-
1 Βενετσ(ι)άνος
ο, Βενετσ(ι)άνα η венециан|ец, -ка -
2 Βενετσ(ι)άνος
ο, Βενετσ(ι)άνα η венециан|ец, -ка -
3 ακαν,-ανος
-
4 μεγιστάν,-ᾶνος
+ ὁ N 3 0-1-12-13-24=50 2 Chr 36,18; Is 34,12; Jer 14,3; 24,8; 25,18(49,38)great man, noble Sir 4,7; μεγιστᾶνες great men, nobles (mostly pl.) 2 Chr 36,18*Ez 30,13 μεγιστᾶνας great ones-אילים for MT אלילים gods, images of the godsneol. -
5 παιάν,-ᾶνος
ὁ N 3 0-0-0-0-1=1 2 Mc 15,25paean, battle cry -
6 τιτάν,-ᾶνος
ὁ N 3 0-2-0-0-1=3 2 Sm 5,18.22; Jdt 16,6titan, giant -
7 Αφγάν
(-ανος) ο, Αφγάνή η афган|ец, -ка -
8 ερυθρομέλας
(-ανος), αινα, αν тёмно-кроеный -
9 μεγιστάν
(-ανος) ο1) властелин, властитель; высокопоставленное лицо; вельможа; 2) богач;οι μεγιστάνες τού πλούτου — богачи, толстосумы
-
10 μέλαν
(-ανος) τό чёрная краска; чёрный цвет;τό μέλαν της αιθάλης — очень чёрная краска; — очень чёрный цвет, цвет сажи
-
11 μέλας
(-ανος), α*να, αν чёрный, тёмный;μέλας οίνος — красное вино;
μέλας ζωμός ист. — чёрная похлёбка (пища спартанцев)
-
12 παιάν
(-ανος) ο1) песня; гимн; пеан; 2) похвала, восхваление, дифирамб -
13 τάλας
(-ανος), αινα, αν1) см. ταλαίπωρος; 2) бедный, несчастный, обездоленный, горемычный -
14 ωχρομέλας
(-ανος), αινα, αν мертвенно-бледный, синий (о лице) -
15 μέλας
μέλας, μέλαινα, μέλαν gen. ανος, αίνης, ανος (s. prec. entry; Hom.+; ins, pap, LXX, JosAs 10:1; 14:15; Sib. Or. 4, 75; Philo, Joseph.; Tat. 33, 3) by-form μελανός (acc. sg.-όν JosAs 10:9; 13:2; 14:12 [each μέλαν cod. B]; pl.-ούς TestSol 9:9 C) comp. μελανώτερος (Strabo 16, 4, 12) 1 Cl 8:3.① blackⓐ hair (Lev 13:37) Mt 5:36 (opp. λευκός as Artem. 1, 32 p. 34, 5; 9f). Of clothing used in mourning (Polyaenus 6, 7, 1 ἐν μελαίνῃ ἐσθῆτι; Jos., Vi. 138) μ. ὡς σάκκος τρίχινος Rv 6:12; cp. 1 Cl 8:3.ⓑ apocal. color: w. others Rv 6:5 (cp. Zech 6:2, 6 and s. πυρρός); Hv 4, 1, 10; 4, 3, 2; named alone, and as the color of evil, forming a contrast to the world of light (evil, malignant in the moral realm Solon, Pind. et al.; Diphilus Com. [IV/III B.C.] 91e of a woman; Plut., Mor. 12d μ. ἄνθρωποι; M. Ant. 4, 28 μ. ἦθος; Philostrat., Vi. Apoll. 5, 36 p. 196, 19 of misused gold) Hs 9, 1, 5; 9, 6, 4; 9, 8, 1f; 4f; 9, 9, 5; 9, 13, 8; 9, 15, 1; 3; 9, 19, 1. Hence ὁ μ. the Black One of the devil B 4:9; 20:1 (Lucian, Philops. 31 ὁ δαίμων μελάντερος τοῦ ζόφου).—FDölger, D. Sonne der Gerechtigkeit u. der Schwarze 1918; LZiehen, ARW 24, 1926, 48ff; RGradwohl, Die Farben im AT Beih. ZAW 83, ’63, 50–53. S. also AcThom 55 [Aa II/2, 171, 15]; 64 [180, 16].② neut. τὸ μέλαν, ανος ink (Pla., Phdr. 276c; Demosth. 18, 258; Plut., Mor. 841e, Solon 17, 3; Synes., Ep. 157 p. 294b κάλαμον κ. χάρτην κ. μέλαν; PGrenf II, 38, 8 [81 B.C.]; POxy 326; PLeid X, 10, 1ff; ParJer 6:19 χάρτην καὶ μέλανα; TestAbr A 12 p. 91, 3f [Stone p. 30] χάρτην καὶ μέλανα καὶ κάλαμον; loanw. in rabb.) ἐπιστολὴ ἐγγεγραμμένη μέλανι 2 Cor 3:3. διὰ μέλανος καὶ καλάμου γράφειν write with pen and ink 3J 13. διὰ χάρτου καὶ μέλανος 2J 12.—Pauly-W. Suppl. VII 1574ff; Kl. Pauly V 856; BHHW III 1991. B. 1052; 1055; 1291. DELG. M-M. TW. -
