-
1 ὀστοκλάστης
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ὀστοκλάστης
-
2 κλᾰω
κλᾰ́ωGrammatical information: v.Meaning: `break, break off'Other forms: ( ἐνι-κλᾶν, κατ-έκλων) Il., aor. κλάσ(σ)αι, pass. κλασθῆναι (Il.), athem. ptc. ἀπο-κλά̄ς (Anacr. 17; cf. below), fut. κλάσω, perf. pass. κέκλασμαι (IA.),Derivatives: κλάσις `breaking' (IA.), κλάσμα `broken piece' (Att.) with κλασμάτιον (Delos IIIa), ἀνα-κλασμός `bending back' (Heliod.), κλάστης ἀμπελουργός H., also ὀστο-κλάστης (Kyran.) a. o., κλαστήριον `knife for clipping the vine' (Delos IIa u. a.); sec. κλαστάζω `clip the vine', metaph. `chastize' (Ar. Eq. 166); on the formation Schwyzer 706. - On κλών, κλωνός m. `sprout' (Att.) with the diminutives κλωνίον, - ίδιον, - άριον, - ίσκος (Thphr., hell. inschr., Gp.), further κλωνίτης `with sprouts' (Hdn.), κλῶναξ = `κλάδος' (H.), κλωνίζω `clip' (Suid.) see on κλάδος; not from *κλα-ών (Schwyzer 521; s. also 487 n. 3). On κλῶμαξ, ἀπόκλωμα below. - With diff. ablaut κλῆμα `twig (of the vine), tendril of the vine', κλῆρος ( κλᾶρος) `lot', κλῶμαξ `heap of stones' (s. vv.), ἀπόκλωμα. ἀπολογία ἐπὶ τὸ χεῖρον H. - Quite doubtful Κλαζομεναί PlN (Anatolia), acc. to Fraenkel KZ 42, 256; 43, 216 "where the waves break" (free imagination).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: The uniform verbale system, is based on κλᾰ(σ)-; it may be the result of simplification. Whether this started from a presens or an aorist cannot be decided because there are no non-Greek cognates; cf. the presentation in Schwyzer 676 a. 752 and in Chantraine Gramm. hom. 1, 354 (who considers the present κλάω as secondary against κλάσαι). In the isolated ἀπο-κλά̄ς an old athematic form (present or aorist? Schwyzer 676 a. 742) could have been preserved; but an analogical innovation (as after φθᾰ́σαι: φθάς?) cannot be excluded however. For the old passive κλασθῆναι one might think of κλαδ- (Schwyzer 761), but extension of an aorist-stems κλασ- combined with analogy is also possible (Chantraine Gramm. hom. 1, 404f.). An old s-present *κλά[σ]-ω from IE. *kl̥-s-ō (Brugmann Grundr.2 2: 3, 342, Schwyzer 706) has no support. - The primary verbs of the other languages are completely deviant: Lith. kalù, kálti `forge, hammer' = OCS koljǫ, klati, Russ. kolótь `sting, split, hew' (full grade IE. * kolH-; on the meaning WP. 1, 438 and Vasmer Russ. et. Wb. s. v.); Lith. kuliù, kùlti (zero grade, IE. kl̥H-); Lat. per-cellō `smash' (basis uncertain). Further forms Pok. 545ff., W.-Hofmann s. clādēs. S. also κλαδαρός, κλάδος, κόλος etc. So no IE etym. It cannot comes from IE *klas- as this form cannot be made from IE. So prob. the word is of Pre-Greek origin.Page in Frisk: 1,866-867Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλᾰω
См. также в других словарях:
κεφαλοκλάστης — κεφαλοκλάστης, ο (Α) επιγρ. χειρουργικό εργαλείο για σπάσιμο κεφαλιών. [ΕΤΥΜΟΛ. < κεφαλ(ο) * + κλάστης (< κλάστης < κλώ «σπάω»), πρβλ. ανδρο κλάστης, οστο κλάστης] … Dictionary of Greek
χυτροκλάστης — ὁ, Μ (για τους ασκητές) αυτός που σπάζει τις χύτρες, που δεν τού χρειάζεται μαγειρεμένο φαγητό. [ΕΤΥΜΟΛ. < χύτρα + κλάστης (< κλάστης < κλῶ «σπάζω»), πρβλ. ὀστο κλάστης] … Dictionary of Greek
ψιχοκλάστης — ὁ, Α είδος παρασίτου. [ΕΤΥΜΟΛ. < ψίξ*, ψιχός «ψίχα» + κλάστης (< κλῶ «σπάω») πρβλ. ὀστο κλάστης] … Dictionary of Greek
