenta legi, Ov. Ib. 4. – b) das Blut (der Armen) aussaugend, centesimae, Sen. de ben. 7, 10, 4.
-
9 tristis
trīstis, e (vielleicht zu griech. δρῑμύς, scharf, durchdringend), traurig, betrübt, verstimmt, verdrießlich, v. dem, dessen Betrübnis sich in den Mienen usw. äußert, I) im allg.: 1) eig., v. Pers. (Ggstz. hilaris, hilarus, laetus), verb. maesti tristesque, Plaut.: tristis et conturbatus, Cic.: tristis, demissus, Cic.: tristes, capite demisso, terram intueri, Caes.: numquam ego te tristiorem vidi esse, Plaut.: quos cum tristiores vidisset, Cic.: Plur. tristes subst., Ggstz. gaudentes, Plin. pan. 72, 7. – 2) übtr., v. Lebl.: a) traurig, von Ansehen, hiems, Liv.: arbor, Plin.: truncus, Sen.: lana, schmutzig schwarze (v. Natur), Mart.: aspectus, widerlicher A., Plin.: iaspis in Cappadocia ex purpura caerulea, tristis (düster) atque non refulgens, Plin. – v. der Unterwelt, Tartara, Verg.: unda, Verg. u. Hor.: Acheron, Sil. – u. poet. (= austerus), widerlich, herb von Geschmack (Ggstz. dulcis), suci, Verg.: absinthia, Ov.: glans, Plin.: sapor, Ov.: u.v. Geruch, anhelitus oris, Ov. – b) objektiv, wie unser traurig, v. allem, was mit Trauer, Betrübnis, Unglück verbunden ist, trübe, betrübend, niederschlagend, unglücklich, tempora, Cic.: litterae nuntiique, Cic.: bellum, Hor.: Hyades, weil trübe, regnerische Witterung bringend, Hor.: u. so Orion, Hor.: officium (sc. exsequiarum), Ov.: ira, traurig in seinen Folgen, Hor.: remedia, schmerzliche, empfindliche, Liv.: eventus, Liv.: ex itus (Lebensende) tam tristis atque acerbus, Liv. epit.: tr. sors, Cic.: exta, nichts Gutes verheißende, Unglück drohende (Ggstz. laeta), Tac.: m. ad u. Akk., tristia ad (bei) recordationem exempla, Liv. 24, 8, 20. – neutr. subst., triste lupus stabulis, etwas Verderbliches, Verg.: tristia miscentur laetis, Ov. – II) insbes.: 1) der Laune nach, finster, a) = unfreundlich, mürrisch, übelgelaunt (Ggstz. iocosus, hilaris), Cic. u.a.: natura (Naturell), Cic.: puella, Prop.: vultus tristior, Cic. – b) = grimmig, zornig, Plaut. u. Prop.: Eurystheus, Cic. poët.: ursa, Stat.: irae, Cic. poët.: dicta, Ov. – 2) abgemessen ernst, trocken, streng, abgemessen kalt, hart, rauh, tristis et severus senex, Nep.: iudex, Cic.: sorores, die Parzen, Tibull.: Erinys, Verg.: veritas, Ter.: tr. et severum dicendi genus, Cic.: triste responsum, Liv.: tristior sententia, Liv.: sermone opus est modo tristi, modo iocoso, Hor.
