Перевод: с греческого на английский

с английского на греческий

ἑλκῶν

  • 1 έλκων

    ἕλκω
    sulcus: pres part act masc nom sg
    ἑλκόω
    wound: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > έλκων

  • 2 ἕλκων

    ἕλκω
    sulcus: pres part act masc nom sg
    ἑλκόω
    wound: imperf ind act 3rd pl (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: imperf ind act 1st sg (doric aeolic)

    Morphologia Graeca > ἕλκων

  • 3 ελκών

    ἕλκος
    wound: neut gen pl (attic epic doric)
    ἑλκέω
    drag about: pres part act masc nom sg (attic epic doric)
    ἑλκόω
    wound: pres part act masc voc sg (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: pres part act masc nom sg
    ἑλκόω
    wound: pres inf act (doric)

    Morphologia Graeca > ελκών

  • 4 ἑλκῶν

    ἕλκος
    wound: neut gen pl (attic epic doric)
    ἑλκέω
    drag about: pres part act masc nom sg (attic epic doric)
    ἑλκόω
    wound: pres part act masc voc sg (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: pres part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)
    ἑλκόω
    wound: pres part act masc nom sg
    ἑλκόω
    wound: pres inf act (doric)

    Morphologia Graeca > ἑλκῶν

  • 5 ἕλκω

    ἕλκω impf. εἷλκον, ἧλκον (ApcMos; GJs, s. deStrycker 241f); fut. ἑλκύσω; 1 aor. εἵλκυσα; aor. pass. 3 sg. εἱλκύσθη Da 4:17a; for the forms w.-υ-s. Mlt-H. 236; B-D-F §101 p. 45 (Hom.; Pherecyd. 26; ins, pap, LXX; TestSol 26:9 H; JosAs; ParJer 4:6; ApcMos 38; Joseph., Just., Mel., P. 56, 409) gener. ‘pull, drag, draw’.
    ① to move an object from one area to another in a pulling motion, draw, with implication that the object being moved is incapable of propelling itself or in the case of pers. is unwilling to do so voluntarily, in either case with implication of exertion on the part of the mover τὶ someth. a sword (Soph., Ant. 1233; Libanius, Or. 13 p. 73, 5 F. ξίφος) J 18:10; haul a net 21:6, 11. ἧλκεν τὴν πορφύραν (Mary) stretched (i.e. in a tugging motion) the purple (garment) GJs 11:1; ἔστρωσεν τὸν ὸ̓νον … καὶ ἧλκεν ὁ υἱὸς αὐτοῦ (Joseph) saddled the ass … and his son guided it 17:2. τινά someone (Diod S 34 + 35 Fgm. 2, 14 τινὰ εἰς; Achilles Tat. 7, 15, 4 εἷλκόν με εἰς τὸ δεσμωτήριον, with ref. in the context to resistance; Jos., Bell. 1, 591 τινὰ εἰς.—Also Clearchus, Fgm. 73; Diod S 14, 5, 3 ἕ. τινὰ ἐπὶ τὸν θάνατον) ἔξω τ. ἱεροῦ drag someone out of the temple Ac 21:30; εἰς τ. ἀγορὰν ἐπὶ τ. ἄρχοντας 16:19 (on the judicial implication s. Reader, Polemo 370); εἰς κριτήρια hale into court Js 2:6 (Herodas 5, 59 ἕ. τινὰ εἰς τὰς ἀνάγκας=to punishment; Just., A II, 12, 4 εἰς βασάνους). οἱ ἕλκοντες ἡμᾶς Ox 654, 10, [οἱ ἕλκον]τες ὑμᾶς 14 (cp. GTh 3; those who mislead us line10, is expanded by Dssm. [LO 365=LAE 427] w. εἰς τὰ κριτήρια; difft. by others. Actually nothing need be supplied, since ἕ. τινά means pull or tug someone back and forth, mistreat someone [Libanius, Or. 58 p. 183, 20 F. ἕλκων κάπηλον; cp. Jos., Bell. 1, 338 εἷλκεν τοὺς ἔνδοθεν]). Of stones ἐκ τοῦ βυθοῦ ἑλκομένους which were dragged out of the deep Hv 3, 2, 6; 3, 5, 2.
    ② to draw a pers. in the direction of values for inner life, draw, attract, an extended fig. use of mng. 1 (Pla., Phdr. 238a; Epict. 2, 20, 15 ἡ φύσις ἕλκει; Aelian, NA 4, 13; Porphyr., Marc. 16 μόνη ἡ ἀρετὴ τ. ψυχὴν ἄνω ἕλκει καὶ πρὸς τὸ συγγενές; Jer 38:3; SSol 1:4; 4 Macc 14:13; 15:11; Jos., Ant. 15, 27; Ath. 26, 1 περὶ τὰ εἴδωλα) J 6:44. ἕλκ. πρός with acc. (Hierocles 25 p. 477 it is said of God ἑλκύσαι πρὸς τὴν ἀλήθειαν τοὺς ἀνθρώπους; Ath., R. 75, 20 ἑλκούσης … ἐπιθυμίας πρὸς τροφήν): πρὸς ἐμαυτόν 12:32.
    ③ to appear to be pulled in a certain direction, flow an ext. fig. use intr. flow along of a river ἦν ποταμὸς ἕλκων ἐκ δεξιῶν a river flowed along on the right B 11:10 (cp. Da 7:10 Theod.; TestSol 26:9 H).—B. 571. DELG. M-M. TW.