16 ψάγδᾱν
ψάγδᾱν, ᾱνος, od. ψαγδάν, ᾶνος, ὁ, = Folgdm; Eubul. bei Ath. XV, 690 e Αἰγυπτίῳ ψάγδανι.
-
17 Ελλην
-
18 τάλας
τάλας (v. sub fin.), τάλαινα, τάλαν (fem.A ): gen. ᾰνος, αίνης, ανος, also dat.τάλαντι Hippon.12
: voc. τάλαν, masc. in Od.18.327, 19.68, Thgn.512, etc., fem. in Ar.Ra. 559, al. (Adv. acc. to A.D.Adv.160.11, Hdn.Gr.2.12, al.): [dialect] Aeol. nom. [full] τάλαις Choerob.in Theod.1.126 H.: ([etym.] Τλάω):—suffering, wretched,ξεῖνε τάλαν Od.18.327
, etc.;ὦ τάλας ἐγώ S.OC 1338
, 1401, Aj. 981;ὦ τάλαιν' ἐγώ A.Ch. 743
; (lyr.): c. gen. causae,οἲ γὼ τάλαινα συμφορᾶς κακῆς A.Pers. 445
, cf. 517;τάλαιν' ἐγὼ τῆς ὕβρεος Ar.Pl. 1044
: sts. in bad sense, wretch!Od.
19.68: but in Com., τάλαινα poor dear! as a sort of coaxing address, Ar.Lys. 910, 914; so .2 in Trag. also of things, sorry, wretched, (anap.); (lyr.); (lyr.); ; (lyr.); συμφορά, νόσος, Id.El. 1179, Tr. 1084; ἔρις, φυγά, E.Hel. 248 (lyr.), Ph. 1710 (lyr.): [comp] Sup. τᾰλάντατος, η, ον, Ar. Pl. 684, 1046, 1060, Pl.Cra. 395e.--Poet. word, used by X.Cyr.4.6.5, Ph.2.239, Arr.Epict.2.16.20, Plu.Ant.79, al., Luc.DMeretr.10.3.II Τάλας, ὁ, a constellation ([etym.] θεός τις κατακέφαλα κείμενος) rising with Sagittarius, Cat.Cod.Astr.7.207. [ τᾰλᾱς A.Pr. 158 (anap.), S. (v. supr.), Ar.Ach. 163, 1192, Pax79, Av. 1494, Pl. 930; [dialect] Dor. also τᾰλᾰς Theoc.2.4, AP9.378 (Pall.): voc.τάλᾰν Thgn.512
, S.Ph. 1196 (lyr.), Ar.Ec. 658, 1005 (both anap.).] -
19 παιάν
παιάν, - ᾶνοςGrammatical information: m.Meaning: name of a hail-song and hymn, esp. for Apollo, paean; also personified as divine physician (Hom.), later surn. of Apollo, appellat. `physician, saviour'; also name of a verse-foot (Arist., Heph.).Other forms: παιήων, - ονος (Il.). παιών, - ῶνος (IA.; cf. Wackernagel Glotta 14, 61ff. = Kl. Schr. 2, 869 ff.), πάων, - ονος (Aeol.); παιάν, - ᾶνος (Dor., trag., hell.).Derivatives: 1. παιών-ιος `belonging to paean, healing, saving' (A., S., Ar.), f. - ιάς (AP), - ίς (S. E.); also - ία f. surn. of Athena (Paus.), appellat. plantname `peony' (Thphr., Ps.-Dsc.; Strömberg 99); παιαν-ίδες pl. adjunct of ἀοιδαί (Pi.); Παιηόν-ιος = Παιώνιος ( APl.); παιαν-ίας m. `paean-singer' (Sparta). 2. παιων-ικός = παιώνιος (Plu., Gal.), παιαν-ικός `paean-like' (Ath.). 3. παιηοσύνη ἰατρεία H. 4. παιων-ίζω (IA.), - αν-ίζω (Dor.) `to strike up a paean, to worship with a p.' with - ισμός m. (Th., Str., D. H.), - ισταί m. pl. `guild of the paean-singers' (Rome, Piräus, II--IIIp). On the unclear Att. name of a deme Παιανία Wackernagel l.c.