-
10 horrifer
horrifer, fera, ferum (horror u. fero), I) Schauder bringend, schaurig kalt, Aquilonis stridor, Acc. fr.: aurae aquilonis, Cic. poët. de nat. deor. 2, 111: boreas, Ov.: nix, Val. Flacc. – II) übtr. = schreckenvoll, schrecklich, prodigia, Pacuv. fr.: Erinys, Ov.: aestus, Lucr. – ⇒ Synkop. Genet. Plur. horriferûm, Pacuv. tr. 82.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > horrifer
-
11 sanguinolentus
sanguinolentus (sanguinulentus), a, um (sanguis), voll Blut, mit Blut erfüllt, I) im allg.: a) mit Blut unterlaufen, blutig, oculus, Marc. Emp. 8: oculi, Cael. Aur. de morb. acut. 1, 3, 36 u. 1, 8, 55; de morb. chron. 1, 5, 152. Firm. math. 4, 12: vicina loca quoque sanguinolenta apparebunt, Cael. Aur. de morb. chron. 2, 11, 134. – im Bilde, haec mali gangrena sanguinolenta, Varro de vit. P. R. 3. fr. 23 (b. Non. 117, 2). – b) blutrot, color, Ov. am. 1, 12, 12: Allia vulneribus Latiis sanguinolenta, Ov. art. am. 1, 414. – II) im üblen Sinne, durch Verwundung, durch Mord blutig, 1) eig.: a) übh. = mit Blut bespritzt, - befleckt, bluttriefend, blutrünstig, α) v. Pers.: soror, Tibull. 1, 6, 40: Erinys, Ov. her. 6, 46: Dido, Ov. fast. 3, 640: coniugis imago, Ov. her. 7, 70: sanguinolenti ex acie redeuntes, Sen. ep. 66, 50: nece natorum sanguinolenta parens, Ov. am. 1, 336. – β) von Lebl.: torques, Cl. Quadr. ann. 3. fr. 10b (bei Gell. 9, 13, 18): pectora, Ov. her. 3, 50: qui Threicii quondam praesepia regis fecerunt dapibus sanguinolenta suis, Ov. Ib. 380. – b) prägn.: α) blutig-, mit Blutvergießen verbunden, seditiones, Varro de vit. P. R. 4, 10 (bei Non. 466, 33). – β) blutig = durch Blutvergießen erworben, palma, Cornif. rhet. 4, 51. – 2) übtr.: a) verwundend, verletzend, m. Infin., nulla exstat littera Nasonis sanguinolenta legi, Ov. Ib. 4. – b) das————Blut (der Armen) aussaugend, centesimae, Sen. de ben. 7, 10, 4.Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > sanguinolentus
-
12 tristis
trīstis, e (vielleicht zu griech. δρῑμύς, scharf, durchdringend), traurig, betrübt, verstimmt, verdrießlich, v. dem, dessen Betrübnis sich in den Mienen usw. äußert, I) im allg.: 1) eig., v. Pers. (Ggstz. hilaris, hilarus, laetus), verb. maesti tristesque, Plaut.: tristis et conturbatus, Cic.: tristis, demissus, Cic.: tristes, capite demisso, terram intueri, Caes.: numquam ego te tristiorem vidi esse, Plaut.: quos cum tristiores vidisset, Cic.: Plur. tristes subst., Ggstz. gaudentes, Plin. pan. 72, 7. – 2) übtr., v. Lebl.: a) traurig, von Ansehen, hiems, Liv.: arbor, Plin.: truncus, Sen.: lana, schmutzig schwarze (v. Natur), Mart.: aspectus, widerlicher A., Plin.: iaspis in Cappadocia ex purpura caerulea, tristis (düster) atque non refulgens, Plin. – v. der Unterwelt, Tartara, Verg.: unda, Verg. u. Hor.: Acheron, Sil. – u. poet. (= austerus), widerlich, herb von Geschmack (Ggstz. dulcis), suci, Verg.: absinthia, Ov.: glans, Plin.: sapor, Ov.: u.v. Geruch, anhelitus oris, Ov. – b) objektiv, wie unser traurig, v. allem, was mit