    Ελληνικά-Αγγλικά παλαιοχριστιανική Λογοτεχνία > ἕλκω

  • 6 ἕλκω

    ἕλκω (ἕλκω; -ειν: aor. ἑλκᾰσαι: med. ἑλκόμενον, -οι: pass. ἕλκομαι.)
    1
    c met., from wrestling. v. Gardiner, J. H. S. 1905, 28. = βιάζεσθαι (cf. Headlam-Knox on Herondas, 2. 71.)

    οἷον αἰνέων κε Μελησίαν ἔριδα στρέφοι ῥήματα πλέκων ἀπάλαιστος ἐν λόγῳ ἕλκειν N. 4.94

    τὸ δ' ἐμὸν οὔ ποτε φάσει κέαρ ἀτρόποισι Νεοπτόλεμον ἑλκύσαι ἔπεσι N. 7.103

    2 med.,
    a c. acc. draw (a sword) ] ἐπὶ Θήβας ξίφος ἑλκόμενον[ (sc. Ἔργινον: e Σ supp. Lobel, ἀντὶ στρατεύσαντι· τὸ γὰρ ἑλκόμενον ἀντὶ ἑλκ[υς]άμενον [εἴρηται]) Pae. 8.104
    b c. gen. pull upon στάθμας δέ τινος ἑλκόμενοι περισσᾶς ἐνέπαξαν ἕλκος ὀδυναρὸν ἑᾷ πρόσθε καρδίᾳ πρὶν ὅσα φροντίδι μητίονται τυχεῖν (σταθμώμενοι, φησί, πολλὰ καὶ περιγράφοντες μέγαλα τινὰ μέλλοντα ἔσεσθαι αὐτοῖς. Σ: τινες pro τινος coni. Stone, Schadewaldt) P. 2.90

    Lexicon to Pindar > ἕλκω

  • 7 θυμός

    θῡμός (-ός, -ῷ, -όν, -έ.)
    1 heart, spirit, as the seat of various emotions and faculties, pleasure:

    οὐδ' ἀπάταισι θυμὸν τέρπεται P. 2.74

    φίλτρον ἐν θυμῷ μελιγάρυες ὕμνοι ἁμέτεροι τίθεν P. 3.64

    θυμῷ γελανεῖ P. 4.181

    θυμὸν ἐκδόσθαι πρὸς ἥβαν P. 4.295

    τίνι τῶν πάρος μάλιστα θυμὸν τεὸν εὔφρανας I. 7.2

    θυ]μὸν ἀνακριμνάντες (supp. Lobel) Πα... ]βαρβι[τί]ξαι θυμὸν (Philodemus: μῦθον Plut.) fr. 124d. endurance, bravery:

    μαινομένων μεγάλαν ἀρετὰν θυμῷ λαβεῖν O. 8.6

    “ θυμὸν γυναικὸς καὶ μεγάλαν δύνασιν θαύμασον” P. 9.30

    σύμπειρον ἀγωνίᾳ θυμὸν ἀμφέπειν N. 7.10

    μαχατὰν θυμὸν N. 9.27

    θυμὸν αἰχματὰν N. 9.37

    τόλμᾳ γὰρ εἰκὼς θυμὸν ἐριβρεμετᾶν θηρῶν λεόντων I. 4.46

    “ θυμὸς δ' ἑπέσθω” (sc. καθάπερ καὶ τὸ σῶμα Σ.) I. 6.49 anger, grief; suffering:

    καμόντες πολλὰ θυμῷ O. 2.8

    ἐν θυμῷ πιέσαις χόλον O. 6.37

    ἀστῶν δ' ἀκοὰ κρύφιον θυμὸν βαρύνει P. 1.84

    θεῶν βασίλεα σπερχθεῖσα θυμῷ N. 1.40

    τῶ καὶ ἐγὼ καίπερ ἀχνύμενος θυμόν I. 8.5

    affection:

    πατρί τε θυμὸν ἰάναιεν O. 7.43

    πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων θυμὸν N. 7.92

    fear:

    κρυόεν πυκινῷ μάντευμα θυμῷ P. 4.73

    κλέπτων δὲ θυμῷ δεῖμα P. 4.96

    λέγεται παντὶ μάλιστα δονεῖν θυμόν N. 6.57

    wisdom: ἐν ἀρμένοισι πᾶσι θυμὸν αὔξων (Mingarelli: πάντα codd., fort. recte) N. 3.58

    σώφρονές τ' ἐγένοντο πινυτοί τε θυμόν I. 8.26

    mercy: “εἴ ποτ' ἐμᾶν, ὦ Ζεῦ πάτερ, θυμῷ θέλων ἀρᾶν ἄκουσας” I. 6.43 generally:

    ἐς γαῖαν πορεύεν θυμὸς ὥρμα νιν O. 3.25

    ἐμὲ δ' ὦν πᾳ θυμὸς ὀτρύνει φάμεν O. 3.38

    κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν παντὶ θυμῷ σύν τε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντ' ἔννεπεν P. 9.96

    πολλὰ γάρ μιν παντὶ θυμῷ παρφαμένα λιτάνευεν N. 5.31

    τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω θυμὸς ἄτολμος ἐών N. 11.32

    voc., in selfexhortation:

    ἔπεχε νυν σκοπῷ τόξον, ἄγε θυμέ O. 2.89

    θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.26 χρῆν μὲν κατὰ καιρὸν ἐρώτων δρέπεσθαι, θυμέ, σὺν ἁλικίᾳ fr. 123. 1. μὴ πρεσβυτέραν ἀριθμοῦ δίωκε, θυμέ, πρᾶξιν fr. 127. 4. frag. θυμῷ[ Πα. 13b. 15. ] θυμὸν δ[ fr. 60a. 2.