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Probably disjoined from the exclamation ἰη παιήων, ἰὼ παιάν (as initial of a song), first as appellative, basis *παιά-(Ϝ)ων like Ιά(Ϝ)ονες, κοινά(Ϝ)ων (s. Ἴωνες a. κοινός w. lit.), but further unclear. After Schwyzer IF 30, 445 f. to παίω `beat' through *παῖϜα, *παϜίᾱ `blow' as "who heals illnesses through magic (Apollon)". Also to παίω, but with different (less probable) argumentation Diehl RhM 89, 90 a. 109 ff. Diff. (to παύω) Pisani Rend. Acc. Lincei 6:5, 208. -- The similarity with the peoples name Παίονες may be not accidental (Macurdy Glotta 6, 297ff. Tribal god of the P.; thus Kretschmer Glotta 21, 176f.). - The word may well be of Pre-Greek origin; cf. Ruijgh l.c.Page in Frisk: 2,460-461Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > παιάν
-
20 σκέπας
Grammatical information: n.Meaning: `shelter, protection, cover' (Od., E., Lyc, AP a.o.), pl. acc. σκέπᾰ (Hes. Op. 532; Sommer Μν. χάριν 2, 147); σκέπη f. `cover, screen, protection' (IA.).Compounds: As 2. member - σκεπής ( σκέπος only EM), e.g. ἀνεμο-σκεπής `screening from wind' (Π 224); also connected with σκέπω as περι-, κατα-σκεπ-ής a. o.Derivatives: Besides σκέπω, only pres. a. ipf. (Hp., Plb., most late), σκεπάω only 3. pl. σκεπόωσι (ν 99; σκεπάουσι v.l. Theoc. 16, 81); furher σκεπ-άζω, aor. - άσαι, as σκέπω also w. κατα-, περι-, ἐπι- a. o. (IA., hell. a. late) `to cover, to screen, (from something) to protect'. -- From σκέπω: 1. σκεπ-ανός `screening, protecting' (Opp., AP), - ανον (- ανος) n. (m.) `cover, protection' (AP); also (from σκέπας, -η?) - εινός (- η-, - ι-) `id.', also `protected' (Skymn., LXX, medic. a. o.; after αἰπεινός etc.); unclear σκέπανος (- ι-) m. fishname, `tuna'? (Opp., Dorio ap. Ath.; cf. Strömberg Fischn. 128, Thompson Fishes s. v.); 2. περίσκεπ-τος = περισκεπής, `protected all around': περισκέπτῳ ἐνὶ χώρῳ (Od.; or `visible all around', to σκέπτομαι?; cf. below); 3. as first member in the governing comp. σκεπ-ώνιον n. `store-house' (pap. IIIp). -- From σκεπάζω: σκέπ-ασμα n. `cover' (Pl., Arist. etc.), - ασις f. (LXX), - ασμός m. (EM) `cover'; - αστής m. `screener, protector' (LXX), - αστικός (Arist. etc.), - αστήριος (D.S., D.H. etc.) `covering, protecting', - αστρον n. `cover, veil' (Sm.), ( παρα-) - άστρα f. `bandage' (Gal.).