Trauer, Betrübnis, Unglück verbunden ist, trübe, betrübend, niederschlagend, unglücklich, tempora, Cic.: litterae nuntiique, Cic.: bellum, Hor.: Hyades, weil trübe, regnerische Witterung bringend, Hor.: u. so Orion, Hor.: officium (sc. exsequiarum), Ov.: ira, traurig in seinen Folgen, Hor.: remedia, schmerzliche, empfindliche, Liv.: eventus, Liv.: ex-————itus (Lebensende) tam tristis atque acerbus, Liv. epit.: tr. sors, Cic.: exta, nichts Gutes verheißende, Unglück drohende (Ggstz. laeta), Tac.: m. ad u. Akk., tristia ad (bei) recordationem exempla, Liv. 24, 8, 20. – neutr. subst., triste lupus stabulis, etwas Verderbliches, Verg.: tristia miscentur laetis, Ov. – II) insbes.: 1) der Laune nach, finster, a) = unfreundlich, mürrisch, übelgelaunt (Ggstz. iocosus, hilaris), Cic. u.a.: natura (Naturell), Cic.: puella, Prop.: vultus tristior, Cic. – b) = grimmig, zornig, Plaut. u. Prop.: Eurystheus, Cic. poët.: ursa, Stat.: irae, Cic. poët.: dicta, Ov. – 2) abgemessen ernst, trocken, streng, abgemessen kalt, hart, rauh, tristis et severus senex, Nep.: iudex, Cic.: sorores, die Parzen, Tibull.: Erinys, Verg.: veritas, Ter.: tr. et severum dicendi genus, Cic.: triste responsum, Liv.: tristior sententia, Liv.: sermone opus est modo tristi, modo iocoso, Hor. -
13 īn-fēlīx
īn-fēlīx īcis, adj. with comp. and sup, unfruitful, not fertile, barren: lolium, V.: tellus frugibus, V.: foliis oleaster, V.: arbori infelici suspendere, hang on the accursed tree, hang, crucify, L.— Unfortunate, ill-fated, unhappy, miserable: adulescentulus, T.: ego, S.: crux infelici comparabatur: homo infelicissimus: animi Phoenissa, V.: faber operis summā, H.: Infelix, qui non Audierit, etc., V.: infelicior domi quam militiae, L.—Causing misfortune, unlucky, calamitous: Erinys, O.: vates, prophetess of ill, V.: erga plebem studium, L.: paupertas, Iu.: alqs rei p. -
14 pyxis
pyxis idis, f, πυξίσ, a small box, casket: veneni.—A toilet-box, powder-box: Pyxidas, O., Iu. quā adv. [ abl fem. of qui], of place, on which side, at which place, in what direction, where, by what way: in eo loco quā naves accedere possent: in templum ipse nescio quā ascendit: quā se parens persequeretur: reliquum spatium, quā flumen intermittit, Cs.: Plurima quā silva est, O.: incessit, quā duxit praedae spes, exercitus, L.: oras, quā medius liquor Secernit Europen ab Afro, H.: quā murum ducturi erant, L.: incerti, quā data victoria esset, on which side, L.: ad omnīs introitūs quā adiri poterat: vias relaxat, veniat quā sucus in herbas, V.: duae erant viae, quā, etc., N. — Where, to what extent, as far as: omnia, quā visus erat, constrata telis, S.: consedit in ripis, quā sequi munimento poterat, L.: quā terra patet, fera regnat Erinys, O.—Fig., repeated in partitive sense, quā... quā, partly... partly; as well... as, both... and: usi sunt quā suis quisque quā totius ordinis viribus, L.: omnia convestivit hederā quā basim villae, quā intercolumnia: quā dominus, quā advocati: quā falsa quā vera iacere, L.