    Lexicon to Pindar > θυμός

  • 8 ὀπισω

    ὀπῐσω, ὀπίσσω
    1 back of place.

    ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω πάλιν οἴκαδ' ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι N. 3.62

    τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω θυμὸς ἄτολμος ἐών N. 11.32

    ἦλθον ἄγγελοι ὀπίσω Σκυρόθεν Νεοπτόλεμον ἄγοντες Pae. 6.101

    Lexicon to Pindar > ὀπισω

  • 9 ὀπίσσω

    ὀπῐσω, ὀπίσσω
    1 back of place.

    ὅπως σφίσι μὴ κοίρανος ὀπίσω πάλιν οἴκαδ' ἀνεψιὸς ζαμενὴς Ἑλένοιο Μέμνων μόλοι N. 3.62

    τὸν δ' αὖ οἰκείων παρέσφαλεν καλῶν χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω θυμὸς ἄτολμος ἐών N. 11.32

    ἦλθον ἄγγελοι ὀπίσω Σκυρόθεν Νεοπτόλεμον ἄγοντες Pae. 6.101

    Lexicon to Pindar > ὀπίσσω

  • 10 χείρ

    χείρ (χερός, χερί, χέρα, χερσί（ν), χέρας; χειρός, χειρί, χεῖρ（α), χεῖρες, -ῶν, -εσσι（ν), - ας; dual. χεροῖν.)
    1 hand
    a in carrying, seizing, simm.

    ὅρμοισι χέρας ἀναπλέκοντι O. 2.74

    φιάλαν ὡς εἴ τις ἀφνειᾶς ἀπὸ χειρὸς ἑλὼν O. 7.1

    σκύταλον τίναξε χερσίν O. 9.30

    ἔδικε πέτρῳ χέρα κυκλώσαις ὑπὲρ ἁπάντων O. 10.72

    οὐ χρὴ τὰ πολλὰ βέλεα καρτύνειν χεροῖν O. 13.95

    χερὶ διδύμᾳ P. 2.9

    χερσὶ δ' ἄρα Κρονίων ῥίψαις P. 3.57

    χρυσέαν χείρεσσι λαβὼν φιάλαν P. 4.193

    θεοδμάτων ὀχέων ἐφαπτομένα χερὶ κούφᾳ P. 9.11

    δισσαῖσι δοιοὺς αὐχένων μάρψαις ἀφύκτοις χερσὶν ἑαῖς ὄφιας N. 1.45

    ἐν χερὶ δ' Ἀμφιτρύων κολεοῦ γυμνὸν τινάσσων φάσγανον ἵκετ N. 1.52

    χερσὶ θαμινὰ βραχυσίδαρον ἄκοντα πάλλων N. 3.44

    ὥρα πότνια, τὸν μὲν ἡμέροις ἀνάγκας χερσὶ βαστάζεις, ἕτερον δ' ἑτέραις N. 8.3

    χειρὸς ἕλκων ὀπίσσω N. 11.32

    ἁνία τ' ἀλλοτρίαις οὐ χερσὶ νωμάσαντ I. 1.15

    οἶά τε χερσὶν ἀκοντίζοντες αἰχμαῖς I. 1.24

    σφετέρας δ' οὐ φείσατο χερσὶν βαρυφθόγγοιο νευρᾶς Ἡρακλέης I. 6.34

    βέλος διώξει χερὶ I. 8.35

    ]

    χειρὶ μελέων ἄπο ποικίλον [σπά]ργανον ἔρριψεν Pae. 20.11

    χερσίν τ' ἐν μαλακαῖσιν ὅρπακ ἀγλαὸν δάφνας ὀχέοισα Παρθ. 2.. ἀπὸ μὲν λευκὸν γάλα χερσὶ τραπεζᾶν ὤθεον fr. 166. 3.
    b of physical combat, contests of strength, simm. “οὗτος ἐγὼ ταχυτᾶτι· χεῖρες δὲ καὶ ἦτορ ἴσον” O. 4.25

    φράσαι χειρῶν ἄωτον Βλεψιάδαις ἐπίνικον O. 8.75

    τίς δὴ ποταίνιον ἔλαχε στέφανον χείρεσσι ποσίν τε καὶ ἅρματι O. 10.62

    τὸν εἶδον κρατέοντα χερὸς ἀλκᾷ O. 10.100

    χερσὶ βιαταὶ P. 1.42

    χείρεσσιν ἢ βουλαῖς P. 4.72

    ὃς ἂν χερσὶν ἢ ποδῶν ἀρετᾷ κρατήσαις τὰ μέγιστ' ἀέθλων ἕλῃ P. 10.23

    εἰ δ' ὄλβον ἢ χειρῶν βίαν ἢ σιδαρίταν ἐπαινῆσαι πόλεμον δεδόκηται N. 5.19

    χεῖρας ἱμάντι δεθεὶς N. 6.35

    Μελησίαν χειρῶν τε καὶ ἰσχύος ἁνίοχον N. 6.66

    ἔβλαστεν δ' υἱὸς Οἰνώνας βασιλεὺς χειρὶ καὶ βουλαῖς ἄριστος (τουτέστι ἀνδρείᾳ καὶ φρονήσει Σ.) N. 8.8