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: As the seemingly primary σκέπω is only late attested, the question rises, whether it must not be understood as backformation to the denominative σκεπάζω (Schwyzer 684) or to σκέπ-η (cf. στέγ-ω: -η), - ας. Against it speaks only the ep. verbal adj. περίσκεπτος, which however is used only in a standing expression in the Od. and perh. as later (Arat., Call. a. o.) must be connected with σκέπτομαι. -- Isolated. Since Berneker connected wiht a formally and phonetically deviant Balto-Slav. word for `cap, hood', e.g. Lith. kepùre, Russ. čepéc; s. Fraenkel and Vasmer w. further forms and lit.Page in Frisk: 2,724-725Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σκέπας
См. также в других словарях:
-άνος — ανός (Α άνος, ανός)· [ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματική κατάληξη της οποίας το αρχικό φωνήεν α είτε ανήκει σε δισύλλαβη ρίζα (ομηρ. έρανος < *werә nos είτε προέρχεται από ΙΕ *n (βάσκανος βασκαίνω < *βασκn ω). Το επίθημα ανο απαντά κυρίως στον σχηματισμό… … Dictionary of Greek
συμμεγιστάν — ᾱνος, ὁ, Μ μεγιστάνας μαζί με άλλον ή με άλλους. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + μεγιστάν, ᾶνος] … Dictionary of Greek
τραγόπαν — ανος, ο / τραγόπαν, ανος, ἡ, ΝΑ νεοελλ. ζωολ. γένος ορνιθόμορφων πτηνών αρχ. μυθικό πτηνό τής Αιθιοπίας. [ΕΤΥΜΟΛ. < τράγος + Παν. Η λ., ως επιστημον. όρος τής Νέας Ελληνικής, είναι αντιδάνεια, πρβλ. αγγλ. tragopan (< τράγος + Παν)] … Dictionary of Greek
Ακαρνάν — ( άνος), ο (Α Ἀκαρνάν) αυτός που κατάγεται από την Ακαρνανία ή κατοικεί εκεί … Dictionary of Greek
Ψευδόπαν — ανος, ὁ, Α ο ψεύτικος Παν, αυτός που ψευδώς θεωρείται ως Παν. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψευδ(ο) * + Πάν] … Dictionary of Greek
ποιμάν — άνος, ὁ, Α (δωρ. τ.) βλ. ποιμένας … Dictionary of Greek
προστάλας — ανος, ὁ, Α πανάθλιος. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + τάλας «άθλιος»] … Dictionary of Greek
υποχλωρομέλας — ανος, ὁ, Α κάπως μαυροκίτρινος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + χλωρομέλας «μαυροκίτρινος»] … Dictionary of Greek
ψάγδαν — ανος, και ψάγδας και σάγδας και σαγδᾱς και τ. άτονης ονομ. ψάγδης και στον Ησύχ. ψαγδῆς, ὁ Α (στην Αίγυπτο) είδος μύρου. [ΕΤΥΜΟΛ. Δάνειο από την Αιγυπτιακή, πρβλ. αιγυπτ. sgnn «λίπος, αλοιφή». Η Ελληνική δανείστηκε τον τ. με το άρθρο του, p’… … Dictionary of Greek
άκανος — ἄκανος, ο (Α) 1. είδος αγκαθιού 2. η αγκαθωτή κορφή μερικών καρπών. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. ανάγεται ετυμολογικά στη ρίζα *ακ «μυτερός», από όπου με μια σειρά ερρίνων επιθημάτων παρήχθησαν λέξεις, όπως ἄκαινα*, ἀκόνη* ἄκων, ἀκόντιον*, που συνδέονται όλες… … Dictionary of Greek
πελεκάνος — (pelecanus onocrotalus). Πτηνό της οικογένειας των πελεκανιδών, της τάξης των πελεκανόμορφων. Το στεγανόποδο αυτό έχει κοινά μερικά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά με τα άλλα μέλη της οικογένειας που προαναφέρθηκαν. Το ράμφος είναι πολύ μεγάλο και… … Dictionary of Greek