— In what manner, how, by what method, by what means: Quā facere id possis, nostram nunc accipe mentem, V.: ante praedico, Antonium dilectūs, quā possit, habiturum, in whatever manner.—To what extent, in what degree, as far as: coëant in foedera dextrae, Quā datur, V.: statui non ultra attingere externa, nisi quā Romanis cohaereant rebus, in so far as, L.: si Quā res, quā ratio suaderet, vellet bonus... Esse, H. — Indef, in any way, to any degree.—Only with ne: fieri potis est ut ne quā exeat, not at all, T.: ne quā populus laboret cavere, H.* * *Ismall box/casket (originally boxwood) for medicine; iron heel on pestle (L+S)IIpyxidos/is N Fsmall box/casket (originally boxwood) for medicine; iron heel on pestle (L+S) -
15 horrifer
horrĭfer, ĕra, ĕrum (archaic gen. plur. horriferum, Pac. ap. Cic. Or. 46, 155), adj. [horror-fero], that brings trembling or terror, terrible, dreadful, horrible, horrific ( poet.): unde horrifer Aquiloni' stridor gelidas molitur nives, Att. ap. Cic. Tusc. 1, 28, 68:Boreas,
Ov. M. 1, 65; 15, 471:axis,
Val. Fl. 5, 518:nix,
id. 5, 307: prodigium horriferum, Pac. ap. Cic. Or. 46, 155:aestus (Tartari),
Lucr. 3, 1012: Aegis (= deinê, Hom.), Verg. A. 8, 435:Erinys,
Ov. M. 1, 725:voces,
Lucr. 5, 996. -
16 insibilo
in-sībĭlo, 1, v. n. and a., to hiss, whistle, or rustle in ( poet.):Eurus,
Ov. M. 15, 603:ignis membris,
Sil. 12, 616:Erinys atros insibilat ore tumores,
hisses in, breathes in, with a hissing noise, id. 2, 626. -
17 sanguinolentus
sanguĭnŏlentus (collat. form san-guĭlentus, Scrib. Comp. 182), a, um, adj. [sanguis]I.Lit., full of blood, bloody (class., but, like sanguineus, mostly poet.; not in Cic.): torques, Quadrig. ap. Gell. 9, 13, 18; so,B.soror,
Tib. 2, 6, 40:pectora,
Ov. H. 3, 50:ille,
id. F. 4, 844:Erinys,
id. H. 6, 46:(Curetes) inter se armis Ludunt in numerumque exsultant sanguinolenti,
Lucr. 2, 631;v. Lachm. ad h. l.: Allia...vulneribus Latiis,
Ov. A. A. 1, 414: seditiones, Varr. ap. Non. 465, 33.—Transf., bloodred:II.color,
Ov. Am. 1, 12, 12.—Trop., full of blood, bloody, sanguinary:palma,
Auct. Her. 4, 39, 51: centesimae, qs. bloodsucking, Sen. Ben. 7, 10, 3:littera,
i. e. offensive, injurious, Ov. Ib. 4. -
18 tristis
tristis, e, adj. [etym. dub.; cf. Sanscr. trastas, frightened; and Lat. terreo], sad, sorrowful, mournful, dejected, melancholy, disconsolate, trist (syn.: maestus, severus, austerus, luctuosus).I.In gen.:B.maesti tristesque,
Plaut. Bacch. 4, 4, 18:cum maestus errares, quaerere ex te, quid tristis esses,
Cic. Div. 1, 28, 59:tristis et conturbatus,
id. Verr. 2, 4, 14, § 32:tristis, demissus,
id. Mur. 21, 45:sic tristes affatus amicos,
Hor. C. 1, 7, 24:Sequanos tristes, capite demisso, terram intueri,
Caes. B. G. 1, 32:numquam ego te tristiorem Vidi esse,
Plaut. Cist. 1, 1, 55:oderunt hilarem tristes, tristemque jocosi,
Hor. Ep. 1, 18, 89:(faciet) hominem ex tristi lepidum et lenem,
Plaut. Cas. 2, 3, 7:quid tu tristis es?
id. ib. 2, 2, 6; id. Men. 5, 2, 27; 5, 2, 59:quid es tam tristis?