    χερσὶ καὶ ψυχᾷ δυνατοί N. 9.39

    σὺν ποδῶν χειρῶν τε νικᾶσαι σθένει N. 10.48

    ἔρνεσι φράξαι χεῖρα I. 1.66

    οὐκ ἐμέμφθη ῥυσίδιφρον χεῖρα πλαξίπποιο φωτός I. 2.21

    ὅντιν' ἀθρόοι στέφανοι χερσὶ νικάσαντ ἀνέδησαν ἔθειραν ἢ ταχυτᾶτι ποδῶν I. 5.9

    αἰνέω καὶ Πυθέαν χερσὶ δεξιόν, νόῳ ἀντίπαλον I. 5.61

    “υἱὸν χεῖρας Ἄρεί λτ;τγτ; ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τ' ἀκμὰν ποδῶν (Hermann: ἄρει χεῖρας codd.) I. 8.37

    ἄνδρας ἀφύκτᾳ χερὶ κλονέων I. 8.65

    c of violence ἄλλον ὕπερθε βάλλων, ἄλλον δ' ὑπὸ χειρῶν μέτρῳ καταβαίνει (sic codd.: post χειρῶν distinxit Bergk) P. 8.77 τὸν δὴ Κλυταιμήστρας χειρῶν ὕπο κρατερᾶν ἐκ δόλου τροφὸς ἄνελε δυσπενθέος (Er. Schmid: χερῶν codd.) P. 11.18

    ἐγχεσφόροις ἐπιμείξαις Αἰθιόπεσσι χεῖρας N. 3.62

    λατρίαν Ἰαολκὸν πολεμίᾳ χερὶ προστραπὼν Πηλεὺς N. 4.55

    κείνων λυθέντες σαῖς ὑπὸ χερσίν, ἄναξ fr. 35. χ]εῖρας ἀραιάς (supp. Bowra) Πα. 13. b. 4.
    d of swearing, praying, salutation

    χεῖρας ἀντεῖναι O. 7.65

    φίλας ὤρεγον χεῖρας P. 4.240

    , cf. P. 4.37, P. 9.122

    πίτναν τ' ἐς αἰθέρα χεῖρας ἁμᾶ N. 5.11

    ὁ δ' ἀνατείναις οὐρανῷ χεῖρας ἀμάχους I. 6.41

    e of labour, work

    οὐ χθόνα ταράσσοντες ἐν χερὸς ἀκμᾷ O. 2.63

    ἀριστοπόνοις χερσὶ κρατεῖν O. 7.51

    “ἀμφὶ τεαῖς, ἥρως, χερὸς ἐργασίαις” O. 8.42

    ἀγαναῖσιν ἐν χερσὶ ποικιλανίους ἐδάμασσε πώλους P. 2.8

    f of love, friendship, tenderness “ χειρί οἱ χεῖρ' ἀντερείσαις” P. 4.37

    μαλακὰν χέρα προσβάλλοντα P. 4.271

    “ ὁσία κλυτὰν χέρα οἱ προσενεγκεῖν” P. 9.36

    παρθένον κεδνὰν χερὶ χειρὸς ἑλὼν P. 9.122

    cf. P. 4.240, N. 11.32
    g of direction

    σχεθών νιν ἐπὶ δεξιὰ χειρὸς P. 6.19

    ἐν τεμένεσσι δόμον ἔχει τεοῖς, ἀμφοτέρας ἰὼν χειρός N. 7.94

    δεξιὰν κατὰ χεῖρα πατρός fr. 146. 2.
    h of giving

    φίλοις ἄνδρα μᾶλλον εὐεργέταν πραπίσιν ἀφθονέστερόν τε χέρα O. 2.94

    χρυσὸς ἐν χερσὶν φανεὶς P. 3.55

    i of admonition

    ὀρθᾷ χερὶ ἐρύκετον ψευδέων ἐνιπὰν ἀλιτόξενον O. 10.4

    Νόμος ἄγει δικαιῶν τὸ βιαιότατον ὑπερτάτᾳ χειρί fr. 169. 4.
    j fragg. χερὶ fr. 33a.

    πρὸς ὄμμα βαλὼν χερὶ Pae. 15.6

    χεῖρ' Ἀκιδαλίας fr. 244. χειρὸς ἀκμᾷ fr. 334b. 9. χερί τε κρ[ P. Oxy. 2450, fr. 7.

    Lexicon to Pindar > χείρ

  • 11 εὔστροφος

    εὔστροφος, [dialect] Ep. ἐΰστρ-, ον,
    II easily turned, manageable,

    νῆες E.IA 293

     ([comp] Sup., lyr.); turning easily on a pivot, Hero Aut.26.2: metaph., ζῷον, of man, Pl. Criti. 109c;

    πρὸς τὰς ἀπαντήσεις εὔ. λόγος Plu.2.803f

    ;

    τὸ εὔ. τοῦ φθέγματος Philostr.VS2.10.5

    . Adv. - φως

    , τέθριππον ἕλκων APl.4.385

    , cf. Alex.Trall.1.16.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔστροφος

  • 12 θρεπτικός

    A able to feed or rear, τινος Pl.Plt. 267b, cf. 276b, 276c; nourishing,

    - ώτερα μῆλα Diph.Siph.

     ap. Ath.3.82f; - ώτατος οἶνος Mnesith.ib.1.32d.
    II of or promoting growth,

    ἡ δύναμις τῆς ψυχῆς θ. καὶ γεννητική Arist.de An. 416a19

    ; ἡ θ. ψυχή ib. 415a23; τὸ θ. the principle of growth, Id.EN 1102b11; ἡ θ. καὶ αὐξητικὴ ζωή ib. 1098a1; opp. φθαρτικός, Polystr.p.23 W. Adv.

    - κῶς Porph.Gaur.1.1

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > θρεπτικός

  • 13 νεότρωτος

    A lately wounded or hurt, Hp.Fract.28; ν. ἕλκη, τὰ ν. τῶν ἑλκῶν, fresh sores, Id.Liqu.4, Dsc.4.114 (v.l.), cf. Gal.10.257.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > νεότρωτος

  • 14 παχυχειλής

    A thick-lipped, of shell-fish, Arist. HA 528a29 :—also [suff] πᾰχύ-χειλος, ον, Ruf.Fr.70 ;

    τὰ π. τῶν ἑλκῶν Gal.13.491

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παχυχειλής

  • 15 πληρωτικός

    A filling up,

    ἑλκῶν Dsc.2.77

    ;

    δύναμις π. κοιλωμάτων Id.1.68

    ; v.l. for συμπλ. in S.E.M.3.26, Ptol.Tetr.88.
    II Medic., = πληθωρικός, Alex. Trall.1.14; causing plethora, ib.15.
    III acknowledging payment in full,

    ἀποχή PFlor.346.6

     (v A. D.), PStrassb.15.5 (v/vi A. D.).

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πληρωτικός

  • 16 σεμνός

    σεμνός,, ή, όν, ([etym.] σέβομαι)
    A revered, august, holy:
    I prop. of gods, e.g. Demeter, h.Cer.1, 486; Hecate, Pi.P.3.79; Thetis, Id.N.5.25; Apollo, A.Th. 800; Poseidon, S.OC55; Pallas Athena, ib. 1090 (lyr.); at Athens the Erinyes were specially the σεμναὶ θεαί, Id.Aj. 837, OC 90, 458, Ar.Eq. 1312, Th. 224, Th.1.126, Autocl. ap. Arist.Rh. 1398b26; or simply Σεμναί, A.Eu. 383 (lyr.), 1041 (lyr.), E.Or. 410; τὸ σ. ὄνομα their name, S.OC41; σ. βάθρον the threshold of their temple, ib. 100; σ. τέλη their rites, ib. 1050 (lyr.).
    2 of things divine, ὄργια ς. h.Cer. 478, S.Tr. 765;

    θέμεθλα δίκης Sol.4.14

    ;

    ὑγίεια Simon.70

    ;

    θυσία Pi.O.7.42

    ; σ. ἄντρον the cave of Cheiron, Id.P.9.30, cf. O.5.18; σ. δόμος the temple of Apollo, Id.N.1.72;

    παιάν A.Pers. 393

    ; σέλμα σ. ἡμένων, of the Olympian gods, Id.Ag. 183 (lyr.); σ. ἔργα, of the gods, Id.Supp. 1037 (lyr.);

    μυστήρια S.Fr. 804

    , E.Hipp.25; τέρμων οὐρανοῦ ib. 746; σ. βίος devoted to the gods, Id. Ion 56; σεμνὰ φθέγγεσθαι, = εὔφημα, A.Ch. 109 (v.l.), cf. Ar.Nu. 315, 364; ἦ πού τι σ. ἔστιν ὃ ξυναμπέχεις; A.Pr. 521; τὸ ς. holiness, D.21.126.
    II of human or half-human beings, reverend, august,

    ἐν θρόνῳ σεμνῷ σεμνὸν θωκέοντα Hdt.2.173

    , cf. A.Ch. 975, E.Supp. 384, al.;

    σ. θάλος Ἀλκαϊδᾶν Pi.O.6.68

    ;

    τὸ σχῆμα σεμνὸς κοὐ ταπεινός E.Fr. 688

    ; αἱ φαυλότεραι.. παρὰ τὰς σεμνὰς καθεδοῦνται beside the great ladies, Ar.Ec. 617, cf. Isoc.3.42;

    οἱ σεμνότατοι ἐν ταῖς πόλεσιν Pl.Phdr. 257d

    ; ἄνθρωπος οὐ ς., i.e. a nobody, Ar.Fr.52D.; opp. χαῦνος, Pl.Sph. 227b ([comp] Comp.); opp. κομψός, X.Oec.8.19;

    σεμνὸς οὐ προσώπου συναγωγαῖς ἀλλὰ βίου κατασκευαῖς Isoc.9.44

    : c. dat., revered by..,

    σ. πόλει Riv.Fil.57.379

     ([place name] Crete); also, worthy of respect, honourable, 1 Ep.Ti.3.8, 11, Ep.Phil. 4.8.
    2 of human things, august, stately, majestic,

    θᾶκοι A.Ag. 519

    ;

    ἱμάτια Ar.Pl. 940

    , cf. Ra. 1061 ([comp] Comp.);

    ταφή X.HG3.3.1

    ; πράγματα, ἔργα, Ar.V. 1472, Isoc.12.213;

    σεμνοτέραν τὴν πόλιν ποιῆσαι Is.5.45

    ;

    οἰκία τοῦ γείτονος οὐδὲν σεμνοτέρα D.3.26

    , cf. 29;

    ψεύδεσι [τοῦ Ὁμήρου] σ. ἔπεστί τι Pi.N.7.22

    ;

    λεγόντων.. περὶ αὐτοῦ σ. λόγους Hdt.7.6

    ; of Tragedy, Pl.Grg. 502b; of style, Arist.Po. 1458a21, cf.Rh. 1404b8 ([comp] Comp.); of certain metres, ib. 1408b32; ἐπὶ τὸ σ. μιμεῖσθαι to imitate it in its noble qualities, Pl.Lg. 814e; σ. τι λέγειν, πράσσειν, Id.R. 382b, E.Tr. 447;