Ter. Hec. 3, 2, 20:malle se adulescentem tristem quam hilarem,
Sen. Ep. 36, 3:tristis Erat et me maestum videbat,
Curt. 6, 11, 27; Sen. Tranq. 15, 4.—Transf.1.Of things associated with misfortune or suggestive of sadness, melancholy, saddening, unhappy:2.ut tuum laetissimum diem cum tristissimo meo conferam,
Cic. Pis. 14, 33; cf.:vel defensus tristibus temporibus vel ornatus secundis,
id. Fam. 15, 7:esse vultu tristi,
Plaut. Most. 3, 2, 124:tristissima exta,
Cic. Div. 2, 15, 36:tristissimi exsilii solatium,
Liv. 5, 51, 1:tristissimam exegimus noctem,
most miserable, Petr. 115:sors,
unhappy, miserable, Cic. Mur. 20, 42:eventus,
Liv. 8, 24, 18:Kalendae,
sad, dismal, Hor. S. 1, 3, 87:Hyades,
id. C. 1, 3, 14:Orion,
id. Epod. 10, 10:bella,
id. A. P. 73:clades,
id. C. 3, 3, 62:morbus,
Verg. G. 4, 252:fatum,
Hor. S. 1, 9, 29:jus sepulcri,
Ov. M. 13, 472:officium (exsequiarum),
id. ib. 12, 4:funera,
Verg. G. 4, 256; Hor. Ep. 2, 2, 74:pars subiere feretro, Triste ministerium,
Verg. A. 6, 223:Tartara,
id. ib. 4, 243:Acheron,
Sil. 13, 571:tristique palus inamabilis undā,
Verg. A. 6, 438; Hor. C. 2, 14, 8:arbores,
gloomy, sombre, Plin. 16, 25, 40, § 95:adspectus (arboris),
id. 13, 22, 40, § 120:tristes et squalidi trunci,
Sen. Ep. 12, 1.—Of taste:3. 4.quod triste et amarum est,
harsh, disagreeable, bitter, Lucr. 4, 634:suci,
Verg. G. 2, 126:lupinum,
id. ib. 1, 75:absinthia,
Ov. P. 3, 1, 23; 3, 8, 15:epulae,
Sil. 3, 281: sapor. Ov. Tr. 4, 6, 12:pocula,
Tib. 1, 5, 50.—As subst.: triste, is, n., a sad thing, etc. ( poet.):II.triste lupus stabulis, maturis frugibus imbres, Arboribus venti,
a sad thing, a pest, bane, Verg. E. 3, 80:interdum miscentur tristia laetis,
Ov. F. 6, 463; cf.:nunc ego mitibus Mutare quaero tristia,
Hor. C. 1, 16, 26. Thus Ovid called his elegies that were written in exile Tristia.—In partic.A.Of behavior, etc., towards others.1.Glum, gloomy, peevish, morose, ill-humored (syn.:2.tetricus, severus, austerus): stultitia est, ei te esse tristem,
Plaut. Cas. 2, 4, 4: eia, mea Juno, non decet te esse tam [p. 1902] tristem tuo Jovi, id. ib. 2, 3, 14: mihi erit tristior, Afran. ap. Non. 410, 2:tristis amica ingrato viro,
Prop. 1, 6, 10:puella,
id. 1, 10, 21:navita tristis (Charon),
gloomy, sullen, Verg. A. 6, 315; so,dii,
Hor. S. 1, 5, 103:Erinys,
Verg. A. 2, 337:sorores,
i. e. the Fates, Tib. 3, 3, 35; Sen. Tranq. 7, 6:ursa,
Stat. Achill. 2, 409.—Stern, harsh, severe:B.judex tristis et integer,
Cic. Verr. 1, 10, 30; cf.:cum tristibus severe, cum remissis jucunde vivere,
id. Cael. 6, 13.—Transf., of things, gloomy, sad, melancholy, stern, harsh, etc.:truculentis oculis, tristi fronte,
Plaut. As. 2, 3, 21:voltus,
id. Most. 3, 2, 124:fronte gravi et tristi supercilio,
Plin. Pan. 41, 3: idem naturā tristiori paululo, Afran. ap. Non. 410, 2:vultus severior et tristior,
Cic. de Or. 2, 71, 289; cf.:tristis severitas inest in vultu,
Ter. And. 5, 2, 16:vita tristior,
Cic. Off. 1, 30, 108:triste et severum genus dicendi,
id. Brut. 30, 113; cf.:sermo tristis (opp. jocosus),
Hor. S. 1, 10, 11: senectus, Verg. ap. Sen. Ep. 108, 29; cf.:tristis et plenus dignitatis sonus,
Cic. Rep. 6, 2, 7:perfert in judiciis tristem et impexam antiquitatem,
Tac. Or. 20.—Of languages, etc.:tua tristia dicta,
Verg. A. 10, 612:sententia,
Ov. M. 15, 43; Liv. 8, 21, 2:responsum,
id. 9, 16, 3:senatūs consultum,
id. 5, 6, 2.— Adv.: tristĕ, sadly, sorrowfully; harshly, severely:salutantes,
Stat. Th. 4, 19:triste et acutum resonare,
Hor. S. 1, 8, 41:rigens frons,
Stat. S. 5, 1, 64.— Comp.:flere tristius,
Prop. 2, 20 (3, 13), 2:adulescentes gravius aegrotant, tristius curantur,
with more difficulty, Cic. Sen. 19, 67:respondere tristius,
more harshly, id. Fam. 4, 13, 5.
См. также в других словарях:
Erinys — E*rin ys, n.; pl. {Erinyes}. [L., fr. Gr. ?.] (Class. Myth.) An avenging deity; one of the Furies; sometimes, conscience personified. [Written also {Erinnys}.] [1913 Webster] … The Collaborative International Dictionary of English
Erinys — est une société militaire privée britannique fondée en 2001. Elle est dirigée par Jonathan Garatt, un ancien Special Air Service et a des activités en Afrique, Asie, Amérique et Europe. En 2004, elle a créé et déployé une force de plus de… … Wikipédia en Français
Erīnys — Erīnys, 1) s.u. Erinyen; 2) Beiname der Demeter, den sie in Böotien u. Arkadien führte, u. dort mit ihrem Zorne bes. im Geschlecht der Labdakiden waltete (vgl. Ödipus) … Pierer's Universal-Lexikon
Erinys — one of the three avenging spirits (Alecto, Tisiphone, Megaera) in Greek religion, of unknown origin, perhaps the angry spirit (Cf. Arcadian erinein to be angry, Gk. orinein to raise, stir, excite, eris strife, discord ). Related: Erinnic … Etymology dictionary
Erinys — Die Erinyen oder Erinnyen (grch.: Ἐρīνύς, Pl.: Ἐρινύες) – bei den Griechen auch als Maniai, „die Rasenden“, später als Eumeniden (grch.: Εὐμενίδες), bei den Römern als Furien bezeichnet – sind in der griechischen Mythologie eine Gruppe von… … Deutsch Wikipedia
Erinys International — is a British private security company registered in the British Virgin Islands. The Group operational HQ is in Dubai, UAE and other offices are in London (Erinys UK Ltd) and Johannesburg (Erinys South Africa Ltd).Erinys International has… … Wikipedia
Erinys — noun (plural Erinyes) Etymology: Greek Date: 1567 fury 2a … New Collegiate Dictionary
Erinys — /i rin is, i ruy nis/, n., pl. Erinyes /i rin ee eez /. Gk. Myth. any of the Furies. * * * … Universalium
Erinys — noun The female personifications of vengeance, particularly wrong or immoral deeds on behalf of the victims … Wiktionary
Erinys — [ɛ rɪnɪs] noun (plural Erinyes ɛ rɪnɪi:z) (in Greek mythology) a Fury. Origin from Gk … English new terms dictionary
Erinys — E•rin•ys [[t]ɪˈrɪn ɪs[/t]] n. pl. E•rin•y•es [[t]ɪˈrɪn iˌiz[/t]] myt any of the Furies … From formal English to slang