    σεμνὰ ἄττα μεμαθηκότας Pl.Ep. 342a

    ; οὐδὲν ς. nothing very wonderful, Arist.EN 1146a15; so τί ἂν εἴη τὸ ς. (sc. τοῦ νοῦ); Id.Metaph. 1074b18; worthy of respect, E.IA 996; σεμνόν ἐστι, c. inf., 'tis a noble, fine thing to.., Pl.Cra. 392a, Isoc.Ep.9.5.
    3 metaph., σ. βρῶμα a noble dish, Aristopho 7, cf. Archestr.Fr.20;

    σ. ὀσμή Mnesim.4.60

    , etc.
    III in bad sense, proud, haughty,

    τὰ σέμν' ἔπη S.Aj. 1107

    ;

    σεμνότερος καὶ φοβερώτερος And.4.18

    ; τὸ ς. haughty reserve, E.Hipp.93, cf. Med. 216.
    2 in contempt or irony, solemn, pompous,

    σ. καὶ ἅγιον Pl.Sph. 249a

    ; τί σεμνὸν καὶ πεφροντικὸς βλέπεις; look grave and solemn, E.Alc. 773;

    τὸ σ. ἄγαν καὶ τραγικόν Arist.Rh. 1406b7

    : very freq. in Com.,

    ἀνελκτοῖς ὀφρύσι σεμνός Cratin. 355

    ; ὡς σ. οὑπίτριπτος how grand the rascal is! Ar.Pl. 275;

    ὡς σ. ὁ κατάρατος Id.Ra. 178

    ; λόγοι ς. Id.V. 1175;

    σεμνὸς σεμνῶς χλανίδ' ἕλκων Ephipp.19

    .
    IV Adv.

    - νῶς A.Supp. 193

    , E. Ion 1133, Ar.V. 585, etc.; ὥσπερ κοχλίας σεμνῶς ἐπηρκὼς τὰς ὀφρῦς, of Plato, Amphis 13;

    σεμνῶς κεκοσμημένος X.Cyr.6.1.6

    , etc.;

    περὶ εὐτελῶν σ. λέγειν Arist.Rh. 1408a13

    : [comp] Comp.

    - ότερον X.Mem.3.5.20

    : [comp] Sup.

    - ότατα Plb.15.31.7

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σεμνός

  • 17 συνωμία

    συνωμ-ία, ἡ, ([etym.] ὦμος)
    A space between the shoulder-blades, withers, in the bull of Phalaris, Plb.12.25.3 (pl.); in a horse, Hippiatr.128 (pl.); τῶν ἐν τῇ ῥάχει καὶ τῇ σ. γενομένων ἑλκῶν ib.26; in a human being, ἀλγοῦσιν, [full] οἱ

    μὲν τὴν κεφαλήν, οἱ δὲ συνωμίας καὶ ὀσφύν Paul.Aeg.3.20

    ;

    καθ' ὅλων τῶν κατὰ τὴν σ. μερῶν Id.6.88

    .

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > συνωμία

  • 18 χλανίς

    A upper-garment of wool, finer than χλαῖνα (but gloss on χλαῖνα, Hsch.), worn by women as well as men, Simon.37.12, Hdt.3.139, 140, Phld.Vit.p.21J., etc.; used by old people, Ar.Ec. 848, Antiph.33.3; Μιλησία χ., i. e. of fine wool, Plu.Alc.23, 2.583e; χλανίδα φορεῖν, as a mark of effeminacy, D.36.45, cf. 21.133;

    παρθενικαὶ.. χλανίσιν μαλκαῖς κατάθρυπτοι Eub.108

     (hex.), cf. Com.Adesp.338;

    σεμνὸς σεμνῶς χλανίδ' ἕλκων Ephipp.19

     (anap.), cf. Anaxil.18.2 (anap.); opp. the τρίβων of the philosophers, Teles p.40H., cf. p.53H.; worn on festive occasions, γαμικὴ χ. a wedding mantle, Ar.Av. 1693;

    χ. λευκή Id.Fr. 491

    ; used as a blanket, AP5.172 (Mel.), Plu.2.989f.
    2 later, = χλαμύς 3, Lat. paludamentum, Jul.ad Ath.274c, 278d.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > χλανίς

  • 19 ἀγαθός

    ἀγᾰθός [pron. full] [ᾰγ], ή, όν, [dialect] Lacon. [full] ἀγασός Ar.Lys. 1301, Cypr. [full] ἀζαθός GDI57:—
    A good:
    I of persons,
    1 well-born, gentle, opp.

    κακός, δειλός, οἷά τε τοῖς ἀγαθοῖσι παραδρώωσι χέρηες Od.15.324

    , cf. Il.1.275;

    ἀφνειός τ' ἀ. τε Il.13.664

    , cf. Od.18.276;

    πατρὸς δ' εἴμ' ἀγαθοῖο, θεὰ δέ με γείνατο μήτηρ Il.21.109

    , cf. Od.4.611;

    κακὸς ἐξ ἀ. Thgn.190

    , cf. 57 sq.;

    πραῢς ἀστοῖς, οὐ φθονέων ἀγαθοῖς Pi.P. 3.71

    , cf. 2.96, 4.285;

    τίς ἂν εὔπατρις ὧδε βλάστοι; οὐδεὶς τῶν ἀ. κτλ. S.El. 1082

    ;

    οἵ τ' ἀ. πρὸς τῶν ἀγενῶν κατανικῶνται Id.Fr.84

    ; τοὺς εὐγενεῖς γὰρ κἀγαθοὺς.. φιλεῖ Ἄρης ἐναίρειν ib. 649, cf. E.Alc. 600, al.:

    ἀγαθοὶ καὶ ἐξ ἀγαθῶν Pl.Phdr. 274a

    :—in political sense, aristocrats, esp. in the phrase καλοὶ κἀγαθοί (v. sub καλοκἀγαθός).
    2 brave, valiant, since courage was attributed to Chiefs and Nobles, Il.1.131, al.;

    τῷ κ' ἀγαθὸς μὲν ἔπεφν', ἀγαθὸν δέ κεν ἐξενάριξεν 21.280

    ; cf. Hdt.5.109, etc.
    3 good, capable, in reference to ability,

    ἀ. βασιλεύς Il.3.179

    ;

    ἰητήρ 2.732

    ;

    θεράπων 16.165

    , 17.388;

    πύκτης Xenoph.2.15

    ;

    ἰητρός Hp.Prog.1

    ;

    προβατογνώμων A.Ag. 795

    ;

    ἄρχοντες Democr.266

    : freq. with qualifying words,

    ἀ. ἐν ὑσμίνῃ Il.13.314

    ;

    βοὴν ἀ. 2.408

    , 563, al.;

    πύξ Od.11.300

    ;

    βίην Il.6.478

    ;

    γνώμην S.OT 687

    ;

    πᾶσαν ἀρετήν Pl.Lg. 899b

    , cf. Alc.1.124e;

    τέχνην Id.Prt.323b

    ; τὰ πολέμια, τὰ πολιτικά, Hdt.9.122, Pl.Grg. 516b, etc.: more rarely c. dat.,

    ἀ. πολέμῳ X.Oec.4.15

    : with Preps.,

    ἄνδρες ἀ. περὶ τὸ πλῆθος Lys.13.2

    ;

    εἴς τι Pl.Alc.1.125a

    ;

    πρός τι Id.R. 407e

    : c. inf.,

    ἀ. μάχεσθαι Hdt.1.136

    ;

    ἱππεύεσθαι 1.79

    ; ἀ. ἱστάναι good at weighing, Pl.Prt. 356b.
    4 good, in moral sense, first in Thgn.438, cf. Heraclit.104, S.El. 1082, X.Mem.1.7.1, Pl.Ap. 41d, etc.;

    ψυχῆς ἀγαθῆς πατρὶς ὁ ξύμπας κόσμος Democr.247

    : freq. with other Adjs.,

    ὁ πιστὸς κἀ. S.Tr. 541

    ; δικαίων κἀ. ib. 1050:—ironical,

    τὸν ἀ. Κρέοντα Id.Ant.31

    .
    5 ὦ ἀγαθέ, my good friend, as a term of gentle remonstrance, Pl.Prt. 311a, etc.
    6 ἀ. δαίμων, v. sub δαίμων; ἀ. τύχη, v. sub τύχη; ἀ. θεός = Lat. bona dea, Plu.Caes.9, Cic.19.
    II of things,
    1 good, serviceable,

    Ἰθάκη.. ἀ. κουροτρόφος Od.9.27

    , etc.;

    ἀ. τοῖς τοκεῦσι, τῇ πόλει X.Cyn.13.17

    : c. gen., εἴ τι οἶδα πυρετοῦ ἀ. good for it, Id.Mem.3.8.3;

    ἑλκῶν Thphr.HP9.11.1

    .
    2 of outward circumstances,

    αἰδὼς οὐκ ἀ. κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι Od.17.347

    ;

    εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν

     to good purpose,

    Il.9.102

    ;

    ὁ δὲ πείσεται εἰς ἀ. περ

     for his own good end,

    11.789

    ;

    οὐκ ἀγαθὸν πολυκοιρανίη 2.204

    :—ἀγαθόν [ἐστι], c. inf., it is good to do so and so, Il.7.282, 24.130, Od.3.196, etc.
    3 morally good,

    πρῆξις Democr.177

    ;

    ἔργα Emp.112.2

    , cf. Ep.Rom.2.7, etc.
    4 ἀγαθόν, τό, good, blessing, benefit, of persons or things,

    ὦ μέγα ἀ. σὺ τοῖς φίλοις X.Cyr.5.3.20

    ;

    φίλον, ὃ μέγιστον ἀ. εἶναί φασι Id.Mem.2.4.2

    , cf. Ar.Ra.74, etc; as term of endearment for a baby, blessing!, treasure!, Men.Sam.28:— ἀγαθόν τινα δεδρακέναι, πεποιηκέναι confer a benefit on.., Th.3.68, Lys.13.92; ἐπ' ἀγαθῷ τινος for one's good, Th.5.27, X.Cyr.7.4.3;

    ἐπ' ἀ. τοῖς πολίταις Ar.Ra. 1487

    ;

    οὐκ ἐπ' ἀ.

     for no good end,

    Th.1.131

    ;

    ἐπ' οὐδενὶ ἀ. τῆς Ἑλλάδος X.HG5.2.35

    :—in pl., ἡ ἐπ' ἀγαθοῖς γεναμένη (sic)

    κατασπορά PFlor.21.10

     (iii A.D.):—τὸ ἀ. or τἀ., the good, Epich.171.5, cf. Pl.R. 506b, 508e, Arist.Metaph. 1091a31, etc.:—in pl., ἀγαθά, τά, goods of fortune, treasures, wealth, Hdt.2.172, Lys.13.91, X.Mem.1.2.63, etc.;

    ἀγαθὰ πράττειν

     fare well,

    Ar.Av. 1706

    ; also, good things, dainties, Thgn.1000, Ar.Ach. 873, etc.: good qualities,

    τοῖς ἀ., οἷς ἔχομεν ἐν τῇ ψυχῇ Isoc.8.32

    , cf. Democr.37; good points, of a horse,

    εἰ τἄλλα πάντα ἀ. ἔχοι, κακόπους δ' εἴη X.Eq. 1.2

    .
    III [comp] Comp. and [comp] Sup. are usu. supplied from other stems, viz. [comp] Comp. ἀμείνων, ἀρείων, βελτίων, κρείσσων (κάρρων), λωΐων ([etym.] λὥων), [dialect] Ep. βέλτερος, λωΐτερος, φέρτερος:—[comp] Sup. ἄριστος, βέλτιστος, κράτιστος, λώϊστος ([etym.] λῷστος), [dialect] Ep.βέλτατος, κάρτιστος, φέρτατος, φέριστος:— later, reg. [comp] Comp.

    ἀγαθώτερος LXX Jd.11.25

    , 15.2, D.S.8Fr.12, Plot. 5.5.9, Diod.Rh.p.53.9H.: [comp] Sup.

    ἀγαθώτατος D.S.16.85

    , Hld.5.15, etc. (

    - ότατος POxy.1757.26

     (ii A.D.)).
    IV Adv. usually εὖ, q.v.:

    ἀγαθῶς Hp.Off.9

    , Arist.Rh. 1388b6, LXX 1 Ki.20.7. (Etym. dub. (

    ὅτι ἄγει ἡμᾶς ἐπὶ τὸν ὀρθὸν βίον Stoic. 3.49

    ); perh. cognate with ἄγαμαι, hence admirable.)

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀγαθός

  • 20 ἀπουλωτικός

    A causing to scar over, healing, Dsc. 2.4: c.gen.,

    ἑλκῶν Id.5.84

    , cf. Gal.4.770.

    Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀπουλωτικός

Страницы
  • 1
  • 2

См. также в других словарях:

  • ἑλκῶν — ἕλκος wound neut gen pl (attic epic doric) ἑλκέω drag about pres part act masc nom sg (attic epic doric) ἑλκόω wound pres part act masc voc sg (doric aeolic) ἑλκόω wound pres part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) ἑλκόω wound pres part act… …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • ἕλκων — ἕλκω sulcus pres part act masc nom sg ἑλκόω wound imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) ἑλκόω wound imperf ind act 1st sg (doric aeolic) …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

  • вести — ВЕ|СТИ (295), ДОУ, ДЕТЬ гл. 1. Вести (кого л.) идя вместе, направлять движение кого л.: ˫Ако ѥгда оубогааго ведемъ въ домъ свои. и алъчьна напитаѥмъ и нага одежемъ. хс҃а при˫ахомъ и напитахомъ. Изб 1076, 94; и страньны˫а же много коривъши… …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • влещи — ВЛЕ|ЩИ (130), КОУ, ЧЕТЬ гл. 1.Волочить по земле, тащить волоком: ид˫ахоу влекоуще оужи же великыими СкБГ XII, 25в; и изнесъше оужа и влѣкоша ракоу на мѣсто ||=своѥ. (εἵλκουσαν) КЕ XII, 247 248; то же ПНЧ XIV, 191а; нозѣ оузами нѣкыми стѩгноувъша …   Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)

  • DRACUNCULI — apud Ael. Lamprid. in Heliogabalo, Aegyptios dracunculos Romae habuit, quos illi agathodaemones vocant: erant parvi dracones, delitiarum aut superstitionis causâ domi ali soliti: quae de re multa adnotavit, in altera Suetonii editione, ad l. eius …   Hofmann J. Lexicon universale

  • PALLIUM — I. PALLIUM Veteribus in genere omne vestimenti genus significavit, quam apertum, tam clausum, ut etiam Toga Pallio rotundum dicatur Isidoro; Abusive pro Palliolo quoque sumi fuisse folitum supra vidimus: Proprie vero ac fimpliciter communique… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • RUSSEUS — inter equorum colores, Graece πυῤῥὸς; potiûs quam rufus, Palladius, l. 4. c. 13. Colores (equorum) hi praecipui, badius, aureus, albineus, russus etc. Unde roux Gallicum. Reseum Isidorus perperam scribit Origin. l. 12. c. 1. Vide supra ubi de… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • TRAHERE — proprie de carminatione lanae, ut Graecum ἕλκειν, Salmas. ad Tertull. de Pallio, c. 3. hinc pro nere, apud Statium, Theb. l. 8. v. 119. Cum Parcaetua iussa trabant Inde ad alia translatum. Becmannus vero, traho, quasi transveho et tractum, quasi… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • έτερος — έρα, ο (ΑΜ ἕτερος, έρα, ον Α και δωρ. ἅτερος και αιολ. ἄτερος και ιων. οὕτερος και μτγν. θάτερος) 1. (αντ. επιμερ.) άλλος 2. διαφορετικός, αλλιώτικος 3. (με άρθρο) ο έτερος ο ένας από τους δύο («ο έτερος τών κατηγορουμένων») 4. φρ. α) «αφ ετέρου» …   Dictionary of Greek

  • ανελκούμαι — ἀνελκοῡμαι ( όομαι) (AM) παρουσιάζω εκ νέου σχηματισμό ελκών από φλεγμονή …   Dictionary of Greek

  • γαστρεκτομή — Χειρουργική επέμβαση που αποσκοπεί στην ολική ή μερική αφαίρεση του στομαχιού. Οι δύο βασικοί τύποι γ. είναι η ολική και η ευρεία. Στην πρώτη, που επιχειρείται σε περιπτώσεις καρκίνου, αφαιρείται ολόκληρο το στομάχι, μαζί με τους γειτονικούς… …   Dictionary of Greek

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»